Hans v N

Ik zou eens beginnen met een stevig gesprek, liefst oog in oog. Je hebt klanten die het uiterste uit het zogenaamde leverancierskrediet willen halen ter optimalisering van de winst. Soms krijgt een administratie gewoon de opdracht niet te betalen tot het echt moet. Dan kan het helpen je tanden te laten zien en te dreigen met incasso of een dagvaarding. Als de betreffende klant daarentegen wel wil maar niet kan betalen, moet je hem dan opzadelen met extra kosten. Dat is niet goed voor de relatie maar uiteindelijk kan het ook averechts werken. Niemand heeft zin om achter zijn centen aan te moeten en drive om het uit handen te geven is begrijpelijk maar ik zou het als laatste redmiddel zien.

Er is niets mis met simpel denken en ook niet met eigenwijs zijn. Beide zijn goede ondernemerseigenschappen. Ik heb precies het tegenovergestelde, hoe vaker ik de naam "saulade" lees des te minder zie ik hem zitten. Maar dat heeft natuurlijk te maken met mijn ervaringen met "creatieve" samentrekkingen. Veel mensen (bijv met dyslexie net als ik) zullen trouwens "salade" lezen, ook dat maakt het geen sterk merk. Maar inderdaad gaat het eerder om het product zelf. In hoeverre is het anders dan bestaand en belangrijker, in hoeverre wil men het spul kopen en tegen welke prijs. En het allerbelangrijkste is de vraag in hoeverre het eenvoudig na te maken is. De grote salade fabrikanten kunnen vrijwel meteen en tegen een lage prijs (economy of scale) leveren.

Saulade zou prima vastgelegd kunnen worden als merknaam. Ik heb naast frikanburger (een frikandel in de vorm van een hamburger), ook cappuspresso (bijv een cappucinno met een extra espresso, of een merk voor koffie machines, als merk vastgelegd. Voor beide merken was meteen belangstelling bij grote marktpartijen maar voor de eerste had men geen budget omdat de productontwikkeling voor de komende jaren al vaststond (wellicht later??) en de cappuspresso is uiteindelijk gestrand bij de merkendeskundige van een heel groot electronica concern. Het merk mag dan wel worden ingeschreven maar de kansen om optreden tegen inbreukmakers zijn natuurlijk beperkt. Dat geldt ook voor de merknaam Saulade. Je kan hem vast leggen maar ik zou een betere merknaam verzinnen en saulade gebruiken om de lading van het product te visualiseren. Bovenstaande merken (heb ook nog Inventigator als merk) zijn overigens, zo blijkt ook volgens merkonderzoeken, vrij zwakke merken. Het lijkt creatief maar ons brein zit daar niet echt op te wachten. Een goede merknaam, zo las ik later, is kort, liefst 1-2 lettergrepen. Niet beschrijvend voor het product (Google, Kodak, Becel enz), daar ging ik dus redelijk de mist in, en roept enige emotie op waardoor het beter blijft hangen. Zo'n merk maakt ook inbreuk of merken die de grens op zoeken veel beter te bestrijden, als dat al voorkomt. Uitzonderingen zijn er natuurlijk altijd, zoals vliegwinkel.nl, maar daar is heel veel marketing ingegaan om de gebrekkige naam te compenseren.

De grens ligt volgens mij bij het ontstaan van verwarring en de mate waarin een generieke naamsbekendheid heeft opgebouwd. Eens dat dit een arbitraire grens is. Maar in het geval kleding.nl versus kleding.com is die nogal duidelijk. Hier is duidelijk sprake van een poging om mee te liften op het succes van een andere partij. Ook de timing is dus van belang. Als kleding.com ongeveer gelijktijdig was gestart zou de handelsnaam op zich te generiek zijn voor beide om er rechten aan te ontlenen. Nu kleding.nl eerst bekend is geworden zijn er handelsnaamrechten ontstaan waar ze zich, met (voorlopig) succes, op kunnen beroepen.

De uitspraak lag volgens mij nogal voor de hand. Aan handelsnamen worden mildere eisen gesteld dan aan merken en de bescherming ervan ontstaat vooral, nee eigenlijk helemaal, door het generen van naamsbekendheid. Die is, in het geval van een website, vrij eenvoudig aan te tonen met statistieken, oplopende bezoekers aantallen dus. En met internet heb je meteen heel Nederland als servicegebied. Met deze (voorlopige) uitspraak op zak zou ik zeker ook proberen om de merknaam "kleding.nl" te registreren en een beroep doen op inburgering. (PostNL, vliegtickets.nl) Kleding.com heeft het volgens mij naïef aangepakt door net te ver te gaan in het 1:1 kopiëren. Kennelijk met het idee dat een generieke naam geen bescherming kan verkrijgen en kennelijk hopend op consumenten die de .com naam gebruiken. Dat laatste is uit marketing oogpunt ook zeer zwak want het tegenovergestelde zal eerder aan de hand zijn. Mensen die ergens kleding.com hebben gezien of gelezen zullen eerder de .nl variant intikken. Dit kost dus heel veel geld en het is te hopen dat het bedrijf met een nieuwe naam (iets voor Annedien? 8) ) de bestaande investeringen nog enigszins kan consolideren.

bron consumentenbond Daar komen nog de kosten van wasmiddel (15-30ct afhankelijk van Aldi Lidl / Amerk) en water (enkele centen) bij. Ik zou microvezel niet hoger dan op 60 graden wassen met een goed bontwasmiddel ander krijg je overmatige slijtage. Als de microvezel doekjes extreem vuil zijn zou ik ze opsparen en die apart een keer met witwasmiddel wassen. En als je er heel veel hebt zou je de lichtst vervuilde ook prima op lager temperatuur kunnen wassen. Opgeteld zou je 50 ct per wasbeurt prima kunnen onderbouwen.

Dan heeft de BD je destijds op basis van de intake niet als ondernemer gezien. Ook ik was jaren ingeschreven toen ik werkte in loondienst omdat ik graag een makro pas had. De kosten haalde ik er dik uit omdat mijn vrouw destijds perse Pampers wilde gebruiken en die heel vaak in de aanbieding waren. Heb destijds een briefje naar de BD gestuurd om ontheffing van het doen van BTW aangifte te krijgen. Maar hoe kom je er dan bij dat je over een schamele 10.000 euro 50% belasting moet betalen?

Ik kan het artikel niet openen maar het is inderdaad een mooi staaltje van angstmarketing. Hier wordt angstmarketing gekoppeld aan neuromarketing. Je brein koppelt vanzelf goed aan duur. Is dat voor, op of over de grens? Voor mij is het vóór de grens. Er worden namelijk geen onwaarheden verkondigd. Goede schoenen zijn beter tegen blessures. Zelfde geldt voor kinderschoenen. Dreft doet het zelfde en zet daarbij in de kantlijn dat vergeleken wordt met een niet geconcentreerde kopie, en dan ook alleen het effect op vet. Die kopieën zijn er inderdaad want ik heb ze zelf ontwikkeld in het verleden. Maar er zijn ook goedkope afwasmiddelen die vrijwel evenveel afwassen. Weet niet hoe het nu is maar het huismerk van de Aldi (Una) was een voorbeeld van een afwasmiddel dat het op punten zelfs beter deed dan Dreft in bepaalde tests. Deze reclame is wat mij betreft over de grens. Dreft gaat zeker niet 3x langer mee dan een gemiddeld huismerk. Over Neuromarketing gesproken ook hier moet je oppassen omdat wetenschappelijke gegevens vertaald worden naar niet wetenschappelijke claims. Neuromarketing op zich is overigens ook gewoon marketing van neuromarketing. Een boterham met kaas helpt je betere beslissigen te nemen. Of niet? Hier is een een fraaie TED talk over dit onderwerp.

Ik heb er weinig verstand van maar als je geen inkomen uit loon hebt en naar ik lees 10.000 euro winst heb betaal je natuurlijk niet 50% belasting. Dat zou wel het geval zijn als je veel zou verdienen in loondienst en daarnaast freelance werk zou doen. Als ik 12.000 euro intik in een "brutto/netto site" kom ik op een belastingdruk van 10%. Ik zou trouwens beginnen met een KvK inschrijving, die is volgens mij verplicht voor ondernemers en daarna krijg je als het goed is vanzelf de juiste formulieren en inlogcodes. Waarom ben je nog niet ingeschreven?

Vind het een sympathiek maar wel wat naïef idee. Aan de andere kant toon je wel lef door het hier zo te presenteren. Gaan ondernemen in Italië lijkt leuk maar dat gaat echt niet zomaar. Zo te zien spreek en lees je de taal niet of nauwelijks. Of heb ik het mis? Nu spreekt de jonge garde, zo heb ik ervaren, een redelijk mondje Engels maar de ambtenaren die je een vergunning moeten verstrekken en de politie die hem gaat controleren zullen dat niet eens proberen of kunnen het gewoon niet. Verkopen op de markt is in Italie vaak een laatste strohalm om een inkomen te vergaren dus zitten ze niet te wachten op scholieren die voor weinig geld drank verkopen. Dus zomaar ergens gaan staan is vragen om (grote) problemen. Er is wel wat te vinden op Internet. Naast een plaatsje op een van de markten moet je ook een vergunning zien te bemachtigen. Je kan ook "wild" gaan verkopen. 8) Zo zag ik op Miami beach regelmatig jongens met een koelbox achter op de fiets. Het geluid kan ik heel snel oproepen "Ice cold water, one dolar!". Deden heel goede zaken. Bij Wallmart kostte de flesjes van 500ml ongeveer 10 cent en het ijs voor vele koelboxen enkele dollars. Een volle koelbox was in 10 minuten uitverkocht. Maar in Milaan zou je te maken kunnen krijgen met andere "wild" verkopers die niet op concurrentie zit te wachten. Het is dus niet een echte tip, eerder een leuke gedachte. ;)

bron Maar hoe dat dan weer zit in een huwelijk waar de schulden en bezittingen, voor de effectieve scheiding en waar niets over is geregeld in de huwelijkse voorwaarden, feitelijk weer 50/50 zouden kunnen worden is mij (nog) onduidelijk. Zeker nu er één werkt, de 25% partner, om de schulden weg te krijgen.

Ik gebruik op dit moment Reeleezee en dat is inderdaad erg gemakkelijk. Maar wel vrij duur. Zie nu dat Acumulus ongeveer 25% kost. Ik heb een proefaccount aangemaakt. Is er toevallig een boekhouder of andere gebruiker die mij kan zeggen of ik de bestaande boekhouding geheel of gedeeltelijk over kan zetten van Reeleezee naar Acumulus?

Het hoeft, zeker de eerste tijd, niet zo duur te zijn. Je betaalt vaak meer als je veel transacties hebt (dus veel omzet) of als je ook een pas wil, maar die heb je met een prive rekening niet echt nodig. Rabobank bijv. heeft een startersrekening. Hij is zo te zien meteen opzegbaar (geen opzegtermijn) je kan dus na de startvoordelen gewoon overschakelen naar een goedkopere rekening (bijv SNS zakelijk). Als je Ideal betalingen wil ontvangen moet je overigens wel een zakelijke rekening hebben. Ook voor eventuele benzine bonnen is het eigenlijk een must en handig als je met relaties uit gaat eten.

Probleem bij dit soort vragen, niets ten nadele van TS, is dat we de informatie eenzijdig en gekleurd krijgen. Zo is de afweging om niet te betalen volgens mij alleen enigszins plausibel als men (heel) sterk denk te staan in een eventuele inbreuk zaak of zaken. De mogelijke reden die TS geeft namelijk het gewoon niet betalen wegens onvoldoende slagkracht van de tegenpartij, het is al eerder geopperd, kan ik me haast niet voorstellen. Mogelijk heeft de patentafdeling van de multinational redenen gezien, bijvoorbeeld door de uiteindelijk toegekende beschermingsomvang (zie ook post Cees), zonder de licentie te kunnen. Als dan de licentie niet opzegbaar is, blijft niet betalen de enige uitweg. Neem dan aan dat het gaat om een licentieovereenkomst voor onbepaalde tijd zonder dat er opzegging geregeld is. Is er iets in het licentiecontract geregeld over wanbetaling? Een andere mogelijkheid waar ik aan moest denken is het toepassen van andere technologie dan in de licentie is overeengekomen door de moedermaatschappij. Als dan een vast bedrag per maand/jaar is overeengekomen is ook hier niet betalen de enige manier om niet te betalen voor iets wat je niet toepast. Maar zonder de echte details te kennen blijft het speculeren. Als er al echte specialisten naar hebben gekeken en die zien er geen brood in wordt het wellicht tijd om het uit een heel ander vaatje te gaan tappen.

Uiteraard zijn we hier om elkaar te helpen en van elkaar te leren maar de boodschap is duidelijk denk ik. Ik begrijp dat je er voor kiest om er voorlopig niet juridisch vol in te gaan om de schade te zo veel mogelijk beperken. Veel kosten maken met een geringe succeskans is inderdaad niet slim. En als er al diverse juristen zijn geweest die de handdoek in de ring hebben gegooid kan ik me voorstellen dat je zelf op zoek gaat naar een creatieve oplossing, mocht die er al zijn. Een van de weinige mogelijkheden om een steunvordering te krijgen is naast de verhuurder of de cateraar een andere licentiegever. Heb helemaal geen ervaring maar wellicht kan je die (laten) vinden bij het octrooicentrum. Verder zou je kunnen proberen, vanwege de blijkbaar erg uitdagende complexiteit, een universiteit naar de zaak te laten kijken. Er is vast een hoogleraar die er een mening over heeft.

Bedankt Lucien. Wat ik me wel afvraag is de escalatie die mogelijk ontstaat als toeleveranciers weet krijgen van een faillissementsaanvraag. Als het bedrijf nu op het randje hangt dan is de kans groot dat het heel snel fout gaat en je helemaal geen verhaal mogelijkheid meer hebt. Maar dat zijn risico's die TS samen met een specialist zoals Lucien en/of Steven zou kunnen inschatten. Vroeg me ook af of de licentie (inmiddels) is opgezegd en of de onbetaalde rekeningen worden betwist?

Ik zou beginnen bij TUV. Al denk ik niet dat dit voor kleine aantallen een haalbare kaart is. Om aansprakelijkheid te voorkomen, als je dat risico zo veel mogelijk wil uitsluiten, zou ik zeker ook naar leveranciers zoeken binnen Europa, zeker bij een product met brand en elektrocutie-gevaar. Of een goede verzekering afsluiten. :)

Heb geen verstand van incasso maar dan lijkt mij een kort geding handig, snel en relatief goedkoop. Maar dan is het op zijn minst vreemd dat Brinkhof zoiets niet heeft geadviseerd. Is daar een reden voor vraag ik me dan af? http://www.e-legal-incasso-advocaten.nl/ is een HL lid en weet vast meer. Heb hem een PM gestuurd.

En deze dan. Gewoon van Philips. Of deze op Ebay. Ik begrijp wat je bedoelt, denk ik. Maar is het ook zo dat alle types een goedkeuring moeten hebben? Is het niet zo dat bij vergelijkbare technologie er meestal sprake zal zijn van zogenaamde self certification. Met andere woorden ben je niet op zoek naar zaken die er niet hoeven te zijn, namelijk 100% getest inclusief een certificaat voor elk type?

Ik neem aan dat er een reden is waarom men niet meer betaalt. Is er gewoon geen geld meer of heeft men inmiddels de overtuiging dat het patent of de patenten niet zo hard zijn als eerst werd gedacht? Dan kan men nietigheid vorderen of gewoon niet meer betalen met het idee een sterke of zelfs zeer sterke zaak te hebben. Lijkt mij werk voor een (heel goede) gemachtigde. Die is ook niet goedkoop maar kan als het goed is wel je kansen inschatten.

Niet gehinderd door veel kennis ter zake gewoon even Google gebruikt. Heb het gevoel dat we door een bakker naar een recept voor brood worden gevraagd. Maar dat zal wel door het gebrek aan kennis komen. ;D Wellicht eens aan Wouter vragen. Neem aan dat hij ook als groothandel fungeert.

Ik zou, of helemaal niets doen, ze hebben immers nog steeds niet geprocedeerd in Nederland of anders (beter in mijn ogen) een briefje sturen volgens deze blauwdruk De redelijke vergoeding is prima te onderbouwen met de prijzen die elders voor dezelfde foto worden betaald.

Niet reageren, op de factuur in dit geval, is vaak best een goede tactiek. De boosheid van de tegenpartij is inmiddels waarschijnlijk een stuk minder. Gewoon een briefje of mail dat alles netjes is verwijderd met een excuus en de opmerking dat het voor jou hiermee opgelost is. Met de vriendelijke groeten aus Holland. ;D Helemaal niet meer reageren zou escalerend kunnen werken. Maar dat is psychologie van de koude grond mijnerzijds. 8)

Die bewijzen geven ze niet omdat daar al heel vaak naar is gevraagd. Ze antwoorden waarschijnlijk dat ze die bewijzen pas bij een eventuele rechtsgang op tafel leggen. Wat bedoel je precies met "collega"? Dat er al voor betaald is door een ander bedrijf doet volgens mij niet ter zake omdat je aangekochte licenties niet door kan verkopen tenzij het natuurlijk om één en het zelfde bedrijf gaat en dan nog moet je naar de voorwaarden kijken in de desbetreffende licentie. Vaak zijn die heel beperkt.

Ja, zo doen ze het vrijwel allemaal. Of dacht je dat theemerken zelf theeplantages hadden? Je koopt product X in en verpakt het als merk Y. Jij bent dan uiteraard verantwoordelijk en aansprakelijk voor dat product. Je loop geen grote risico's maar je mag geen omgepakte goederen verkopen waar een of meerdere patentrechten rusten. Normaal gesproken zal een wasmiddelfabrikant daar niet zo'n punt van maken zolang het kleinschalig blijft maar met het ompakken zet je als producent ook de deur open voor een kopie. En dan verdien je er niets meer aan. Bij scheermesjes zie je dat al.