Dennis_van_Dijk

Nu zijn er een paar zaken die mij opvallen. Naast mijn reactie hierboven mis ik eigenlijk de onderbouwing hoe je hier van kunt gaan leven. Is er een bedrfijfsplan of een financieel plan dat hieraan ten grondslag ligt? Het komt op mij eigenlijk een beetje over alsof je gewoon wilt beginnen. Dat is niet verstandig, zeker gezien het onderstaande. Hier moet je toch even over na gaan denken. Je gaat een BV oprichten en wilt daar je bedrijf in onderbrengen. Je moet je realiseren dat je eigenlijk vanaf de start een winst zal moeten draaien van rond de EUR 200.000,00 wil dit fiscaal aantrekkelijk zijn (EUR 100.000,00 per partner). Zie je dit al vanaf het begin gebeuren? Zo niet, dan lever je dus in door meer af te dragen aan onze vrienden van de fiscus. Ik vraag mij dus af hoe "slim" dit is... en niet alleen op de langere termijn. Als ik jou goed lees en begrijp is er op dit moment geen onderneming. Dit betekent dat je niet met terugwerkende kracht een BV kunt oprichten. De diensten die je geleverd hebt (vermoedelijk als zelfstandige arbeid) zijn dus feitelijk niet onder te brengen in een BV maar vallen gewoon onder de IB-sfeer. Ik ben benieuwd hoe jouw adviseur dit wil gaan implementeren. En gaat het daadwerkelijk over meer dan EUR 200.000,00 die jullie moeten ontvangen?

Zo'n netwerk is goud waard. Mooie insteek voor eigen onderneming. Een eigen bedrijf starten is altijd rompslomp. En dan geeft je ook nog eens aan dat je wilt starten met een BV (dat is pas rompslomp ;D). Ik zou het dus eigenlijk als ik jou was het maar in een keer goed doen... Ik neem aan dat je OB bedoelt. Daar maak je mij erg blij mee, heel verstandig om een boekhouder in te gaan schakelen - het is allemaal toch lastiger dan je denkt. Een g-rekening is niet nodig. Je gaat immers geen mensen detacheren dus is er ook geen inlenersrisico. En waarom zou een BAV niet noodzakelijk zijn? Het is altijd verstandig om hier een goed naar te laten kijken door een expert (we hebben een hele goede hier op HL rondlopen ;)).

Bedoel je dat het feit dat er niets betaald wordt niet betekent dat er niets betaald had moeten worden? Met andere woorden, het uitblijven van betaling betekent niet dat er geen betalingsplicht zou zijn? Dat is een interessante insteek waar ik ook wel in mee zou kunnen gaan. Maar volgens mij is dit dus te ondervangen met een overeenkomst van opdracht. Volgens mij zijn er voldoende criteria om deze werkzaamheden daaronder te laten vallen. Maar we gaan er hier wel vanuit dat de "vrijwilliger" zelf aan de bel gaat trekken. De Belastingdienst zal niet zo snel hier werk van maken. Immers, er wordt niets verloond dus valt er ook niets in te houden. En zeker als er gewerkt wordt met de eerder aangegeven opdracht zal de BD zich niet zo snel in dat wespennest gaan mengen (voor die paar honderd eure loonheffingen loop je het risico van nare jurisprudentie...). Dat risico is er inderdaad, vandaar dat het probleem creatief opgelost moet worden ;-) Helemaal eens. Bedankt voor je waardevol meedenken ;)

@Hans Mooie bijdrage, mijn complimenten. Ik heb nog wel wat opmerkingen / aanvullingen / vragen: Volgens mij is het niet zo relevant hoeveel kenmerken van een arbeidsovereenkomst ontkent wordt. Als één van de drie kenmerken ontbreekt kan er geen sprake zijn van een arbeidsovereenkomst. Er kan natuurlijk wel sprake zijn van inhoudingsplicht, maar als je niets betaalt is dat ook niet zo relevant. Ik ben het helemaal met je eens dat op deze punten voldaan wordt aan de criteria van een arbeidsovereenkomst. Ik denk alleen dat het wel een starre interpretatie is (zie mijn aanvulling naar r0nald1 hieronder). Alleen de looncomponent ontbreekt nog (en deze is wel essentieel om aan de criteria van een arbeidsovereenkomst te voldoen. Ah, maar volgens mij was nou juist in deze casus onomstreden dat er een regelmatige geldelijke vergoeding werd toegekend aan deze fotograaf. In deze opzet wordt er in ieder geval helemaal niets betaald (in een monetaire valuta dan...). Ik neem aan dat je hier bedoelt dat een loonbetaling niet per se in geld hoeft plaats te vinden. Ook een toegangsbewijs, een backstagepas of consumpties kunnen als een looncompent beschouwd worden (loon in natura). Als Ronald hiervan af ziet dan lijkt mij de aanwezigheid van een dienstverband in het geheel niet aan de orde. Maar vanuit menselijk oogpunt kan ik heel goed begrijpen dat dit wel heel veel gevraagd is van de "vrijwilligers". @r0nald1 Ik denk dat je in deze casus voldoende handvatten hebt om het op een andere boeg te gooien. Als ik, net als Hans, kijk naar jouw eigen specificatie lees ik terug: Onze onderneming maakt foto's van openbare evenementen. Deze foto's plaatsen we op een website zodat de foto's bekeken kunnen worden. Nu heb ik al twee vrijwilligers die willen werken. De vrijwilligers zullen mensen fotograferen op evenementen. Dit zullen ze 1 a 2 keer per maand doen, voor maximaal 4 uur op een dag. Ik lees hierin dat: - er foto's gemaakt moeten worden van mensen; - de fotograaf vrij is om te bepalen hoe hij deze mensen fotografeert. In mijn ogen zijn dit werkzaamheden die voor eigen rekening en risico door de fotograaf gemaakt worden. Immers: - de fotograaf is vrij om te bepalen hoe en wie hij fotografeert; - de fotograaf is vrij om zich te laten vervangen; - m.a.w. je geeft de opdracht voor een product, hoe de fotograaf tot dit product komt is aan hem. Dit is volgens mij de vergelijken met het aannemen van werk door bijvoorbeeld een schilder. Hoe het huis geschilderd wordt is niet relevant, de schilder wordt afgerekend op het eindproduct. De weg naar het resultaat is niet relevant, op het resultaat wordt afgerekend. Als deze mensen de opdracht accepteren (kun je vastleggen in een overeenkomst van opdracht) en daar geen factuur, of een nihilfactuur, voor maken dan lijkt mij dat er helemaal niets aan de hand is. En ik denk dat in deze constructie zelfs de aansprakelijkheid voor een deel verlegd kan worden (maar op dat vlak kun je beter Norbert hebben...). Zoals Hans al zij, zoveel mensen zoveel meningen. Maar ik zie zeker ruimte voor creativiteit.

Perfect, dat scheelt weer een hoop geregel! Zo even uit het hoofd zie ik alleen de loonbelastingverklaring niet terug. Deze is noodzakelijk om de loonheffingskorting te mogen toepassen. Deze is overigens vormvrij, dit betekent dat deze verklaring ook opgenomen kan zijn in bijvoorbeeld de arbeidsovereenkomst. Inderdaad, niet verplicht i.v.m. de maatwerkregeling in de arbowet. Maar het is echt een andere tak van sport die gewoon goed uitgevoerd moet worden en je wilt hier geen steken laten liggen. Eventueel kun je de arbodienst overslaan en gewoon rechtstreeks een bedrijfsarts in de arm nemen. Kijk goed hoe dit ingekleed wordt en wat jouw rechten en plichten zijn als afnemer van deze dienst. Vraag anders aan hen een concept overeenkomst en laat dit hier screenen. Als dit een goede optie is dan zou ik altijd hiervoor gaan, maar het moet echt goed bekeken worden. Succes!

Dag Jasper, Heel verstandig om de salarisadministratie uit te besteden. Ik weet niet of het voor jou de meest verstandige optie is om personeel zelf in dienst te nemen, maar als je dat gaat doen kun je dit gedeelte het best uit handen geven - als je zelf niet veel weet van dit gedeelte van de administratie. Realiseer je dat je nog enkele dingen in orde moet maken voordat je mensen in dienst gaat nemen, de meeste punten zijn al genoemd maar volgens mij zijn de belangrijkste: - loonheffingennummer aanvragen bij de Belastingdienst (en natuurlijk de sectoraansluiting) - zorgen voor een verzuimverzekering (kost niet veel maar kan heel veel ellende voorkomen) - aansluiten bij een arbodienst (i.v.m. Arbeidsongeschiktheid werknemers) - opstellen RIE (stelt niet veel voor met wenig werknemers maar moet wel gebeuren) - zorg voor een goede personeelsadministratie Let ook op een zogenaamde bedrijfsaansprakelikheidsverzekering, die heb je vermoedelijk al maar ga na of deze ook het handelen van werknemers dekt. Nu even concreet naar jouw laatste vraag, moet je ergens op letten. Ik zou ieder bedrijf even door google gooien om te zien of er vreemde zaken naar boven komen. Nen-normen, vergunningen en dergelijke zijn niet van toepassing, je leent immers niet in maar laat een deel an je administratie door een derde verzorgen. Ik zou ook zeker een gesprek met ht bureau aan gaan m persoonlijk kennis te maken - een klik is och wel hanig als je samen zaken doet. Ik zelf denk dat prijs niet doorslaggevend moet zijn. Naast het gezegde 'pay peanuts, get monkeys' gaat het ook om service. Het opstarten van ovenstaande items kosten veel tijd en geld. Als begeleidng in de service zit, en dus niet tegen meerprijs verrekend wordt, zou ik dat zeker meewegen. Kijk ook naar punten als aansprakelikheid die ze nemen als het werk niet goed verricht is. Succes! *** edit *** Ik lees nu terug dat je wilt gaan werken met Wajongers. Je schrijft dat het UWV dan je Arbodienst is. Dit is niet juist, je bent als werkgever zelf verantwoordelijk voor de begeleiding van zieke wajongers. Dit kun je zelf doen, maar het is heel verstandig om deze begeleiding door een arbodienst te laten doen. Wel kun je gebruik maken vn de No-Risk polis van het UWV, een verzuimvrzekering is dan ook niet noodzakelijk in deze fase. Houd wel in de gaten dat jij als werkgever d loondoorbetalngsplicht hebt. Je zult gewoon regulier het loon moeten overmaken, ook als het UWV nogal lang doet over het toekennen van de compensatie...

Ik denk nu eenmaal graag anders over "normale" bedrijfsprocessen, zoals bijv. inlenen extern personeel. ;) Dat wil niet zeggen dat ik het gelijk ook beter weet, wel dat ik volgens mij ergens teveel betaal. :) En dat siert jou als ondernemer ;) Of fase 1, 2, 3 en 4, afhankelijk van de CAO die wordt toegepast. Dit is iets te kort door de bocht. In fase A mag het uitzendbeding toegepast worden (en heb je dus geen opzegtermijn), maar dat hoeft niet. Er mag ook een contract zonder uitzendbeding, dus voor bepaalde tijd, gegeven worden. Dan is het uitzendbeding niet van toepassing en blijft de aok van toepassing totdat deze van rechtswege eindigt. Sterker nog, in fase A mag de uitzending onbeperkt verlengd worden - totdat fase A eindigt. Fase A duurt 78 gewerkte weken en binnen deze periode zijn er geen beperkingen m.b.t. het aangaan van het aantal arbeids- of uitzendovereenkomsten. Het ligt iets anders. Zolang het uitzendbeding van toepassing is kan opgenomen worden dat de vraag van de inlener vervalt als de uitzendkracht arbeidsongeschikt is. In dat geval vervalt de uitzending maar niet de arbeidsovereenkomst tussen het uitzendbureau en de uitzendkracht. Er bestaat ook een doorbetalingsverplichting van 21% van het dagloon (de andere 70% wordt betaald door het UWV i.v.m. vangnet ziektewet). Als de uitzendkracht weer arbeidsgeschikt is kan de uitzending hervat worden dan wel de uitzendkracht elders geplaatst worden. Ook kan de arbeidsovereenkomst ontbonden worden. Voor de goede orde, het verhaal zit nog genuanceerder in elkaar, dit is de "snelle halen vlug thuis"-versie. Klopt helemaal. Het mooie is dat in fase B de mogelijkheid is om meerdere tijdelijke arbeidsovereenkomsten in een periode aan te bieden. Dit is dus veel flexibeler dan het reguliere periode-/ketensysteem waar verlenging van een tijdelijke aok maar twee tot drie keer mogelijk is. Maar waarom zou je niet kunnen payrollen binnen de utizend-cao's? Het geeft meer flexibiliteit (immers, in fase A kun je zelfs een contract met uitzendbeding aanbieden) en je hebt helderheid over de status van de werknemer (dit is gewoon een utizendkracht). Het enige verschil tussen een uitzendkracht en een payrollkracht is dat de eerste geworven en geselecteerd wordt door de uitzender (de allocerende functie) en dat de payrollkracht aangedragen wordt door de inlener. Vandaar dat er ook een scherper tarief mogelijk is. Laten we het er op houden dat het perioden-/ketensysteem gewoon van toepassing is bij payrollers. Er is dus niet de flexibiliteit van uitzenders. Arbeidsrechtelijk heb je helemaal gelijk, ik heb ook niet anders beweerd volgens mij. Ik heb alleen aangegeven dat een uitzendovereenkomst erkend wordt in het BW en er dus geen twijfel is over de status van de utizendkracht. De payrollovereenkomst is niet erkend in het BW en is dus gewoon een reguliere arbeidsovereenkomst. Hierdoor loop je het risico wat ik hierboven reeds heb aangegeven (bij wie is de payroller nu in dienst). Fiscaalrechtelijk ben ik heel benieuwd naar het verschil dat jij ziet. Volgens mij is dat er namelijk niet. Hier gaat het volgens mij fout. Op dit moment is er nog een VPO-CAO waar payrollers onder vallen (als ze aangesloten zijn bij de VPO). Deze is dus van toepassing op de payrollkrachten. Zowel in de VPO als in de ABU als in de NBBU-CAO's is aangegeven dat de inlenersbeloning moet worden toegepast. Dit betekent (in grote lijnen) dat het CAO-loon moet worden verloond en dat er recht is op evenveel vrije dagen als werknemer in dienst van het bedrijf zouden hebben. Er zijn zelfs enkele bedrijfstak CAO's die geregeld hebben dat ingeleend personeel gewoon bij het bedijfspensioenfonds aangesloten dient te zijn. Bij alle drie de CAO's ben je dus wel degelijk gebonden aan de bedrijfstak-CAO waar de werknemer werkt. De CAO van de ABU en de NBBU geeft zelfs meer zekerheid voor werknemers die werkzaam zijn in een sector waar geen CAO is afgesloten. Er wordt immers ten gunste van de werknemer afgeweken van het wettelijke regime. Die mag je mij uitleggen. Immers, als inlener dien je gewoon het CAO-loon toe te passen en de werknemer dezelfde rechten te geven als je eigen personeel. In de Schilders- en Bouw-CAO zijn er zelfs aparte artikelen opgenomen waaruit blijkt wat je moet toepassen voor uitzendkrachten. Je moet dus gewoon de CAO naleven en dan loop je geen risico. Je weet dus als inlener dat als je vraagt om een schilder en je krijgt een aanbod van EUR 11,00 per uur dat je de verkeerde keuze maakt als je daar op ingaat. Dat is de verantwoordelijkheid die je als inlener hebt. Maar die verantwoordelijk heb je ook als je een schilder zelf in dienst neemt en hem verloond voor EUR 11,00 per uur. Maar het kan zijn dat jij een heel ander gevaar ziet, ik lees het graag. Niet persoonlijk, maar volgens je motivatie. Ik neem het zeker niet persoonlijk hoor ;) Maar je hebt helemaal gelijk, de kostenbesparing zit hem in het wegvallen van de functie van de intercedent. Feitelijk zet je een uitzendkracht gewoon op de payroll en verloon je hem. Geen zoekwerk, geen selectieprocedure, gewoon alleen maar verlonen. Hoezo teveel? Een uitzender doet toch gewoon veel meer werk dan een payroller? Er moet alleen al een intercedent betaald worden die actief zoekt naar kandidaten voor de vacature. Dit hoeft een payroller niet, die kan in principe in een kamer van een paar vierkante meter, een computer en een internetaansluiting zijn werk doen. Het gaat om wezenlijk andere zaken, payrollen en uitzenden. Als je voor een gepayrolld individu net zoveel zou betalen als voor een uitzendkracht dan gaat er inderdaad iets mis. Maar een uitzendbureau dat payrollt zal voor de payrollkrachten een lagere factor toepassen dan voor haar uitzendkrachten. Dat betwijfel ik dus. En zeker als je meeneemt dat je binnen de uitzend-CAO helderheid hebt over de relatie die je hebt met de inleenkracht en het werken met het fasensysteem ontzettend veel flexibiliteit geeft denk ik dat dit gewoon niet klopt. Het lastige is dat je appels en peren aan het vergelijken bent. Het zijn andere pakketen, maar ook daarin denk ik dat het prijskaartje dicht bij elkaar zal liggen (ze opereren immers op dezelfde markt). Ik durf te beweren, en dat doe ik al zolang als ik hier op het forum ben, dat het voor kleine bedrijven zelden of nooit goedkoper is om zelf personeel in dienst te nemen. Dit geldt zowel qua kostprijs als qua risico. En zeker als je kunt werken met het fasensysteem win je dus erg veel flexibiliteit met je werknemer. Waar gaat het vaak fout in de vergelijking: - Een werknemer neem je meestal in dienst voor een bepaalde periode (zeg een jaar). Het uurtarief vertekend omdat je dan wel iedere maand hetzelfde salaris betaald maar er niet iedere maand evenveel uren gewerkt wordt (feest- en vrije dagen). De kosten per uur zijn dus aanzienlijk hoger dan op het eerste moment lijkt. - De kosten van de verzuimverzekering dienen omgeslagen te worden. - Klein verzuim en de eerste 14 dagen van het grote verzuim zijn niet te verzekeren. Hier treedt het meeste verzuim op en dit doet dus de kostprijs per uur stijgen. - De administratieve kosten en de kennis die je moet hebben / inhuren kunnen flink doortikken, zeker als je zelf gaat dokteren en het gaat verkeerd. Bij een uitzender betaal je een vast bedrag per uur voor gewerkte uren. Je hebt niets te maken met vrije dagen, feestdagen en dergelijke. Dit zit bij de kostprijs in. Datzelfde geldt voor verzuimrisico en de kosten voor verloning. Vaak is het ook zo dat uitzenders een aanzienlijk lager percentage betalen voor de WW-fondsen dan de inleners zouden doen als ze het personeel in dienst zouden nemen. Zeker bij een sector als schilders, waar veel uitstroom is in de wintertijd, kan dit een groot verschil maken. Hierdoor kan het zelfs zo zijn dat de prijs van een uitzender lager komt te liggen dan iemand in dienst nemen. Met betrekking tot het risico, ik heb hoop ik nu goed aangegeven dat dit risico bij een uitzendbedrijf veel minder is dan bij een payrollbedrijf. Als een bedrijf NEN 4400-gecertificeerd is zal er een zeer gering risico zijn op inlenersaansprakelijkheid, er ligt hierover zelfs een convenant tussen de Stichting Normering Arbeid en de Belastingdienst. Het lijkt mij logisch dat de utizender het risico doorbelast naar de inlener. Dan kun je niet spreken van te hoge tarieven. Het is onderdeel van het pakket dat de uitzender dat risico op zich neemt en dat drijft de prijs gewoon op. Wat je nooit kunt afkopen is de bedrijfsaansprakelijkheid voor ongevallen met ingeleend personeel of de kwaliteit die het ingeleende personeel levert. Wat dat betreft zijn uitzend- en payrollkrachten gelijk aan het eigen personeel. Als je deze mensen met ondeugdelijk gereedschap laat werken, of op een steiger laat lopen die in elkaar stort, dan ben je gewoon als werkgever aansprakelijk. Maar het systeem is noot ontwikkeld om als werkgever of inlener een vrijbrief te krijgen om gewoon maar wat aan te gaan klooien ;) Als ondernemer, en dus als inlener, moet je volgens mij altijd over alles goed nadenken. Maar je moet geen beren zien voordat ze er zijn. Ik heb een poging gewaagd. Hoor graag of het gelukt is!

Dit is m.i. te complex om over het internet zinnig over te adviseren. Het lijkt mij een hele goede stap om een expert te laten kijken. Ik zou zelf gaan voor iemand die deze complexe situatie goed kan inschatten - je zult weinig hebben aan een boekhouder die alleen maar in grootboekrekeningen denkt... Ik zou als ik jou was gaan voor iemand die goed thuis is in fiscale zaken (dus niet het huis-, tuin- en keukenwerk dat de meeste boekhouders doen. Laat de expert hier ook naar kijken. Normaal gesproken moet je de BTW voldoen voor een bepaalde datum. De belastingschuld ontstaat op het moment dat je aangifte doet en je weet wanneer je die moet voldoen. Bij een suppletie gaat het anders, je krijgt een aanslag van de Belastindienst en deze moet je voor een bepaalde datum voldoen. Volgens mij ontstaat pas bij het opleggen van de aanslag een belastingschuld en is er sprake van betalingsonmacht. In mijn ogen is de BV op dit moment gewoon belastingplichtig en nog niet belastingschuldig - ik vraag mij zelfs af of het überhaupt mogelijk is om in dit stadium melding te doen van betalingsonmacht. Maar nogmaals, laat hier naar kijken. Zoals ik hierboven al schreef: volgens mij is dit niet goed in te schatten met de informatie die jij nu vrijgeeft. Het verschil tussen VPB en OB heeft gewoon te maken met de kans voor de Belastingdienst om bestuurdersaansprakelijkheid in te zetten. Maar er moet ook gekeken worden naar de deponering bij de KvK en de overige verplichtingen (i.v.m. mogelijke opties curator). Sterkte!

Voor de beeldvorming, ik ben geen uitzendbureau. Ik verleen wel diensten in de uitzendbranche, vandaar dat ik wel thuis ben in de materie. Jazeker, ik heb geloof ik niet anders beweerd... Ook dat klopt, het risico is dan zeer klein. Overigens is het storten op de g-rekening an sich geen garantie tegen de inlenersaansprakelijkheid. Mocht de uitzender dit geld toch niet aanwenden om de belastingen en sociale premies te betalen, bijvoorbeeld door het oneigenlijk af te romen door middel van andere g-rekeningen, zal de Belastingdienst een beroep doen op inlenersaansprakelijkheid. Of dit lukt is een tweede, dat ligt ook aan de rechter die de zaak behandelt, maar je loopt wel degelijk risico. Wat ik heb aangegeven is dat het systeem van g-rekeningen niet ontwikkeld is om facturen te betalen maar om te beschermen tegen het risico van inlenersaansprakelijkheid. Als jij 50% van de factuursom gaat overmaken naar een g-rekening betaal je feitelijk te factuur. Wat je op deze rekening zou moeten overmaken is het deel van de factuur waar je het risico over loopt, dit is het deel waar de Belastingdienst recht op heeft. En dat is gelukkig in dit land lang geen 50%... Qua wetgeving is er niet zo heel veel veranderd. Er lagen al veel hulpmiddelen om de branche in toom te houden, maar de overheid kreeg er geen grip op. Gelukkig heeft deze branche wel een zelfreinigend vermogen en heeft zij de NEN 4400 certificering opgestart. Eigenlijk voegt dit helemaal niets nieuws toe, als je als utizender de wet- en regelgeving goed toepast haal je gewoon de NEN 4400. Het systeem werkt zelfs zo goed dat de fiscus een deel van haar taken feitelijk geprivatiseerd heeft. Als je als uitzender gecertificeerd bent verricht de certificerende instantie voor een heel groot deel de controletaak van de Belastingdienst. En daar betaalt de uitzender zelf voor... Daarom stel ik in deze draadjes altijd dat als een uitzender niet NEN 4400 gecertificeerd is je geen zaken met deze partij moet doen. Er zit nog veel kaf tussen het koren en de NEN-normering scheidt kaf van koren. Dit afkopen is geen wet ven Meden en Perzen maar gewoon vrije onderhandelingsruimte tussen uitzender en inlener. Maar juist bij payrolling zal toch negen van de tien keer een contract uitgezeten moeten worden. Er is immers een dienstverband tussen payroller en werknemer en een overeenkomst tussen payroller en inlener en op dit dienstverband rust geen uitzendbeding. Overigens is het betalen van een afkoop- of overnamesom meestal aan de orde als de uitzender haar allocerende functie heeft verricht: klant zet zoekopdracht uit en uitzender doet werving en selectie voor deze klant. Voor deze prestatie moet betaalt worden en dat zit meestal omgeslagen in dit extra bedrag. Een payrollwerknemer wordt door de klant zelf geselecteerd en aangedragen dus is er geen prestatie die gecompenseerd hoeft te worden. Helemaal eens Ook bij een payroller is dit gewoon een kwestie van uitonderhandelen. Er is geen wetgeving dat een payroller geen overnamebeding zou mogen afsluiten... Sterker nog, er is geen wetgeving over payrolling. Dat is ook een van de redenen waarom de VPO op een zijspoor staat. Uitzenden is geregeld in het BW en een utizendovereenkomst is dus een vorm van een arbeidsovereenkomst. Payrolling buiten de uizendwereld om bevind zich in een schemergebied. Er zijn zelfs partijen, en ik vind daar iets in zitten, die beweren dat de payroller in dienst is van de inlener en niet van de payrollorganisatie. Dan krijg je ook vragen als wie moet er doorbetalen bij arbeidsongeschiktheid. De werknemer klopt eerst aan bij de payroller, maar als deze geen thuis geeft zal hij zich gewoon wenden tot de inlener. Als dit voor de rechter komt zal deze oordelen of er sprake is van een arbeidsovereenkomst dus een dienstverband dus doorbetalingsplicht. Wat bepaalt of er een arbeidsovereenkomst is? - verplichting verrichten persoonlijke arbeid (je mag geen ander sturen); - verplichting tot het betalen van een vergoeding (loon); - gezagsverhouding. Deze elementen zijn allemaal aanwezig bij de inlener van een payrollorganisatie, alleen de vergoeding wordt via een ander voldaan. Bij payrollen via de uitzend-cao speelt dit geen rol, want de uitzendovereenkosmt is erkend in het BW. Ik lees natuurlijk graag als je er anders over denkt, ik heb ook niet de wijsheid in pacht ;)

Heel veel succes met het storten van 50% op een g-rekening... Deze is er namelijk voor bedoeld om het risico voor de inlener te beperken. Het risico, de inlenersaansprakelijkheid, heeft betrekking op de loonbelasting en sociale premies van het ingeleende personeel. Als inlener mag je dan ook verwachten dat je dit percentage op de g-rekening mag storten. Maar in de praktijk ligt dit veelal eerder richting de 20% dan 30% van de factuur (zeker als we werken met deze uurlonen). De fiscus kan dit zelfs beoordelen als oneigenlijk gebruik van de g-rekening (als je dit deel van de factuur betaalt van een andere g-rekening, wat in de bouwketen vaak voorkomt) met alle gevolgen van dien. Bovendien misbruik je zo de uitzender / payroller om zonder deblokkering bij de Belastingdienst de g-rekening af te romen - en deze uitzenden loopt dus het risico dat er een controle plaatsvindt als hij verzoekt om zo'n deblokkade. Niet echt een basis voor een goede langdurige samenwerking lijkt mij. Dit nog los van het feit dat en een groot percentage storten op de g-rekening en eisen dat de uitzender NEN 4400-1 gecertificeerd is wel erg veel van het goede is. Steeds meer uitzenders stappen over van de VPO-CAO, die op de tocht staat, naar de ABU- of NBBU-CAO. Dit betekent dat payrollkrachten uitgezonden kunnen worden conform het fasensysteem en kan het uitzendbeding van toepassing verklaart worden. Meestal wordt in de uitzendovereenkomst opgenomen dat bij eventuele arbeidsongeschiktheid de inlener de opdracht intrekt en de uitzendovereenkomst wordt beëindigd (vanzelfsprekend kan dit alleen als het uitzendbeding van toepassing is op de overeenkomst). Je loopt dan als inlener geen risico (immers, geen arbeid geleverd dan wordt er ook niets gefactureerd). Payrollen wordt dus steeds meer een bijzondere vorm van uitzenden, nog meer omdat gebruik gemaakt wordt van de uitzend CAO's. Het grote verschil tussen uitzenden en payrollen, wat vaak binnen een kantoor plaatsvindt, is dat een uitzender een allocerende functie heeft (vraag en aanbod op de arbeidsmarkt worden samengebracht door de uitzender). Een payroller heeft deze functie niet, de inlener komt gewoon met een kandidaat en en zegt dat deze op de payroll moet.

Dan gaat het om VPB. In beginsel is het voor de Belastingdienst niet mogelijk om bestuurdersaanprakelijk toe te passen op een VPB-schuld. Dit betekent dat het in principe een schuld is van de BV en niet van de aandeelhouders of bestuurders van die BV, een BV kan failliet gaan zonder dat dit effect hoeft te hebben op deze partijen. Het probleem is echter dat ik vermoed dat er niet voldaan is aan de deponeringsplicht (de cijfers van 2009 hadden voor 31 januari 2011 gedeponeerd moeten zijn bij de Kamer van Koophandel). Hierdoor zou de curator wel een beroep kunnen doen op bestuurdersaansprakelijkheid. Ik kan zo op afstand geen goed inschatting maken over hoe dit uit gaat pakken, is echt advieswerk op maat. Dan zijn de huuropbrengsten over 2009 op zijn minst EUR 40.000,00 geweest. Ik heb geen flauw idee wat voor een pand dit geweest zou zijn, maar het vertegenwoordigde dus een behoorlijke potentiële verkoopwaarde. Wat bedoel je met verlies? Is het pand verkocht onder de waarde van de hypotheek (ik vermoed dat je dat bedoeld)? Dit hoeft namelijk nog geen boekhoudkundig verlies te zijn. Wat ik mij namelijk afvraag is in hoeverre de verkoop van het pand in 2009 ook een boekhoudkundig verlies was. De hypotheek kan een waarde hebben van EUR 100.000,00. Het pand kan in de boeken staan voor EUR 110.000,00. Als het pand nu verkocht is voor EUR 95.000,00 verkoop je dus EUR 5.000,00 onder de hyptoheek, maar EUR 15.000,00 onder de boekwaarde. Het boekhoudkundig (en fiscaal) verlies op dit pand is dan EUR 15.000,00. Is dit verlies verwerkt in de suppletie? Wat ook kan zijn is dat het pand niet eind 2009 verkocht is maar begin 2010. Ook dan is het mogelijk dat er een verlies geleden is (zie bovenstaand). Omdat er geen activiteiten meer zijn is het verkoopverlies (vermoedelijk) gelijk aan het verlies van de BV. Dit verlies kan verrekend worden met de winst in 2009. In dat geval is het zaak om ook 2010 zo snel mogelijk af te wikkelen (zeker als de administratie zo weinig voorstelt als jij schetst). Wederom: advies op maat. Dat laatste kan dus helemaal van de situatie afhangen. In principe is de BV nu leeg, maar er is een potentiële belastingschuld van EUR 10.000,00 (aanslag is nog niet opgelegd). Het vreemde is dat er wel EUR 1.000,00 op de bank staat (zijn die aangesproken om de boekhouder te betalen die de suppletie heeft ingediend?). Afhankelijk van de uiteindelijke schuld (denk aan eventueel verlies 2010) kan er een afweging gemaakt worden wat de juiste stap is. Laat hier nog eens goed in duiken. Maar in principe (en ik weet dus niet op dit op deze situatie van toepassing is!!!) wil de Belastingdienst het geld niet van je broer maar van de BV hebben.

Kun je wat meer informatie geven? Weet je zeker dat de BV opgeheven moet worden? Kan hij niet volstaan met de aandelen verkopen / afstaan? Immers, de BV is een rechtspersoon en staat los van zijn privépersoon. Dat hij geen BV in de schuldsanering mag hebben lijkt mij logisch, maar ik denk dat dit probleem veel eenvoudiger op te lossen is dan door liquidatie of faillissement. Waar gaat dit over? Is dit VPB of OB? En weet je zeker dat de aangifte goed is aangeleverd? Dennis

Dag yup, Dit kan dus niet, en al zeker niet bij een eenmanszaak. Jouw auto is zakelijk vermogen (immers BTW teruggevraagd en je moet bijtellen) en dit kan alleen maar veranderen als daar goede redenen voor zijn (bijvoorbeeld dat je de auto nooit meer zakelijk gebruikt). Jij geeft echter aan dat je de auto gewoon voor de vakantie even privé wilt maken en daarna weer zakelijk wilt gaan gebruiken. Dat gaat dus niet lukken. Bovendien stel je voor om de auto aan privé te verkopen en daarna weer zakelijk aan te kopen. Als dit al zou kunnen (wat niet kan) kun je nooit nog een keer de BTW terugvorderen. Immers, privé kun jij geen BTW afdragen of aftrekken dus kun je de auto ook niet met BTW verkopen. Antwoord op jouw vraag: deze constructie lukt niet zonder ruzie te krijgen met onze blauwe vrienden. Succes!

Heel scherp van je, is inderdaad nonsens. Sterker nog, als dit bedrijf als NEN 4400 gecertificeerd is, wat ik ten zeerste betwijfel, kan zij enkel ZZP'ers bemiddelen. Dit betekent dat de opdracht door jou aan de ZZP'er verstrekt wordt en dat de uitzender / payroller alleen maar factureert.

Ik loop even vooruit op de reactie van Roel (sorry): ik neem aan dat Roel met de onderkant van de markt de prijs bedoeld, dat hoeft natuurlijk niets te zeggen over de kwaliteit die aan de onderkant geboden wordt. Dus als dit voor jou een goede match is zou ik vooral niet weg gaan. Waar je wel rekening mee moet houden is dat er, zeker in deze markt, heel veel kaf tussen het koren zit. Waar je goed op moet letten is dat jouw payroller/uitzender NEN4400 gecertificeerd is. Mocht dit niet het geval zijn dan loop je toch echt een (groot) risico voor inlenersaansprakelijkheid (als jouw payroller de premies en belastingen van de utizend-/payrollkrachten niet afdraagt kun jij als inlener daarvoor aangesproken worden). Een goede organisatie voeren kost nu eenmaal geld (overhead) en daarom is er aan de prijsmatige onderkant van de markt veel aanbod van organisaties die dat niveau niet kunnen bieden. Maar wie weet heb je gewoon een pareltje te pakken ;D Dennis

Dag Roy en anderen, Volgens mij gaat er iets niet helemaal goed. In de reacties wordt gesproken van een factor 2,2 maar dat is helemaal niet aan de orde. De aangeboden factor over het uurloon is 1,85 (uurloon x factor = uurprijs). Een factor van 1,85 is op zich vrij netjes. Belangrijker is dat Roy een schildersbedrijf heeft en dus zijn mensen moet verlonen volgens de schilders-cao. We hebben te weinig gegevens om hier te zien of er met een uurloon van EUR 11,50 gewerkt mag worden, maar als we het hier hebben over een vakvolwassen werknemer van 22 jaar of ouder kom je hier dus niet mee weg. Eerder heb ik aangegeven dat voor zo'n werknemer het garantieuurloon van EUR 15,68 geldt, en dit zul je toch echt moeten toepassen als jouw medewerker aan deze criteria voldoet. Als jij de gegevens van deze werknemer hier post (natuurlijk geanonimiseerd) dan kan ik er eens naar kijken voor je. Als ik jouw eerdere posts goed begrepen heb wil je iemand die nu als zzp'er werkzaamheden voor jou verricht in loondienst nemen (kan het natuurlijk ook mis hebben hoor ;)). Ik vraag mij af of iemand die op dit moment voor een zzp-tarief voor jou werkt (zal rond de EUR 30,00 per uur schommelen, vermoedelijk iets lager) genoegen zal gaan nemen met een uurloon van EUR 11,50 (en wellicht dat EUR 15,68 al moeilijk zal zijn). Heb je dit al met hem besproken? Succes met je afwegingen!

Ik wil er ook wel naar kijken hoor, stuur maar een pm! Dennis

Dag allen, Dit blijft toch allemaal heel abstract waardoor het voor veel mensen een ongrijpbare materie blijft. Daar komt nog bij dat het probleem niet eenduidig is, voor Roy met zijn schildersbedrijf kan het heel anders uit gaan pakken dan voor Lizz of Geobeo. Dit komt natuurlijk ook omdat het uitgangspunt van Roy dat is van een opdrachtgever, terwijl de andere twee opdrachtnemer zijn. De vraag die met het afgeven van de VAR-WUO beantwoord wordt is of de opdrachtgever inhoudingsplichtig is voor de werkzaamheden die de opdrachtnemer verricht. Feitelijk is een VAR-verklaring niet nodig om een antwoord op deze vraag te krijgen. Primair moet de opdrachtgever zich afvragen of er gesproken kan worden van een dienstverband. Is er een dienstverband, dan is er inhoudingsplicht. Een arbeidsverhouding wordt een dienstverband als: - er een verplichting is tot het verrichten van persoonlijke arbeid (de medewerker mag geen ander voor hem laten werken); - er een verplichting is tot het betalen van loon voor de door de medewerker geleverde prestatie; - er een gezagsverhouding bestaat tussen de opdrachtgever en opdrachtnemer. Als aan deze eisen is voldaan kan er gesproken worden van een dienstverband en dus is er inhoudingsplicht. Wordt aan een van deze punten niet voldaan dan kan er niet gesproken worden van een dienstverband en is er dus ook geen inhoudingsplicht (niet helemaal waar, maar voor de helderheid houd ik het hier toch maar op). Omdat er wel eens een verschil van mening kan zijn tussen de opdrachtgever en de belastingdienst met betrekking tot de vraag of er nou wel of niet een dienstverband is is de VAR geïntroduceerd. In principe wordt de opdrachtgever met een VAR-verklaring gevrijwaard van het risico dat de Belastingdienst een arbeidsrelatie anders gaat zien dan de opdrachtgever. De vraag van Geobeo is of de verantwoordelijkheid juridisch bij hem ligt. Het antwoord daarop is volgens mij dat dit niet het geval is, er wordt immers niet bij hem nageheven maar bij zijn opdrachtgever. Maar het het aangaan van de overeenkomst van opdracht, en het erkennen van deze clausule, vrijwaart Geobeo zijn opdrachtgever wel voor de lasten die hieruit voortkomen - hij zal dus wel moeten betalen aan zijn opdrachtgever, ook al kan de BD hem niet aansprakelijk stellen. Dit natuurlijk binnen de redelijkheid en billijkheid, als de naheffing geschiedt omdat de opdrachtgever zich niet aan de regels heeft gehouden (bijvoorbeeld geen kopie ID in zijn administratie heeft gedaan) is het onwaarschijnlijk dat een rechter zal oordelen dat Geobeo de kosten aan zijn opdrachtgever zal moeten vergoeden. De vraag van Roy is een heel andere. Door de VAR-verklaring is de opdrachtgever gevrijwaard van de inhoudingsplicht. Als hij zich aan de regels heeft gehouden zal er dus in principe bij hem niet worden nageheven door de Belastingdienst. Om hier zeker van te zien moeten de werkzaamheden die genoemd worden in de VAR ook door de ZZP'er worden uitgevoerd. Nu is dit al lastig, want als er op de VAR-verklaring als werkzaamheden staat vermeld: "het schilderen van woningen" dan: - valt het schilderen van boten niet onder de VAR; - valt het saneren van houtrot ook niet onder de VAR. Als de ZZP'er deze werkzaamheden uitvoert is de VAR niet van toepassing. Veel beter zou dan ook zijn een omschrijving als: "het uitvoeren van onderhoudswerkzaamheden", waarmee alle werkzaamheden die een onderhoudsschilder uitvoert zijn gedekt. Natuurlijk is het dan de vraag hoe het staat met nieuwbouwschilderwerk, maar ik neem aan dat de strekking helder is: pas als opdrachtgever goed op wat er op de VAR staat. In principe kan er met een VAR-WUO dus geen naheffing in het kader van een verkapt dienstverband opgelegd worden. Maar er kan dus wel degelijk sprake zijn van een verkapt dienstverband. Sterker nog, juist in deze sector is er een groot risico op echt dienstverband. De opdracht die aan de ZZP'er verstrekt zou moeten worden zou ongeveer als volgt moeten luiden: - huis A moet geschilderd worden; - hoe en waarmee je het schildert zal mij een zorg zijn, het eindresultaat moet goed zijn; - wanneer je het schildert zoek je uit met de eigenaar, ik ga niet over jouw planning, het moet wel voor datum X af zijn; - wie het schildert boeit mij ook niet, dat is jouw probleem als zelfstandig ondernemer. Feitelijk moet je de zzp'er een opdracht geven voor een eindproduct (de geschilderde woning). De weg naar dit eindproduct toe is niet aan jou als opdrachtgever want dat zou een gezagsverhouding impliceren. Hoe de zzp'er schildert en wanneer hij dat doet is niet jouw zaak. Het enige waar je hem op af kunt rekenen is het eindresultaat (wat opbjectief meter is door de verftechnisch experts van de verffabrikanten (onder meer het steeksproefsgewijs meten laagdikten en hechting)). Negenennegentig van de honderd keer gaat deze vlieger niet op. De ondernemer heeft een orderportefeuille en maakt afspraken met de opdrachtgevers. Hij zegt tegen de ZZP'er wanneer hij waar moet beginnen en schrijft ook het bestek voor en levert het materiaal en materieel aan. De ZZP'er levert dus feitelijk alleen maar arbeid, en lijkt dus verdomd veel op een werknemer. Als hij dan ook nog eens zelf moet komen opdraven (logisch want hij is een goede schilder) en niet bijvoorbeeld zijn neefje mag sturen is er de facto sprake van een dienstverband. Wat kan zijn is dat de ZZP'er voor 2011 een VAR-verklaring heeft. Immers, de ZZP'er kon begin 2011 niet weten dat hij vanaf maart 2011 alleen maar voor Roy zou gaan werken. Echter, vanaf maart 2011 werkt de ZZPer voor Roy, doet dit het hele jaar en zal dit ook in 2012 blijven doen (immers, de orderportefeuille zit vol en zal voller worden). Op basis van deze gegevens zal de ZZP'er voor 2012 nooit een VAR-WUO krijgen, en als hij die al krijgt kan Roy redelijkerwijs weten dat deze nooit afgegeven had kunnen worden als de gegevens correct verstrekt waren aan de BD. in dit geval kan hem verweten worden dat hij de ZZP'er niet als werknemer ingeschaald. Een ander gevaar is dat de ZZP'er arbeidsrechtelijk kan stellen dat hij feitelijk vanaf maart 2011 werknemer is geweest (en toon dan maar eens aan als opdrachtgever dat dit niet het geval is geweest...). Dat hij niet correct verloond is doet niet ter zake, er is voldaan aan de drie hierboven genoemde punten en er dus feitelijk sprake is van een dienstverband. Hieruit vloeit automatisch voort dat er een doorbetalingsplicht is van de werkgever (in dit geval Roy dus), ook als er geen werk zou zijn of als er geen werkbaar weer zou zijn. Maar ook als de werknemer/zzp'er arbeidsongeschikt zou zijn (bijvoorbeeld omdat hij van de steiger is gevallen die Roy heeft opgebouwd). De VAR-WUO geeft op deze punten geen enkele zekerheid en deze punten kunnen ook niet uitgesloten worden omdat ze inherent zijn aan een dienstverband. Een handige jurist zou zelfs kunnen stellen dat het expliciet uitsluiten van deze punten impliceert dat er sprake is van een situatie waar dit feitelijk wel van toepassing zou zijn (wat bij het werken met een zelfstandige natuurlijk niet het geval is). Bij het werken met ZZP'ers komt dus hel wat kijken als je hen inzet voor regulier bedrijfsvoering (een schildersbedrijf zet zzp'ers in om te schilderen). Dit speelt voor deze schilder natuurlijk een veel mindere rol als het gaat om het inschakelen van een belastingadviseur die zzp'er is. Maar de afweging dient wel gemaakt te worden door een accountantskantoor die diezelfde belastingadviseur op uurbasis op haar kantoor laat werken. Als je niet thuis bent in de materie moet je je goed laten adviseren, anders kunnen de gevolgen niet te overzien zijn. Groet, Dennis

Dat lijkt mij een hele goede zet. Verzeker je er dan wel van dat je met de juiste payroller werkt (NEN 4400-gecertificeerd) en dat deze samenwerkt met A&O Services. Anders kan het zijn dat je je medewerker en uiteindelijk ook jezelf tekort doet. De factuurprijs zou niet leidend moeten zijn in je aanbesteding maar de kwaliteit van de payroller. Pas bij gelijke kwaliteit kun je appels met appels vergelijken en zou de prijs een rol moeten spelen. Succes!

Dag Roy en alle anderen! Ik ben een poosje afwezig geweest wegens omstandigheden, maar ben van plan om weer mijn steentje bij te gaan dragen aan Higherlevel - ik heb het hier wel gemist! Nu even naar de vraag van Rocro, helaas zit het allemaal een beetje ingewikkelder in elkaar dan de antwoorden die je tot nu toe gekregen hebt. Als je als schilder werknemers in dienst gaat nemen val je onder A&O-services. Dit is de organisatie die de zogenaamde BER (Bedrijfschap Eigen Regelingen) voor afwerkingsbedrijven uitvoert. Denk hierbij aan de pensioenvoorzieningen en (bij schilders nog steeds!) de vakantiebonnen. Dat je met vakantiebonnen werkt betekent ook dat je op een andere manier gaat verlonen dan bij "reguliere" werknemers. Immers, uren die niet gewerkt worden (uitgezonderd ziekte en onwerkbaar weer) hoef je ook niet uit te betalen - deze uren zijn gedekt door de vakantiebonnen. Voor ieder gewerkt uur stort jij als werkgever een opslag in een potje bij A&O Services en uit dit potje worden de vrije uren bekostigd. Dit betekent ook dat je per gewerkt uur relatief veel geld kwijt bent (of, beter gezegd, je kunt heel goed zien hoeveel je nou eigenlijk per uur aan een werknemer kwijt bent). Het zit erg ingewikkeld in elkaar als je niet in deze materie thuis bent. Ik raad je dan ook aan om verloning niet zelf te gaan doen maar hiervoor iemand in de hand te nemen. Doe je dit niet dan kun je er eigenlijk op rekenen dat het verkeerd gaat... Goed, dat inleidend. Nu dan je vraag. Jij geeft aan dat je een schilders wilt verlonen tegen een bruto uurloon van € 15,43 per uur. Ik vermoed dat de schilder ouder is dan 22 jaar en je aansluiting zoekt bij de CAO voor Schilders (dat moet ook). Dit uurloon is het geldende uurloon voor een vakvolwassen werknemer van 22 jaar of ouder zonder diplomatoeslag dat gold in 2010 - dit mag je dus niet meer gebruiken. Vanaf week 26 geldt een bruto uurloon van € 15,68. Daarnaast geldt voor schiders (al sinds jaar en dag) een 37,5-urige werkweek. Daar komt nog bovenop dat je als werkgevers in het schildersbedrijf verplicht bent om 1,7% van het bruto loon als levensloopregeling te betalen (dit ter compensatie van zogenaamd kort verzuim). Dan nu da hamvraag, wat kost een werknemer nu eigenlijk? Als een schilder een hele week werkt betaal je hem dus 37,5u uit tegen bruto € 15,68 per uur - bruto weekloon € 588,00 - netto weekloon € 249,28 - netto vakantiebonnen € 158,41 - werkgeverslasten € 964,80 (uitgaande van startend werkgeverschap) Werknemer verdient dus in die periode (€ 249,28 = € 158,41 =) € 407,69 netto, ofwel € 10,87 per uur. Werkgever betaalt hiervoor € 25,72 (t.o.v. het bruto uurloon is dit een factor van 1,64. (uitgaande van de tweede helft van 2011). Als werkgever kun je er in 2011 dus vanuit gaan dat je werkt met die factor 1,64, dus dat de werkgever je € 25,72 per uur kost. Dit is inclusief vakantiedagen, vakantiegeld en pensioenopbouw. Kort verzuim zit in de levensloopregeling dus hier hoef je geen rekening mee te houden. We houden dan nog geen rekening met arbeidsongeschiktheid, administratieve lasten zoals het opstellen van een RIE, kosten arbodienst en meer van dergelijke punten. Houd er ook rekening mee dat jij als werkgever ook verplicht verzekerd bent bij het Bedrijfspensioenfonds Schilders, dit werkt dus kostenverhogend voor jouw organisatie (maar is misschien wel zo verstandig om te doen...). Mocht je nog vragen hebben dan lees ik die graag terug! Succes!

Dag Dutsies, In principe loop je dat risico niet. Ik ga er even vanuit dat jouw huidige werkgever, waar je dus arbeidsuren gaat verliezen, niet de vennootschap is waar jij met jouw BV aandelen in bezit. In dat geval kijkt het UWV enkel naar de teruggang in uren. Als jij van voltijd naar een volledige beëindiging gaat, en door de werkgever is ww-premie afgedragen, heb je hierover dus gewoon recht op WW. Het is wel zo dat als jij gaat werken voor je BV dit gezien zal worden als het vinden van werk en deze uren worden in mindering gebracht op je WW-uitkering. Let op: uitgangspunt voor recht op WW is dat jij niet vrijwillig werkloos bent / wordt. Dus de AOK moet worden beëindigd op grond van: - ontbinding door de kantonrechter; - ontslagvergunning verleend door het UWV; - ontslag op basis van een vaststellingsovereenkomst die voldoet aan de eisen van het UWV. Succes!

Dag Pascal, Ik zal eens een poging wagen ;) Op zich niets raars aan hoor, gebeurt heel vaak. Als het goed is hebben beide vennoten (jij en je zakelijke partner dus) een kapitaalrekening in de boekhouding. Op deze rekening wordt de winst uitbetaald en wordt ook verwerkt hoeveel de vennoot in de zaak heeft gestopt en hoeveel hij eruit heeft gehaald. Het saldo van deze kapitaalrekening is van jouw vennoot en dit bedrag kan hij dus uit de VOF trekken (het is zijn geld). En dit gaat dus niet werken. Maar je kunt het wel op een andere manier doen. Eerst en vooral: een vennoot ontvangt nooit loon maar deelt in de winst. Nu is de winstuitkering in beginsel vrij, met die voorwaarde dat het niet mogelijk is dat een vennoot geen winstdeel krijgt. Dus bij een winst van EUR 100.000 mag je jezelf EUR 99.999,00 bedelen en je vennoot EUR 1,00, maar het is niet mogelijk om je vennoot helemaal niets te bedelen. Maar goed, hoe is het voor jouw partner mogelijk om zijn "schuld" weg te werken als hij niet deelt in de winst? Dit gaat dus niet. Bovendien geloof ik er niet in dat iemand moet werken zonder dat er iets tegenover staat (maar dat ben ik) - voor arbeid moet beloning gegeven worden waar de vennoot direct van profiteert (het uit kan geven) anders verdwijnt heel snel de motivatie. Waar het jou om gaat is dat jij een bepaald bedrag hebt geïnvesteerd in de onderneming, en jij wilt dat jouw partner dat ook gaat doen. Zeg dat het bedrag dat jij hebt ingebracht EUR 10.000,00, dan moet jouw toekomstige partner dat ook inleggen. Blijkbaar heeft hij geen geld, dus zal hij dat moeten verdienen. Dat kan hij dus binnen de VOF doen. Wat je kunt afspreken is dat je een gelijk winstdeel hebt, met dien verstande dat hij 50% van zijn winst in de VOF laat zitten totdat hij ook die EUR 10.000 in de zaak heeft zitten. Stel dat het winstdeel van jouw vennoot in jaar 1 EUR 20.000,00 is. Daarvan blijft dan dus EUR 10.000 in de zaak, de overige EUR 10.000 is loon voor de vennoot. Overigens zal hij over de volledige EUR 20.000 IB moeten betalen. Even los van het feit dat dit niet de juiste gang van zaken is speelt er nog iets anders. Als jouw vennoot niet, of minimaal, in de winst deelt betekent dit dat de winst nagenoeg geheel aan jou wordt toebedeeld. Jij betaalt hier dus het volle pond IB over, terwijl het mooie van een VOF nu juist is dat je de winst kunt delen, dus de belastingdruk kunt spreiden. Pas na IB kun je het geld gebruiken om de "schuld" af te lossen, dus het wordt wel een heel duur geintje op deze manier... Succes!

Je hebt helemaal gelijk, ik was onvolledig :-[

Nee, als je een BV koopt met verrekenbare verliezen heb je een fiscaal voordeel. Een BV met schulden kopen betekent dat je de schulden van de BV meeneemt in jouw onderneming en je de schulden dus met de inkomsten van jouw onderneming zult moeten aflossen. De schulden verdwijnen niet door de verkoop. Dat is het mooie (en vervelende) van rechtspersonenrecht: je neemt de aandelen van een rechtspersoon over en wordt daardoor eigenaar van de BV. Maar de BV verandert zelf helemaal niet, en behoudt in principe alle schulden die zij gemaakt heeft. Gewoon even naar een notaris gaan. Houd rekening met een totaal kostenplaatje van een paar duizend euro voor een holdingstructuur. Dan heb je wel een schone lege nieuwe en nette BV zonder allerlei nare bijkomstigheden. Maar je moet je vooral afvragen waarom je in vredesnaam als BV wilt starten... - fiscaal voordeel pas vanaf een winst van EUR 100.000,00 (en bij een vof ligt dat nog even verder omdat je twee keer gebruik kunt maken van de fiscale zelfstandigenvoordelen); - risico is ook verzekeringstechnisch af te dekken en is veelal goedkoper dan een BV; - het geld dat je verdient is echt van jou en niet van een rechtspersoon - dit is echt een wezenlijk verschil. Ga nog eens met een specialist om tafel om te bekijken wat de voor- en nadelen voor jou zijn en wat de beste rechtsvorm zou zijn. Gezien jouw opmerking over de BV met schulden en de fiscale voordelen die daar mee gepaard gaan lijkt mij dit geel luxe ;) Succes!

Nog één puntje... ik begrijp dat dit een mooie manier is om aan voorraad te kopen en ik neem aan dat jullie er goed over nagedacht hebben om (vermoedelijk) een nichemarkt te gaan bedienen. Wat belangrijk is is om na te gaan of er op deze goederen een eigendomsvoorbehoud rust. Een eigendomsvoorbehoud betekent dat de goederen van de leverancier blijven tot dat zijn rekening is betaald. Gewoon iets om even goed naar te kijken...