Hans v N

Is hier sprake is van een (mondelinge) overeenkomst tussen bedrijven? Daar ben ik allerminst zeker over. Als TS zegt dat ze de coaching als investering in haar persoonlijke ontwikkeling zag als persoon (=consument) dan geldt volgens mij gewoon een afkoelingsperiode. Omdat er geen contract is opgemaakt is het in ieder geval onduidelijk in welke hoedanigheid de overeenkomst tot stand is gekomen. Ik zou daar gebruik van maken. "Ik investeer €2500 in mijzelf nu" lijkt me een prima ondersteuning van je bewering! Dus gewoon gebruik maken van je recht als consument. Of in ieder geval proberen. Tenzij het erg duidelijk was dat je de overeenkomst zakelijk bent aangegaan en de tegenpartij dat (eenvoudig) kan bewijzen.

Eens dat er soms ook geld over de balk wordt gegooid door subsidie te geven aan het oplossen van verzonnen problemen. Er is een hele bedrijfstak ontstaan die adviseert bij het aanvragen van subsidies en precies (zeggen te) weten hoe een aanvraag moet worden gedaan (juiste format) om geld te krijgen. Aan de andere kant is de subsidie nooit kostendekkend dus zal een aanvragende partij zelf ook geld over de balk moeten gooien. Dat laatste kan een enkele keer lucratief zijn om werkgelegenheid te behouden maar zal op de lange termijn altijd onhoudbaar zijn. Ben in principe een voorstander van een betere inhoudelijke screening maar dan krijg je al snel dat je innovatie remt door macht te geven aan mensen die naast inhoudelijke kennis ook een mening/voorkeur hebben. Een zekere ondoelmatigheid zal dus altijd blijven. De kunst is natuurlijk om die te minimaliseren.

Ik ben het wel geheel met de strekking van het stuk eens. Als je alleen al naar de effecten kijkt van de WBSO in het bedrijfsleven en gesubsidieerd onderzoek op universiteiten en hoge scholen dan zijn die enorm. Zonder een overheid die actief de innovatie bevordert zouden we als land bij lange na niet staan waar we nu staan. Het kan nog beter door de beschikbare gelden beter in te zetten. Maar dat het beter kan wil niet zeggen dat het nu slecht gaat, in tegendeel. Of we als samenleving voldoende profiteren van die investeringen kan je van mening verschillen. Hier en daar wordt een goudmijntje (zoals ASML) gecreëerd maar onderzoek waarbij de resultaten bijdragen aan een betere wereld (bijv. waterzuivering, betere gewassen, logistiek en alternatieve energiebronnen) zijn net zo belangrijk voor ons als exportland en voor de ontwikkeling en betere verdeling op wereldschaal. Of we moeten inzetten op de ontwikkeling en implementatie van zonne-, wind- of kern- of andere energie is zonder overheid vooral een kwestie van kosten tegen opbrengst. De Nederlandse overheid kan door belastingen en subsidies de mix sturen naar iets wat nooit optimaal kan zijn door ontbrekende consensus (Groen links / VVD) al het is steeds meer een Europese kwestie. Persoonlijk geloof ik weinig van de "Alu hoedjes argumenten" dat het bedrijfsleven grote innovaties tegen houdt omdat ze te veel verdienen aan de bestaande techniek.

Natuurlijk moet er in principe altijd ruimte zijn voor hoor en wederhoor. Dat heb ik al duidelijk proberen te maken. Maar als er niet inhoudelijk op zaken wordt ingegaan, bijvoorbeeld door duidelijkheid te verschaffen over de nieuwe werkwijze en de daarbij behorende contracten en de posts dus eerder neerkomen op zelfpromotie dan is er wat mij betreft wel degelijk een grens overschreden. Volgens mij staat hierover ook wat in de forumregels. Deze "hakketak" afsplitsing mag verdwijnen, hij verpest wat mij betreft de sfeer. Ook door de toon van de moderatie. Het uitdelen van kneuzen voor een mening lijkt me ook onnodig.

Paul heeft volgens mij wel een punt. Hoewel ik een voorstander ben van hoor en wederhoor omdat er altijd 2 kanten aan een verhaal zijn krijgt de clickservice hier wel een gratis podium om tegenwicht te bieden tegen alle klachten en niet te vergeten rechtszaken die circuleren en gaande zijn. Enerzijds laat het bedrijf weten zijn leven te beteren en geven daarmee dus impliciet toe dat er flink wat schortte aan de dienstverlening en nog meer aan de manier van zaken doen. Terwijl ze anderzijds niets doen aan schrijnende lopende zaken, waar ze strikt juridisch in hun recht staan maar moreel geheel uit de bocht vlogen, uit het verleden. Ondernemers die na het ondertekenen van een contract twijfelen en gaan Googlelen zien dat het bedrijf (en zijn voorlopers) weliswaar een slechte track record heeft maar nu beterschap belooft. Beterschap waarvan wij niets concreets gezien hebben omdat op de site van het bedrijf niets te vinden is over de nieuwe policy. De mogelijkheid om te reageren zou wat mij betreft gekoppeld moeten worden aan openheid van zaken hoe de huidige contracten eruit zien en de belofte om oude zaken coulant op te lossen. Dit is in essentie een forum voor ondernemers en hun belangen moeten voorop staan.

Maar dan moet je wel aan de eisen van patenteerbaarheid voldoen. Daarvoor moet het algoritme nieuw en inventief zijn. Je moet dus inderdaad zoals Norbert opmerkt, zo snel mogelijk, onderzoek doen of laten doen naar de patenteerbaarheid én, net zo belangrijk, uitsluiten dat je geen inbreuk maakt op bestaande patenten. Laten zien dat iets werkt is in dit geval volgens mij niet genoeg om investeerders over de brug te laten komen. Je moet aannemelijk maken of bewijzen dat een algoritme geld waard is én dat je een tijdelijk monopolie kan verkrijgen op die verdiensten. En dan krijg je een kip en ei dilemma want een degelijk onderzoek zal al behoorlijk in de papieren lopen.

Lijkt me inderdaad een project voor school. Leuk om de creativiteit van de studenten te ontwikkelen / prikkelen. En als het lukt om een goede en betaalbare "plastic" detector te vinden dan wordt de school erg rijk. Een dergelijke detector kan namelijk ingezet worden bij het vinden van plastic mijnen. Die zijn natuurlijk niet voor niets van plastic. ;D IR heeft geen nut omdat die alleen direct werkt op schone kunststof. Dan weet je al dat het om kunststof gaat en wil je de specifieke soort weten. Creatief gedacht zo je gebruik kunnen maken van het verschil in opwarm/afkoelsnelheid tussen plastic en grond als de buitenten temperatuur (snel) stijgt of daalt. Wellicht is dat zichtbaar te maken met een warmtecamera. Die moet dan wel heel erg gevoelig zijn. Maar waarom zou je een enkel dopje of flesje in de grond willen vinden en opruimen?

Ik zou er nog minder van moeten snappen Peter maar ik snap dan weer niet waarom jij de wetstekst anders quote of is die inmiddels aangepast? bron In de bovenstaande quote is geen sprake van vooruitbetaling maar van het tijdstip dat de vergoeding wordt ontvangen? Een vooruitbetaling is toch principieel anders dan een vergoeding. Een vergoeding vindt normaliter plaats na het leveren van een dienst of goed. Ik wil, als totaal ondeskundige, niet dwarserig zijn maar zou het graag willen begrijpen.

Dank Roel, nu zitten we weer op koers. ;D Ik heb vannacht de zaak een aantal keer gelezen en net nog een keer. Eens dat het niet erg duidelijk is. Ik ben het niet met je interpretatie eens. Als er bij een contract meteen een factuur met BTW moet worden uitgeschreven en die verplichting er niet is als er geen sprake is van een contract, lees ik dat er later gefactureerd mag worden en er dus later BTW wordt betaald. Immers BTW is (tussen bedrijven) altijd het gevolg van het uitreiken van een factuur. Er kan pas sprake zijn van een vergoeding als daar een dienst tegenover staat. Dus als de dienst is verricht volgt een factuur met BTW. De vooruitbetaling is in mijn ogen dus geen vergoeding.

Het is op een forum de gewoonte dat je het voorafgaande antwoord leest en probeert een antwoord te geven op de oorspronkelijke vraag. Heb, met alle respect, de stellige overtuiging dat je mijn antwoord niet hebt gelezen. Je komt net als ik tot de conclusie dat het er toe doet of er een contract is en dat daar geen sprake van is. En dan is de conclusie dat er een aparte grootboekrekening voor aangemaakt zou moeten worden? Op welke vraag is dat een antwoord? Of mis ik wat? Waar zijn de fiscalisten als je ze nodig hebt. :)

Zoals ik het begrijp maakt de klant een bedrag, zeg €1000,-, over op de rekening van TS. Die levert vervolgens een aantal uren een dienst en schrijft daarvoor een factuur uit. Tot het bedrag is opgebruikt en er een nieuwe vooruitbetaling moet volgen. Er is geen sprake van een (vast) contract. Volgens deze bron (pagina 8 3.1.5 derde alinea) hoeft geen factuur worden uitgereikt en wordt pas BTW berekend bij het uitgeven van de factuur op het moment dat er sprake is van een daadwerkelijke vergoeding. Volgens bovenstaande bron kan TS, tenminste als ik het als volkomen leek goed begrepen heb, de betaling in ontvangst nemen zonder factuur en BTW afdrachtsplichtig op moment van factureren. Ook als een klant betaalt voor de factuur is uitgereikt geldt de factuurdatum voor de BTW. Dit laatste was mij al duidelijk. Vraag ik me weer af hoe het dan zit met het eigendom van de vooruitbetaling als er geen eigendomsvoorbehoud overeengekomen is? Lijkt me wel goed dit te regelen omdat de klant bij een eventueel faillissement zijn geld mogelijk kwijt is.

Je moet niet in problemen denken of je daartoe laten verleiden, maar in oplossingen. Als het inderdaad "hot" is om met een aardappel supersnack te komen dan zijn daar oplossingen voor. Begin eens met 3 soorten (biologische) aardappelen die maximaal van smaak verschillen. Die bak je, iets dikker dan normaal (=minder vet) voor in de beste olie en verdeelt die in de voorbakbak (tussenschotten). Dan vervang je het zout (NaCl) door zoutarme maar wel lekker kruidenmengsels. Hier voor inspiratie. Uiteraard gaat het in een gerecycled kartonnen bakje met een houten vorkje. Naam die me te binnenschiet. "patat doordacht". Youtube reclamefilmpje van mensen die elkaars kruiden proberen. Zelf krijg ik er al zin in. ;D

TS heeft het over een product, daarna een merk en krijgt vervolgens een link naar een beeldmerk. Als de Chinese fabrikant standaardproducten maakt en er een willekeurig logo op zet (op specificatie klant) dan volstaat er wellicht om het logo te verwijderen. Vaak gaan die er verrassend gemakkelijk af. :) Ik zou ook zeker in het merkenregister kijken wie precies eigenaar is van wat. En nagaan of er andere importeurs of zelfs andere merkhouders zijn in de EER. Vraag me af of een Nederlandse dealer die net als iedereen Chinese merken kan importeren de rest van de markt zomaar kan afschermen door het Chinese (beeldmerk) als Benelux- of gemeenschapsmerk te registeren. Met andere woorden is dit niet in strijd met de regels voor mededinging? Kan daar vrijwel niets over vinden. Wellicht kan TS daar toch eens het een merkenjurist over raadplegen. Of heeft hier iemand een idee?

In principe is er sprake van een niet geformaliseerde samenwerking (joint venture) en er is dus niets afgesproken over wie wat heeft ingebracht en/of krijgt als een van de partijen uit wil stappen. Achteraf is het vaak troebel wie bepaalde zaken heeft ingebracht of hoe dingen zijn ontstaan. Zo zal de (handels)naam zeker te maken hebben met het door de andere partij bedachte concept. De andere partij heeft zo te lezen ook de domeinnaam in bezit. Je zal er dus samen uit moeten komen en een en ander bij voorkeur vastleggen in een beëindigingsovereenkomst. Een mediator of een advocaat inschakelen is dan zo gek nog niet. Zomaar doorgaan met dezelfde (handels)naam lijkt me vragen om moeilijkheden, zeker als je nieuwe dienst een succes wordt.

Ik val in herhaling maar volgens mij gaat het primair niet om het instellen van de mail. Die verantwoordelijkheid ligt inderdaad vooral of helemaal bij de gebruiker, tenzij de gebruiker het instellen uitdrukkelijk uit handen heeft gegeven aan een deskundige. Of daar sprake van is, wordt niet helemaal duidelijk maar wellicht is dat niet het geval. Zwaartepunt is het instellen van de forward, waar bij TS als deskundige terrecht de werking heeft zekergesteld. Hierna is door TS (per abuis) verzaakt de mailserver leeg te maken of melding te maken van mogelijk achtergebleven mail. Hierdoor is mogelijk gevolgschade ontstaan. De vraag is dus of in alle redelijkheid van TS gevraagd had mogen worden dat hij zijn klant (duidelijk een digibeet) had moeten wijzen op de mogelijkheid van het achterblijven van mail of die mail zelf had moeten forwarden. Het is uiteindelijk aan de rechter om een en ander te beoordelen maar ik denk dat het grote verschil in deskundigheid hier een belangrijke rol speelt.

Veel mensen reageren alsof er sprake was van een bewuste keuze om de mailbox niet leeg te maken en gaan uit van de kennis over mail die ze zelf bezitten. Dat is nu juist wat er is mis gegaan. De klant had (en heeft waarschijnlijk) geen idee waarom hij geen mail binnen kreeg en vertrouwde zijn site/mail instellingen toe aan een deskundige (TS). Daar is blijkbaar wat mis gegaan in de communicatie want er kwam geen mail. Op zich niet heel vreemd als er weinig bezoek is op de website in de beginperiode. Toen de mail wel kwam na het instellen van de forward (waarvan de werking door TS is gecontroleerd) had TS kunnen en ik denk ook moeten weten dat er nog mail op de server stond of kon staan. De potentiële klanten zien geen foutmelding en gaan er vanuit dat de klant niet op de mail reageert. Ik vraag me ook af of het reageren met juridische taal het probleem niet juist in het juridische trekt. Een mail met een excuus haalt vaak de angel uit het vlees. Het is wel duidelijk dat TS zijn klant niet bewust wilde benadelen.

Als je bent speciaal bent uitgezocht omdat jouw klant alle relevante werkzaamheden (design/hosting/mail) wilde uitbesteden omdat hij daar zelf geen enkele kennis voor had, dan mag hij volgens mij verwachten dat zaken goed geregeld zijn. Een van de belangrijkste zaken is een functionerende mail. Hoe heb je dat destijds aan hem uitgelegd? Of was hij toen al in de veronderstelling dat hij zijn zakelijke mail op zijn privé account zou ontvangen? Had je in alle redelijkheid niet moeten checken of de mail functioneerde? Blijkbaar heb je dat later bij de "redirect" wel gedaan. Wellicht had je toen ook moeten weten dat bij een (blijkbaar) niet functionerende mail de mails op de server bleven staan en dat moeten oplossen door de betreffende mails te forwarden naar het prive account of de mailinstellingen per telefoon bespreken. Kortom. Ik ben niet geheel overtuigd dat jouw niets verweten kan worden. Of je daardoor schadeplichtig zou worden is weer een andere vraag die je een advocaat zou moeten stellen.

Blijft de vraag waarom (motief?) meerdere belastingadviseurs (soms) stiekem een verkeerde opgave zouden doen die tot teruggaaf of een lagere aanslag leidt? En vervolgens hoe de Belastingdienst de betreffende Robin Hood (meervoud) opeens op het spoor is gekomen? Ben een groot fan van de serie Elementary waarin een moderne Sherlock Holmes en Jane Watson de NYPD bijstaan. Terug redenerend lijkt het erop dat er bestanden gekoppeld zijn die eerder niet gekoppeld werden of er is een klokkenluider geweest. Als het om particulieren gaat dan zijn de aftrekposten tegenwoordig beperkt en veel is bekend via het burgerservice nummer. Blijkbaar wist een groep belastingadviseurs hoe gefraudeerd kon worden met de zekerheid dat het niet zou worden opgemerkt. Doet me denken aan de fraude van Supermarktmanagers die jaren lang onder de radar bleef. Lijkt me duidelijk dat de belastingadviseurs strafrechtelijk kunnen worden aangepakt: bron Maar of de belastingadviseur voor de schade van zijn cliënt moet opdraaien wegens wanprestatie weet ik nog niet zo zeer. Als hij zijn cliënt heeft gewezen op de risico's van een gefingeerde aftrekpost is hij strafrechtelijk fout maar heeft wel aan zijn zorgplicht voldaan.

Een post met voorspellende kanten, al zeg ik het zelf. ;D Maar wat is dan de motivatie denk ik dan? Zijn het moderne Robin Hood's of hebben ze een afspraak met hun cliënten dat ze een deel van de teruggave krijgen? Geen idee. En hoe zit dat dan juridisch? De indiener is zelf verantwoordelijk voor de opgave. De belastingadviseur kan wellicht "aanzetten tot het doen van een foute aangifte of aanzetten tot belastingfraude" worden aangerekend. Maar of dat juridisch stand houdt?

Je hoeft zoals Twabla stelt niet op voorhand je leverancier bekend te maken. Een kort briefje in de trand van: Ik heb de producten binnen de EER ingekocht, daarmee zijn de merkrechten communautair uitgeput. (Artikel 7 van richtlijn 89/104 van 21 december 1988 betreffende de aanpassing van het merkenrecht der lidstaten geïmplementeerd in de in artikel 2.23. van het Benelux-Verdrag inzake de Intellectuele Eigen­dom.) Pogingen om de verkoop van het product te bemoeilijken zijn mogelijk een concurrentiebeperkende voorwaarde, die moet voldoen aan de Europeesrechtelijke mededingingsregels (verordening 1790/1999 van 22 december 1999) en de wettelijke bepalingen inzake de mededinging. (vrij naar Ius Mentis) Zou voorlopig voldoende moeten zijn. Helemaal niet reageren en wachten op een dagvaarding zou ik persoonlijk afraden.

Het is voor mij alleen troebeler geworden. Het gaat om een merkrecht waar jij een merkloos design van verkoopt? ??? Als de merkhouder een vermoeden heeft van parallelimport, bijvoorbeeld door proefaankoop in combinatie met specifieke kenmerken zoals een Chinese gebruiksaanwijzing of het ontbreken van een specifiek label o.i.d. , is het aan de vermeende inbreukmaker (jij dus) om te bewijzen dat de goederen legitiem zijn aangekocht in de EU. Hoe wil je dat anders bewijzen dan met een factuur van jouw Belgische leverancier?

Het gaat volgens mij om etentjes na de intervisie. Het zakelijk belang zou liggen in het feit dat TS zonder de intervisie zijn beroep minder goed kan uitoefenen. Heb even gezocht op het Internet en zie dat intervisie wordt gezien als scholing . In deze zelfde link geeft men al aan dat de belastingdienst het mogelijk niet eens is met de beroepsmatigheid, het is aan TS om aan te tonen dat dit wel zo is. Mogelijk zijn dus de kosten van de intervisie zelf (wat zijn dan de kosten?), onder voorwaarde, als kostenpost op te voeren. Maar het eten na de intervisie is het zelfde als het eten na een dag werk, gewoon privé.

Als je in België inkoopt dan mag je in principe doorverkopen (inderdaad uitputting). Het kan wel zo zijn dat jouw leverancier in overtreding is en de Benelux merkhouder denkt dat jij rechtstreeks inkoopt buiten de EU. Dus gewoon een nette mail met de gegevens van jouw leverancier. Daar moet hij namelijk zijn. Je hebt dan wel kans dat hij die "uit de lucht plukt" en je alsnog bij hem moet gaan inkopen. Dan schrijf je dat je het merk niet voert. Hoe zit dat dan?

De verpakking is maar een van de zaken waar je tegenaan loopt als je single shots met alcohol houdende drank wil verkopen. Kwam een leuke tegen met mijn favoriete drankje. Maar goed, eerst moet je kijken of de betreffende verpakking beschermd is. Dat verschillende merken de verpakking gebruiken is niet vreemd. Dus probeer achter de leverancier te komen. Het is duidelijk dat je met een bestaande verpakking uit een ander land geen alleenrecht in Nederland kan krijgen op voorhand. Wat je natuurlijk wel kan doen, tenminste als de verpakking is beschermd, is vragen om een tijdelijk alleenrecht op de import. Maar dat zal niet snel worden gegeven aan een jongeman van 20 zonder verkoopervaring en zonder kapitaal. Persoonlijk zou ik je aanbevelen om te gaan ondernemen en daar vast ervaring in op te doen. Als het goed is bouw je ook kapitaal op om zelf met ideeën aan de slag te kunnen gaan. Ik zou me ook eerst eens grondig verdiepen in de online verkoop van alcoholhoudende drankjes. Verder zou ik hier kijken of je idee inderdaad zo uniek is als je dacht.

Je kan geen octrooi (=patent) aanvragen op bestaande techniek. Het kan zelfs zo zijn dat de (productie) techniek, in dit geval een bepaalde verpakking met een specifiek doel, door iemand anders is beschermd. Ik weet uit ervaring dat er veel en sterke octrooien zijn op verpakkingen en verpakkingsmachines. Het idee verkopen zal niet lukken. Want wat heb je te koop behalve een idee of een constatering dat iets nog niet op de Nederlandse markt is? De enige mogelijkheid om er wat mee te doen is nagaan of de verpakking "vrij" is om na te maken en hem vervolgens zelf, eventueel op beperkte schaal, laten produceren of importeren en verkopen. Daar hoort uiteraard een merk en marketing bij. Dat laatste hoeft niet veel te kosten als het echt wat nieuws is. Je kan je omgeving vragen om je te steunen met geld, bijvoorbeeld een lening, want je zal zeker moeten investeren. Als je dan succesvol bent zullen er vanzelf mensen gedesinteresseerd raken en heb je wat te bieden.