realist

Je mag als minderjarige wel een bedrijf starten, maar je ouders blijven steeds aansprakelijk. In de theorie zal voor iedere beslissing steeds de handtekening of jawoord van de ouders nodig zijn. Ben je 16 of 17, dan is er 'handlichting' aan te vragen, waardoor ook de minderjarige handelingsbekwaam wordt. http://www.ondernemersplein.nl/artikel/starten-als-minderjarige/ Er komt heel wat op je af wanneer je een eigen bedrijf start, als 12 en ook 13-jarige is dat erg lastig te overzien, en stel nou eens dat jij dat wel allemaal ziet, hebben dan mogelijke klanten wel vertrouwen in jullie? Eigen inkomsten kunnen overigens ook gevolgen hebben voor de kinderbijslag. Reden te meer om het voorlopig nog even in de hobbysfeer te houden.

Waar ik een snackbar typeer is: het is een hele lokale markt. Niemand rijdt vijf kilometer om voor een snackbar. De klandizie zit in de wijk. Dus zit je bij een school richt je dan daar op, in een volkswijk richt je op de mensen die 's avonds geen zin hebben om te koken, langs een grote weg...etc. Dus: in wat voor locatie zit je? En is biologisch daar gevraagd?

ik had al eerder aangegeven dat die motivatie wellicht helemaal niet in het fiscale ligt. Ik zat meer iets te denken aan een vorm van beloning, waardoor je naar je personeel de schijn kunt wekken dat iedereen evenveel krijgt (in netto loon), maar dat je hierdoor toch nog iets kunt sturen. Bijvoorbeeld. Maar want fiscaal is het niet handig.

Gaat dat uberhaupt wel samen? Heeft de biologische eter wel zijn ogen gericht op een snackbar, of loopt hij deze sowieso al voorbij. Ik kom nooit in een snackbar, hooguit op vakantie, en zou dus ook niet weten of je daar verantwoord kunt eten. gewoon omdat die reclame-uitingen mij niet bereiken. En de echte biologische eter al helemaal niet. De marges op snackfood zijn erg laag, dat weet ik wel. Broodjes gezond e.d zijn met name ook financieel gezond voor de verkoper.

Dit is nou precies waarom samenwerken vaak meer oplevert dan alleen. Iedereen is wel ergens goed in, de kwaliteiten vullen elkaar aan. Bovendien levert het sparren en samen ergens over discussiëren op, dat een pril idee wordt uitgewerkt tot een werkbaar en verkoopbaar initiatief. jullie hebben elkaar nodig lijkt me. Bovendien is een 51-49 verdeling vaak alleen zo gedaan vanwege de stemverhouding, in winstverdeling maakt het weinig uit.

met vier man vind ik sowieso nogal een risico, voor kleinere start ups dan, ook omtrent werkverdeling, verschillende inbreng etc. Kun je niet besluiten tot ieder een eigen EMZ met een 'innige samenwerking' ?

Als je van een groter bedrijf een organogram bekijkt(google), dan zie je diverse afdelingen, zoals Finance, marketing, operations,(vaak de kernactiviteit) personeel, etc. Dit is al een mooie indeling van je bedrijfsplan, overal moet even een hoofdstuk(je) aan gewijd worden hoe je dit op wilt pikken. Dan heb je iig een van de belangrijkste voorwaarden: heb je overal aan gedacht?

De belaste heffing van de 19 cent heeft hier niets te maken met "de bekende bijtelling". Het staat er volledig los van: ook zonder bijtelling (verklaring géén privé gebruik) is die 19 cent in dit geval belast. dat zeg ik ook helemaal niet. met 'bekende bijtelling' doel ik uiteraard op de 14-21 of 25% van de nieuwwaarde bij het inkomen op. Ik zeg letterlijk: geef je een werknemer loon, dan is dat 32-42 of 52% belast geef je een werknemer 19 ct per km, terwijl hij die kosten niet heeft: 32-42 of 52% belast geef je een werknemer een (lease) auto: via de bijtelling belast. Er zouden overigens andere redenen kunnen zijn om een werknemer via dit soort constructies wat extra te belonen. Die hoeven niet alleen in het fiscale te liggen. Daarover liet TS zich verder niet uit.

Lijkt mij ook een 'truc'. werknemer heeft geen 19 ct per km kosten, maar krijgt deze toch van de baas. Dat mag natuurlijk altijd, je mag alles krijgen van de baas wat die maar kwijt wil, maar dan wel belast. Het "belasten" gaat meestal via de 32, 42 of 52%, maar bij een leasewagen natuurlijk via de bekende bijtelling. En dan span je het paard achter de wagen: de werknemer heeft natuurlijk nog altijd benzinekosten, krijgt daarvoor nog, bij bijv 42%schaal, 58% van 0.19. In die zin is er trouwens ook weinig mis met deze constructie lijkt me. Dus als er andere redenen zijn om dit te doen, lijkt het me niet verboden of zo.

hmmmm, ik neig in eerste instantie een beetje dat de fout ietsje meer bij hen ligt. Typisch een geval van beide schuld, 40-60 of zo. Het voelt een beetje alsof van belang is hoe zeer jij opgelet hebt bij het aanklikken

zo zat ik ook te denken. Sowieso kun je aan het einde van het jaar laten verdwijnen als de teller steeds weer naar 1 gaat. Hetzelfde geldt als je op 7 begint. Als het jou beter uitkomt, kun je dan ook volhouden dat je op 8 begonnen bent. Die ene factuur (nr 7, waar is die dan gebleven? Ik zie de vragen toch al komen van de inspecteur. Als je niks te verbergen hebt, maak het dan ook niet moeilijker dan het is.

ja, nee en ja. Ja, in het normale leven is dat toch het principe waar het, niet direct dan toch vaak indirect op uitkomt. Nee, in een BV zijn die aandelen beschermd, de andere aandeelhouders hebben zeggenschap aan wie je verkoopt. Sterker nog: dat is juist punt van inzet. Als beiden aangeven ze in principe over te willen nemen, is er wel geld. Zij het niet in de werkmaatschappij zelf, dan toch wel bij de eigenaren-BV's. Verkoop aan de werkmaaschappij komt dan in feite op hetzelfde neer dan wanneer je beiden de helft verkoopt, met een maar: directe verkoop aan de BV's zou belastingtechnisch anders kunnen liggen. Wellicht mag je(ieder de helft) ook aan de directe natuurlijke personen verkopen, mits dat aantrekkelijker is. en de laatste ja dan? Als die twee er financieel toch weer anders in staan, bijv de een is kapitaalkrachtiger dan de ander, zou het zomaar weer kunnen zijn dat de een toch iets meer geïnteresseerd is in jouw aandelen dan de ander. Zodanig, dat er toch een andere constructie overblijft dan de 50-50. Maar goed dat de overnameprijs reeds bij oprichting is vastgelegd, anders had je daar ook nog strijd over...

het gaat mij om de zinsnede Er zijn maar twee kisten met geld. A. die van jou, en je bedrijf B. die van de gemeente Als je zelf (nog) niet voldoende inkomsten hebt, vult de gemeente die aan tot bijstandsniveau. Dat is op zich al netjes, en een gift. Wat je nu doet is veel investeren, dus weinig winst maken (ik geef hierboven al aan dat dat op zich los van elkaar staat, de winst zakt niet van investeren.) met het doel een lagere winst te creëren om zo meer bbz te krijgen. In feite zeg ik niks, je zegt het zelf al. ik licht het er alleen even uit.

De belasting is een ding. Die is op een bepaalde manier ingericht, en je mag je zaken zo inrichten dat je zo weinig mogelijk belasting betaalt. Dat doet iedereen en dat vindt men ook normaal. De BBZ is iets anders, dat is eigenlijk bijstand. Als jij een laptop koopt, is dat een investering, die zeker een paar jaar mee gaat. Afschrijven doe je in een paar jaar, de (afschrijvings)kosten houd je dit jaar beperkt. Door hem in een keer af te schrijven, kosten aar voren te halen, betaal je hem eigenlijk van de bijstand, die is daar niet voor bedoeld dus is dat laakbaar. Strafbaar weet ik niet, zal van je consulent of hoe heet zo iemand maar afhangen hoe die dat beoordeelt. In een ander topic zijn wel eens harde woorden gevallen tav iemand die al werkt in berijf terwijl uitkering nog doorloopt. Dit is dan net zoiets.

Het is nu toch inmiddels wel een publiek geheim, dat allerlei gegevens bekend zijn bij verkopers en dat men daar terdege rekening mee houdt? Uiteraard weet ik niet of iedereen zo werkt, maar houd rekening met - geografische verschillen (op postcode) - aantal malen de site bezoeken, met name op dát artikel - eerder koopgedrag Als kleine jongen en prijsvechter worden lijkt me een onmogelijke situatie

als kleine onderneming vind ik het een beetje klein overkomen als je factuur 0001 hebt. Of als je factuur 23 stuurt, en een maand later 24 of 25. Dus hoe vreemd bovenstaande ook klinkt, heeft doornummeren toch ook een voordeel.

...nou, dat gaat me wel wat snel hoor. Een vorig topic ging over een boot, nu heb ik ook opeens een boot voor ogen. Die je dus af en toe eens verhuurt. - heb je daarnaast nog inkomsten? - welke bedragen praten we over? - hoe vaak verhuur je die boot dat object? Zo lang het in de hobbysfeer zit, valt het niet onder de btw. Maar voor de btw zit je eerder aan 'ondernemen' dan voor de IB. Er is overigens niks mis mee hoor om btw te rekenen: zolang je inkomsten gering zijn vla je onder de KOR en verandert er dus per saldo niks

wat ik schreef is inderdaad al wat jargon, excuses daarvoor. De bepaling (het opplakken van een etiketje) of de auto van de zaak is of prive mag je slechts op een paar momenten nemen - bij aanschaf van de auto - bij oprichting van de zaak en niet tussendoor dacht ik. terwijl het bereiken van de 15 jaar fiscaal gezien wel zo'n omslagmoment kan zijn. Overigens nog een vraag daarbij: bel dienst schrijft: wat geldt als waard in econ verkeer? De biedt of de laatprijs. Op bijv marktplaats.nl kunnen we een waarde bepalen, maar bij een garage krijg je dat er lang niet voor

...en even voor de goede orde; eenmaal op prive mocht je hem niet om deze reden 'heretiquetteren he? Dat levert op zich het vreemde plaatje op, dat wanneer je hem inruilt, en een precies eendere auto weer koopt, dat je deze dan wél op de zaak kunt zetten.

het is van tweeën een. Of je hebt een priveboot, verhuurt die prive en je draagt het onderhoud prive. Of je bedrijf heeft een boot, je bedrijf verhuurt de boot, en je bedrijf draagt kosten voor onderhoud en ligging e.d Waarbij het er verder even om gaat wat vor boot het is of je die niet sowieso op je bdrijf hebt alls je dar bedrijfsmatig ook dingen mee doet.

ja, dat vond ik ook al vreemde vragen vanuit een admin kantoor. Je blijft in beginsel beiden hoofdelijk aansprakelijk, ook na beeindiging van de vof. tenminste, voor de verplichtingen aangegaan ten tijde an de samenwerking. Zou ook een mooie boel worden, ik word klant bij jullie vanwege met name een van de twee partners in wie ik vertrouwen heb, die verlaat het schip, en ik zit met een ander opgescheept. De vertrekkende vennoot moet dan via vrijwaringsovereenkomst(en) gevrijwaard worden van zijn/haar verplichtingen. Maar daarmee ben je er nog niet, want als de achterblijvende vennoot(en) onvoldoende bij machte zijn de vordering(en) te voldoen, kan er alsnog weer bij je aangeklopt worden. Zit je er dan voor eeuwig aan vast? Waar aan vast? Aan de schulden die nog openstonden terwijl je de vof ontbond, en nog niet voldeed? Ja, aan die schulden blijf je dus vastzitten, en nogmaals dat is maar goed ook (vind ik) Heb je die zaakjes netjes afgerond, dan kun je dus de vof uitstappen.

...en in bovenstaande mis ik, vooral bij de TS, nog een beetje het besef dat óók de onderhoudskosten, en reparatie, aftrekbaar zijn voor de btw, voor dezelfde percentages als berekend.

op rekeing of in aandelen maakt jiuist voor de bv niet uit: je betaalt belasting over het werkelijke rendement. Dit in tegenstelling tot prive, waar je over een fictief rendement betaalt. Dat is ook het antwoord op vraag 2: zoveel inbrengen dat je prive precies aan de vermogensgrnes zit, 21000 als alleenstaander en het dubbele voor partners. Daarboven betaal je in box 3 1.2%, terwijl in een BV het werkelijke rendement belast wordt en dan haal je geen 4% lijkt me.

ik vind dat er, vooral door de eerste reagens, wel beetje alleen op de naam wordt gereageerd. ik kan me overigens heel goed voorstellen dat er bepaalde namen zijn die, denk ook aan het google-verkeer, best belangrijk zijn voor een startende business. TS heeft daar een bepaald gevoel bij, laat het dan daar bij. Als je, ik noem maar wat, een fitness centrum in rotterdam beginnen wil, dan is de naam fitness centrum rotterdam ideaal, vanwege zoeken via google, en iedereen weet precies wat jij doet. Maar iedere concurrent kan ook FCR bedenken, en dan zijn zij opeens FCR. Dus lippen op elkaar, maar ook zo snel mogelijk vastleggen. Doet me overigens sterk denken aan "7 Costanza" , waarbij uiteindelijk ook iemand anders met die naam aan de haal ging

wil ondanks dat best wel even reageren, ook al omdat dit me tegen de borst stuit. Om te beginnen is het jouw huis, en de baas huurt een deel van jouw huis. Dan mag hij een bod doen wat fair lijkt, jij mag ook een tegenbod doen. Als je baas bij mij komt om mijn fietsenschurtje te huren, bepaalt hij ook niet eenzijdig de prijs. (dat is ook wat me tegen de borst stuitte) Jij gebruikt en gebruikte een computer en printer van het bedrijf, dus de vergoeding die je vraagt kan allleen maar voor de opslag van goederen zijn. Wat ik dus niet begrijp, is waarom jij een vergoeding moet krijgen (anders dan voor die opslag en internet). De gestelde 10% zou mi een vergoeding van de baas aan jou zijn omdat je een eigen comp/printer gebruikt. Verder zie ik niet in waarom dit een percentage van een salaris zou moeten zijn, dit lijkt me redelijk los van elkaar te staan. Wat bijvoorbeeld bij de belastingdienst wel wordt gehanteerd zijn berekeningen als volgt: - totale kosten internet - totale kosten printer - totale kosten computer, etc. en dan het % schatten dat je m zakelijk verbruikt. En dan die zakelijke kosten zou jij vergoed moeten krijgen van je baas. Maar bij de computer en printer werkt dat dan andersom, omdat jij die prive kunt gebruiken (ik weet of je dat ook doet), terwijl ie van je baas is. Voor opslag mag je best al wat rekenen hoor. Een klein slaapkamertje zou je best al kunnen verhuren aan een student of zo, zeg de helft van die huurprijs mag je mi ook je baas wel in rekening brengen.