Dennis_van_Dijk

Dag Leon, TBS panden horen thuis in box 1. Er wordt dus geen vermogensrendementsheffing over berekend. Succes!

METAALUNIE

Dag Mzuidam, Even los van de hele constructie die jij en je partners hebben opgetuigd gaat jouw vraag over het punt dat jij € 20,00 p/uur moet betalen voor een medewerker die netto per maand € 1.500,00 verdient. Jij wilt weten of dit een redelijk bedrag is. We gaan even rekenen: € 1.500,00 netto per maand komt volgens mijn loonprogramma op ca. € 1.900,00 bruto per maand (CAO detailhandel). De werkgeverslasten komen in dat geval op ca. € 2.625,00 per maand (dit is inclusief vakantiegeld etc, maar exclusief verzuim), aansprakelijkheid en de kosten voor de verloning en loondaministratie. Dit teruggebracht tot de kosten per uur komt neer op een kostprijs per uur van ca. € 15,00. Di betekent dus dat er een gat zit van 25% tussen de daadwerkelijke loonkosten. Maar nu komt het, deze werknemer werkt dan wel 40 uur per week, maar heeft vermoedelijk: - 25 doorbetaalde vakantiedagen; - 7 doorbetaalde feestdagen. Dus voor ieder gewerkt uur betaal je € 20,00, maar de werkgever moet ook niet gewerkte uren (vakantie- en feestdagen) doorbetalen. Dit zijn dus (32 dagen x 8 uur =) 256 uren. Dit wordt dus een ander rekensommetje: 40 uren x 52 weken = 2.080 werkbare uren op jaarbasis Gaan vanaf: 256 uren, dus totaal 1.824 uur (deze krijg jij ook gefactureerd). De kosten per jaar moet je dus door dit aantal uren delen. Dus: [*](12 maanden x € 2.625,00) / 1824 uren = € 31.500,00 / 1.824 = ca. € 17,25 p/uur. De werkgever van de werknemer hanteert dus een marge van 16% voor: - de lasten van het werkgeverschap (administratie en verlonen); - het risico dat de VOF niet betaalt; - het leverancierskrediet; - de verzuimuren (ziekte, klein verzuim); - verzekeringen; - en nog meer van dergelijke zaken waar je als kleine ondernemer nu niets mee te maken hebt. Lijkt mij eigenlijk een uitstekende deal... ik denk niet dat je voor dit verschil in marge en het risico af kunt dichten en nog eens niet de lasten van het werkgeverschap af kunt kopen. Succes!

Maar Dennis (en anderen), Dan heb je me niet helemaal goed begrepen: De bewuste ondernemer kon gratis gebruik maken van de auto (een speciale auto, soort personenbusje - maar dat terzijde), zonder 'bijtelling' voor de loonheffingen dus. Dat is gewoon een feit. Nee, ik snap het geloof ik nog steeds niet. Er is blijkbaar een categorie auto waar geen bijtelling van toepassing is (komt vaker voor, bijvoorbeeld bij auto's die ingericht en duidelijk herkenbaar zijn voor bepaalde diensten zoals politie, gevangenenvervoer, ziekenvervoer etc.) en waar ook nog eens niet de waarde van het privé gebruik bij het loon opgeteld hoeft te worden. Die combi is voor mij volslagen nieuw... zeker gezien het feit dat de bewuste werknemer/ondernemer lustig met deze auto rondjes door Nederland rijdt, sterker nog, deze auto gebruikt voor zijn onderneming. Kun je hier iets meer over uitweiden? Ik ken nog wel een paar mensen die dit erg interessant zouden vinden. Als je het nou over de categorie cadeautjes hebt, dit is er wel één :)

Nee, net andersom. Als je de auto privé koopt en niet etiketteert (het blijft dus een volledige privé auto) kun je 75% van de voorbelasting op de autokosten terughalen en € 0,19/km i.v.m. de iB aftrekken. Als je een auto privé koopt en zakelijk etiketteert kun je: [*] de voorbelasting over de auto volledig terughalen; [*] alle BTW over de autokosten voor 100% terugvorderen; [*] heb je aan het einde van het jaar te maken met een correctie privé BTW van 12% van de bijtelling (die er niet echt is omdat het geen auto voor de IB is...) Neuh, hier is geloof ik al eerder antwoord op gegeven op het forum. Auto voldoet niet aan die criteria dus geen KIA. Nogmaals, gooi er een paar honderd euro tegenaan en je weet zeker dat je jezelf niet tekort doet. Als je het handig aanpakt kan het voordeel echt heel flink oplopen... Succes!

Jeetje Dennis…., Ik vind jou echt een hele toffe en kundige gozer, maar nou loop je toch wel dertig kilometer te hard. Misschien ben ik een beetje stellig - maar goed, ik denk dan ook in het belang van de klant. Officieel zou ik dit natuurlijk allemaal een stuk neutraler formuleren :) Maar ik beargumenteer nu juist dat deze persoon wel degelijk kosten heeft aan deze auto, en wel de kilometerprijs van de bestelauto die als loon wordt doorbelast. Als hij deze kilometerprijs (die waarschijnlijk een stuk hoger ligt dan € 0,19/km) via zijn loon belast krijgt en vervolgens als zakelijke lasten voor zijn onderneming weer in mindering brengt op de winst dan kan toch niet beargumenteerd worden dat de kosten niet drukken op deze ondernemer zelf? Voor de helderheid verwijs ik even naar de site van de Belastingdienst. Er vanuit gaande dat iedereen zich houdt aan de wet- en regelgeving: ja ;) Ben ik dus niet met je eens. Voor deze ritjes betaalt de ondernemer / werknemer dus gewoon de kilometerprijs van de auto (die wordt in ieder geval belast bij zijn inkomen). Dit zijn dus de "echte" kosten, misschien wel echter dan de bijtelling... Ik vind toch op zijn minst dat ik een pleitbaar standpunt heb, tenminste, ik doe erg mijn best 8) Ik ben ook zeer benieuwd naar de mening van de anderen! Ik zeg niet dat ik het weet, ik geef alleen maar aan wat ik voor mijn cliënt zou beargumenteren. De rechter bepaalt uiteindelijk wie gelijk heeft, niet ik... Buitengewoon leerzame discussie! Helemaal eens. En principieel vind ik dat het eigendom van het vervoermiddel of de wijze van vervoer geen rol zou mogen spelen bij de vraag of je die € 0,19/km je winst zou mogen drukken. Ik zou hier een parallel willen trekken met de carpoolregeling. Als werknemers zelf besluiten om met elkaar te gaan carpoolen mag iedere werknemer belastingvrij een vergoeding van € 0,19/km betaald worden. Dus voor dezelfde autorit (met nauwelijks meerkosten omdat er meer mensen meerijden) waar vier collega's meerijden mag onbelast € 0,76/km vergoed worden. Ook hier staat de vraag of de kosten gemaakt worden los van het feit of de werknemer recht heeft op de vergoeding.

Casuïstiek kan zo leuk zijn ;D En nu snap ik het helemaal niet meer. De ondernemer heeft een eigen auto maar reist vaak met de auto van zijn werkgever naar de klus toe. Kan gebeuren, gebeurt in de praktijk dus ook. Maar hoe kan die inspecteur dit in vredesnaam weten? Jij hebt dat in ieder geval niet in de stukken verwerkt omdat je hier niet van op de hoogte was. Er zal toch gewoon gestaan hebben: reiskosten x km x € 0,19. Bovendien zie ik helemaal niet terug in jouw citaat dat de inspecteur de gedachtengang gevolgd heeft die Ronald en ik volgen. Hij concludeert immers niet dat er geen bijtelling is, of staat dat wel ergens in zijn rapport. Bovendien heb ik heel veel moeite met het concluderen dat de kosten niet geheel drukken op de ondernemer leidt tot een dikke vette streep door alle autokosten. Nog vreemder is het dat de inspecteur iets concludeert dat volgens mij fiscaalrechtelijk gezien helemaal niet kan. Het klopt dat er voor sommige bestelauto's onder voorwaarden geen bijtelling is. Echter, het standpunt van de Belastingdienst is dat het privé gebruik van zulke auto's loon is conform de waarde in het economisch verkeer. Er wordt dus niet bijgeteld, maar de gereden kilometers worden verloond tegen de kilometerprijs van de bestelbus. In dat geval rusten de kosten over deze kilometers dus wel degelijk bij de ondernemer (bestuurder van de auto). Ik vind het bizar dat de inspecteur er vanuit gaat dat dit niet gebeurt zonder dit te hebben onderzocht bij de werkgever van deze ondernemer. Sterker nog, volgens mij moet hij er voor jouw cliënt vanuit gaan dat dit gebeurt. Immers, de werknemer/ondernemer kan er vanuit gaan dat de werkgever correct inhoudt - de bewijslast in dezen ligt dus niet bij jouw cliënt omdat deze kan stellen dat de werkgever correct inhoudt en hij dus wel degelijk de lasten voor deze kilometers draagt. Ik denk dus dat er wel degelijk sprake is van aftrekbare kosten ;) En waarom zou de ondernemer opa niet moeten compenseren voor het gebruik van de auto? De kosten worden wel degelijk gemaakt, en ook al liggen die indirect bij de ondernemer ze worden wel degelijk door deze ondernemer veroorzaakt.

Leg dan eens uit waarom de BD in het geval dat ik schets daar zo anders over dacht dan jij en ook een streep door de autokosten voor deze persoon trok, omdat de kosten van de auto niet op hem drukte? Dat snap ik ook niet. Heeft deze ondernemer zelf met dit bijltje gehakt of heeft hij zich laten bijstaan door een belastingconsulent? Ik had hier zelf nog wel een leuke casus in gezien en niet zomaar toegegeven aan de grillen van deze inspecteur. De ondernemer in kwestie reed in een auto van zijn werkgever. Gezien het feit dat hij deze auto ook gebruikte voor zijn eigen onderneming durf ik aan te nemen dat hij te maken had met bijtelling. Die bijtelling is er juist om er voor te zorgen dat de werknemer geen privé voordeel heeft van een auto van de werkgever. Dit privé voordeel wordt dus geheel gecompenseerd door de bijtelling (in ieder geval fiscaal gezien). Nu zegt de BD dus dat de kosten van de auto niet drukken op de ondernemer omdat hij geen juridisch eigenaar van de auto is. Maar juist de kosten van het privé deel rusten dus volledig op deze ondernemer, er wordt immers bijgeteld. En alleen de kilometers die binnen dit privé deel vallen zijn voor deze ondernemer zakelijke kilometers. Het is in mijn ogen gerechtvaardigd om de genoemde € 0,19/km op de winst in mindering te brengen. *** Ronald was mij net voor ***

Vraagje: En hoe zit dat dan wanneer de ondernemer meerdere auto’s in privé bezit? Als een ondernemer een privé vermogensbestanddeel (in dit geval auto's) ter beschikking stelt van zijn onderneming dan is dit goedkeurende besluit van toepassing. M.a.w. als de ondernemer zes auto's op zijn naam heeft en deze alle zes zakelijk gebruikt dan mag (in de woorden van Louis) zonder meer 75% van de voorbelasting over de autokosten verrekend worden. Worden niet alle auto's zakelijk ingezet en pas je dit besluit toch op alle auto's toe dan pleeg je fraude, lijkt mij niet echt de bedoeling... ik zie niet in wat dat aan de regeling afdoet (nog even los van het feit dat het natuurlijk helemaal afhangt van de geografische locatie van de ondernemer hoe schokkend zo'n reisje zou zijn...). Als de verhouding privé/zakelijk niet uit de administratie te herleiden is is deze regeling van toepassing. Het ligt er helemaal aan wat je als ondernemer in de administratie voegt of dit ook daadwerkelijk te herleiden is. Als je dat ondernemer zou willen - je hebt natuurlijk het volste recht om te kiezen of je gebruik wilt maken van deze regeling. Ik ga er overigens wel vanuit dat alle facturen voldoen aan de daaraan gestelde eisen (dus herleidbaar naar de ondernemer). Nee, ik ben het hier nee mee eens. Het is net zo'n regeling als bijvoorbeeld een auto zakelijk etiketteren. Ook hierover vindt een correctie privégebruik BTW plaats. Zo'n zelfde correctie vindt ook hier plaats (immers niet 100% terugvragen maar 75%). Als je met een zakelijk geëtiketteerde auto heel veel privé rijdt spreek je ook niet over een cadeau, dus dat moet je hier ook niet doen. Dit is gewoon een rechtstreeks gevolg van het systeem van de OB en niet een cadeau van de wetgever.

Precies, het criterium is dat je de kilometers aflegt, hoe je deze aflegt is niet zo relevant. Dus als je iedere ochtend van huis naar je werk loopt mag je dit ook tegen € 0,19 als kosten opvoeren, zolang je maar een kilometeradministratie bijhoudt.

Dag Mart, Eén tip: stop met worstelen en ga met deze vraag naar een specialist die de berekening voor jou kan maken. Je bent dan een paar honderd euro verder maar hebt dan wel een gedegen en kloppend advies. De wet- en regelgeving omtrent de auto van de zaak is namelijk een woud waar je door de bomen het bos niet meer ziet... De opties: - auto helemaal zakelijk: jouw optie; - de auto zakelijk etiketteren: auto telt niet mee voor de IB (geen bijtelling, wet € 0,19/km van winst aftrekken), wel voor de OB (teruggave alle voorbelasting, wel correctie privé gebruik auto); - de auto privé aanschaffen: voor IB € 0,19/km van winst aftrekken en geen bijtelling, voor OB tot 75% van de van de voorbelasting op de autokosten (dus niet aanschaf!) terugvorderen en geen correctie privé gebruik BTW. En tussen deze drie opties moet je de voor jou meest voordelige zoeken. Is afhankelijk van gebruik auto, verhouding privé / particulier rijden etc. Het kost een paar centen om dit in beeld te brengen, maar kan je duizenden euro's onder aan de streep opleveren. Succes!

Dag Miranda, Vervelende kwestie. Onthoud dat bij principekwesties er alleen verliezers zijn. Het meest zinnig is om gewoon die € 118,00 over te maken en de zaak als afgedaan te beschouwen. Maar ik ben ook ondernemer en weet dat de keuze meestal niet valt op zinnige beslissingen ;) En daar zijn we dan ook voor! En daar hebben we nou net instanties als TNT voor... Je mag namelijk zelf concluderen of het apparaat defect is. En in principe heb je ook nog de kans om het apparaat te repareren voordat je geld terug moet geven. Dus zeer coulant van je om er zo mee om te gaan, of het verstandig is... In ieder geval is het product rechtstreeks bij jou aangeschaft en niet via internet, er is dus geen sprake van een zogenaamde afkoelperiode en het gewone Nederlandse consumentenrecht is van toepassing. Dat betekent natuurlijk niet dat het recht op creditering hiermee komt te vervallen. Jij hebt hem laten weten dat hij zijn geld terug kan krijgen en hierdoor ontstaat een verplichting waar de klant zich op kan beroepen. Ik vermoed dat dit niet de correcte reactie was. Het feit dat hij de gegevens niet verstrekt heeft betekent niet dat de vordering verjaard is. Waar gaan ze dagvaarden? Ik mag hopen in Nederland... Dergelijke dreigementen zijn meestal zeer succesvol en je mag ze dan ook niet kwalijk nemen dat ze het proberen. Laat je niet afleiden door het gewapper met de rode vlag en blijf rustig :) Natuurlijk had je vanaf het begin moeten vragen om het apparaat. Maar volgens mij komt de huidige situatie erop neer dat jij ermee ingestemd hebt dat de koop ongedaan gemaakt wordt. Dit betekent dat de klant zijn geld terug kan krijgen, en jij recht hebt op het product. Ik denk dat je dit wel succesvol kunt blijven volhouden dat jij gewoon recht hebt op het product. Ehm, een rechter zal bijzonder met zijn of haar wenkbrauwen fronsen als er tijd besteed moet worden aan een vordering van € 118,00. je kunt er op rekenen dat de kosten vele malen groter zullen worden als je dit traject in gaat. En ik kan niet bepalen wat de rechter zal oordelen, maar de kans is groot dat hij veroordeeld wordt tot het terugbetalen van de € 118,00 en dat de klant veroordeeld wordt tot het teruggeven van het product. maar het is ook heel wel mogelijk dat alleen jij over de brug moet komen. Meestal wordt er wat geschermd met juristen. Gelukkig laat je je niet bang maken. Tja, ik neem aan dat een advocaat dit ook niet echt in kantoortijd gaat behandelen... ik vermoed dat er gewoon wat geschermd wordt - pure intimidatie. Voor de volgende keer: altijd om het product vragen, eventueel portokosten vergoeden... Ik zou gewoon aan de advocaat, en de klant, melden dat jij onmiddellijk die € 118,00 overmaakt zodra jij het apparaat ontvangen hebt en in het bezit bent van zijn bankgegevens. Dit is buitengewoon redelijk, ook in de ogen van de rechter - dit leidt dus tot bonuspunten als het voor mocht komen. Minnelijke oplossing is gewoon het beste - ik vermoed ook dat dit niet echt voor zal komen. Mocht je er toch niet uitkomen, zorg er dan voor dat het in ieder geval voorkomt bij de Nederlandse rechter. Deze kwesties wil je niet onder een ander rechtssysteem dan het Nederlandse oplossen. Heb je in je algemene voorwaarden staan dat alleen de Nederlandse rechter bevoegd is en heb je deze voorwaarden van toepassing verklaard bij de verkoop?

Lees dit draadje eens door: https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=47;action=display;threadid=18626;start=60#msg345654 Enne, welkom op HL!

En ik had nu juist gehoopt dat je uit mijn voorbeeld zou concluderen dat dit nou juist niet op gaat ;D Ik denk echt dat het te kort door te bocht is dat je, door als ondernemer te kiezen om geen (optimaal) gebruik te maken van een fiscale faciliteit als € 0,19/km aftrekken, dit automatisch kan en zal leiden tot de conclusie dat de hele auto dan maar niet zakelijk is ingezet. Naast het feit dat we hier te maken hebben met twee verschillende wetgevingen (€ 0,19 is IB, 75% is OB) zou dat ook betekenen dat de BD dan bepaalt of een ondernemer van een faciliteit gebruik maakt. Dat lijkt mij net zoiets als moeten uitleggen waarom ik op een Apple werk en niet op een Dell - bedrijfs(economische) beslissingen zijn geen zaak van de BD. Anders was er geen HL... ;D Stel ve eens voor!

Dag Peter, In het besluit van de staatssecretaris CPP2003/2803M d.d. 22 januari 2004, "Omzetbelasting: keuzevrijheid voor investeringsgoederen" staat: Dat het mogelijk is om het totaal aantal gereden kilometers in een auto te achterhalen (lijkt mij overigens niet een makkelijke klus...) lijkt mij niet relevant in het kader van dit besluit. Immers, als het totaal aantal kilometers niet aan de hand van de administratie - letterlijk besluit staatssecretaris - te achterhalen valt dan lijkt het mij dat 75% van de voorbelasting terugvragen geheel conform het besluit is. Als je er bijvoorbeeld voor kiest om wel de brandstofbonnen in de administratie te voegen maar niet de onderhoudsbonnen (waar kilometerstanden op staan) wordt het toch een lastige klus om e.e.a. uit de administratie te herleiden. Dan geef jij aan dat een ondernemer 3.000 zakelijke kilometers opvoert. Volgens mij is het geen enkele verplichting tot het opvoeren van alle zakelijke kilometers. Ik ken ondernemers die alleen maar die kilometers opvoeren tegen € 0,19 die ook zijn doorberekend aan hun klanten. Alle overige kilometers (acquisitie, paperclips halen, bezoek kvk, advocaat, notaris etc.) worden niet opgevoerd. Kan ik over mopperen, maar als zij de moeite van het bijhouden groter vinden dan het fiscale voordeel dan gebeurt het gewoon niet. Maar deze kilometers zijn wel degelijk zakelijk en tellen dus voor de volle 100% mee in het zakelijk gebruik - wat in dit geval dus niet te herleiden is. Ik heb ook een klant met een VOF. Zet samen met zijn vrouw leuk om, maar omdat de winst door twee gedeeld wordt, er een leuke hypotheekrenteaftrek is en ga zo maar door is er een dusdanig belastbaar bedrag dat het opvoeren van zakelijke kilometers geen effect heeft. Dus houdt hij ze niet bij. Tja, in dat geval kun je in mijn ogen dus ook gewoon volstaan met 75% van de voorbelasting terugvragen. Als laatste geef jij aan dat, als er inderdaad 20.000km zakelijk gereden wordt deze een beetje bij zou moeten houden. Volgens mij is die verplichting er niet om dit onderdeel te laten zijn van de administratie. Ik zie niet in hoe de Belastingdienst een streep zou kunnen halen door de terugvordering van de 75% van de voorbelasting als je iets niet bij houdt wat je niet bij hoeft te houden. Volgens mij kan er dan alleen geconcludeerd worden dat er geen aanknopingspunt is in de administratie en dat er dus kan worden volstaan met het terugvorderen van 75% van de voorbelasting. Jij concludeerde al: de meningen zijn verdeeld ;) Dennis

Inderdaad, de meningen zijn verdeeld ;) Volgens mij is er in het door jou geschetste geval sprake een bewijslast die ligt bij de Belastingdienst. Immers, als er uit de administratie niet blijkt wat de verhouding is geldt gewoon het besluit van de staatssecretaris waaruit blijkt dat in dat geval 75% van de betaalde voorbelasting teruggevraagd kan worden. Een inschatting volstaat volgens mij in dat geval niet en zal de BD moeten bewijzen dat de verhouding anders is. Hoe dan ook, het lijkt mij dat als inderdaad niet blijkt uit de administratie wat de verhouding is er in ieder geval gesproken kan worden over een pleitbaar standpunt. Een boete is in dat geval niet aan de orde en hooguit zal de vooraftrek voorbelasting door de BD gematigd worden. Overigens ben ik het helemaal eens met Peter als hij de term 'voordeeltje' tussen aanhalingstekens zet. Het gaat hier namelijk niet om een voordeel. De ondernemer stelt een privé vermogensbestanddeel ter beschikking aan zijn onderneming. Het is dan niet meer dan redelijk dat de ondernemer over de kosten van deze ter beschikking stelling de betaalde voorbelasting mag terugvorderen. Dit is geen voordeel, dit is gewoon onderdeel van het systeem waar wij met de invoering van de wet OB voor gekozen hebben: voor ondernemers is de BTW geen kosten.

Radeoxx geeft terecht aan dat uit de administratie af moet zijn te leiden wat de verhouding privé / zakelijk is. Als dit niet uit de administratie te herleiden is mag je 75% van de BTW over de autokosten terugvorderen. Dat er op allerlei manieren herleid kan worden wat die verhouding privé / zakelijk is staat vast. Echter, als dit niet uit de administratie blijkt doe je in mijn ogen niets verkeerd als je je aan de 75% houdt. Met betrekking tot de wijze van betalen: de betaling moet naar de ondernemer te herleiden zijn. Bij IB-ondernemers mag er dus wel degelijk met een privé pas gepind worden, zolang deze maar op naam van de ondernemer staat. Je hoeft dus niet met je zakelijke pas te betalen, al is het natuurlijk wel slim om dit wel te doen (is een stuk eenvoudiger administreren als deze betalingen van je zakelijke rekening lopen). Succes!

Ha Joost! Ik denk dat we lang elkaar heen denken ;) Ik bedoel zeker niet dat deze regel voorschrijft dat je BTW moet verleggen - dat zou wel heel krom zijn ::) Peter stelde dat, als je BTW verlegd (die keuze is dan al gemaakt), er geen keiharde omschrijving is van de BD hoe je dit als ondernemer op de factuur moet vermelden. Ik heb enkel aangegeven dat er wel degelijk richtlijnen voor zijn, zie mijn bijdrage. Ik concludeer niets anders dan dat de BD aangeeft dat zij op de factuur de term BTW verlegd vermeld wil zien staan. Ik stel niet anders dan dat ik deze term dan ook altijd op de factuur zou zetten (i.h.k.v. u vraagt, wij draaien). Als je als service voor de afnemer dan ook nog eens vermeld dat de VAT reversed is kan helemaal geen kwaad, maar dat is in mijn ogen aanvullend en niet vervangend. Groet!

Helaas, ik wist al heel lang van tevoren dat ik vanavond andere verplichtingen had. Volgende keer ben ik graag v an de partij (al hoop ik dat het dan wel wat dichter bij huis is...). En jij dan?

Dag Peter, Volgens mij stelt de Belastingdienst zich op het standpunt dat er wel degelijk een harde regel is hoe je dit moet omschrijven: Verlegt u de btw naar een andere ondernemer? Dan brengt u geen btw in rekening, maar zet u op de factuur 'btw verlegd'. Zie: http://www.belastingdienst.nl/zakelijk/omzetbelasting/hoe_werkt_btw/voor_wie_geldt_btw/voor_wie_geldt_btw-08.html Dat ze daar in het buitenland niets van begrijpen is niet zo relevant. Ik vermoed dat de Nederlandse inspecteur gewoon zonder al te veel moeite moet kunnen concluderen dat de ondernemer van mening is dat op die specifieke factuur de verleggingsregeling van toepassing is. Ik zou dus in ieder geval altijd deze term op de factuur plaatsen, eventueel een vertaling in het Engels erbij / er onder kan natuurlijk geen kwaad. Dennis

Als jij gewoon een agenda bijhoudt waarin jij je uren verantwoordt is er helemaal niets aan de hand...

Ha Rick, 1225 uur lijkt mij eigenlijk ook geen enkel probleem om te realiseren. Mijn opmerking sloeg vooral op jouw vraag waar heb je de startersaftrek voor nodig. Welterusten! Dennis

Waar heb je de startersaftrek voor nodig, je kan een beter betaalde baan krijgen, je hebt dan al meer dan een starter die er niks bij heeft. Werk lekker 40 uur per week, verdien er nog wat bij als deeltijd ondernemer, en alles wat je daarmee verdient is al een extra. Overigens als je het slim doet, haal je echt nog wel 1225 uur dit jaar wat eindigt op 31 dec, je hebt al 800 uur Ik zou het fiscale voordeel van de starterskorting en zelfstandigenaftrek niet onderschatten... als je dit mee kunt pakken moet je dat zeker niet laten liggen - kan een voordeel van duizenden euro's opleveren - zeker als de WUO bovenop een regulier inkomen komt. Het 52%-tarief komt dan wel erg in het oog ;)

Ik denk dat de conclusie dat de emz geruisloos is ingebracht te snel getrokken wordt op basis van het feit dat er niet afgerekend zou zijn met de fiscus. Er hoeft alleen maar afgerekend te worden met de fiscus als er sprake is van stakingswinst. Ik ken voldoende situaties waarin bij een overgang van emz naar BV geen stakingswinst was er er dus niets af viel te rekenen met onze blauwe vrienden. Een nog steekhoudender argument hiervoor lijkt mij dat ik vermoed, op basis van de verstrekte gegevens, dat de emz korter dan drie jaar geleden is ingebracht in de BV. Immers, anders zou de schuldeiser wel erg lang hebben gewacht met het opeisen van zijn vordering - dit laatste is overigens niet onmogelijk. Bij een geruisloze inbreng mogen de aandelen niet binnen een periode van drie jaar na inbreng van de EMZ vervreemd worden, althans, met dien verstande dat de vervreemding niet gericht mag zijn op bedrijfsoverdracht. Nu lijkt mij dit laatste wel degelijk gebeurd ;) Assurantiekantoor, kun jij als TS over de perioden helderheid over verschaffen?

Als ik jouw verhaal zo lees dan vermoed ik dat je het inderdaad te gemakkelijk ziet. Je argumenten zijn goed, maar ik mis de financiële onderbouwing. De opmerking van Hermes sluit hier helemaal op aan. Als je met de snackwagen een vaste bron van inkomsten hebt zou ik deze niet opgeven. Je kunt inderdaad wel in een andere regio (met meer inwoners) proberen een cafetaria te beginnen. Maar: werk eerst aan de cijfers en kijk of je plannen reëel zijn. En laat deze cijfers het liefst beoordelen door een onafhankelijke derde, iemand met een minder roze bril dan jij ;) Succes!