TwaBla

Zo verstuur je met vier man dagelijks 200.000 pakketjes. Google helpt JD.com bij expansie buiten China...

Blijkt? De enige scams waarbij niet de daders worden aangepakt zijn die scams waar de dader lastig te achterhalen is. Je kan gewoon op een terras gaan zitten en een kop koffie bestellen in het vertrouwen dat je geen 25 euro hoeft te betalen. Een taxi van Schiphol naar Amsterdam nemen en niet voor honderden euro's getild worden. Dan grijpt de overheid immers in. Staat er niemand te lachen: had je de kleine lettertjes maar moeten lezen. Waarom is het dan wel dikke bult als ondernemers gescamd worden?

HL is al tien jaar een zeer effectief baken in de vaargeul van (startende) ondernemers die gebeld worden door of mail krijgen van dubieuze dienstenaanbieders. Juist omdat we nieuwe scams tijdig signaleren en uitgebreid analyseren zijn we er vaak vroeg bij, lang voordat het Fraudesteunpunt in de gaten heeft dat er wat speelt. Omdat HL hoog scoort in de zoekmachines worden veel ondernemers die zich niet meteen laten verleiden behoed voor vervelende ervaringen. Helaas zijn daar geen statistieken van. We weten echter wel dat scammers niet blij zijn met de toepasselijke topics op dit forum. Het scheelt hen tonnen aan omzet. Laat onverlet dat elke keer een aantal ondernemers pas onderzoek doet nadat ze al ingestemd hebben met een misleidend voorstel. Had je maar niet zo dom moeten zijn. Moet je maar de kleine lettertjes lezen. Mij gebeurt zoiets nooit. Wie zegt er nou ja aan de telefoon? Die tientallen en honderdtallen gedupeerden: dat kan eigenlijk vrij makkelijk voorkomen worden. ::)

Volgens artikel 194 van Boek 6 van het Burgelijk Wetboek.

Je zegt hetzelfde in elk topic over dit thema. "Had ze maar niet 's nachts in een kort rokje over straat moeten lopen..."

Fleur van Eck heeft daar jaren voor gelobbied. Ik vrees dat ze vooral stagiairs in dienst hebben.

Bij het Fraudemeldpunt wordt een op dit forum genoemde gids niet gekwalificeerd als frauduleus.

Fleur van Eck in Accountantsweek - nov 2016. Jaarlijks 1 miljoen om met goochelaars door het land te trekken, maar als je belt over Streya is er niemand thuis. "Volgens onze juristen valt het niet precies binnen de definitie van..."

Vrijwel alle scams die we hier op het forum zien langskomen beginnen met startersdata uit het handelsregister. Een deel van de scammers zegt zelfs samen te werken met de KvK. Dat is niet eens bezijden de waarheid. We hebben al uitgebreid vastgesteld dat de plicht tot openbaring beperkt kan worden tot één tegelijk. Of drie.

Volgens mij hebben we de essentie van deze scams redelijk snel gevonden. Er loopt nu een kwestie waarin we tal van bedriegelijke elementen boven tafel hebben. Dat werkt als waarschuwing voor ondernemers die zo slim zijn om eerst even te zoeken voordat ze toehappen. Maar degenen die pas zoeken nadat ze het lokaas verhapslikt hebben, blijven met die haak in hun lip zitten. Wanneer we dus de bevindingen van dit forum kunnen vertalen in juridische termen (wat is nou dwaliing, misleiding, bedrog en oplichting) dan is een standaard bezwaarbrief zo gemaakt. Kan de begeleiding naar het Fraudesteunpunt beter (die snurken gewoon door) en eventueel aangifte gedaan worden, bijvoorbeeld massaal bij het politieburau in de vestigingsplaats van de scammer. Kunnen we ook collectief bezwaar maken tegen incasso en deurwaarders aan hun staart trekken. Er is een gedragscode voor deurwaarders! En last but not least: met voldoende steun kunnen we zelf naar de rechter stappen en niet afwachten tot de scammer een zaak begint.

In de eerste week van juni kon Streya terugblikken op een redelijke maand mei met 7436 offerte-aanvragen. In de tweede week was er een opleving. Toen telde de realtime teller met terugwerkende kracht maar liefst 14058 offerte-aanvragen in mei. Het teleurstellende nieuws in de derde week van juni: het aantal aanvragen van de afgelopen maand is teruggevallen naar 6989. Zie de drie gecombineerde screenshots. Voortschrijdende domheid.

Voorbordurend op dat voorstel: stel nu eens dat we de Stichting Deurweerders opzetten. Veel scammers werken met een script, een draaiboek. Dat zie in een misleidende mail, bedriegelijke landingspagina's op hun website, valse voorstellingen in social media, babbeltrucs aan de telefoon. Vroeger waren dat kleine lettertjes op faxberichten. Als het scam-script bekend is, kan ook het tegengif toegediend worden in de vorm van een standaard bezwaarschrift. Netjes uitgewerkt, juridisch onderbouwd, alleen op details gepersonaliseerd. Dat bezwaar gaat naar de partij die vordert, naar het incassobureau en naar de deurwaarder. Om uiteindelijk voor de rechtbank als basis van verzet te dienen. Dan zijn we aan het tegendraaien. Zij een script, wij een script. Zij duwen tientallen, honderden ondernemers de draaideur in; wij duwen de draaideur terug. Kom maar op met je deurwaarders, wij hebben deurweerders! Zo'n standaard bezwaarschrift kost de ondernemer 100 euro. Donatie aan de stichting. Zijn er enkele tientallen, dan wordt de stichtingskas gespekt met enkele duizenden euro's die beschikbaar zijn voor het juridisch verzet. Zijn er enkele honderden, dan kan er wellicht zelfs wat gespaard worden voor toekomstige gevallen. Of een tegenvordering ingediend voor de ondernemers die al betaald hadden. Alleen het freerider-effect is niet te voorkomen, vrees ik.

In televisieprogramma's met rondrennende koks zie je ze soms ingrediënten inkopen en erg blij kijken als ze iets origineels vinden. De praktijk bij restaurants en cateraars is (vrees ik) dat ze enkele prefered suppliers hebben. Omdat het simpelweg niet te doen is zicht te houden op teveel leveranciers. Dan ben je dus te marginaal. Tenzij je met een andere leverancier kan meefietsen. Misschien is er wel een reguliere bakker die bereid is jouw taarten, punten en gebaksels mee te nemen (in ruil voor een redelijke commissie). Kan hij zijn aanbod mee verbreden. Of lokale groothandel. Of salade- en sapleverancier. ;)

Zelfde vraag bij LAVG Deurwaarders. Die dagvaarden binnen enkele weken bijna veertig ondernemers waarvan je bij zeker de helft mag afvragen of ze de Nederlandse taal voldoende beheersen en de complexiteit van het overeenkomstenrecht snappen. Me dunkt dat als van één opdrachtgever uit het toch al dubieuze wereldje van online gidsen (cold calling) in één keer zoveel dagvaardingen de deur uit gaan, waartegen door vrijwel alle gedupeerden hevig geprotesteerd wordt, dat dan een deurwaarder ook een zorgplicht heeft.

En dat product verkoop je al sinds 2006. Dat was toch een mooie run. Tomtom werd al binnen een jaar nagemaakt. ;)

Was dat voor de holding of de werkmaatschappij? BOS Incasso heeft net tientallen aanmaningen gestuurd naar alle ondernemers die sinds afgelopen najaar nog niet betaald hebben en de deurwaarders van LAVG zijn druk met het afhandelen van zo'n veertig rechtszaken deze weken, dus je bent nog even niet aan de beurt. Dat komt later wel.

Het is een volstrekt voorspelbaar scenario. Je vindt in verwegistan een mooi product en de leverancier wil graag verkopen. Je bent de eerste, maar dan komen de navolgers en naäpers al snel. Dan kun je net doen alsof je de bedenker was en modelrechten vastleggen, je markt afschermen met een eigen merknaam. Maar als je niet nauw samenwerkt met de leverancier is dat tamelijk kansloos. Die leverancier vind het al lang prima dat er meer verkopers komen. Het is net als met wielrennen. Je had even een ontsnapping en nu ben je door het peloton ingehaald.

Staan jouw favoriete merken webverkoop toe, ook aan inkopers zonder gewone winkel? Dat is helemaal niet zo vanzelfsprekend...

Concurrerend met de reguliere banketbakker? Punt is natuurlijk: ik koop voor 100 man in en daar zitten twee afwijkende eters tusen. Koop ik dan honderd vegan-punten of twee? Of helemaal geen.

Is het registreren van een bestaand geïmporteerd product via het modelrecht (en handhaving zonder medewerking van de originele maker) een kansrijke aanpak, vanuit jouw optiek? Laten we het merkrecht even buiten beschouwing.

Was een paar jaar geleden een grote zaak over in het domein van landbouwwerktuigen waar een Europese importeur Japanse landbouwwerktuigen relabelde met zijn huismerk. Zal ik eens opzoeken. In deze case zijn er verschillende Europese importeurs. Zowel van het origineel als van de namaak. ;)

De ironie is dat Unilever de morele weg bewandelt door valse likes en followers af te keuren, maar geen probleem lijkt te zien in de sluikreclame die het bedrijf bevordert door aandacht te kopen van influencers. Ik neem aan dat ze ergens ook wel aangeven voor totale transparantie te zijn. ;)

Het blijft juridisch geknutsel van een toevallige importeur die het intellectueel eigendom op andermans product opeist. Daar kan een tegenknutselaar makkelijk op reageren door te verwijzen naar de originele maker: prior art. Maar ze kunnen geen van allen juridische bijstand betalen, dus het is een boel getrol en gespetter zonder gevolg.

Een influencer is primair iemand die vanwege zijn expertise, charme of blauwe ogen invloed heeft op zijn followers. Dat heette vroeger een opinionmaker. Een aantal bvloggers heeft daar een businessmodel van gemaakt door aandacht te verkopen. Een aantal adverteerders maakt daar dankbaar gebruik van. Al dat niet duidelijk gemaakt wordt, is het een beboetbare overtreding.

Een jaar of veertien al. ;D