4711

Mee eens, ik vind ‘em ook tricky. Ik denk dat ik het persoonlijk ook nooit zo zou doen, maar ik heb dan ook geen stuwmeer aan airmiles dus ik heb makkelijk praten. Ik kan alleen vertellen wat de regeling in dit soort situaties is (in de omgekeerde situatie dan, wanneer je dus een privévoordeel geniet): Wanneer je een vakantiereis aangeboden krijgt, dan gaat het om het bedrag dat je “gewoonlijk voor een vakantie zou uitgeven”. Dus als je een hele dure reis aangeboden krijgt (geheel verzorgd op een toplocatie aan de andere kant van de wereld in een 5-sterren hotel bijvoorbeeld), maar je boekt normaal gesproken een all-inclusive naar Turkije voor 500 euro, dan kan het volstaan met de waarde van “Turkije”. Dezelfde methodiek lijkt mij hier ook van toepassing: Dus de waarde van een normaal vliegticket naar de bestemming.

Hier is zeker wel wat voor te zeggen. Het is namelijk zo dat wanneer je (als ondernemer) een vakantiereis krijgt aangeboden (bijvoorbeeld als bonus van een leverancier), dan moet je de waarde hiervan bij de winst optellen. Dit vanwege het privévoordeel (je hoeft dan niet zelf je vakantie te betalen is de redenering). Dus nu zou je het kunnen omdraaien: Nu gaat het om een zakenreis en dan zou je kunnen stellen dat hier een privénadeel ontstaat. Je moet nu namelijk wel zelf je vakantie betalen, hoewel je deze in de eerste instantie als privépersoon bij elkaar gespaard had met airmiles. En dat zou je dan van de winst moeten kunnen aftrekken. Ik denk wel dat het tot de nodige discussie zou komen bij een eventuele controle, want de betaling in geld ontbreekt natuurlijk. Dat zou mijns inziens opgevat kunnen worden als “de kosten drukken niet op de ondernemer” of dergelijke. Dan valt er wel het een en ander uit te leggen.

Klopt niet, Henk. "Tijdsevenredige bijtelling" geldt hier (en dat scheelt weer gelukkig).

Klopt allemaal. (ik weet niet wat je met "afstemmen met de BD" bedoelt, maar in theorie zou het kunnen dat de BD in een niet-EU land iets vindt van dit onderwerp als je aan afnemers in dat land levert.)

Hun portie (50% toch?) gewoon doorberekenen (bedragen excl. BTW natuurlijk) en de BTW verleggen.

Dit is toch helemaal afhankelijk van de voorwaarden waaronder dit allemaal gebeurt: “Gewonnen”= winst/inkomen. “Vooruit ontvangen” (om op te maken aan diverse kosten) = verplichting/geen inkomen.

Mogelijk: Jazeker. Verstandig: Geen idee. Heb je ooit naar "Ik vertrek" gekeken (op Ned 1, 2 of 3 geloof ik)? Als ik daar een stuk van zie dan vraag ik me dat ook wel eens af. Maar het hangt natuurlijk van de specifieke situatie m.b.t. de camping zelf af. Overigens: als je dit verstandig zou vinden, dan lijkt het mij inderdaad ook wel handig om het vanuit een aparte werk-BV (onder je holding) te doen.

Het ging om B2C verkopen, neem ik aan (dus geen beurshandel met andere ondernemers): Als je onder het drempelbedrag voor desbetreffend land blijft (en dat zal toch wel?), dan neem je inderdaad gewoon je eigen verkoop mee in je administratie met NL BTW (21%). De verkopen van dat andere bedrijf is 'hun pakkie aan' (als jij het geld op de beurs contant hebt ontvangen, dan maak je dat gewoon aan hen over - minus je provisie dan, lijkt mij). En vervolgens breng jij je provisie in rekening, waarbij je de BTW aan de afnemer verlegt. (De provisie bereken je (uiteraard) over de omzet exclusief BTW van je afnemer.)

OECD?

Huh? Je had het eerst over Zwitserland. Nogal een verschil.

Waarom denk je dat ik geschreven heb dat TS formeel gesproken de lening in deze situatie zou moeten splitsen in een zakelijk gedeelte en een privé gedeelte?

Je hoeft niets terug te storten en er is geen probleem. Gewoon de lening met bijbehorende rente splitsen in een zakelijk gedeelte (in de bedrijfsadministratie verwerken) en een privé gedeelte (niet meenemen op de balans/in het resultaat).

Dat kan je hier lezen.

Nog een keer dan: Omdat de factuur betrekking heeft op een tijdvak (een periode in de tijd) toen jij helemaal niet BTW-plichtig was (omdat je kennelijk geen met BTW belaste prestaties toen verrichte), kan je de BTW niet terugvragen. Of zoals jij het zegt: “Voor aanloopkosten van een bedrijf is de voordruk aftrekbaar” is alleen van toepassing wanneer een bedrijf in de aanloopfase zelf ook BTW-plichtig was.

Wanneer de helft van de lening gebruikt is voor levensonderhoud, dan is dat gedeelte (fiscaal gezien) geen zakelijk lening en de rente daarover dus ook niet aftrekbaar.

Maar zo werkt het niet helemaal. Een VAR wordt afgegeven op basis van jouw aanvraag (misschien met een licht toetsing door de BD), dus eigenlijk op basis van jouw verwachtingen vooraf. Je inkomen wordt beoordeeld op basis van feiten en omstandigheden, in de eerste plaats n.a.v. je aangifte en de informatie die de BD heeft/krijgt over jou. Als blijkt dat jij in loondienst ergens bent, dan kan je daar niets mee. Voor eigen rekening dus. Hetzelfde als wanneer ik in Groningen werk en een baantje in Limburg heb. Behalve wanneer je met ‘de baas’ afspraken over vergoedingen maakt dan natuurlijk.

Als ik het goed begrijp heb je een factuur met BTW gekregen van een leverancier in een tijdvak dat jij helemaal niet BTW-plichtig was. Dus kon je toen de BTW niet terugvragen. En dat kan je nog steeds niet, omdat het over een tijdvak gaat dat je helemaal niet BTW-plichtig was. Maar dat had de BD je al verteld geloof ik. En Ronaldinho ook.

Het is altijd handig voor ondernemers om bij de belastingdienst te kijken.

In het voorbeeld dat de BD geeft (voor een onderaannemer) werkt het uiteraard precies zoals ik heb uitgelegd: De voorbeeldonderaannemer moet aangeven: Omzet: 1a) 75.000 1e) 15.000 BTW: 1a) 15.750 1e) 0 (BTW die verlegd is naar de aannemer) 5b) 14.750 (voorbelasting, dat heb jij niet in jouw eigen voorbeeld) ------------- 5c) 1.000 5d) 0 KOR ------------- 5g) 1.000 te betalen. En waarom heeft deze voorbeeldonderaannemer geen recht op KOR? Omdat hij, zoals ik twee keer geschreven heb nu, de BTW die verlegd is mee moet nemen in de berekening van de KOR: 21% van 90.000 wordt dus 18.900. Minus de voorbelasting (14.750) wordt dan 4.150 en dat is boven de grens voor de KOR. Dus geen KOR. Helaas, pindakaas voor deze voorbeeldonderaannemer.

Het was niet mijn voorbeeld, maar het voorbeeld van TS zelf (stukkie dus). Het ging mij om het principe. Dat is zoals ik het geschetst heb. Dat is de wettelijke regeling bij BTW verlegd en onderaanneming. Uiteraard krijg je andere getallen met andere voorbeelden. Maar het principe blijft zoals die is: De verlegde BTW (die je niet op je factuur hebt staan!) meenemen bij het berekenen van de KOR.

Er gaat iets goed mis bij deze topic. Als TS onderaannemer is en de BTW moet verleggen (en wanneer zijn omzet 1000 euro voor het hele jaar is en er geen voorbelasting in het spel is), dan wordt dit zijn aangifte: Omzet BTW 1e) Leveringen/diensten niet bij u belast 1000 0 5d) Vermindering KOR 60 ------ 5g) Totaal -60 ------ Te ontvangen 60 Ook hier ontvang je 1060,- euro. 1000,- van de aannemer en 60,- van de belastingdienst. Net als wanneer de afnemer een particulier was geweest. Dus voor de berekening van de KOR neem je de BTW over de verlegde omzet mee.

Dit wordt ‘third-party billing’ genoemd in goed Nederlands (nou, “goed Nederlands”…). Hierbij wordt de factuur uitgereikt in naam en voor rekening van de ondernemer die de levering of dienst heeft verricht. De presterende ondernemer (A) is en blijft dus verantwoordelijk voor de juistheid van de factuur. Het feit dat de factuur dus niet door A zelf is opgemaakt, maar door B, is puur een zaak tussen A en B. De afnemer heeft daar niets mee te maken. Uiteraard moet uit de factuur duidelijk blijken wie de presterende ondernemer is.

Wanneer een ondernemer een met BTW belaste prestatie verricht en de afnemer ook ondernemer is, dan moet de presterende ondernemer een factuur uitreiken. Dus de vraag is: Wie is de presterende ondernemer (de leverancier dus) in deze? Want de afnemer lijkt zelf het uitreiken van de factuur te initiëren, door “op de knop te drukken”. Maar er moet ook wel sprake zijn van een prestatie en er moet ook sprake zijn van een leverancier. Uiteraard is de leverancier verantwoordelijk voor de inhoud van de factuur.

Naast het feit dat je zaken kennelijk niet goed doorleest (althans geen voorwaarden, want dan had je gezien dat wij geen vragen namens jouw klanten gaan beantwoorden! – best logisch toch?) is je verhaal wel erg vaag: En nu ben je ineens een soort belastingadviseur... Hoe zit dat?

Misschien heb je een pensioentekort. Misschien kan je een lijfrente of zoiets kopen(?).