Mijn vader heeft een bedrijf in de ijsverkoop. Nooit heb ik mij echt bemoeid met de zaak, tot de laatste 3 a 4 jaar. Met bemoeien bedoel ik meer er interesse in tonen.
Mijn vader heeft vele goede jaren gehad, echt gouden tijden meegemaakt. Sinds halverwege jaren '90 ging de verkoop langzaam achteruit. Van goud naar nog altijd goed laten we maar zeggen. In de jaren 2000 werd het van goed naar redelijk en uiteindelijk is de omzet toch steeds dalende. Reden is vooral dat iedereen tegenwoordig zijn geluk zoekt in de ijsbranche. Waar je vroeger in je eentje op een braderie stond mag je nu blij zijn als er op maar 5 punten ijs verkocht wordt. Verder heeft mijn vader nooit iets aan zijn concept heeft veranderd en is alles gedateerd.
Het bedrijf op deze manier overnemen zag ik niet echt zitten. Maar, als hij er mee ging stoppen (de laatste 5 jaar roept hij jaarlijks dat het zijn laatste is) mocht ik alles overnemen. Er stonden ook ijskarren waar hij niks mee deed, kon ze zo pakken zei hij.
Enfin, dat braderie gebeuren was niet echt wat voor mij. Dan maar de ijskarren verhuren via een site dacht ik. Ik heb een site laten maken en terwijl ik gewoon met mijn vaste baan aan het werk was merkte mijn vader dat er toch wel een aantal opdrachten binnen kwamen. Niet via hem, want hij heeft nog nooit één letter op een toetsenbord getypt. Mijn broer bekeek wat er binnen kwam.
Leuk dacht ik, als hij er mee stopt ga ik me nog meer inzetten en daar mee verder. Ik ging de site dus nog beter in orde maken en me er meer in verdiepen, het was tenslotte 4 jaar terug zijn laatste jaar en het zou niet lang duren voor ik er echt mee aan de slag kon. Heb ook zelfs de helft meebetaald aan de kosten.
Situatie nu, de site loopt (dankzij mij) zeer goed en de opdrachten zijn een leuke extra omzet bron geworden. Dusdanig dat mijn vader elk jaar toch weer door gaat. Tja, het is nu eenmaal zo makkelijk en hij wil nu "terugschakelen" met de gewone verkoop. Dit betekend voor mij, dat ik er geen cent aan kan verdienen. Ik kan soms een ijskar wegbrengen in loondienst voor 10 euro per uur. Dat is mijn waardering.
Er komt nog meer bij kijken, ik heb ook nog een broer die inwonend is bij mijn vader met een WAO uitkering. Hij was vroeger zeer fanatiek in het ijsgebeuren, maar is door psychische oorzaken niet geschikt zich zelfstandig te redden. Wel bemoeid hij zich sinds ik mij in het bedrijf probeer te rooien steeds meer met mijn website. Hij is extreem jaloers en narcistisch en weet mijn vader ook makkelijk te manipuleren. Dit lukt hem uitstekend, hij beantwoord de e-mails die op de site komen (vaak vol tenenkrommende spelfouten) en bepaald min of meer wat er gebeurd. Voor mijn ideeën is er geen plaats.
Nu heb ik een ander ijs product op de site toegevoegd en mijn eigen kar. Ik weet dat dit lang niet zo goed gaat lopen als het echte schepijs en zijn karren, maar heb zo in elk geval iets. Ik ga hier ook mijn eigen site naast beginnen en probeer zo langzaam op deze manier toch in het vak te belanden. Hoe zouden jullie hier mee omgaan? Wachten tot je ooit wel de touwtjes in handen krijgt? Mijn vader is 65, maar is bij mij zo door de mand gevallen door zijn hebzucht en narcistische trekjes dat ik meteen weet van wie mijn broer het heeft.
Omdat ik inkomsten ga krijgen kan ik bij mijn vader in de VOF, zitten hier nog haken en ogen aan gezien deze verstandhoudingen?
Zie jij kansen voor je onderneming/bedrijf in het buitenland? Met RVO onderneem je verder.
Kijk wat onze kennis, contacten en financiële mogelijkheden voor jou kunnen betekenen.
We hebben cookies geplaatst op je toestel om deze website voor jou beter te kunnen maken. Je kunt de cookie instellingen aanpassen, anders gaan we er van uit dat het goed is om verder te gaan.
RobertAlberts
RobertAlberts
Mijn vader heeft een bedrijf in de ijsverkoop. Nooit heb ik mij echt bemoeid met de zaak, tot de laatste 3 a 4 jaar. Met bemoeien bedoel ik meer er interesse in tonen.
Mijn vader heeft vele goede jaren gehad, echt gouden tijden meegemaakt. Sinds halverwege jaren '90 ging de verkoop langzaam achteruit. Van goud naar nog altijd goed laten we maar zeggen. In de jaren 2000 werd het van goed naar redelijk en uiteindelijk is de omzet toch steeds dalende. Reden is vooral dat iedereen tegenwoordig zijn geluk zoekt in de ijsbranche. Waar je vroeger in je eentje op een braderie stond mag je nu blij zijn als er op maar 5 punten ijs verkocht wordt. Verder heeft mijn vader nooit iets aan zijn concept heeft veranderd en is alles gedateerd.
Het bedrijf op deze manier overnemen zag ik niet echt zitten. Maar, als hij er mee ging stoppen (de laatste 5 jaar roept hij jaarlijks dat het zijn laatste is) mocht ik alles overnemen. Er stonden ook ijskarren waar hij niks mee deed, kon ze zo pakken zei hij.
Enfin, dat braderie gebeuren was niet echt wat voor mij. Dan maar de ijskarren verhuren via een site dacht ik. Ik heb een site laten maken en terwijl ik gewoon met mijn vaste baan aan het werk was merkte mijn vader dat er toch wel een aantal opdrachten binnen kwamen. Niet via hem, want hij heeft nog nooit één letter op een toetsenbord getypt. Mijn broer bekeek wat er binnen kwam.
Leuk dacht ik, als hij er mee stopt ga ik me nog meer inzetten en daar mee verder. Ik ging de site dus nog beter in orde maken en me er meer in verdiepen, het was tenslotte 4 jaar terug zijn laatste jaar en het zou niet lang duren voor ik er echt mee aan de slag kon. Heb ook zelfs de helft meebetaald aan de kosten.
Situatie nu, de site loopt (dankzij mij) zeer goed en de opdrachten zijn een leuke extra omzet bron geworden. Dusdanig dat mijn vader elk jaar toch weer door gaat. Tja, het is nu eenmaal zo makkelijk en hij wil nu "terugschakelen" met de gewone verkoop. Dit betekend voor mij, dat ik er geen cent aan kan verdienen. Ik kan soms een ijskar wegbrengen in loondienst voor 10 euro per uur. Dat is mijn waardering.
Er komt nog meer bij kijken, ik heb ook nog een broer die inwonend is bij mijn vader met een WAO uitkering. Hij was vroeger zeer fanatiek in het ijsgebeuren, maar is door psychische oorzaken niet geschikt zich zelfstandig te redden. Wel bemoeid hij zich sinds ik mij in het bedrijf probeer te rooien steeds meer met mijn website. Hij is extreem jaloers en narcistisch en weet mijn vader ook makkelijk te manipuleren. Dit lukt hem uitstekend, hij beantwoord de e-mails die op de site komen (vaak vol tenenkrommende spelfouten) en bepaald min of meer wat er gebeurd. Voor mijn ideeën is er geen plaats.
Nu heb ik een ander ijs product op de site toegevoegd en mijn eigen kar. Ik weet dat dit lang niet zo goed gaat lopen als het echte schepijs en zijn karren, maar heb zo in elk geval iets. Ik ga hier ook mijn eigen site naast beginnen en probeer zo langzaam op deze manier toch in het vak te belanden. Hoe zouden jullie hier mee omgaan? Wachten tot je ooit wel de touwtjes in handen krijgt? Mijn vader is 65, maar is bij mij zo door de mand gevallen door zijn hebzucht en narcistische trekjes dat ik meteen weet van wie mijn broer het heeft.
Omdat ik inkomsten ga krijgen kan ik bij mijn vader in de VOF, zitten hier nog haken en ogen aan gezien deze verstandhoudingen?
Link naar reactie
https://www.higherlevel.nl/forums/topic/49380-vreemde-en-lastige-situatie-familiebedrijfovernemen-of-concurreren/Delen op andere sites
Aanbevolen berichten
14 antwoorden op deze vraag