Right

Wat grappig! Ik heb die Maslow piramide tijdens mijn studie vaak voorbij zien komen. Altijd als "stampwerk" beschouwd voor tentamens, maar nu kan ik mezelf er ook in plaatsen. Geeft wel enigszins duiding moet ik zeggen. Thanx! :) PS: eind twintiger, en nog geen gezin.

Je moet het fysieke beeld van een schouderklopje en een fles champagne loslaten. De 'beloning' zit in het aangegaan zijn van een uitdaging en geslaagd zijn in de oplossing ervan. Dat zal voor veel ondernemers DE beloning zijn. Of het daarop volgend succes: nieuwe opdrachten, mond tot mond reclame, nieuwe klanten. Als geld geen drijfveer is, dan zullen voldoening, zelfontwikkeling, het bereiken en/of creëren van iets en vrijheid dat wel moeten zijn. Je zou de E-scan van de Rabo eens moeten maken voor jezelf. Wel 155 vragen, maar het geeft een goed beeld van welk type ondernemer je bent en waar je op moet letten en waar je aan moet werken. Succes Dank voor je feedback! Je hebt deels gelijk over die tegenstrijdigheden , het is dan ook een emotioneel beladen hobbel waar ik nog even overheen moet. Werk is voor mij (en ik denk voor veel mensen met mij) toch iets waar ik voldoening uit haal. Het zal wennen worden dat straks niet meer mijn spreekwoordelijke handje wordt vastgehouden door een werkgever, maar dat alles wat ik zakelijk ga doen (ten goede en ten kwade) enkel en alleen op mijn bordje terecht gaat komen. Misschien is het wat dat aangaat wel een beetje koudwatervrees voor ik dat (voor mij nog onbekende) zwembad van het ondernemerschap induik. Ik heb de test gebookmarked, thanx!

Kijk! Deel je op zulke avonden ook veel hindernissen/typische ondernemers issues?

Zou je daar wellicht wat over kunnen vertellen? Ben erg benieuwd!

is een middel en geen doel. Ik snap hem verder niet, eerste vraag is toch, hoe denk ik successen te bereiken? Misschien ben je geen ondernemer, maar wel een goede relatiebeheerder of sales manager? Zoek het 'groter' in dienstbetrekking of anders toch als zelfstandige als je daar achter kunt staan. Mooiste schouderklop is toch wel de 'verworven' vrijheid van een 'succesvol' ondernemer. Groet, Highio Je snapt mij denk ik niet helemaal. Mijn idee en commercieel businessplan liggen al lang klaar en heb ik uitgebreid overdacht . Dat is hier helemaal niet het issue.

Allereerst, Dank voor je feedback, en je laat mij gelijk al nadenken over een aantal beweegredenen. Geld an sich is geen drijfveer voor mij, maar ik ben wel erg materialistisch ingesteld. Toen ik nog een kind was, zag ik mijn toekomst al voor me met grote huizen en mooie wagens. Uiteraard is dat heel basic gedacht, maar het is weldegelijk een issue voor mij. De grootste drijfveer is wellicht een stuk trots: na hard werken kunnen zeggen: "dit heb ik opgebouwd". Waarom het mij stoort dat de baas door mij "rijk" wordt? Goeie vraag. Het brengt een soort dubbel gevoel in mij naar boven, en de vraag: "zou ik dit ook niet voor mijzelf kunnen doen". Is dat "schouderklopje" het waard dat ik hem "rijk" maak, en er zelf met een spreekwoordelijke fooi vanaf kom.

Hallo ondernemers, Ik zit al geruime tijd te dubben over een bepaalde kwestie. Ik werk al jaren in de commercie voor verschillende bazen. In alle bescheidenheid mag ik wel zeggen dat mijn omzetten méér dan hoog zijn. Als "beloning" krijg ik dan een bonusje en een compliment van collega's. Vooral dat laatste, is voor mij best belangrijk. Aan de andere kant knaagt het dat de baas bij wijze van spreken steeds dikkere auto's rijdt door mijn commerciële inzicht, en slapend rijk wordt. Al heel lang speel ik dus met de gedachte om voor mijzelf te beginnen. Maar dan..... zit ik straks aan een bureau in een gehuurd etagetje. Uiteraard bezig met het leren ondernemen, de klappen van de zweep opvangen. Maar.... hoe vier ik successen? Immers: deze lijken mij een belangrijke drijfveer voor het ondernemerschap. Het klinkt misschien raar, maar jezelf een schouderklopje geven.... hoe doe je dat? En voor "wie" ga ik proberen die tent uit de grond te stampen. Voor mijn dierbaren? Geld is niet mijn drijfveer, succes en "eer" wel. Feit is dat het zonde zou zijn als ik het niet zou doen. Hoe staan jullie hier eigenlijk in en wat drijft jullie om ondernemer te zijn?

Goedemiddag, Misschien heb je hier iets aan: http://www.ikbeginvoormezelf.com/2010/03/25/bram-en-bart-gemist/

Hoi, Laat ik beginnen met te zeggen dat ik je logo hier op HL werkelijk prachtig vind! :) Het bedrijfslogo op je site daarentegen doet mij nogal amateuristisch overkomen. Verder roept je landingspage bij mij erg veel associaties op met een willekeurige blogspot pagina. Ik wil als potentiële klant bij binnenkomst een stukje "vuurwerk" zien! Een paar seconden meegenomen worden in de wereld en mogelijkheden die jij mij als zijnde website/concept ontwikkelaar kunt bieden, waarna ik land op een retestrakke en overzichtelijke website zonder allerlei kleurtjes.

Beste Edo, Dank voor dit kijkje in de keuken! Ik vind je vermogen om tegenvallers/tegenslag (relatief) snel achter je te kunnen laten ontzettend knap. Dat is denk ik nog een leerpunt voor mijzelf!

Een paar opmerkingen: - Ik vind je site vrij standaard/ietwat goedkoop overkomen. Daarmee doe je mijns insziens geen recht aan het vrij exclusieve product wat je verkoopt. Bij een dergelijk product verwacht ik een meer chique sfeer (zoals in een chocolaterie) i.p.v een logo met wat "zijtakjes" en een vrij (sorry dat ik het zeg) mutserige achtergrond. - Ik krijg niet het gevoel dat jij mij persóónlijk wilt helpen in mijn keuze voor chocolade/bonbons. Ik zie (na het nodige klikken) een assortiment met een beschrijving, en thats it. Niet verkeerd, maar voor mij ook zéker niet uitnodigend. Ik zou hooguit bestellen als ik snel wat bonbons nodig heb, en toevallig op jouw site uitkwam. - Denk eens na over de mogelijkheid om klanten zélf een bonbon doos te laten samenstellen, zoals in een chocolaterie: Het valt op, is uniek, en je komt geheel tegemoet aan de individuele wens van de klant. Ga eens praten met een webdesigner (er lopen er volgens mij genoeg rond hier op HL) over bijvoorbeeld de mogelijkheid van een interactieve winkel met een vitrine o.i.d. - Je Ideal mogelijkheid is oké.

Tot nu toe hartstikke bedankt voor alle bijdrages. Super! Als ik jullie reacties goed doorlees, kan ik daar zo'n beetje uit opmaken dat ik het het beste kan beginnen met een simpele basisadministratie d.m.v een kasboek/excelsheet. Daarnaast verdiend het aanbeveling om in de beginfase de hulp in te schakelen van een onafhankelijke deskundige om zodoende mijzelf ( toch maar) de basisbeginselen van het boekhouden eigen te maken. Als mijn onderneming (hopen we dan maar ;)) ietwat verder is gegroeid, kan ik dan met een geruster hart meer administratieve taken uitbesteden aan een externe partij, omdat ik dan door mijn opgedane kennis tóch een oogje in het zeil kan houden. Lijkt mij opzich een prima uitgangspositie! Als ik nog één keer lastig mag zijn: Plannen jullie een vast tijdstip per dag/week/maand in voor administratieve handelingen, of doen jullie dit als een soort automatisme tussen de bedrijven door? :)

Dit lijkt op het compleet leeg trekken en nog verder ruïneren van hardwerkende ondernemers die op de rand van de afgrond staan. En dan ook nog met een dergelijke attitude komen aanzetten..... >;(

Hallo, Ik ben Right en ik lees al een tijdje mee op Higher level. Ik ben al een tijdje bezig met plannen voor een eigen onderneming. Vekopen/handelen kan ik als de beste, maar administratie vormt voor mij een zwak punt. Ik heb er een gloeiende hekel aan, en vind het (diep van binnen) eigenlijk maar geneuzel en tijdsverspilling. Rationeel bezien weet ik echter donders goed dat een gezonde administratie onvermijdelijk is voor succesvol en gezond ondernemerschap. Het eerste wat in mij opkomt is dan ook: uitbesteden, zodat ik me met de business kan bezighouden. Toch denk ik dat laatstgenoemde mij als toekomstig ondernemer zeer kwetsbaar maakt. Het voelt alsof ik de helft van mijn (toekomstige) onderneming uit handen geef aan iemand die daarmee kan doen en laten wat hij/zij wil, terwijl ik daar geen inzicht in heb. Mijn vraag is als volgt: Zijn hier ondernemers die zwak zijn/ oorspronkelijk zwak waren in administratie. Hoe heb je dit aangepakt/opgelost/ getackeld? Ik stel jullie bijdrages ontzettend op prijs, en ik hoop hiermee iets verder te komen in deze (voor mij) zeer lastige hiaat. Alvast hartelijk dank! :)

Beste Hans, Als ervaren verkoper/aquisiteur herken ik veel in wat je zegt in je columns. Wat volgens mij áltijd een absolute randvoorwaarde is, is dat je "het spel" van nature in je hebt. Je kunt een (koude) aquisitie geheel (of deels) planmatig voeren, maar je komt in de knel op het moment dat je moet "schakelen". Een mooi en simpel praktijkvoorbeeld vindt je bij de eerste de beste callcenter medewerker die jou om 18:00 opbelt om zijn/haar energie of financiële producten aan de man te brengen. Stel eens een tegenvraag in een héle andere richting, en je antwoord zal meestal gestotter, geblader door het script of zelfs het geheel stilvallen van de telefonist(e) zijn. Een échte verkoper, weet op dát moment te schakelen, te luisteren, te anticiperen, of het gesprek weer naar zich toe te trekken. Dat is Mijns inziens een soort fingerspritzengefuhl. Hoe kneed jij iemand om hem/haar die koopmansgeest bij te brengen? Van een jonge wiskundige, kun je mijns inziens namelijk ook geen topvoetballer maken, ook al leer je hem -op papier- alle theorieën van het spelletje. Ik ben razend benieuwd hoe jij zulks aanpakt! Je analyse van het benoemen van het probleem, vind ik zéér sterk. Daar zou ik graag aan toe willen voegen dat het, geheel op eigen initiatief, benoemen -en vervolgens wegnemen- van een bekend probleem/vooroordeel over je product, zo nu en dan ook zéér gunstig kan uitpakken. Bij veel verkopers ontbreekt de durf hiervoor "want de klant zou weleens kunnen denken dat..." Mijn ervaring is dat het negen van de tien keer in je eigen voordeel uitpakt omdat het vertrouwen wekt. Ook hier geldt echter weer, míts op het goede moment toegepast.

Er bestaan leveranciers die horloges aanbieden ten behoeve van een private brand. Je koopt deze Horloges als het ware "van de plank", en kunt deze laten voorzien van een eigen merk logo. Deze leveranciers zijn voornamelijk te vinden in het midden-oosten. Wat betreft Europa kom je dan al gauw in Zwitserland uit. Dergelijke fabrikanten zijn er meestal niet erg happig op om voor private brands te produceren, aangezien zij in een niche markt opereren.

Volgens mij zitten er hier ook een aantal specialisten op het gebied van retailmarketing. Wellicht een idee om die eens te polsen m.b.t de formele richtlijnen? :) Ik persoonlijk heb veel ervaring met aquisitie. De basis daarvan is toch wel de boer op met je product. Morgen een lijst maken met zaken binnen je branche die mogelijk interessant kunnen zijn voor jou, en bellen voor een afspraak en een demonstratie van hetgeen je verkoopt. Ik ken de markt waarin je opereert niet, maar het is erg belangrijk om vooraf goed na te denken over welke partijen mogelijk interessant zijn voor jou als wederverkoper. Denk hierbij aan hoog/midden/laag segment. Om wat voor soort mozaïek gaat het precies?

Goedenavond, Tja, ik zie toch wel enige beperkingen bij het online reserveringssysteem voor restaurant-tafels hier in NL. Open table is een prachtig systeem, maar wél puur passend bij de Amerikaanse eetcultuur. In de VS is het namelijk voor veel mensen gebruikelijk om een paar keer per week buiten de deur te eten. Vaak gaat het dan om eenvoudige gerechtjes als een bordje Chili of een burger. In de 24-uurs-economie die Amerika heet is zo.n systeem natuurlijk een uitkomst. Wij Nederlanders zijn niet zulke frequente buiten de deur eters. Dit houdt ook in dat áls we dan gaan, we het meestal ook meteen goed doen. Er wordt dan vaak even over nagedacht wáár men gaat eten en bij die 100 euro plus kan een telefoontje er vervolgens ook wel vanaf. I.i.g succes! :)

Komt er nog een toelichting? Als het i.d.d voor Marcel te persoonlijk of whatever is, respecteer ik dat uiteraard. Ik vind i.i.g niet dat het gesloten mag worden omdát het over de persoon achter de ondernemer gaat.

Kan iemand mij misschien vertellen waarom dit topic niet meer zichtbaar is? Duizenden mensen (waronder ik) hebben het verhaal van Marcel gelezen en hier veel van geleerd. Gebruiker René van Zandwijk vroeg recentelijk om een update, zodat we óók op de hoogte kunnen worden gebracht van de nasleep en e.v.t toekomstplannen van een dergelijke ondernemer. Kortom: de puzzel is nog niet af. De mens en de drijfkrachten achter een ondernemer zijn mínstens zo interessant en leerzaam als diens zakelijke doen en laten. Het één kan namelijk niet zonder het ander. Zonder dat het hier nou meteen een chatbox wordt, vind ik persoonlijk dat daar bést weleens een beetje meer aandacht en ruimte voor mag zijn op HL. Gr, Right

Hallo Nils, Tja, als ik je (indrukwekkende) CV bekijk op het gebied van innovatie en investeringen, geeft dat mij geen enkele reden om aan je verhaal te twijfelen. Blijft mijns insziens over dat het - op zijn boeren jongens gezegd- toch nooit kwaad kan om tegen een zeer beperkt financieel risico startende ondernemers een beetje op weg te helpen als overheid? Liever iemand die de stoute schoenen aantrekt en zijn droom (een onderneming) najaagt, dan iemand die ongelukkig is bij een baas en in de WW beland en/of werkloos wordt. Gr, Right

Een welvarend land als het onze heeft behoefte aan innovatie en daaruit voortvloeiend ondernemerschap. Aangezien starters tegenwoordig (al dan niet terecht) over een wel zéér hoge drempel moeten om nog iets los te krijgen bij een bank, geeft de overheid een duwtje in de rug met een kleine stimuleringsregeling. Mijns insziens geen slecht idee als je kijkt naar de ondernemingen, werkgelegenheid -en uiteindelijk het geld richting staatskas- wat daar weer uit voortvloeit. Gaan we dan ook nog eens uit van wat men in economische termen de `varkenscyclus` noemt (de economisch slechte tijden zijn het beste om te starten voor een nieuwe ondernemer) dan zit daar een missing link bij de bank, aangezien deze momenteel al helemaal de hand op de knip houdt. Ook hier speelt het microkrediet dus mooi op in. Samenvattend: - De risico´s voor de staat zijn minimaal - Het kansen bieden aan serieuze ondernemers die zelf hun broek willen gaan ophouden om zo een bijdrage te leveren aan de economische groei, is een investering in eigen land. - De inbegrepen .ondernemingscoach (waar ik zelf niet zo´n heel erg groot voorstander van ben) houdt een vinger aan de pols om risico´s wat binnen de perken te houden. Last but not least: Het is niet één van de sterkste argumenten, maar als je kijkt hoe er in dit land met subsidies gesmeten wordt naar milieubewegingen, minderheidsgroeperingen en integratieprojecten, dan is een investering in je eigen economie duidelijk de meest hoopvolle van het hele rijtje.

Top, daar kan ik echt wat mee! ;D

Integendeel zelfs :) Ik heb in mijn carriere als accountmanager echter vaak te maken gehad met kletsmajooren die dachten verkoop te kunnen "bijbrengen" aan de hand van wat theorietjes uit business-literatuur, en zelfbedachte ratjetoe´s die (zoals ik al eerder zei) vaak een afspiegeling zijn van hun eigen ego. Vaak zijn het mensen die zelf nog geen brood kunnen verkopen, maar toch denken de wijsheid in pacht te hebben. Echt waar, je moest ze de kost geven, al die rekening schrijvende sales-trainers en "inspiratie coaches". Ik nodigde ze dan meestal uit om een dagje mee te komen draaien in de praktijk. De boer op en op klantbezoek. Maar dat durfden ze meestal niet. Als ik tijdens mijn studie communicatie íets geleerd heb, dan is het wel dat qua sales de theorie geen ene bal met de praktijk vandoen heeft. Verkopen leer je mijns insziens dan ook in het veld, en dan kom je er al snel achter of je er geschikt voor bent of niet. En ja, er zijn ook een hoop goede coaches: dat zijn 9 vd 10 keer zélf (ex) ondernemers of mensen uit het veld. Mensen die praktisch meedenken en niet met bullshit-verhalen op de proppen komen.

Beste Fred, dan heb ik het w.s iets anders geintrepreteerd ;) Wat je zegt klopt. Vooral dicht bij het moment dat de deal gesloten lijkt te gaan worden, slaat bij veel verkopers de angst toe, en begint men ontzettend veel te praten, terwijl de klant nog gewoon rustig nadenkt. Ik durf zelfs te beweren in 9 vd 10 keer ten voordele van de verkoper. Het paniekerige gepraat brengt de klant dan alsnog aan het twijfelen, waardoor de deal afketst of de klant meer bedenktijd wil. Ook na het sluiten van de deal is het belangrijk niet opeens je mindsetting te veranderen. Beter kun je er voor zorgen dat je de klant met een tevreden gevoel achterlaat. Pas als je klaar bent met de klant, kunnen de spreekwoordelijke kurken van de fles.