Distributeur en merk dwingen stopzetting internationale variant webwinkel

[THJG]

Beste HL-ers,

 

Sinds enkele jaren runnen wij onder onze onderneming meerdere webwinkels. Een van onze succesvolle nederlandse webwinkels (in footwear) hebben wij sinds afgelopen jaar ook in de UK gelanceerd. We bieden snelle verzending(2 dagen) en goede retourservice. We hebben deze shop gelanceerd als een .co.uk shop met prijzen in ponden en uiteraard vertaalde productteksten etc. We concurreren niet op prijs maar vooral op een heel erg groot aanbod.

 

Voor één van onze belangrijkste merken hebben wij hiervoor kort overleg gehad met de Nederlandse distributeur. Wij zijn een relatief grote klant en ten tijde zagen ze hierin geen probleem. Inmiddels heeft de distributeur in de UK er een flink probleem van gemaakt bij het merk (internationaal). In eerste instantie was dit geen probleem. Echter ineens zijn ze van standpunt gewisseld en vraagt het merk onze distributeur om ons te dwingen met de .co.uk webwinkel te stoppen. Als we dit niet doen kunnen ze niet meer aan ons leveren.

 

Dit zou voor ons een financiële aderlating zijn. Naast de investeringen in de vertaling, SEA en SEO gaat ook een flink stuk omzet verloren. Daarnaast hebben we een nieuw concept voor de Duitse markt al zo goed als klaar. Alle productteksten en de hele website is al vertaald.

 

Mijn vraag: Is dit op basis van concurrentieregels in de EU niet verboden? Ik wil eigenlijk echt geen (juridische) problemen maken met deze distributeur aangezien we er een erg goede relatie mee hebben. Toch wil ik ook niet mijn investeringen in rook op laten gaan.

 

Iemand ervaringen met een soortgelijk probleem?

 

 

[Hans v N]

Geen ervaring met die specifieke probleem maar veel zal afhangen van de (eventuele) overeenkomst met de Nederlandse distributeur. Is hierin sprake van gebiedsexclusiviteit?

 

Neem overigens aan dat merkhouder, ook zonder specifieke overeenkomst, hier regulerend mag optreden. Immers als de Engelse distributeur net een flinke marketinginspanning heeft gedaan voor het betreffende merk en hij ziet een flink deel van de omzet naar een ander EU land gaan via Internet kan dat negatieve gevolgen hebben voor de lange termijn. Uiteraard is iedereen wel gebonden aan Europese richtlijnen die de mededinging reguleren.

 

Ik zou eens gaan praten met een goede advocaat.

 

 

[Blous]

Hoi,

 

Kun je het niet oplossen met het bestellen bij de Engelse groothandel ipv bij de Nederlands? Of is dit geen optie? Zoek samen naar een oplossing voordat je iets anders doet.

 

Groeten,

 

Roy

[kuifje]

Roy heeft gelijk, beter in goed overleg een oplossing zoeken dan ruzie maken.

 

Juridisch zit de zaak ongeveer zo: Als je een product legaal (dus geen namaak) gekocht hebt ergens in de EU mag je het verder in de gehele EU verhandelen. De leverancier/producent/groothandel kan je dat niet verbieden. Dus wat je al hebt mag je in Engeland verkopen.

 

Aan de andere kant zijn zij niet verplicht om te leveren. Dus als zij besluiten de relatie stop te zetten, omdat het hun niet aanstaat wat je met het product doet, heb je geen poot om op te staan. Je kunt dan proberen ergens anders in te kopen, in een ander EU land, wie weet lukt dat.

 

De producenten (en daarmee de importeurs) zitten gevangen tussen twee vuren. Enerzijds klagen de Engelsen over 'valse' concurrentie en willen ze die te vriend houden, dus proberen ze je te beperken. Anderszijds is de producent natuurlijk blij met iedere verkoop.

 

Dat is voor hen ook niet fijn, een goede afnemer te moeten beperken.

 

Voorlopig lijkt de balans meer de enerzijdskant op te slaan, maar aan jou om met goed overleg en empathie voor de positie van de ander de balans naar anderzijds te laten overgaan. Ik zou denken dat de NL importeur in deze aan jouw kant zou moeten staan, jouw verkoop is ook zijn verkoop, dus houd daar de relatie goed mee, dat is in potentie je belangrijkste medestander.

[TwaBla]

Neem overigens aan dat merkhouder, ook zonder specifieke overeenkomst, hier regulerend mag optreden.

 

Erg kort door de bocht. Het doel van de creatie van één markt is juist dit soort verdeel- en heers-spelletjes tegen te gaan. Als product A door distributeur X op markt X goedkoper aangeboden wordt dan door distributeur Y op markt Y, dan is vrij verkeer van goederen positief voor de EU als geheel. Een merkhouder die distributeur X aanspreekt om verkoop in markt Y tegen te gaan, handelt dus in strijd met het mededingingsrecht.

 

Maar wie handhaaft dat?

 

Detaillisten en distributeurs willen natuurlijk niet in voortdurende strijd met hun leveranciers omgaan, dus afdwinging van dat recht is niet altijd even simpel.

[TwaBla]

 

Om je positie in dit schaakspelletje te versterken, zou je andere merken aan het aanbod kunnen toevoegen of vergelijkbare schoenen onder huismerk gaan verkopen. Dan heeft je leverancier de keuze: een kansrijk distributiekanaal droogleggen of niet? Zo zijn IKEA en Decathlon ook ooit begonnen.

 

Niet terugtrekken; hoogsten een (tijdelijk) zijsprongetje maken. ;)

[THJG]

Allen bedankt voor de reacties! We hebben op korte termijn een afspraak gemaakt en willen ook graag de dialoog aan met de buitenlandse distributeur.

 

Kon uit de link van Hans v Nijnatten mbt de mededinging niet echt wijs. Het is allemaal wat abstract omschreven. Zal het vanavond op de bank nog eens rustig doorlezen.

[Hans v N]

Ik heb nog eens even verder gezocht en zie geen gronden waarop de merkhouder Internetverkopen vanuit een ander land kan of zelfs mag verbieden. Dat gedreigd wordt met stopzetten van leveren zou je m.i. kunnen omschrijven als beperken van de mededinging en is dus verboden.

Ook al is er sprake van exclusieve geografische afspraken dan nog mogen die alleen gelden en worden gehandhaafd voor zogenaamde actieve verkoop. Internetverkopen worden door de rechter gezien als passief en mogen niet worden beperkt. Strikt juridisch mogen ze je dus niet beperken als je via Internet verkoopt.

 

Hier lees je waarop ik een en ander baseer. Heb het zelf niet helemaal gelezen maar ga dat vast en zeker nog een keer doen.

 

Dan volgt de vraag of de Nederlandse importeur op gezag van de merkhouder levering mag stoppen als je toch in Engeland verkoopt? Ik denk van niet. Maar als het een zaak van machtsspelletjes wordt trek je als kleine speler vaak aan het kortste eind. Maar volgens mij heb je een sterke zaak. :)

[RT....]

Ook al is er sprake van exclusieve geografische afspraken dan nog mogen die alleen gelden en worden gehandhaafd voor zogenaamde actieve verkoop. Internetverkopen worden door de rechter gezien als passief en mogen niet worden beperkt. Strikt juridisch mogen ze je dus niet beperken als je via Internet verkoopt.

 

Waar lees je dat?

 

Dan volgt de vraag of de Nederlandse importeur op gezag van de merkhouder levering mag stoppen als je toch in Engeland verkoopt? Ik denk van niet. Maar als het een zaak van machtsspelletjes wordt trek je als kleine speler vaak aan het kortste eind. Maar volgens mij heb je een sterke zaak. :)

 

Volgens mij heeft hij helemaal geen sterke zaak als ik het zo lees. We weten niet wat in de distributieovereenkomsten staan, maar ik gok dat daar prima afspraken in staan betreffende de leverantie aan verschillende distributeurs. De leverancier zal het in eerste instantie een worst zijn welke distributeur zijn producten verkoopt, als hij maar kan leveren. Nu is hij op de vingers getikt door de Engelse distributeur en kiest hij (waarschijnlijk wijselijk) eieren voor z'n geld.

Wat voor een zin heeft het om met je distributeur exclusieve (geografische) verkooprechten af te spreken als iedere afzonderlijke distributeur via een webshopje inbreuk kan maken op het recht van een andere distributeur?

 

Hoe je het ook wendt of keert, procederen ga je toch niet, ook niet als je 100% in je recht staat, dus alle juridische adviezen zijn redelijk zinloos. Blous stelde het ook al voor: afnemen van de Engelse distributeur geen optie?

 

 

 

 

[Hans v N]

Beste R. Je schrijft in mijn ogen nogal wat onzin.

Waar ik dat lees:

Bij "Exclusieve distributie" pagina 33. en dan even doorlezen naar actief en passief. Copy/paste is geblokkeerd jammer genoeg. Maar wat er staat is erg duidelijk.

 

Dan stel je dat het de merkhouder worst zal zijn aan wie hij zijn producten verkoopt. Waar heb jij dat gelezen vraag ik me dan af? :) De kernwaarde en het succes van een exclusief merkproduct zit vooral in de juiste distributiekanalen.

 

Dan vraag je jezelf af voor zin het heeft om exclusieve distributierechten af te spreken als iedere ander met een "webshopje" inbreuk kan maken? Als je pagina 33 leest dan weet je dat er geen sprake kan zijn van de inbreuk. Het Internet kent namelijk geen grenzen omdat er sprake is van passieve verkoop.

 

En dan de dooddoener dat je toch niet gaat procederen en juridisch advies redelijk zinloos zou zijn. Alsof je bij elk conflict zou moeten gaan procederen of anders je mond houden. Natuurlijk is het juist zaak om te weten waar je rechten liggen en de tegenpartij daarmee te confronteren in een goed gesprek om procederen te voorkomen.

 

En kopen bij de Engelse distributeur? En hoe zit het dan met zijn distributieovereenkomst? Mag hij wel aan buitenlandse klanten verkopen? :-\

 

[Blous]

Hoi Hans,

 

Volgens mij is de Engelse partij de gene die bezwaar heeft gemaakt. Dan is het zaak om deze bobbel weg te wrijven. En mijn ervaring is dat je bij grote ondernemingen heel vaak aan het kotste eind trekt, of je nu gelijk hebt of niet. Hun houden het langer vol.

 

Volgens mij is daarom met de Engelse partij praten over het bij hun kopen voor de Engelse markt helemaal niet z'n gek idee.

 

Ik verwacht als je met dit juridisch verhaal komt dat hun gewoon de hakken in het zand zetten. En dan zijn er echt legio manieren om de zaak toch kapot te maken als je ze boos maakt.

 

Mijn advies is dus: Zoek de oplossing in een dialoog met de intentie om er uit te komen, niet met de intentie je gelijk te halen.

 

Groeten,

 

Roy

[RT....]

Waar ik dat lees:

Bij "Exclusieve distributie" pagina 33. en dan even doorlezen naar actief en passief. Copy/paste is geblokkeerd jammer genoeg. Maar wat er staat is erg duidelijk.

Vreemd, ik lees namelijk: ‘Het gebruik van internet (…) wordt in de meeste gevallen gezien als vorm van passieve verkoop.’ In de Richtsnoeren lees ik: ‘Over het algemeen geldt, (…) wordt gezien als passieve verkoop.’ Misschien dat jij vindt dat ‘meestal’ hetzelfde is als ‘altijd’, maar daar zit toch een kleine nuance in, die jij gemakshalve maar even achterwege laat.

 

Als ik even doorlees in de Richtsnoeren, dan lees ik onder punt 53 verder dat: ‘over het algemeen komen inspanningen om specifiek in een bepaald gebied of door een bepaalde klantenkring gezien te worden, neer op actieve verkoop in dat gebied of aan die klantenkring.’

Het is IMHO prima te verdedigen dat door een webshop met de extensie .co.uk te gebruiken, TS zich inspant om in een specifiek gebied gezien te worden.

Zonder de dat je de exacte omstandigheden en inhoud van de overeenkomsten kent, kun je onmogelijk stellig volhouden dat hier sprake is van een ongeoorloofde beperking. Het feit dat jij dit wel kunt, maakt je daarmee de beste mededingingsjurist die er rondloopt, chapeau.

 

Dan stel je dat het de merkhouder worst zal zijn aan wie hij zijn producten verkoopt. Waar heb jij dat gelezen vraag ik me dan af? De kernwaarde en het succes van een exclusief merkproduct zit vooral in de juiste distributiekanalen.

Daar ben ik wat kort door de bocht geweest, maar probeerde slechts te duiden waarom de leverancier eerst wel en daarna opeens niet meer wilde leveren. Een merkhouder zal over het algemeen inderdaad zorgvuldig zijn distributiekanalen uitkiezen. Echter, in dit geval heeft hij dat al gedaan. Namelijk een in Nl en een in UK. Ik kan me dan voorstellen dat het de leverancier het vervolgens geen probleem vindt dat de Nl distributeur zijn producten ook in de UK (doet) verkopen. Immers, dat is blijkbaar een afzetmarkt waarop hij (de leverancier) zich ook op richt. De UK distr. zal het wel uitmaken, dus die zal ongetwijfeld zijn gaan klagen bij de leverancier, waarop de leverancier de Nl distr. heeft aangesproken.

Het feit dat hij dat doet zegt me overigens dat daar waarschijnlijk omstandigheden aan ten grondslag liggen die wij niet kennen, maar het voor die leverancier blijkbaar rechtvaardig maken om tegen de NL distr te ageren.

 

Dan vraag je jezelf af voor zin het heeft om exclusieve distributierechten af te spreken als iedere ander met een "webshopje" inbreuk kan maken? Als je pagina 33 leest dan weet je dat er geen sprake kan zijn van de inbreuk. Het Internet kent namelijk geen grenzen omdat er sprake is van passieve verkoop.

Zie ook mijn bovenstaande uitleg. Dat het internet geen grenzen kent omdat er sprake is van passieve verkoop is gewoon kul en getuigt van geen enkel gevoel voor nuances...die er in het recht nogal eens toe doen.

 

En dan de dooddoener dat je toch niet gaat procederen en juridisch advies redelijk zinloos zou zijn. Alsof je bij elk conflict zou moeten gaan procederen of anders je mond houden. Natuurlijk is het juist zaak om te weten waar je rechten liggen en de tegenpartij daarmee te confronteren in een goed gesprek om procederen te voorkomen.

Ook hier trek je wat snel conclusies uit wat je leest.

Je zegt dat ik zou bedoelen dat je bij ieder conflict of moet procederen, of je mond moet houden. Uiteraard zijn dat niet de twee opties die je hebt, maar als je je mond opendoet dan moet je je woorden ook waar kunnen maken. Dus als je zegt, ‘dit zijn mijn rechten’, maar iedereen weet dat je die rechten niet kunt afdwingen, dan kun je inderdaad maar beter daar je mond over houden en het gesprek anders insteken. Je kunt natuurlijk wel op je strepen gaan staan, maar dan zet je wederpartij ook de hakken in het zand en dan kom je nergens.

Ik zal me volgende keer voorzichtiger uitdrukken.

 

En kopen bij de Engelse distributeur? En hoe zit het dan met zijn distributieovereenkomst? Mag hij wel aan buitenlandse klanten verkopen?

Die mag dat net zo goed of net zo min als zijn Nederlandse collega. De angel zit ‘m in het feit dat TS een webshop heeft met een .co.uk extensie en zich daarmee kennelijk op de Engelse markt richt (althans, dat is verdedigbaar)…toevallig de markt die toebehoort aan de Engelse distributeur.

 

Beste R. Je schrijft in mijn ogen nogal wat onzin.

Dat kan, maar daarom ben jij dan ook een chemicus en geen jurist.

 

[Hans v N]

Mooi nu komen we ergens. :) Soms is een beetje prikkelen goed voor de discussie. Sorry voor de

onzin uitglijder.

 

Eens dat de extensie .co.uk niet handig is. Daar zou hij afspraken over kunnen maken. En dan zijn we het op eens toch redelijk met elkaar eens.

[Highio]

Waarom is het tld of de landenextensie hier de angel? Die geeft toch geen exclusiviteit aan nationale verdelers? En er wordt toch voorraad gehouden in en verzonden vanuit Nederland?

 

Maakt een .com de zaak anders?

 

Advies aan TS: plaats e.e.a in perspectief: hoeveel merkomzet draai je dan in UK en hoeveel bedraagt de merkomzet van de UK verdeler? Of relateer e.e.a. jullie totale of landenomzet. Aan jou of het verstandig is deze informatie te delen.

 

Groet,

 

Highio

[RT....]

Mooi nu komen we ergens. :) Soms is een beetje prikkelen goed voor de discussie.

Dat is precies zoals ik er ook over denk, dan komen de beste oplossingen/argumeten vanzelf bovenwater.

 

Sorry voor de onzin uitglijder.

Ach, ik zag het als een extra motivatie om nog maar eens te reageren ;) Maar kon mijn laatste opmerking ook niet laten ;D

 

[RT....]

Waarom is het tld of de landenextensie hier de angel?

Omdat die extensie er blijk van geeft dat iemand zich specifiek op een bepaald gebied richt dat exclusief toebehoort aan een ander. Althans dat zou je kunnen beargumenteren.

Die geeft toch geen exclusiviteit aan nationale verdelers? En er wordt toch voorraad gehouden in en verzonden vanuit Nederland?

Ik volg je gedachtegang even niet, kun je toelichten wat je bedoelt?

Maakt een .com de zaak anders?

Gek genoeg waarschijnlijk wel ja. Althans, dan kun je niet meer beargumenteren dat je je specifiek richt op een bepaalde regio (tenminste, die gebruikte extensie doet dat niet vermoeden, er kunnen nog altijd andere omstandigheden zijn).

Het is een beetje een grijs gebied.

 

 

 

 

 

[Highio]

Mijn gedachtegang is, dat er ook nogal wat Nederlandse verdelers gepasseerd worden door leveringen vanuit omliggende landen (al dan niet vanaf webshops of platformen met .nl-extensie). TS is een Nederlandse ondernemer met een Nederlandse entiteit. Dat heet internationale concurrentie.

 

Ik koop wel eens sportkleding en schoenen 'over de grens'. Ik geloof in het algemeen niet dat Nederlandse inkoop voordeliger is of dat Nederlandse (advies)prijzen lager zijn. Hoeveel schoenen zouden vanaf de Engelse verdeler (of in het algemeen buitenlandse verdelers voorzover die er nog tussen zitten) aan Nederlandse klanten geleverd worden? eBay/Amazon/Zalando etc...

 

Als een co.uk het verschil zou maken, dan mag je in dezelfde gedachte ook niet meer in Engelse Ponden prijzen...

 

Groet,

 

Highio

[RT....]

Mijn gedachtegang is, dat er ook nogal wat Nederlandse verdelers gepasseerd worden door leveringen vanuit omliggende landen. TS is een Nederlandse ondernemer met een Nederlandse entiteit. Dat heet internationale concurrentie.

 

Ik koop wel eens sportkleding en schoenen 'over de grens'. Ik geloof in het algemeen niet dat Nederlandse inkoop voordeliger is of dat Nederlandse (advies)prijzen lager zijn. Hoeveel schoenen zouden vanaf de Engelse verdeler (of in het algemeen buitenlandse verdeler voorzover die er nog tussen zit) aan Nederlandse klanten geleverd worden? eBay/Amazon/Zalando etc...

Dat doet er niet zoveel toe. Ik mag best naar Engeland gaan, daar schoenen kopen van de Engelse verdeler en ze meer naar huis nemen. Dan heb ik de Nederlandse verdeler gepasseerd. De Engelse verdeler kan niet verplicht worden mij die schoenen niet te verkopen omdat ik een Nederlander ben en mijn 'eigen' verdeler heb die graag zijn producten aan mij wil slijten. Hetzelfde geldt voor internetverkoop, met dien verstande dat ik niet op het vliegtuig hoef te stappen. De Engelse verdeler kan bijvoorbeeld niet opgelegd krijgen mij te weigeren omdat mij IP-adres niet uit Engeland komt.

 

Dat is dus een wezenlijk verschil met de volgende situatie: de Engelse verdeler heeft een exclusief afzetgebied toegewezen gekregen (waarvoor hij waarschijnlijk ook goed betaalt). Vervolgens komt de Nederlandse verkoper doodleuk naar Engeland, opent daar een winkel en begint daar zijn producten te verkopen. Het lijkt me evident dat hij dan een inbreuk maakt op het exclusieve verkooprecht van de Engelsman en onrechtmatig handelt. Vervang de fysieke winkel door een elektronische, en je krijgt hetzelfde probleem. Alleen dan is niet meer aan te tonen dat iemand met z'n producten 'in Engeland zit', immers het internet kent geen grenzen. Als je echter als Nederlandse verdeler een webshop opent dat zich uitsluitend richt op de Engelse markt (hence the .co.uk extensie), dan kun je daarmee (wellicht!) aantonen dat iemand wel met z'n voeten in de Engelse modder probeert te staan.

 

Als een co.uk het verschil zou maken, dan mag je in dezelfde gedachte ook niet meer in Engelse Ponden prijzen...

Exact. Althans, als je alleen in Engelse Ponden zou prijzen terwijl je bedongen afzetgebied Nederland is.

Als TS een .com extensie zou hanteren en op zijn website verschillende talen zou faciliteren (Nl, Eng en kennelijk in de nabije toekomst ook Dld), dan wordt het mi al een stuk lastiger aan te tonen dat er door de Nl distr inbreuk gemaakt wordt.

 

Blijft een interessante discussie.

 

[Highio]

Interessant ja. Met 'over de grens winkelen' bedoelde ik overigens ook 'webshoppen'. Een Engelse stenen winkel mag ook binnen heel Europa (EU) inkopen. ;)

 

Groet,

 

Highio

[RT....]

Inkopen, ja. Wat niet wil zeggen dat de verkoper ook in alle gevallen rechtmatig handelt door aan de Engelsman te verkopen, maar daar heeft die laatste natuurlijk geen boodschap aan.

 

[Highio]

Rare jongens, die chemici en juristen! :P

 

Groet,

 

Highio

[Hans v N]

De Commissie stelt voor om ondubbelzinnig te stellen dat internetverkopen in principe als passieve verkopen zullen worden beschouwd en dus niet mogen worden beperkt. Zij kunnen alleen als actieve verkopen worden aangemerkt wanneer bewezen kan worden dat de site heel specifiek gericht is op een bepaalde kopersgroep.

 

De co.uk extensie zou mijns inziens dus inderdaad uitgelegd kunnen worden als op zijn minst het begin van het richten op een bepaalde kopersgroep. Het gaat dus om een optelsom van zaken waar de extensie deel van uitmaakt. Een ander punt zou een fysiek distributiepunt kunnen zijn waar de Engelse klanten producten naar kunnen retourneren en een Engels correspondentie of bezoekadres.

 

Een andere juridische vraag die nog niet is beantwoord is de vraag of de Nederlandse distributeur levering mag stoppen op verzoek van of gedwongen door de merkhouder die op zijn/haar beurt weer reageert op het verzoek van een distributeur?

 

Concluderend kunnen wij vaststellen dat het geen goed idee is als distributeurs zich (publiek en openbaar) gaan bemoeien met het distributiebeleid van de leverancier en al helemaal niet als zij een distributeur proberen uit te sluiten van het selectieve distributienetwerk en de leverancier hierin mee gaat. Ook moeten er voor het uitsluiten van een distributeur van een selectief distributienetwerk goede, objectief te rechtvaardigen argumenten aanwezig zijn. Voorts is het niet toegestaan voor een leverancier om het aan zijn (selectieve) distributeurs te verbieden om via internet te verkopen. Zelfs niet als hiervoor redenen bestaan die op zich te begrijpen zijn (zoals bijvoorbeeld het veelgehoorde ‘freerider’ argument), ligt de maatstaf voor een dergelijk verbod enorm hoog en is dit tot nu toe nog niet in rechte toegestaan.

bron

 

Het lijkt dus zo te zijn dat Internetverkopen naar een ander land niet zomaar kunnen worden verboden en ook niet zomaar gestopt met leveren. De merkhouder zou wel eisen kunnen stellen aan de Internet verkopen, maar dat is weer een andere discussie.

Zie mezelf trouwens meer als marketeer en productontwikkelaar dan als chemicus. :-\ ;D

[RT....]

Ik denk dat we het erover eens zijn dat het doorgaans onmogelijk zal zijn om op te treden tegen internetverkoop.

Maar het is, om te kunnen achterhalen waarom de leverancier/distr zich op hun standpunt stellen, interessant om te bezien of we wellicht toch argumenten kunnen 'verzinnen' waarom in dit specifieke geval er onrechtmatig gehandeld zou kunnen worden. 'Het is internet, dus het mag' is dan wat kort door de bocht. Ik ga ervan uit dat de leverancier ook op de hoogte is van het mededingingsrecht en desondanks toch gemeend er een punt van te maken. Denk dat ze hun pijlen richten op de extensie, maargoed dat blijft speculeren (ook of het stand zou houden).

 

Ik geloof inderdaad ook niet dat de merkhouden/producent/leverancier de distributeur kan dwingen niet meer aan een andere partij te verkopen. De andere distributeur kan dat, indirect, wel als NL een inbreuk maakt op het recht van de UK distr. Dan zijn ze 'gewoon' civiel aansprakelijk en zullen ze vanzelf wel (moeten) stoppen met leveren. Vermoedelijk treedt de merkhouder hier op als soort van bemiddelaar?

 

And marketeer it is ;)

[Highio]

Gelden distributierechten doorgaans niet alleen B2B?

 

Groet,

 

Highio

[RT....]

Gelden distributierechten doorgaans niet alleen B2B?

 

In tegenstelling tot?

[TwaBla]

Het is een ingewikkeld domein, die parallelhandel.

 

de Engelse verdeler heeft een exclusief afzetgebied toegewezen gekregen (waarvoor hij waarschijnlijk ook goed betaalt). Vervolgens komt de Nederlandse verkoper doodleuk naar Engeland, opent daar een winkel en begint daar zijn producten te verkopen. Het lijkt me evident dat hij dan een inbreuk maakt op het exclusieve verkooprecht van de Engelsman en onrechtmatig handelt.

 

Rare redenering. Een overeenkomst heeft geen derdenwerking. Die webwinkel is geen partij in de overeenkomst tussen merkhouder en distributeur, dus hij kan geen inbreuk maken. En van onrechtmatig handelen is al helemaal geen sprake.

 

Maar het is, om te kunnen achterhalen waarom de leverancier/distr zich op hun standpunt stellen, interessant om te bezien of we wellicht toch argumenten kunnen 'verzinnen' waarom in dit specifieke geval er onrechtmatig gehandeld zou kunnen worden.

 

Argumenten 'verzinnen' gebeurt hier al teveel. Lijkt me beter om aansluiting te zoeken in relevante rechtspraak, want die ontwikkelt zich voortdurend. In de leer van vrije mededinging past het tegengaan van de beperkingen die opgelegd zijn in selectieve distributie, maar ik kom (dankzij de links van Nijnatten) weer allerlei eigenaardige groepsvrijstellingen tegen voor verticale beperkingen.

 

Alles heeft een logica. Het is mijn merk dus ik bepaal, is de eerste linie. Dat leidt tot prijsdiscriminatie en misbruik, dus streven we op wereldniveau naar vrijhandel. Binnen de EU vastgelegd op zo'n manier dat een product gekocht in land À ook in land B verkocht mag worden. Dat kunnen de merkhouder en distributeur niet tegengaan. Maar dat wordt blijkbaar weer ondermijnd met vrijstellingen voor verticale beperkingen, waarschijnlijk onder druk van de automerken.

 

Ik denk dat je als webwinkel niet te snel moet buigen voor ingesleten handelsmores. Zalando koopt ook op Europees niveau in, die laat zich niet koeioneren door lokale distributeurs.