captain

Sinds vorig jaar heb ik een eigen bedrijf naast mijn loondienstverband. Binnen mijn eigen bedrijf ben ik een nieuw innovatief product aan het ontwikkelen. Samen met een aantal partnerbedrijven hebben we hiervoor ook een subsidie ontvangen. Naast deze subsidie heb ik nog vrijwel geen inkomsten, maar wel kosten. Daarnaast ben ik in loondienst bij een bedrijf waar ik ook een klein aandeel in heb (3,5%). Nu heb ik de optie om uit dienst te gaan en mezelf vervolgens vanuit mijn eigen bedrijf via een management fee te verhuren aan mij ex werkgever. Het is de verwachting dat dit voor minder uren per maand zal zijn dan ik nu werk en dat ik daarnaast mezelf aan andere klanten zal gaan verhuren. Maak ik een kans om in overleg met de belastingdienst onder een 'fictief voorgezet dienstverband' uit te komen? Of is dat kansloos?

Bij verkoop van medische producten in Europa, moet er een CE keur aanwezig zijn. Het is niet per definitie nodig om als bedrijf een ISO certificaat te hebben. Afhankelijk van wie het CE label plakt. Ook een goede aansprakelijkheidsverzekering is aan te raden.

Ik weet het antwoord op je vraag niet. Maar mijn ervaring is dat de waarde van een startup ontzettend subjectief is en daarom ook kan zijn wat jij vindt dat het waard is. Ik heb onlangs meegemaakt dat een startup op basis van een businessplan en bewijs van expertise van mensen erin gewaardeerd werd op bijna 2 miljoen. Voor een belang van 40% werd daar dus bijna 800k in geinvesteerd. Wat ik bedoel te zeggen is dat het misschien niet nodig is om met een exact kloppende rekensom te bewijzen wat de waarde van je bedrijf is. Laat anders je potentiele investeerders maar aantonen dat het minder waard is dan jij stelt. Het blijft uiteindelijk een onderhandeling. groet!

Ok, duidelijk. Het is inderdaad zo dat ik en die fiscalist daar nog niet bij stil hadden gestaan. Er moeten ook zeker garanties worden afgegeven aan de investeerder dat wij ons gedurende een bepaalde periode commiteren aan het bedrijf (good-leaver/bad-leaver clausules).

Ik begrijp de manier waarop jullie ertegenaan kijken. Het ruikt misschien wel een beetje louche, maar dat is het niet. In het algemeen gezegd. Een aantal personen met specifieke kennis en kunde richten een BV op om een "high risk, high potential" product te ontwikkelen en te vermarkten. Ze weten een investeerder te interesseren die tegen een flink bedrag een belang neemt in het bedrijf (middels een emissie van aandelen) Als gevolg hiervan is er een aandeelhouder die zijn belang ziet zakken onder de 5% en zich afvraagt wat de fiscale consequenties hiervan zijn. De specifieke afwijking van bovenstaand verhaal is dat in mijn geval de instap in de BV nog moet plaatsvinden, terwijl de investeerder al gevonden is.

Jantax, met mijn opmerking doelde ik op de ervaring dat voor zover ik weet de opbrengst uit dividend of verkoopwinst van een aandelenbelang onder de 5% wordt beschouwd als rendement op vermogen en dus belast wordt in box3 en niet in box1. Mijn vraag ging echter in eerste instantie over het (zeer) tijdelijk hebben van een aanmerkelijk belang en in tweede instantie over de fiscaliteit van een overgang van een aanmerkelijk belang naar <5% belang.

@Jantax: Mijn ervaring is dat daar toch anders over gedacht wordt. Ik en nog een aantal personen richten samen een BV op waarin iedereen een bepaald belang krijgt (neemt). Voor mij is dat 8%. Onze kennis, ervaring en netwerk maken dat (bijvoorbeeld) een private equity fonds graag wil investeren. Iedereen verwatert door aandelenemissie en ik eindig onder de 5%. Ik snap dat door een verhuizing van box2 naar box3 er afgerekend moet worden over de waarde van het belang op dat moment, zoals Joost zegt. Wat jij zegt snap ik niet. De reden waarom die aandelen zo snel meer waard worden is dat begin dit jaar de BV is opgericht door 1 aandeelhouder. Nu "alle lichten op groen staan" is het de bedoeling dat alle partners in het project ook aandeelhouder worden, maar tegen minimale kosten. Pas als iedereen aan boord is, wil de investeerder instappen, dit in verband met borging van kennis en ervaring. Een mogelijke oplossing zou zijn geweest dat een of meer aandeelhouders aandelen verkopen aan de investeerder met de verplichting de opbrengst op agio te storten, maar de inveester wil en kan alleen investeren op nieuwe aandelen. Vandaar.

Daar was ik al bang voor. Een mogelijkheid is volgens mij nog om te kiezen voor een fictief aanmerkelijk belang, maar dan is er geen voordeel meer van box3. Zijn er nog andere oplossingen?

Joost, of een andere expert. nu een tijd later, steekt de discussie toch weer de kop op. Het plan is nog steeds als volgt: ik krijg een belang in een BV van ongeveer 8% (tegen een waardering van 18k voor 100%). Vlak daarna verwateren de bestaande aandeelhouders, door een emissie van aandelen, zodanig dat ik <5% overhoud. Een investeerder krijgt de aandelen van de emissie en daarmee een belang van ongeveer 40% (tegen een waardering van 1,5 miljoen voor 100%). Ze kunnen alleen investeren op nieuw uitgegeven aandelen. Een fiscalist vertelt me dat ik vanwege de verhuizing van box 2 naar box 3 dan een belastingheffing krijg over de nieuwe waarde minus de verkrijgingsprijs van de hele 8%. In dit geval dus afgerond 8%*1.500.000* 25% = 30.000 euro.... Klopt dit en is er een manier om dit te voorkomen?

Als alternatief voor nog een extra BV voor de applicatie kan je ook de werkmaatschappij een 'onwederroeppelijke, eeuwigdurende, exclusieve, kostenloze' licentie geven. Deze kan dan vervallen wanneer de werkmaatschappij dan toch failliet gaat oid. Mocht het bedrijf ooit verkocht worden, kan je altijd nog de applicatie laten afzakken in die BV.

Octrooigemachtigden zullen nooit kunnen garanderen dat je een patent ook werkelijk verkrijgt. Om het risico te verkleinen zou ik eerst een internationaal nieuwheidsonderzoek laten uitvoeren. Als daar niks uitkomt (is positief), dan zijn de risico's voor je investeerder ook kleiner geworden. Een nieuwheidsonderzoek kost geld, maar er zijn mogelijkheden dit goedkoop of gratis te laten doen. In het verleden had je als bedrijf de mogelijkheid gratis een nieuwheidsonderzoek te laten doen door het octrooicentrum in Rijswijk.

Iemand legde mij ooit de 1111-punten regel uit. Een succesvol innovatief product levert 1111 punten op: 1 punt voor de uitvinder 10 punten voor de ontwikkelaar 100 punten voor de financier 1000 punten voor de marketeer Ik zou proberen je idee zo goedkoop mogelijk vast te leggen en dan als een zover mogelijk uitgewerkt concept dit onder de aandacht proberen te brengen. Als het lukt het concept ineens te verkopen aan een partij, dan kun je met de opbrengst wellicht een volgend project een stap verder brengen. Vanuit het niets met alleen een idee en geen eigen vermogen een investeerder vinden is ontzettend moeilijk.

Hoi Danny, Ik heb zelf jarenlang metaalbewerking uitbesteed in Polen. Draai- en freeswerk, maar ook nabewerkingen zoals verchromen, verzinken, spuiten en coaten. Afhankelijk van de aantallen is het meestal 3 tot 4 keer goedkoper dan in Nederland. Het probleem is wel dat je een relatie daar moet opbouwen en onderhouden en daar gaat ook tijd en geld in zitten. Er zitten haken en ogen aan, want bijvoorbeeld de kwaliteit kan behoorlijk varieren (vaak is de eerste batch heel goed en de 2e erg slecht). Je moet ook zeker een deel vooruitbetalen. Ik zou even afwachten waarop een offerte van een Nederlands bedrijf uitkomt en kijken of het loont om dit in het buitenland te laten doen.

Hoi Danny, afhankelijk van wat je ''een redelijke prijs" noemt, overal... Je zegt in je bericht dat je ze in het buitenland wil laten maken, waarschijnlijk omdat je denkt dat je daar goedkoper uit bent. Dat kan inderdaad zo zijn, maar het is zeer afhankelijk van aantallen, kwaliteitseisen, levertijden, enz, enz. Je kan volgens mij beter andersom redeneren en nadenken over een optimale verkoopprijs en de aantallen die je bij een dergelijke prijs kan omzetten. Daaruit kun je afleiden wat je (integrale) kostprijs mag zijn en pas dan op zoek gaan naar een leverancier. In de praktijk vergt het vinden van een goede buitenlandse producent en het opbouwen van een relatie daarmee een behoorlijke investering. Het is meestal slim om eerst een poosje samen te werken met een fabrikant om de hoek en genoegen te nemen met iets minder marge. Zodra je een redelijke basis omzet hebt, kun je parallel een goedkoper inkoopkanaal gaan organiseren.

Een bank heeft vaak een (klein) netwerk van ervaren interim ondernemers die ze inschakelen om in te springen bij ondernemers die kopje onder dreigen te gaan. Als het je lukt om een adviseur te krijgen die bekend is bij de bank en hun vertrouwen heeft, dan kun je aan hem of haar je situatie uitleggen. Die adviseur kan dan wellicht bemiddelen. Omdat de bank waarschijnlijk in zijn recht staat, lijkt een advocaat me juist averechts te werken.

Hallo Joost, bedankt voor de informatie. Dan gaan we het zo doen!

Instappen in omgekeerde volgorde geeft mogelijk problemen. Ten eerste zal een instap van mij een voorwaarde zijn voor instap (commitment, unieke kennis,enz) van de investeerder. Ten tweede ligt de waardering van de aandelen vast zodra de investeringspartij instapt. Ik kan dan dus alleen nog maar aandelen krijgen tegen die waardering en die is enorm hoger dan de 'nominale' waardering vooraf. Zelfs instappen als eerste geeft een mogelijk fiscaal probleem omdat de fiscus kan stellen dat de waardering hoger is dan nominaal vanwege de ophanden zijnde instap van de investeerder tegen de hoge waardering. Dit kan wellicht opgelost worden door een statement van de investeerder dat de hoge waardering alleen gerechtvaardigd is wanneer ik gecommiteerd ben. Een puzzel of niet?

Dat rijmt, maar is toch een serieuze vraag. Ik ben betrokken bij een startup (BV sinds maart dit jaar) waarvan nu een holding 100% van de aandelen in bezit heeft. We zitten in een investeringstraject waarbij een partij middels een aandelenemissie een belang gaat krijgen van ongeveer 30%. Daarnaast is er afgesproken dat ik ook (om niet) een belang krijg van < 5%. Het idee is om bij de notaris op dezelfde dag twee aktes te laten passeren. Eerst een emissie zodat ik ongeveer 8% van de aandelen krijg en daarna een emissie zodat de investeringspartij 30% krijgt en de rest verwatert. Ik eindig dan met iets van 4,95%, maar heb wel een korte tijd een aanmerkelijk belang gehad. Heeft dit fiscale consequenties?

Ik ben het Merkava eens wat betreft het eerste deel van zijn reactie. Het beste zou zijn om even contact op te nemen met SenterNovem. Ik heb zelf goede ervaringen met de WBSO helpdesk van hun (038- 455 35 54). Daar kunnen ze direct vertellen wat kan. In mijn eigen situatie heeft een collega van zijn beheersmaatschappij een technisch project gedaan bij 1 van zijn werkmaatschappijen. Binnen die werkmaatschappij kan je dan geen wbso aanvragen (want geen loonbelasting te verrekenen), maar in de beheersmaatschappij wel.

In aanvulling op gerard, je kan ook WBSO aanvragen binnen de bv waarin je nu op de loonlijst staat. Als het maar ontwikkelwerk is. Het maakt niet uit voor welke bv je dan die werkzaamheden verricht. Jammer dat je niet in de 3 noordelijke provincies zit, dat zou veel meer mogelijkheden bieden ;-( Succes

In mijn optiek zijn er twee duidelijk verschillende aspecten aan een uurloon berekening. Ten eerste de bepaling van je kostprijs. In jouw geval praat je dan over een bruto uurloon van 16 euro, maar je vergeet de loonheffing, verzekeringen, administratiekosten, huisvesting, ICT, enz. Verder is het niet realistisch uit te gaan van 165 werkbare uren per maand. Denk aan vakantiedagen, ziekte en allerlei klusjes die niet door te belasten zijn aan de klant. Wij gaan uit van 120 uren per maand, maar dat is voor ingenieurs en die worden ondersteund door administratief personeel. Al met al kom je misschien wel uit op een kostprijs van 30 euro per uur (voor ons nog iets hoger zelfs). Vergeet niet dat wanneer je opdrachten als fixed price aanneemt, je bepaalde risico's loopt. Namelijk dat het meer uren gaat kosten dan je dacht. Deze risico-component moet gedragen worden door je marge. Vergeet ook niet dat ontwikkelprojecten niet altijd precies op elkaar aansluiten. Discontinuïteit kan een grote kostenpost zijn voor een ingenieursbureau. Wat betreft het uurtarief dat je wilt hanteren, dat is meer afhankelijk van je positie in de markt. Een gerenommeerd bureau dat expertise heeft in bepaalde gebieden, kan een hoger uurtarief hanteren dan een onbekend en beginnend bureau. Verder kan het zijn je 'concurreert' met bijvoorbeeld de interne ontwikkelafdeling van de klant. En deze afdeling kan ook via een detacheringsbureau externe ingenieurs inhuren (denk 45-50 euro per uur). Het verschil is natuurlijk dat het projectmanagement en de risico's dan weer bij de klant liggen. Kortom, wat is marktconform? De tarieven van mij bekende bedrijven liggen tussen de 60-90 euro per uur met een uitschieter naar 130,-. Maar als beginnend bedrijf zonder specialisme zou ik onderin het bereik gaan zitten (en niet eronder, want je moet wel geloofwaardig blijven) succes

Mijn ervaring (als mechatronisch ingenieursbureau) is dat het vrijwel onmogelijk is om vooraf een offerte op te stellen voor de ontwikkeling van een product. In ieder geval voor de projecten die wij doen, waar er nog een aantal technische risico's in de ontwikkeling zitten. Meestal stellen we voor een soort haalbaarheidsonderzoek te doen waarin we zo gedetailleerd mogelijk de specificaties identificeren. Ook kun je een soort risico inventarisatie doen van alle mogelijke problemen en onzekerheden. De resultaten van dit onderzoek zijn op zich voor een klant al waardevol en daar kan dus ook een tarief tegenover staan. Op basis van de resultaten kan dan een gedetailleerde offerte worden gemaakt voor de werkelijke ontwikkeling. Wat betreft de verkoop van een product; Normaal bij ons is dat wanneer we voor een klant ontwikkelen tegen een commercieel tarief, de klant eigenaar wordt van het IP. In het verleden hebben we ook geëxperimenteerd met een combinatie van ontwikkelen en produceren. Klanten lieten bij ons een ontwikkeling doen en in ruil voor een investering van onze kant (bijvoorbeeld een gereduceerd uurtarief) maakte we afspraken over productie van het product gedurende een x aantal jaren. De marge op productie was de "return on investment". Je zou zelfs verder kunnen gaan en voor eigen rekening en risico kunnen ontwikkelen zodat je eigenaar blijft van het ontstane IP. Een nadeel hiervan is dat dus de risico's geheel voor eigen rekening zijn en je dit IP wel moet 'slijten' aan een partij die er iets mee kan. Dat zou bijvoorbeeld de klant kunnen zijn die het idee aanbrengt, maar dan ben je voor het terugverdienen van je ontwikkeling wel helemaal afhankelijk van de verkoop prestatie van die klant. Er zijn dus inderdaad talloze constructies te bedenken, maar mijn advies zou zijn om eerst gewoon een aantal projecten tegen een redelijk tarief aan te nemen en op die manier ervaring op te doen. succes!

In reactie op de laatste post van Innovateur; Ik ben ook veel betrokken bij technische innovaties, overigens in een totaal ander vakgebied, maar wordt vaak geconfronteerd met de 1111 punten regel. De opbrengst van een innovatie is onder te verdelen in 1111 punten. 1 punt voor het idee, 10 punten voor de technische ontwikkeling, 100 punten voor de financiering en 1000 punten voor de vercommercialisering.

Om hem even in te koppen... bij een omzet van 100k is het rendement op EV 18%. Bij een financiering met 50% vreemd vermogen is het rendement op EV 30,6%. Duidelijk hoger dus. Wat niet in onderstaande vergelijking is meegenomen en wat ook door Ruben is aangestipt is het rendement dat je maakt op het (risico laag) beleggen van de 100k die je niet in je bedrijf stopt bij een financiering met vreemd vermogen. Volgens mij wordt dus het omslagpunt bepaald door het rendement dat je met je investering maakt, afgewogen tegen het risico dat je ermee loopt.

Dit soort onderdelen kun je laten maken bij een machinefabriek, die vind je waarschijnlijk om de hoek. Fijnmechanische draai en freesbewerkingsbedrijven zitten overal in nederland. Wel belangrijk is dat je goede technische tekeningen van je producten hebt. Soms kan zo'n machinefabriek je ook daar goed bij helpen. Ik ben het niet helemaal eens met Waltervl, want bij lasersnijden heb je vrij hoge opstartkosten terwijl de afwerking van het product meestal niet zo goed is. Voor grotere series is lasersnijden vaak wel de beste oplossing.