Ward van der Put

Met dat contract kun je twee kanten op. Enerzijds kun je er bij de curator mee aantonen dat je een nog te factureren vordering hebt. Anderzijds kan de curator die vordering juist afwijzen als het contract stelt dat de vordering pas ná twee maanden ontstaat. Als de vordering hoog genoeg is (en dat is vast zo als je maanden werk declareert) zou ik met het contract plus andere stukken die het bestaan en de hoogte van de vordering aantonen eens langsgaan bij een advocaat. Laat je advocaat het vervolgens aankaarten bij de curator. Lijkt me niet dat het zó in het contract staat, maar als je het zó wel voorlegt aan de curator, maak je weinig kans, want dan is het weerwoord: ja, maar ze gingen wél failliet. Laat een advocaat dat voor je doen. Praktische overweging mag daarbij, volgens mij, best zijn dat het bij software niet ongebruikelijk is dat je in elk geval een deel pas factureert na het succesvol afronden van een testfase bij de opdrachtgever. Als je in delen (op)levert, kun je in delen factureren. Tot slot lijkt het me wenselijk dat je de onbetaalde software of rechten daarop uit de boedel probeert terug te halen om te voorkomen dat de curator ze aan een derde verkoopt. Aangenomen dat de software nog wat waard is. Ook dat zou ik aan een advocaat voorleggen.

Dat is geen boeking van verkoop, maar van inkoop: je bezittingen (activa links) nemen toe en daartegenover staat een schuld aan een crediteur (passiva rechts). De te vorderen omzetbelasting neemt daarbij toe en die mag je als voorbelasting terugvragen, maar dan was het kennelijk géén margegoed want die koop je van particulieren zonder btw. Schakel een boekhouder in.

Dan heb je misschien privé-stortingen (voor die inkopen) verkeerd geboekt: niet het vreemd vermogen (crediteuren) maar het eigen vermogen verandert daarbij. Daarnaast lijkt het (met "bijna de helft van de omzet in dat jaar") of je de winst over het voorafgaande boekjaar niet aan het eigen vermogen hebt toegevoegd in de beginbalans voor het erop volgende jaar.

Een VoF heeft geen aandelen. Als je een onderneming wilt inrichten als een BV of NV, dan moet je gewoon een BV of NV beginnen. Wat je bij een VoF wel kunt doen, is allerlei afspraken maken over de verdeling van de winst. Die zou je in dit geval bijvoorbeeld voor een deel afhankelijk kunnen maken van het ingebrachte vermogen, zodat de vennoot die meer inbrengt daarvoor in ruil een hoger 'aandeel' in de winst ontvangt. Laat de "ervaren" vennoot B niet zelf een rare kerstboom optuigen, maar stuur je vrienden langs een (fiscaal) jurist of notaris. Dat lijkt mij de beste vriendendienst die jij ze op dit punt kunt bewijzen.

Branko, je argumentatie is zoals altijd sterk, maar ik heb moeite met dat "impliciet". Volgens mij kun je het exploitatierecht in het auteursrecht namelijk niet impliciet of stilzwijgend overdragen, maar moet dat expliciet. Dat volgt namelijk uit artikel 2 lid 3 van de Auteurswet 1912:

De algemene indruk is positief, maar ik vond de site traag laden en Google denkt er ook zo over. Wat ik inhoudelijk vooral mis, zijn resultaten en voorbeelden: 360 graden productfotografie verkoop je beter met 360 graden productfoto's.

Zie je wel: AutoCorrectie is een lerend algoritme dat vanzelf steeds begripvoller wordt. ;D

De zelfstandigenaftrek is ingevoerd toen de inkomensgroei van zelfstandigen structureel achterbleef bij loonstijgingen. Toen die compensatie omsloeg in een overcompensatie, heeft men in verschillende fasen geprobeerd om het effect van de zelfstandigenaftrek te dempen, onder andere met de invoering van het urencriterium. In het lezenswaardige artikel Zelfstandigenaftrek: feiten, trends, alternatieven (PDF) beschrijft professor Vording de ontstaansgeschiedenis van de zelfstandigenaftrek en het urencriterium. Hoewel het artikel stamt uit 2004 (en cijfers van de periode 1990–2000 analyseert), noemt het veel interessante knelpunten die mij ook nu nog actueel lijken.

Vervolg vandaag in het FD (betaalmuur):

Volgens mij onderschat je hoeveel werk dat is; je kunt er een dagtaak aan hebben. Frequente prijswijzigingen zijn geen uitzondering: in sommige branches veranderen prijzen meerdere keren per dag. Kijk je een halve week niet om naar de site, dan is die al niet meer up-to-date. Daarnaast worden de aangesloten webwinkels waarschijnlijk horendol van je als je daar drie keer per week aanklopt om de laatste prijzen op te vragen. In de praktijk wordt dat dus anders opgelost: met een pull of push van data via productfeeds, datakoppelingen of een API. (Sommige vergelijkingssites gebruiken ook screen scrapers, maar de ontwikkelingskosten en foutgevoeligheid daarvan zijn hoog.) Verdiep je daar eerst in, vóórdat je webwinkels benadert, want anders is er een reëel risico dat een plaatsing op jouwe vergelijkingssite voor hen al gauw te tijdrovend of te ingewikkeld en daarmee te duur wordt. Verder denk ik dat alleen prijzen vergelijken niet meer van deze tijd is. Alle prijsvergelijkers hebben 'opgeschaald' naar meer dan alleen prijzen vergelijken. Een partij die de goedkoopste is, is ineens een stuk minder aantrekkelijk als daar een levertijd van twee weken tegenover staat, om maar een voorbeeld te noemen. Daar ligt dan nog een inhoudelijke uitdaging: wat zijn belangrijke kwalitatieve criteria voor de koopbeslissing van je bezoekers en hoe kwantificeer je die als je ze in een vergelijking gaat meten en wegen.

Het gevaarlijkst is kopers niet goed informeren over de bedenktijd en het recht van retour: de bedenktijd wordt dan automatisch verlengd van 14 dagen naar 1 jaar. Houd daarnaast rekening met garantie, want de wettelijke garantietermijn is al gauw minimaal 2 jaar. Waarom verwacht je bij een normale bedenktijd al financiële problemen? Ben je bijvoorbeeld actief in een markt waar het percentage retouren hoog ligt (zoals de vijftig procent bij Zalando)? Met een goed financieel plan en een liquiditeitsbegroting zou het eigenlijk geen onoverkomelijk probleem mogen zijn, zolang je maar een reële schatting van het aantal retouren aanhoudt.

Volgens mij kun je al enorm veel producten vergelijken op algemene vergelijkingssites zoals BESLIST.nl en Kieskeurig en op gespecialiseerde vergelijkingssites zoals Pricewatch van Tweakers voor elektronica en de 'kledingzoekmachine' Kleding.nl. Als dát geen concurrenten zijn, ben ik wel heel benieuwd: wat wil je dan precies gaan vergelijken?

In hoeverre is TDD (test-driven development) doorgedrongen tot outsourcing? Kun je bijvoorbeeld een paar honderd unittests in India of Pakistan neerleggen en op basis daarvan iets goeds terugverwachten? Heeft iemand daar ervaring mee?

Het lijkt mij inderdaad ook vergelijkbaar met de schijnzelfstandigheid van bezorgers van PostNL, alleen wordt juist die niet altijd meer geaccepteerd: in december 2015 concludeerde de rechtbank Noord-Holland dat er bij twee pakketbezorgers van PostNL inderdaad sprake was van schijnzelfstandigheid en verkapte loondienst.

Klinkt als een ballonnetje oplaten met gebakken lucht. En dat is dubbelop. Of meer iets voor de rubriek Vraag & Aanbod. Slotje?

Is het slechts een concept of heb je ook al iets werkends?

De zin is inmiddels dan ook aangepast:

Je hinkt op twee gedachten. Enerzijds wil je een professionele markt bedienen (horeca en horecagroothandel), maar anderzijds heb je op een of andere manier verzonnen dat die groothandels rechtstreeks aan particulieren moeten verkopen. Waarom? Enkel voor de clicks?

Aangezien ongeveer de helft van de webshops stopt binnen 2 jaar, zou ik zeggen: waag een poging onder hoede van je vader (want die heeft ervaring met zijn webshop) en geef er een vastere vorm aan als de webshop nog bestaat rond je 18e verjaardag.

Het een sluit het ander niet uit... Vierhonderd containers halen we niet, maar het proeven en vergelijken lukt al best aardig. ;D On topic: als de TS niet kan/wil aanstippen wat hij wil vergelijken, kunnen we hem nauwelijks op weg helpen. Volgens mij is er geen product of dienst waar niet al een of andere vergelijkingssite voor bestaat, dus het idee is waarschijnlijk niet uniek, maar hooguit beter dan wat er al is.

Hoe de machine precies heet, weet ik niet, maar die boekverpakking noemen krimpfolie.

Ik ging uit van de oorspronkelijke (huiswerk)opgave, want het terugrekenen leek het probleem. ;D

Bij een verkoopprijs van € 3,36 is je marge afgerond 63%: Kostprijs1,00 Marge 63%0,63 –––– Inkoopprijs groothandel1,63 Marge groothandel 30%0,49 –––– Inkoopprijs detailhandel2,11 Marge detailhandel 50%1,06 –––– Verkoopprijs excl. btw3,17 Btw 6%0,19 –––– Verkoopprijs incl. btw3,36

Je zou kunnen overwegen om te starten met een gemeenschappelijke VoF die later in een BV wordt omgezet. De voorwaarden voor die omzetting en meer algemeen een stop/go kun je formaliseren in een vennootschapsakte of een separate intentieverklaring. Ook je andere hete hangijzers, zoals de eigendom van de deels gemeenschappelijke software, kun je dan direct vastleggen. (Dat kan met een notariële of onderhandse akte, maar laat het wel door een jurist doen; niet gaan copypasten met gefundenes Fressen van internet.)

Afschrijving bedrijfspand