Het komt hier regelmatig voor dat adviseurs persoonlijke adviezen geven op het gebied van bijvoorbeeld pensioenen, arbeidsongeschiktheid etc. Daarbij opmerkingen zoals: is voor jou situatie niet geschikt e.d. niet schuwend.

 

Deze adviseurs betreden hiermee een gevaarlijk pad. Zelfs zo gevaarlijk dat zij boete's of intrekking van hun vergunning door de afm riskeren. Voor dergelijke financiele producten eist de wetgever dat een advies alleen is toegestaan op basis van een risicoanalyse van de cliënt.

 

 

Zoeken we geen spijkers op laag water ?

 

Mogen we ook niet meer op feesten en partijen onze goed bedoelde meningen,ervaringen,adviezen delen met de familie! Daar hebben we het toch ook niet over cliënten en of het aangaan van een adviesovereenkomst.

Uiteraard hoop ik dat terzake kundige mensen hier blijven schrijven!

 

Wat ik wilde aangeven: de Wft zorgt voor onzekerheid - dat was t punt van Rien.

 

Natuurlijk zou het krankjorem zijn als t hier niet zou mogen.

Wat ik wilde aangeven: de Wft zorgt voor onzekerheid - dat was t punt van Rien.

 

Is dat niet met elke "nieuwe" wet zo ?

Door de tijd zal een juiste interpretatie gaan ontstaan.

 

Waar het hier volgens mij om draait, is zorgvuldigheid ! naar cliënt en product ! en niet om provisiemogelijkheden.

Wat ik wilde aangeven: de Wft zorgt voor onzekerheid - dat was t punt van Rien.

 

In combinatie met de draad over levensloop en banksparen (die voor Rien de aanleiding vormde tot deze draad) kwam het op mij over als een persoonlijk verwijt (of een uitermate ongelukkig geformuleerde waarschuwing) dat ik te lichtzinnig met de WFT-regels om zou gaan door in postings op HL inhoudelijk advies te geven. En daar werd ik ik toch wel verdrietig van :'(.

 

Met "ongelukkig geformuleerd" doel ik vooral op de start van deze draad waarin een aantal wijsheden als "feit" gepresenteerd worden die - naar mijn mening niet kloppen of de WFT geciteerd waarin voor deze draad zeer relevante passages over "het in de uitoefening van een beroep of bedrijf" adviseren, ontbreken.

 

Waar het hier volgens mij om draait, is zorgvuldigheid ! naar cliënt en product ! en niet om provisiemogelijkheden

Precies. En voor wie de tekst in mijn sig goed leest ziet dat ik het daarin heb over risico's, dus niet over "oplossingen", en zeker niet over een beperkt deel van die oplossingen dat "verzekering" heet.

 

De kern van mijn zorgvuldigheid ligt, naast aandacht, kennis en kunde vooral in het feit dat ik eerst een diagnose stel, en pas daarna met de eventuele medicijnen op de proppen kom. En die diagnose stel ik niet gratis: daar wordt voor betaald.

 

DAT is IMHO ook de kern van het probleem wat veel "traditionele" verzekeringsadviseurs hebben: ze kijken niet naar de patient, maar koersen direct naar zijn medicijnkast. Omdat ze - in hun beperkte visie - alleen maar menen te kunnen en moeten verdienen aan die medicijnen.

 

De WFT zal nu steeds dringender het stellen van een diagnose en het bijhouden van het dossier van de patient verplicht stellen: ieder uitgeschreven recept moet kloppend zijn en de beloning passend. Wie ter zake kundig en integer handelt hoeft IMHO dan ook helemaal niets te vrezen van de WFT, integendeel: die adviseurs krijgen nieuwe kansen omdat een hoop traditionelere vakbroeders de omschakeling niet tijdig kunnen maken. Hoe vervelend dat ook op persoonlijk vlak voor die bedrijven en hun personeel moge zijn: uiteindelijk is dat precies wat de WFT nastreeft: een forse verhoging van de drempels om in deze markt actief te kunnen blijven zijn, dit alles ten gunste van de klant.