prinsrachid

ZZP in een BV maakt voor de bank niets uit ten opzichte van een vast contract. Ze kijken toch naar de afgelopen drie jaar. Ook het verhogen van je salaris heeft geen enkele invloed, omdat er gekeken wordt naar je salaris plus de winst in de BV. Dus als je je salaris verhoogt, gaat de winst van je BV automatisch omlaag. Bij elkaar is dat nog steeds hetzelfde.

Dit komt toch niet uit de lucht vallen? Hoe heb je je voorbereid?

Voor zover ik weet zijn er geen invoerkosten vanuit Turkije, omdat ze deel uitmaken van een douaneunie met de Europese Unie. Het zullen andere kosten zijn, en die zijn inderdaad gewoon af te trekken als kosten van je winst.

Als het goed is, is die 500 euro dan van de balans af en is die weg. Je liquide middelen gingen toen waarschijnlijk 500 euro omlaag. Maar daar heb je in deze aangifte niet meer mee te maken. Dit is je nieuwe aangifte en moet je ook de nieuwe situatie doorgeven. Nu zal daar dus de openstaande btw-aangifte van Q4 2020 komen te staan.

Misschien is het ook een idee om eens even helemaal niets met de organisatie te doen. Je hebt een contract. En een vast contract bovendien. Daar verandert niets aan. De organisatie heeft daar simpelweg mee om te gaan. Dat is niet aan jou. Vervolgens ga je met zwangerschapsverlof, daarna bevallingsverlof, en daarna wellicht met ouderschapsverlof. In feite is daarbij óók niets dat JIJ hoeft te doen, behalve aan te geven dát en wanneer je met verlof gaat. Ook dat is waar de organisatie mee heeft om te gaan. Verder ook niet aan jou. Wat je op lange termijn van plan ben, zou ik persoonlijk voor me houden en ik zou ook niet de behoefte voelen om m'n zielenroerselen en interne overwegingen in een zo'n vroeg stadium te delen met de organisatie. Maar bovendien is dat allemaal niet relevant zijn voor de organisatie. Ook niet aan jou. Misschien probeer je om de organisatie niet "tot last" te zijn (financieel of anderszins), terwijl ook dat allemaal niet aan de orde is. Een volwassen organisatie gaat er simpelweg automatisch vanuit dat iemand die een kind krijgt met diverse verloven gaat een daarna een tijdje minder gaan werken. Het is niet jouw probleem dat het bedrijf wellicht niet bekend is met mensen met een baarmoeder, maar het is ook niet jouw taak om ze te beschermen van de gevolgen daarvan. Maar belangrijker nog, weet jij veel hoe de situatie is na bevalling of hoe je financiële situatie dan is of hoe je dan voelt? Je hoopt natuurlijk dat alles goed gaat, maar ook dat is niet gezegd. Maar stel je voor dat je een zwaar geval van Corona had gekregen of van de trap was gevallen. Stel dat je vervolgens ook weken ziek was geworden. Stel dat je daarna een half jaar op therapeutische basis minder had moeten werken tijdens het revalideren. In feite hadden ze dan exact dezelfde situatie gehad, maar had je dan ook zo enthousiast op je eigen ontslag aangestuurd? Mensen krijgen babies, mensen nemen verlof, mensen gaan minder werken. Moet de organisatie iets op bedenken. Bovendien kost het ze allemaal geen zak extra. Zwangerschapsverlof krijgen ze vergoed via het UWV. Het ouderschapsverlof betaal je zelf. Letterlijk het enige dat ze moeten doen is misschien parttime iemand aannemen. Vinden ze dat vervelend? Jammer dan. Hadden ze geen werkgever moeten worden. Stel nou dat je er na je ouderschapsverlof écht niet uitkomt, dan is het alsnog vroeg genoeg om het gesprek aan te gaan om de wegen te laten scheiden. Vanwaar al die haast? Is het in het belang van jezelf en de toekomstige baby om je contract, je arbeidsopties, je verworven rechten en inkomen zo snel mogelijk op de tocht te zetten? Lijkt me niet. Tot slot geeft extra tijd ook extra tijd tot nadenken. In al die gratis die de werkgever doorbetaalde tijd kun je bedenken wat je daarna wilt doen. Misschien schiet je iets te binnen om te kunnen doen binnen de organisatie. Misschien komen ze zelf opeens wel met een idee. Misschien doet zich iets voor dat creativiteit vereist die jij kunt leveren. Ik merk eigenlijk dat mijn advies vooral bestaat uit te zeggen: slow down. De wereld is veranderlijk. Probeer geen nog niet bestaande problemen te op te lossen. En laat de verantwoordelijkheid ook dat waar die hoort. Veel van die verantwoordelijkheid ligt sowieso bij de werkgever en niet bij de werknemer. En als er al iets is op te lossen, doe dat dan op dát moment. Anyway, gefeliciteerd met de baby! 😆

Eentje waar die voor betaalt.

Dat is gewoon een bedrag dat de bv in rekening kan brengen op je loonstrook en van je netto loon kan inhouden. Verder niets spannends aan.

Precies. Als je 1,8% betaalt over het geleende bedrag, dan betaal je dat in principe voor de rest van je leven, tenzij er wordt afgelost. Als je dus aflost op je huis is dat vergelijkbaar met levenslang rendement van 1,8% vanaf het moment van aflossen. Nu aflossen, betekent nu rendement en lagere maandlasten.

Waar kan je tegenwoordig nog 1,8% rente krijgen dan? Dat lijkt me een goeie deal. Een ander punt is simpelweg het verlagen van je lasten. Je kunt namelijk wel allerlei dingen gaan uithalen om je toekomstige inkomen te verhogen, maar je kunt hetzelfde bereiken door je toekomstige uitgaven te verlagen. Elke euro die je niet hoeft uit te geven hoef je ook niet te verdienen. Bovendien moet je altijd maar weer afwachten wat er over is van dat opgespaarde, uitgestelde inkomen, terwijl een afgeloste euro op je huis 100% zeker is en bovendien meteen effect sorteert. Een afgelost huis is in feite een gedeeltelijke naar voren gehaald pensioen. En daar hoef je niet voor te wachten tot je 67 bent.

Het zou kunnen dat het mogelijk is, maar volgens mij moet je daarvoor dan écht je onderneming ]]staken. Dus je activiteiten staken, afrekenen voor de inkomstenbelasting, uitschrijven bij de Kamer van Koophandel, btw-nummer opzeggen. En als je door de hele molen bent gegaan, richt je vervolgens een 'soortgelijke' onderneming op. Dus wederom inschrijven bij de Kamer van Koophandel (en inschrijfgeld betalen) en vervolgens wachten op een nieuw btw-nummer. Ik gok dat het niet helemaal de bedoeling is dat je dit zo doet om onder de KOR uit te komen, maar ik kan me ook voorstellen dat de fiscus momenteel geen controlemechanisme heeft om dit te herkennen als je het zo zou doen.

Volgens mij is het verbonden aan de ondernemer. Je eenmanszaak opheffen en weer oprichten zou volgens mij niet veel uitmaken. Als het goed is geldt de KOR voor álle subnummers.

Tja, ik kan niet helemaal goed inschatten of je weg wilt, omdat je je ongemakkelijk voelt om simpelweg gebruik te maken waar je recht op hebt, of omdat je écht weg wil. Tenzij er misschien ontzettend veel voordelen zitten aan het opzeggen van een vast contract van vele jaren én nog fulltime ook en het recht op minder werken (want meer dan 10 medewerkers), het recht op ouderschapsverlof en vervolgens een inkomensverlies van ongeveer een derde. Het moet wel écht heel beroerd zijn om bij dat bedrijf te werken, als je het er voor over hebt om dát allemaal in één pennestreek in de prullenbak te gooien. Wat zie ik over het hoofd? Je gebruikt veel zalvende taal, maar bij mij blijft het ongemakkelijke gevoel bestaan dat je een keus maakt vóór het bedrijf, omdat je de boel niet op de spits wilt drijven. Nu kan het zijn dat er iets is voorgevallen waardoor je zelf liever eieren voor je geld kiest. Of het kan zijn dat er binnen de onderneming toch een impliciete druk is om een beetje neer te kijken op het minder dan fulltime werken. Maar dat zou niet jouw probleem zijn, maar van de bedrijfscultuur. Bovendien: als er tijdeljik iemand aangenomen kan worden, kan er ook permanent iemand worden aangenomen. Dat is nu eenmaal een gevolg en een eigenschap van werkgeverschap. Wederom, niet jouw probleem. Bovendien vind ik 20 man personeel niet bepaald echt 'klein' meer. Als je op 20 personeelsleden zogenaamd 8 uur per week niet weet op te lossen of in te passen, ligt de oorzaak van een eventueel 'probleem' echt niet bij het desbetreffende personeelslid, maar bij de organisatie. Het bedrijf heeft immers ook te maken met ander soortig uitval, zoals ziekte en arbeidsongeschiktheid. Daar zullen ze ook steeds een oplossing voor moeten vinden. Het bedrijf is in ieder geval al dubbel zo groot als minimaal nodig is om een beroep te kunnen doen op de wet aanpassing arbeidsduur (WAA), dus ook daar is geen excuus. Maar goed, de keus is uiteraard aan jou. Als je denkt dat je beter af bent met het initiëren van je eigen ontslag op grond van eigen overwegingen, is dat uiteraard niet iets waar wij je in kunnen adviseren. Dat is een persoonlijke keuze. Ik wil je alleen behoeden voor het maken van onomkeerbare beslissingen die alleen jou in je portemonnee zullen raken. De organisatie zou hier namelijk gewoon in mee moeten kunnen buigen. Zo niet, dan is dat echt hun probleem, niet het jouwe. Er is geen reden om eventuele fragiele mannelijke gevoeligheden op te lossen door jezelf uit de vergelijking te toveren.

Ik zal wederom eerlijk zijn Hoe groot is klein? En wie doet de werkzaamheden tijdens je afwezigheid?

Ik geef toe, ik ben behoorlijk cynisch, maar mijn onderbuikgevoel zegt me dat deze openingspost behoorlijke hr-bs is. Een werknemer die vrijwillig TIJDENS haar zwangerschap ontslag wil nemen. En een werkgever die daar "positief in staat" en dat even snel nog voor de bevalling wil afraffelen en haar wel een "vangnetje" wil bieden. Tuurlijk jôh. Even een gedachte-experiment mbt het alternatief voor dit bedrijf. Ten eerste even de beeldvorming: 4 dagen (32 uur) heet ook gewoon fulltime. Nix part-time. Dat klinkt echt als onwil. Ze is door de zwangerschap volledig uit de roulatie, dus werkt ze op het eind 0 uur in de week. En daarna terug van 0 naar 40 uur kan dan dus wel, maar 0 naar 32 uur niet? Tjongejonge, zeg. Ten tweede heeft ze na de bevalling recht op ouderschapsverlof. En als daarom gevraagd wordt, mag het bedrijf dat niet weigeren. De werkneemster kan gewoon 20 uur verlof per week kunnen aanvragen en dat moet het bedrijf vervolgens dulden. In dat geval kan de werknemer dus nog verplicht een jaar in dienst blijven met een 40-urig contract en toch maar 20 uur werken. Hoe zou het bedrijf daarop reageren? En wat als de werknemer daarna gebruik probeert te maken van de wet aanpassing arbeidsduur? Het kan zijn dat ze sowieso mag vragen om een aanpassing van haar uren, zwanger of niet. Hoe zou het bedrijf daar op reageren? Ik denk dat dit bedrijf vooral moet hopen dat de werkneemster niet op de hoogte is van haar wettelijke rechten, voordat ze met "wederzijds goedvinden" de WW in wordt gerommeld.

Stel dat een Domino-bezorger aan mijn deur komt en de pizza afgeeft. Nét voordat hij de pizza overhandigt, zegt hij dat het usance is dat de klant 10% fooi geeft. Ben ik dan echt zo dwaas om meteen de portemonnee te trekken? Nee. Ik geef een fooi als ik daar zin in heb. En zo niet, dan niet. De persoon heeft immers al betaald gekregen. Net zoals je klant al betaald heeft gekregen. Wat zou je verder met die informatie moeten dan? Het lijkt erop dat er enkel informatie wordt overgedragen en dat de rest alleen tussen je oren afspreelt. Er wordt niet gezegd: u moet betalen. En daar zou de kous wat mij betreft ook mee af zijn. Het feit dat iemand vervolgens de impliciete druk voelt om invulling te geven aan die usance is aan die persoon. Maar persoonlijk zou ik daar verder niets mee doen. Usance zegt alleen iets over anderen. Het is enkel de belanghebbende die jou vertelt dat dat usance is. Dat betekent niet dat het usance is. Bovendien is het onduidelijk of het überhaupt usance is. Het enige dat ik zou doen is de persoon bedanken voor de 'informatie' en verder niets.

Ja, want dan heb je het afgesproken. En je was er van op de hoogte. Dan heb je dus ook vooraf kunnen bedenken of je dat wel of niet wilde. Dit achteraf gebel met een vreemd verzoek is gewoon raar. Een beetje zoals boodschappen doen bij de Albert Heijn en dan na de kassa iemand ongevraagd aanspreken dat er verwacht wordt dat je nog een percentage van de kassabon in iemands portemonnee stopt. Als je dat vooraf weet, kun je immers nog bepalen of je wellicht liever naar de Jumbo gaat.

Wat heeft het werken met offertes te maken met veel geld kosten en KOR? Overigens is de KOR iets waar je zelf al dan niet impliciet voor kiest. Als je voorheen altijd gebruik maakte van de KOR in je aangifte met een lage omzet, dan ben je soms de nieuwe KOR ingerommeld door de Belastingdienst. In andere gevallen kan het zijn dat je daar zelf ook hebt verzocht. In alle gevallen is het je eigen keus. Als je geen gebruik wilt maken van de KOR, dan is dat je goed recht. Dat is namelijk de standaardsituatie. Als je van de KOR af wilt, dan geef je dat simpelweg door aan de fiscus. Je kan dan overigens de komende jaren niet meer terug, als je dat zou willen.

In Duitsland geldt in feite hetzelfde als in Nederland, omdat het tegengaan van te late betalingen is geregeld via Europese 'wetgeving'. Ook bij het niet betalen van Nederlandse rekeningen kun je hetzelfde verwachten. Rechtsbijstand zal je waarschijnlijk niet helpen, omdat het niet betalen van leveringen me niet echt iets lijkt dat de leverancier je aandoet. Als de rekening tussen zakelijke partijen niet wordt betaald is die na 30 dagen opeisbaar en kan er meteen een 'boete' (in dit geval tussen de 10 en 15% in Nederland) en de hoge wettelijke rente (8% in Nederland) worden berekend. Het bedrag van 3.000 euro klinkt in dat opzicht niet heel vreemd. Het lijkt me zaak om dit als zakelijke partijen onderling te regelen. Wellicht een betalingsregeling proberen te treffen.

Precies dit.

Op zich klopt het toch? Je hebt het geld uit de zaak getrokken en op een privérekening gezet. Dat geef je op als privé-onttrekkingen. Op zich niet zo vreemd dat het eigen vermogen dan negatief is. Een andere mogelijkheid is dat de bank- en/of spaarrekening zodanig veel zakelijk wordt gebruikt (90% of meer), dat de rekening(en) daarmee verplicht zakelijk vermogen worden. Die horen op dat moment tot de liquide middelen.

"Gebeld" en "met het verzoek". Dat zijn bij mij twee rode vlaggen. Wat is dat voor vage zooi? How about: "Kunt u mij dat per e-mail of brief doen toekomen?" Of gewoon: "Nee". Als zij denken recht te hebben op geld van jou, dan moeten ze dat gewoon een factuur voor sturen op basis van een opdracht of een contract.

Word je ontslagen of neem je ontslag?

Volgens mij is er niets mis met de opzet. Één bv is geen bv, dus iedereen met zijn of haar holding laten participeren ziet er niet verkeerd uit. Iedere holding zal waarschijnlijk een management fee sturen voor de eventuele werkzaamheid en dividend ontvangen al naar gelang de hoeveelheid aandelen. Het DGA salaris zal echter wel van toepassing zijn op het niveau van de holdings. Het kan dus zijn dat iedere holding een gebruikelijk loon moet betalen.

Voor de omzetbelasting heb je geen keus. De panelen zijn daarvoor gewoon zakelijk. Dat betekent dat je de btw op de aanschaf en installatie mag terugvragen, maar ook dat je btw over de opgewekte stroom moet afdragen. Je moet dus zélf bijhouden hoeveel de panelen opwekken. Jij bent immers de producent. Het btw-forfait geldt niet voor mensen die niet gebruik maken van de kleineondernemersregeling direct na aanschaf. Het kan dus soms handig zijn om de panelen op naam van je partner aan te schaffen en die vervolgens KOR laten aan te vragen (na gebruik van het forfait). Let op dat dit alleen wordt toegestaan als de energierekening ook op naam van je partner staat. Voor de inkomstenbelasting ligt het er maar aan of je een keus hebt. Heb je een aparte stroommeter die exact bijhoudt hoeveel procent je zakelijk gebruikt? Zo niet, dan heb je 100% privéverbruik en hoef je verder nergens meer naar om te kijken. Maar als je het voor de inkomstenbelasting als een zakelijk investeringsgoed wilt zien, dan kun je het zakelijk gebruik aannemelijk maken middels een tussenmeter bijvoorbeeld. Mocht je privé stroom gebruiken van die panelen, dan moet je daar uiteraard je eigen onderneming een vergoeding betalen (of eigenlijk: een bijtelling voor privégebruik). Je berekent dan een vergoeding voor de afgenomen stroom. In plaats van dat je persoonlijk energie afneemt van je energiebedrijf neem je energie af van de energie van je eigen ondernemer. Privé is dat dus lood om oud ijzer. Voor je onderneming is dat uiteraard omzet. Afschrijven kun je trouwens niet even snel in 5 jaar doen. Dat doe je door 5% tot 7,5% per jaar af te schrijven met een restwaarde. Of je doet dat degressief tegen 1,5% - 1,8% per maand van de boekwaarde, zonder restwaarde. De eerste methode zorgt een simpele lineaire afschrijving. De twee methode zorgt voor iets complexere afschrijving, maar wel maximaal (tot 20%) in het eerste jaar en iets minder aan het eind - wellicht iets meer in overeenstemming met de werkelijke waarde, maar lastiger te administreren.

Volgens mij volgt de btw de zending en niet de factuur, dus lijkt me dat het zonder - in ieder geval Nederlandse - btw moet. Het kan wel zijn dat het familielid te maken krijgt met lokale btw-achtige heffingen van diens land.