Dendro

Mijn kijk op de zaak: Een collectie van 10 stuks is tegenwoordig niet genoeg ook niet als het (zoals ik denk in jouw geval) om designkleding gaat. Wees nou eens eerlijk...als ik als aankomende klant jouw collectie moet bekijken is het van belang dat die mij aanspreekt. Ik kan geen spullen verkopen waar ik zelf niet achter sta, dus moet ik het niet alleen commercieel interessant vinden (goede marge) maar ook mooi en draagbaar en van een goede kwaliteit tegen een scherpe prijs. En als je weet dat een gemiddelde collectie minstens uit 35 items bestaat ben ik bij jou waarschijnlijk snel uitgekeken ook al is het een uniek product. Enig idee hoe je met zo'n product gaat concurreren met retail-ketens die ontwerp stof-inkoop en productie in eigen huis doen tegen een zo laag mogelijke kostprijs (India ,China, Marokko, Turkije) en die het hele jaar door steeds weer met nieuwe dingen komen? Ik zie nu stoffen en ontwerpen voorbij komen op TV met verkoopprijzen waar ik niet eens voor kan inkopen. Want de gemiddelde consument kiest in deze tijd voor de voordeligste optie als het er maar leuk uitziet..... Kortom, je plan heeft denk ik alleen kans van slagen als je echt iets unieks te bieden hebt in een hoog prijssegment (mensen met veel geld hebben altijd geld om te kopen) en zelfs dan moet je inderdaad ontzettend veel bezig zijn met het continue promoten van je producten zodat ze in minstens 25 tot 40 winkels in het land te krijgen zijn. Kijk maar eens naar Janice (Forrester) die hele mooie kleding maakt en zich drie slagen in de rondte moet werken om zijn collectie winstgevend te houden. Hij laat zijn kleding door BN'ers dragen of geeft het weg aan belangrijke personen in het wereldje. Misschien is het ook nog interessant om te vermelden dat veel agenten en fabrikanten de afgelopen seizoenen soms wel 40% minder voororders hebben geschreven. Het hele systeem van voororderen is geen lang leven meer beschoren, alles draait tegenwoordig om snel en flexibel inspelen op de vraag van de consument die door de grote retail-ketens wordt gedicteerd. En wanneer H&M straks met zijn eigen hoog segment designerwinkels komt zal ook dat deel van de markt zwaar bevochten gaan worden. Die H&M collecties van bekende designers van de laatste jaren waren slechts het opstapje daar naartoe. En dan de kern van je vraag: Investeerders in mode.....die zijn tegenwoordig op de vingers van één hand te tellen en zeker niet happig om veel te investeren in de eerste de beste die klein wil beginnen. Voorbeeldje: De Mexkx winkels in Nederland zijn een tijdje terug allemaal overgenomen door een nieuwe investeerder en die beste man heeft besloten dat er maximaal maar 10 grote Mexkx winkels over zullen blijven. De rest wordt allemaal gesloten of is al gesloten. Ik zie het dan ook somber voor je in, maar ik ben liever openhartig en eerlijk dan om je iets moois voor te spiegelen wat er tegenwoordig eigenlijk niet meer is. De modebranche is aan heftige veranderingen onderhevig en er zal de komende jaren nog veel meer gaan veranderen en niet alles is positief. In ieder geval veel succes gewenst met je eerste schreden op het ondernemerspad!

OK dan, heet van de naald: Zojuist vernomen dat een studiegenoot en oud-collega van mij zich gisteren van het leven heeft beroofd. De man is zeker 5 jaar jonger dan ik, was ontembaar ambitieus. Ondanks dat onze wegen zich indertijd scheidden in ietwat minder vriendschappelijke sferen, heeft hij zich jaren geleden naar derden nog bewonderend en als voorbeeld uitgesproken over mijn stap naar het ondernemerschap. Deed mij eerst weinig, want ik hoefde van hem geen complimentjes, maar later deed het mij toch wel plezier dat, weliswaar ' viavia', van hem te mogen vernemen. Hij is zelf later ook ondernemer geworden, maar nu dan toch 'eruitgestapt'. Het waarom laat zich hooguit raden en het doet hem en degenen die hem dierbaar waren geen recht daarover verder te speculeren. Zijn jonge dochters en andere nabestaanden moeten verder, zijn bedrijf moet verder en ik wens hen allen daarbij veel sterkte toe... Succès en groet, Hans Heel de column doorgelezen en ook alle reacties en ik wil vooral naar aanleiding van bovenstaande quote proberen te reageren ook al kost me dat wel wat moeite. Gisteren bracht ik een bezoek aan het graf van een vriend (tevens collega-ondernemer) die een jaar geleden (op 51 jarige leeftijd) plotseling uit het leven is gestapt. Niemand, en zeker ik niet, had ook maar iets aan hem gemerkt; sterker nog hij was op dat moment volop bezig met het openen van zijn winkel op een betere locatie maar op de ochtend van de openingsdag was hij er blijkbaar ineens van doordrongen dat hij niet verder wilde. De getuigenverklaringen van het ongeval logen er niet om.....het was duidelijk dat hij de intentie had om de auto die hem aanreed niet te ontwijken. Hij liet een vrouw en twee jonge dochters achter en een heleboel onbeantwoorde vragen...... Na afloop van mijn bezoek aan zijn graf bezocht ik het centrum van de plaats waar wij tot eind 2010 samen met hem een onderneming hadden om te kijken naar zijn voormalige winkel. En zoals dat dan gaat loop je dan ook even binnen bij collega-ondernemers die belangstellend vragen hoe het met je gaat. Bij een van hen vertelde ik dat het mij naar omstandigheden wel goed ging en dat ik daar was om het graf van wijlen mijn vriend te bezoeken. En zo kreeg ik te horen dat een andere ondernemer die ik persoonlijk wat minder goed kende een aantal weken geleden ook was uitgestapt met achterlating van vrouw en twee dochters. Hij was 45 jaar en niemand had ook maar iets aan hem gemerkt voor hij deed wat hij niet meer terug kon draaien. Ik las de post van Hans en bedacht me dat dit blijkbaar vaker gebeurd dan je zou denken. Een andere vriend van me heeft me een paar maanden terug verteld dat hij ook enkele malen de neiging had om er uit te stappen...gelukkig heeft hij dat niet gedaan en heeft hij hulp gezocht en gekregen waardoor het nu weer een stuk beter met hem gaat. Hij heeft enkele jaren terug ook een faillissement doorgemaakt en is daarna toch weer gaan ondernemen ook al zit het hem de laatste jaren niet mee net zoals vele anderen in de modebranche. Persoonlijk heb ik ook wel eens gedacht dat het allemaal vrij zinloos was wat ik deed en dat het misschien het beste zou zijn om er maar uit te stappen. Maar tussen dat denken en het daadwerkelijk doen zit gelukkig een wereld van verschil. Ik ben ADD' er en licht autistisch en heb in mijn leven al een zware burn-out doorstaan evenals diverse zware depressieve periodes, maar heb me dankzij mijn vechtersmentaliteit (of de obsessieve angst om als mislukkeling te worden gezien) steeds weer zelf uit de prut weten te halen. Anti-depressiva hielpen niet (ik geloof er ook niet in) en aan praat-sessies heb ik niet zoveel omdat ik mijn emoties nooit toon aan vreemden. Dat blijft allemaal achter mijn muurtjes van 3 meter dik. Voor mij is er dus geen doosje met tissues nodig, ik verwerk het op mijn manier. Ik sluit me bijvoorbeeld bewust af voor negatieve prikkels tot ik er weer wat mee kan (lees het probleem wil oplossen) en dat gebeurt gelukkig steeds net op tijd. Muziek is voor mij een enorme ontladende factor en ook het buiten zijn in het bos en de vogels horen fluiten of de wind voelen aan het strand is voor mij een stukje ontlading. Daarnaast is er altijd mijn vrouw (die soms ook niet weet wat ze met me aanmoet) en mijn hond die denkt dat ik almachtig ben en geen seconde van mijn zijde wijkt als ik niet oppas. Maar het allerbelangrijkste is wel dat ik altijd probeer om licht te zien aan het einde van de tunnel, want zodra je dat niet meer kunt is het gevaar dat je niet meer verder wil het grootst. En bedenk daarbij vooral dat je zoiets INEENS meemaakt en niet geleidelijk. Ineens is daar een brief of een telefoontje of heb je tegenslag op zakelijk of privégebied en wanneer je dan al langere tijd niet goed in je vel zit, is het oppassen geblazen. Want voor je het weet ben je daarna zelf het onderwerp van gesprek tussen degenen die je bij leven zo goed dachten te kennen... Zo, dat is eruit, ik hoop dat iemand er iets aan heeft want ik schrijf niet zo makkelijk over dit soort dingen. PS: Het stoppen van onze winkel is een besluit uit zelfbehoud geweest en ik haal daar nu kracht uit om het tot een goed einde te brengen. Tijdig stoppen is namelijk ook een vorm van goed ondernemen toch?

En het is weer tijd voor een update. :) Sinds mijn vorige bijdrage in dit topic hebben we gedaan wat we konden om met acties en een opheffingsuitverkoop en stug volhouden steeds weer genoeg omzet te genereren om de vaste lasten te betalen en daarnaast onze leveranciers tevreden te houden. En tot nu toe is ons dit steeds weer gelukt ook al vielen de omzetten vaak tegen en kregen we soms wat onverwachte 'hulp' in de vorm van een financiële meevaller. Voorbeeldje: De in Januari afbetaalde bedrijfsauto raakte in Februari betrokken bij een ongeval en was dus total -loss. De dagwaarde die werd uitgekeerd is voor een deel gebruikt om de maand Februari kostendekkend te maken en van het overschot is een nette 9 jaar oude gebruikte auto gekocht waar we nu mee rijden. (zonder auto is geen optie de winkel is 20 km van ons huis vandaan) Ik had al jaren een mooi horloge van 4,5K wat ik gunstig heb verkocht voor 3K om lopende rekeningen te betalen. Zoals jullie begrijpen is het ons niet gelukt om de omzetten op een niveau te houden wat een snellere afbetaling mogelijk zou maken om in Juni van die 30K af te zijn. In totaal staat er nu nog 9K (van de 30K in Oktober vorig jaar) aan rekeningen open bij onze leveranciers (een leverancier heeft een garantiestelling van 7K aanvaard m.b.t. een nalatenschap waar 8K inzit) en we hebben geen verdere betalingsproblemen en/of achterstanden. Kortom, als we de komende 3 maanden deze koers vast weten te houden kunnen we per 1 Juli de winkeldeur met een gerust geweten achter ons dicht trekken. We gaan er dan maar van uit dat er op dat moment nog zo'n 5K bij leveranciers openstaan (waar regelingen voor lopen zolang we omzet draaien met de winkel) en we moeten dan een oplossing zien te bedenken om ze daar zonder regelingen op te laten wachten tot ons huis verkocht is. Dat staat inmiddels te koop en we hopen het binnen een jaar verkocht te hebben. Heikel puntje blijft daarnaast het RC krediet van 43K wat de bank waarschijnlijk op zal zeggen zodra ze weten dat we geen winkel meer hebben, ook al is de webshop nog steeds aanwezig. Die laatste levert overigens geen omzet op (adwords campagne bracht veel bezoekers maar weinig kopers, waarschijnlijk vanwege ons beperkte aanbod en onze redelijk onbekende kwaliteitsmerken) maar is wel waar ons bedrijf uit bestaat dan. Ook hier geldt dat de verkoop van ons huis geld in het laatje moet brengen om dat ineens volledig in te lossen. En ik zou het bijna vergeten...we kunnen ook onze inventaris nog verkopen wat ook weer wat geld oplevert dus misschien wordt het in plaats van 5K wel 3K op de laatste winkeldag. ;D Nog even een stukje in algemene zin over de modebranche: Ik weet van collega ondernemers die hun hele ziel en zaligheid in hun bedrijf hebben zitten en al een jaar of langer zonder erover na te denken steeds hun tekorten aanzuiveren vanaf de spaarrekening. Voor ons was de winkel niet onze enige inkomstenbron en dus kunnen we stoppen en er zonder al te veel kleerscheuren vanaf komen. Maar ik heb medelijden met collega ondernemers die veel meer geld in hun onderneming steken om maar te kunnen blijven draaien, terwijl ze geen zekerheid hebben dat het op redelijke termijn nog goed komt met het consumentenvertrouwen en hun omzetten. Op die manier is ondernemen niet leuk meer en zou je er gemakkelijk aan kapot kunnen gaan..... Mijn advies is dan ook: altijd blijven proberen en als het niet meer gaat hulp zoeken of het hier van je af schrijven. Dat heeft bij mij tot nu toe prima gewerkt! Tot de volgende update.....

Taxipas is per 1 Oktober niet meer nodig dacht ik. Zie ook hier: http://www.telegraaf.nl/binnenland/10350969/__Iedereen_mag_nu_taxirijden__.html?p=6,1

Ja, het abonnement daarvoor loopt nog 11 maanden dus dat blijft een verkoopmogelijkheid die je niet zomaar weg moet gooien. Als we bijvoorbeeld snel uit de stenen winkel weggaan is er immers nog altijd de webshop waar je op terug kunt vallen. Het enige probleem daarmee is dat we nu niet gevonden worden op onze merken en dat we op onze eigen naam ook niet voldoende bezoekers krijgen. Het valt me nu wel zwaar om daar middels een adwords campagne of iets dergelijks actie op te nemen terwijl dat wel zou moeten..... :-\

En het is weer tijd voor een update. Na de nodige aanpassingen zoals in mijn vorige update omschreven, hadden we in de aanloop naar de komende winter een stabiel omzetbeeld verwacht met een lichte stijging in het vooruitzicht. Waar we in de verregende zomermaanden een tegenvallende omzet zagen, hoopten we met de aanpassingen het tij enigszins gekeerd te hebben. Helaas is het omzetbeeld in de afgelopen maand September niet verbeterd, maar eerder slechter geworden. De omzet kwam dankzij een heel goede laatste week nog wel uit op het niveau van de voorgaande maanden, maar er zat ook een week tussen met 300 Euro die een voorbode bleek te zijn voor Oktober. Want in de huidige maand is het nu dus ineens (net of er een knop is omgezet) echt mis aan het gaan......op dit moment hebben we 800 Euro omzet (3500 Euro minder dan normaal) en het ziet er niet naar uit dat er op korte termijn verbetering in gaat komen. De consument is blijkbaar het vertrouwen volledig kwijt en houdt heel duidelijk de hand op de knip, wat blijkt uit het feit dat we nog wel aanloop hebben, maar dat aankopen niet worden gedaan met redenen als "ik denk er nog even over.. ik weet nu dat u het heeft.." en meer van dat soort dooddoeners. Inmiddels is onze webwinkel sinds 4 weken in de lucht maar daar komt (nog) geen omzet uit en dus kunnen we dit tekort aan omzet daarmee niet opvangen. Verder hebben we op een groot aantal artikelen de marge verlaagd om de verkoopprijzen aantrekkelijker te maken maar ook dat heeft tot nu toe vrijwel geen effect op het aankoopgedrag van de consument. Zo slecht als het nu is hebben we het in de 6 jaar dat we bestaan nog niet eerder meegemaakt en dus hebben we, mede met inachtneming van de verslechterende gezondheidstoestand van mijn vrouw die reuma heeft, besloten om zelf de stekker eruit te trekken. Alle voororders voor het komende seizoen zijn geannuleerd en daarmee is de eerste stap op weg naar het einde van onze onderneming gezet. Tijdens het annuleren van onze voororders hoorde ik van verschillende leveranciers en agenten dat ze voor het komende seizoen tussen de 40 en 65% minder hadden geschreven dan vorig jaar en dat leveranciers nu zelf ook in zwaar weer terecht dreigen te komen. Zoals wij het nu kunnen bekijken zal voor veel ondernemers (detaillisten en leveranciers) in de modebranche de komende jaren het doek gedwongen gaan vallen maar daarmee vertel ik niets nieuws. Maar goed, in de tussentijd dienen we een aantal zaken te regelen die een nette afwikkeling mogelijk moeten maken. De annulering van onze voororders was uiteraard slechts stap nummer één. Ons huurcontract kan per 1-1-2012 worden beëindigd met 6 maanden opzegtermijn, dus die opzegging is inmiddels de deur uit waarmee stap twee ook een feit is. Verder moet nog vermeld worden dat de verhuurder het pand weer in de verhuur heeft gezet en dat we bij het vinden van een andere huurder (mogen we ook zelf aanbrengen) eerder weg mogen. Met de aanwezige voorraad kunnen we zeker nog tot eind Februari vooruit, ervan uitgaande dat we die nog redelijk normaal geprijsd kunnen verkopen aan klanten die willen of durven te kopen. ;) Of we kunnen begin November beginnen met een opheffingsuitverkoop waarmee we op kortere termijn waarschijnlijk veel meer artikelen verkopen, maar wel met een veel lagere marge als gevolg van de afprijzingen die je dan moet doen. We hebben in ieder geval voldoende voorraad om de 30K aan openstaande rekeningen te kunnen voldoen, alleen gaat het op de normale manier lang duren en is het te hopen dat er geen crediteuren in paniek raken nu ze weten dat we gaan stoppen en hun vorderingen alsnog uit handen gaan geven, ondanks dat we hun steeds op de hoogte houden van alle ontwikkelingen en betalingsafspraken hebben gemaakt. Dus zitten we sterk te overwegen om toch maar te gaan voor de opheffingsuitverkoop ook al kost dat marge in de hoop dat we dan met drie tot vijf maanden van alle crediteuren af zijn. Verder zijn er geen uitstaande schulden bij de Belastingdienst of dat soort dingen en is onze bedrijfsauto met twee maanden ook afbetaald. Wel is er het RC van de bank van 35K wat we na de definitieve beëindiging van de onderneming (en dat kan nog wel een klein jaar duren want de webwinkel is er ook nog en je weet maar nooit ;) ) af zullen moeten lossen en waarvan de zekerheid tot een hoogte van drie keer dat bedrag (ja, je leest het goed) is verbonden aan ons huis. De oplossing daarvoor ligt in de verkoop van ons huis, waar we sowieso al het plan voor hadden liggen omdat het veel te groot is voor ons beiden. Daar zal een reëel geschatte 150K overwaarde uitkomen, maar de grote vraag is alleen wanneer we het verkopen in een stagnerende huizenmarkt. Is het een idee om in deze situatie surseance van betaling aan te vragen? Met de 18 maanden die je dan hebt moet het absoluut mogelijk zijn om in alle rust iedereen te betalen wat hen toekomt en zijn we ook in staat om wat meer afstand te nemen van dit verhaal. Wat we willen is iedereen netjes betalen wat betaald moet worden, maar dan wel in een tijdsbestek wat ons past. Graag jullie feedback!

Bijna vergeten een woord van dank uit te brengen aan de mensen die ons hier steeds weer een hart onder de riem steken en ons van allerlei adviezen voorzien! Dat geeft ons mede de moed om door te blijven gaan, dus bij deze: DANK JULLIE WEL! ;D

Tijd voor een update. Inmiddels hebben we alle crediteuren weer betaald (op één na die op eigen verzoek via een regeling betaald wordt, omdat hij een maand geleden zo nodig niet met ons mee wilde denken) en zijn we tegelijk druk bezig om een aantal zaken tegelijk aan te pakken. Allereerst de uitstraling van de winkel: We hebben de winkel zelf meer aangekleed en het pand tevens voorzien van fraaie belettering op de winkelruiten. Dit alles hebben we gedaan in een nieuwe huisstijl die ik wederom zelf heb ontworpen en waar we veel positieve reacties én vanaf de eerste dag meer aanloop op hebben ontvangen. De huisstijl is nu een stuk chiquer en we geven ook heel direct aan dat we in exclusieve damesmode doen, zodat het van meet af aan duidelijk is wat je bij ons kunt verwachten. Dan onze doelgroep....die hebben we nog eens goed onder een vergrootglas gelegd en daar is uitgekomen dat we op onze huidige locatie de bakens enigszins moeten verzetten naar 50+ en grotere maten omdat we die heel veel in onze winkel binnenkrijgen voor dat deel van onze collectie wat daar geschikt voor is. De jongere vrouwen en kleine maatjes zijn hier duidelijk minder aanwezig en dat resulteert in een tekort aan grotere maten wegens uitverkocht en best veel kleine maatjes in de uitverkoop die dan nog niet weg gaan. We kiezen voor het komende zomerseizoen dan ook voor een andere inkoop dan anders en zullen hier duidelijk rekening mee gaan houden. Verder hebben we het besluit genomen om een webshop te beginnen als extra verkoopmogelijkheid. We hadden al eens wat geëxperimenteerd met Marktplaats en dat lukte vrij aardig dus nu moeten we er maar echt voor gaan en een webshop openen op ons eigen domein. (Scheelt weer een hoop SEO werk want we staan al redelijk goed in Google) Per slot van rekening horen we héél vaak dat we zo'n mooie collectie hebben en dat de merken die we verkopen lang niet overal te verkrijgen zijn. Dan moet dat in een webshop toch wel gaan lukken om die spullen te verkopen omdat heel Nederland bij je kan winkelen. Kostentechnisch is zo'n webshop allemaal niet zo spannend zolang je veel zelf kunt doen en gelukkig kan ik dat dus dat scheelt weer heel wat. Als alles goed gaat kunnen we op 1 September open met de shop en we zijn benieuw wat dat gaat brengen. De verwachtingen zijn niet al te hoog gespannen, wat er binnenkomt is meegenomen dus tegenvallen kan het niet echt. Verder weten al onze leveranciers dat het komend seizoen wat langer kan duren met het betalen van de facturen en doen we dus wat veel collega's inmiddels ook doen: Facturen in stukken betalen met de zegen van de leveranciers. Zolang er regelmatig geld binnenkomt bij de leveranciers is het goed en krijg je hun vertrouwen, want uiteindelijk hebben we elkaar nodig om te kunnen bestaan. Zo, dat was het weer even voor nu, als er weer iets te melden valt meld ik mij weer in dit topic ook al is het strikt genomen niet van mij. PS: We zijn op de achtergrond ook nog bezig met de BBZ en een financiering maar dat is nu even naar het tweede plan geschoven omdat we eerst de boel aan wilden pakken en er geen tijd te verliezen was. Financieel staan we er nog steeds niet sterk voor, (geen buffer en dus een wankele liquiditeitspositie) maar zolang we de vaste lasten kunnen betalen, de komende maanden duidelijke groei gaan zien én onze leveranciers kunnen betalen, zijn we nog niet verslagen. Ooit zal het beter gaan en het enige wat wij tot dan moeten doen is keihard werken en realistisch zijn ten aanzien van de te behalen resultaten! Zien we over een maand of 4 dat het écht niet lukt dan trekken we zelf de stekker eruit, maar tot dan gaan we gewoon door met ondernemen want daar ligt ons hart. :) Wordt vervolgd....

Als ik dat zou willen doen dan was ik hier niet gekomen om hulp te vragen..... 8)

Hoi Danny, Ik zal even puntsgewijs reageren: - De mogelijkheid van een Krediethypotheek zit in de WWB maar niet in het onderdeel BBZ. Het gaat daarbij om een speciale vorm van Leenbijstand, een vorm van bijstand waarin de Gemeente je voorziet van een lening die je gewoon terug moet betalen. Omdat we beschikken over een overwaarde van 150K in onze woning en daarnaast nog eens 15 K binnen moeten krijgen uit een erfenis, was dat dan ook waar we op hadden ingezet bij een verkennend gesprek daarover met de Gemeente. De ambtenaar van de Gemeente heeft er echter van gemaakt dat we als zelfstandig ondernemer gebruik dienen te maken van de BBZ wat me op je volgende punt brengt. - Het verhaal Microkrediet kwam dus van de ambtenaar die we gesproken hebben. Inmiddels weet ik dat een Microkrediet werd verstrekt voor de BBZ er was. De ambtenaar spreekt dus blijkbaar nog steeds in de taal van het verleden. ::) Dat we daar op dit moment niet super enthousiast over zijn, komt voornamelijk omdat we niet zeker zijn dat het ziektebeeld (reumatische artritis) van mijn vrouw zich opnieuw zal stabiliseren met haar nieuwe medicatie. Mocht dat niet het geval zijn, dan is er namelijk geen andere mogelijkheid dan per de eerstvolgende mogelijkheid (Juli 2012) te stoppen met de winkel. Gelukkig weten we binnen een drietal weken of de nieuwe medicatie aan zal slaan en mocht dat het geval zijn dan is er geen sprake meer van twijfel (wat wel blijft is de twijfel over de (on-) mogelijkheid tot herfinanciering via dat traject) om de BBZ kans te grijpen wanneer die er ligt. Maaarrrrr.......aan de andere kant is het ook weer zo dat we met een stuk Leenbijstand van 11K zeker zo goed geholpen zijn om verder te kunnen, omdat we dan ineens alle nu nog openstaande posten bij onze leveranciers kunnen betalen. Met zo'n stuk financiële hulp, in combinatie met hulp en advies van ervaringsdeskundigen, moet het volgens ons zeker mogelijk zijn om de winkel een nieuwe impuls te geven (met bijvoorbeeld een reclamebudget wat er nu niet is) en de juiste klanten binnen te krijgen én te houden. De locatie is in ieder geval goed, qua bezoekersaantallen en winkelaanbod is de huidige plaats van vestiging een hele verbetering t.o.v waar we eerst zaten. Gezien de enthousiaste reacties van onze vaste klanten gedurende de afgelopen 4 jaar in combinatie met de gerealiseerde omzet doen we in de basis in ieder geval iets goed, zelfs in deze tijd waarin we inmiddels al aardig wat collega ondernemers hebben zien stoppen vanwege liquiditeitsproblemen of faillissement. (en helaas ook een zelfmoord..... :'( ) Het belangrijkste is om de fouten en zwakke punten uit onze bedrijfsvoering te halen die we zelf niet zien. - Nadat ik René onze adresgegevens heb gestuurd via PM is er verder geen inhoudelijk contact meer geweest waarin we iets hebben afgesproken zeg maar. Hij heeft wel onze website bekeken en laten weten dat die er goed uitzag en vroeg wat we zelf al hadden ondernomen om de zaak uit het slop te trekken. In mijn laatste bericht (en ook dit bericht) staat dat allemaal verwoord en dat heb ik hem via PM ook weer gemeld.

Het waren weer een paar roerige weekjes.... :-\ Allereerst wil ik even inhaken op de dingen die we hebben ondernomen om de winkel zélf een andere uitstraling te geven. Op aanraden van een representatief aantal klanten die we daar specifiek naar hebben gevraagd, hebben we een aantal vazen met (kunst)bloemen en wat mooie planten weggezet. Dat oogt veel minder 'kaal' en geeft behoorlijk wat meer gezelligheid en warmte. De naam van de winkel staat inmiddels ook in grote mooie en duidelijke letters op de etalageruit. Dit hebben we gedaan omdat er buiten eerst alleen een lichtbak was en de winkelnaam met logo levensgroot op de wand achter de kassa was gezet. Vanaf buiten was dat wel te zien bij het bekijken van de etalage, maar eigenlijk niet als je gewoon voorbij liep. Verder komen onze merken in de vorm van logo's op de etalageruit te staan, zodat de klant snel kan zien wat we in ons assortiment hebben. Dit alles hadden overigens we in onze vorige winkel wel gedaan en daar kregen we steeds te horen dat we als 'duur' werden gezien en daardoor dus de drempelvrees hoog was. Om dat hier te voorkomen hadden we dus gekozen voor een meer low-profile uitstraling, wat het effect had dat de verkeerde klanten binnenkwamen. Uitspraken als: Is dat zo duur!? en dergelijke kwamen gewoon te vaak voor. Prijskaartjes in de etalage hielpen daar wel wat tegen, maar niet genoeg, dus nu onze klanten op onze vraagstelling omtrent de uitstraling van de winkel ook aangaven dat die te gewoon, te kaal en ongezellig was, zijn we overstag gegaan. Op Facebook zijn we inmiddels bezig met een offensief om via mensen die er toe doen in de modewereld wat meer bekendheid voor onze winkel te genereren. Een van die mensen is tevens een leverancier van naam en faam die regelmatig op TV te zien zal zijn komende maanden. 8) Verder zijn we helaas geconfronteerd met een leverancier die ons ineens voor een bedrag van 4,5 K heeft aangemeld bij een incassotraject terwijl we in goed onderling overleg volop bezig waren met een betalingstraject. We zijn er niet blij mee, omdat we verder met al onze leveranciers goede afspraken hebben gemaakt over het betalingsverloop en deze leverancier als enige stelt dat hij wel moet vanwege zijn verzekering. ??? In totaal moeten er aan alle leveranciers nog 16K worden betaald om volledig schuldloos te zijn, want alle vaste lasten en belastingen zijn wel betaald. Uiteraard tel ik dan niet ons RC krediet van 35K daarin mee want dat stond en staat helaas vol. Omdat het nu naar het einde van het seizoen loopt, wordt de druk van de leveranciers om te betalen wel steeds groter want ze willen vanaf komende maand hun volgende collectie uitleveren. Daarvoor moet echter eerst de 'oude' collectie die nu nog deels in de winkel hangt betaald zijn, dus hebben we nog maar een paar weken om dat geregeld te krijgen. En met de vakantietijd is het nu eenmaal niet erg druk in de stad en blijft de omzet mede daarom ook een beetje achter. Het mooiste zou zijn dat we snel (tijdelijk) 7K krediet zouden kunnen krijgen om dit op te lossen, (de rest lukt ons zelf wel) want het zou zo maar kunnen gebeuren dat er nog één of meerdere leveranciers hun openstaande vorderingen ter incasso overdragen. Dan zijn we alleen maar extra geld kwijt aan rente en kosten en is het moeilijk om nog zonder vooruitbetaling geleverd te krijgen. Wanneer de winkel dan niet wordt voorzien van een deel van de nieuwe wintercollectie (ook al wordt die dan nog niet echt gekocht) verliezen klanten hun belangstelling en kom je in een neerwaartse spiraal terecht met een uitkomst die je niet wil. We hopen dan ook vurig snel een oplossing te vinden voor dit probleem, want dat beheerst momenteel steeds meer ons handelen. Wat het dan allemaal nog wranger maakt is dat we zeker weten dat er een bedrag van 15K onze kant opkomt, maar dat dat niet eerder zal zijn dan eind September. Die timing is dus waardeloos maar helaas niet te veranderen door de regelgeving eromheen. :( Verder zijn we bij de Gemeente op gesprek geweest over een BBZ regeling in de vorm van een Hypotheek Krediet en/of een aanvulling op het salaris, want we pakken nu maandelijks wel salaris (18K per jaar) maar hebben het geld eigenlijk nodig om de leveranciers te betalen. Beide mogelijkheden werden direct afgeschoten (we hebben nu immers salaris en van een Krediet Hypotheek wilden ze niets weten want extra financiering is geen oplossing voor een structureel probleem) maar we mogen wel een aanvraag doen voor een micro krediet, alhoewel ze niet zeker zijn of dat wel kan omdat dat neer zou komen op een herfinanciering van ons RC bij de bank van 35K. Daarvoor moeten we natuurlijk wel het hele traject doorlopen met resultatenrekeningen en een ondernemersplan en zelfs een verlaat haalbaarheidsonderzoek. Daarna wordt er een extern bureau ingeschakeld om te beoordelen of we wel of niet in aanmerking komen, want de Gemeente doet dit niet zelf. We zitten nog in dubio of we dat allemaal nog wel willen/zullen doen gezien de (op dit moment wankele) gezondheidstoestand van mijn vrouw en de inschatting dat we uiteindelijk misschien toch een afwijzing zullen krijgen omdat ze niet mogen/kunnen herfinancieren. In de tussentijd gaan we maar gewoon door met wat we aan het doen zijn en proberen we er het beste van te maken. Uiteindelijk weten we na 4 jaar ondernemen dat ons concept werkt en dat de huidige problemen oplosbaar zijn mits we genoeg tijd hebben en de economie weer aantrekt waardoor de consument weer geld uit wil geven aan mooie kleding. Vooral dat laatste zou een zegen zijn want het is niet fijn om je marge voor het grootste deel aan klanten weg te moeten geven om spullen alsnog verkocht te krijgen. PS: Mocht er hier een ondernemer in de damesmode branche meelezen....een sparringpartner met veel ervaring zou welkom zijn. ;)

Die paar tientjes absoluut waard gezien je berichten. Creëert een hoop simpele inzichten en is praktisch zonder te verwijzen naar gigantische investeringen e.d. Punt 2: Leg contact met die brancheverenigingen en vraag wat ze voor je kunnen doen. Er zijn er meerdere, een gesprek is gratis. Praat met ze en vraag wat hun toegevoegde waarde voor jou is. Alleen maar leerzaam en in een paar uur kan je die afspraken hebben. Die mensen weten vaak veel van de globale markt, hebben toegang tot onderzoeken waar ze naar verwijzen en algemene trends. Geeft je een goed beeld waar jij het anders doet dan de rest en je ziet mogelijk kansen. Punt 3: TwaBla heeft deels gelijk wat mij betreft. Het kan inderdaad anders. Of jij dat nu kan realiseren vraag ik me af. Overweeg de genoemde punten en kijk wat je er mee kan. Punt 4: Nieuwe collecties heb je gewoon nodig en je hebt inderdaad gelijk dat je er vanaf moet wat mij betreft. Dat begint bij de inkoop, je moet het grootste deel in het seizoen verkopen, daar ligt je winst. Dus het meest praktische punt is uitzoeken hoe je van dat actiematige/sale stijltje af komt. Als je dit uitstraalt en je verplicht voelt te volgen moet je inderdaad vroeg en veel uitverkopen. Er zijn manieren om dat wellicht te matigen. Punt 5: Neem contact op met deze HL gebruiker en praat met hem als hij daar open voor staat: https://www.higherlevel.nl/profiel/u/rvanzandwijk Hij kan zijn toegevoegde waarde beter uitleggen dan ik. Het begint allemaal bij jezelf. Wat de grootwinkelbedrijven e.d. doen boeit niet. Gewoon kijken waar jij wel kan excelleren. Als dat niet lukt dan is het niet rendabel en moet je inderdaad stoppen als je een uitweg ziet. Als je nog kansen ziet, verbeteringen ziet, waarvan ik hoop dat bovenstaande punten je daarmee helpen en richting geven, dan kan je eerst kijken wat je daarmee kan. Stoppen kan altijd nog. Dank je wel voor je input! Duidelijk en to the point en héél belangrijk: Ik kan er inderdaad iets mee. Heb inmiddels ook al een PM gehad van René van Zandwijk dus mogelijk komt daar ook nog iets positiefs uit.

En dat vind ik dus onzin. Als je in de modestraat van Amsterdam zit wellicht wel, maar het merendeel van de Nederlanders dragen hun kleding een volgend jaar ook hoor :P En als je goed hebt gelezen, dan stelde ik dus voor om maar weinig van de "nieuwe" collectie te gaan kopen. Hanteer een gemiddelde prijs (lager dan je concurrent, maar hoger dan tijdens de uitverkoop). Wordt het dit jaar niet verkocht, wellicht volgend jaar wel. Dat scheelt je een hoop aan nieuwe inkoop. Probeer onderscheidend te zijn, wees geen kuddedier. Juist dat laatste (onderscheidend zijn) zorgt ervoor dat we steeds weer opnieuw collecties moeten inkopen. Met alle respect, je komt niet uit deze branche anders zou je weten dat jouw oplossing niet echt werkt en dan met name in het segment waar wij in opereren. Het gaat er namelijk niet alleen om of je in Amsterdam zit maar vooral in welk segment van de markt je opereert. Kleding die wij verkopen gaat zeker langer mee dan een jaar, maar de klant weet tegelijk ook dat je jezelf niet kunt blijven vertonen in een jurk van een seizoen of zelfs twee seizoenen terug. Wij passen wat jij nu voorstelt overigens al wel een jaar toe: minder inkoop per seizoen en basic items terughangen met een iets lagere prijs als zijnde 'nieuw binnen'. Voor impulsklanten en nieuwe klanten werkt dat prima, vaste klanten zien dat altijd direct en laten die artikelen links liggen of verwijten ons zelfs dat we zoiets doen. Wij zijn daar dus altijd heel voorzichtig mee!

Je veronderstelling raakt kant noch wal. Een klant boos nakijken zou betekenen dat ik het ze persoonlijk kwalijk neem en dat is niet het geval. Maar ik ben wel teleurgesteld als ik merk dat ze niets kunnen vinden van hun gading in een winkel die vol hangt met mode die je niet op elke hoek van de straat tegenkomt. Dat is een teken dat ik het niet goed genoeg gedaan heb bij de inkoop, bij mijn service of mijn prijsstelling. Gelukkig komt dat niet zo vaak voor als je zou denken, dus misschien zou ik mijn reactie wat hebben moeten matigen in dat opzicht. Wat betreft je mening over mijn mentaliteit: Dat is jouw mening en of die er bij mij iets toe doet......niet echt nee. Ik ken je verder niet en kan dus ook geen waardeoordeel vellen over de waarde van jouw mening snap je. Maar in ieder geval bedankt voor je duidelijke verwoorde standpunt ook al had ik er inhoudelijk niet zoveel aan.

Ik moet toegeven dat je precies de spijker op de kop slaat waar het mijn gedachtegang over de modebranche betreft. Wat er in Engeland gebeurt is hier ook al volop aan het gebeuren. Jammer dat consumenten niet doorhebben wat een verarming in aanbod dat met zich meebrengt. :( Wij hadden altijd het idee dat we met onze merken al in een niche zaten, maar blijkbaar is dat ook geen garantie voor succes. Daarvoor moeten er nog meer zelfstandige retailers én merken verdwijnen, zodat er uiteindelijk een klein groepje overblijft wat zich dan automatisch als niche kan presenteren. On a side note: Heb zojuist weer even gebrainstormd met een leverancier over mogelijkheden om ons beter op de kaart te zetten en hun actieve rol daarin. Want ze denken wel met ons mee, per slot van rekening halen ze hun omzet voor het leeuwendeel bij kleine zelfstandigen zoals wij en niet bij het grootwinkelbedrijf. ;)

Dingen moeten verkocht worden omdat ze 4 maanden na uitlevering vrijwel geen waarde meer hebben, maar voornamelijk omdat de nieuwe collectie er weer aankomt die 6 maanden daarvoor al ingekocht is. In ons geval is het zo dat we tot op het laatste moment de rekeningen betalen, omdat er anders niet uitgeleverd wordt en je dan met een halflege winkel met spullen uit het verkeerde seizoen komt te zitten. Moet je eens kijken wie er dan nog binnenkomt......nee, de schijn dat alles goed gaat moet te allen tijde worden hooggehouden in onze branche. En klanten weten inderdaad heel goed dat uitverkopen in de modebranche noodzaak is en zeggen dat ook gewoon in je gezicht. Sommige scheppen zelfs op over de koopjes die ze elders hebben gescoord en staan met de volle tassen van de concurrent (niet de grootwinkelbedrijven dus) in jouw winkel. Stel dat ik daarvan af zou willen wijken hoe groot is dan de kans dat klanten bij mij kopen voor de normale prijs terwijl ze het X km verderop voor minder kunnen krijgen? Je zou er versteld van staan hoever klanten reizen, als ze het idee hebben dat hetgeen ze zo graag willen kopen ergens anders voordeliger te krijgen is! Dus verkopen we uit en hangen we de restanten het jaar daarop in een koopjeshoek waar het hele jaar door flink in wordt gegraaid en ook uit verkocht. Zouden we het eerst 3 jaar laten hangen dan verkoop je het nooit meer. :(

Qua kengetallen zitten we wel goed, we wijken niet echt af van het gemiddelde en we weten ook dat we qua vaste lasten niet hoog zitten met iets meer dan 4 K per maand.(incl.salaris) Ons probleem met de te lage omzet is, dat we om omzet te halen teveel weggeven aan kortingen in de uitverkoop en te weinig verkopen in het seizoen tegen de normale prijzen. Wanneer het seizoen begint is er bij ons volop keuze in de winkel aanwezig, maar dan is het voor de meeste klanten 'te vroeg' of 'te warm' of 'te koud'..... :-\ Er wordt van alles verzonnen om maar niet tot aankoop over te gaan en ze vertrekken dan vaak met de zin: 'Ik kom zeker nog een keer terug!' En dat doen ze ook, maar pas dán wanneer er plakkaten met SALE op de ruiten hangen of eerder en dan vragen ze om korting 'want de uitverkoop komt er toch al aan?' Kortom, we geven een groot deel van onze marge noodgedwongen weg tijdens die uitverkoop in al zijn vormen die inmiddels (dankzij de grootwinkelbedrijven) al 6 maanden van het jaar in beslag neemt. Het komt er dus op neer dat we daarmee ook onze winst aan de klant weggeven, net zolang tot we eraan kapot gaan en dan zijn het diezelfde klanten die zeggen dat ze het zo jammer vinden dat je winkel er mee ophoudt. Klanten doen ook graag of ze niet zoveel te besteden hebben, maar gaan wel op vakantie en halen dan bij ons nog even snel een leuk jurkje of topje in de uitverkoop. Trouwens, van het verhaal dat er geen geld zou zijn in Nederland heb ik inmiddels ook de buik wel vol. Dat geld is er wel, maar wordt allemaal richting spaarrekening geschoven om zeker te zijn dat ze iets hebben in tijden van nood zoals tijdens de financiële crisis in 2008. Er zijn er maar weinig die beseffen dat wanneer de banken écht omvallen al die cijfertjes op hun papieren afschriften en beeldschermen niets meer zijn dan dat.....cijfertjes. Over de Mitex: Tja, wij zijn geen lid van de Mitex omdat daar geen geld voor is, net zomin als dat er geld is voor krantenadvertenties ebn dergelijke. De website bouw en onderhoud ik zelf (simpele html) en kost dus verder niks. Alles wat we aan geld binnenkrijgen gaat naar de leveranciers en de vaste kosten. Immers zonder huisvesting, energie en voorraad ben je snel klaar met ondernemen. Over dat er binnen vijf jaar de helft minder kleine zelfstandigen zullen zijn: Ja, dat geloof ik absoluut. Klanten krijgen dan wat ze verdienen: Goedkope slecht gemaakte kleding in een van de vele filialen van een grootwinkelbedrijf dat zijn kleding laat fabriceren in een goedkoop land. En zo lopen ze er uiteindelijk allemaal bij als de chinezen ten tijde van Mao....in een soort van uniform. Sorry dat ik nu misschien wat negatief klink, maar ik heb afgelopen zaterdag te horen gekregen dat een collega ondernemer uit onze vorige vestigingsplaats zichzelf van het leven heeft beroofd één dag voordat hij in een nieuw pand zou trekken. Kon me daar vroeger niets bij voorstellen als mensen zoiets deden, nu begrijp ik wel hoe je zover kunt komen alhoewel wij daar zelf (gelukkig) niet aan denken. Zo gek is het niet bij ons en zal het ook niet worden.

Na het lezen van de waarschuwing omtrent de ouderdom van dit topic toch maar besloten om hier opnieuw te posten. Het is inmiddels twee jaar geleden dat ik hier onze toenmalige problemen met onze damesmodewinkel uiteen gezet heb dus even een korte recapitulatie. Ons probleem was vergelijkbaar met dat van de TS, namelijk het gebrek aan omzet in combinatie met een onwillige bank die niet wilde financieren waardoor we voortijdig kopje onder dreigden te gaan. Door het maken van een nieuw ondernemersplan is het ons toen uiteindelijk toch gelukt om een uitbreiding van onze RC kredietfaciliteit te krijgen tot 35 K om daarmee te kunnen verhuizen naar een nieuw pand op een betere locatie. Vol goede moed zijn we daar dus gestart en in dat jaar (2009) kwam onze omzet op 100 K uit wat circa 30% meer was dan in het jaar daarvoor. Je zou dus denken dat we op de goede weg zaten en eerlijk gezegd dachten we dat zelf ook. Maar toch bleven we met het probleem zitten dat we met de winkel maar geen winst konden maken iets wat in de eerste jaren wel vaker voorkomt. Omdat we bij de merken die we voeren moesten voororderen, blijkt nu echter steeds duidelijker dat we daarmee ook aan (in het begin té) zware financiële verplichtingen vast kwamen te zitten. Het resultaat van dat voororderen was dat we 2 keer per jaar (na de uitlevering van een collectie) binnen een paar maanden voor gemiddeld 30 tot 35 K aan rekeningen moesten betalen en dat we daarvoor alle zeilen bij moesten zetten om dat te kunnen doen. Dat hield ook in dat we meerdere keren uit privé middelen redelijk wat geld in de zaak moesten steken terwijl we er aan de andere kant maandelijks een 'salaris' uithaalden. Door geleidelijk op een lager segment in te zetten (midden i.p.v midden-hoog) hebben we dat probleem in omvang enigszins kunnen terugschroeven maar het neveneffect was dat onze 'vaste' klanten het daardoor steeds vaker af lieten weten. Klanten hebben alleen dan een binding met jou als ondernemer in de mode wanneer je ze een gevoel van exclusiviteit of korting geeft, waarbij vooral het laatste belangrijk is! Doe je dat niet, dan is er via het internet heel snel een concurrent gevonden die wel doet wat jij niet kunt doen en zie je ze niet meer terug. Daarnaast hadden we nog wat andere problemen met onze merken. Zo begonnen we met een merk wat het vanaf dag één dat we ermee aan de slag gingen steeds minder goed ging doen landelijk gezien (designer ging weg en dus verloor men de belangstelling voor het merk) waardoor we in de concurrentie met collega winkeliers merkten dat alleen dumpen met hoge kortingen het spul nog verkoopbaar maakte. Verder werd er door dat merk 'per ongeluk' uitgeleverd aan een failliete klant die het spul voor de inkoopprijs gelijk doorverkocht aan mensen van een woonwagenkamp op 8 kilometer van ons vandaan die het vervolgens op Marktplaats gingen dumpen voor prijzen waar wij niet mee konden concurreren. Inmiddels is het merk zelf begonnen met een webshop (wat niet altijd slecht hoeft te zijn) en leveren ze ook aan Wehkamp en Neckermann....so much for een exclusieve uitstraling. We hebben nu de (wat ons betreft) laatste collectie van hun in de winkel hangen en zelfs met 50% korting is er geen enkele belangstelling meer voor.....gelukkig hebben we er niet heel erg veel van ingekocht. Een ander kleurrijk merk uit Spanje liep als een trein, tot we het zagen hangen bij de overbuurman 100 meter verderop die een winkel heeft van 6 x onze grootte. (en nog diverse andere winkels in het land op franchisebasis) Een beroep op onze exclusiviteitsclausule leverde als resultaat op dat deze collega ondernemer werd bevoorraad via een inkoopcombinatie en dat ze daar dus niets aan konden doen. Intussen werden hun inkoopprijzen steeds wat verder omhoog geschroefd waardoor er in de winkel minder makkelijk werd gekocht dan in het begin. Verder kwamen ze met een aantal shop-in-shops bij een hoop V&D vestigingen dus daardoor werd de markt oververzadigd waardoor er een afvlakking van de belangstelling ontstond. En tenslotte werd de markt overspoeld met rip-offs van dat merk die je op elke hoek van de straat voor weinig (en later steeds meer) kon kopen. Voor ons betekende dat een terugval van 50 % in de omzet van dat merk en dus besloten we om daarmee te stoppen voor het helemaal niet meer zou lopen. Maar goed, weer even terug naar onze 'nieuwe' winkel en de loop van klanten daar naartoe. In de stad waar we zaten bleek dat er een geleidelijke maar duidelijke terugloop kwam in het aantal bezoekers aan die stad. Daardoor merkten we dat er in 2010 geen stijging van de omzet inzat en dat we een jaar hadden met een omzet die zelfs ietsjes lager lag dan in 2009. Dat betekende dat we wéér iets meer moeite hadden om onze leveranciers tijdig te betalen en dat we dus wéér privé geld in de zaak moesten steken om dat allemaal weer tijdig voor elkaar te krijgen. Uiteindelijk zijn we 2010 wel doorgekomen, maar per saldo maken we gewoon geen winst (maar verlies) en blijft het RC krediet vrijwel maximaal open staan met daarnaast de steeds dreigende onzekerheid of en hoelang we nog door zouden kunnen gaan. Als uiterste redmiddel hebben we toen besloten dat we naar een andere stad met veel meer bezoekers zouden moeten verhuizen, omdat we het gevoel hadden dat we op de locatie waar we tot dan toe zaten langzaam aan af zouden sterven. Er is gezocht naar een andere locatie in een stad met een groter aantal bezoekers en we hebben een pand gehuurd voor iets meer dan we eerst kwijt waren, met een clausule dat we na een jaar weg kunnen met een opzegtermijn van 6 maanden. Nu we daar 5 maanden zitten blijkt dat de verhuizing een slechte beslissing is geweest. Onze vaste klanten weten dankzij een intensieve manier om de verhuizing aan te kondigen ons wel te vinden (onze website is al 5 jaar online en we zitten op Twitter en Facebook) maar ze blijven gewoon weg omdat we nu 20 km verderop zitten. En de nieuwe klanten die we hoopten te vinden op onze huidige locatie zijn er wel maar kopen heel moeizaam, niettegenstaande het enorme enthousiasme waarmee onze winkel wordt begroet. Nu is dat tegenwoordig heel normaal want de consument houdt al maandenlang de hand stevig op de knip. Het probleem is dat we ons laatste privégeld in de verhuizing en betaling van de rekeningen van het vorige seizoen hebben gestoken en dat we dus nu voor het eerst te maken krijgen met een stokkende omzet (35% in de min t.o.v ons vorige pand) en leveranciers die hun geld willen zien. Gelukkig is het tot nu toe goed mogelijk gebleken om daar afspraken over te maken, maar we hebben inmiddels al wel door dat we het op de manier waarop het nu gaat deze keer niet tijdig gaan redden om alles voor uitlevering van de komende collectie betaald te hebben. Daarnaast komt erbij dat mijn vrouw steeds meer last krijgt van haar reumatische artritis en dus steeds meer moeite heeft om de lange dagen in de winkel vol te houden. We hebben dan ook (half en half) besloten om te stoppen met de onderneming, omdat we er vanuit gaan dat we niet in aanmerking komen voor een vorm van krediet en we dat ook niet als oplossing zien. Misschien dat een tijdelijk krediet om het laatste jaar te overbruggen nog soelaas zou bieden, maar we zien niet hoe en bij wie we dat voor elkaar zouden moeten krijgen. Vraag is dus: Hebben we te lang gewacht met het nemen van actie om een oplossing voor onze problemen te zoeken en zijn er hier nog mensen met ideeën over wat we nu nog kunnen doen om een en ander netjes af te ronden. Ter overname aanbieden? Een mede-investeerder zoeken met meer ervaring dan wij en er een BV van maken? Het concept is goed maar we doen blijkbaar nog steeds iets verkeerd of zien niet wat we anders moeten doen. Voor alle duidelijkheid: We hebben een woning waar genoeg overwaarde inzit om alle schulden te kunnen betalen dus als we die verkopen is er geen noodzaak voor een faillissement of WSNP traject. Probleem is dat we wel de tijd moeten hebben om dat te doen op onze voorwaarden ( een jaar of zo) en niet dat de bank over een paar maanden ineens de RC opeist en overgaat tot beslaglegging en gedwongen verkoop. PS: Namen van locaties en onze winkelnaam zijn bewust weggelaten....Google is watching all the time. ;)

Je geeft het antwoord zelf al..... ;) Wij hebben dit ook gedaan en zijn er niet slechter van geworden. Je kunt je concept ook trouw blijven als je met 'goedkopere' merken gaat werken die je wél omzet opleveren. Want daar gaat het om......je kassa moet gewoon rinkelen om in business te kunnen blijven. Je hebt niets aan een winkel vol met prachtige hoog-segment spullen die consumenten prachtig vinden, maar die je niet verkoopt omdat de consument nu niet makkelijk geld uitgeeft. (ik herken die mensen inmiddels feilloos....wel roepen dat je spullen zo mooi zijn maar niet tot aankoop overgaan) Kijk eens goed om je heen welke merken die 'Italiaanse' uitstraling hebben waar je in je concept mee was begonnen, maar niet de hoge prijzen en ga daar mee aan de slag in Januari. Koop dan, indien mogelijk met een deel van je verzekeringsuitkering, bij die leveranciers/merken wat uit voorraad en kijk of dat net zo goed aanslaat als dat merk wat het nu al goed doet in je winkel. Blijf intussen proberen om klanten in jouw winkel te krijgen met aanbiedingen op je 'dure' merken, waarvan je naar ik aanneem misschien nog genoeg voorraad in je winkel hebt hangen, om in ieder geval de nog openstaande facturen van die leveranciers te kunnen betalen. Nogmaals veel succes! PS: De winteruitverkoop is ook alweer stiekem begonnen hoe erg ik dat ook vind.....maak bijvoorbeeld één of twee rekjes met aanbiedingen tot 30% om daar op in te spelen.

Even een stukje van mijzelf teruggehaald om deze update wat te verduidelijken. Inmiddels zitten we nu 8 maanden op onze nieuwe locatie en is het ons, afgemeten aan onze behaalde omzetten, duidelijk geworden dat we nu met enige zekerheid kunnen stellen dat we daarmee een goede beslissing hebben genomen. Als alles blijft gaan zoals we het tot nu toe hebben meegemaakt, dan komen we uit op een omzetstijging van zo'n 80 % ten opzichte van 2008. We zijn daardoor in staat om aan het eind van dit jaar alle rekeningen van onze leveranciers betaald te hebben (ook die van het vorige jaar welke nog niet betaald waren) en daarnaast is er maandelijks een bescheiden salaris uitbetaald. En als klap op de vuurpijl sluiten we het boekjaar naar alle waarschijnlijkheid af met een bescheiden winst. Kortom, we zijn op de goede weg zou je zeggen. ;) Toch zijn er ook tegenvallers geweest , zoals het feit dat ons best lopende merk plotseling ook 20 meter verderop in een lang bestaande winkel met een 'saai' imago werd verkocht, ondanks een exclusiviteits 'garantie' En dat was voor onze klanten reden om het bij ons ook niet meer zo gemakkelijk te kopen, want ze wilden wel iets exclusiefs voor dat geld. Uiteindelijk kregen we na flink klagen geen harde toezegging van de agent dat er daar niet meer geleverd zou worden, en kwamen er tegelijk in heel het land ook een flink aantal shop-in-shops van dat merk bij. Dag exclusiviteit en voor ons dus dag merk......tijd voor wat anders. Van een tweede merk hebben we zo'n beetje alles voor sterk afgeprijsde prijzen moeten verkopen, omdat het anders gewoon niet wegging. (met dank aan de recessie en de media die het publiek helemaal gek maken met hun negatieve geblaat over hoe slecht het toch allemaal gaat) En dan de recessie......een fenomeen waar we net als ieder ander ook mee te maken hebben en waar je steeds weer mee wordt geconfronteerd. In de week van Prinsjesdag hadden we bijvoorbeeld een weekomzet van iets meer dan € 500,- en sloeg de schrik ons om het hart. De week daarop kwam er gelukkig weer een stevig herstel en zaten we gemiddeld weer goed, maar het jo-jo gedrag van de consument maakt het niet altijd gemakkelijk om vertrouwen te houden. Dat de consument de hand op de knip houdt is duidelijk en we zijn nu ook al langer bezig om onze artikelen ook echt te verkopen. De tijd dat men binnenkwam op een merk en zelf een keuze maakte om daarna af te rekenen is duidelijk voorbij en alleen met service en goed advies kun je nu nog scoren. Gelukkig is dat bij de ketenwinkels waar veelal jong en onderbetaald personeel staat nog niet doorgedrongen en daar doen wij ons voordeel mee. Voor komend voorjaar hebben we twee nieuwe merken in de winkel waarvan er een exclusief in de Benelux bij ons te koop is (voor een periode van één jaar) en het andere een budgetlijn is van een exclusief merk wat we nu (nog) niet willen brengen. De plannen voor een webwinkel zijn nog steeds alleen maar plannen, gewoon omdat we heel veel moeite moeten doen om de winkel goed draaiend te houden en we geen tijd hebben om daar echt mee aan de slag te gaan. En van halfslachtig werk komt alleen maar ellende, dus beginnen we daar pas aan als er voldoende tijd voor is. Zo, jullie zijn weer op de hoogte van ons wel en wee en ik hoop dat het andere beginnende ondernemers weer wat helpt om de moed erin te houden. @Jongambiteus: Gewoon doorgaan met waar jij in gelooft en niet de moed opgeven! Probeer dingen uit en wees niet bang om foutjes te maken zolang die geen structurele schade aanrichten. Zo te lezen ben je aardig op de goede weg en ga je het wel redden, maar het gaat je nog wel een paar jaar kosten. Maar als je het nu kunt redden (tijdens deze recessie) dan kun je het daarna zeker redden! We wensen jou in ieder geval alle succes!

Allereerst is het belangrijk om kwalitatief vergelijkbare producten in Nederland op te zoeken en te kijken naar de daarvoor geldende verkoopprijzen. De verkoopwaarde in het (niet EU ) thuisland is niet altijd een goede indicatie, zeker niet als het een land betreft met een lagere levensstandaard. Het is, zoals Rien Gluvers ook al zegt, daarbij inderdaad heel belangrijk om te kijken naar wat de consument in Nederland wil betalen voor jouw producten. Daarbij is de afweging of je met het presenteren van je producten moet/kunt gaan voor kwaliteit of kwantiteit ook een belangrijke. Wil je 10.000 stuks tegen € 50,- verkopen of 100.000 stuks tegen € 5,- verkopen bijvoorbeeld. En aan wie ga je die artikelen verkopen? Heb je al een idee hoe je de detaillisten gaat bereiken aan wie je wil gaan verkopen? In de damesmode (mijn branche) gaat het voor wat betreft de marges voor detaillisten als volgt: Op goedkopere merkartikelen (inkoop vanaf € 10,-) kun je marge 3.0 toepassen wat een verkoopprijs van € 30,- incl.BTW geeft. Op duurdere merkartikelen (inkoop vanaf € 60,-) kun je marge 2.6 toepassen wat een verkoopprijs van € 156,- incl. BTW geeft. Sommige exclusievere merkartikelen krijgen ook wel marge 2.7 tot 3.0 mee om die exclusiviteit van dat merkartikel op de kopersmarkt te behouden. Dit lijkt allemaal heel erg veel, maar in de praktijk is het voor de detaillist wel anders. Want als je een doorverkoop hebt van 60% van je ingekochte voorraad aan het begin van de uitverkoop, dan moet je de resterende 40% van je voorraden tegen afgeprijsde prijzen (50% korting op de verkoopprijs is verkopen tegen inkoop + BTW en vrijwel géén winst) gaan verkopen en dat drukt je gemiddelde nettomarge uiteraard enorm. Als je als detaillist jaarlijks als nettomarge 2.0 gemiddeld op je hele voorraad haalt is dat dus een goede prestatie! Ik hoop dat je hier wat mee kunt. ;)

Nee, je maakt een denkfout. Die gezonde voedingsbodem is er alleen maar als je je eerdere prognose moeiteloos haalt, en dat is door de vetgedrukte redenen volgens jou nu niet (meer) het geval. Wat je dus moet doen is zorgen dat je die eerdere prognose wél haalt door maatregelen te treffen welke de negatieve effecten weer ongedaan maken. Verhuizen is geen optie vanwege je huurcontract lijkt het, maar ik zou het in ieder geval met de verhuurder bespreken. Hij heeft er ook geen belang bij wanneer je failliet gaat aan te hoge vaste lasten en is misschien wel genegen een oplossing te vinden. (tijdelijk een lagere huur bijvoorbeeld of je tussentijds laten gaan) Een A1 locatie is mooi maar geeft ook aan dat de consument behoorlijke prijzen dient te betalen voor de producten die je verkoopt, zeker als dat uitsluitend topmerken zijn. (en nu met de kredietcrisis houdt men toch de hand op de knip) Die spullen worden uiteraard nog wel verkocht, maar meestal door zaken met een trouwe vaste klantenkring en die heb jij nu nog niet. Laat flyers uitdelen door studenten of scholieren en zorg dat je winkel in beeld komt op welke manier dan ook. Kortingsacties, reclamestunts (een paar mooie sportauto's voor de deur in het weekend) en een bijstelling van je segmentatie naar beneden (middensegment) zodat je producten voordeliger kunt aanbieden. Daarmee bereik je mogelijk weer een nieuwe doelgroep die je deur nu voorbij loopt omdat ze denken dat je te duur bent, wat weer is afgeleid van de topmerken die je nu verkoopt. Adverteer via het internet (iLocal en Winkelparade.nl) en zorg dat je een eigen website hebt waarop je kenbaar maakt wie je bent en wat je brengt. Kortom, zoals je het nu doet gaat het niet lukken en dus moet je in ieder geval je koers wijzigen zodat er geld binnenkomt en niet vasthouden aan een oud ondernemingsplan en klagen dat het maar niet wil lukken en excuses bedenken waarom dat zo is. Daar hebben banken een hekel aan en dus willen ze je dan niet helpen. Ondernemen is vooral flexibel zijn in je denken én in je handelen, zodat je altijd in staat bent maatregelen te nemen om je onderneming levensvatbaar te houden. Domweg geld lenen om je schulden af te betalen is niet de oplossing, want na een paar maanden komen er weer nieuwe rekeningen en begint het weer van voren af aan als je omzet (nog steeds) niet hoog genoeg is. Sorry als ik wat belerend overkom, maar ik hoop dat mijn woorden je zullen inspireren om je lot in eigen hand te nemen. Zo heb ik het bij onze onderneming tenminste wel ervaren en dat heeft me tot nu toe nog steeds succes gebracht.

@Jongambiteus: Spijtig om te lezen dat het nog steeds niet zo goed gaat met je onderneming ...... :( Belangrijkste les die ik van Marco heb geleerd, was dat je bij het opstellen van een ondernemersplan uit moet gaan van een realistische omzetverwachting en een zo duidelijk en accuraat mogelijke opsomming van de vaste en variabele lasten per maand, inclusief een 'salaris' voor jezelf. Jezelf rijk rekenen met hoge omzetprognoses heeft geen zin en zorgt er alleen maar voor dat je bij tegenvallende omzetcijfers steeds in de stress schiet, omdat je ziet dat je je rekeningen niet kan betalen zelfs niet als je er betalingsregelingen voor hebt getroffen. Misschien heb je in je eerdere prognoses de lat toch wat te hoog gelegd voor jezelf? Ik hoop dat je er financieel gezien uiteindelijk redelijk ongeschonden vanaf gaat komen mocht het op een (vrijwillig) faillissement uitdraaien. Voor wat betreft onze winkel: Wij zitten nu sinds een week in onze nieuwe locatie en draaien nu al (de officiële opening met de bijbehorende publiciteit moet nog komen) een omzet die we op de vorige locatie als een hele mooie omzet gezien zouden hebben. Voor wat betreft Januari en Februari zaten we in het oude pand op 95% van de omzetprognose en zijn we daarnaast vanwege de verhuizing ook nog een week dicht geweest. Ik herken dus (nog) niets van een tegenvallende omzet, wat ik bij jullie berichten wel lees. Misschien komt dat ook omdat de positie van onze website de afgelopen maanden met bijna 800% is toegenomen volgens de Alexa ranking. Feit is dat we inmiddels klanten uit heel Zuid-Nederland (zeg maar alles vanaf Utrecht) vandaan krijgen en we daar dus steeds meer omzet mee binnen gaan halen. Ze zoeken op 'onze' merken en we zien dat de consument steeds meer bedreven raakt in het vinden van wat zij wil hebben via het internet. We overwegen dan ook om naast de winkel een volwaardige webwinkel te openen, of minstens een mogelijkheid te creëren om spullen op te laten sturen nadat ze vooraf betaald zijn. Verder blijven we heel erg alert op trendwisselingen in de markt en wisselen we merken die het niet goed genoeg doen in voor nieuwe merken met potentie. Daarbij hebben we vanwege de kredietcrisis de focus van onze inkoop en dus ook onze verkoopprijzen wel wat verschoven van het hogere middensegment naar het lagere middensegment. Lag onze 'vanaf' prijs eerst rond de € 60,- nu is dat € 20,- geworden waarbij tegelijk de hoogste prijzen van rond de € 750,- zijn gezakt naar zo'n € 450,- Dat die stap een goede is geweest zien we aan de omzet per merk die we wekelijks bijhouden. Wanneer de kredietcrisis is uitgeraasd zullen we bekijken of we eventueel weer terug willen gaan naar boven. Al met al is het voor ons dus nog steeds heel leuk en spannend om de uitdaging aan te gaan om van onze onderneming een succes te maken ook al zijn we er wel vaak 24 uur per dag mee bezig. @Verkoper: Dat er een groot aantal (gevestigde) zelfstandige ondernemers in de modebranche failliet zal gaan is een paar maanden geleden al duidelijk aangekondigd door o.a de Rabobank. Mijns inziens komt dat voornamelijk omdat die ondernemers (en ik bedoel dat niet respectloos) al jarenlang hetzelfde ding doen en dus de vernieuwing in de branche missen. Ik weet dat het in de herenmode allemaal wat gematigder gaat als in de damesmode, maar bedenk daarbij wel dat veel mannen worden 'aangekleed' door hun vrouwen. En die zijn wél gevoelig voor trendwisselingen en dergelijke. Ik denk daarnaast ook dat het in de herenmode nog belangrijker is wie je doelgroep is om omzet te kunnen blijven scoren.

Even een update na een periode van heel hard werken en heel veel leren.... ;D Het belangrijkste nieuws: We hebben nu eindelijk toch een financiering rondgekregen bij de Rabobank en zijn inmiddels bijna over naar een ander pand op een veel betere (zicht) locatie! :-K Allereerst wil ik Marco van den Maagdenberg bedanken voor zijn adviezen én de verwijzing naar MTP accountants. Dankzij hem en de beide dames van MTP is het ons gelukt om op eigen kracht een veel beter ondernemingsplan op te maken, om daarmee bij de bank te kunnen laten zien dat wij, ondanks de vele negatieve berichten en vooruitzichten, erin geloven dat we het toch kunnen gaan maken met onze kledingwinkel. Inmiddels zijn er ook een aantal leveranciers bereid gevonden om kredietfaciliteiten beschikbaar te stellen en dus gaan we het zo wel redden als de verwachte omzet er komt, en die gaat er gewoon komen in het nieuwe pand! Achteraf hebben we er dan ook geen spijt van dat we de BBZ regeling niet hebben gebruikt want de ambtelijke molens waren nu dan nog lang niet uitgemaald..... ;D @Jongambiteus: Ik hoop voor jou dat het nog steeds allemaal naar omstandigheden goed met je gaat en je er ook uitkomt met je onderneming. Laat anders even weten hoe het er nu voorstaat.......

Een aantal berichten van ons moet je ook gewoon lezen als een 'voortgangsrapportage' jef. ::) En in sommige gevallen staat daar dan weer iets in wat ervoor zorgt dat iemand een stukje informatie en/of kennis kan delen. Toevallig is dit draadje een stuk langer geworden, mede omdat ik me hier met een soortgelijk probleem heb gemeld en van mening was dat jongamibtieus wel wat steun van een lotgenoot kon gebruiken. Dat het eind zoek is ben ik dan ook niet met je eens, dat het eind nog niet in zicht is, daar kan ik mij wel in vinden. ;)