ondernemen is iets heel rationeels, alert zijn op zaken, niets aan het toeval overlaten etc etc. puur feitelijk eigenlijk.

 

maar spiritualiteit is iets "zweverigs" , iets bovennatuurlijks èn ongrijpbaar aan de ene kant.

 

is er ooit iemand die ivm het starten van een bedrijf een of andere paragnost geraadpleegd, of is er iemand die zelf spiritueel is aangelegd maar toch in staat is om zijn of haar bedrijf te leiden met succes.

 

kan het zo zijn dat deze 2 zaken ( spiritualiteit en ondernemen) naast elkaar, danwel verweven met elkaar kunnen bestaan.

 

Of vind u dit allemaal niet verenigbaar...

Ondernemen doet men vaak met het hele lichaam. De verzorging daar van is niet alleen zorg dragen voor de gezondheid van de spirit. Keep the spirit alive! ............... Hoe heet hij ook al weer? Boris ::)?

 

Spiritualiteit streeft vaak een verzameling waarden na die voor veel mensen zeer aantrekkelijk zijn als begrip. Ik zet wel vraagtekens bij hoe sommige spirituele stromingen deze waarden in praktijk brengen. Dat neemt niet weg dat het volgens mij zelfs statistisch aan te tonen is dat spirituelen gemiddeld langer leven. Dat duidt toch op zorg dragen voor leven, namelijk jezelf.

 

Ik denk dat ondernemen het doen is, het concrete. En spiritualiteit is een begrip aan de logische zijde.

 

Men kan er uit putten, wat men maar wil ... Denk er echter aan dat de logica van het leven berust op doen, en geven. Van geven komt nemen.

 

Spiritualiteit gaat op zoek naar de logica achter die levensvoorwaarden, een onderneming kan de voorwaarde zijn voor iemands levensonderhoud, concreet. Hier komen logica en concretica samen.

 

Ook het belang van nu. Als gegeven voor je onderneming zou voor veel mensen door het spirituele te beleven duidelijker kunnen worden.

In bijvoorbeeld Getting Things Done, van David Allen komt sterk naar voren dat nu de realiteit op zich is. Dus concentreer je daarop, met als resultaat een onderneming waar things done zijn. En dat gecontinueerd via een zelf in te vullen dingen administratie. Briljant in simpelheid. En ik heb het geïntegreerd in Data Processing Evolutions, concreet. En logisch zag ik dat het een goed systeem is vanwege de logische nu oriëntatie.

 

Ieder geval zie ik spiritualiteit als de logica achter succes in levensonderhoud. Dat heeft mij doen begrijpen dat er ook geen centraal gezag kan zijn van spiritualiteit. Elk mens is uniek, en kan van anderen leren. Veel mensen in de spiritualiteits business maken voor mij de fout dat leren ook uitvoeren is. Die overgang van logisch naar concreet heeft een veto op persoonlijk respect naar het leven toe. Leven ben je ook zelf.

 

 

Zen is je realiseren dat spiritualiteit een artefact van het menselijk brein is.

 

 

Zen is je realiseren dat spiritualiteit een artefact van het menselijk brein is.

Ik vond het al zo lang duren voordat het Evangelie van Christine werd verkondigd ;)

Dank, ik begrijp de wereld ineens een stuk beter! :-K

Of spiritualiteit uit de hersenen ontspruit ('rationele' invalshoek) of de bron is van alles ('spirituele' invalshoek) zijn slechts fictieve keuzemogelijkheden voor ons denkvermogen. De realiteit zelf is betekenisloos en blanco, en ontstijgt dergelijke causale verbanden.

 

Ons denkvermogen is erg 'of-of' georienteerd en eist in feite dat 1 van de invalshoeken waar is en de andere onwaar.

De realiteit is veel meer 'en-en' georienteerd en laat deze invalshoeken probleemloos naast elkaar hun kunstje doen, omdat het slechts verhaaltjes zijn.

Of spiritualiteit uit de hersenen ontspruit ('rationele' invalshoek) of de bron is van alles ('spirituele' invalshoek) zijn slechts fictieve keuzemogelijkheden voor ons denkvermogen. De realiteit zelf is betekenisloos en blanco, en ontstijgt dergelijke causale verbanden.

 

Ons denkvermogen is erg 'of-of' georienteerd en eist in feite dat 1 van de invalshoeken waar is en de andere onwaar.

De realiteit is veel meer 'en-en' georienteerd en laat deze invalshoeken probleemloos naast elkaar hun kunstje doen, omdat het slechts verhaaltjes zijn.

 

Als de realiteit betekenisloos is, dan is deze betekenisloos noemen ook niet juist. Dit kent het de betekenis 'betekenisloos' toe en duidt op de afwezigheid van iets en schept zo alsnog een dualistische perceptie... dat is het probleem als je denkvermogen zich gaat bemoeien met het uitdrukken van iets, dat daar eigenlijk aan voorbijgaat ;D

Daarnaast is ons denkvermogen wel in staat om paradoxen te faciliteren en is ook de 'en-en' gedachte een product van het denkvermogen en niet van 'de realiteit', want ook 'realiteit' is een product van het denkvermogen.

 

 

Of het begrip betekenis is niet relevant voor de realiteit. Plus, onze ervaring van de realiteit is een product van de hersens. Niet de realiteit op zich.

 

Fijn dat ons denkvermogen paradoxale situaties onderkent. En ....

...

De realiteit is veel meer 'en-en' georienteerd en laat deze invalshoeken probleemloos naast elkaar hun kunstje doen, omdat het slechts verhaaltjes zijn.

 

Mooi geformuleerd, maar wat betekent dit? Wat is 'en-en' georienteerd? Voorbeelden? En wie maakt die verhaaltjes? En waarom?

 

Kortom, mijn denkvermogen zegt hier niets mee te kunnen ;D

 

Pragmatisch roep ik zelf: realiteit is wat ik waarneem. Keep it simple. Het aardige hiervan is dat iedereen zijn eigen realiteit heeft (volgens sommigen: creeert), die deels gemeenschappelijk is en deels uniek.

 

Voorbeeld: zwaartekracht. Voor iedereen is dat deel van zijn realiteit.

 

Ander voorbeeld: Vorige levens. Zelf heb ik geen waarneming daarover en ken ik geen feiten die dat bevestigen, dus zijn vorige levens geen deel van mijn realiteit. Ik weet dus niet of vorige levens bestaan. Anderen zeggen dat wel te kunnen bepalen.

 

Als de realiteit betekenisloos is, dan is deze betekenisloos noemen ook niet juist. Dit kent het de betekenis 'betekenisloos' toe en duidt op de afwezigheid van iets en schept zo alsnog een dualistische perceptie... dat is het probleem als je denkvermogen zich gaat bemoeien met het uitdrukken van iets, dat daar eigenlijk aan voorbijgaat ;D

Daarnaast is ons denkvermogen wel in staat om paradoxen te faciliteren en is ook de 'en-en' gedachte een product van het denkvermogen en niet van 'de realiteit', want ook 'realiteit' is een product van het denkvermogen.

 

 

Wat betreft je eerste opmerking, helemaal mee eens. Zodra je woorden gebruikt stap je al in dat dualisme. 'Denkvermogen' en 'realiteit' als separate begrippen behandelen is al 'fout' want ze zijn niet te scheiden.

 

Dat 'en-en' perspectief is geen gedachte, althans bij mij, maar juist het tijdelijk stilvallen van het denkvermogen. Mijn denkvermogen kan verdomde slecht met paradoxen omgaan en raakt er alleen maar gefrustreerd van :)

 

'Realiteit' als begrip is inderdaad een product van het denkvermogen. Maar het gaat mij niet om het begrip maar om hetgene waar het naar verwijst.

En dat is een mooi voorbeeld van waarom ik er absoluut helemaal niets mee kan... ;)

 

Mooi geformuleerd, maar wat betekent dit? Wat is 'en-en' georienteerd? Voorbeelden? En wie maakt die verhaaltjes? En waarom?

 

Kortom, mijn denkvermogen zegt hier niets mee te kunnen ;D

 

Pragmatisch roep ik zelf: realiteit is wat ik waarneem. Keep it simple. Het aardige hiervan is dat iedereen zijn eigen realiteit heeft (volgens sommigen: creeert), die deels gemeenschappelijk is en deels uniek.

 

Voorbeeld: zwaartekracht. Voor iedereen is dat deel van zijn realiteit.

 

Ander voorbeeld: Vorige levens. Zelf heb ik geen waarneming daarover en ken ik geen feiten die dat bevestigen, dus zijn vorige levens geen deel van mijn realiteit. Ik weet dus niet of vorige levens bestaan. Anderen zeggen dat wel te kunnen bepalen.

 

Het denkvermogen kan er dus ook niks mee, daar gaat het juist om. Maar heel soms vallen er gaten in dat denken waardoor er een ander perspectief naar voren treedt, dat ik het 'en-en' perspectief noem. De paradoxen waar in ieder geval mijn denkvermogen niet mee om kan gaan, verdwijnen dan als sneeuw voor de zon. Alsof dat denkvermogen iets in de weg zit, wat af en toe zijn gezicht mag laten zien. Moeilijk in woorden uit te drukken, de beleving is concreet.

 

Ik ben het helemaal met je eens dat de realiteit is wat je waarneemt.

. De paradoxen waar in ieder geval mijn denkvermogen niet mee om kan gaan, verdwijnen dan als sneeuw voor de zon. Alsof dat denkvermogen iets in de weg zit, wat af en toe zijn gezicht mag laten zien. Moeilijk in woorden uit te drukken, de beleving is concreet.

 

Verandert het je perspectief op je onderneming als je zulke ervaringen gehad hebt, die bewustzijnstoestand kent en als het ware 'een kijkje achter de schermen hebt gehad'?

 

Verandert het je perspectief op je onderneming als je zulke ervaringen gehad hebt, die bewustzijnstoestand kent en als het ware 'een kijkje achter de schermen hebt gehad'?

 

'Een kijkje achter de schermen' vind ik een goeie omschrijving!

 

Ik ervaar het niet als een andere bewustzijnstoestand. Het is simpel de normale waaktoestand maar dan even zonder dat 'irritante' gekissebis van het denken. Niks bijzonders en ik meen dat iedereen dit soort momenten heeft, bewust of onbewust.

 

Het heeft wel veranderd hoe ik in het leven sta, iets meer relativerend en minder identificerend dan voorheen. Dat geldt dan ook voor de eenmanszaak. Verder ben ik als software developer voornamelijk met dat denkend vermogen in de weer.