Pur Sang Advocaten

Beste prilleondernemer, Er zijn inderdaad meerdere strategieën denkbaar. Als ik het zo lees is de werknemer tot op zekere hoogte bereid om mee te werken aan beëindiging, mits er een geschikte vergoeding tegenover staat. Een vergunning via het UWV zal na toekenning kunnen leiden tot een "goedkoop" afscheid. Feit is wel dat de ondernemer zich ook zal moeten verweren in deze procedure. Ik bedoel hiermee te zeggen dat het zo maar kan zijn dat de werknemer geen geld heeft om zich te laten bijstaan in deze procedure. Ik zie in de praktijk helaas vaker dat dit soort UWV-procedures waarbij de vergunning toch wordt geweigerd. De werknemer heeft dan meestal wel zelf kosten voor juridische bijstand gemaakt en deze worden dan niet vergoed, tenzij de werknemer een verzekering heeft of - heel soms - als de werkgever deze kosten betaald. Als dat niet gebeurd, is iedereen ontevreden. Werkgever want de vergunning is afgewezen en werknemer omdat deze kosten heeft gemaakt voor het voeren van verweer bij het UWV. Het is dus zaak om zorgvuldig van tevoren een strategie te bepalen. Je krijgt vaak maar 1 kans, als dit mislukt heb je kans op een verstoorde arbeidsrelatie en worden de kosten vaak hoger. Op zich kan een ontbindingsprocedure bij de kantonrechter tot het zelfde probleem leiden. De werkgever probeert zo goedkoop mogelijk van de werknemer af te komen, maar de rechter kent toch een vergoeding toe. De werkgever kan dan besluiten om het verzoek bij een hoge vergoeding alsnog in te trekken, maar dan ben je ook weer terug af, althans er zijn kosten gemaakt, ook door de werknemer en de arbeidsovereenkomst blijft in stand. Een zogenaamde vaststellingsovereenkomst is ook een optie, maar in deze situatie zou ik zekerheidshalve toch ook daarna de arbeidsovereenkomst pro forma laten ontbinden, alleen al vanwege het feit dat werknemer lang ziek is geweest. Een (geregelde) uitspraak van de kantonrechter biedt beide partijen dan meer zekerheid. Voordeel van een vaststellingsovereenkomst (in combinatie met pro forma ontbinding) is dat de werkgever wellicht een lagere vergoeding kan uitkeren in combinatie met een (bescheiden) vergoeding voor kosten rechtsbijstand, mocht de werknemer geen juridische bijstand hebben. Immers, de werknemer beseft dat voor een hogere vergoeding er toch inhoudelijk geprocedeerd zal gaan worden. Ook al hebben sommige werknemers een verzekering of geld voor een advocaat dan nog hebben ze vaak geen zin in het gedoe erom heen. Op dit moment kan de werknemer overigens niet instemmen met beëindiging met wederzijds goedvinden omdat hij nog ziek is. Mijn advies is om hieromtrent een specialist te raadplegen, het gaat om alle feiten van het dossier en niet alleen wat je hier hebt beschreven. De specialist zal alle informatie moeten bekijken en met jou bespreken, daarna een strategie bepalen en met de werknemer om tafel. Heel veel succes! Met vriendelijke groet, Joop Jansen

Beste Mullvad, Ik las net op onderstaande link een post van jou op de website van de KvK dat het gaat om een verbouwing van een miljoen euro, klopt dat? http://hallo.kvk.nl/hallo/juridisch/contracten_en_algemene_voorwaarden/f/144069/t/23288.aspx Op het moment dat de BV faiiliet gaat en de bank nog geen geld heeft overgemaakt, zal de bank de spreekwoordelijke keutel intrekken. Als jouw geld al is gebruikt, zal een eventuele curator dit niet terug kunnen halen tenzij blijkt dat er sprake is van pauliana oid. Feit blijft wel dat het geld van de bank dan waarschijnlijk niet mee zal kunnen doen. De curator heeft een aantal opties, maar als de BV net is opgericht, er nog geen omzet is, zal zeer waarschijnlijk de onderneming niet voortgezet worden. Dit kan anders zijn als een overnemende partij zich meldt en de verbouwing wil doorzetten. Maar hoe groot is de kans dat jouw BV tijdens de verbouwing failliet gaat? In ieder geval is de kans vrij groot dat de curator de verbouwing af zal blazen teneinde verdere kosten voor de BV te voorkomen, tenzij de verbouwing bijna gereed is en het de boedel nog iets kan opbrengen. Het gaat immers om een verbetering van het gehuurde, maar dat zal sterk afhankelijk zijn van de situatie op dat moment. Op zich vind ik deze discussie wel prematuur, maar aangezien het om een miljoen euro gaat, bestaat natuurlijk de kans dat er gaandeweg iets mis gaat en 1 van de partijen het geld kwijt is. Naast een eventueel faillissement van jouw BV, kan het ook voorkomen dat er tijdens de bouw iets fout loopt en je verzeild raakt in een juridisch gevecht. Ik weet niet precies wat de verbouwing inhoudt, maar de aannemer zelf zou ook failliet kunnen gaan. Heb jij genoeg middelen om langer dan zes weken - de duur van de verbouwing die jij aangaf - de kosten te betalen mocht de verbouwing uitlopen? Je gaat immers ruim EUR 400.000 lenen van een bank die daarvoor ook rente zal berekenen. Hoe dan ook, een verbouwing van deze omvang brengt substantiële risico's met zich mee. Het volledig curatorproof maken van deze situatie is volgens mij niet mogelijk. Zolang een failliete BV nog ergens tegoeden heeft staan, zal de curator beslissen of bepaalde overeenkomsten moeten worden nagekomen of dat de stekker eruit gaat. In deze situatie zal de curator waarschijnlijk de kosten willen beperken en dus de stekker van de verbouwing eruit trekken. Een verbouwing - zeker van deze omvang - is altijd een risico en zolang de bank de lening niet heeft verstrekt en/of het geld daadwerkelijk in het gehuurde is gestoken, zal de curator dit proberen terug te draaien. Als dan jouw geld erin zit, de bank niet meer nakomt, heeft de vastgoedeigenaar een groot probleem. Het wordt al iets lastiger voor een curator om het geld terug te halen als dit al is uitgegeven. Het is uiteraard niet onmogelijk, maar als de banklening volledig is aangewend voor de verbouwing en jouw geld ook, dan zal de curator dit lastiger kunnen terughalen dan wanneer het geld van de bank bij een notaris staat en/of nog niet is opgenomen. Ik vind een periode van zes weken overigens wel nogal kort voor een verbouwing van een miljoen euro? De vastgoedeigenaar en de bank weten precies hoe de vork in de steel zit en blokkeren nu de verbouwing vanwege aanvullende eisen. Ik heb ook niet echt het idee dat men mee zoekt naar een oplossing. De vastgoedeigenaar beroept zich op de kracht van de curator, maar in feite wordt hierdoor de situatie onmogelijk. Dit risico is gewoon niet volledig uit te sluiten omdat er meerdere overeenkomsten via de (jouw) bv zullen lopen. De bank leent geld, jij zal waarschijnlijk jouw eigen geld uitlenen aan de BV - althans een vordering krijgen - en de opdracht tot verbouwing verloopt via jouw bv. Een curator kan en zal alle met de bv gesloten overeenkomsten beoordelen/bestuderen en besluiten - in het belang van de boedel - wat er gaat gebeuren. Ofschoon de risico's groot zijn, verbaast het mij dat de vastgoedeigenaar en de bank eerst wel instemden en nu ineens niet. Misschien heeft de bank (recente) informatie met betrekking tot de financiële positie van de vastgoedeigenaar? Immers, de vastgoedeigenaar zegt te zullen betalen, maar is het geld er ook daadwerkelijk? Gezien de huidige vastgoedmarkt zou mij dit niet verbazen. Wellicht probeert de vastgoedeigenaar op deze manier tijd te rekken omdat er geen/voldoende geld is op dit moment? Met vriendelijke groet, Joop Jansen

Beste Mullvad, In welke verhoudingen dragen de partijen bij. Ieder 1/3 deel? Je hebt eerder aangegeven dat naast het geld van de bank en de vastgoedeigenaar jij zelf ook een bedrag investeert. Betreft dit jouw eigen geld? De vastgoedeigenaar loopt inderdaad een risico, maar was hiervan op de hoogte, althans dat neem ik aan. De vastgoedeigenaar weet ook dat er een nieuw op te richten B.V. komt. De grootse vrees van de vastgoedeigenaar is dus dat jij failliet gaat en dat daardoor de verbouwing niet af kan worden gemaakt. Jij bent er van overtuigd dat je - in ieder geval gedurende de verbouwing - niet failliet zult gaan. Een afbouwgarantie heeft de vastgoedeigenaar niet doen overtuigen omdat een curator hier een stokje voor zou kunnen steken. Zijn alle overeenkomsten nu wel ondertekend? Misschien is het mogelijk om de vastgoedeigenaar zelf de opdracht te laten verlenen aan de aannemer voor de geplande verbouwing? De bank en jij storten dan het geld bij de notaris zodat nog steeds de facturen kunnen worden voldaan op basis van het "drie-akkoord". De vastgoedeigenaar kan dan wachten met zijn deel, maar heeft wel de overeenkomst gesloten en is dus aanspreekpunt voor de aannemer. Als de vastgoedeigenaar weet dat jouw geld en dat van de bank op een rekening bij de notaris staat, zal het volgens mij minder bezwaarlijk zijn voor de vastgoedeigenaar om zelf de opdracht te verlenen. De vordering ten aanzien van jouw eigen geld op de notaris zou dan nog verpand kunnen worden aan de vastgoedeigenaar, mocht dit nodig zijn. Uiteraard kleven hier ook nadelen aan omdat eventuele klachten met betrekking tot de verbouwing dan via de vastgoedeigenaar lopen. Misschien dat overleg met de aannemer hier een oplossing kan bieden? Het is slechts een idee op basis van de informatie die ik nu heb. Met vriendelijke groet, Joop Jansen

Beste Mullvad, Misschien begrijp ik het niet helemaal, maar als je schrijft dat de financiering rond is dan lijkt mij dat ook de wijze van betalen is bepaald. Als de financiering rond is, zijn er dan ook door partijen getekende overeenkomsten? Wat is daarin opgenomen? Ik neem aan dat partijen van elkaar weten hoe de financiering in elkaar steekt. De vastgoedeigenaar heeft vast vaker met dit bijltje gehakt en weet uiteraard dat een bank vaak - zo niet altijd - de spelregels bepaalt. De vastgoedeigenaar heeft op een gegeven moment ingestemd met medefinanciering van de verbouwing. Ik neem dat men reeds toen al op de hoogte was van de situatie met betrekking tot de bv. Met vriendelijke groet, Joop Jansen

Mijn vermoeden is dat er een standaardcontract is gebruikt en dat men vergeten is om van de 5 een 2 te maken. Immers, de overige gegevens zijn verder conform jullie wensen. Met vriendelijke groet, Joop Jansen

Beste Igor, Aan wat voor producten moet ik denken? Heb je al op deze link gekeken: http://blog.youngworks.nl/signalen/spieken-met-hema Met vriendelijke groet, Joop Jansen

Er geldt inderdaad geen wettelijke reactietermijn voor de andere vennoot om inhoudelijk te reageren op onderlinge correspondentie. Wel is het van belang op welke wijze de communicatie tussen partijen verloopt. Is er een bemiddelaar die voor of namens partijen optreedt? Daarnaast speelt mee wat je verstaat onder een "redelijke" termijn. Hoe groter de belangen zijn des te meer tijd zal de betreffende vennoot nodig hebben om zich te laten adviseren. Niet zelden spelen ook psychologische factoren mee die ervoor kunnen zorgen dat de betreffende vennoot dwars gaat liggen. Als jullie zelf met elkaar communiceren, kan het soms handig zijn om gewoon termijnen te stellen door deze te benoemen in de correspondentie. Ik zie soms berichten voorbij komen in de trant van "ik verneem graag spoedig van je". Dat is niet concreet genoeg. Probeer wel zo goed als mogelijk te blijven communiceren. Zelf heb ik diverse rechtszaken gevoerd met als inzet het uittreden van een vennoot. Dit soort zaken kosten veel tijd, geld en ergernis. Dan maar liever wat langer onderhandelen - vooropgesteld dat de andere vennoot wel iets doet en niet volledig stilzit - om te voorkomen dat het een procedure wordt. Vooropgesteld natuurlijk dat er geen andere partijen zijn die ook aandringen op een handelen van de betreffende vennoot, zoals de bank. Veel sterkte toegewenst. Met vriendelijke groet, Joop Jansen

Beste Irma, Het advies is om - inderdaad - deze zaken niet zomaar mee te nemen voor privegebruik. Overigens kunnen computers ook administratiegegevens bevatten en deze informatie dient beschikbaar te blijven voor de curator en/of de Belastingdienst. Het niet kunnen overleggen van een adequate administratie kan in bepaalde situaties leiden tot bestuurdersaansprakelijkheid. Het is wellicht verstandiger om gewoon met de nog te benoemen curator te overleggen omtrent de overname van die zaken door jouw vriend. Het ligt een beetje aan de totale omvang van de inventaris en de huidige situatie van de onderneming. Als er geen doorstart plaatsvindt, zal de curator eventueel opkopers kunnen uitnodigen om een bod uit brengen op de aanwezige zakelijke inventaris. Dit kost allemaal tijd en geld en hoe minder er te verkopen is, des te eerder zal de curator genegen zijn om met jouw vriend een prijs overeen te komen voor overname. Wel opletten dat jouw vriend zich realiseert dat hij§ verantwoordelijk blijft voor de administratie. Hij dient relevante gegevens van de computers te bewaren, voordat deze worden eventueel worden verkocht. Met vriendelijke groet, Joop Jansen

Goedemorgen Steven, Ik zie het inderdaad. Excuus voor het misverstand. Wel fijn om te weten dat je geen relatie- of concurrentiebeding hebt ;) Het mag dan wel zo zijn dat een jurist hier naar gekeken heeft, maar dat zegt mij niet zoveel. Zullen we de keuze om al dan niet gebruik te maken van mijn aanbod gewoon bij de vraagsteller laten? Met vriendelijke groet, Joop Jansen

Beste StevenK, Als er alleen sprake is van een relatiebeding, dan betekent dit dat je na het einde van het dienstverband geen zakelijke relaties van werkgever mag benaderen. Dit is anders dan een concurrentiebeding dat ziet op jouw werkzaamheden na het einde dienstverband. Mijn ervaring is dat beide begrippen meestal met elkaar worden verward. Immers, een relatiebeding hoeft geen concurrentiebeding te zijn. Als je dat wilt, wil ik je voorstellen om mij het betreffende beding te mailen. Ik kan dan beoordelen wat precies de strekking is van het beding. Dit is dan kosteloos. Ik hoor het wel. Met vriendelijke groet, Joop Jansen

Beste Tonino, Pandrecht vestigen op de vorderingen van B op C lijkt mij ook niet echt de meest praktische oplossing, mede gelet op hetgeen hiervoor geschetst is. Een eigendomsvoorbehoud op het promotiemateriaal kan wel effect hebben als B het promotiemateriaal heeft ontvangen, maar nog niet heeft uitgeleverd aan C en vervolgens failliet gaat. In het faillissement van B kan je dan het promotiemateriaal opeisen en alsnog uitleveren aan C, vooropgesteld dat C nog niet heeft betaald aan B. In de praktijk is er ten aanzien van het treffen van financiële zekerheden niet 1 oplossing. Het is vaak een combinatie van verschillende maatregelen. Echter, het volledig uitsluiten van risico's is niet mogelijk. Afhankelijk van hoogte van de financiële belangen, de aard van de business en het soort klanten, kan ook gedacht worden aan een bankgarantie, het laten meetekenen van privépersonen (bij rechtspersoon), bij een groepsconcern (B) de moeder/holding een zogenaamde 403-verklaring laten afgeven. Ook een kredietverzekering kan een risicobeperkend instrument zijn. Uiteraard is er ook een commercieel belang. Immers, hoe meer zekerheden verlangd worden des te hoger de kosten kunnen zijn voor B (bankgarantie kost geld). Het een en ander kan B aanleiding geven om dan maar een andere leverancier te zoeken. In de praktijk is het ook belangrijk om te weten met wie je zaken doet. Het verbaast mij hoe weinig leveranciers een (potentiële) klant even opzoeken in het Handelsregister. Wie is bevoegd om te tekenen? Zijn er cijfers waaruit het een en ander blijkt? Is het bedrijf onlangs verhuisd? Het kan lonend zijn om ook tijd te steken in het vooronderzoek. Met vriendelijke groet, Joop Jansen

Het is wel van belang om de lening als zodanig ook in je administratie op te nemen en het een en ander met jouw ouders contractueel vast te leggen in een kleine overeenkomst. Je zal het geld waarschijnlijk nodig hebben om eventuele investeringen te doen met betrekking tot jouw onderneming? Het is van belang om wel de facturen te bewaren. Voor meer informatie omtrent de eisen ter zake het voeren van een administratie verwijs ik je naar de websitse van de Kamer van Koophandel en de Belastingdienst. Ook kan je een kijkje nemen op www.fiscalert.nl voor wat betreft de constructie waarbij jouw ouders een zakelijke lening verstrekken. Succes met jouw onderneming! Met vriendelijke groet,

Beste Nop, Het is inderdaad belangrijk om openheid van zaken te geven en dan ook verstandig dat jullie deze openheid bieden aangezien dit nare verrassingen kan voorkomen. Uiteraard wel even opletten dat er geen belangrijke bedrijfsinformatie (geheim) bij de klant komt. Als er onverhoopt toch geen overeenkomst tot stand komt, dient de schade beperkt te blijven. Als het gaat om grote belangen kan zekerheidshalve ook een geheimhoudingsverklaring worden overeengekomen. Nogmaals, dit is echt afhankelijk van de omstandigheden. Het zal niet standaard bij iedere onderhandeling nodig zijn. Voorts kan het belangrijk zijn om in te schatten hoeveel tijd en welke kosten gepaard zullen gaan met de precontractuele onderhandelingen. Partijen kunnen in deze fase met substantiële kosten worden geconfronteerd waarbij het ook mogelijk is om af te spreken wat er met deze kosten gebeurd als er onverhoopt toch geen overeenkomst tot stand komt. Kosten die gepaard kunnen gaan met precontractuele onderhandelingen zullen voor jullie in verhouding zwaarder kunnen drukken dan voor de klant (gelet op de omvang). Het is een mogelijkheid en geen must, wel goed om hierover na te denken. Daarnaast is mijn ervaring dat grote partijen over het algemeen bereid zijn om serieus te onderhandelen over de voorwaarden. Vooral niet aarzelen, maar benoemen, meedenken en voorstellen! Met vriendelijke groet,

Beste Wenne093, Is er sprake van een schriftelijke overeenkomst van opdracht? De wet bepaalt dat de opdrachtgever te allen tijde de overeenkomst van opdracht mag opzeggen. Dit kan overigens wel contractueel worden uitgesloten door in de overeenkomst van opdracht op te nemen dat tussentijdse opzegging niet mogelijk is. In de praktijk wordt dit niet tussen partijen overeengekomen, laat staan dat überhaupt iets schriftelijk wordt vastgelegd. Dit neemt echter niet weg dat er toch sprake kan zijn van schadeplichtigheid zijdens de opdrachtgever in verband met de opzegging van de overeenkomst van opdracht. In jouw reactie lees ik dat de opdrachtgever de opdracht per direct heeft geëindigd. Was er een opzegtermijn overeengekomen? Voor wat betreft de nog openstaande uren; Is hiervoor reeds een declaratie verzonden? Los van de overige omstandigheden en opties die hiervoor zijn genoemd, zou je ook kunnen aangeven dat je niet akkoord gaat met de opzegging (afhankelijk van het contract) en dat je voornemens bent om schade te vorderen in verband met de abrupte opzegging. Als de opdrachtgever weigert te betalen, zal een gerechtelijke procedure nodig zijn. De opdrachtgever zal dan stellen (ook moeten bewijzen) dat er sprake is van wanprestatie. Of dit kans van slagen heeft, kan pas beoordeeld worden als bekend is waarover de opdrachtgever niet tevreden is. Als het om een substantieel bedrag gaat, zou ik toch overwegen om een goede advocaat te zoeken, ook als je gebruik wilt maken van de hierboven voorgestelde processtrategieën. Je schade kan immers ook bestaan uit de nog resterende maanden tot het contractueel overeengekomen einde van de opdracht. Met vriendelijke groet,

Beste Joost, Het is mijn optiek nogal kort door de bocht om te stellen dat de accountant in kwestie niet ter zake kundig is. Gelet op de informatie die de vraagsteller heeft vermeld, blijkt dat de accountant wel degelijk inhoudelijk heeft gereageerd en niet zomaar iets heeft geroepen. Hoe dan ook, de strekking van deze vraag is denk ik dat de vraagsteller zich goed moet laten adviseren. Dit soort adviezen zijn uiteraard niet louter voorbehouden aan fiscalisten. Het gaat erom dat duidelijk is dat hier sprake is van complexe materie waarbij zowel ondernemingsrechtelijke als fiscale aspecten een belangrijke rol spelen. Een goede adviseur (accountant, fiscalist, notaris) zal de klant er ook op moeten wijzen dat zij eventueel niet beschikken over bepaalde kennis met betrekking tot de gestelde vraag. Een goede accountant zal dan ook de klant naar een fiscalist verwijzen - en vice versa - als zulks nodig mocht blijken. Wellicht dat de vraagsteller mede via bepaalde beroepsorganisaties (accountant, fiscalist) de juiste adviseur kan vinden. Immers, de term "fiscalist" is net als de term "accountant" erg breed aangezien hieronder diverse specialisten kunnen vallen, terwijl je juist een adviseur nodig hebt met kennis van zaken met betrekking tot de onderhavige kwestie. Misschien dat je nog tips hebt voor de vraagsteller met betrekking tot beroepsorganisaties (misschien: www.nob.net?) voor het zoeken naar de juiste fiscalist. Wellicht dat de vraagsteller nogmaals met zijn accountant kan overleggen omtrent het inschakelen van een fiscalist. Immers, het klakkeloos inhuren van een fiscalist zal substantiele kosten met zich meebrengen. Mogelijk dat overleg met de accountant noodzakelijk is en dit ook kan leiden tot het voorkomen van onnodige kosten. Uitgangspunt van dit forum is dat we elkaar verder helpen, toch? Met vriendelijke groet,