Jeannine vdLinden

Ik blijf me afvragen, welke doel hebben wij het over en wordt het wel of niet behaald? Als het niet om de operationele suggesties gaat, die impliceren dat er een drempel geplaatst moet worden om het niveau hoger te brengen door een selectie aan de poort, waar gaat het dan wel om? Als er strenger gecontroleerd moet worden, op klasse of op vraag, dan waarop wordt er dan gecontroleerd? Als het om zelf-moderatie gaat, wat aardig goed werkt bij Quora, bijvoorbeeld, (tot nu toe tenminste) dan waarom niet gewoon gaan zelf modereren? De leiding geven door te doen? Ik vind in principe zelf dat moderatie van de gebruikers nog altijd beter is, en dat het de gemeenschap ook steunt. Maat wel is er altijd het gevaar van de oude ons-kent-ons verhaal. Daar ben ik zelf wel gevoelig voor: ons kent mij namelijk niet en ik maak nogal wat stomme fouten. Maar hoe je het ook wendt of keert, de dagen van selectie aan de poort door het feit dat alleen een bepaalde soort mens op het internet zat te discussiëren, is al lang afgelopen en die dagen komen nooit meer terug. Gelukkig, ook al was het gezellig, het was ook kil voor innovatie. En daar gaat het om. Toch?

Als je je strategie wil veranderen dan lijkt het me een goed idee om eerst te kijken naar de missie. Keep your eyes on the prize, zeggen ze. Ik lees hierboven onder "Higherlevel.nl?" de volgende: Voordat er maatregelen komen met als doel toetredingsdrempels te creëren voor het gebruik van een openbare internet forum die door belastinggeld gesteund is, zou ik eerst goed naar de bedoeling kijken. Een community heeft een bepaalde vorm van integriteit. Structurele veranderingen tasten het integriteit aan en veranderen, linksom of rechtsom, de aarde en omgang van de community zelf. Zoiets beginnen met een drempel -- net als Quora of Gmail, die destijds een uitnodiging voor nodig was -- is een aanpak. Maar het creëren van een drempel waar er vroeger geen drempel was, is iets heel anders en zorgt minimaal ervoor dat je ervaring van de community tijdelijk verslechtert.

Hallo, Barry, Heb je enig ervaring met import/export, of ben je een echte starter? Voor een echte starter zou ik bij de Kamer van Koophandel beginnen. De KvK in Breda heeft een China Business Association en een China Yangzhou Business Office geopend in connectie met de CCPIT Yagzhou, en ik zou zelf daar beginnen. Geef geen aandacht naar mensen die opmerkingen over je geschreven taal hebben, hoor. Ik kom zelf uit de VS en ik denk dat het nooit goed zal komen tussen mij en alle dat "de"en "het" gedoe. :-) Blijf maar koppig doorgaan, het komt allemaal goed. Met vriendelijke groet, Jeannine

Een paar vragen voor de duidelijkheid, en ook een algemene opmerking: In het algemeen in zo'n situatie, kan je het beter aan de kat van de buurvrouw van je tante Tieneke die eens in het verleden op stap met een jurist internationaal ondernemingsrecht was geweest vragen dan het op het Internet stellen. Want ook met de beste bedoelingen en voldoende kennis in huis, is het onmogelijk om in zo'n context genoeg informatie te krijgen om een advies samen te stellen. Met zoveel in de spel is het beste om naar een adviseur te gaan met de nodige kennis in huis die het beste voor jouw bedrijf voor ogen heeft en het advies hiervan volgen. Ik heb laatst een artikel gelezen die als kop las: "You're an International Business Now, So Act Like One" en deze flitste door mijn hoofd toen ik je bericht las. :) Maar ervan uit gaande dat je nu in de oriëntatiefase zit en wil je van te voren informeren, om beter te kunnen weten wie de juiste adviseur zou kunnen worden: Er zijn er altijd alternatieven; de vraag is wat je wilt bereiken en wat je bereid bent om ervoor te doen. Een ltda is in principe een vrij flexibel vorm en afspraken kunnen in de overeenkomst opgenomen worden, er zijn er maar een paar verplichte afspraken die in het algemeen te maken hebben met oplossingen als er onenigheid is en het beëindigen van het bedrijf,. Als ik het goed begrijp, je zorgen gaan om de mogelijk aansprakelijkheid en de transparantie/ zeggingskracht van de Chileense bedrijf. Klopt dat? Als je partner in NL wonend is en jij zelf ook, wie neemt de dagelijks uitvoering van het bedrijf in Chile aan? Zal je bedrijf een locale werknemer hebben of wat is de bedoeling? Wat is de relatie tussen de cooperatie en de ltda? Je spreekt over deelnemen in de ltda; hoe zie je het voor je? Welke rol zou jij dan hebben/willen hebben? Wat ik probeer duidelijk te krijgen is: wil je in het bedrijf investeren en verder aan iemand anders overlaten? Of wil je aktief mee aan de slag? Wil je inzicht? Zeggingskracht? Wil je er naartoe? Of zie je het principieel als investering?

Geen dank, hoor, daar is de oriëntatiefase toch voor. Ik vind het goed van je dat je nu breed overna denkt in de beginfase. Zo sta je al een stapje voor wat dat betreft. Maar de weg van simpel ---> complex is veel eenvoudiger dan de weg van complex ---> simpel. Als er een concreet reden te voorschijn komt om het brede aanpak in te zetten, kan het altijd nog.

Een buitenlandse bedrijf starten is niet gelijk aan je niet moeten inschrijven met de KvK. Ook buitenlandse bedrijven moeten zich in de regel daar in laten schrijven en adresgegevens doorgeven. Als je probleem op te lossen is met een ander adres dan de jouwes, dan daar zou ik gaan zoeken; er zijn er naamelijk regelingen genoeg hiervoor. Een virtuele kantoor of postadres aanschaffen en klaar is kees. De belastingsvraag voor een startende bedrijf is vaak een grote concern, terwijl de voordeel over het algemeen miniem is simpelweg omdat er zijn er maar weinig startups die zoveel geld binnen zien stromen dat zo'n voordeel bestaat. Er zijn er mensen die financieel baat hebben bij een complexe structuur aanbieden inclusief een leuke pakket onderhoud voor de toekomst waar je aan vast zit omdat je met de taal en met de bedrijfsvoering en met de arbeidsregels en met de belastingsregels niet thuis in bent. Er zijn er soms goede redenen om met een complexe structuur te beginnen, deze hebben vooral te maken met exit- of ontwikkelingsplannen betreffende overname en investering, of met bedrijfsvoering, werknemers en fabrikanten, of de doelgroep. Dat wil zeggen dat iets in het ontwikkelen van het bedrijf en hare relaties met de buitenwereld vraagt om zo'n structuur om het omhoog te kunnen krijgen. In mijn ervaring als deze niet bestaan dan is het geen goede idee en pakt duurder uit, om maar niks te zeggen over de hoofdpijn dossier die je toegediend krijgt wat de administratie betreft. De procedure die je moet volgen is een adviseur in armen nemen die in deze onderwerpen thuis is, en die over de langere termijn het bestwil van jouw bedrijf (en niet die van hem of haar zelf) in gedachten heeft, en het advies van deze persoon keurig volgen. Een DIY internationale bedrijfsstructuur eindigt in mijn ervaring meestal in lange gesprekken met een advocaat, een accountant, het opbouwen van stapels papier, en een flinke investering in paracetamol.

Goedemorgen, Franck, Het is ook niet altijd eenvoudig. Het totaal plaatje is anders voor iedere bedrijf. Als starter wil je graag alles goed doen en en bedrijfsvorm kiezen is vaak de eerste beslissing die je voorgeschoteld krijgt waarin je echt met duidelijkheid moet denken over de toekomst: waar wil ik precies naartoe? Er is domweg geen kant en klaar oplossing; ik heb soms zitten denken dat een soort flowchart best handig zou zijn maar zo eenvoudig is het niet. Het hangt er van zoveel dingen af. Principieel denk ik dat onze heel normaal en natuurlijk voorkeur voor wat wij zelf begrijpen en dus comfortabel mee zijn -- en hetzelfde gevoel bij adviseurs -- een tweede plaats moet nemen en wij moeten in ieder situatie kijken wat in het belang van de business of ondernemer nou eenmaal is, en dan pas kiezen. De beste oplossing is in mijn ervaring vaak om te beginnen met een zo simpel mogelijk structuur en pas complex worden als dat nodig is en niet tegenovergesteld. Want het is veel eenvoudiger om van simpel ---> complex te gaan dan de andere kant op. Ik heb in het verleden te maken gehad met ondernemingen die drie keer in twee jaren veranderd waren van bedrijfsvorm, wat van slecht advies kan komen, maar het kan ook gebeuren als er onverwacht ontwikkelingen zijn of het bedrijf snel groeit. Maar de factoren die ik zelf vroeger meenam als advies over een bedrijfsvorm gevraagd werd waren als volgt: 1) Aansprakelijkheid: Wil en kan de ondernemer het tegen? Deze is een grote angst voor veel ondernemers, en terecht, maar er zijn er meerdere manieren om deze te benaderen dan je bedrijf achter de muur van een rechtspersoon te laten verschuilen. Het kan bv (ha!) goed zijn dat een eenmanszaak met een aansprakelijkheidsverzekering voldoende is. Het is zeker belangrijk om mee te nemen in je beslissing; maar het is ook belangrijk om je erop niet blind te staren. 2) Investeerders en kapitaal investering: Waar haal je het geld vandaan en wat geef je ervoor in ruil? Is er ontroerend goed in de spel? Wie moet beschermd worden en tegen wie? Want er zijn er investeerders genoeg die met de boel weglopen terwijl de originele bedenker weinig over van heeft aan het einde van de rit. En natuurlijk tegenovergesteld. 3) Administratieve rompslomp: Kan deze ondernemer de administratie aan? Heb je geen geduld of tijd voor administratieve rompslomp dan moet je aan bepaalde rechtsvormen niet beginnen. Wees eerlijk: kan je het begrijpen en zal je de neiging hebben om te zitten klungelen in de bedrijfsvoering? 4) Bedrijfsvoering: als er meerdere mensen mee bezig zijn, hoe maken wij het glashelder wie nou regie heeft in wat voor situatie en wanneer? Hoe komen mensen binnen het bedrijf en hoe gaan ze eruit? Hoe schoppen wij ze er desnoods uit en wie mag dat bepalen? Eigenaar van iets zijn en controle over iets hebben is niet altijd hetzelfde. Ook met referentie tot bovengenoemde rompslomp, de ondernemer moet kunnen begrijpen dat een rechtspersoon en andere bedrijfsvormen iets zijn waar de gemeenschappelijk interesse altijd meegenomen moet worden, want zonder meewerken van de samenleving (lees: overheid) bestaat het niet. Het heeft dus formele eisen vanaf het begin ingebouwd en deze ontkom je niet aan. Het is niet zo dat jij iets gecreëerd heb en de verdorie overheid rond komt neuzen. Het is eerder zo dat de overheid/samenleving iets onder voorwaarden heeft toegestaan en jij mag binnen de opgestelde grenzen deze gebruiken. Een of andere ambtenaar, de betrokken partijen, en soms het publiek heeft nu eenmaal altijd een vinger in de pap (of het recht om de vinger in te steken, :)) en dat moet je tegen kunnen. 5) Belasting: Ja, maar over deze zijn er veel beter geinformeerden hier op HL en ik begin er niet aan. Als je een buitenlandse rechtsvorm overweegt dan moet je een financieel adviseur hebben die hierin thuis is. Ik heb wel gemerkt dat de voorkeur voor wat wij zelf begrijpen een rol speelt in het advies dat je hierover krijgt; dus zoek een adviseur die comfortabel is met discussies over belasting qua buitenlandse rechtsvormen. Wat wij niet weten vinden wij eng als mensen en dat geld ook voor adviseurs natuurlijk. 6) Verbeelding en imago: Er wordt vaak gezegd dat deze een grote rol speelt/kan spelen. Ik denk dat deze sterk afhankelijk is van sector: een ltd houdt je niet tegen om een biertje te bestellen heeft iemand een keer gezegd en daar zit er wat in. Wel is het blijkbaar een factor wat krediet van bepaalde banken krijgen betreft maar goed, .die springen op het moment niet bepaald op en neer om krediet aan de MKB te verlenen in ieder geval en ik vind dat zelf vaak een beetje achteraf bedacht. In ieder geval mijn inziens maakt het de meerderheid van het publiek niks uit. Gratis tip: Als je adviseur commercieel in zijn eigen belang bezig is dan heeft hij baat bij een ingewikkeld structuur aan te bieden, ik kan er heel erg pissig over worden. Het is mijn inziens de bedoeling dat een bedrijfsadviseur een lange termijn relatie in gedachten heeft en niet een verkoop doel. Ik hoop dat deze helpt; ik denk dat anderen zullen kunnen invullen wat ik allicht vergeten ben. :) Jeannine

Geen van beide, ik heb helemaal geen opleiding of kwalificaties hiervoor, hoor. Gewoon mijn gedachten, en deze mag je gratis hebben. :-). Ik ben begonnen aan mijn noties over lokaal marketing over het algemeen in connectie met mijn eigen cowerk ruimte en heb besloten om het probleem aan te pakken. Omdat ik een gek ben, zo in elkaar zit, kan ik over geen probleem denken zonder alles en nog wat erover te weten en onderzoek te lezen en naar de businesscases kijken en bla bla. Ik ben een grote voorstander van een op bewijs gebaseerd onderbuikgevoel. Stop een paar honderd vierkante meter informatie en data in de menselijke brein, laat het maar verwerken, dan pas met het onderbuikgevoel checken. Ik was gewoon even over de "standaard SEO aanpak" aan het klagen, en heb dat ook op een slordige manier gedaan. Eigenlijk was het alleen bedoeld als een voorbeeld van hoe mensen langs elkaar gaan. Maar om specifiek te zijn, ik ben in contact gekomen met de horeca en winkeliers problematiek door vrijwilligerswerk voor een stichting hier in de beurt, en ben nu bezig met PR en communicatie initiatieven in connectie daarmee. Zo heb ik wel de voordeel dat de neuzen 1 kant op krijgen makkelijker is want het gaat om 2 evenementen per jaar neerzetten en dan heb je een duidelijke doel. De grootste probleem voor veel mensen is inderdaad algemeen cynisme; je moet menen overtuigen dat ze heel, erg slim doen om jou te vertrouwen en dat is niet zo makkelijk, ook al is het waar. En als niemand van te voren zeker kan weten of het waar is of niet....ja dan kan ik er iets bij voorstellen als mensen terughoudend zijn, er zijn er genoeg tegenvallers geweest.

Het is tegelijk te simpel en te ingewikkeld. De hamvraag is mijn inziens "Hoe schakel je lokaal marketing multichannel in? Hoe sluit je aan bij het gedrag en wensen van een lokaal doelgroep?". Online marketing in alle zijn aspecten is echt geweldig als je doelgroep over de gehele wereld zich bevindt. Deze aanpak slaat helemaal nergens op op het moment dat dit niet zo is. Met een onbeperkt budget van geld en tijd is dat allemaal te doen; maar als je een laser-targeted marketing strategie moet hebben dan is dat wat anders. Lokaal marketing is face-time marketing; het is sponsoren, het is holiday acties, het is mensen helpen en meedoen en gezien worden in je gemeenschap. Ik worstel er zelf mee: ik kijk naar de data van Google waarop te zien is dat mensen zoeken vaak in connectie met 1) provincie of 2) naam van regio qua grote stad maar dat voor SEO is iedereen achter de long tail aan het rennen gebaseerd op naam van de eigen dorp. Het ironisch is dat het kernprobleem waarmee de winkeliers kampen hetzelfde is als de mensen die diensten aan de winkeliers zelf aanbieden: een gebrek aan denken vanuit de ander, een gebrek aan begrip voor waar de pijnpunt ligt en wat voor oplossingen aanslaan. Toch? Ik vind het moeilijk te verworden, maar we gaan wat dat betreft een beetje langs elkaar heen.

Ik denk zelf dat van alle ondernemerstakken zijn winkels en horeca de meeste conceptueel plaatsgebonden. Ook de marktkoopman, die letterlijk onder de kerktoren zijn beroep uitoefent, verplaatst zich iedere week en heeft in ieder geval regelmatig contact met de (brood)nood om te innoveren. Dit kan een voordeel zijn; winkeliers en mensen in de horeca hebben vaak een goede uitzicht op een plaats, wat er werkt en wat niet. De kloppende hart van een plaats kunnen ze polsnemen, anders redden ze het niet lang. Maar het voordeel kan ook een valkuil worden; het zijn in mijn ervaring mensen die conservatief zijn en die mensen van buiten niet snel vertrouwen. De vonk moet dus van wat zij beschouwen als "de binnenkring" komen -- of ze moeten zo wanhopig worden dat ze alles in staat zijn om te proberen. Maar dat laatste is niet bepaald een sterke positie.

En nu bots ik meteen tegen de reden dat ik me nooit in dit soort discussies meng: ik kan het niet goed verwoorden. Mijn NL woordenschat ontbreekt, ik ben nu eenmaal Amerikaanse, heb de taal van mijn man leren spreken; schrijven en lezen heb ik (echt waar) door mijzelf op LinkedIn in te schrijven geleerd. Maar ik zal het proberen. Van de VS perspectief: Een Closely Held Corporation is een rechtspersoon waarvan de aandelen binnen een beperkte groep blijven en vaak in de handen van een persoon. Het is in feite vaak een eenmanszaak maar dan is een rechtspersoon gecreëerd. Een gevolg ervan is dat de eisen qua directie ook vereenvoudigd zijn: een aandeelhouders- of directievergadering heeft weinig zin als het om vergaderen met jezelf of met je kids gaat. De aandelen hebben dus geen intrinsiek waarde; de waarde voor ons gaat om wat een vrijwillige koper zou betalen aan een vrijwillige verkoper en zou er geen van beide bestaan dat heb je het over cijfers toveren. Het verplicht op moeten bergen van een bepaalde bedrag, die zou ter verbetering van het bedrijf uitgegeven worden, wordt dus niet gevraagd. Waarvoor zou je? Ook kennen wij de LLC, wat meer heeft van een partnerschap maar is ook eenvoudig op te zetten. Een Dutch Sandwich is een variatie op de Double Irish, allebei belastingtechnisch structuren voor grote concerns. Het vraagt een ouder-bedrijf in Amerika, twee Ierse bedrijven, waarvan een in een belastingshaven (Caymans of Bermuda zijn populair), en een NL vestiging (kaas). Het maakt gebruik van de regelgeving om belasting te verminderen en is volledig legaal toen ik er laatst over gehoord heb. Ik heb moeite met je vraag want ik begrijp het niet. De vraag is, wat vind ik een alternatief voor een NL ondernemer die -- en de rest van je zin snap ik niet. Excuses. :-[ Wil jij vragen, wat denk ik dat een NL ondernemer het beste kan doen qua bedrijfsvorm, gezien dat de versimpeling van de BV lijkt op zich te laten wachten?

The future is already here -- it's just not very evenly distributed. -William Gibson Ik denk zelf dat de pijnpunt een gebrek is aan visie. Het is ook moeilijk te overzien; de kleine winkelier is vaak niet alleen in concurrentie met de andere winkels in de plaats van vestiging maar met winkels van ver weg. De oude aanpak gaat inderdaad niet meer zo lekker maar voor een nieuwe aanpak is er nog geen bewijs. Dus is het voor de winkelier het kiezen tussen het bekende en het onbekende en ra ra welke ze ervoor kiezen? Apps en sites en social media en steun van de gemeente gaan er nergens op slaan en blijven niet werken zolang er geen visie is. Het zijn gereedschap en geen doel aan zich, maar dat zou je als kleine winkelier of gemeente er weinig van merken. Waar houden wij ons mee bezig? Eerst weten wat je wil bouwen en voor wie en dan pas je gereedschap kiezen of maken lijkt mij een verstandig begin.

Het is aan zich niks nieuws natuurlijk, Nederland heeft ook relatief weinig vrouwen die fulltime werken en van de een volgt de ander. Maar ik heb in het verleden aan een serie documentaires gewerkt (Women in Law in Georgia en -- nu in recensie fase -- Women in Law in the US) en een van de feiten in de VS die ons echt opviel is deze: Van vrouwen die nu in de leeftijd midden 30's tot midden 50's zitten, en voor de grote, traditioneel "Corporaat Structuur" gekozen hebben (in deze geval, vrouwen in de grote advocaten firma's) hakken massaal af. Ergens rond de leeftijd van 36 - 45 hebben ze het niveau "net onder de top" of "de top" bereikt, vaak is het thuis stabiel wat kids en gezin betreft, alles lijkt lekker te lopen, en dan kijken ze om zich heen en zeggen tegen zichzelf "Was het 'm dat? Da's helemaal niks. " en ze hakken bewust af. Ze gaan naar de MKB of ze beginnen voor zichzelf. Ik zou het een midlife crisis noemen behalve dat ze over het algemeen helemaal gelukkig mee zijn. Hiermee weet er niemand (die zich mee bemoeit) raad. Als het zo zou zijn dat vrouwen in Nederland -- die opvallend gemiddeld hoger opgeleid zijn en toch parttime werken -- bewust een alternatief pad aan het betreden waren, dan was het mijn inziens alleen mooi meegenomen. Maar ik heb hierin geen inzicht.

Het leuke aan een geschreven medium is dat het makkelijk is om te weten waar men het over heeft; je hoeft het niet eens te onthouden. Het gaat nu om een bedrijf die een goede, maar niet doorsnee, reden heeft om een rechtspersoon te willen oprichten. De doelgroep zit niet in Nederland en de investeerders ook niet. Een Nederlands rechtspersoon, terwijl misschien handig voor de administratie van de ondernemer als de voorwaarden anders waren, is op zijn best een neutrale en op zijn slechts een drempel voor toekomstige investeerders. Klanten zitten ook elders. De discussie over "concurrentie" binnen Europa tussen rechtsvormen is wel aan zich interessant; het kernverschil wat Nederland betreft lijkt mij dat NL wet en regelgeving geen aparte concept of regeling heeft voor een Closely Held Corporation en dus alle BV's min of meer gelijk behandeld zijn met gelijk eisen. Zou je dan met je bedrijf in een situatie zitten waar de eisen nergens op slaan, dan dat je elders gaat kijken lijkt me voor de hand liggend. Voor de VS kant, voor verschillende redenen kunnen Inc.'s/Co.'s/Corp.'s hier zich relatief makkelijk huisvesten en zaken doen. Er is een bekende structuur voor grote concerns, de "Dutch Sandwich" die hiervan dankbaar gebruik maakt. Maar voor de doorsnee ondernemer, ik denk niet dat bedrijven zich massaal in de VS zullen of moeten gaan inschrijven, omdat de concepten van bedrijfsvoering en van belasting nu eenmaal anders zijn en die kunnen wel belangrijk worden. Maar om het uit te sluiten in alle gevallen lijkt me ook een beetje sterk.

De site heeft het trouwens fout: het is voor studenten van 13 - 18 als ik het goed begrijp. Een Science Fair is in Amerika een begrip voor studenten in High School over het algemeen; van daar zou ik denken. Maar @Ralph Geissen, Google heeft meerdere competities, hoor, you can't swing a cat without hitting one.

Deskundig ben ik niet. Maar ik heb begrepen dat deze geldt alleen als de onderneming geen connectie of verband heeft met de land van creatie van de rechtsvorm. Het lijkt me dat in een hypothetische geval waarin een onderneming apps voor de Amerikaanse markt ontwikkelt en overname of investering uit Amerika zou komen, wel degelijk zo'n connectie heeft.

Delaware heeft de meest moderne corporate wetgeving van alle staten in de US, althans, dat was een aantal jaren geleden zo, en daarom is het voor aandeelhouders (en oprichters) het beste om een Inc in Delaware te hebben. Je kunt in Californie gevestigd zijn terwijl je Inc formeel in Delaware zit. Ik had daar niet voor gekozen, maar als ik het vanuit Nederland doe dan is Delaware handig, en relatief goedkoop omdat je dat online helemaal kunt afhandelen. Ik kan het ook in Californie doen, maar dan moet ik een bevriende advocaat inschakelen en dat wordt al snel duurder. Al wordt het nooit zo duur als een BV, nog los van de 18k. Ja, hoor, Google, Facebook, en onze Christine. :-) Je andere grote voordeel van Delaware in vergelijking met California is belastingtechnisch, maar je bent er ook wat dat betreft beter af in Delaware durf ik te zeggen. Ik heb een verkeerde conclusie getrokken omdat je het over het handelsregister van California had, had ik niet zo lui moeten zijn in mijn denken. Excuses.

Niet omdat Inc goedkoper is, maar als ik een investeerder vind of een overname, dan zal dat in de VS zijn, en die schrikken nogal terug voor buitenlandse bv's. De San Jose Chamber of Commerce, bijvoorbeeld. Daar hoefde ik indertijd geen lid van te zijn omdat het handelsregister werd beheerd door de State of California en niet door de chamber of commerce. Ik snap het. Nee, bij ons is de handelsregister inderdaad een overheid functie en de Chamber of Commerce gewoon een club. Maar -- trouwens heb ik een vraag. Weet je toevallig hoe het komt dat een Inc. in Nederland een Delaware Inc. genoemd is? Want je corporatie in California heeft helemaal niks met Delaware te maken als het goed is. Ze gebruiken dezelfde term bij de KvK, ik zat een half uur te zeggen, "nee, het is een Georgia Corporation, staat hier boven op dat leuke stuk papier met alle zegels en zo".... voordat ik door kreeg dat de Nederlandse vertaling voor Inc. blijkbaar "Delaware Corporation" is. Goede marketing in Europa?

Vorige jaar kreeg ik over Google's ZMOT initiatief te horen, en ze hebben wel degelijk onderzoek gedaan. Hier een NL-talige artikel van Frankwatching van vandaag erover; je ziet daar de tekening van ZMOT. Er zijn er ook meerdere whitepapers over het onderwerp. Het is een interessant model die ze bij Google neerzetten, maar ik denk niet dat het proces zo gesetteld is als ze het neerzetten. Sindsdien ben ik hier in de beurt rond aan het neuzen en vragen stellen aan de winkeliers en ook de webshops met wie ik in contact kom, omdat ik benieuwd was in hoeverre de onderzoek in de VS aanslaat hier bij mij in de beurt. Mijn Google-fu is nu eenmaal niet zo goed in het Nederlands als in het Engels, want ik heb er niks met cijfers over Nederland gevonden, ook niet bij de CBS. Het mobiel gebruik bij het winkelen is mijn inziens veel lager hier (en met hier bedoel ik dus hier, in Oosterhout en omgeving) dan Google aangeeft. Maar het effect van internet op het proces van besluitvorming lijkt me redelijk aan te slaan. De winkels met een specialiteit klagen steen en been dat mensen komen alleen te kijken, om dan vervolgens online te bestellen. Omdat de keuze groter is, omdat je hoef er niet voor te wachten, allerlei redenen geven ze maar uiteindelijk lijkt de pijnpunt te zijn, dat een gespecialiseerde winkel is nu gebruikt om een product te kunnen kijken. Niet zozeer om te kopen. Deels op basis hiervan heb ik een vergunning detailhandel aangevraagd voor een gedeelte van mijn cowerk ruimte, en ben ook in discussie hierover met een van de webshops die hier gevestigd is. Mijn ervaringen met de plaatselijk Zomercarnaval leiden mij richting de conclusie dat inderdaad het gezamenlijk promoten van iets wat de consument iets waard is, levert wel degelijk op. Niet dat wij de "Free RIder" probleem helemaal opgelost hebben, maar goed, die los je nooit helemaal op. Ik denk ook dat stenen winkels kunnen zich beter richten op logistiek en service dan op automatisatie binnen de winkel zelf, want ik denk dat daar is er wel vraag naar.

Ja, om diverse redenen is het voor mij handiger om een Delaware Inc. op te richten. Ik ken ook de mensen die dat voor me kunnen regelen. Het is alleen een hoop geregel, maar wel stukken goedkoper. Scheelt ook voor de KvK, die is in de VS vrijwillig en niet verplicht. Ik dacht zelf aan de Ierse of de Engelse omdat het dichterbij is; maar inderdaad is de Inc. goedkoper; ook de LLC. Maar euh, de KvK in Amerika? Welke KvK?

Ooit aan een buitenlandse rechtsvorm gedacht?

Ik heb iets actueler gezocht, maar het meeste recentelijk was deze, die was laatst aangepast in december 2011 maar er waren er linkjes geplaatst in februari 2012. Maar ik zag ook alleen dat het "verwacht" wordt in juli; maar goed, hetzelfde voorstel is eerder verwacht en niet geboren. Het is een nogal langzaam bevalling. :-)

Weet iemand of dat inderdaad 1 juli van dit jaar gaat worden? Zo ja dan is het de moeite om te wachten, zo nee wat is dan handig? Het systeem van wetgeving hier begrijp ik niet, maar het ligt nu als ik het goed begrijp bij de Eerste Kamer: hier de stand van zaken. Misschien dat het je wat zegt: http://www.eerstekamer.nl/wetsvoorstel/32426_invoeringswet

Omdat er geen visie ervoor is. Omdat mensen nog steeds er vanuit gaan dat de beslissingsketting so in elkaar gezet is: Stap 1: Men ziet iets over product, op tv, radio, in de krant ----> Stap 2: Men gaat naar de winkel toe en bekijkt product. Winkelstraat is gezellig, het is leuk gepresenteerd en een medewerker geeft goede advies over de producten die daar liggen. -----> Stap 3: Men koopt product. ----> stap 4: Men geniet van product. De meerderheid van kleine winkeliers denkt aan online presence als iets die bij stap 1 hoort. Maar voor de consument (ook voor B2B trouwens maar goed) het is nu minder direct; het gaat nu ongeveer zo: Stap 1: Men ziet iets over product ------> Stap 2: Men gaat het Googelen ------> Stap 3: Men is toch in de stad om boodschappen te doen of zoiets en loopt langs de winkel te kijken. Winkelstraat is gezellig, het is leuk gepresenteerd en een medewerker geeft goede advies over de producten die daar liggen. ------> Stap 4: Men gaat recensies kijken en vergelijkt prijzen online, via smartphone of tablet of weer thuis, je kan het toch bestellen ------> Stap 5: Men koopt product, of in de winkel of van thuis. ---------> Stap 6: men geniet van product en gaat erover praten wat bij stap 2 voor een ander komt te horen. De consument ziet geen multi channel of cross channel marketing; de mens ziet (als het goed is) een product of een ervaring. Maar het is niet mogelijk om eromheen te gaan: in-winkel verkoop begint nu thuis. Ik ben het met TwaBla eens (altijd een goede begin :)); ik zou ook beginnen met een betekenis, een identiteit, een thema, een beeld voor je winkeliersvereniging en dan gewoon doen. Een plan eerst opzetten is natuurlijk niet verkeerd; makkelijker dan om te weten wat je dan moet doen en boodschap discipline te houden. Voor mijn cowerk ruimte is de boodschap: Treat it like your own: it is. (Is me trouwens nog niet gelukt om deze goed in het Nederlands te vertalen, helaas. Ik blijf het proberen.). Voor een vereniging waarmee ik bezig ben, is het : Je hoort erbij! Ik vind dat een locale vereniging gunst heeft om rekening met de locatie te houden in de boodschap en dan moet je die kennen, plaatsen hebben nu eenmaal een soort identiteit, een geest. De lol die de Bosschenaar zo waardeert laat ze in Tilburg koud; en enzovoorts. Dus, wat heeft de locatie te bieden? Als een goede consument ga ik het Googelen en dan kom ik deze tegen op Wikipedia: In de Hoeksche Waard zijn er tal van muziekverenigingen te vinden. Bijna elk dorp heeft zijn eigen vereniging. Is't waar? Indien wel, hoe gaan we als winkeliersvereniging erop inspelen? Nu, dan nemen wij de thema "Daar zit muziek in" en eens per maand op de tweede dinsdag gaan we ervoor zorgen dat er muziek is in de winkelstraat. Verwerk het thema in de webpagina en een FB en LI en G+ en Twitter en weet ik veel wat opzetten met de thema. En dan moet je oppassen want heel veel mensen geloven, omdat ze nog vinden dat het niets anders is dan reclame maken, dat de boodschappen kale reclame moeten zijn. Dat is de verkeerde insteek: niemand zoekt reclame op. Het verschil tussen een lekkere maaltijd en een stinkende massa ligt in de timing. Een consument wil je reclame en aanbieding horen op het moment dat hij klaar is om te kopen, en niet op het moment dat hij informatie aan het verzamelen is. De verhouding van informatie en discussie aan de ene kant en kale reclame aan de andere kant moet zwaarder wegen naar de eerste.

Een waar woord. Te vaak maak ik mee dat een klant zegt "onze android app moet identiek zijn aan onze iPhone app, en als onze iPhone app geen tablets ondersteunt, dan mag de android app dat ook niet doen". Terwijl je met minieme inspanning een app heel geschikt kan maken voor een tablet. Als de meerderheid van management van een bedrijf een iPhone zelf heeft en gebruikt, ra ra wat de visie van apps wordt... .