Rechtspraak onbetaalbaar?

[herman van der helm]

De griffierechten zijn fors omhoog gegaan. Als je als ondernemer je recht wilt halen zul je diep in de buidel moeten tasten. Zelfs als jezelf gedaagd wordt moet er vooraf betaald worden voordat er uberhaupt naar je verdediging wordt geluisterd door de rechter. Een enorme achteruitgang in het rechtsgevoel geeft mij dit. Wie heeft hier ook mee te maken en hoe wordt dit ervaren?

[Marjan]

Het is nog een voorstel maar als dit er door komt zal ik heel wat minder klanten hebben die bereid zijn te gaan procederen tegen de belastingdienst. Nu al kost het ze geld, ook al winnen ze het beroep, de kostenvergoeding is slechts forfaitair en dekt bij lange na niet de kosten. Ik denk dat er heel wat klanten zullen zijn die noodgedwongen maar slikken omdat ze de griffierechten niet kunnen voorschieten.

Ik ben er absoluut op tegen om d.m.v. verhoging van griffierechten (en dan ook nog als gedaagde moeten betalen) een drempel op te werpen om de gang naar de rechter te maken. Als ze nu ook dat forfaitaire stelsel van kostenvergoeding in het bestuursrecht zouden aanpassen heeft een klant tenminste nog een mogelijkheid een zaak te winnen en schadeloos gesteld te worden. Anders loont procederen in veel gevallen al niet meer de moeite.

[herman van der helm]

Het is nu al hoog. Als je als BV een procedure wilt aanspannen om bijvoorbeeld schade veroorzaakt door de overheid vergoed te krijgen zit je op ruim drie mille. (schadebedrag meer dan een ton)

 

http://www.rechtspraak.nl/Procedures/Tarieven-griffierecht/Pages/Griffierecht-bij-de-rechtbank.aspx

 

 

[Marjan]

Ik neem aan dat ook in deze procedures, als je wint, de wederpartij je het griffierecht moet vergoeden?

 

Ik heb meer te maken met mensen die ten onrechte toeslagen moeten terugbetalen (variëren van 1000 tot wel 60.000 euro). Als die, om hun gelijk te halen, enerzijds moeten betalen en anderzijds ook honderden euro's griffierechten moeten voorschieten terwijl ze vaak al nauwelijks iets hebben wordt het voor deze groep bijna ondoenlijk om te procederen.

 

Wat niet wegneemt dat het ook voor BV's in bepaalde situaties nauwelijks op te brengen zal zijn.

[StevenK]

Ik neem aan dat ook in deze procedures, als je wint, de wederpartij je het griffierecht moet vergoeden?

Correct.

[herman van der helm]

Voor mij is dat het probleem niet. Maar als je als bedrijf door toedoen van de overheid in de rode cijfers terecht komt, is het dan nog wel mogelijk om dit soort bedragen op te brengen? Je krijgt pas achteraf dat geld terug. En met het nieuwe systeem ben je dan het dubbele kwijt als je verliest?

Mijn ervaring is dat het vaak tot een schikking leidt in de rechtzaal. Iedere partij betaalt dan de eigen kosten. Griffierecht terug krijgen is er dan ook niet bij. Het lijkt me dat veel bedrijven (bv's, VOF's en CV's) zullen afzien van een procedure vanwege het niet kunnen betalen van de griffierechten.

[Jantax]

Ik vind het prima dat de kosten van procederen omhoog gaan, maar alleen als hierdoor juist de bad guys worden getroffen i.p.v. de good guys zoals nu lijkt te gebeuren.

 

Dus ik zou zeggen, in het geval van bestuursrecht (o.a. belastingzaken) integrale vergoeding van je eigen proceskosten als je wint en naar rato bij deels winnen. En vooral: veel duidelijker regels met veel minder uitzonderingen op uitzonderingen, zodat de kans op discussie zo klein mogelijk is.

 

En ter beperking van het aantal incassozaken en het ermee gemoeide bedrag: een wettelijke plicht tot vooruitbetaling van 50% van de overeengekomen prijs. Kale kippen worden zo bij voorbaat buitenspel gezet, en afnemers en leveranciers maken dan vooraf betere schriftelijke afspraken over hun transacties. Als elke ondernemer bovendien ook nog verplicht is om - voor derden controleerbaar - een beroepaansprakelijkheidsverzekering af te sluiten, wordt Beun de Haas ook buitenspel gezet. Hou je je als klant en leverancier bij een bepaalde transactie niet aan bovengenoemde regels, dan heb je geen toegang tot de rechter voor de betreffende transactie. Partijen houden zo dus de vrijheid om de wet of hun eigen regels te volgen, maar kunnen de kosten van laks of ander ongewenst gedrag niet meer afwentelen op de maatschappij.

 

[Marjan]

Hoewel ook dit niet waterdicht zal zijn blijft ook het probleem dat Herman al aanhaalt: wat als je in de problemen komt door toedoen van de overheid? Hoe ga je dan je recht halen?

 

Een voorbeeld uit mijn (dagelijkse) praktijk:

Ouders regelen kinderopvang via een gastouderbureau. Ze hebben recht op toeslag als dit gastouderbureau is geregistreerd. Dit is gemakkelijk te controleren in een landelijk register. Het toezicht op de gastouderbureaus wordt van overheidswege verzorgd. Dit toezicht faalt nogal eens. Gastouderbureau is wel geregistreerd dus ouder gaat ervan uit recht te hebben op toeslag. Echter bij controle achteraf blijkt dat het gastouderbureau zijn werk niet goed heeft gedaan, ouder moet de toeslag terugbetalen. In deze gevallen moet de ouder dus feitelijk gaan procederen tegen het gastouderbureau (als dat n og bestaat). Kassa!

 

Er zijn ook gevallen waarin de belastingdienst stelt dat niet is voldaan aan de eisen van de Wet kinderopvang en de ouder daarom (achteraf) niet in aanmerking komt en de toeslag moet terugbetalen. Ouder moet gaan procederen tegen de belastingdienst, uitkomst onzeker maar het gaat vaak om hoge bedragen. Dit zijn mensen die van het ene maandsalaris naar het andere leven (maar boven de grens voor gesubsidieerde rechtsbijstand zitten) en niet zomaar even duizenden euro's beschikbaar hebben om een procedure te gaan voeren. De risico afweging voor ouders wordt anders door de hogere griffierechten en daarmee wordt de gang naar de rechter voor een behoorlijke groep geblokkeerd.

 

Met name waar het gaat om zaken van de burger vs de overheid zou de overheid altijd de griffierechten moeten betalen (of in ieder geval voorschieten). Dit zou n.m.m. recht doen aan het gegeven dat juist de overheid duidelijk moet zijn in wet- en regelgeving en de beslissingen die zij hierop baseren.

[Jantax]

Geen enkel systeem is perfect en soms zul je gewoon een heel lange adem moeten hebben (vgl. o.a. Oltmans) en op zoek moeten gaan naar sponsors (vgl. Wikileaks). Meestal is het beter om problemen te voorkomen door ze te omzeilen of door op ze te anticiperen. Zoals men in de voorbeelden die je aanhaalt (tenminste in theorie) ook had kunnen kiezen voor een reeds door het toezicht goedgekeurde opvanginstelling en door elke situatie en relevante wijziging daarin direct (door een onafhankelijke erkende deskundige) te laten toetsen. Dat levert wel extra tussentijdse rompslomp en/of kosten op, maar dat moet men maar voor lief nemen. Men mag immers wel enige tussentijdse arbeid verrichten en zorgplicht betrachten, wil men geld van de overheid blijven ontvangen.

[Zomaar iemand]

Liever die hogere kosten voor de rechtbank dan geld verspillen aan beroepsaansprakelijkheid. TEnminste voor mijn vak dan.

Als je dan toch geld moet gaan slepen naar verzekeringsmaatschappijen kun je beter je geld uitgeven aan een rechtsbijstand verzekering.

 

Dat vooruit betalen lijkt me juist alleen maar ruimte voor meer beunhazen. HOeveel leveranciers leveren er wel niet, terwijl er wel een bestelling is geplaatst. Vooral met de komst van al die kleine internet winkels.

[Hans van Dongen]

Hallo HL-ers,

 

De (te) hoge aanvangskosten voor een rechtszaak (en waar gaat dat toekomstig nog verder heen?) geven in mijn ogen eens te meer aan dat het dubbele/duale ontslagrecht in Nederland, via de rechter of via het UWV WERKbedrijf, nog zo onwenselijk niet is, en in stand moet blijven.

 

De mogelijkheid op zich van het (blijven) hebben van een gratis procedure zoals de UWV-"ontslagvergunningsweg", een preventieve ontslagtoets vooraf!, scheelt de werkgever en werknemer veel kosten in veelal toch al niet zo rooskleurige tijden.

 

Groeten,

 

Hans van Dongen / Steunpunt Arbeidszaken / 29-11-2011

[Jantax]

Jasper, dat moet je uiteraard helemaal zelf weten. Maar ik denk dat de door mij genoemde verplichtingen om toegang te hebben tot de rechtspraak inzake, er zeer zeker aan bij zullen dragen dat kredietwaardige klanten veel eerder uitsluitend nog zaken zullen doen met professionele partijen en dat kale kippen, kippen zonder kop, zelfbenoemde zielepoten en beunhazen voortaan lekker in hun gezamenlijke sopje zullen gaar koken, zonder anderen daarbij nog lastig te vallen.

 

En ik zou sowieso nooit vooruit betalen als ik niet zou weten dat ik zaken zou doen met een nette (door een erkende beroepsorganisatie of beroepsaansprakelijkheidsverzekeraar geaccepteerde) partij. Mensen die dat wel doen, vragen erom belazerd te worden. Niet toevallig zijn het meestal de mensen die voor een duppie op de 1e rang willen zitten. Kennelijk valt het hen niet aan het verstand te peuteren dat goedkoop uiteindelijk meestal duurkoop is.

[Zomaar iemand]

Beetje generaliserend, ben het ook niet helemaal met je eens, Wat zou ik bijvoorbeeld met een beroepsaansprakelijkheidsverzekering moeten.

 

Branche organisatie hebben we niet. We krijgen het binnen onze branche niet eens voor elkaar om een vuist te maken zodat we draadloze microfoons na 2015 kunnen blijven gebruiken of een richtlijn kunnen opstellen over hoe podia, grid oid zou moeten worden opgebouwd of waar het aan zou moeten voldoen.

Een branche organisatie stelt trouwens ook helemaal niets voor, iedereen kan gewoon een stichting/vereniging beginnen en een organisatie beginnen. Om er vervolgens niets mee te doen.

 

Sterker nog onze branche valt nog altijd onder overige of zakelijke dienstverlening bij verzekeringen, belastingen en overheid.

 

Persoonlijk ben ik juist tegen meer druk vanuit de overheid, laat de markt maar lekker zijn werk doen, maar maak dan in dit soort zaken een duidelijk onderscheid in particulier en zakelijk. Zakelijk en dan vooral BV's mogen best wel wat meer betalen voor de rechtsgang. Terwijl particulieren wel de bescherming van de overheid nodig hebben.

 

Is mijn conclussie uit jouw verhaal goed, dat bedrijven zonder beroepsaansprakelijkheidsverzekering standaard "kale kippen, kippen zonder kop, zelfbenoemde zielepoten en beunhazen" zijn?

 

 

edit: kleine toevoeging. Persoonlijk doe ik juist liever zaken met partijen die niet zomaar geld over de balk gooien aan keurmerken, brancheorganisaties etc etc. UIteindelijk moet je als klant dit betalen. EN 9 van de 10 keer heb je als eindgebruiker niets aan deze dingen. Want dit soort organisaties zullen alleen bij hele ernstige overtredingen hun leden er op aanspreken. " Don't bite the hand that feeds you"

 

edit2:

Neem nou de "Nederlandse federaties van belastingadviseurs" Wanneer ik dat intik bij google, komt er maar weinig uit. De pagina van wikipedia geeft nog de meeste informatie, namelijk dat er 3000 leden zijn. Verder blijkt dat iemand in 2009 erg zijn best heeft gedaan om op veel websites een link en een stukje tekst te krijgen. Maar verder weet ik nog niet wat de meerwaarde is.

[Marjan]

Zoals men in de voorbeelden die je aanhaalt (tenminste in theorie) ook had kunnen kiezen voor een reeds door het toezicht goedgekeurde opvanginstelling

 

Probleem in de gevallen die ik aanhaalde is nu juist dat deze bureaus onder toezicht stonden en goedgekeurd waren. Het toezicht c.q. de handhaving faalde en de gebruiker was de dupe en wordt vervolgens op hoge kosten gejaagd om zijn gelijk te halen. Als de overheid letterlijk stelt dat "de gebruiker aan het feit dat de organisatie geregistreerd is het vertrouwen mag ontlenen met een deugdelijke organisatie te maken te hebben", wat moet een gebruiker dan nog meer toetsen dan de registratie? Of moet iedere gebruiker persoonlijk het werk van de overheid nog eens overdoen? Ze hebben daar niet eens de bevoegdheid toe. Kortom: bij ondeugdelijke wet- en regelgeving dient de overheid de kosten van een procedure te betalen, wat de uitkomst daarvan ook is.

[ronaldinho]

Neem nou de "Nederlandse federaties van belastingadviseurs"

Wellicht omdat de Nederlandse Federatie van Belastingadviseurs inmiddels met het College Belastingadviseurs tot het Register Belastingadviseurs? ;)

 

Ik zie overigens nog wel mogelijkheden: In WOZ-procedures is de kans relatief groot dat je gedeeltelijk gelijk krijgt. Dat betekent dat de gemeente gedeeltelijk ongelijk krijgt en óók griffierechten moet betalen: € 5.000 om precies te zijn. Dat biedt dan natuurlijk aardig wat onderhandelingsruimte, als je beseft dat dat in veel gevallen méér is dan dat het vasthouden aan de hogere WOZ-waarde op zou kunnen leveren. Proceseconomie ;D

[Jantax]

@Marjan: helemaal eens. Ik heb zelf vrijwel niet te maken met kinderopvangtoeslagzaken, dus ik verbaas me over deze misstand. Die lijkt me ook wel iets om aan te kaarten in een gezamenlijke procedure (classaction). Uiteraard kun je om te beginnen de situatie eens aankaarten bij Radar, de nationale ombudsman, of de commissie verzoekschriften van de 2e kamer. Maar misschien is dat al gebeurd.

 

@Jasper:

"Wat zou ik bijvoorbeeld met een beroepsaansprakelijkheidsverzekering moeten? "

Dat moet je niet aan mij vragen. Maar ik zou als jouw afnemer toch graag willen weten of schade effectief op jou valt te verhalen als er een door mij ingehuurde artiest door jouw podium zakt of een door jou opgehangen lamp op zijn kop krijgt en daardoor arbeidsongeschikt raakt, of erger.

 

"Een branche organisatie stelt trouwens ook helemaal niets voor, iedereen kan gewoon een stichting/vereniging beginnen en een organisatie beginnen. Om er vervolgens niets mee te doen."

Ik had het daarom ook over een erkende beroeps/brancheorganisatie, niet over één of andere vage stichting o.i.d..

 

"Persoonlijk ben ik juist tegen meer druk vanuit de overheid, laat de markt maar lekker zijn werk doen, maar maak dan in dit soort zaken een duidelijk onderscheid in particulier en zakelijk. Zakelijk en dan vooral BV's mogen best wel wat meer betalen voor de rechtsgang. Terwijl particulieren wel de bescherming van de overheid nodig hebben"

Ik snap niet, dat er mensen zijn die vinden dat particulieren altijd maar - no matter what - tot in den treure overal tegen beschermd moeten worden, maar dat ondernemingen en ondernemers - hoe klein en kwetsbaar ook - het maar helemaal zelf moeten uitzoeken. Door voor alles en iedereen de boel op een duidelijke manier te regelen en iedereen evenveel bescherming te bieden, voorkom je toch een hoop narigheid?

 

"Is mijn conclussie uit jouw verhaal goed, dat bedrijven zonder beroepsaansprakelijkheidsverzekering standaard "kale kippen, kippen zonder kop, zelfbenoemde zielepoten en beunhazen" zijn?"

Nee. net zo min als de conclusie dat alles wat in water zwemt een vis is, al zwemmen bij mijn weten alle vissen die kunnen zwemmen wel in water.

 

"Persoonlijk doe ik juist liever zaken met partijen die niet zomaar geld over de balk gooien aan keurmerken, brancheorganisaties etc etc. UIteindelijk moet je als klant dit betalen. EN 9 van de 10 keer heb je als eindgebruiker niets aan deze dingen. Want dit soort organisaties zullen alleen bij hele ernstige overtredingen hun leden er op aanspreken. " Don't bite the hand that feeds you"

Da's fijn voor je, maar o.a. op Higherlevel zijn genoeg voorbeelden te vinden van mensen die er goed aan hadden gedaan om zaken te doen met een bedrijf dat aangesloten was bij een erkende brancheorganisatie. O.a. het 18-reuzen-voor-Joost-gevalletje van de argeloze ondernemer die zijn boekhouder blind vertrouwde om vervolgens te ontdekken dat deze hem regelrecht de vernieling dreigt in te helpen.

 

Reken er maar niet op dat als deze boekhouder lid was geweest van een degelijke beroepsorganisatie, hem de hand boven het hoofd zou zijn gehouden. Professionals die zich juist op hun deskundigheid en betrouwbaarheid willen onderscheiden, waken er juist voor om beunhazen toe te laten of die de hand boven het hoofd te houden. Hiermee zouden ze immers in 1 keer alle gedane investeringen in hun goede reputatie door de plee trekken.

 

En natuurlijk betaal je als klant voor bepaalde kwaliteitsgaranties, maar daar is ook niets mis mee. Goede opleidingen, permanente educatie, een controlemechanisme, een klachteninstituut en een tuchtcollege kosten immers geld.

 

"Neem nou de "Nederlandse federaties van belastingadviseurs" Wanneer ik dat intik bij google, komt er maar weinig uit. De pagina van wikipedia geeft nog de meeste informatie, namelijk dat er 3000 leden zijn. Verder blijkt dat iemand in 2009 erg zijn best heeft gedaan om op veel websites een link en een stukje tekst te krijgen. Maar verder weet ik nog niet wat de meerwaarde is."

Dan moet je toch eens wat beter de bijdragen van mij en de andere fiscalisten op HL lezen, want hierin staat regelmatig iets in over het nut van die organisaties (inmiddels zijn FB en CB samengevoegd tot RB) voor mensen die een deskundige fiscalist zoeken en die gewaarborg willen zijn voor schade voortkomend uit onjuiste adviezen of nalatig handelen. Ik ben het wel met je eens dat het Register Belastingadviseurs veel meer zou kunnen doen aan promotie richting de burgers en bedrijven in NL.

 

[Zomaar iemand]

Ik heb een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering. Die dekt eventuele schade in. Een beroepsaansprakelijkheidsverzkering doet in dit geval niet veel meer.

Behalve dat je evenement niet door kan gaan, maar niemand in de branche dekt dit in om de simpele reden dat he tonbetaalbaar is en je jezelf dan uit de markt prijst. Bovendien is elke organisator al verzekerd, dus dan ben je weer dubbel op bezig.

 

Erkenning

Door wie zou zo'n branche organisatie dan erkend moeten zijn? Is daar ook weer een keurmerk voor.

 

Particulieren

Particulieren zijn over het algemeen minder goed ingelezen en hebben minder geld. Bedrijven hebben meer middelen en moeten gewoon wat langer nadenken, daar zijn ze ondernemer voor.

 

Conclussie

Daarom vroeg ik het ook. Mijn conclussie was dus fout.

 

Keurmerken en erkeningen

Ik ken ook genoeg bedrijven die wel al die rommel hebben en nog steeds niets goeds leveren. Waarbij de brancheorganisaties niets doen. Dnek hierbij aan bijvoorbeeld verzekeraars als DAS waar ik nu mee in de clinche lig, of de telecommaatschappijen. Of 1 van de 5 boekhouders die er in mijn carriere als ondernemer een zooitje van hebben gemaakt. Geen organisatie die wilde helpen, misschien net pech gehad, met de keurmerken, maar er zijn er zoveel dat je toch niet weet waar je goed aan doet. Ik heb de volgende gehad, Keurmerk Goed Besteed (deze reageerd niet eens), NIBA (die zegt dat je eerst maar met de persoon zelf moet proberen uit te zoeken en kan eventueel na een bepaalde procedure contact opnemen met de persoon in kwestie, maar doet dit vervolgens niet), NOVAK en tot slot het novaa (dit is de enige die in ieder geval de moeite nam om de boekhouder te sommeren mijn boekhouding terug te geven). Op de laatste na hebben ze dus echt neit geholpen en moest ik ouderwetse methodes erop na houden om mijn spullen terug te krijgen.

Nu heb ik er 1 die niet aan die rommel doet en welke beter doet dan al die "erkende" beunhazen die ik eerder had. En zelfs nog wees op een hoop fouten en geld dat was blijven liggen.

 

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat die brancheorganisaties echt niet zaligmakend zijn. Er zullen best wel goede branche organisaties zijn. En wellicht is degene waar jij lid van bent ook wel een hele goede. Maar hoe moet je dat als klant/opdrachtgever weten.

 

Je moet het ook niet personlijk opvatten, maar het verplichten van een brancheorganisatie is echt niet de oplossing om de beunhazen er uit te halen. Bovendien zijn er dus ook een heleboel branches waar geen brancheorganisaties van bestaan en waar ook geen behoefte aan is, om de simpele reden dat de concurentie te groot is en men dus nooit echt krachten en kennis zal gaan delen.

 

[Marjan]

@Marjan: helemaal eens. Ik heb zelf vrijwel niet te maken met kinderopvangtoeslagzaken, dus ik verbaas me over deze misstand. Die lijkt me ook wel iets om aan te kaarten in een gezamenlijke procedure (classaction). Uiteraard kun je om te beginnen de situatie eens aankaarten bij Radar, de nationale ombudsman, of de commissie verzoekschriften van de 2e kamer. Maar misschien is dat al gebeurd.

 

Radar heeft vorig jaar al de nodige ophef gemaakt en ook de NO heeft de zaak bekeken maar tot op heden geen aanleiding gezien een onderzoek in te stellen, temeer daar de weg naar de bestuursrechter nog openstaat. Inmiddels lopen er de nodige procedures maar dit geeft wel aan, als de griffierechten schrikbarend duurder worden, er mensen buiten de boot gaan vallen als zij niet kunnen instappen in een collectieve procedure.

[Jantax]

@Jasper:

"Ik heb een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering. Die dekt eventuele schade in."

Het maakt niet hoe je het noemt, als je klanten eventuele schade maar effectief op jou kunnen verhalen en die mogelijkheid is bij een specifieke verzekering toch heel wat groter dan bij een algemene wettelijke aansprakelijkheidsverzekering.

 

"Door wie zou zo'n branche organisatie dan erkend moeten zijn? Is daar ook weer een keurmerk voor."

Goeie vraag. Het lijkt mij vooral een kwestie van het aantal leden, het niveau van de leden en de jaarlijkse eisen die worden gesteld aan het lidmaatschap op het gebied van educatie en aansprakelijkheidsverzekering. Nepkeurmerken moeten het hebben van bedrijven die elders niet worden toegelaten omdat ze onvoldoende niveau hebben, of geen zin hebben in alle bijbehorende jaarlijks terugkerende investeringen in de genoemde zaken.

 

"Keurmerken en erkeningen

Ik ken ook genoeg bedrijven die wel al die rommel hebben en nog steeds niets goeds leveren. Waarbij de brancheorganisaties niets doen. Dnek hierbij aan bijvoorbeeld [...] de 5 boekhouders die er in mijn carriere als ondernemer een zooitje van hebben gemaakt. Geen organisatie die wilde helpen, misschien net pech gehad, met de keurmerken, maar er zijn er zoveel dat je toch niet weet waar je goed aan doet."

Sorry, maar als je eerst 5 slechte boekhouders weet uit te kiezen die allemaal lid zijn van een brancheorganisatie en vervolgens pas goed geholpen wordt door de 6e boekhouder die juist geen lid is van zo'n organisatie, dan vind ik dat geen toeval meer (al kan het dat op zich natuurlijk nog steeds zijn).

 

De personen en bedrijven die dit "overkomt", schaar ik i.h.a. onder de categorie "zelfbenoemd slachtoffer", want volgens hen hebben ze zelf nooit schuld aan de situatie, maar zijn ze keer op keer weer het slachtoffer van de grote boze buitenwereld. Ik doe er het liefst helemaal geen zaken mee, want het is i.h.a. vragen om ellende. Want ze leveren de boel meestal kut aan, houden bepaalde zaken achter, komen hun afspraken niet na, betalen niet of veel te laat en hebben daarvoor altijd duizendenéén kutsmoezen paraat en ga zo maar door. Ik stel in twijfelgevallen daarom altijd de vraag wie de afgelopen 5 jaar hun boekhouder was. Krijg ik zo'n verhaal van elk jaar belazerd door weer een andere boekhouder, dan weet ik al hoe laat het is en verwijs ik ze graag door aan één van mijn concullega's.

 

Begrijp me goed, ik beschuldig je nergens van, ik vertel je alleen maar mijn eigen ervaringen.

 

"Je moet het ook niet personlijk opvatten, maar het verplichten van een brancheorganisatie is echt niet de oplossing om de beunhazen er uit te halen. Bovendien zijn er dus ook een heleboel branches waar geen brancheorganisaties van bestaan en waar ook geen behoefte aan is, om de simpele reden dat de concurentie te groot is en men dus nooit echt krachten en kennis zal gaan delen."

Ik vat het ook niet persoonlijk op en besef me natuurlijk ook dat het verplicht stellen van zaken doen met leden van een beroepsorganisatie voor het hebben van een laagdrempelige toegang tot de deels door de overheid gefinancierde rechtspraak, niet zaligmakend is. Maar juist in branches waarin iedereen heel simpel kan toetreden en waarin dus heel veel concurrentie op prijs is, zijn erkende keurmerken met stevige toelatingsvoorwaarden en sancties een goede manier om afnemers te beschermen tegen beunhazen. Juist in die branches blijven er ondanks de toetredingsvoorwaarden dan ook ruim voldoende aanbieders over voor een gezonde marktwerking.

[Zomaar iemand]

Sorry, maar als je eerst 5 slechte boekhouders weet uit te kiezen die allemaal lid zijn van een brancheorganisatie en vervolgens pas goed geholpen wordt door de 6e boekhouder die juist geen lid is van zo'n organisatie, dan vind ik dat geen toeval meer (al kan het dat op zich natuurlijk nog steeds zijn).

 

De personen en bedrijven die dit "overkomt", schaar ik i.h.a. onder de categorie "zelfbenoemd slachtoffer", want volgens hen hebben ze zelf nooit schuld aan de situatie, maar zijn ze keer op keer weer het slachtoffer van de grote boze buitenwereld. Ik doe er het liefst helemaal geen zaken mee, want het is i.h.a. vragen om ellende. Want ze leveren de boel meestal kut aan, houden bepaalde zaken achter, komen hun afspraken niet na, betalen niet of veel te laat en hebben daarvoor altijd duizendenéén kutsmoezen paraat en ga zo maar door. Ik stel in twijfelgevallen daarom altijd de vraag wie de afgelopen 5 jaar hun boekhouder was.

 

Ze waren steeds lid van een ander keurmerk of brancheorganisatie.

Het probleem zat hem in 3 van de 5 keren niet in het niet of verkeerd aanleveren van stukken, maar het gewoon niet uitvoeren van de opdracht en vervolgens niets meer laten horen. De 2 andere keren waren gewoon een zooitje, wat ook uitmonde in een bezoek van de belastingdienst.

Het probleem is weer dat er teveel keus is en dat er meer beunhazen in dit wereld rondlopen dan mensen die echt weten hoe het moet. TEnminste dat idee heb ik gekregen in de laatste jaren. Ik zal zelf ook niet meer zo snel overstappen en dat is niet omdat we nu zulke goede vrienden zijn of dat ze alles weet wat er speelt, maar gewoon om het simpele feit dat alles netjes en voor zover ik kan zien compleet aanleverd en indient.

 

Krijg ik zo'n verhaal van elk jaar belazerd door weer een andere boekhouder, dan weet ik al hoe laat het is en verwijs ik ze graag door aan één van mijn concullega's.

Daarom ook maar goed dat ik niet bij jou ben aangekomen ;). Hoewel ik denk dat onze visie op het ondernemersschap er ook wel toe had geleid dat we beter niet hadden kunnen doorgaan.

 

Maar ben bang dat we nu te ver afdwalen. (ook door mijn schuld overens)

 

We zijn op een punt aangekomen in de wereld economie, waarbij vooral Europese landen zullen moeten gaan bezuinigen. En over het algemeen is iedereen het erover eens dat het moet gebeuren, maar wil niemand dat het in zijn straatje gebeurt.

Ik ben het ook zeker niet eens met alle besluiten (hoewel ik het wel eens ben met het feit dat er minder geld naar cultuur kan), maar denk dat het belangrijk is dat de burger de mogelijkheid moet hebben op een aantal basis dingen. En ik vind dat de toegang tot het rechtssysteem daar 1 van is. Je recht krijgen is niet iets voor alleen de rijken.

 

 

edit:

Wellicht omdat de Nederlandse Federatie van Belastingadviseurs inmiddels met het College Belastingadviseurs tot het Register Belastingadviseurs?

@ jantax

Wordt het trouwens niet tijd m de naamsverandering ook op je website te veranderen?

[herman van der helm]

Ik ben gelukkig niet de enige die er problemen mee heeft: :)

 

http://www.nu.nl/economie/2681223/rechters-knokken-verhoging-griffierechten.html