Eenmalige training - VAR nodig?

[Esset]

Mijn vrouw heeft voor een gezondheidsinstelling een eenmalige training verzorgd van 2 uur. Hiervoor heeft zij een factuur gestuurd. Nu vraagt de gezondheidsinstelling een VAR om de factuur fiscaal verantwoord te kunnen betalen.

 

In mijn ogen kan er nooit sprake zijn van een fictieve/gelijkgestelde dienstbetrekking, zodat er geen VAR nodig is. Klopt dit?

 

Zie ook stukje tekst hieronder:

Om te kunnen bepalen of er sprake is van een fictieve dienstbetrekking is er een Besluit uitgevaardigd. Dit Besluit bestaat al sinds december 1986 en wordt ook wel aangeduid als het ‘Rariteitenbesluit’. In dit besluit worden thuiswerkers, artiesten en beroepssporters onder voorwaarden onder de fictieve dienstbetrekking geplaatst. De meeste discussie en rechtspraak is ontstaan over de fictieve dienstbetrekking van gelijkgestelden.

Iemand wordt als gelijkgestelde aangemerkt als hij,

•   op doorgaans twee dagen per week arbeid verricht;

•   ingevolge een overeenkomst die voor ten minste 30 dagen is aangegaan;

•   tegen een beloning die ten minste 40% van het minimumloon per week bedraagt.

 

[Ard-Sc]

Ofschoon je verontwaardiging best te begrijpen is heb je denk ik weinig keus. Geen VAR, geen centen. Een opdrachtgever vraagt de VAR ter bescherming van hemzelf.

 

De VAR is geen must vanuit de belastingdienst, de VAR kan gevraagd worden door een opdrachtgever, dat is het verschil.

 

Wat zou voor jou een reden zijn om niet simpelweg een VAR aan te vragen?

[Esset]

Vooraf is van deze eis nooit sprake geweest.

Het betreft een eenmalige dienstverlening.

De training is gegeven op hun verzoek en vooraf is een prijsafspraak gemaakt. Er is toch een overeenkomst tot stand gekomen, waarbij je achteraf niet nog eens de voorwaarden gaat aanpassen.

De training is reeds verzorgd.

Nu moeilijk doen over de betaling is niet echt fair.

[djluc]

Heb je al met ze contact gehad?

[Esset]

Nee, gaan maandag maar eens bellen.

Volgens mij kan er nooit sprake zijn van fictieve dienstbetrekking.

 

Als er geen sprake is van een echte dienstbetrekking, dan kan voor een aantal groepen personen de arbeidsverhouding tussen opdrachtgever en uitvoerder (en zelfs hulpen) toch worden beschouwd als een dienstbetrekking. Er is dan sprake van zogenaamde fictieve dienstbetrekkingen. Dat betekent in het algemeen dat u voor de inhoudingen op het loon dezelfde regels moet toepassen als bij echte dienstbetrekkingen.

 

Voor alle loonheffingen worden de volgende arbeidsrelaties als fictieve dienstbetrekking aangemerkt:

 

aannemers van werk en hun hulpen;

agenten en subagenten;

bestuurders van coöperaties met werknemerszelfbestuur;

gelijkgestelden;

leerlingen en stagiairs;

thuiswerkers en hun hulpen;

topsporters met een door noc*nsf verleende A-status;

uitzendkrachten.

 

Er is geen aanneming van werk. Het is het trainen van mensen.

 

"Aannemers van werk en hun hulpen zijn bij u in fictieve dienstbetrekking als zij zelf werk verrichten op grond van een overeenkomst tot aanneming van werk (Boek 7, artikel 750 BW). Hiermee verplicht de aannemer zich om voor u als opdrachtgever een bepaald werk van stoffelijke aard te verrichten, voor een bepaalde prijs.

 

Er is geen sprake van aanneming van werk in de volgende situaties:

 

Het werk wordt uitgevoerd in de persoonlijke of huishoudelijke sfeer van de opdrachtgever.

Het werk is aangenomen door een zelfstandige ondernemer of thuiswerker."

 

Aan de eisen van gelijkgestelden wordt al helemaal niet voldaan.

 

"Een gelijkgestelde is iemand die in maatschappelijk opzicht gelijk kan worden gesteld aan iemand die in echte dienstbetrekking is. Een gelijkgestelde is in fictieve dienstbetrekking als aan de volgende voorwaarden is voldaan:

 

Hij verricht persoonlijk de arbeid waarvoor loon wordt betaald.

Het bruto-inkomen voor de arbeid bedraagt doorgaans over een week ten minste 2/5 van het wettelijk minimumloon. Een week is een aaneengesloten tijdvak van 7 dagen. Het minimumloon is het loon in de zin van de Wet minimumloon en minimumvakantiebijslag. Op grond van deze wet geldt voor werknemers jonger dan 23 jaar een lager wettelijk minimumloon dan voor andere werknemers. Als het loon niet afhankelijk is gesteld van de leeftijd, dan moet voor de 2/5-grens worden gekeken naar het minimumloon voor werknemers van 23 jaar of ouder.

Hij werkt doorgaans ten minste 2 dagen per week, ongeacht het aantal uren.

De arbeidsverhouding is aangegaan voor onbepaalde tijd of voor ten minste een maand. Hierbij kan het ook gaan om 2 arbeidsverhoudingen met dezelfde opdrachtgever die elkaar binnen een maand opvolgen en die samen ten minste een maand duren. Een maand is een aaneengesloten tijdvak van dertig dagen.

Hij is niet in echte of aangewezen fictieve dienstbetrekking, zoals aannemer van werk of zijn hulp, agent, subagent, artiest, A-topsporter, bestuurder van een coöperatie met werknemerszelfbestuur, commissaris, leerling, stagiair, meewerkend kind, uitzendkracht of thuiswerker of zijn hulp."

 

Hopelijk komen we er aan de telefoon gewoon uit. We praten over 500 euro.... *zucht*

[Merkava]

Inderdaad een beetje wazige toestand maar typerend voor het medische wereldje, die willen zich aan alle kanten indekken zelfs als het nergens op slaat.Ooit hebben ze iet sgehoort over een VAR en nu komen ze hier mee.

Geen enkele belastingsinspecteur zal bij een factuur voor 2 uren training op het idee komen dat het om een verkapt dienstverband gaat.

Ik begrijp wel waar het bij hun uit voortkomt.

In de ziekenhuiswereld lopen heel veel ingehuurde adviseurs rond die het midden en hoger management adviseren, deze adviseurs houden vaak kantoor bij de instelling zelf en zijn vaak 2 a 3 volle werkdagen aanwezig, in die gevallen is een VAR wel van toepassing.

[Joost Rietveld]

Dag Esset

 

Simpele vraag, simpel antwoord:

 

Er is sprake van een dienstbetrekking omdat gedurende enige tijd arbeid is verricht tegen een vergoeding en onder gezag! Nu is het erg omslachtig om voor deze ene opdracht een loonstrook te vervaardigen, maar eigenlijk zou dit wel moeten! Dat ligt dus bij de opdrachtgever.

 

De zorginstelling vraagt dus terecht om een VAR. Als die er niet is, dan moeten zij een loonstrook afgeven en jouw vrouw aanmelden bij de fiscus als personeel.

 

Hier is wel een simpele oplossing die richtige heffing (behoudens de sociale verzekeringen!) waarborgt:

 

De zorginstelling betaalt de factuur en geeft op een IB 47 formulier aan dat jouw vrouw dit bedrag verdiend heeft. Jouw vrouw geeft dat inkomen aan bij overige inkomsten niet uit dienstbetrekking.

 

Zie formulier 2006 (2007 is nog niet beschikbaar uiteraard):

http://www.belastingdienst.nl/download/944.html

 

Dus hoewel niet conform wet, wel een praktische oplossing, maar ik adviseer je toch om een loonstrook op te laten maken.

 

Groet

Joost

[accoutant]

Eigenlijk is het vrij simpel. Er is sprake van een dienstverband indien:

 

- Er sprake is van een gezagsverhouding

- de arbeid persoonlijk wordt verricht

- Er sprake is van loon (lees vergoeding)

 

Aan de laatste twee wordt in dit geval, zoals ik het lees, voldaan. De eerste en tevens degene die altijd de meeste discussie oplevert, lijkt mij in dit geval niet op te gaan. Ik ga er dan wel van uit dat de training zelf is ontworpen en niet door het inlenende bedrijf.

 

Mocht de training door het inlenende bedrijf zijn samengesteld en is ze slechts ingehuurd om de training te verzorgen dan zou ik, als ik formeel zou zijn, in dit geval ook om een VAR verklaring hebben gevraagd. Immers een gezagsverhouding is dan al snel aanwezig.

 

Ik zou zelf een VAR verklaring aanvragen om loze afdrachten van sociale premies te voorkomen. Als ondernemer is het lastig om van de sociale voorzieningen zoals ww en wia gebruik te maken dus waarom er voor betalen.

 

Veel succes met het incasseren

 

Gr

Eric

 

 

[Esset]

Nou, dat kostte heel wat overredingskracht om de factuur betaald te krijgen. Factuur wordt gezien als opleidingskosten en niet als inhuur derden....