Import: inkoop constructie met ''bevriende'' kledingmerkhouder/fabrikant

[kevin7756]

Beste leden,

 

Allereerst mijn verhaal:

 

Mijn vriendin waarmee 2 jaar een relatie heb woont in Wit-Rusland, door te netwerken omdat ik af en toe modellenwerk doe ben ik ''bevriend'' geraakt met een jongeman die een eigen kledingmerk heeft met 8 winkels in Minsk en Moskou (complete kledinglijn van chique tot sportief).

Van deze kleding wil ik graag importeur worden binnen de EU, echter moet ik dit doen met weinig financiële middelen. Op de invoer van de kleding zit 12% tot 14% invoerrechten.

 

Nu heb een constructie bedacht om je invoerrechten zo laag mogelijk te houden:

 

Ik koop het bij hem in tegen kostprijs (zodat hij geen winst of verlies op maakt). Dit zorgt voor hem geen risico en voor mij lage invoer kosten.

 

Dan geef ik hem een bepaald percentage over omzet of winst. Misschien in de vorm van aandelen?

 

Mijn vraag is:

 

Is dit mogelijk om het zo te doen, is dit slim, hebben jullie een idee wat voor omzet of winst percentage ik hem zou moeten geven?

 

Hoe zouden jullie dit aanpakken ?

 

 

PS: Daarnaast wil ik opmerken dat ik van hem verlang dat ik promotie materiaal krijg (campagne shoots), foto's voor webshop van elk kledingstuk etc.

 

 

Alvast bedankt,

 

Kevin7756

 

 

 

[Logic4l]

Het idee is leuk bedacht maar het douane wetboek heeft hier reeds in voorzien.

 

Uiteindelijk kijkt de douane naar de daadwerkelijk betaalde prijs(direct en indirect).

[kevin7756]

Nee?

 

Is dit onder geen één voorwaarde mogelijk ?

Dat als hij bijvoorbeeld aandeelhouder is via een ander bedrijf of iets in die dergelijke manier?

Voor mij gaat het er vooral om dat dit mij erg veel voordeel kan opleveren, lagere invoerkosten maar vooral minder investering.

 

Alvast bedankt

[Ido van der Gragt]

Beste Kevin,

 

In een bepaalde bandbreedte kan altijd wel iets worden geschoven. Echter heb je wel te maken met de beperking die gesteld wordt in artikel 8b van de Wet Vpb. Daarin wordt voorgeschreven de prijzen "at arm's length" vast te stellen. Dus naar economische waarde. Dat geldt zodra jouw zakenpartner direct of indirect, deelneemt aan de leiding van of het toezicht op, dan wel in het kapitaal van jouw onderneming.

 

Als het vooral gaat om de investering kan misschien met (risicodragend) leverancierskrediet worden gewerkt.

 

Succes, Ido van der Gragt

[ChinaTradeConsult]

Het idee is leuk bedacht maar het douane wetboek heeft hier reeds in voorzien.

 

Uiteindelijk kijkt de douane naar de daadwerkelijk betaalde prijs(direct en indirect).

Aangezien TS de werkelijke kostprijs wil betalen lijkt me dit geen probleem opleveren met de douane. De prijzen zullen op een voor de douane acceptabel niveau liggen. Bovendien is het met kleding altijd moeilijk om te bepalen wat de werkelijke kostprijs is. Materiaalkosten plus loon is het minimum wat ze moeten berekenen om het voor de douane geloofwaardig te maken.

 

TS wil promotiemateriaal van leverancier. Dit lijkt me een uitstekende mogelijkheid om een factuur van de leverancier te krijgen voor advies, copyrights voor foto's en andere niet materiele dingen waarvoor geen aangifte hoeft te worden gedaan. Natuurlijk moet een dergelijke rekening dan wel afzonderlijk betaald worden. Zou dat misschien een mogelijke oplossing zijn?

 

Groet

 

René

[TwaBla]

 

Met weinig financiële middelen is elke opzet een armlastige. Inkopen tegen kostprijs en dan later marge delen vergt nog steeds geld. Sterke retailers kopen in en betalen pas maanden later. Die rekenen pas af lang nadat ze het geld al verdiend hebben en maken dus ook nog eens winst op tegoeden. Er zijn allerlei opzetjes denkbaar, maar een vennoot die geen centjes heeft zal andere kwaliteiten moeten hebben.

 

Is er al over de verkoop nagedacht? Heb je al outlets?

[kevin7756]

 

Met weinig financiële middelen is elke opzet een armlastige. Inkopen tegen kostprijs en dan later marge delen vergt nog steeds geld. Sterke retailers kopen in en betalen pas maanden later. Die rekenen pas af lang nadat ze het geld al verdiend hebben en maken dus ook nog eens winst op tegoeden. Er zijn allerlei opzetjes denkbaar, maar een vennoot die geen centjes heeft zal andere kwaliteiten moeten hebben.

 

Is er al over de verkoop nagedacht? Heb je al outlets?

 

Maar scheelt mij meer investering als hij sowieso maar geen verlies erop maakt draag ik al het risico.

Minder invoerrechten scheelt gewoon natuurlijk wel 12% tot 14% in de inkoopkosten waardoor meer marge.

Daarnaast wil ik gaan proberen mijn kleding via eigen webshop te verkopen en bij winkeliers. Eerst klein beginnen en dan uitbreiden. Hoeveel ik in moet kopen en hoe mijn kledingmerk te testen vind ik nog moeilijk maar dat kan ik beter in een ander forum bericht vragen.

 

Hier wil ik het liefst antwoord hebben over hoe ik mijn invoerkosten plus financiering zo laag mogelijk kan houden.

[Logic4l]

Het is voor de douane niet al te lastig te bepalen hoe of wat. Als ze een controle uitvoeren zullen ze zeker ook in de financiële administratie gaan kijken. Als ze dan opvalt dat er direct of indirect meer is betaald dan zal hierover ook invoerrechten betaald moeten worden.

 

Daarnaast is dit dus ook van toepassing op eventueel gratis ontvangen promotie materiaal. De douane wetgeving is hierover m.i. zeer duidelijk

 

Voor de liefhebber hier een link naar het douane handboek mbt de douanewaarde

 

Als bij de werkelijk betaalde of te betalen prijs de hierna genoemde elementen niet zijn inbegrepen, verhoogt u de prijs in principe met het volgende:

Als bij de werkelijk betaalde of te betalen prijs de hierna genoemde elementen niet zijn inbegrepen, verhoogt u de prijs in principe met het volgende:

 

commissies en courtage, met uitzondering van inkoopcommissie;

kosten van verpakkingsmiddelen en het verpakken;

waarde van goederen en diensten die de koper gratis of voor een verminderd bedrag heeft geleverd voor de voortbrenging en verkoop voor uitvoer van de ingevoerde goederen;

royalty's en licentierechten die de koper voor de ingevoerde goederen als gevolg van een voorwaarde van de verkoop betaalt;

waarde van delen van opbrengsten (winsten) van wederverkopen, overdrachten en gebruiken die ten goede komt aan de verkoper;

kosten in verband met het vervoer tot plaats van binnenkomst in het douanegebied van de Gemeenschap.

[Bert.]

 

TS wil promotiemateriaal van leverancier. Dit lijkt me een uitstekende mogelijkheid om een factuur van de leverancier te krijgen voor advies, copyrights voor foto's en andere niet materiele dingen waarvoor geen aangifte hoeft te worden gedaan. Natuurlijk moet een dergelijke rekening dan wel afzonderlijk betaald worden. Zou dat misschien een mogelijke oplossing zijn?

 

Als met deze afzonderlijke rekening een deel van de kosten van de kleding wordt betaald is dat een behoorlijke overtreding van de douanewetgeving en dus strafbaar. Er zal dus na een naheffing van de te weinig betaalde invoerrechten ook nog een boete volgen.

[kevin7756]

 

TS wil promotiemateriaal van leverancier. Dit lijkt me een uitstekende mogelijkheid om een factuur van de leverancier te krijgen voor advies, copyrights voor foto's en andere niet materiele dingen waarvoor geen aangifte hoeft te worden gedaan. Natuurlijk moet een dergelijke rekening dan wel afzonderlijk betaald worden. Zou dat misschien een mogelijke oplossing zijn?

 

Als met deze afzonderlijke rekening een deel van de kosten van de kleding wordt betaald is dat een behoorlijke overtreding van de douanewetgeving en dus strafbaar. Er zal dus na een naheffing van de te weinig betaalde invoerrechten ook nog een boete volgen.

 

Maar hoe kunnen zei dit controleren als je dit wegboekt als promotiekosten etc. En stel de fabrikant zal daadwerkelijk geld vragen voor het fotograferen van de kleding, dan zou dit betekenen dat dit word gezien als fraude ?

[ChinaTradeConsult]

Hmm, interessant Maarten. Royalties en licentierechten hebben dus betrekking op de goederen zelf en moeten bij invoer bij de invoerwaarde geteld worden.

 

Dat is practisch niet logisch en ook niet uitvoerbaar.

 

Stel ik laat een design ontwikkelen door een designer, geef dat dan aan een producent en importeer dan die goederen. In feite zijn de kosten die ik heb gehad voor het design dan ook kosten die ik bij de invoer zou moeten optellen voor de invoerwaarde. Hoe doe je dat dan? Als ik 10 leveringen van hetzelfde spul krijg, moet ik dan die kosten alleen de eerste keer erbij tellen? Het zijn geen kosten die je kunt omslaan per stuk omdat je niet weet hoeveel je er uiteindelijk van zult krijgen.

 

Stel je voor, de kosten voor het design (of voor licentie voor fotomateriaal) zijn wezenlijk hoger dan die van de eerste levering. Zou toch belachelijk zijn als ik voor goederen die een inkoopwaarde hebben van Euro 1.000,- de ontwikkelkosten van Euro 10.000 als invoerwaarde bij de eerste zending bij moet tellen.

[Bert.]

Als je facturen betaalt voor foto's terwijl ze in werkelijkheid bedoeld zijn om de kosten van de kleding te dekken is dat moedwillig ontduiken van invoerrechten. Een strafbaar feit dus, of het nu te ontdekken is of niet.

 

Ik ben verder niet van te plan om te reageren op hoe je dat in je boekhouding moet wegboeken, ga er maar vanuit de de belastingdienst/douane al sinds jaar en dag op de hoogte is van dit soort creatieve oplossingen en ook wel weet wat een kledingstuk waard is.

 

[TwaBla]

 

Is dat een reden om het merk in de Benelux/Europa te registreren, zodat de licenties binnen de EU verrekend kunnen worden en dat dus geen import-kwestie meer is?

 

Dat geeft topicstarter de mogelijkheid om het merk hier te registreren op naam van een joint-venture (met de Russische merkhouder) en zo de inkoop van kleding los te koppelen van de vergoeding voor het gebruik van het merk.

 

De douane weet wat kleding kost? Ik denk dat het prijsverschil tussen een Nike- en Hema-shirt niet zoveel te maken heeft met een kostenverschil dat voor de douane herkenbaar is. ;)

[Bert.]

 

Stel ik laat een design ontwikkelen door een designer, geef dat dan aan een producent en importeer dan die goederen. In feite zijn de kosten die ik heb gehad voor het design dan ook kosten die ik bij de invoer zou moeten optellen voor de invoerwaarde.

 

Alleen als de designer buiten de EU gevestigd is. Dit valt m.i niet onder royalties maar onder kosten voor ontwikkeling e.d., artikel 32 CDW lid 1 b) onder iv:

 

"engineering, ontwikkeling, werken van kunst en ontwerpen, tekeningen en schetsen, die elders dan in de Gemeenschap worden verricht of gemaakt en voor de voortbrenging van de ingevoerde goederen noodzakelijk zijn"

[ChinaTradeConsult]

"engineering, ontwikkeling, werken van kunst en ontwerpen, tekeningen en schetsen, die elders dan in de Gemeenschap worden verricht of gemaakt en voor de voortbrenging van de ingevoerde goederen noodzakelijk zijn"

Ik heb regelmatig te maken met gevallen waarbij voor de productie van een bepaald product mallen moeten worden gemaakt. Deze mallen moeten worden betaald door de opdrachtgever in Europa. Kosten tussen USD 1.000 en USD 25.000,- en zitten dus niet in de verkoopprijs van de fabriek. De mallen blijven na productie voor de eerste levering in China om daar voor vele volgende leveringen in de komende jaren weer gebruikt te gaan worden.

 

Het zijn dus kosten voor engineering, ontwikkeling en productie. Wanneer en hoeveel wil je bij de invoerwaarde optellen?

[ChinaTradeConsult]

De douane weet wat kleding kost? Ik denk dat het prijsverschil tussen een Nike- en Hema-shirt niet zoveel te maken heeft met een kostenverschil dat voor de douane herkenbaar is. ;)

Je vergelijkt nu appels met peren. TS heeft duidelijk aangegeven dat het een eigen merk is en dat de eigenaar van het merk welgeteld 8 winkels in Minsk en Moskou heeft.

 

Het prijsverschil "Nike - Hema" mag dan wel groot zijn, het kwaliteitsverschil rechtvaardigt dit prijsverschil echter niet. Als een Nike shirt inkoop USD 5,- kost, kost het Hema shirt misschien USD 4,-. Het verschil in de winkel zal echter rond de Euro 60,- liggen. Omdat er een bekende naam opstaat zal de douane een inkoopwaarde van USD 5,- voor een nike shirt inderdaad niet accepteren. Maar bij een of ander onbekend merk uit Rusland zal de douane geen waarde kunnen bepalen die gemeten is naar een waarde voor het merk zelf.

[Bert.]

 

Ik heb regelmatig te maken met gevallen waarbij voor de productie van een bepaald product mallen moeten worden gemaakt. Deze mallen moeten worden betaald door de opdrachtgever in Europa. Kosten tussen USD 1.000 en USD 25.000,- en zitten dus niet in de verkoopprijs van de fabriek. De mallen blijven na productie voor de eerste levering in China om daar voor vele volgende leveringen in de komende jaren weer gebruikt te gaan worden.

 

Het zijn dus kosten voor engineering, ontwikkeling en productie. Wanneer en hoeveel wil je bij de invoerwaarde optellen?

 

Dit zijn geen kosten voor engineering, dit valt onder hetzelfde artikel maar onder:

 

b) de op passende wijze toegerekende waarde van de onderstaande goederen en diensten indien deze gratis of tegen verminderde prijs direct of indirect door de koper worden geleverd om te worden

gebruikt bij de voortbrenging en de verkoop voor uitvoer van de ingevoerde goederen, voor zover deze waarde niet in de werkelijk betaalde of te betalen prijs is begrepen:

i) ......

ii) werktuigen, matrijzen, gietvormen en dergelijke voorwerpen die bij de voortbrenging van de ingevoerde goederen worden gebruikt;

 

Maakt verder geen verschil, ook de waarde van mallen e.d. horen dus terug te komen in de de douanewaarde. Blijkbaar reken je deze kosten niet "op passende wijze" mee in de douanewaarde omdat je niet weet hoe het moet? Daar heeft de belastingdienst helaas geen boodschap aan. Er zijn verschillende manieren om de douanewaarde aan te passen, wat wij vaak zien is na verloop van tijd een correctie van gedane aangiftes met een verzoek tot bijbetaling. Maar mogelijk kun je de kosten meteen bij de aangifte meetellen (omslaan per stuk) op basis van wat er afgesproken is het(langlopende) verkoopkontrakt. Je stuurt waarschijnlijk geen mal van 25.000 USD weg zonder dat je weet of je honderd stuks of duizenden stuks gaat afnemen.

[TwaBla]

Omdat er een bekende naam op staat zal de douane een inkoopwaarde van USD 5,- voor een Nike shirt inderdaad niet accepteren. Maar bij een of ander onbekend merk uit Rusland zal de douane geen waarde kunnen bepalen die gemeten is naar een waarde voor het merk zelf.

 

Nou nou, nogal stellig allemaal. Dus jij stelt dat de douane van merk tot merk kan bepalen wat de inkoopwaarde zou moeten zijn. D'r zit daar een aparte afdeling door de modebladen te snuffelen om vast te stellen welke merken duur en welke goedkoop zijn, welke ontwerpers en vogue en welke snert zijn.

 

Ik heb geen verstand van douanezaken, dus ga hier niet lang over discussiëren. Maar het lijkt me wat gortig gesteld.

[TwaBla]

 

Nike Europe bestelt via Nike Global een tig aantal containers shirts bij leveranciers uit het Verre Oosten. Dat zijn authentieke Nike-shirts en ze worden dat zeker als er een labeltje op genaaid is.

 

Moet Nike nou invoerrechten betalen over een vermeende hoge inkoopwaarde? Meer dan de Hema die bij dezelfde leverancier inkoopt?

[Logic4l]

Nike moet invoerrechten betalen over de prijs die ze daadwerkelijk betalen direct of indirect.

 

Bij aangifte moet Nike dus of al een all in prijs met global hebben afgesproken of er zullen bepaalde kosten bijgeteld moeten worden. Op zich is dit zeker om te slaan naar een prijs per artikel. Dit is m.i en in goed overleg met de douane prima in te richten.

 

Maar de TS is vooral bezig om te kijken hoe je de invoerrechten op niet al te frisse manieren kan omzeilen. Zou me daar in eerste en ook niet in tweede instantie op focussen. Er komt namelijk altijd een dag dat de douane je gehele administratie overhoop haalt en de hele administratie op zijn kop zet..... Geloof me dat wil je echt niet. Want naast een naheffing kan dit ook nog wel eens de nodige boeten op leveren.

 

 

[ChinaTradeConsult]

Moet Nike nou invoerrechten betalen over een vermeende hoge inkoopwaarde? Meer dan de Hema die bij dezelfde leverancier inkoopt?

 

Natuurlijk hoeft NIKE niet meer invoerrechten te betalen dan over hun kostprijs. Maar ALS er iemand toestemming van NIKE zou hebben om in China T-Shirts met een logo van NIKE te laten maken en daar 10,- Euro licentierechten per stuk voor zou moeten betalen, moet hij blijkbaar die 10 Euro bij de invoerwaarde tellen.

 

Let wel ALS!

[TwaBla]

 

Dus als ik met Disney afspreek dat ik een heel assortiment kleding met Kwik, Kwek en Kwak laat maken in het Verre Oosten voor verkoop in Europa, moet ik invoerrechten betalen over die licentievergoeding aan Disney....

 

ChinaTradeConsult: volgens mij heb je de klok ergens horen luiden... ;D

[ChinaTradeConsult]

TwaBla:

 

Ik baseer me op een post van Maarten die vandaag om 12:54:30 het volgende uit het douane handboek citeerde:

 

"Als bij de werkelijk betaalde of te betalen prijs de hierna genoemde elementen niet zijn inbegrepen, verhoogt u de prijs in principe met het volgende:

 

commissies en courtage, met uitzondering van inkoopcommissie;

kosten van verpakkingsmiddelen en het verpakken;

waarde van goederen en diensten die de koper gratis of voor een verminderd bedrag heeft geleverd voor de voortbrenging en verkoop voor uitvoer van de ingevoerde goederen;

royalty's en licentierechten die de koper voor de ingevoerde goederen als gevolg van een voorwaarde van de verkoop betaalt;"

 

Dankzij Maarten weet ik dus wel degelijk waar de klepel hangt. ;D

[Bert.]

En nu de "waarde van goederen en diensten die de koper gratis of voor een verminderd bedrag heeft geleverd voor de voortbrenging en verkoop voor uitvoer van de ingevoerde goederen" nog :)

[TwaBla]

 

Het is wel interessant leesvoer, dat Handboek Douane.

 

Gerede producten kunnen ook onder een fabrieks- of handelsmerk in het vrije verkeer worden gebracht. In dit geval zijn de goederen in de staat waarin zij worden ingevoerd al voorzien van een fabrieks- of handelsmerk. Als de koper voor de merknaam afzonderlijk een royalty of licentierecht moet betalen, heeft de betaling ervan "betrekking op de ingevoerde goederen".

 

Het is ook mogelijk dat gerede producten zonder merk in het vrije verkeer worden gebracht, maar in de Gemeenschap van een fabrieks- of handelsmerk worden voorzien en daarna in de handel worden gebracht. Het aanbrengen van het merk kunt u als een eenvoudige behandeling beschouwen. Als in dat geval een royalty of licentierecht moet worden betaald voor het recht de gerede producten onder het fabrieks- of handelsmerk van de verkoper in de handel te brengen, kunt u de betaling ervan aanduiden "als betrekking te hebben op de ingevoerde goederen" ( artikel 158, lid 2, TVo. CDW).

 

Dus zelfs als je kale kleding in Europa laat invoeren en het merkje (NIKE) ergens in Portugal toevoegt, moet je invoerrechten betalen over de extra kosten van de licentie om dat merk te mogen voeren.

 

En wanneer AH voor een actie met Suske en Wiske een miljoen bordjes laat maken in Indonesië, moet de supermarkt invoerrechten betalen over de vergoeding voor het gebruik van die bekende characters.

 

Het lijkt me onwaarschijnlijk, maar het padvindershandboek laat geen twijfel. :P

[ChinaTradeConsult]

TwaBla:

 

In het eerste geval niet omdat die meerwaarde in Portugal wordt toegevoegd en er binnen de EU geen invoerrechten geheven worden.

 

In het tweede geval wel ja. Tenminste zo begrijp ik dat uit het handboek.

 

Inderdaad interessant leesvoer. Ik weet niet of TS hier allemaal wel wat aan heeft maar het is inmiddels een zeer interessante en zinvolle discussie geworden. Ook al dreigde het soms even uit de hand te lopen wat betreft etiquette. Ik heb vandaag weer wat geleerd en elke dag dat ik wat leer is weer een goeie dag.