TwaBla

Die koop je van Facebook of zet je miniserfs aan het werk?

Heb je dat blad zelf uitgezocht of werd je gebeld met 'een aanbieding'?

Zo te zien verwijt je ook de klanten van Telfort passiviteit. Dat zijn die collega-ondernemers die blijkbaar het probleem niet zien of niet ernstig genoeg vinden om daar ophef over te maken. Het heeft iets te maken met de wijziging van voorwaarden en het ontbreken van een aanbod om de overeenkomst te beeindigen. En nu wil je de kwestie voorleggen aan de rechter. Dat wordt een proefproces, wat suggereert dat je verwacht dat er bij succes nog talloze zaken volgen. En misschien ook wel niet. Succes! ;)

Admiraal heeft als ondernemer een ervaring met Telfort waar hij vraagtekens bij plaatst. Hij vermoedt dat er meer ondernemers zijn met vergelijkbare ervaringen e/o vraagtekens, en opent daarvoor een 'dossier' op HL. Daar is niks mis mee. Telfort is tamelijk groot, dus dan werkt de wet van de grote getallen. Zijn er meer mensen met vergelijkbare problemen, dan dienen die zich vanzelf aan. Zijn er mensen die juist tevree zijn met Telfort, dan sputteren die tegen. Krijg je vanzelf crowd wisdom. Bij klachten over mkbers is moderatie wat voorzichtiger, want daar is de dynamiek wat anders. Wedden dat Telfort aan webcare doet... ;)

Probleem is dat als iemand kopieert, je zelf je recht moet halen bij de rechter. Het is weliswaar een strafbare handeling, maar kopiëren wordt niet vervolgd. De politie en het OM maken zich niet druk over het auteursrecht. Oplossing is wellicht producten afbeelden in een gemerkte omgeving die derhalve niet aantrekkelijk is voor concurrenten. ::)

Je het een concreet bedrijf dat in concrete producten doet. Nou heb je in je vrijetijd een theorie ontwikkeld over een nieuw soort religie, daar heb je een naam aan geplakt en nou raak je betrokken in domeinnaamhandel. Even terug naar aarde. Verlies jezelf niet in allerlei vage zijsporen. Zet desgewenst een leuk forum op, een nieuwe community met instinctieven. Maar pas op voor instinkers als domeinnamen en werelddominantie in het domein der instincten.

Prima. Kun je allerlei kanten mee op, labelsgewijs. Voetbal. SCKS! Baketball. SCKS! London Olympics SCKS! Your Dad SCKS! Overigens: als je je inkoop en logistiek op orde hebt, is het niet zo ingewikkeld extra shopfronts te openen.

Maak er een tankstation van zonder benzine. Zit er nog een winkel in het dorp? Kun/wil je gemaksproducten verkopen?

Niks betalen; wel bezwaar maken. Zoek op dit forum op het woord acquisitiefraude en je vindt veel vergelijkbare ervaringen. Meld je zaak bovendien aan bij het Steunpunt Acquisitiefraude SAF. Dat kost niks en ze kunnen waarschijnlijk telefonisch een eerste advies geven.

Dit betreft uitputting van het merkrecht, het lijkt me sterk dat er zoiets bestaat als uitputting van patent. Is wel een spannend domein, met steeds weer nieuwe rechtszaken. ;)

Kudo's daarvoor! Wedden dat je inmidels goed weet wat wel en niet toegestaan is? En ziet hoe ook grote resellers dat spelletje spelen. Free Record Shop is er groot mee geworden: grijze import en bootlegs.

Ooit van FCUK gehoord?

Het is een keuze of je wil ondernemen als een naieve scholier of als iemand die zich een beetje in wetten en regels verdiept. Er bestaat vrij verkeer van goederen in Europa, dus jij mag (binnen de bestaande regels) onbeperkt merkproducten verkopen die je binnen de EU inkoopt. Je mag daar zelfs reclame voor maken inclusief logo's, want het merkrecht is uitgeput. Je mag niet andermans foto's en teksten gebruiken, want die vallen onder het auteursrecht. Je zal dus je eigen foto's moeten maken. Dat je niet mee kan doen aan acties is logisch, want die worden door de merkeigenaar of distributeur opgezet ter bevordering van hun verkoop. Niets weerhoudt je echter om je eigen actie op te zetten of aanbedingen 1:1 over te nemen. Je zal je eigen promotiemateriaal moeten maken. De merkeigenaar en zijn 'officiële' distributeur kan hoog en laag springen, maar ze hebben geen poot om op te staan zolang de wederverkoper zich houdt aan regels mbt de warenwet en geen vervalste producten verkoopt. Als het luxeproducten betreft, moet je echter even uitzoeken hoe het zit met de omgeving waarin die verkocht worden. Sputteren op een forum is kinderachtig. ::)

Uitdrukkingen als authorized reseller of officieel distributeur stellen niet zoveel voor. Je mag jezelf vanalles noemen, zolang je maar niet misleidt. Noem jezelf geautoriseerd verkoper van merk X zonder toestemming van merk X, dan creëer je verwarring rond dat merk en is sprake van misbruik. Dat is niet strafrechtelijk fout, maar privaatrechtelijk. Je mag altijd reseller zijn, zolang je maar in de EU inkoopt. Ik heb weleens een reclamecampagne gemaakt voor een groothandel in pc's die resellers zocht, en daarin hebben we dat hele authorized gedoe belachelijk gemaakt. Dikdoenerij van distributors. Iedereen is authorized, als je klantenservice maar in orde is. Bij exclusieve luxemerken speelt dan ook nog dat je de standing van het merk niet mag aantasten, maar daar is wel een mouw aan te passen. ;)

Besef goed welke functie je merknaam heeft en wat de relatie met zoekgedrag en zoekmachines is. Je kan een merknaam hanteren als leverancier, maar tegelijk je website(s) inrichten op andere relevante zoekwoorden. Mijn indruk (N=1) is dat de naam die je hanteert als leverancier van invloed is op de indruk die je maakt, maar minder effectief is voor je vindbaarheid. Namen met kleine lettergrapjes worden lastig onthouden. Je zal dus vindbaar moeten zijn op meer generieke woorden zoals sieraad en ketting en zelfs geschenk, en werk moeten maken van je links (free publicity: nieuws en achtergrondinfo). Vandaar dat het ambachtelijk karakter, materiaalgebruik, ontwerp en inspiratie belangrijk zijn. Bied beleving op je site, niet alleen product. Beleving vertaalt zich ook in verpakking, beeldmerk en klantenservice: denk aan mensen die een cadeautje kopen. Je kan zelfs individuele series of productgroepen apart merken, desgewenst voor verschillende markten apart. Een webshop kan talloze ingangen hebben (landingspagina's). Claywels, claywelry, claystones, clayart, clayfull, clayboy, ceramix, claybling, earthenwear, etc.

Even banden laten oppompen, want dit is slap.

Daar hebben ze in 150 jaar en met een budget van 200 miljoen euro per jaar vast nog nooit aan gedacht. ;D

Bij die mobiele app hadden ze echter alles beter gedaan, behalve dat ze Britse uitdrukkingen in de wereldmarkt wilden slijten. Ze hadden er wat Amerikaanse en Koreaanse teksten bij moeten zetten. Het idee was beter dan de dierengeluiden van de dames.

Zou het echter meer als bedrijfsnaam gebruiken en op de sieraden een simpel visueel logo gebruiken, zoiets als een zilvermerk. Zie het ouwe Yppylogo van Sony.

Als je 50% bent afgekeurd mag je desgewenst toch wel 100% ondernemen?

Goh, da's een lastige. Veel mensen repareren niet meer en die paar mensen die nog wel schroeven ontdekken internet als een goed bron van onderdelen. Al blijft een onderdelenwinkel om de hoek handig, eens per jaar. Veel voorraad op dure oppervlak. Noem je winkel Bronderdelen en je website Wonderdelen! Gebruik je website als voorraadsysteem... ...en koppel aan een bestelservice waarbij jij als bemiddelaar fungeert tussen klant en leverancier, al dan niet met dropshipping.

Je kan allerlei kanten op redeneren, maar het belangrijkste is dat jouw naam een goede weergave is van je aanbod en de achterliggende gedachte. Niet in beschrijvende zin maar in spirit. Clayspirit is dus een prima naam. Ook varianten op Bijoux klinken goed. Al eens over Bijoux Bakery gedacht? Je maakt jouw sieraden immers zelf, in de oven - en zo benadruk je het ambachtelijke en dus unieke karakter! ..of beyou, beyoux = beyond bijoux

Amusante televisie, maar geeft dat nou een goed beeld van ondernemen of de dagelijkse praktijk in bestuurskamers? Ik vind Alan Sugar een dinosauer en elke keer als de kandidaten mekaar moeten afkatten krijg ik plaatsvervangend kippevel. Je zou denken dat business bestaat bij de gratie van ellebogenwerk en ingebouwde oplichting. Het merendeel van de kandidaten gaat tekeer als foute autoverkopers waar een normaal mens met een boog omheen loopt. Ik zou er niet mee willen werken, niet voor willen werken en niet mee geassocieerd willen worden. Dat geldt voor meer Britse ondernemers. Lees deze kritiek op The Apprentice maar eens: An Insult to Business.

Even ademhalen heren?

Als in: daar is lidmaatschap vrijwillig.