TwaBla

Gefeliciteerd! Je eerste vraag. Daar komen we wel uit. Is het particuliere of zijn het zakelijke afnemers?

Had hij die offerte niet getekend, dan had je dezelfde uren gemaakt en geen poot om op te staan. Even slikken en door naar de volgende opdracht. Misgelopen inkomsten zijn leergeld, dus deze les kost je niks. Laat je door slechte klanten niet frustreren, mik op goeie klanten. ;)

Dat had je blijkbaar al afgesproken. Of laat de overeenkomst open dat je het overgenomen personeel ineens onder slechtere condities in dienst neemt? (er lopen ergens twee boze schoonmakers rond, vrees ik)

Registratie is niet voldoende. Je moet het merk ook gebruiken. Als je het registreert en niet gebruikt, is het merkrecht niet geactiveerd. Je zal dus achter de tekentafel vandaan moeten en een producent vinden die een paar prototypes maakt, dan kun je aan de slag.

Hier vindt je een overzicht van acties en rechtszaken tegen Fair Guide.

Het wemelt van de waarschuwingen tegen Fair Guide! Dit zeggen ze zelf op hun website.

Voor je lancering zou je ook eens andersom moeten denken. Distributie (beschikbaarheid in winkels) is belangrijk, maar je kan ook selectieve beschikbaarheid koppelen aan wijde bekendheid. Kijk bv eens naar FashionChick of een andere populair medium, en besef dat aandacht van een populaire blogger net zo effectief kan zijn als brede beschikbaarheid. Zorg dat je verkocht wordt door tenminste één van de retailers die gelinkt is via affiliate networks aan FashionChick, en spreek met die retailer af hoe je de kosten en het risico verdeelt.

Lees het topic over merknamen, handelsnamen en domeinnamen, waar dit topic straks door mij mee wordt samengevoegd. Je hebt al enige vorm van bescherming door het auteursrecht en eventueel handelsnaamrecht. Daarvoor dien je al wel met je naam in het openbaar actief te zijn, respectievelijk in het handelsverkeer. Al die rechten zeggen op zich niks, als je niet in staat bent om ze privaatrechtelijk af te dwingen. Een concept kan je niet beschermen, maar ontwerpen vallen volgens mij onder het auteursrecht. Dat zou je eens kunnen uitzoeken.

De 'verontwaardiging' waaraan gerefereerd wordt was mijn woord. Ik snap dat er ook mensen zijn die de uitspraak van Rosenthal geen reden tot zorg zien. Hij geeft slechts een juridisch correct antwoord op een voorbarige kamervraag, Maar wat juridisch correct is, is nog niet perse moreel gerechtvaardigd. Ik herinner me een les in massacommunicatie waarin gerefereerd werd aan onderzoek naar gedrag van toeschouwers bij een drenkeling. Naarmate er meer toeschouwers zijn, is de neiging om in het water te springen minder. Er is hier sprake van een drenkeling. Gonggrijp wordt door de Amerikanen langzaam in een crimineel hoekje geduwd. Hij zegt nu dat het allemaal nog meevalt, maar een maand of twee geleden beschreef hij het Amerikaanse onderzoek als een Kafkaiaanse situatie. Gonggrijp kan prima zwemmen, maar wat mij betreft is het moment wel aangebroken om duidelijk te maken dat er mensen aan de wal staan. In het water springen, komt zonodig later nog. Het is verders een vrij land. Als je niet wil meetekenen, doe je dat toch niet.

Oeps. Op de vingers getikt. Ik vraag het wel in een Google-forum. :-\

Google is van slag. De startpagina is nou standaard http://www.google.nl/#t_0 (na een rare disclaimer) en de oorzaak is onduidelijk.

Daar krijg ik nou de kriebels van. Pas in tweede instantie blijkt die directeur jouw voormalige partner/echtgenoot en heb je aandelen geaccepteerd om hem in staat te stellen een besloten vennootschap op te richten. Zo'n zwabberverhaal hoort wat mij betreft helemaal niet thuis hier, maar 1:1 in gesprek met een jurist.

Volgens mij moet je ontwikkeling scheiden van productie en verkoop. De veronderstelling om in blik te verpakken, is wel even belangrijk. Blik, glas, vacuum: dat maakt een groot verschil in perceptie en dus prijs. Als het 'ambachtelijk' moet zijn, is blik niet de beste keuze. Er zijn talloze fabrikanten die als contract manufacturer werken, en die hebben vaak eigen labs waar je nieuwe producten ontwikkeld worden. Als je totaal nieuw bent in deze branche, moet je misschien eens praten met mensen die ervaring hebben met het ontdekken of ontwikkelen van zulke producten. Je weet zelf wel welke sector het beste is: zuivel, soep, nasikruiden. Een fabriek in de tuin is anno 2011 niet echt aan te raden. Tenzij je een echt ambachtelijk product wil lanceren, maar aangezien je praat over een product dat nu in poedervorm verkocht wordt....

Had je al op het forum rondgesnuffeld naar andermans ervaringen met persberichten?

De keuze is blijkbaar meer dan failliet of weggeven. Je kan ook nieuwe vennoot toevoegen, in ruil voor kapitaalinjectie. Hou je zelf een minderheidsbelang en ga je naar de achtergrond. Kan je over een paar jaar alsnog je aandeel verkopen.

Vorig jaar 100K verlies: dat is geen liquiditeitsprobleem.

Rop reageert nuchter op deze commotie, maar een tijdje terug toen zijn twitter-account werd overgedragen aan de Amerikaanse overheid zei hij in een Kafkaiaanse situatie te belanden. Het is nog te vroeg om Schiphol te bezetten, maar het is niet te vroeg om je vinger op te steken en duidelijk te maken dat little brother niet stil zit als big brother rommelt. Ik zie hier geen berekende poging of complot tot commotie in maar oprechte verontwaardiging.

Zo wordt de Amerikaanse soldaat behandeld die documenten doorgegeven heeft aan wikileaks:

Het opzetten van een webshop is wel een goeie manier om je kennis van inkoop/verkoop te verbeteren - en alles wat daar tussen zit.

Naah. Je belangstelling voor scooters en auto's verdampt over een paar jaar. Is een leuke hobby en nu een bijverdienste, maar je wil niet de komende vijftig jaar met rouwranden rondlopen. Tijd om de puberinteressen te verbreden...

Minister Rosenthal sluit niet uit dat hij meewerkt aan uitlevering van Rob Gonggrijp aan de VS die zijn betrokkenheid bij Wikileaks onderzoekt. Gonggrijp is oa een van de oprichters van XS4all en stond aan de basis van Hack-Tic. Wat mij betreft past hij in een lange traditie van Nederlandse ondernemers en vrijbuiters. De manier waarop de Amerikanen wel de commerciële vruchten van internet willen plukken terwijl tegelijk de freedom of information bestreden wordt, staat me helemaal niet aan. Daarom een oproep om meer poten te zetten onder een petitie tegen uitlevering.

Prima. Opleiding afmaken, diploma opbergen. Je hebt je handen reeds gebruikt en een beetje ervaring met handel opgedaan. Combineer dat met een interesse en mik op een sector waar je de komende jaren ontwikkelingen voorziet. Bijt je daar een paar jaar in vast. Doe ervaring op: neem tijdelijke baantjes aan, volg cursussen, reis. Dat is jouw persoonlijk marktonderzoek. Gaandeweg ga je kansen zien, waar je dan in kan duiken. Het hoeft allemaal niet zo op ondernemen gericht te zijn. Ik ken iemand die altijd graag met een oude schoolbus door de sahara wilde crossen. Die deed een opleiding tot automonteur en had jaren een rotbaantje waar hij startmotoren moest opknappen. Nou heeft hij een adviesbureau dat wereldwijd actief is. De sahara heeft-ie nooit gezien. ;)

Of is het deze? Die is vrij recent.

Bedoel je deze? Ik zal es kijken wat de VPRO ervan gemaakt heeft. ;D

Kletspraat. De bonuskaart van AH is gekopieerd van Bi-Lo, een supermarkt van Ahold in de VS. Het aanvankelijke systeem was helemaal niet in staat om alle baskets van alle klanten volledig te analyseren. Dan krijg je namelijk een dikke datastroom die anno 1998 niet doorgegeven noch opgeslagen kon worden. Meer dan de kassa-aanslag per klant werd niet geregistreerd, en later is daar info over per categorie aan toegevoegd. Die data werden steekproefsgewijs gebruikt voor category management. Waarschijnlijk zijn ze bij AH inmiddels wel in staat om meer gedetailleerd in te zoomen, maar nog steeds wordt die kennis spaarzaam gebruikt. Als er meer achter zit, wil ik dat dolgraag weten. ;) Aanrader is het boek Scoring Points van de oprichters van Dunnhumby, het bureau dat Tesco hielp bij zijn Clubcard. Tesco verzamelt data van tien miljoen klanten die gemiddeld één keer per week hun mandje vullen met doorsnee veertig aankopen uit een assortiment van veertigduizend SKU's (dat was acht jaar geleden, thans is dat circa honderdduizend SKU's). Acht jaar geleden leverde dat wekelijks vijftig gigabyte aan data op. Voor zelfstandige winkeliers is zo'n pissing contest ook niet relevant. Er zijn inmiddels kassasystemen met ingebouwde analyses op aankoopgedrag van trouwe klanten (daar heb je dus een kaart als identificator nodig) maar als je niet goed weet waar je op wil letten, heb je aan zo'n kassa ook niet veel. Dat is slechts een telsysteem, geen intelligent register. Gebruik je je kaart alleen om frequente klanten te belonen, dan zou je ook alternatieven kunnen overwegen. En niets weerhoudt je om het te combineren: klantenkaart èn aanbiedingen per mail/sms.