StevenK

Wat is er officieel aan de thuiswinkel.og geschillencommissie?? Bestaat deze eigenlijk wel een officiele geschillencommissie? Zie www.geschillencommissie.nl. En juist dat laatste verbaast mij nogal wat. Een advocaat is tenslotte per definitie partijdig. Overigens lees ik hierover niet veel op keurmerk.info. thuiswinkel.org staat bij mij ook niet erg hoog aangeschreven. De zekerheid van de gebondenheid aan de sgc vind ik er echter wel een belangrijk positief punt. Overigens vind ik de juridische inhoud van de code van keurmerk.info erg goed. Ik kom daar zo op het eerste gezicht geen aspecten tegen die juridisch niet houdbaar zijn, terwijl dat bij thuiswinkel.org wel het geval is. Ook kent de code van keurmerk.info een gebondenheid bij lidmaatschap van de sgc.

Zie onderstaande quote: Die zijn keurmerken als "erkende verhuizers" "komo" "kiwa" etc. Ik vind dat thuiswinkel.org hier wel erg makkelijk opzij wordt gezet. Eén van de grote voordelen van een thuiswinkel.org is de aansluiting bij de officiële geschillencommissie. keurmerk.info kent enkel een eigen geschillencommissie die kennelijk bij een advocatenkantoor is ondergebracht.

De politie zal veel moeite hebben met het opnemen van de aangifte, met allerlei dooddoeners als 'het is civiel' en 'we gaan ons niet in een partnerruzie mengen', maar precies zoals je zegt: in een procedure wordt het je tegengeworpen wanneer je geen aangifte hebt gedaan.

Het kan u, afhankelijk van uw verdere verleden, een boete opleveren. Vandaar mijn adviezen.

Ik zou in dit geval een brief sturen aan de inspecteur met daarin alle relevante gegevens van de aangifte, met daarbij de opmerking dat de aangifte alsnog zal worden gedaan wanneer er weer toegang is. Alternatief is met je gegevens bij een willekeurige boekhouder binnenstappen, die de aangifte voor je kan verzenden via bapi. In beide gevallen geldt - uiteraard - dat je bij een betalingsverplichting deze betaling tijdig dient te doen, zodat het geld voor vrijdag door de belastingdienst is ontvangen.

Ik krijg het idee dat er ergens iemand is die zich helemaal suf lacht: hij verkoopt het 'recht' om deze 'brandstofbesparing' te verkopen en al die enthousiastelingen die net een paar mille (of meer) hebben overgemaakt komen hier op HL hun verhaal doen :)

Om verhaal te halen, zul je moeten beginnen een dossier aan te leggen, door bijvoorbeeld je aanvragen per fax of email vast te leggen en daarbij vooral ook de afgesproken tijdstippen vast te leggen.

Nee, dat kan niet. Het is namelijk niet de BV die het oprichtingkapitaal moet 'hebben', maar de oprichter, die het kapitaal dient te storten.

Mijn eerste indruk is dat ik niet kan zien welke advocaten er aan dit kantoor verbonden zijn. Nog afgezien van het feit dat dit behoorlijk wringt met de gedragsregels vind ik het altijd vreemd wanneer iemand een website heeft, maar zijn of haar identiteit niet - direct - prijs geeft. Overigens is het juist bij een beroepsgroep die toch wel een imago heeft van hoge rekeningen verstandig hierover duidelijke afspraken te maken. Ik doe dat zelf ook altijd. Als ik een uurtarief afspreek, dan spreek ik daarbij meestal ook af dat er een plafond bepaald wordt en dat wanneer dat bereikt is, eerst overlegd zal worden. Ook spreek ik regelmatig vaste prijzen af voor stappen in een procedure.

Juist. Maar de praktijk is dat wanneer er een derde is die de zaken voort wil zetten en daarbij de saniet een vast salaris biedt de bewindvoerder en r-c hier weinig problemen mee hebben, omdat dit de beste oplossing is om actief in de boedel te krijgen.

Nee, want essentieel voor de WSNP is dat er optimaal wordt afgedragen aan de boedel. Ondernemen staat hier - in de ogen van de wetgever en de recofa - haaks op, omdat daarmee het ondernemersrisico feitelijk een boedelrisico wordt. Ik heb wel vaker meegemaakt dat mensen in deze situatie samenwerking met een derde zoeken. Deze derde neemt de saniet in loondienst om voor hem of haar de betreffende onderneming te drijven.

En wat nu als de rechter in zijn overwegingen heeft aangegeven dat beide oprichters hoofdelijk aansprakelijk waren voor het oprichtingskapitaal? Of dat er sprake is van een lening aan de oprichters en dat de andere bestuurder door de rechter verplicht is deze lening te voldoen aan de curator, maar wel is overwogen dat de andere - niet gedaagde - ook aansprakelijk is? Kortom: er mist hier imho te veel informatie om resoluut te oordelen.

Op welke wijze is na de oprichting dat geld teruggegaan naar de oprichters? Daarnaast is ook van belang wat er nu precies door de rechter is bepaald. Het meest logische lijkt mij dat niet je ex-compagnon, maar de gefailleerde BV nog een vordering heeft.

Dat ligt eraan hoe je dat geld eruit hebt gehaald. Als het als een lening, tegen zakelijke voorwaarden, teruggestort wordt is er weinig mis mee, mits het vastgelegd is.

Naast het urencriterium is er toch ook het criterium dat je minimaal de helft van je werktijd aan je eigen onderneming moet besteden?

Dan is het meest logische een andere naam te kiezen!

Waarom lijkt jullie dat beter? Een VOF is primair gericht op het generen van omzet c.q. winst ten behoeve van de vennoten. Een stichting is er juist op gericht geld te genereren ten behoeve van een statutaire doel van de stichting en/of de statutaire belangen te behartigen. Eén van de belangrijke verschillen is dat bij een VOF de inkomsten direct aan de vennoten toegerekend worden, terwijl bij een stichting er geen uitkeringen gedaan mogen worden aan de bestuursleden. 'zonder problemen omzetten' is er daarom in ieder geval niet bij!

Ik sluit me bij Denarius aan. Wel adviseur ik u om voor de afhandeling van aansprakelijkheden advies van een deskundige (jurist) in te winnen.

Maar juist dat is iets wat valt onder de (strafbare) faillissementspauliana: het bevoordelen van de ene schuldeiser ten nadele van een andere. Het moeilijke is dat in het zicht van een faillissement dit soort nobele afwegingen er juist toe kan leiden dat een bestuurder van een bv aansprakelijk is of dat een ondernemer met eenmanszaak niet tot de WSNP wordt toegelaten. Het is van belang om in het zicht van een faillissement juist volgens de regels te blijven werken, of althans te zorgen dat er niet bewezen kan worden dat er regels worden overtreden. Maar lang niet iedereen kan die advocaat betalen en recht op een gefinancierde rechtsbijstand is voor ondernemers heel beperkt.

Voor de WSNP dient u zich te wenden tot de instantie die voor de gemeente waar u woont de schuldhulpverlening verzorgt. Een mogelijkheid is ook dat u wacht tot uw faillissement wordt aangevraagd, op dat moment kunt u de rechtbank aangeven dat u opteert voor toelating tot de WSNP. Wat ik in de optielijst nog mis, zijn de surseance van betaling en de BBZ. Mogelijk dient u zich nog meer te laten adviseren.

Het één is niet direct verbonden met het ander. Dat een ondernemer zijn privevermogen beschermt heeft niets te maken met benadeling van schuldeisers. Een een faillissement is nog geen benadeling. Van die benadeling is pas sprake wanneer de schade groter is dan in het normale ondernemersrisico, door bewust handelen van de ondernemer, in de wetenschap of verwachting dat hij of zij niet langer aan zijn verplichtingen kan voldoen. Dat een BV gebruikt wordt als een soort verzekering tegen de privé-risico's van een zakelijke deconfiture is toch algemeen geaccepteerd. Het probleem bij deze ondernemer ligt er niet in dat de BV gaat klappen, maar dat hij kennelijk terwijl hij weet of verwacht dat de onderneming geen bestaansrecht meer heeft, deze wetenschap niet wil communiceren en in plaats van de te zoeken naar een oplossing waarin hij in ieder geval probeert de gevolgen voor de schuldeisers te beperken juist op zoek gaat naar oplossingen die de garantie bieden dat wat er ook gebeurt, hij niet aansprakelijk is. En het juist dat laatste wat ik kwalijk vind. We weten toch allemaal dat de bestuurdersaansprakelijkheid voorkomen wordt door eerlijk en volgens de regels te ondernemen. Meer is er niet voor nodig. Wanneer beiden nu op de hoogte zijn, kunnen ze hun schade nog beperken. Anders loopt de schade maar verder op.

Lijkt me onverstandig, geld lenen om in een bodemloze put te stoppen. Daar zal een curator heel anders over denken. De contracten zijn toch nu al opgezegd? Daar kunt u zich lelijk in vergissen. U bent op dit moment DGA, u neemt nu, terwijl de contracten al opgezegd zijn, beslissingen waardoor schuldeisers - mogelijk - benadeeld worden. Dat is voldoende voor bestuurdersaansprakelijkheid.

Je zou toch van die 115k wel wat reserves op kunnen bouwen?

Mooi verwoord. Reusje.

Als er nog geen financiële problemen zijn, dan lijkt het mij het verstandigst dit *nu* met alle partijen te bespreken, eventueel door tussenkomst van een schuldhulpverlener of één van mijn soortgenoten. Partijen zullen dan - mogelijk - eieren voor hun geld kiezen en instemmen met beëindiging van lopende contracten. Wat betreft de aansprakelijkheid: het enkele niet reserveren omdat opstartkosten betaald zijn is geen grond voor bestuurdersaansprakelijkheid. Wel is van groot belang dat je een goede administratie hebt gevoerd en dat je hebt voldaan aan de relevante verplichtingen, zoals volstorting aandelen en verhouding DGA <-> BV schriftelijk vastleggen, omdat zo'n snelle deconfiture wel vragen opwerkt. Dingen als het verkopen aan een ltd levert niks op: het gaat om bestuurdersaansprakelijkheid, niet om aandeelhoudersaansprakelijkheid.