Komt een beetje arrogant over moet ik zeggen.
Ik ken (behoorlijk veel) mensen die een part-time baan hebben en zich daar perfect tevreden in voelen zonder de behoefte aan extra verantwoordelijkheid, maar daarnaast in hun eigen tijd actief zijn binnen sportverenigingen, vrijwilliger zijn bij de telefonische hulpdienst, voorzitter zijn van een religieuze instelling die in de wijk de ouderenzorg deels op zich neemt, etc. etc.
De enkele constatering dat ze geen zakelijke ambities hebben zegt niets over zelfontplooiing, Maslow of wat dan ook. Wellicht ben je juist beperkt als je van mening bent dat de enige weg tot zelfontplooiing en 'hoger in de piramide komen'gelegen is in een zakelijke carriëre.
Frans
Helaas bewijst de praktijk het tegendeel. Mensen die zakelijk zelfontplooiing nastreven zijn vaak ook de mensen die naast hun werk allerlei vrijwilligerswerk doen.
De opmerking is niet arrogant bedoeld, maar gesteund door wetenschappelijk bewijs op basis van onderzoek naar menselijk gedrag binnen organisaties.
Als ik zo vrij mag zijn om me in deze discussie even te mengen... ( m'n eerste officiële bericht ;) )
Omdat ik zelf als "vrijwilliger" aan het werk ben bij de brandweer kan ik naar mijn idee wel een beetje hier over mee praten! Ik zie van de 19 man bij ons, waarvan er ongeveer 6 een eigen bedrijf c.q. zelfstandig zijn, dat hoe zij zich in hun bedrijf of als vrijwilliger gedragen totaal anders is. Kort gezegd, sommige personen die zakelijk alles voor hun bedrijf overhebben lopen er als "vrijwilliger" de kantjes van af. En andersom ook!
Mijn inziens kan je iemands zakelijke potenties niet vergelijken met iemand die vrijwilliger is. Zijn kwaliteiten kunnen uiteraard wel als nuttig worden ervaren..
Ik zie het vrijwillige werk wat ik naast mijn dagelijkse werk doe, ook vaak als een uitlaatklep. Iets naast mijn huidige baan. Dat ik ( en alle vrijwilligers in heel nederland!!) hiermee ook nog mensen van dienst kan zijn is uiteraard mooi meegenomen! :)
Groetjes,
Jeroen.