Duurzaamheid als marketing

[thenalor]

De laatste tijd worden in mijn ogen zowel consumenten als het bedrijfsleven bestookt met initiatieven om duurzamer te gaan ondernemen. Een nobel streven en ook absolute noodzaak om beter na te denken over producten, beslissingen en oplossingen.

 

Maar wat vindt jij nou daadwerkelijk duurzaam? Ik kan bijvoorbeeld "doe eens groen" of iets in die richting niet meer aanhoren. Het groene karakter slaat in mijn ogen nergens op. People, planet en profit zijn de drie elementen en niet alleen het planet verhaal, waar toch door (overheid)instansties in mijn ogen te veel op gehamerd wordt. Met name voor het bedrijfsleven is de profit-kant en de mogelijke waardecreatie van het bedrijf (marketing) zeer aantrekkelijk.

 

Als ze dan gaan stimuleren en faciliteren (de overheid), hoe zou dit dan volgens jullie het beste moeten? Beter gezegd, hoe wil jij duurzaam gaan ondernemen en in welke mate wordt dit succesvol?

[TwaBla]

 

Deze vraag zwabbert alle kanten op. Kun je aangeven wat je precies wil weten en waarom?

[thenalor]

Nou dat vind ik wel meevallen, een forum is om een discussie op gang te brengen, nietwaar? Een vraag en antwoord kan ik ook wel per email krijgen.

 

Punt dat ik wil maken is dat ik weinig vertrouwen heb ik het groene (en dus milieu-achtige) karakter dat kleeft aan de term duurzaam ondernemen. Het zou veel aantrekkelijker gemaakt kunnen worden voor ondernemers als er nu eens daadwerkelijk initiatieven ontstaan die ook daadwerkelijk nuttig zijn voor bedrijven. Dat bedrijven de meerwaarde er eindelijk eens van in gaan zien.

 

Ik vraag me daarom af, wat jij vindt van dit groene karakter en hoe jij kansen ziet tot verbetering van de stimulering tot duurzaam ondernemen. Het moet niet opgedrongen worden bij ondernemers, de ondernemers moeten er pas iets mee doen als het een waarde creeërt voor het eigen bedrijf!

 

Ik wil dit weten, omdat het MKB extreem achterloopt in verhouding tot de grote jongens op dit gebied. Dit is een slechte ontwikkeling die niet nodig hoeft te zijn!

[Gast Verwijderd account]

Zolang ik het niet terug kan zien in mijn portemonnee wil ik er niet eens over nadenken. Iedereen moet al van alles. Ik hoef geen stimulatie. Ik wil aantoonbaar zien dat iets werkt en het iets oplevert. Niet alleen voor anderen, maar ook voor mij als ondernemer.

[ExTax!]

Wat is nou duurzaam..... Ik denk dat we hoogstens kunnen spreken over duurzamer, lees bewuster... Alle verandering gaat geleidelijk en daar is de mens nou eenmaal enorm ongevoelig voor. Er is nmm maar één weg om echt fundamenteel invloed uit te oefenen en dat wanneer er een duidelijke positieve businesscase is, zowel aan de productie- als de consumptiezijde.

[thenalor]

Dus afwachten is het beste? Lijkt me niet! Met name de waardecreatie zal nu de komende jaren nmm ontstaan, er komt een moment dat we er niet langer omheen kunnen. Of dat nou over 1 jaar is of over 200 jaar laat ik in het midden, maar juist daarom liggen er kansen denk ik. De stimulans is alleen te slecht, de markt vraagt er niet naar en de oplossingen zijn niet juist!

 

Ik denk niet dat verandermanagement een middel is om als onderneming duurzamer te kunnen gaan ondernemen. De bewustwording, die moet erin gepompt worden.

 

Zou het helpen om eerst de P van Profit te belichten, en als het besef er éénmaal is dan de P van People en dan pas de P van Planet?

[Merkava]

Ik wil dit weten, omdat het MKB extreem achterloopt in verhouding tot de grote jongens op dit gebied. Dit is een slechte ontwikkeling die niet nodig hoeft te zijn!

 

Leuke aanname, gebaseerd op je eigen observaties ?

 

Het is hier zo vaak gezegd, de ondernemers doen alleen datgene waar de markt om vraagt.

 

Dit gaat eerder een discussie worden over het maatschappelijk wenselijk denken en doen van bepaalde bevolkingsgroepen en staat geheel los van wat ondernemers ondernemen.

[Yannick_]

Lekker fylosofisch :)

 

Wat ik ervan denk: die waardecreatie die zogezegd de komende jaren komt is wat mij betreft nonsense. Waardecreatie begon bij het ontstaan van deze planeet en zal nooit stil staan, ook niet na 200 jaar.

 

Alleen als er verdient mee kan worden dan gaan mensen "duurzaamheid" consumeren/produceren. Eerder niet. Onder verdienen kun je vanalles verstaan natuurlijk: geld, gevoel, geluk, etc.

 

De markt vroeg ook niet om de auto (beroemde uitspraak van Ford: als ik mijn klanten vraag wat ze willen antwoorden ze: paard en wagen!) je moet er zelf mee aan de slag en behoeftes creëren.

 

Subsidie geeft een tijdelijk boost, niet meer dan dat, want fundamenteel verandert het niet veel. Er moeten eerst schaalvoordelen worden gecreëred en R&D kosten worden terugverdient.

[thenalor]

Feiten/meningen/constateringen... Laten we het erop houden dat het mijn mening en constatering is.

 

Is een ondernemer dan wel inventief genoeg vraag ik me dan af? Je kan immers nieuwe markten aanboren als ondernemer. De overheid wil in 2010 bijvoorbeeld 100% duurzaam inkopen (criteria mij niet bekend) en gemeenten en provincies zullen volgen. Dit biedt toch al kansen genoeg?

 

De discussie maatschappelijk wenselijk denken is weer iets heel anders. Dit wordt meer politiek, terwijl duurzaam ondernemen ook duidelijk kansen biedt tot winst, waardecreatie en innovatie.

[thenalor]

Alleen als er verdient mee kan worden dan gaan mensen "duurzaamheid" consumeren/produceren. Eerder niet. Onder verdienen kun je vanalles verstaan natuurlijk: geld, gevoel, geluk, etc.

 

Nou, dat lijkt me al de beste reden. Gelukkig personeel (op een krappe arbeidsmarkt) is een handig iets. Om over kostenbesparing (minder emails printen) nog maar niet te spreken. Valt allemaal onder de noemer duurzaam ondernemen dacht ik zo...

[ExTax!]

Verplaats je eens in de positie van een inkoper, bijvoorbeeld van een publieke instelling die 100% duurzaam moet inkopen. Reken maar dat niet voor de duurzame variant wordt gekozen als er niet een duidelijke businesscase bij zit. Welke inkoper gaat nu bijv. tweemaal zoveel betalen voor iets dat zgn 'duurzamer' is. Laat een positieve BC zien en ik denk dat bedrijven zo duurzamer gaan. Volgens mij stelt Braungart (C2C) dit ook.

[thenalor]

Afval = voedsel ken ik uit m'n hoofd zo'n beetje, maar dat is weer een hele andere denkwijze. Misschien is het wel zo dat de term "duurzaam" op voorhand al twijfel, irritatie en onduidelijkheid opwekt. Zo is het er ook naar gemaakt misschien. Er zijn op dit moment te weinig goede succesverhalen...

 

Je beredenering is alleen niet juist denk ik, als duurzaam inkopen een verplichting wordt binnen de overheid, dan zal het ook moeten ook. Waaruit blijkt dat een duurzaam product trouwens 2 x zo duur zou moeten zijn?

[ExTax!]

Dat is uiteraard hypothetisch bedoeld. Het gaat erom dat in het bedrijfsleven een businesscase essentieel is. Dat weet Braungart ook en daarom laat hij zien dat hoe het samen kan gaan (dwz duurzaam en geld verdienen).

[thenalor]

Een hypothese is een aanname; een verwachting. Mijn verwachting en aanname is het dat een duurzaam product niet (veel) duurder hoeft te zijn op termijn.

 

Ik ben het met je eens dat Braungart de voorbeelden belicht hoe het dus tot waarde kan leiden. Alleen is zijn C2C concept er één van de meest drastische omvang. Klein beginnen is een stuk makkelijker (en goedkoper)...

 

 

[TwaBla]

Als je iets wil bevorderen (duurzaamheid, milieuvriendelijkheid, aardig inkomen voor arme boeren) heb je twee mogelijkheden: afdwingen met straf (vervuiler betaalt) of stimuleren via de markt. Zo'n Fairtrade-opzet met hulp van de supermarkten verleidt meer en meer mensen om hun geld aan politie correcte producten uit te geven; al moet je je altijd afvragen of al die mensen nou werkelijk doen wat ze zeggen dat ze doen.

 

Dus duurzaamheid als marketing-middel heeft geen zin wanneer de consument niet bereid is daden naar woorden te voegen. Dan ga ik er uiteraard van uit dat duurzaam duurder is. Daar valt ook nog wel wat op af te dingen.

[thenalor]

Dat idee gaan alleen op bij kleine consumenten artikelen denk ik. De kwaliteit van duurzame producten is over het algemeen een stuk hoger dan de goedkopere (met E-hulpstoffen gevulde) substituten.

 

Als je kijkt naar de business-to-business sector, liggen hier dus veel meer kansen. Bovendien: "Kwaliteit kent z'n prijs!" nietwaar?

 

Fairtrade is ook weer zo'n "groen initiatief", die nog wat overlap heeft met de P van People. Het wordt tijd voor een zakelijke insteek denk ik... Ik heb er totaal geen problemen mee als er een ondernemer op zou staan die winst wil gaan maken met een goed idee, die daarbij ook nog eens nadenkt over zijn natuurlijke en sociale omgeving. Dit is gewoon slim zaken doen en een mooie marketing technische insteek (waar nog veel te weinig mee gedaan wordt).

[Merkava]

Prachtig, ik blijf vooral lezen wat jij denkt dat sociaal gewenst is. Je gaat daarbij totaal voorbij aan het gegeven dat als mensen voor het winkelschap staan ze echt niet ineens sociaal gewenste aankopen gaan doen als ze dat in de knip raakt.

 

Ik heb het gevoel dat jij probeert met deze discussie ons ondernemers een schuldgevoel aan te praten door ons in verkapte bewoordingen op de morele verantwoordelijkheden die wij als ondernemers aangaande duurzaamheid zouden hebben te wijzen

Ghandi heeft daar eens het volgende over gezegd; "be the change you wish to see in the world".

Dus laat dan maar eens zien hoe lucratief duurzaam ondernemen is en je krijgt vanzelf volgers.

 

Overigens is groen iets anders als duurzaam, maar ook daar kun je over discussiëren.

[ExTax!]

Overigens:

 

"Slechts 10% van de deelnemende gemeenten geeft aan extra budget te hebben voor de meerprijs van duurzame producten."

Bron: http://www.duurzaamheidsmeter.nl/index.php?page_id=68&show=news&news_id=83&style_id=

 

Business, business, business, daar gaat het om.... Als er een case is, dan staan ze in de rij...

[R.I.P. - Benm]

Je beredenering is alleen niet juist denk ik, als duurzaam inkopen een verplichting wordt binnen de overheid, dan zal het ook moeten ook.

 

Het is maar de vraag wat het effect zal zijn van een verplichting voor de overheid om 'duurzaam' in te kopen. Duurder zal het in ieder geval wel worden, want duurzaamheid in die zin zal criteria kennen die vervolgens getoetst moeten worden, en ga zo maar door. Dat is per inkoop waarschijnlijk al een compact bos aan overpriced papierwinkel.

 

Overigens heb ik ook mn twijfels aan het draagvlak voor verplicht duurzaam inkopen. Laten we wel wezen, een overheid die duurder inkoopt betekent meer belasting zonder dat dat meer 'service' oplevert.

 

Dan ga ik er uiteraard van uit dat duurzaam duurder is. Daar valt ook nog wel wat op af te dingen.

 

Als het niet duurder is, dan is het dus goedkoper. Inkopen op prijs alleen lijdt dan vanzelf, zonder enig beleid, tot de duurzame keuze. Precies even duur lijkt me, buiten kartelvorming, zeldzaam.

 

Je gaat daarbij totaal voorbij aan het gegeven dat als mensen voor het winkelschap staan ze echt niet ineens sociaal gewenste aankopen gaan doen als ze dat in de knip raakt.

 

Zo is het maar net... natuurlik is er een selectief groepje consumenten dat een (zelfs forse) meerprijs wil betalen voor eco- groen-, fair- of welk wenselijk stempel dan ook. M.i. voorziet de markt daar ook best in, maar het blijft een marginaal aandeel en dat is louter gevolg van de beperkte vraag.

 

[Merkava]

Overigens heb ik ook mn twijfels aan het draagvlak voor verplicht duurzaam inkopen. Laten we wel wezen, een overheid die duurder inkoopt betekent meer belasting zonder dat dat meer 'service' oplevert.

 

Och dan schuif je de provincie aan de kant en reserveer je ruimte voor een nieuwe Kaagbaan zodat je meer vliegtaxen kunt cashen.

 

De overheid is de enige instelling die zich niet druk hoeft te maken over de inhoud van de knip, als er weinig in zit dan verzin je gewoon weer een nieuwe belasting. Of je doet de wisseltruc waarbij je met veel tromgeroffel en kleine tax inruilt voor eentje die meer oplevert en dat onder het motto dat het ergens vandaan moet komen.

 

 

[frans74]

De lijn in de overheidsaanbestedingen is wel degelijk dat er de afgelopen jaren steeds meer aandacht aan duurzaam/milieu/milieubewust ondernemen/duurzaam ondernemen wordt gegeven.

 

Als je mijn laatste aanbesteding van 4 weken terug vergelijkt met die van 4 jaar geleden dan zie je dat de balans van aandacht voor het werkelijke product dat men wel kopen is omgeslagen naar een uitputtende berg randvoorwaarden.

 

4 weken geleden heb ik zo'n 10 paginas vragen moeten beantwoorden voer bedrijfsfilosofie, toekomstplannen, C2C etc. echter zonder dat hieraan een zwaarwegende doorslaggevende beoordeling werd meegegeven. Telde voor 5% mee in je score.

Daarnaast slechts 2 paginaatjes met productvragen

 

Het nadeel is nu dat de focus naar duurzaamheid gaat TEN KOSTE VAN de productomschrijvingen/vragen, waardoor het uiteindelijk te leveren product wellicht duurzaam overkomt maar op termijn niet voldoet aan de verwachtingen, vervangen of gerepareerd moet worden met alle gevolgen vandien.

 

Dus mijn stelling is: De huidge hype/focus op duurzaamheid is op termijn juist nadelig voor mens en milieu o.a. in financiele zin en verslechterd het inkoopbeleid van de overheid.

 

[R.I.P. - Benm]

De overheid is de enige instelling die zich niet druk hoeft te maken over de inhoud van de knip, als er weinig in zit dan verzin je gewoon weer een nieuwe belasting.

 

Dat dat in de praktijk nogal eens gebeurd ben ik met je eens, al is het natuurlijk geen wenselijke ontwikkeling. Zoiets doen en het excuseren met duurzaamheid is wat mij betreft echter al helemaal onwenselijk.

 

De huidge hype/focus op duurzaamheid is op termijn juist nadelig voor mens en milieu o.a. in financiele zin en verslechterd het inkoopbeleid van de overheid.

 

Daar kan ik me wel in vinden, zeker als situaties ontstaan waarbij een inferieur product gekozen wordt enkel omdat het duurzaam is. Wat dat betreft kun je veel beter af zijn met een product dat helemaal niets met duurzaamheid heeft, maar wel probleemloos zn verwachtingen waarmaakt.

 

Overigens denk ik dat veel producten die het goed doen op prijs/prestatie over hun gehele levensduur ook best onder duurzaam zullen vallen - zaken als energieverbruik bij productie en toepassing kosten tenslotte ook geld.

[ExTax!]

Duurzaam is een definitiekwestie... Kan het bedrijf ook extern scoren met duurzame inkoop dan zullen ze dat ook doen. 'Scoren' zal echter niet heel erg gemakkelijk zijn omdat de definitie steeds veranderd. Iets dat gisteren duurzaam was, is dat vandaag mogelijk niet meer als gevolg van nieuwe inzichten.

 

Oplossing? Er zijn normstellingen nodig, certificering zegmaar, zodat producten objectief ingedeeld worden naar duurzaamheidsklassen. Zo kunnen organisaties een duurzaamheidsmix hanteren, dat samen een bepaald duurzaamheidsprofiel oplevert. Dit kan je dan weer afzetten tegen peers in de markt, waarmee ze wel kunnen scoren..

[TwaBla]

Vandaag in Molblog...

 

DDB en Intomart GfK onderzoeken duurzaamheid

 

DDB en Intomart GfK presenteerden vandaag de onderzoeksresultaten van het eerste onderzoek (dat jaarlijks herhaald wordt) onder 1.500 consumenten naar duurzaamheid. Het onderzoek toont vooral aan dat er onduidelijkheid heerst onder consumenten over wat duurzaamheid betekent. 31 procent denkt bij duurzame producten en diensten in eerste instantie aan producten die langer meegaan; 16 procent verbindt duurzaamheid met producten die goed zijn voor het milieu.

 

Ook associëren consumenten duurzaamheid met specifieke producten of diensten in negatieve zin. Dit zijn vaak in potentie milieubelastende of energievretende producten, zoals auto’s, elektrische apparaten of energie. Een andere associatie is met energie(verbruik) in het algemeen.

 

De betekenis van duurzaam ondernemen is duidelijker voor consumenten; 28 procent geeft aan dat het gaat over bedrijven die milieubewust ondernemen, 8 procent heeft het over ondernemen met oog op de toekomst.

 

<...>

 

Alhoewel consumenten aangeven belang te hechten aan duurzaam ondernemen, hebben zij nauwelijks zicht op de mate waarin bedrijven daadwerkelijk werken aan duurzaamheid.

 

Aanwezige kennis is voornamelijk gebaseerd op reclames die men eerder zag, slechts 6 procent zoekt op eigen kracht naar informatie over duurzaamheid. Hierdoor krijgen ‘positieve vervuilers’ alle aandacht: het zijn vooral de energie-, vervoer- en voedingsbedrijven die het meest zichtbaar zijn via hun duurzame reclame campagnes. Energiebedrijven, IKEA en Philips worden door consumenten spontaan genoemd als meest duurzame organisaties.

 

 

Meer info op: Dossier Duurzaam

 

[R.I.P. - Benm]

Oplossing? Er zijn normstellingen nodig, certificering zegmaar, zodat producten objectief ingedeeld worden naar duurzaamheidsklassen

 

De ellende blijft dat je die duurzaamheidscriteria moet toetsen. Vervolgens ontstaat wellicht een situatie waarin iets als 'duurzaam' presenteren vooral aangeeft dat je de prijzige certificering en toetsing kunt betalen, niet of het product werkelijk duurzamer is dan dat van een concurrent die daarvoor niet wil of kan betalen.

 

31 procent denkt bij duurzame producten en diensten in eerste instantie aan producten die langer meegaan; 16 procent verbindt duurzaamheid met producten die goed zijn voor het milieu.

 

Dat lijkt me wel een logische uitslag, voor de CO2 paniek betekende duurzaam vooral iets in de richting van lang meegaan of niet-disposable zijn (porceleinen vs papieren bord, zeg maar).

 

Ook wordt met duurzame goederen vaak gewoon gedoelt op zaken die enige tijd meegaan, bijvoorbeeld een ijskast, wasmachine of auto - ongeacht of het gaat om een zuinig type.

 

Wat dat betreft is het gewoon een ongelukkige term die wellicht gewoon klungelig uit het engels is overgenomen (durable en sustainable vertalen beide naar duurzaam).

[Sancho Panza]

Sancho wordt heel verdrietig ... :'(

 

Duurzaamheid en de definitie, criteria, subsidie, budgetten en aaarghhhh.... marketing.

 

Marketing en duurzaamheid verhouden zich nogal lastig met elkaar. Maar voor wie ze toch wil combineren, het volgende:

 

Als duurzaamheid wordt opgevat als "de levensduur van een object", waar het volgens mij voor staat, dan kan je daar je marketing op bedrijven. Het gebruik van een produkt wordt dan, ondanks een hogere verkoopprijs, goedkoper, omdat het langer meegaat. Je produceert minder vervuiling, omdat er minder produkten nodig zijn. Je consumeert minder grondstoffen om dezelfde reden en zo kan ik nog wel even doorgaan.

 

Maar, marketing is juist gericht op meer verkoop. Dit verklaart het gekonkelde denken van marketeers en de vele variaties op het begrip duurzaamheid, want MINDER komt in hun woordenboek niet voor. Er moet volgens deze denkwijze meer worden geconsumeerd, maar dan wel duurzaam. Je ziet dat dit vastloopt.

 

Duurzaamheid zal daardoor in de huidige industrie niet echt worden geïmplementeerd, omdat het teveel kost. Alle argumenten, in de zin dat de consument het niet wil betalen, zijn slechts een slappe legitimatie om het niet te hoeven doen. Welk bedrijf produceert nu een jaarverslag, waarin staat dat de omzet het komende jaar zal halveren, omdat de produkten twee keer langer meegaan?

 

Duurzaamheid vraagt de inzet van mensen die geloven dat duurzaamheid betekent dat we minder moeten vervuilen, consumeren en onttrekken aan de aarde. Wellicht is dat een ruimte voor nieuwe innovatieve ondernemers, maar zeker geen makkelijke, want je zwemt tegen de stroom in.

 

Sancho Panza