TwaBla

Misschien dat het voor software-ontwikkelaars allemaal gesneden koek is, maar ik probeer te begrijpen wat hier gebeurt. Blijkbaar voelde jouw opdrachtgever zich beperkt in eventuele door-ontwikkeling. Dat zou bij een overname een probleem kunnen worden, maar is dat eigenlijk nu ook al. Om die belemmering op te heffen, zijn jullie wat aanvullende bepalingen overeengekomen. Je spreekt echter over gebruik. Het lijkt me sterk dat een opdrachtgever een overeenkomst tekent die het gebruik beperkt. Tenzij het gebruik door derden is.

Vraag op persoonlijke titel? Of mening als moderator met dwingend karakter? Joost had ook al gereageerd als mod. Maar waar anders als op een forum als HL kun je praktijkvoorbeelden en meningen daarover verzamelen? Een mooi voorbeeld is/was Domjur waar SIDN en Tilburg University jurisprudentie over domeinrechtspraak openbaarden. Bij SIDN is de regelgeving bekend, maar voor iedereen die in praktijk met deze regels omgaat is de jurisprudentie extra interessant. Domjur lijkt niet meer te bestaan, helaas. Kennis van de regels is dus iets heel anders dan informatie over de toepassing. Een dienstverlener die kennis verzamelt op dit forum en vervolgens deelt, zien we wel vaker voorbij komen.

Er is regelgeving en er is toepassing op basis van interpretatie. Dat doen overheden, instellingen en bedrijven. Als ze het niet eens worden, kunnen ze dat laten toetsen door een rechter of andere uitspraak-tribunaal. De vraag naar de kijk op of ervaring met praktische uitleg van het ondernemersrisico door overheden lijkt me begrijpelijk. Ik hoop dat Nadeelcompensatieloket een casebase bouwt zodat ondernemers en hun adviseurs kunnen naslaan wat de praktijk is. Een link naar de site mag in de signatuur.

Eens Hans. Nick is actief in een wereld waar hobby-bijverdiensten-onderneming in elkaar overlopen. Hij heeft een fanatieke hobbyist in zijn nek die niet tevreden is over de verleende service. Zijn onderneming is afgelopen najaar doorgestart onder een andere naam en dat maakt het alleen maar erger, want nou lijkt het alsof hij zich verstopt. Komt bij dat een concurrent uit Zaandam die zijn winkel heeft moeten sluiten nu in eigen kring mensen lijkt te mobiliseren om negatieve recensies te plaatsen. Kinnesinne. Genoemde beurs is meer een hobbybeurs dan een vakbeurs. Ondernemers kunnen een stand huren of een tafel. Inschrijving is pas sinds 1 mei open voor nieuwe deelnemers, maar Nick had vorig jaar mee zullen doen met dezelfde beurs - die vanwege corona afgelast werd. Hij was toen gewoon geaccepteerd. De beurs wordt georganiseerd door een familie en dus zijn de algemene voorwaarden een ietwat spontaan lijstje. Fanatieke hobbyisten melden op Facebook dat ze een heel jaar sparen om naar deze beurs te gaan. Het is een wereld vol emoties. Het lijkt er op dat Nick wat meer moet netwerken in de hobby-gemeenschap en inderdaad met positieve klantervaringen de negatieve reacties kan overtreffen. Een goede naam komt te voet en verdwijnt te paard. Daar helpt geen advocaat tegen.

Ik had het over de reviews die Stroomtang had gezien, waar jij afgelopen najaar van zei dat het ook kwam omdat je opstartproblemen had. De meer recente reviews zijn nieuw. Waarom zouden mensen vanaf Facebook negatieve reviews plaatsen? Heb je daar enig idee van?

Heb je in eerdere edities van deze beurs meegedaan? Hoe veel tijd zat er tussen inschrijving en annulering? Jouw problemen met klanten en hun negatieve reacties online zijn relatief recent. Zijn die problemen opgelost? Ken je het verschil tussen smaad en laster? Laster is niet waar, smaad is wel waar. Nou blijken dezelfde personen die negatieve oordelen verspreiden in een facebookgroep ook verantwoordelijk voor de weigering van jouw beursdeelname. Dat versterkt jouw positie, maar eerdergenoemde negatieve recensie versterken hun positie. Smaad en laster zijn onderdeel van het strafrecht, maar de politie heeft wel wat beters te doen dan hier tijd aan te besteden. Heb je budget voor een advocaat, of sta je te stampvoeten voor noppes? Misschien eerst maar eens je reputatie verbeteren.

Wie doet het aanbod en wie aanvaardt? De beurs biedt ruimte aan en de standhouder gaat daar op in. Blijkbaar waren partijen het al eens, maar is de reservering bij nader inzien geannuleerd. Nee hoor. Je hebt zelf al gesteld hoe een overeenkomst tot stand komt. Het verzenden van facturen en de betaling zijn slechts afwikkeling van afspraken. Dat zou kunnen. Maar de eerste die iets aanbiedt is de beursorganisator. De aanvaarding is ook niet geweigerd, maar de inschrijving wordt bij nader inzien geannuleerd. Als dat niet op basis van de algemene voorwaarden is maar vanwege een vaag geformuleerde verdachtmaking dan is een beroep op wanprestatie of onrechtmatige daad niet kansloos. Hoe dan ook: vraagsteller lijkt niet van plan om met schadeclaims te gaan dreigen, dus het advies was een brief te sturen dat de annulering gebaseerd is op een misverstand. Maar (afhankelijk van het juridisch advies) zou de mogelijkheid van een vordering genoemd kunnen worden. Door het niet nakomen van de overeenkomst leidt de vraagsteller immers schade. We weten overigens niet of er veel tijd is verstreken sinds de inschrijving, of de vraagsteller eerder heeft deelgenomen aan deze beurs en of daar problemen bij zijn ontstaan. Er zouden zelfs mededingingskwesties kunnen spelen. Zal niet de eerste keer zijn dat bv een parallelimporteur geweerd wordt van een beurs waar de officiële distributeurs een belangrijke rol spelen.

Bij Betalingsverkeer Nederland zijn onderzoeksgegevens van de kosten van toonbankbetalingen en online betalingen te vinden. Ik heb schema's gekopieerd. Dan zie je dat pinnen (toonbank) en iDeal (online) goedkoop is en creditcard / Paypal / ApplePay duur. Daarom staan winkels niet te springen om betaalgemak te faciliteren.

Nou stel je een consumentenvraag op een ondernemersforum. Een ondernemer weet dat als een klant 10 euro betaalt bij de kassa of in de webshop dat de bank kosten in rekening brengt. Nederland heeft een geolied betalingssysteem, dus die kosten zijn te overzien. Zie recent nieuws van Betaalvereniging Nederland. De kosten van betalingen met creditcards zijn doorgaans (veel) hoger, vandaar dat de creditcardmaatschappijen hun klanten kunnen belonen. Vandaar ook dat winkels en restaurants niet bepaald blij zijn met creditcard-betalingen. Systemen als Apple Pay liften mee met creditcards, dus ook die betaalvormen zijn niet populair bij winkels.

Ik veronderstel dat je dit via de telefoon te horen hebt gekregen. Jij kan stellen dat er reeds een overeenkomst tot stand was gekomen en dat de annulering een eenzijdige actie is waar je schade van gaat ondervinden. Op grond van wanprestatie of mogelijk zelfs onrechtmatige daad zou je schadevergoeding kunnen vorderen. Overleg het met je rechtsbijstand/advocaat en maak er een vriendelijke brief van, waarin je suggereert dat alles waarschijnlijk op een misverstand gebaseerd is.

Jij had een voorbehoud in de overeenkomst gezet zodat de klant begreep dat ze zouden betalen voor een stuk software dat jij op basis van open source zou ontwikkelen. Het voorbehoud was nodig om te voorkomen dat die klant zou denken dat die software exclusief was. Inmiddels is de ontwikkeling achter de rug, is de software in gebruik: een combinatie van exclusieve elementen en open source elementen (inclusief jouw open source onderdelen). Dan is op dit moment alleen van belang dat die klant erkent een systeem te gebruiken dat deels op open source elementen draait. De noodzaak van het voorbehoud vervalt, want het intellectueel eigendom is na de afgeronde ontwikkeling iets tussen jou en de open source beweging. Daar heeft die klant nu niks meer mee te maken. Vergelijk het met een fabriek aan een zandpad. Jij bent de wegenbouwer die zowel de parkeerplaats en het zandpad (in overleg met de gemeente) heeft bestraat. Dat staat als voorbehoud in de overeenkomst, om problemen te voorkomen. De klant betaalt maar de weg blijft eigendom van de gemeente. Na afronding en betaling is het voorbehoud niet meer van belang.

Zelfs als dit hele forum van mening is dat jij recht heb op een plek, word je daar niets wijzer van. HL is niet de werelddirectie. Je zal dus via een advocaat in kort geding (spoedeisend karakter?) naleving van de overeenkomst moeten eisen of anders schadevergoeding, of zoiets...

Even een stapje terug. Hun systeem bevat naast de door jouw ontwikkelde onderdelen ook andere onderdelen uit open source. Daar valt niets aan te veranderen. Jij hebt daar onderdelen aan toegevoegd die je vervolgens ook open source gemaakt hebt, dat is omschreven in een voorbehoud. Zodat beide partijen vooraf aangaven dat dit overeengekomen was. Geen gezeik, iedereen rijk. Wanneer beide partijen accepteren dat die onderdelen inmiddels ook open source zijn, kan het voorbehoud uit de archieven. Dan gebruiken ze de door jouw ontwikkelde onderdelen evenals andere onderdelen immers uit open source. Of is dat te simpel geredeneerd?

Jouw klant heeft blijkbaar geen moeite met het deel dat via open source toegevoegd is, maar wel met jouw bijdrage waar je rechten op voorbehouden hebt. Kun je het niet omdraaien? Jouw werk komt via open source libraries naar de opdrachtgever en niet andersom. Dan kun je het zelf ook altijd hergebruiken. Destijds ging het erom dat jouw tijd betaald werd, maar dat is inmiddels achter de rug... Van contracten heb ik geen verstand en van open source ook niet.

Iemand met een financiële achtergrond ziet vrij snel dat het zonde van de tijd is om allerlei (theoretische) modellen los te laten op zo'n handeltje. Vraagsteller zal net als elke trader met vallen en opstaan moeten leren waar de centjes verdiend worden. Inkopen en snel doorverkopen, dan kan de winst geïnvesteerd worden in nieuwe handel. Of van het verlies geleerd worden.

Het is een zijspoor maar kan door een mod makkelijk afgesplitst worden in een nieuw topic met als titel bijvoorbeeld: Retourplakkers > gaat dat werken of niet? Dan zou mijn citaat van jouw opmerking als begin fungeren. Easy-peasie!

Leuk verhaal: drie Brabantse studenten starten StickwiththeFit (SWTF), een plakstrook die bij gebruik van kleding breekt, waardoor het retourrecht zou vervallen. Twee maanden later komt Thuiswinkel.org met een proef van de retourvignet, een vergelijkbare plakker ontwikkeld door Blue2Blond en Cuebic. Van een sensor is in die berichten geen sprake, maar die bestaat vast ook al wel.

Ik vraag het omdat ik toevallig net bezig ben om te beschrijven wat het verschil is tussen een portal, een platform en een pijplijn (kanaal oftewel channel). Dat zijn allemaal buzzwords op het moment, de ene wat vergeelder dan de andere. Maar met name nu de platformeconomie zo populair is en digitale transformatie allerwege toeslaat wemelt het van de adviseurs die over API's praten alsof het pannenkoeken zijn, met als gevolg dat opdrachtgevers en toehoorders met de oren staan te klapperen. Waar gaat dit over? Als aanbieder van PaaS kun je behulpzaam zijn door klare taal te gebruiken en ook aan te geven waar het jargon en concrete toepassingen nog niet helemaal aansluiten. Niet betweterig, niet jonge-honderig, maar duidelijk en deskundig. Je zit ergens halverwege make-or-buy, dus je bent interessant voor rekenkamers die zelf aan de slag willen en systeemhuizen die voor opdrachtgevers een modulair bouwsysteem zoeken. Niet alleen systeembouwers met een functionele focus overigens. Maar ook agencies met een design-achtergrond, want jullie ontwerpkracht is niet overtuigend. Met dezelfde tools zouden veel aantrekkelijker sites gemaakt moeten kunnen worden. Of misschien kan dat juist wel niet.

Ha ik zie dat jullie PaaS ook al zelf gebruiken. Het blog is nogal doldriest, want er wordt bijvoorbeeld uitgelegd dat je er passief inkomen mee kan verdienen en dat je patent kan aanvragen op een platform, zonder één link naar iemand die kan helpen bij octrooien. Het lijkt me overigens sterk dat een platform patenteerbaar is. Als je zulke info wat serieuzer brengt en wat minder jonge-honderig, heb je wellicht ook ingangen bij grotere bedrijven en organisaties die met platforms willen werken.

Even definities duidelijk maken. Een platform is een website waar deelnemers iets aan kunnen toevoegen en desgewenst ook weghalen. Dus altijd many-to-many, bijvoorbeeld een marktplaats, een winkelcentrum, een datingsite met profielen, een paarden-smoelenboek, een verenigingssite, wellicht zelfs een forum... Een portal is een doorgeefluik, een doorverwijs-site naar anderen. Een pijplijn (oftewel een kanaal) is een doorgeefluik naar de gebruiker toe, dus een omgekeerde portal. Wat jij aanbiedt is eigenlijk Platform-as-a-Service oftewel PaaS. Ik denk dat je aanbod beter, aantrekkelijker en motiverender beschreven kan worden, en zonder taalfouten (d/t kwesties)... maar daar gaat een positioneringsvraagstuk aan vooraf: wat ben je voor wie en welke usp's zijn van belang. Maar wel een mooi product! (Heb je je internationale concurrenten in de peiling?)

Twee Amsterdamse ondernemers (van het bottelbedrijf Kever Genever) wilden een citroen-versie op de markt brengen en kozen voor de naam John Lemon - vrij naar John Collins. Ik vrees dat ze vooraf geen onderzoek hebben gedaan, want bijna vijf jaar geleden bracht een Poolse frisdrankfabrikant een John Lemon op de markt en die kreeg prompt Yoko Ono in zijn nek. De weduwe van John Lenon kreeg destijds gelijk van notabene een Nederlandse rechter. Nou keert Ono zich tegen Kever Genever. Wie gaat dat winnen?

Dat zeg ik niet. Ik noem netwerken en zichtbaar zijn in je domein. Maar mij is opgevallen dat actief verkopen minder effectief is. Zal best dat dat voor anderen anders werkt.

Hoe/waar gaat de klant jou vinden? Marktplaats/platform?

Ha, dat verrast me. Mijn ervaring is dat je beter gewoon je ding kan doen en dan wel zichtbaar zijn in het domein waarin potentiële samenwerkingspartners actief zijn. Zodat die het initiatief kunnen nemen. Zeker grotere partners.

Kwamen die naar aanleiding van jullie contact-pogingen, of hadden ze op een andere manier van jullie gehoord en daarop zelf contact opgenomen?