4711

Als de werkgever alleen een gedeelte van de brandstofkosten betaalt (omdat een bepaald gedeelte doorberekend wordt), dan betaalt de werknemer toch dat andere gedeelte? En dat is een eigen bijdrage voor de auto. En dus klopt de bijtelling niet die jullie de werknemer mee opzadelen. Althans als deze eigen bijdrage niet op de bijtelling, in de loonadministratie, in mindering wordt gebracht. Of is de eigen bijdrage in de loonadministratie verwerkt? En hoe doen jullie dat dan?

Dat klopt dan toch niet? Jullie zadelen de werknemers op met een te hoge bijtelling, want jullie corrigeren hun eigen bijdrage niet (dat is de brandstof die zij kennelijk zelf moeten betalen!). De autokostenfictie (de forfaitaire bijtelling van 25% enz.) heeft als uitgangspunt dat de werkgever alle autokosten voor zijn rekening neemt. Maar jullie laten hen de benzine betalen. Of ik begrijp niet precies hoe jullie dit nou doen, dat kan ook…

Dat klopt, Joost. Maar omdat het over ‘verwachtingen’ gaat wordt het wel erg vaag wanneer iemand met hoge verwachtingen (een dromer, zeg maar) geacht moet worden om terug op aarde te komen en zich te realiseren dat de verwachtingen niet uit zullen komen. Althans heb ik het altijd een ongelukkige regeling gevonden.

Zoals ik het begrijp (ik ben geen jurist trouwens) gaat het in de VAR-aanvraag over jouw “verwachtingen” enzovoort. Als jij dus invult dat je denkt dat je 1000 klanten krijgt in 2014, hoewel je uiteindelijk toch maar eentje had, lijkt het mij best moeilijk om jou dat kwalijk te nemen. Waarschijnlijk is dat ook de (of een) reden waarom het volgend jaar anders wordt allemaal: dat de opdrachtgever dan ook mee moet kijken en oordelen over vooral de zelfstandigheid in jullie ‘relatie’.

Geen van beide, want ik heb ook geen kristallen bol. Maar: Ik heb wel gemerkt (praktijkervaring) dat wanneer je voor een ‘gewone’ auto 20% restwaarde hanteert over 5 jaar, je heel vaak alleraardigst in de buurt zit. Dus wanneer het om een ‘experimentele’ auto gaat (“het kan vriezen, het kan dooien…”) lijkt het mij niet verkeerd om voorzichtig van een lagere percentage (dus misschien 10%) uit te gaan.

Je moet het zelf bepalen, want niemand doet het voor je. Wel zo handig om bijvoorbeeld aan de dealer te vragen, te kijken op Marktplaats e.d. en iets ervan te bewaren om toekomstige discussies te beperken (dus niet alleen maar wat te roepen dat goed uit lijkt te komen).

Wat staat er dan als bijtelling in de loonadministratie (is de eigen bijdrage - de benzine dus - in mindering gebracht)? Hoe doen jullie dat met de eigen bijdrage? Dat bedrag (de benzine) is dan toch elke keer anders. Wordt dat elke maand doorgegeven door de werknemer (en vervolgens in de loonadministratie verwerkt)?

Norbert, maar daar heb je het al: Toen heeft de BD een misbruik ‘geroken’ en dat (kenneljk) aangepakt. Dat is toch iets heel anders, geloof mij (of niet!). Er zijn tal van situaties waarin een ondernemer misschien gebruik van een vrijstelling kan maken, maar dat niet (helemaal) zeker van kan zijn en dus gewoon er voor moet kiezen om wél BTW te berekenen (althans als hij/zij verstandig is!). En voorbeeld: een vertaler die een roman vertaalt, kan de vrijstelling van de schrijver gebruiken. Maar wanneer is ‘litteratuur’ iets heel anders (misschien is het gewoon een verkooppraatje van iemand…? Wanner heeft het litteraiare waarde…? Is het toch gewoon reclame…?)… Dat zijn allemaal overwegingen die een vertaler mee te maken kan krijgen. Je kan toch niet verwachten dat, wanneer er achteraf blijkt dat het bewuste schrijven tóch wel (of juist niet!) aan de gestelde criteria voldoet, er een wettelijke plicht bestaat tot het veranderen van je aangiften en corrigeren van je facturen? Want die plicht is er niet. De ondernemer is zelf verantwoordelijk voor zijn oordeel en zijn aangiften. (en in dit bewuste geval kan de leverancier helemaal geen suppletie maken, want zijn aangiften zijn - als het goed is dan! - conform zijn administratie)

Nergens in de wet staat natuurlijk “vrijstellingen omzetbelasting zijn vrijblijvend” of zoiets. De ondernemer moet zelf oordelen over of een vrijstelling van toepassing is. Bij twijfel is het erg onverstandig om een vrijstelling te gebruiken, want dat kan in de papieren gaan lopen met naheffingen en boetes. Er zijn, vooral binnen de zorg en onderwijs, tal van onduideijke situaties en veel voorwaarden van de verschillende vrijstellingen. Hoe dan ook: als een ondernemer besluit dat hij geen gebruik van een vrijstelling kan maken, dan moet hij dus BTW in rekening brengen en afdragen. Als je als afnemer een factuur krijgt waarop naar jouw mening onterecht BTW in rekening is gebracht moet je aan de bel trekken (en dus niet betalen). En dan maar hopen dat je de zaak kan oplossen. De staat (althans de belastingdienst) gaat dat verder niet aan: als er BTW in rekening gebracht wordt, dan moet dat afgedragen worden (dát is een zaak van de BD). Ook had de leverancier misschien met recht een vrijstelling kunnen gebruiken. Als een dienstverlener in de zorg besluit om zichzelf uit de markt te prijzen door overal BTW over te rekenen, dan moet je daar dan geen zaken mee doen. Je kan niet achteraf piepen en geld terug verwachten. Althans niet via de belastingdienst. Een goed gesprek helpt, zoals zo vaak, misschien wel.

Dit gaat niet helemaal goed, mijns inziens. Dit stuk betreft de situatie wanneer de verschuldigde (dus in rekening gebrachte, minus voorbelasting) BTW niet overeenkomt met de aangiften. Dus wanneer in je administratie een ander bedrag verschijnt dan je hebt aangegeven. Maar dat is hier niet de situatie. Hier is BTW in rekening gebracht en die moet dan ook afgdragen worden. Misschien zou desbetreffende leverancier nog wel een creditnota met BTW kunnen maken (als hij/zij nog een BTW nummer heeft, wel te verstaan!) en vervolgens een nieuwe factuur zonder BTW maken. Maar als zij daar niet aan mee willen werken kan je niet veel doen (behalve naar de rechter stappen dan misschien) in mijn ogen. Je wordt ook wel geacht om vooraf je ontvangen facturen na te kijken. Vóórdat je deze betaalt dus. Overigens hoef je als dienstverlener (fiscaal gezien) geen gebruik te maken van een vrijstelling. Je mag er wel gebruik van maken wanneer je aan alle voorwaarden voldoet, maar het is geen verplichting.

Had jij verwacht dat je er op ging verdienen om in een auto te rijden dan? Dat zal niet het geval zijn. Een auto hebben en rijden kost geld uiteraard. Je zou wel je berekeningen (die ik overigens niet naar gekeken heb, maar dat terzijde) voor verschillende auto's kunnen maken en dan concluderen welke auto de meest voordelige is.

Ik begrijp er eerlijk gezegd niet zo veel van wat je schrijft, maar als je bedoelt om het verleden (in dit geval 2010 en 2011) te gaan corrigeren is dat niet echt voor de hand liggend. Normaal gesproken neem je de naheffing mee in dit jaar. Of TS nou met nog 2013 bezig is weet ik natuurlijk niet. Anders neem je dat meestal mee in 2014, gezien het kennelijk nu gebeurd is allemaal.

Er kunnen dan twee verschillende dingen aan de hand zijn: 1.) Je hebt BTW teruggevraagd/verrekend over privéuitgaven. 2.) Je te veel BTW teruggevraagd/verrekend over zakelijke uitgaven. Bij 1.) is de naheffing dan uiteraard ook een privéuitgave. Bij 2.) heb je dan in het verleden te weinig bedrijfskosten verantwoord (en te veel BTW teruggevraagd). Dan is de naheffing – uiteraard exclusief een eventuele boete! – gewoon bedrijfskosten en hoe je dat precies noemt is fiscaal niet heel relevant. Een boete blijft een privéuitgave. Overigens is de boete in het geval je een BV zou hebben (maar die indruk kreeg ik niet) wél bedrijfskosten, maar dan weer niet aftrekbaar van de vennootschapsbelasting.

Je bent 26 jaar...! (trouwens: je 'quote' jezelf in voorgaande post, in plaats van diegene je bedoelde - dat zou ik proberen te veranderen, want dat ziet er een beetje vreemd uit)

Maar je hebt wel een strakke planning en overzicht, wanneer je op je 31ste weet dat je op 45 jarige leeftijd gaat stoppen als ondernemer. Dat wist ik echt niet (was toen weliswaar in loondienst, maar toch - ik had toen geen idee).

Er is dus een BV die niets doet. En waarin de DGA dan kennelijk geen werkzaamheden verricht en dus ook geen (gebruikelijk) loon ontvangt. Nu gaat die BV misschien een auto kopen en ter beschikking stellen aan de DGA: Dan moet er dingetjes geadministreerd worden (dat kost tijd, dus zijn er werkzaamheden). Dan moet de DGA dus een gebruikelijk loon ontvangen. De bijtelling is overigens ook loon. Dus moet er een loonadministratie komen. En maandelijkse loonaangiften (elektronisch) gedaan worden. Daarnaast moet de BV periodiek (waarschijnlijk per kwartaal) aangifte BTW doen (elektronisch). En eens in het jaar de BTW correctie voor het privégebruik in de aangifte meenemen. Lijkt je dit allemaal een goed plan? Ik weet het niet zo hoor…

Nee hoor, wat je onderneemt is gewoon voor jouw rekening (fiscaal gezien). Als jullie dingen gezamenlijk bezitten, dan kan daar misschien wel een claim op gelegd worden als je de verplichtingen niet nakomt. Maar als je eenmaal gescheiden bent, dan is er toch geen gezamenlijk bezit meer.

Je gaat toch niet preventief scheiden omdat je bang bent dat men je VAR straks gaat betwisten..? Hoe dan ook: er is geen rechtspersoon. Jij krijgt als belastingplichtige een VAR en ben zelf verantwoordelijk voor je belastingen. Je krijgt dus je eigen naheffingen, zeg maar. Als je een fiscale partner hebt, dan kan je (soms) kiezen wie bepaalde dingen (zoals aftrekposten) in de aangifte verwerkt. Maar je hebt wel je eigen belastingplicht. Daarnaast is het natuurlijk zo dat wanneer er bijvoorbeeld beslag gelegd gaat worden op je huis (omdat je de naheffingen niet betaalt of zoiets), dan kan de partner hier ook wel mee te maken krijgen. Maar dat lijkt mij ver gezocht.

Volgens mij geldt dit. En de waarde in het economische verkeer (of, zoals de BD op hun site schrijft: economische verkeerd) is wat de fles in de winkel kost, lijkt mij.

Even inhaken (en dan weer ‘uithaken’ trouwens): Je kan alleen liquide middelen tot het ondernemingsvermogen rekenen als het aannemelijk is dat ze een functie in de onderneming vervullen. Bijvoorbeeld voor een toekomstige investering. Duurzaam overtollige liquide middelen behoren dus tot het privévermogen. Aan jou om de belastingdienst er van te overtuigen dat jouw liquide middelen niet overtollig (en dus privé) zijn, in het geval dat men dit ‘verdacht’ vindt.

Nogal specialistisch, hé. Zal je toch niet echt een antwoord op een forum kunnen vinden lijkt mij. Zelfs op HL niet. Hoe dan ook: Nu dat de VOF ontbonden gaat worden, moet er inderdaad afgerekend worden tussen de vennoten. Dus een slotbalans opmaken waaruit blijkt hoe groot het kapitaal van de beide vennoten is. Alleen het punt is: daar komt geen goodwill op voor. Die is ‘zelfgekweekt’ namelijk (althans: dat neem ik aan - jullie hebben toch geen goodwill gekocht?). Dus als jullie afspraken gemaakt hebben (of willen gaan maken) over hoe de goodwill te verdelen, dan kan je alle kanten op. Handjeklap dus volgens mij.

Hier heb je natuurlijk helemaal gelijk in. Dat zou inderdaad wel kunnen, ook lijkt het mij in dit geval niet zo waarschijnlijk eerlijk gezegd. En stel nou dat de eigenaar wel een “BTW plichtige particulier” zou zijn: ook dan is het toch alleen voor TS relevant als hij een factuur van de bewuste particulier krijgt, of wanneer hij aan self-billing doet (een creditnota aan de huurder uitreikt voor de huuropbrengst). Dit zodat hij/zij dan de BTW hier in begrepen weer als voorbelasting kan terugvragen/verrekenen. Maar het zou inderdaad kunnen dat sommige ‘leveranciers’ BTW plichtig zijn voor hun opbrengst. Ook dan mag TS natuurlijk niet doen alsof de bedragen hij/zij van de huurder hem niet aangaat en gewoon roepen “maakt geen deel uit van mijn winst” met betrekking tot zijn eigen BTW afdracht. Daar ging het mij hier om. Overigens heb ik zelf ook een recreatie-appartement die (vroeger) verhuurd werd door mij als ‘particulier’ (niet BTW plichtig dus). Vele van de “mede-eigenaren” (eigenlijk: ‘mede-leden’ van de VvE) zijn wel BTW plichtig (omdat zij bij de oplevering hier voor gekozen hebben). Maar wij hebben een verhuurbemiddelaar die wel voor een deugdelijke ‘self-billing’ zorgt en dus ‘de toerist’ factureert en ook (althans in ‘mijn tijd’, toen ik nog verhuurde) de eigenaar met een creditnota voorziet met alle relevante BTW bedragen erop. Ligt allemaal vast in het verhuurreglement van de vereniging. Dat lijkt in het geval van TS niet helemaal zo te zijn. Maar inderdaad is het misschien de moeite voor hem/haar om het hele proces door te nemen met iemand.

Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat jij met alle geweld het laatste woord moet hebben. Daarom reageer ik niet meer op jouw flauwekul. De stelling dat “TS geen kosten maakt” kan je toch niet serieus menen? Dan heb je kennelijk niet het verhaal gelezen (wat overigens wel veel zou verklaren!). Gelukkig heeft TS al lang begrepen dat hij de kosten die hij gemaakt heeft en (gedeeltelijk) gaat doorbelasten aan een collega-ondernemer met BTW moet doorbelasten om problemen te voorkomen.

Natuurlijk moet er met BTW gefactureerd worden! TS is BTW plichtig en belast zijn gemaakte kosten door.

Als de tweede ondernemer zelf (gedeeltelijk of alleen) vrijgestelde prestaties zou leveren, dan is dit inderdaad erg onhandig uitgevoerd. Maar ten eerste weten wij dat niet (en dat zal vast niet) en ten tweede is het nog onhandiger om jezelf met een 'tijdbom' op te zadelen (althans: dat vindt ik nog onhandiger) zoals een potentiele naheffing omzetbelasting.