StevenK

Volgens mij staat er dat de opdrachtgever de kosten van vervanging moet betalen. Dat gaat dus niet om een fictieve vervangingswaarde, maar op de daadwerkelijke kosten van vervanging. En ja, dat mag je gewoon zo afspreken. Dat is het mooie van contractsvrijheid. Ik snap het gevoel van de opdrachtgever, dat jij nu nieuw voor oud krijgt, maar dat wist hij toen hij die voorwaarden accepteerde. Als er alleen had gestaan: 'aansprakelijk voor de schade', dan kom je in het domein van taxatie van de schade en dagwaarde, maar dat staat er niet.

Ik vind eigenlijk het idee 'iedereen die tenminste 20% pensioenpremie en 5% arbeidsongeschiktheidspremie betaalt' wel een heel elegante manier om zelfstandigheid te borgen. Eénvoudig te controleren, die premies zijn nota bene aftrekbaar en je legt daarmee ook meteen de bijl aan de wortel van de uitbuiting van de schijnzelfstandigen aan de onderkant van de markt. Voor opdrachtgevers ontstaat dan - eindelijk - een duidelijk toetsingscriterium ipv was een waslijst aan punten met een halfzachte beoordeling. Het sluit overigens ook aardig aan bij de vaker aangehaalde vergelijking met het Spaanse systeem waar zelfstandigen ook verplicht premie afdragen.,

Die laatste lijkt me we klip en klaar dat het niet mag en dat de kans op een ontheffing minimaal is. En in ieder geval weet je dat je een ontheffing nodig hebt, dus laat de klant die ontheffing voor je regelen.

Ik heb bij diverse organisaties gebruik gemaakt van een inbound callcenter. De callcenters die ik koos, koos ik vooral op hoe de noodzakelijke kennis geborgd werd en of er sprake was van vast personeel, omdat die dan na verloop van tijd ook de organisatie leren kennen. En ik vind het nog steeds echt een enorme toevoeging, want het of je nu met een hamer in je hand zit of met je hoofd in een document: een telefoontje haalt je meestal uit je concentratie / ritme en als je terugbelt, weet je als het goed is ook al waar het over gaat en kun je je op het gesprek voorbereiden. Met het gebruik van de naam 'virtueel' voor deze dienst heb ik overigens echt niets, want er is niks virtueels aan. De kracht is juist dat de bellers een echt persoon aan de lijn krijgen.

Om terug te komen op de oorspronkelijke vraag: ja, dit fraude. Zowel door jou, door je man als door je opdrachtgever, omdat je iets heel anders administreert dan feitelijk de situatie is. En dan doe je dat ook nog eens om te voorkomen dat je op je uitkering gekort wordt. Accepteer gewoon dat je het gelukt hebt dat je die uitkering niet helemaal nodig hebt, factureer eenmaling en doe daarvan aangifte zoals @Hans van den Bergh hierboven zegt.

Of 'fraude' pleegt, is afhankelijk van wat je precies gaat doen. Op zich kun je heel goed in de onderneming van de partner meewerken en als dan op de factuur staat 'werkzaamheden AV54321' is die stap in ieder geval al niet verkeerd. Of je de 'meewerkvergoeding' die je daarvoor gaat krijgen van je partner op moet geven bij het UWV, dat zul je bij het UWV na moeten vragen. Hier staat in ieder geval al enige uitleg: https://www.uwv.nl/nl/werken-naast-uitkering/werken-naast-wia

Dat zie je verkeerd. Juist bij een overeenkomst die gesloten is voor bepaalde tijd is het juridische uitgangspunt dat die niet opzegbaar is, tenzij daarvoor iets is geregeld. De artikel 12 regeling heeft de lessor opgenomen om weg te blijven van de discussie over de hoogte van de vergoeding, niet om daarmee een vergoedingsregeling overeen te komen.

Precies. Dit artikel geeft geen mogelijkheid voor opzeggen door de lessee.

Zonder de inhoud van de overeenkomst te kennen is hier weinig zinnigs over te zeggen.

Of je 'moet' verlonen is niet afhankelijk van de vraag of de vennootschap het kan betalen, maar van de vraag of er werkzaamheden worden verricht waarvoor geldt dat je loon moet betalen. En het vertrekpunt daarin is dat je als DGA loon behoort te krijgen en er zijn wat richtsnoeren over de hoogte van dat loon. Dus het voorkomen van dat 'moeten' ga je niet bereiken door de BV leeg te houden.

En dat kan dus niet. Activeren (dus in gebruik nemen ten behoeve van je bedrijf) maakt van een marge-goed een btw-goed en dat betekent dat je bij verkoop BTW af moet dragen over die verkoop. Of je de machine ten onrechte in de kosten hebt geboekt maakt omdat je de machine verkocht hebt niet meer uit: in de kosten geboekt betekent dat je nu de hele verkoopopbrengst als (boek)winst boekt. Had je de machine op de inventaris gezet, dan had je nu afhankelijk van het verschil tussen boek- en verkoopwaarde een boekwinst of een boekverlies gehad. Maar dat je BTW moet afdragen over die verkoop klopt. Of je een boete krijgt? Zelfs als je een controle krijgt is dat nog maar zeer de vraag...

Ongelezen onderwerpen zijn niet meer vetgedrukt

Een 'BTW overzicht' zonder boekhouding zou ik heel knap vinden.

Bod laten doen door die opkoper, dan heb je op dat moment, onder die omstandigheden, namelijk de staking van de onderneming, de economische waarde.

Je hebt het over verdeling van een bezit (de onderneming) en dat gaat niet hoeveel tijd iemand erin heeft gestopt, maar over hoe de verhouding in eigendom ligt. En die is vanwege de gemeenschap van goederen 50/50. Alleen als je vooraf afspraken had gemaakt dat een eventuele verdeling zou plaatsvinden op basis van bestede tijd, zou dat anders zijn. Uiteraard kun je achteraf die afspraken ook maken, maar ik ken in ieder geval één dossier dat op mijn bord kwam, enkele jaren nadat de mediator een 10% - 90% verdeling had vastgelegd in een convenant. Die verdeling ging daarna van tafel en de ondernemer kon alsnog een paar ton afrekenen. Dit soort situaties zijn uitstekende voorbeelden waarom je je bij afspraken over de structuur en eigendomsverhoudingen van ondernemingen zeker niet alleen door fiscale motieven moet laten leiden. Voor de goede orde: ook als je een eenmanszaak gehad zou hebben, zou die bij een scheiding gedeeld moeten worden, omdat ook die onderdeel van de gemeenschap van goederen uitgemaakt zou hebben.