Henk de Greef

Aardige reacties al op deze korte column. Ik zal daar even iets dieper op ingaan. Ik zie dat de stelling op zich niet echt wordt bestreden, dus laten we dat maar zitten. Op inhoud zie ik een onderscheid tussen de bewuste en de onbewuste nee. Daarnaast ook een onderscheid in de individuele en de collectieve nee. Voorts de rationele en de irrationele nee en de functionele en de disfunctionele nee. Vooropgesteld, ja, de nee is net zo functioneel als gevaarlijk. Zoals Herman het stelt, dat er goede ideeën worden doorgezet, ondanks de vele kritieken, daar ben ik het mee eens. Daarnaast zijn er natuurlijk velen die stranden met hun vermeende goede idee, maar het blijft een feit dat als je uitgaat van de gevestigde orde, je bijna niet vernieuwend kan zijn. Hooguit verbeterend. De prijs die wordt betaald, uitgedrukt in uitvinders die stranden, is echter schrikbarend hoog. Dit voor wat betreft de overtuiging die nodig is voor een ondernemer om zijn idee kracht bij te zetten. Als hij er zelf niet in gelooft, zal het nooit iets worden. Dan de rationele en de irrationele nee. Ik stel me zo voor, dat als je een lieve partner hebt en een goede vriend komt je plots vertellen dat zij het niet zo nauw neemt met de relatie, omdat ze gezien is in een meer dan innige omhelzing met een andere man, dat er dan heel wat toeters en bellen afgaan. Het rationele gedeelte van ons brein zal vragen gaan stellen, die het voorval kunnen verklaren. Het irrationele deel van het brein roept direct dat dit onmogelijk is en levert daar overigens ook rationele verklaringen voor. Het voorbeeld uit de film die ik aanhaalde was een echte irrationele nee, gestoeld op een diepgaande overtuiging met betrekking tot de werkelijkheid. Neo hoefde Trinity (zijn geliefde) niet meer te redden (zijn doel), want die was al dood. Het brein, dat in de film wordt uitgebeeld met behulp van diverse reacties van Neo op verschillende monitoren, verklaart rationeel dat het niet waar is. In de marketing noemen we dit verschijnsel cognitieve dissonantie en in de organisatiekunde rationaliseren. Het is een compleet natuurlijk verschijnsel. Mijn idee is dat het onderscheid tussen de rationele en irrationele nee niet zo groot is. juist omdat het rationele gedeelte van het brein verklaringen aanlevert om het irrationele deel gerust te stellen. Een groter onderscheid zie ik in de impulsieve en de weloverwogen nee, waar de eerste een reactie is op het gevoel, de basis en overtuigingen en de tweede meer op het denken, de rationaliteit. De collectieve en de individuele nee bieden een onderscheid in individu en cultuur (het sociale stelsel waar het individu deel van uitmaakt). De collectieve nee is zeer lastig, want dit zijn de gedeelde overtuigingen, die in de regel de samenhang in een sociaal stelsel bevestigen en derhalve zeer diep geworteld zijn. Individueel is minder lastig, want één enkele persoon is nog wel eens met goede argumenten en voorbeelden te overtuigen. Een hele gemeenschap vereist meer dan argumenten. Het collectieve deel is waar we mee te maken hebben in bijvoorbeeld de bankensector (en meer), waar Peter aan refereert. Hier heerst inderdaad de overtuiging dat veel geld verdienen goed is en dus ook dat veel eigen geld verdienen goed is. Knappe kop die daar iets aan doet. Zij zullen dan ook de laatsten zijn om te bedenken dat enige mate van zelfbeperking de sector in stand kan houden, ondanks de vele pogingen van anderen (inclusief de politiek) om hen daartoe te bewegen. Zie de voorstellen van het CDA, om de hypotheken aan banden te leggen, die nu door de PVV om zeep worden geholpen. Ook in deze ben ik het met Peter eens dat als dit zo doorgaat, de sector vanzelf nog een keer uit de bocht vliegt. Dat is ook noodzakelijk, want in zo een diepgewortelde, zichzelf beschermende en afgesloten wereld, kan de verandering enkel van buitenaf komen. De gevolgen daarvan kan ik ook niet overzien, maar het ziet er wel naar uit dat we rekening moeten gaan houden met de mogelijkheid. Dan tot slot de berekenende doelbewuste nee om schade te voorkomen. Deze vind ik de meest fnuikende van allemaal. hier wordt namelijk misbruik gemaakt van de menselijke cognitie om een zeker gedrag te bewerkstelligen. men noemt het dan "om schade te voorkomen", maar dat hangt helemaal af van jouw definitie van schade. In het geval van de ontplofte kernreactor kan ik me zo voorstellen dat er tal van economische motieven zijn, zowel nationaal als internationaal, om het beeld van de omvang van de ramp te willen beperken. Stel je voor dat er een massale uittocht zou plaatsvinden, dat zou voor de economie een ramp zijn. Aan de andere kant is radioactieve straling dodelijk. Mensen die er te dicht bij in de buurt komen worden ziek en gaan dood. Ja, wat is dan schade en aan wie is dat om te bepalen?

“The architect“, de ontwerper, uit de film “The Matrix” deed deze uitspraak tijdens een bezoek van de hoofdrolspeler aan zijn kantoor. Menselijk gedrag is volledig voorspelbaar en in deze verzameling is ontkenning de meest voorspelbare. Ook nu zult u denken dat het niet waar is, hetgeen de stelling bewijst. Vandaag berichtte Nu.nl dat er minder straling komt uit de ontplofte kernreactor, nadat de exploitant van de centrale had laten weten dat dit zo is. Dat is wel handig om naar buiten te brengen, al was het alleen maar om te voorkomen dat we gaan denken Chernobyl II te hebben gemaakt, terwijl het zeer wel aannemelijk is dat dat zo is. Daar in de Oekraïne is het gebied rond de oude ontplofte reactor onbewoonbaar voor mensen en een natuurreservaat geworden voor exotische dieren. Het schijnt zeker de moeite van een bezoek waard te zijn, alleen al om te zien wat de natuur zelf met zo’n gebied zou doen. Verder berichtte hetzelfde nu.nl dat er wederom een amerikaanse bank miljardensteun nodig heeft om te overleven, ondanks de nu zeer ongelukkige subprime hypotheken. Dit in tegenstelling tot de berichten dat het helemaal zo slecht niet gaat met de economie of zelfs dat de boel weer opleeft. Wie wordt er hier nu bedrogen? Ik wil niet doemdenken, maar als ik lees dat de financiële sector in zijn eigen systeem niets heeft veranderd en alweer de bonussen zit te verdelen, dan verwacht ik nog wel een (minder) kleine correctie van buitenaf. Met andere woorden; we zijn er nog lang niet. Al denken we van wel. Dit zijn een tweetal voorbeelden uit één dag nieuws. Geen voorbeelden zonder belangrijke consequenties overigens, maar wel voorbeelden die aantonen dat de stelling aardig opgaat: Ontkenning is de meest voorspelbare van alle menselijke reacties.

Tja, het is wel allemaal heel erg op het randje. Het zal nu echt om de details gaan, die in deze case nog niet genoemd zijn, om hier nog iets zinnigs over te kunnen zeggen. Ik kan me wel voorstellen dat de ex werkgever nogal wat moeite heeft met jullie activiteiten, want ik stel me zo voor dat jouw bedrijf nu exact hetzelfde doet, in dezelfde omgeving, als haar ex werkgever, met haar naam als bedrijfsnaam. Als er al concurrentie bedingen zijn die stand houden in de rechtszaal, dan zijn het juist deze zaken die ze trachten te voorkomen. Henk

Veel te vaak zit ik in werkgroepjes, die eerst een paar uur met elkaar debatterren over een probleemstelling en vervolgens tot de voorspelbare oplossing komen dat een website dit probleem gaat oplossen. Ik denk dan vaak dat ze beter gewoon hadden kunnen zeggend dat ze een website willen, om wat voor reden dan ook, want dat had mij en een aantal collegas veel tijd bespaard. Zo heb ik ook in het verleden met een aantal (aankomend) ondernemers aan tafel gezeten, die prachtig een groot (maatschappelijk) probleem wisten te adresseren, met als oplossing, u raadt het al, een website. (die door iemand anders gefinancierd moest worden) Slechts een heel enkele van deze projecten zal ooit succesvol zijn. Waarom? heel éénvoudig, een website kan nooit meer dan een middel zijn en al helemaal geen doel op zich. Wie niet heeft bedacht waar het middel "website" u gaat brengen, gaat als de spreekwoordelijke kip zonder kop een website maken. Het doet mij dan ook een beetje de tenen krommen als ik uitspraken lees dat mensen "gewoon" een goede website moeten hebben. Alsof het een vanzelfsprekendheid is, net zoals dat je gewoon naar de wc moet. Er is niets gewoon aan en zal zeker een weloverwogen keuze moeten zijn. Om te beginnen met de vraag welk doel het zou moeten dienen en dan vervolgens de vraag of het voor de bewuste ondernemer of instelling en het doel dat zij nastreven het meest geëigende instrument uit de mix is.

Hans, Nou nee, je stelde dat we moeten durven dromen. Dan neem ik aan dat je dat zelf ook durft en dat klopt als ik kijk naar de inhoud van de link die je hebt gegeven. Ik vraag altijd naar de droom, want dat is een sterke drijfveer. Ik heb ook niet gevraagd naar de oplossing, maar naar jouw oplossing en dat is iets anders. Bovendien is het wel aardig om te bedenken wat de doelgroep van dit forum kan met de informatie, want anders is het voor hier niet echt waardevolle informatie. Maargoed, ik dacht de discussie naar jouw idee te leiden, daarmee je teleurstelling weg te nemen en dat is blijkbaar niet zo goed gelukt. Henk de Greef

Hans, Ik heb je column er nog eens op nagelezen, met de andere bril op. 8) Het valt mij op dat je probeert het onderscheid te schetsen tussen de integrale oplossing en de structuur oplossing. Anders gaan denken over werk en productie versus anders gaan structureren van werk en productie. Rijnlands versus Angelsaksisch. Zacht tegen Hard (hoewel ik rijnlands helemaal niet zacht vind, maar dat ben ik..) Tot slot eindig je met deze quote Waaruit af te leiden valt dat jouw voorkeur uitgaat naar het Rijnlandse (Postmoderne) idee. Hoe ziet jouw droom eruit? Hoe werkt de ideale organisatie? Hoe kan je dat facilliteren? en Wat kunnen de ondernemers op HL hiermee?? Henk de Greef

Dit is weer een andere discussie, die echter wel duidt op dezelfde ontwikkeling, als het tenminste gaat om het gebruik van nieuwe ict, flexplekken, thuiswerken e.d.. Het is goed merkbaar, ook voor ondernemers, dat werk en prive niet meer duidelijk zijn gescheiden. Dat heeft voor en nadelen en vraagt om andere manieren van omgaan met werk en prive. Misschien is het wel aardig om daar een apart topic van te maken? Hoe doen jullie dat? Nee hoor Edward, je mist niets, maar er zijn wel mensen die vies zijn van het claimen van een ontwikkeling met behulp van marketing. Het is natuurlijk prachtig om jezelf te profileren als de brenger van de oplossing in crisistijd: HNW, maar dat is mijns inziens niet juist. De commercie werkt het dan ook nog eens in de hand dat juist deze brengers aan de ontwikkkeling meer kwaad dan goed doen, omdat ze het zelf niet of nauwelijks snappen. Het is namelijk de methode uit het oude werken. Je verzandt dan al snel in de implementatie van een nieuw (software) systeem, dat aan het idee van eigen verantwoordelijkheid, betrokkenheid, activeren van aanwezige kennis, waardering en sturen op output juist niets toevoegt. Mee eens, en dat vraagt niet alleen een andere manier van werken van werknemers, maar juist ook van werkgevers. Hoe doe je dat, als al jaren het credo is dat vertrouwen goed, maar controle beter is? Hoe kan je iets dat in 20 jaar tijd erin is geslopen weer keren? Het zal niet op slag of stoot gaan, maar is de spiraal te keren, zodat de ontwikkeling weer de andere kant opgaat? Okee, weer eens, met daaraan toegevoegd dat het niet alleen over werknemers gaat. Het is een kwestie van samen met de werknemers (en klanten, leveranciers en partners) zoeken naar mogelijkheden om die hoofden weer te activeren. Er zit veel meer expertise en ervaring in de gemiddelde organisatie dan werkelijk wordt benut, maar hoe haal je dat eruit? En wat moet je daar dan voor doen? Ja Hans, dat is het met ondernemers. Het zijn geen consultants, onderzoekers of wetenschappers (soms wel opgeleid) en laten zich ook niet makkelijk afkaderen tot de inhoud van de column. Wel zijn het mensen die mbt HNW al de nodige ervaring hebben opgedaan, want ze zitten er mijns inziens middenin En Ja, er zijn veel verschillende invalshoeken, maar dan hebben we wellicht niet zo goed begrepen welke invalshoek jij nu bedoelde. Hier in het dorp krijgen we notabene een voorlichtingsavond van de VVD mbt het nieuwe werken. Alsof de liberalen het uitgevonden hebben. Ook dat vind ik verrassend. ;D Henk de Greef

Laatst was er een interessant onderzoek waaruit naar voren kwam dat "WEB2.0", "Ik heb zoiets van" en "een mensen mens" met stip de irritatielijst bezetten. Bron Novem nieuws Henk de Greef

Ik denk dat HNW, met alle respect, wederom een term is die door softwareboeren en consultants is uitgevonden om omzet te maken. Dit om maar weer eens een boude stelling in de groep te gooien. ;D De ontwikkeling is er namelijk één die al jaren bezig is, maar plotseling is daar HNW, de bijbehorende software (sharepoint e.d.) en natuurlijk de consultants die het kunnen implementeren. >:( Bij postorderbedrijven is het de gewoonste zaak van de wereld dat de telefoniste, al of niet met krulspelden, thuis de telefoon aanneemt en de order in het systeem plaatst. Wat is er dan nu zo nieuw aan HNW? Welke gouden berg hebben we gezien? En is het de moeite waard om daar een consultant voor in te huren, of kunnen we beter zelf kijken hoe we zaken ook op afstand kunnen regelen. Wat moet je centraal en decentraal organiseren om het zo effectief mogelijk te doen? Wel ben ik ervan overtuigd dat er aan de manieren van werken nogal wat te verbeteren valt. Een simpel ding, zoals sturen op output, vertaalt zich maar al te vaak toch in zinloze rapportages met aantallen klantenbezoeken. Hoezo vertrouwen? Een beetje manager zal zeggen dat vertrouwen goed is, maar controle beter. Als dat omdraait, gaan we wellicht echt iets doen met een nieuwe manier van werken. Maar of de HNW beweging daar iets aan gaat bijdragen of juist het project is dat de werkelijkheid maskeert, is voor mij vooralsnog de vraag. Henk de Greef

O jeee, een MBA ;D Hans, wil je echt dat ik het ga uitleggen? Of ga je zelf deze naar opleiding zoekende aanstaande ondernemer adviseren? Henk

Als het pand netjes wordt opgeleverd en de huurpenningen voor de verdere looptijd van het contract zijn voldaan, kan de bankgarantie vervallen. Je moet dus netjes in oorspronkelijke staat opleveren, want betaald had je al. Henk de Greef

Bij mijn weten hebben Twente en Eindhoven goede ondernemers opleidingen. Zou niet gaan voor MBA, want een meester in de business administratie, kan heel goed administreren maar minder goed ondernemen. Henk de Greef

Sterker nog, je krijgt verwijderingspremie voor iedere opgehaalde band ;D Houd er wel rekening mee dat zo'n 9 van de 10 niet voor verkoop en export geschikt zijn. Die lui daar zijn niet gek. In nl hebben we een paar bedrijven die zich hier erg professioneel mee bezig houden. Voor gebruikte truck Kargro, dikabo en Robeo gebruikte pw : lintyre Schrot : Rumal Henk de Greef

Geen betere school dan het echte werk, denk ik dan maar ;) Nee, dat klopt, gelukkig zijn daar weer andere mensen voor, die meestal niet ondernemen. Ondernemers moeten echter opletten dat ze niet te veel naar één richting neigen. Focus is goed, maar je moet je terdege realiseren, dat je wellicht dat oerbos, of die kunstenaar, klant, personeelslid, leverancier of bank verder in de tijd nog wel eens heel hard nodig zou kunnen hebben. Nu weet ik ook niet waarom, maar het zou maarzo kunnen gebeuren. Als je dan in volle overtuiging de persoon in kwestie hebt uitgekleed tot op het bot (zoals gekko in de film deed), denk ik dat je ook bot retour krijgt. Even terugkomend op de quote van Gordon Gekko uit de film Wall Street, dan zie je onderaan de pagina uit deze link de verwijzing naar Adam Smith. Wel aardig dat ik het gedachtengoed van Smith dus uit je column wist te halen.. [henko klopt zichzelf op de borst en steekt een dikke sigaar op ;D] Henk

Overigens vind ik ook dat de oorspronkelijke kunstenaar, waar Peter op doelt, goed moet zoeken, dan vind hij vast een plekje waar hij zijn spullen kan exposeren. Neemt niet weg dat deze draad voor mij een interessante kern in zich draagt. En dat is de grond waarop het idee wordt gevormd. Voor mij zelf is dat het stukje ondernemerschap, dat je er niet uit moet halen met te veel voeren, maar voor anderen kan dat natuurlijk weer heel anders zijn. Dat is denk ik van persoon tot persoon afhankelijk. Een zinniger vraag is of kunst bijdraagt aan breed maatschappelijk welzijn. Je geeft hiermee niet echt antwoord op de vraag, maar stelt hem zo dat we weer terug bij af zijn. Dan kan je namelijk weer gewoon ja of nee zeggen en vervolgens je standpunt gaan verdedigen. Toch blijf ik je uitdagen, denk eens even mee, ook met de maslov piramide in je achterhoofd. Mag je welvaart (economie, geld, toegevoegde waarde, bruto nationaal produkt) gelijkstellen aan welzijn? Voel me zo gelukkig, het BNP is met een hele % gestegen ;)

oeps foutje in de feiten.. thanks voor rechtzetten Norbert ;)

Peter, De maslov piramide is een weergave van behoeften, die ieder mens zou moeten doorlopen, om gelukkig te zijn. Er is wel een groot verschil in de niveau's. Daarmee bedoel ik dat de één genoeg zal hebben aan een stukje brood, waar de ander het niet voor minder dan een biefstuk doet. Dat geldt voor alle treden in de piramide. Eigenlijk gaat het al zo, zoals jij het voorstelt, want het hele sociale stelsel richt zich op de onderste twee treden. Allles wat daarboven komt, moet de mens zelf verwezenlijken. Wij leven gelukkig in zo'n rijk land, dat vrijwel iedereen daar in zekere mate aan toekomt. De WWIK zit echt op bijstandsniveau, daarvan gaan mensen echt niet mooi weer spelen met jouw centen. Wist je trouwens dat de beroepsbevolking in nl maar zo'n 3 (7,8 corr Norbert) mln mensen betreft en dat die andere 13 mln mensen daarvan meeeten? Blijft nog steeds de vraag open of welvaart gelijkgesteld mag worden aan welzijn. Dus niet wat prevaleert, maar gewoon of het hetzelfde is: welvaart=welzijn geld=geluk of omgekeerd geluk=geld (in de wiskunde mag je alles wat voor en achter het = teken staat verwisselen, maar in sociale wetenschap wordt dat problematisch, dan krijg je namelijk het omdraaien van oorzaak en gevolg) Henk

Okay, @XiaoDi Inderdaad je post verkeerd begrepen. Ik dacht dat je op mij reageerde met vaag en abstract. Dat is dus niet het geval, je probeerde een aanvullling te geven op het geheel. Sorry daarvoor. De quote van Ruben is op het eerste gezicht helemaal niet zo vaag. Als hij zou komen van een goeroe, kan ik me maarzo voorstellen dat er een zaal vol met mensen zit, die allemaal dik ervoor hebben betaald, te juichen naar hun nieuwe icoon. Dat zie je ook in jouw video's. Het punt is dat oneliners goed aanslaan, makkelijk zijn te onthouden en daardoor meestal niet worden overdacht. De bron is betrouwbaar (icoon die veel verdient en dus succesvol is) en de boodschap is helder en éénvoudig. Niets om over na te denken dus. We hebben in nl ook een paar van die iconen, ik noem Ben Tiggelaar, die met zijn boek doen! zalen vol met semianairs heeft getrokken. Ook zijn boodschap is niets nieuws onder de zon, maar hij kan hem wel goed brengen. Iedereen weet dat als je niets doet, er ook niets gebeurt. Hoewel sommige mensen wel de schop onder de kont kunnen gebruiken en derhalve een kaartje kopen voor Ben ;D Je stelling dat proberen je omgeving te verbeteren zal lijden tot groter welzijn is denk ik sterk afhankelijk wat je verstaat onder verbeteren en of dat, gezien de reeële omstandigheden mogelijk is. Alles is altijd een interactie met je omgeving, dus in die zin onderschrijf ik hem. Het wordt echter anders als ondernemers bijvoorbeeld, het gaan hebben over "de markt bewerken", want dan moet de omgeving nog even gaan begrijpen dat ze echt het produkt nodig hebben. Dat kost enorm veel energie (en geld) , waarbij de vraag is of je daar de middelen voor hebt. @Micha Ik ken Ruben heel goed en weet wat hem beweegt. Zelfs hij zal mijn kritiek op zijn column wel kunnen waarderen en plaatsen. Hij leert namelijk graag, ondanks dat hij al veel van de wereld heeft gezien. Ik snap echter niet zo goed waarom je klagende mensen op banken (op andere fora notabene) en andere metaforen in die zin erbij haalt. Als dat een poging is om iemand weg te zetten als klager, dan is dat jammerlijk mislukt, helaas. Jammer dat een op zich vruchtbare dialoog dan moet eindigen in "kwalijk". Henk de Greef

Wel Micha, Voor zover ik heb kunnen lezen staat er geen woord spaans bij. Mijn reactie op jouw betoog is enkel dat je claimt dat iedereen staat te huilen en op de banken klimt omdat het woord greed wordt gebruikt. Mijn reactie daarop is dat ik nog niemand heb zien huilen en dat het vrij eenzaam is hier op mijn zeepkist ;D Ik bedoel daarmee te zeggen, dat jouw betoog, als aansluiting op de stelling "greed is good", dus niet erg kritisch is. Het gevolg zou kunnen zijn dat je net als Silvia Millekam in een Jomanda gaat geloven en dan toch sterft. Kritisch kijken naar oude en nieuwe goeroes kan mijns inziens geen kwaad doen. Zomaar geloven echter wel. In mijn eerdere betoog heb ik getracht aan te geven waar het idee van Ruben vandaan komt. Het is een logisch gevolg op de heersende gedachte dat gaan voor de hoogste eigen winst uiteindelijk voor ons aller welzijn de beste methode is. Dit alles ingegeven door de wetenschapper Adam Smith. Een wetenschappelijke legitimatie voor (ongebreidelde) hebzucht, die op heden al grote gevolgen heeft gehad. Vele (wetenschappelijke) theoriën zijn op dit geloof van de heer Smith gebaseerd en doen dagelijks de ronde (ze worden ook gewoon op hoge scholen en met name mba opleidingen gedoceerd), omdat het zo gewoon is. Het is daarom lastig om het te herkennen, want het is zo gewoon, dat het normaal lijkt, maar het is een apert bewezen onjuiste gedachte. Voor sommigen werkt het tijdelijk (erg) goed, enkel het tijdelijke betekent ook dat er ergens in het traject een breekpunt komt waarop ze echt huilend op de banken klimmen, Tot zover even. Mocht er ergens hier in het betoog toch nog iets niet helemaal duidelijk zijn, dan hoor ik het graag. Henk de Greef

Just reopened my case. (for Peter om vooral niet te elitair te zijn ;D) Werkelijk omdat het toch nog een aardige discussie is geworden :-K Laten we eens de wereld van een (kleine) succesvolle ondernemer schetsen. Die begint op zijn zolderkamer, of in het schuurtje en maakt of koopt een produkt. Bij succes verkoopt hij dat produkt met winst. De winst wordt niet geconsumeerd, maar geherinvesteerd in produkten, die bij succes ook weer worden verkocht. Dit is een spiraal die oneindig ver door kan gaan en aldus een vermogen kan opleveren. De vraag is echter; Waar stopt het en gaat de ondernemer in kwestie wel consumeren en/of de winst afromen voor eigen gebruik? Daarbij de vraag natuurlijk wat hij ermee gaat doen en waar dus zijn interesse naar uitgaat als het gaat over prive behoefte. Ik zeg wel eens dat als je een rechtgeaarde socialist een miljoen geeft, hij direct van zijn geloof afstapt. Maar hetzelfde geldt voor een rechtgeaarde liberaal, die zijn geld kwijtraakt. Die zal om te overleven ook bij de sociale dienst aankloppen. Context is dus belangrijk. Er zijn mensen op deze wereld die welvaart verwarren met welzijn. Dat kan je ze ook niet kwalijk nemen, want het wordt met de paplepel ingegoten en is ook dagelijks op televisie en in de krant te zien. Het boek van Smith heet niet voor niets "The Wealth of nations". Economie wordt gelijkgesteld aan welzijn, ofwel veel geld (verdienen) is veel geluk. Toppers zijn natuurlijk Bill Gates, Steve Jobs, Richard Branson en Jack Welch. De idolen die het hebben gemaakt in de wereld van de grote onderneming. Hierdoor ontstaat al snel het beeld dat de mate van succes gelijk is aan het bedrag op je bankrekening. Lekker concreet ook, want het is een getal en dat is absoluut. Je kan dan ook heerlijk benchmarken in de quote 500 ;D In die zin ben ik het er helemaal mee eens dat kunst absoluut waardeloos is, op die ene topper na dan. Het voegt geen waarde toe aan de economie en dus ook niet aan ons aller welzijn. Dit gaat echter alleen op als de stelling dat economie gelijk is aan welzijn waar is, en daar durf ik, en hopelijk ook nog een paar anderen, een kanttekening bij te zetten. Mijn vraag is dus eigenlijk waar het om gaat, welvaart of welzijn? En heb je daar kunst voor nodig? Henk de Greef

Vaag en abstract? De grondlegger van het idee van marktwerking vaag? Een idee dat dagelijks wordt gepredikt door vele discipelen vaag? Ik kan het rijtje met bronnen dat XiaoDi geeft nog wel aanvullen met Good to great van Jim Collins en natuurlijk de 7 eigenschappen van effectief leiderschap. Vergeet Popper even niet, die met de falsificatie theorie alles wat vaag is om zeep heeft geholpen. Maar waarom eet je eigenlijk met mes en vork? Omdat het zo hoort, of omdat daar goede falsificeerbare argumenten voor zijn? Wellicht is het tijd om "The Secret" eens te bekijken, want nadat je dat geheim kent hoef je alleen nog maar aan geld te denken en dan valt het zo in je brievenbus. Er kritisch naar kijken is veel lastiger. Dat blijkt ook uit de reactie van Micha, want bij mijn weten staan er niet zoveel op de banken, maar blijft het slechts bij enkelen en ik heb bovendien nog niemand horen klagen. ;) Als er dan geen beter woord is, voor een probleem waarvan zou moeten worden aangenomen dat het een probleem is, laat staan dat er om een oplossing wordt gevraagd, laat het dan maar voorbij gaan. Het is al lastig genoeg om tussen de Jomanda's, Sonja Bakker's, politici, predikanten en andere pleitbezorgers van geloof voor geluk, het koren van het kaf te scheiden.

De aanvraag had ik al een keer gepost:

I rest my case

Greed is not the solution. Hebzucht is niet voor niets door Dante al eens aangemerkt als één van de zeven doodzonden. Wie niet van plan is om Dante te lezen, maar wel wil weten hoe het eruit ziet, kan ik de film "seven" aanbevelen. In een ander topic Wat is kunst schreef ik ook al over het falen van het idee van Adam Smith. Hij poneerde namelijk de stelling, dat als ieder individu gaat voor de grootste (eigen) winst, dat uiteindelijk zal leiden tot de hoogste gezamenlijke winst. Welnu, dit blijkt een populair idee te zijn, dat vooral door de (neo)liberalen dogmatisch wordt gevolgd. Er valt daar nogal wat op af te dingen, maar vaak spreek je bij de Smith aanhangers tegen dovemansoren, want zij weten namelijk al hoe het zit. Het basisidee van Smith vormt echter wel de legitimatie voor Greed / hebzucht, dus eigenlijk zei Smith hetzelfde. Nu weet ik wel dat Ruben het niet zo bedoelt en een beetje probeert aan te sporen tot ambitie. Daar is niks mis mee. Beetje ambitie, met een idee dat leidt tot meer welzijn van allen, tja, wat kan je daarop tegenwerpen?? Maar wat nu als die ambitie zich richt op het verkopen van autos met "verborgen gebreken"of verzekeringen met te veel "kleine lettertjes" of marihuana uit eigen schuur? Jawel, zal de Smith aanhanger tegenwerpen, die worden vanzelf gecorrigeerd door de onzichtbare hand. Welnu, die onzichtbare hand, zo is gebleken, bestaat net zo min als Sinterklaas en is louter gebasseerd op geloof in dezelfde Smith, waardoor dit een cirkelredenering is. Voor wie dit (meer) boeit, zie mijn blog. Vanuit de ondernemersvraag: "Welk probleem lost u op"? Zou je kunnen denken dat we het probleem oplossen van te weinig ambitie in ondernemend Nederland. Maar dat is geen probleem. Dat is een veronderstelling bij een ander probleem en wellicht een geponeerde oplossing voor dat andere (niet benoemde) probleem. Als je dan lang genoeg doorvraagt, kom je uiteindelijk uit bij de economie ofwel het belang van allen. En laat dit nu net exact hetzelfde zijn als waar ook het betoog van Adam Smith om begon. U voelt het al, ook een cirkelredenering dus. Waarom ik dit voorbeeld aanpak? Puur en alleen ter illustratie hoe het idee van Smith bijna tot in onze genen erin zit gebakken. Het is zo fnuikend, dat we het zelf in de woordenbrij die eromheen zit, niet meer herkennen. We gaan namelijk ondernemers aansporen tot ambitie om de economie te bevorderen. :-\ Ucchhhhh. Sorry da Rubster, maar jij kan het wel hebben,toch? ;) Henk de Greef

Ik ben op dit moment vanuit de hobby ook betrokken bij drie lokale omroepen en voor mij is ook het antwoord op de vraag of er mensen zouden willen adverteren relevant. Ik wacht met spanning op de reacties. Henk de Greef