It’s all in a day’s work

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Hoe gaat dat normaal, met een project?

 

Dinsdag 1 september – er is akkoord voor de aanpassing van de website van mijn klant. Er staat een doorlooptijd van 2 weken in de offerte en een verwachte tussenoplevering van een testbare versie na 1 week. Ik stuur direct een mailtje terug waarin ik hem bedank voor de opdracht, en dat hij met een beetje geluk eind van de week een testversie mag verwachten.

 

Vrijdag 4 september – ik heb inderdaad lekker door kunnen werken, dus de testversie wordt aan het begin van de middag opgeleverd. Ik stuur een mailtje naar de klant met nog wat extra uitleg over waar hij wat kan vinden, en dat ik de resultaten graag hoor. De klant mailt even later blij terug, en belooft maandag met feedback te komen.

 

Maandag 7 september – de klant mailt zijn bevindingen door, en concludeert dat hij een onderdeel niet goed had uitgelegd, en dat dat dus aangepast moet worden. Ik heb die week het nodige op de planning staan, dus ik laat hem dat weten, met de mededeling dat dat waarschijnlijk geen invloed op de deadline zal hebben.

 

Donderdag 10 september – Auw…alles doet zeer… Ik ben de afgelopen dagen door de drukte nog niet aan zijn wijziging toegekomen, dus ik mail mijn klant gelijk even dat ik de komende 2 dagen wegens een stevige griep uit de running ben, en dat de deadline dus hoogstwaarschijnlijk niet gehaald zal worden. Wel zeg ik hem toe dat ik alles uiterlijk woensdag de 16e zal opleveren. Klant wenst me beterschap.

 

Woensdag 16 september – aanpassing opgeleverd, factuur gestuurd. Klant was erg blij dat het maar 1 dagje later was dan gepland.

 

Maar wat als ik nou eens dezelfde manier van werken zou hanteren als waarop veel bedrijven hun facturen afhandelen?

 

Dinsdag 1 september – er is akkoord voor de aanpassing van de website. Er staat een doorlooptijd van 2 weken in de offerte en een verwachte tussenoplevering van een testbare versie na 1 week. Ik reageer niet.

 

Maandag 7 september – de klant stuurt een mailtje met de vraag of het een beetje wil lukken, en of hij al bijna kan testen. Ik mail terug dat ik het vorige week op de stapel heb gelegd, en dat alles dus wel goed zal komen.

 

Woensdag 9 september – de klant vraagt nogmaals naar de testversie. Ik beloof dat ik even zal gaan kijken waar dat blijft.

 

Vrijdag 11 september – Oh ja, ik zou nog even laten weten hoe het er mee stond. Ik heb niet echt zin in dat geneuzel, dus ik mail de klant gewoon dat het op het verkeerde stapeltje terecht was gekomen. De klant reageert dat hij hoopt dat de deadline van 15 september daardoor niet in gevaar komt. Ik mail kortaf terug dat wij standaard een doorlooptijd van een maand hanteren.

 

Dinsdag 15 september – de klant mailt dat de afgesproken deadline verstreken is, en dat hij graag wil dat ik het zo snel mogelijk oplever. Ik mail duidelijk geïrriteerd terug dat degene die het stapeltje afwerkt er alleen op woensdagochtend is, en dat het daardoor wat langer duurt – het zal ongetwijfeld morgen opgepakt worden!

 

Donderdag 17 september – de klant mailt alweer dat hij nog niks gezien heeft. Ik kijk het stapeltje door en zie het er niet tussen liggen, dus zal iemand er wel mee bezig zijn. Geen idee wie, maar dat interesseert me ook niet echt. Ik mail de klant terug dat er aan gewerkt wordt, en dat hij ongetwijfeld heel binnenkort wat zal horen – kwestie van nog even geduld hebben.

 

Maandag 21 september – de klant mailt weer en lijkt redelijk boos te zijn. Vreemd, want ik heb hem toch verteld dat het onderweg was? Oh, half 4 – genoeg gedaan voor vandaag, en morgen lekker een dagje vrij! Zin in!

 

Woensdag 23 september – Weer mail van de klant…alsof ik op mijn vrije dag mailtjes ga lezen! Even zien: “Blablabla deadline verstreken blablabla overeenkomst blablabla verplichtingen blablabla.”. Jajaja, rustig aan maar. Dan maar even de webcare-pet op – ik stuur een mailtje terug met “wat vervelend dat je website nog niet is opgeleverd”, excuses over de vertraging, en dat wij ons uiterste best doen om zo snel mogelijk aan onze verplichtingen te voldoen en hem van de voortgang op de hoogte zullen houden. Hola, kwart voor 4 alweer!

 

Maandag 29 september – het is wel een hardnekkig baasje, die klant. Misschien maar eens kijken wat er nu precies aan de hand is. Nadat ik een lekker bakje koffie heb gehad, natuurlijk!

Oh, da’s grappig! Het lag op het goede stapeltje, maar is er af gegleden en tussen het buro en de muur terechtgekomen. Maar gelijk bovenop het stapeltje gelegd en de klant dat per mail laten weten – zal ‘ie blij mee zijn!

 

Dinsdag 30 september – Pff…sommige mensen hebben altijd iets te zeuren, zeg! Daar ga ik niet eens op reageren…

 

Dinsdag 6 oktober – alles opgeleverd, en maar 5 dagen na de termijn van 1 maand, dus nauwelijks vertraging! Snel factuurtje de deur uit doen, en maar hopen dat die zeikerd een beetje op tijd betaalt, want anders zal ‘ie het weten…

 

 

 

Best vreemd dat verplichtingen zo anders opgevat kunnen worden, toch?

[De Ketchupmaker]

Kun je dan geen pepermuntje programmeren Peter? ;D

[R.I.P. | Peter Bonjernoor]

Natuurlijk wel, maar toevoegen als bijlage is lastig... ;)

[Ward van der Put]

Binnenkort kun je vast pepermuntjes 3D-printen.

 

En dan maar hopen dat ze geen muntdrop terug-3D-faxen.

 

 

[Highio]

Spaarzegels, kortingsbonnen, waarom dan inderdaad geen digitale vouchers verstrekken bij tijdig betaalde facturen!

 

Groet,

 

Highio

[De Ketchupmaker]

Ik heb laatst een pallet flesjes besteld en op de factuur werd een korting van 3% gegeven als ik binnen drie dagen zou betalen. Dat heb ik dus als de sodemieter gedaan, leverancier blij met snelle betaling en ik blij met de korting (en ja, die korting betaal je natuurlijk zelf).

 

Maar ik betaal sowieso binnen de afgesproken betaaltermijn, dat verwacht ik van klanten immers ook.

[4711]

Maar ik betaal sowieso binnen de afgesproken betaaltermijn, dat verwacht ik van klanten immers ook.

 

Ik betaal ook alles meteen. En dat verwacht is ook van klanten, alleen dat doen sommigen gewoon niet.

 

Dan kan je (althans ik) de stekker eruit trekken, maar dan is het gevolg:

Twee "verliezers".

Geen omzet, geen support...

 

Blijft lastig, 'dansen op de vulkaan' (vrij naar De Dijk...!).