prinsrachid

Even een vraag voor de exacte beeldvorming, want hier lopen volgens mij weer twee dingen door elkaar. Je zegt dat je een management fee ontvangt. Ik neem aan dat je daarmee bedoelt dat jouw holding een management fee ontvangt vanuit die andere BV? Je hebt het verder over een BV waar je 18% aandelen in hebt. Heb JIJ die aandelen of heeft de holding BV die aandelen? Oftewel, ben je DGA van de holding én de werk-BV of alleen de holding? Volgens mij is die eerste bewering al sinds begin vorig jaar niet meer van toepassing. Sinds vorig jaar geldt simpelweg dat je het loon van een "meest vergelijkbare" dienstbetrekking moet hanteren, maar minimaal 44.000 euro per jaar (tenzij je natuurlijk iets lagers afspreekt met de Belastingdienst). Dat salaris mag ook deels bestaan uit bijtelling voor de auto overigens. Als je dus een auto van 50.000 euro rijdt met 25% bijtelling, dan moet je dus nog 31.500 euro loon daarnaast ontvangen van je holding. Je betaalt dus nog steeds gewoon loonheffingen over de volle 44.000 euro. Maar als het zo is dat je holding een management fee ontvangt, dan is het natuurlijk wel zo dat jouw holding jouw salaris moet betalen. Als je holding echter geen andere inkomstenbronnen heeft, maar wel (een beetje andere) kosten, dan maakt de holding dus meteen verlies. De omzet is namelijk maar 43.800 euro per jaar, terwijl je kosten minimaal 44.000 euro zijn (maar eigenlijk meer dus). Verder zeg je dat je 'minder' zult betalen door de WBSO. Dat is op zich zo, maar heb je die WBSO dan wel aangevraagd als DGA van je holding?

En van wie heb je dat dan begrepen?

Op zich klinkt dat natuurlijk aantrekkelijk, maar het lijkt me dat de BV zich in dit geval zakelijk moet opstellen. Oftewel een zakelijke rente, aflossingsschema opstellen, voldoende zekerheden en de lening moet er niet voor zorgen dat de hele BV aan het wankelen kan worden gebracht. Je kunt natuurlijk ook je (privé)geld direct laten renderen door simpelweg direct die lening (deels) in privé af te lossen. Daar hoef je ook geen geld voor heen en weer te schuiven. En in plaats van rente aan de bank of aan je BV te moeten betalen, betaal je over dat afgeloste stuk helemaal geen rente meer, levenslang niet meer. Vervolgens is je hypotheekrentelast meteen een stuk minder, ongeacht of je het (resterende) leningbedrag oversluit naar je eigen BV of niet. Daarna kun je alsnog kijken of het interessant is om de restantlening bij de bank door de BV af te laten lossen, maar dan dus met het geld dat wél nu al in de BV aanwezig is.

Kun je hier eerst misschien iets meer over vertellen? Wat waren precies de dingen waar je niet tevreden over was? Maakten die dingen ook onderdeel uit van de opdracht? Heb je de 'onvolkomenheden' ook gemeld bij de ontwikkelaar van de website? Heb je die de gelegenheid gegeven om de zaken te beoordelen en eventueel te 'herstellen'? En om wat voor bedragen hebben we het eigenlijk? Hoeveel websites, wat voor soort programmeerwerk, hoeveel uren, etc?

Tja, ik weet niet...De holding-BV is geen werknemer en de werk-BV is geen werkgever, terwijl er nu wel een beetje zo wordt gehandeld. Persoonlijk zou ik als werk-BV een simpele factuur verwachten van de holding-BV ofzo. De holding-BV levert namelijk 'management' en vervoer van degene die het management uitvoert, dus moet die gewoon een factuur sturen voor z'n werk/vervoer. De hoogte van de reisvergoeding is dus iets tussen de BV's (net als de hoogte van de managementfee) en hoeft dus niet per se 19 cent per kilometer te zijn. Dat mag ook meer of (veel) minder zijn. Daarna kun je die ontvangen factuur gewoon in de werk-BV als kosten inboeken. En de holding-BV boekt die dan als omzet. Vervolgens denk ik dat de holding-BV dan iets moet regelen voor het zakelijk gebruik van de privé-auto van de DGA van die BV (19 cent per kilometer bijvoorbeeld). Maar dat is dus (wederom) geen zaak van de werk-BV, maar van de holding-BV! :)

Dit zou op zich geen probleem hoeven zijn, als je dan maar je huis bij het begin van je onderneming administratief splitst én 50% van je woning voor de zaak gebruikt! Het is alleen de vraag of dat het geval is en of je dat wel wilt. Je moet je dus afvragen of het sop de kool waard is. Je hebt eigenlijk 3 opties met betrekking tot het (zakelijk) administreren van je werkruimte. Elke optie heeft zo z'n voor- en nadelen. 1. Niets doen - alles privé Je kunt er voor kiezen om lekker alles te laten zoals het is. Het voordeel is dat je geen rompslomp hebt. Je trekt gewoon je volledige hypotheekrente privé af. Het nadeel is dat je vervolgens geen energie-, inventaris en aankledingskosten voor die werkruimte kan aftrekken, omdat die kosten dan privé worden verondersteld. 2. Huis van de zaak - alles zakelijk Je kunt er ook voor kiezen om het huis administratief helemaal op de zaak te zetten. Dus hypotheekschuld als schuld op de balans zetten, maar de WOZ-waarde ook als bezit op de balans zetten. Je kunt dan alle kosten aftrekken en misschien zelfs elk jaar een beetje afschrijven. Het nadeel is dan wel dat je vervolgens een behoorlijke bijtelling krijgt (zie antwoord van Marcel). En als je stopt met je onderneming heb je mogelijk te maken met een boekwinst of -verlies, omdat zowel de schuld als de woningwaarde (minus eventuele afschrijving) dan weer van de balans af moeten. 3. Splitsen die boel Tot slot kun je ook de boel administratief naar rato van oppervlakte splitsen. Als je je huis voor 25% zakelijk gebruikt, dan doe je in feite hetzelfde als bij punt 2, maar dan voor slechts een kwart. Zowel de schuld als de woningwaarde zet je voor 25% op de balans. Je mag dan uiteraard ook maar een kwart van je totale energiekosten aftrekken. In privé houdt je dan voor 75% hypotheekrenteaftrek, maar is ook een kwart van je schuld naar dee eenmanszaak geschoven. Aangezien je deze keuze maar één keer mag maken (namelijk bij de in gebruikname van een pand ten behoeve van je onderneming), is deze keuze inderdaad actueel voor je. Toen ik persoonlijk die keuze had bij een kantoor aan huis, heb ik die overigens gewoon volledig in privé laten zitten. Bepaalde kosten kun je dan inderdaad niet zakelijk opvoeren, maar bij het doen van de aangifte of bij een eventueel latere staking heb je ook geen gedoe.

Volgens mij is dat niet zo. In eerste instantie zal er simpelweg gekeken worden naar het verzamelinkomen (dat is echt iets anders dan het bruto loondienstinkomen). Het inkomensbegrip is in de loop der jaren eigenlijk voor de meeste doeleinden inmiddels wel geharmoniseerd en wordt zelfs bijgehouden in de Basisregistratie inkomen. Het verzamelinkomen volgt ook uit je aangifte inkomstenbelasting. Dit verzamelinkomen is ook leidend voor het bepalen van de inkomensafhankelijke huurverhoging.

Persoonlijk zou ik die doosjes direct in de kosten laten vallen en onder kantoorkosten wegboeken. Het totaalbedrag is sowieso niet aanzienlijk, maar per doosje is het al helemaal niets. Dat vind ik een beetje in de categorie enveloppen, postzegels, pennen, potloden, papier...en verpakkingsmateriaal vallen. Ik denk ook niet dat je zit te wachten op het steeds in je boekhouding moeten afboeken van 20 cent voor elke keer dat je zo'n doos pakt. Je kunt je aanschaf ook vergelijken met het kopen van 3 rolletjes met 200 postzegels. Ik denk dat bijna iedereen die meteen in de kosten zouden laten vallen en dat bijna niemand het in z'n hoofd zou halen om een rol postzegels te activeren op de balans. Maar...het kan op zich allebei. De keus is dus aan jou. Ik zou die verpakkingsdozen echter waarschijnlijk pas als voorraad opnemen als het om iets hogere bedragen zou gaan (meer dan 450 euro) én om aanzienlijke hoeveelheden waar je langer dan een jaar mee doet.

Ik ben er nog eens ingedoken, maar bij nader inzien lijkt het er toch sterk op dat het allemaal woon-werkverkeer is (zie boven). Er lijken verder twee dingen door elkaar te lopen. Het artikel dat je aanhaalt heeft volgens mij geen gevolgen voor je vraag over woon-werkverkeer of de daarmee samenhangende btw. Het artikel gaat namelijk over (een beperking van) de aftrekbaarheid voor de inkomstenbelasting van de huurkosten van een verblijfplaats. Dat heeft alleen geen gevolgen voor de omzetbelasting met betrekking tot de kwalificatie van de rit van en naar het chalet. Wat ik wil zeggen is dit. Mocht je na twee jaar nog steeds in dat chalet moeten verblijven, dan zijn de kosten daarvan dus niet meer aftrekbaar voor de inkomstenbelasting. Echter, voor de bepaling of er sprake is van woon-werkverkeer voor de omzetbelasting zou dat niets moeten uitmaken. Het is namelijk nog steeds een verblijfplaats waar je vandaan en naartoe rijdt en het zou dus nog steeds "woon-werkverkeer" zijn.

OK, ik heb er nog eens wat dieper over nagedacht en gezocht, maar het lijkt erop dat het toch géén zakelijke kilometers zijn voor de omzetbelasting. Woonwerkverkeer wordt volgens de website van de Belastingdienst gedefinieerd als "het heen en weer reizen van de woon- of verblijfplaats naar een vaste werkplaats" (daar lijkt toch wel heel erg sprake van te zijn; het is alsof je in dienst bent). Deze omschrijving volgend zou dat dus al het verkeer zijn tussen je woonhuis of chalet enerzijds (= woon/verblijfplaats) en het adres van je opdrachtgever anderzijds (= vaste werkplaats). Dat betekent voor de omzetbelasting dus geen btw-correctie, want die kilometers zijn privé. Voor de inkomstenbelasting zijn de kilometers dan wel zakelijk, dus mag er maximaal 19 cent per kilometer worden vergoed.

Dan zijn er volgens mij al een aantal dingen tegelijk gebeurd, die wellicht niet helemaal goed zijn verwerkt. Het aandelenkapitaal van de werk-BV is omhoog gegaan, maar die aandelen worden gekocht met geld dat de holding-BV eerst heeft ontvangen. Dat zou betekenen dat er al een impliciete managementfee is afgesproken: Holding-BV levert 'management' aan Werk-BV --> Holding-BV vraagt fee aan Werk-BV --> Werk-BV betaalt geld aan Holding-BV --> Holding-BV koopt aandelen Werk-BV --> Holding-BV betaalt (gebruikelijk) loon aan (groot)aandeelhouder. Hebben de werk-BV en holding-BV al een managementovereenkomst afgesloten? De werk-BV kan natuurlijk niet aan jan en alleman aandelen gaan zitten uitdelen. Het aandelenkapitaal, de uitgifte en de ophoging ervan, de waarde waarvoor ze zijn gekocht zullen moeten worden geadministreerd. En daarvoor moet je elke stap goed ontrafelen. Het lijkt er dus op dat er eigenlijk al impliciet een managementfee afsproken. De holding-BV heeft die dan alleen niet contact ontvangen maar via aandelenkapitaal van de werk-BV ontvangen. Het kan zijn dat dit voor de btw niet helemaal goed is, omdat de holding-BV eigenlijk al een factuur had moeten sturen (met omzetbelasting), die de werk-BV dan weliswaar weer terug had mogen vragen. Vervolgens 'koopt' de werk-BV de verschuldigde factuur 'af' via het aandelenkapitaal. De vraag over een fiscaal optimale oplossing is denk ik niet aan de orde. Er wordt namelijk geschoven van ene bv naar andere bv. De kosten in de werk-bv schelen vennootschapsbelasting. Die kosten zijn echter opbrengsten in de holding-bv en dat kost weer vennootschapbelasting. Dus Vpb-last gaat in omgekeerde richting. Voor de hoogte van het gebruikelijk loon en de loonbelasting maakt het ook weinig uit, want daarvoor heeft de eigenaar van de holding (waarschijnlijk) afspraken gemaakt met de Belastingdienst. Dat betekent dus wel dat de geldstromen via de bv's lopen en het geld alleen van de ene naar de andere is verschoven. Als deze persoon dus meer geld nodig heeft om van te leven, zal hij dat vervolgens via een (structurele) verhoging van het salaris uit zijn eigen holding-bv moeten doen (maar of en hoe hij dat moet doen, is zijn zaak en niet de jouwe).

Wat versta je precies onder 'partner'? Is dat iemand die geld in de zaak heeft gestoken en dus aandeelhouder is? En in wat voor bedrijf? Is dat zijn bedrijf of iemand anders' bedrijf? En wat voor rechtsvorm heeft dat bedrijf. Uiteraard is het zo dat 'on'kosten sowieso direct vergoed kunnen worden. Die 19 cent per kilometer lijkt me dus geen probleem. Alleen de zin "zodat hij kan leven" baart me zorgen. Een bedrijf is geen liefdadigheidsinstelling. Het lijkt me verder een bijzonder beroerd uitgangspunt vanuit bedrijfseconomisch opzicht om de financiële behoefte van een particulier startpunt te maken voor het doen van uitgaven voor een bedrijf...tenzij hij natuurlijk gewoon werkzaamheden voor dit bedrijf verricht die zo'n betaling rechtvaardigen. Anders is het een gevalletje bodemloze put, waarbij het onvermijdelijke alleen een jaartje wordt uitgesteld. Je betaalt gewoon linksom of rechtsom belasting. De ontvanger van de vergoeding voor de werkzaamheden in de vorm van loonbelasting en inkomstenbelasting (indien als loon) of in de vorm van vennootschapsbelasting, dividendbelasting en inkomstenbelasting (indien als fee). Je moet het echt even wat duidelijker maken. 90% van welke tijd? Is dat 90% van een 40-urige werkweek? En welke bv? De bv waar hij een bedrag uit wil halen, maar niet zijn holding is? Verder is hij voor 33,3% aandeelhouder van 'de' toko. Welke toko? De bovenstaande bv of de holding? Of is zijn holding voor 1/3e aandeelhouder in de bv? Maar wacht even. Hij heeft een holding. Dan is hij daar toch al in dienst? Daar krijgt hij toch al minimaal 44.000 euro bruto uit. Of niet? Als hij trouwens zélf (en dus niet zijn holding) voor 1/3e eigenaar is van de bv waar hij nu een vergoeding uit wil, dan zou hij ook daar DGA zijn (met een gebruikelijk loon), lijkt me? Als ik even m'n ogen samenknijp, denk ik dat je het volgende zou kunnen doen. Het lijkt me dat hij al in dienst is van zijn eigen holding. Dat is 3667 euro bruto per maand. Daar kan hij dan brood, water en een klein dak boven z'n hoofd van betalen. Vervolgens maakt zijn een bv een managementovereenkomst voor maximaal met bovenstaande bv (waarom is dat al niet gedaan als hij zo'n 36 uur per week voor die bv werk - al dan niet via zijn holding?). Op basis van je cijfers zou de managementfee dan uitkomen op 13 euro (exclusief btw) per uur. Die opbrengst is dan een kost voor jouw bv en een opbrengst in zijn holding. Ik vraag me af of dat helemaal zakelijk is. En er zullen dan in zijn holding nog wel andere bronnen van inkomsten moeten zijn, anders draait die behoorlijk verlies.

Het kan inderdaad wat verwarrend zijn, vooral omdat verschillende banken verschillende datums hanteren voor renteboekingen. Maar bovendien zijn er ook nog drie verschillende datums waar je mogelijk mee te maken hebt: [*] Boekdatum [*] Rentedatum [*] Afschriftdatum De boekdatum is de dag waarop het bedrag onderdeel uit gaat maken van je saldo. Deze datum gebruik je sowieso voor al je boekingen. De rentedatum is de dag waarop de bank rente over dat saldo gaat berekenen. De afschriftdatum is simpelweg de datum waarop het afschrift is opgemaakt. De boek- en rentedatum komen tegenwoordig eigenlijk altijd overeen, simpelweg omdat banken dat sinds een paar jaar niet meer mogen doen. Behalve veelal bij renteboekingen zelf! Maar verschillende banken gaan er ook verschillend mee om. ABN hanteert de laatste dag van de maand (of kwartaal) als boekdatum, terwijl de rentedatum consequent een dag erna is. Maar SNS Bank hanteert echter de eerste maandag van het jaar als boekdatum voor rente, terwijl de rentedatum wél de 1e dag van het jaar is. Voor de boekhouding gebruik je hoofdzakelijk de boekdatum. Als de boekdatum van de rentebijboeking in het jaar zelf valt, boek je de rente meteen als rentebaten. Als boekdatum van de rente ná het einde van het jaar is, dan moet je even eerst zelf een renteboeking maken op 31 december van het jaar waarop de rente betrekking heeft (rente aan nog te ontvangen bedragen). De daadwerkelijke betaling boek je dan op nog te ontvangen bedragen (en niet meer aan rente).

Maar dan heb je wel vier weken gewerkt en voor een eigen inkomen gezorgd. Dat staat beter op je CV en geeft meer kans op een nieuwe opdracht dan gewoon thuis blijven zitten. Als ik het met mezelf vergelijk, ik heb nu ook een project van vier weken, en daarna krijg ik geen WW. Precies hetzelfde dus. Sorry, hoor, maar ik vind dat je hier de plank wel erg mis slaat. Er is niets vergelijkbaars aan. Voor TS is jarenlang WW-premie betaald en voor jou niet. TS heeft bovendien een sollicitatieverplichting. Die heb jij niet. Appels en peren dus. Verder vind ik het nogal van een financiële onverantwoordelijkheid om iemand te adviseren jaren van zekere inkomensondersteuning op te offeren voor 4 weken potentiële omzet. Kun je in andermans portemonnee kijken ofzo? Bovendien was dat ook de vraag van TS niet. Hij wilde simpelweg weten óf het mogelijk was om een grote opdracht aan te nemen zonder dat het permanent ten koste van zijn WW gaat. En dat is niet zo. Het 'beste' dat TS in dit geval kan doen in mijn optiek is de opdracht zo veel mogelijk te proppen in de uren die reeds zijn vrijgetalen door het misschien uit te smeren over een langere termijn en bestaande opdrachten zo veel mogelijk naar de toekomst te schuiven. Mocht TS dan nog uren 'te veel' gebruiken, gaan die inderdaad naar rato van de WW af. Maar die schade is dan wellicht in ieder geval nog te overzien.

Misschien interessant om te weten dat het wel de bedoeling is dat dit gaat veranderen.

Uit ervaring kan ik zeggen dat je je in beginsel juist niet door je gevoel moet laten leiden bij het maken van zo'n investering of lening. Dat betekent dus domweg een kille en zakelijke overeenkomst, een hoofdsom die niet onverantwoord hoog is, eventueel een onderpand, een fatsoenlijk (annuitair of lineair) aflossingsschema en een behoorlijke (zakelijke) rente. Als investeerder moet je redelijk aan de worst-case-scenario-kant gaan zitten en je baseren op daadwerkelijke of minstens aannemelijke cijfers. Kosten vallen namelijk bijna altijd tegen. Vooraf worden toch altijd posten vergeten, waar je later pas aan denkt. Bovendien kan de geldvrager er al dan niet bewust belang bij hebben om kosten te laag of potentiële opbrengsten te hoog voor te spiegelen. Pas dus op met die luchtkastelenwinsten. Een marge van 40% (24k op 60k omzet) vind ik namelijk erg fors en eerlijk gezegd een beetje ongeloofwaardig, alsof het op de achterkant van een bierviltje is uitgewerkt. Ik zou in de verhuursector - rekening houdend met loonkosten - eerder denken aan een winst van 8% van de omzet, als het al niet (veel) minder is. Maar goed, daar ligt dus een schone taak voor je weggelegd om daar achteraan te gaan. Oh, en ook als je nu al weet dat je eigenlijk geen "Nee" tegen deze investering of lening gaat durven zeggen, dan is dat nu al een teken dat je het in beginsel eigenlijk niet moet doen. Dat betekent namelijk dat er al te veel andere dan louter financiële motieven meespelen. Probeer dus niet te veel naar een uitkomst toe te redenen. Probeer te kijken of je de cijfers bij elkaar krijgt, ongeacht wat de uitkomst van die exercitie zal zijn. Verder zul je jezelf ook twee gezichten moeten (kunnen) aanmeten, nadat je eventueel die lening hebt verstrekt. Enerzijds moet je met harde hand het aflossingsschema durven afdwingen. Veel mensen kennen namelijk geen grenzen tussen zakelijk en privé. Zo kan er misbruik van je relatie gemaakt worden door zakelijk een loopje met je nemen. Als je het geld eenmaal hebt uitgeleend, kan de ontvanger van dat geld namelijk al snel denken dat je "heus niet zo moeilijk zal doen" als die een keer niet afbetaalt of zelfs een "een beetje extra" verwachten, terwijl je in zo'n geval eigenlijk onmiddellijk een aangetekende brief moet sturen om een mogelijke ingebrekestelling aan te kondigen. Maar als privépersoon moet je tegelijkertijd met fluwelen handschoen in immateriële zin bereid zijn om te (blijven) helpen, bijvoorbeeld in de vorm van tips of adviezen, ongeacht of je het eens bent met wat de geldontvanger uiteindelijk met die hulp doet! Je bent namelijk geen werknemer en al helemaal geen baas over die persoon. Ken je plaats dus en verwacht geen automatische "quid pro quo"! Je positie als investeerder binnen de onderneming is tamelijk non-existent. Je geeft de controle over je geld uit handen. Je leent het geld wel aan iemand, maar daarmee bepaal je nog niet wat ermee gebeurt. Dat kan dus tot 'teleurstellingen' leiden van de kant van jou als geldgever. En ook dat zal uiteindelijk een negatieve invloed kunnen hebben op je onderlinge (persoonlijke) verhouding, als je daar vantevoren onvoldoende rekening mee houdt.

Als de bakfiets er voor zorgt dat je geen (zakelijke) kilometers met die auto meer maakt, dan zullen er wellicht weinig kilometers overblijven om nog 19 cent over te vergoeden. Maar in principe mag je natuurlijk blijven doorgaan met die vergoeding. Er schuilt echter nogal wat achter je ogenschijnlijk onschuldige vraag. Ik wil je namelijk wijzen op het feit dat je wel het soort kilometers dat je maakt met deze bakfiets moet gaan bijhouden. Je zult namelijk zowel voor de inkomsten- als omzetbelasting moeten gaan corrigeren als er deels privé mee wordt gereden. En die correctie is verschillend voor ieder van de belastingen. Voor de inkomstenbelasting geldt dat je de kosten voor zover die niet zakelijk zijn ook niet mag aftrekken van je winst. Het percentage van de kosten die je niet mag aftrekken is [privé- en woonwerkkilometers] gedeeld door [totale kilometers]. Verder heb je bij de 'bakfiets van de zaak' ook gewoon bijtelling. Je schrijft de bakfiets waarschijnlijk af in 5 jaar tijd, dus heb je jaarlijks 20% van de aanschafprijs aan afschrijving. Als je bakfiets ook privé gebruikt, zul je de eerste 5 jaar ook een bijtelling hebben. Dat is 20% x het privégebruikpercentage x aan de aanschafprijs (ex btw). Stel dat de bakfiets 6.050 euro heeft gekost en dat je deze voor 75% zakelijk gebruikt. Dan vraag je bij aanschaf dus de volledige btw eerst terug (1.050 euro). De aanschafprijs ex. btw is dus 5.000 euro. Vervolgens schrijf je 1.000 euro per jaar af op de bakfiets. Deze trek je af van je winst. Maar omdat je de bakfiets 25% privé gebruikt, heb je 250 'bijtelling'. Hetzelfde geldt voor alle gerelateerde kosten. Die mag je dus ook niet volledig aftrekken van je winst. Voor de btw (omzetbelasting) heb je iets soortgelijks. Je mag de btw op aanschaf, onderhoud, etc aanvankelijk wel allemaal terugvragen, maar je zult wel moeten corrigeren voor het privégebruik. Vervelend genoeg is dit percentage voor de omzetbelasting anders dan voor de inkomstenbelasting. Voor de omzetbelasting zijn alleen de écht zakelijke kilometers zakelijk (en woonwerkverkeer dus niet). Dus als je met de bakfiets uitsluitend woonwerkkilometers maakt, kan het zo zijn dat je geen beperking hebt in aftrekbaarheid van de kosten voor de inkomstenbelasting, maar dat je voor de omzetbelasting per saldo géén btw mag terugvragen. Tot slot: hoewel je bakfiets waarschijnlijk voor de inkomstenbelasting al binnen 5 jaar is afgeschreven (en gecorrigeerd), moet je volgens mij deze btw-correctie voor de omzetbelasting 10 jaar toepassen! Idee: Als je de bakfiets voor minder dan 90% zakelijk gebruikt, kun je dat ding misschien beter privé kopen en ook 19 cent per zakelijke - en/of woonwerkkilometer vergoeden. Als je de bakfiets voor 90% of meer zakelijk gaat gebruiken, heb je eigenlijk geen keus. Dan móet de bakfiets als ondernemingsvermogen wordt aangemerkt en geldt dus het bovenstaande.

Btw hoef je niet 'door te berekenen', omdat het doorgaans geen kost of opbrengst is. Alle btw die jij namelijk als ondernemer betaalt, mag je gewoon terugvragen van de Belastingdienst. En alle btw die jij bij anderen in rekening brengt moet je afdragen aan de Belastingdienst. Aan het eind van iedere maand of ieder kwartaal verreken je die twee btw-bedragen en draag je het verschil af. In jouw voorbeeld heb je met twee facturen te maken. Enerzijds heb je een inkomende factuur van het payrollbedrijf. Anderzijds heb je een uitgaande factuur die je zelf stuurt. Inkomende factuur Payrollkosten 10,00 euro btw 2,10 euro Totaal 12,10 euro Uitgaande factuur Arbeidskosten 20,00 euro btw 4,20 euro Totaal 24,20 euro Je betaalt dus eerst 12,10 aan het payrollbedrijf en je ontvangt 24,20 euro van je klant. Voor jouw winstberekening moet je echter alle btw even vergeten. Je winst is dus 20 minus 10 euro = 10 euro. Hier betaal je inkomstenbelasting over. En voor de omzetbelasting (btw) moet je het verschil tussen betaalde en ontvangen btw afdragen. In jouw geval moet je dus per saldo 4,20 minus 2,10 euro = 2,10 euro afdragen aan de Belastingdienst. Hoewel je aangaf dat de bedragen fictief zijn, wil ik je nog wel waarschuwen voor het hanteren van de lage uurkosten. Als je iemand 10 euro per uur bruto wil laten verdienen, dan zal het payrollbedrijf al snel 14 tot 16 euro per uur (exclusief btw) aan je doorberekenen. Ook als je je eigen in rekening brengt bij je klant, zou ik je aanraden om zo'n opslag te gebruiken. Als je dus 10 euro per uur wilt overhouden, moet je al snel zo'n 15 euro per uur in rekening brengen om voor allerlei tegenslagen en premies te reserveren. Verder is er misschien een klein voordeeltje met betrekking tot de btw. Als je per saldo minder dan een kleine 1.900 euro btw per jaar zou moeten afdragen, mag je de btw geheel of gedeeltelijk in je 'eigen' zak steken (je moet dit dan wel bij je winst tellen en er dus inkomstenbelasting over betalen). Lees hier meer over op de website van de Belastingdienst bij het onderwerp kleineondernemersregeling.

Verkoop met een zekere korting levert toch gewoon een lagere omzetbijdrage op? Ik kan me vergissen, maar kortingsbonnetjes worden hooguit bewaard ter interne verantwoording. Heeft dat werkelijk met je boekhouding te maken? Je kan besluiten om simpelweg alleen de omzet (met de korting er al af) in te boeken. Voor de winstberekening maakt dat inderdaad niet uit. Als je echter een boekhouding wilt waar je wellicht later nog zinnige informatie uit moet kunnen halen, dan zou ik toch adviseren om de 'echte' omzet enerzijds te boeken en de eventuele korting anderzijds. Als je winst uiteindelijk dat jaar wat tegenvalt, kun je dan meteen zien of het lag aan een te lage marge of misschien aan de kortingsactie. Daarmee blijft dus mogelijk in de toekomst belangrijke commerciële informatie bewaard. En je kunt omzetten van producten en periodes vergelijkbaar houden, de in- en verkoopkosten naast elkaar blijven leggen en in één oogopslag zien hoeveel zo'n kortingsactie daadwerkelijk kost.

Je mag fiscaal niet zomaar lukraak een voorziening vormen voor "mogelijke" kosten. Eén van de eisen daarvoor is namelijk dat het nagenoeg zeker moet zijn dat je die kosten gaat moeten maken. Een generiek kortingsbonnetje dat anoniem aan jan en alleman wordt uitgedeeld voldoet daar mijns inziens echt niet aan. Je moet volgens mij gewoon je omzet normaal inboeken, dus zonder korting. En als er een kortingscode is gebruikt, boek je die korting op dát moment apart in de kosten (ergens in de 4- of 5-groep als "Korting wegens kortingsbon" ofzo). Ik denk dat je misschien beter een voorziening kunt treffen voor de fiscale gevolgen van de beweringen van deze fiscalist... ::)

Door wie ben je voor gek verklaard? Wat was de argumentatie van deze persoon om afwijzend tegenover een omzet van 450 euro te staan? En hoe was je überhaupt tot dit bedrag gekomen? Wat was je methode om deze te berekenen? Me prijzen. Okay. Maar wat zijn je prijzen nu? Zijn die 8 euro, 3 euro, 11 euro of 4 euro? En per wat? Of zijn de maaltijden 8 tot 11 euro en de broodjes 3 tot 4 euro? Voor de rest hangt het natuurlijk allemaal nogal af van hoeveel je van alles wil verkopen. Waar zit je eethuis bijvoorbeeld? Op een A-lokatie of ergens achteraf? Is het mogelijk om af te halen? Kun je per internet bestellen? Heb je een bezorgservice?

OK, dat is een duidelijke riedel cijfers. ;) Wat betreft de verkoop van de eerste bus: je blijft gewoon netjes afschrijven tot het moment van verkoop. Je hebt die auto de 1e van de maand gekocht, dus ik ga er even van uit dat je ook elke 1e van de maand op die auto afschrijft. In 2014 had je dan 6 x 33,07 =~ 198 euro afschrijving (is dus goed gegaan). Voor 2015 heb je dan nog eens 12 x 33,07 =~ 397 euro afschrijving. De boekwaarde van de auto bedraagt op 18 december 2015 afgerond 1.399 euro. Je krijgt verder nog 350 euro voor die auto terug. Dat betekent dat je per saldo 1.039 euro verlies op die oude bestelbus maakt. Dit verlies boek je niet op (extra) afschrijvingen, maar op bijvoorbeeld buitengewone lasten (of - negatieve - buitengewone resultaten). Wat betreft het willekeurig afschrijven op die nieuwe bus: dat is inderdaad mogelijk! Je mag er voor kiezen om juist minder af te schrijven in een bepaald jaar in plaats van méér of alles ineens. Je moet dan volgens mij wel recht hebben op de startersaftrek in het jaar waarin je dan juist extra wilt afschrijven (2016). Je zet die bus verder bij aanschaf op de balans onder materiële vaste activa voor 9.500 euro (en dus niet voor 9.150 euro).

Ik denk dat er meerdere wegen zijn die naar Rome leiden. Er zullen ook verschillende manieren zijn waarop mensen dit zullen verwerken. Wat je zou kunnen doen, is die subsidie simpelweg direct als positieve opbrengst boeken ("Opbrengst loonkostensubsidie" in de 8-groep bijvoorbeeld), al is het ontvangen van die subsidie niet echt een bron van inkomsten, maar meer een vergoeding voor kosten. Wat ik zelf wel heb gedaan, is zo'n subsidie boeken als negatieve loonkosten ("Loonkostensubsidie" in de 4-groep). Bij je aangifte inkomstenbelasting of vennootschapsbelasting moet je sowieso zowel je loonkosten ("Lonen en salarissen") als de daarbij behorende subsidie ("Ontvangen uitkeringen en subsidies") bij elkaar invullen, dus misschien is het handig om ook in je boekhouding die twee bij elkaar te houden. Dus zowel brutoloonkosten als loonkostensubsidie in de 4-groep. Persoonlijk zou ik waarschijnlijk er zelf voor kiezen om de opbrengst van die subsidie niet in één keer in de winst te laten vallen, maar uit te smeren over de (eerste) 12 maanden van het dienstverband waarop die subsidie betrekking heeft. Dit kun je doen door het volledige subsidiebedrag bij ontvangst eerst te boeken op "Vooruitontvangen bedragen" in de 1-groep, en vervolgens maandelijks 1/12e van het bedrag in de winst te laten vallen door het naar de (negatieve) kostenrekening "Loonkostensubsidie" te boeken. De loonkosten en loonkostensubsidie lopen daarmee voor de inkomsten- of vennootschapsbelasting synchroon.

Het is meer dat ik dit topic een beetje als een 'wat is je favorietste kleur'-rubriek zie, maar dat het tegelijkertijd best veel tijd kost om een beetje een zinnig antwoord te formuleren. 1) Wat doe je of doet je bedrijf precies? Mijn werkmaatschappij is een (digitale) uitgeverij die voornamelijk nummerplandatabanken in licentie uitgeeft en nummeropsporingsdiensten aanbiedt aan onder andere telecombedrijven, verzekeringsmaatschappijen, banken en internationale wetshandhavende instanties. De holding legde zich tot voor kort toe op het tijdelijk verschaffen van wereldwijd opererende (sateliet)telecommunicatie- en data-apparatuur, geven van zakelijk telecomadvies, particulier tarievenvergelijk en simpele verkoop van gewone telecomapparatuur (mobiel en vast). Beide vennootschappen waren aanvankelijk één eenmanszaak, totdat - vooral vanwege juridische overwegingen - is besloten om deze geruisloos om te zetten in een concern. 2) Wat betekent innovatief zijn voor je, en waar onderscheid je je in van anderen? Dit lijken me twee vragen, maar goed. ;) "Innovatief zijn" zegt me eigenlijk niet zo veel. Iets te veel een jeukterm en een buzzwoord voor mij, een label te vaak gebruikt door mensen die daarmee hun (onnodige) zooi willen verkopen. Als ondernemer vind ik het niet meer dan je taak om simpelweg iets te bieden waar potentiële klanten wat aan hebben. Dus eerder "toegevoegde waarde bieden". En de manier waarop je dat doet kan natuurlijk innovatief zijn (nog nooooit eerder zo gedaan!), maar volgens mij is er in 99% van de gevallen niets nieuws onder de ondernemerszon. Hebben mensen iets aan je? Zijn je kosten lager dan je omzet? Mooi, dan kom je er (misschien). En anders niet, al ben je nog zo innovatief. Sterker nog, zelfs een beetje normaal doen lijkt me al moeilijk zat. En tja, is dat al onderscheidend? Gewoon op een no-nonsense-manier zo veel mogelijk zelf de boekhoudkundige en fiscale zaken regelen, de balans aan weerskanten zo kort mogelijk houden, niet meer dan strikt noodzakelijk langdurige zakelijke verplichtingen aangaan en maximaal liquide proberen te blijven. De meeste ondernemers hebben er een broertje dood aan en de meeste tussenpersonen kunnen zo niets aan je slijten, maar die insteek heeft in ieder geval voor mij heel erg veel rust gebracht om op eigen tempo te kunnen blijven doorontwikkelen zonder al te veel bang te hoeven zijn voor hijgende schuldeisers. Oftewel: je kunt er een beetje vrijheid en onafhankelijkheid mee 'kopen' om vervolgens te kunnen innoveren en ondernemen on your own terms. Het is mijn libertaire invulling van wat ik denk dat Hans waarschijnlijk bedoelde met 'soeverein' ondernemen. 3) Welk boek, film of welk televisieprogramma kun je iedereen aanraden? Voor mensen van dit forum kan ik eigenlijk de serie Silicon Valley van harte aanraden. Naast dat ik best vaak in een deuk lag, was het ook zo dat ik gaandeweg de serie merkte dat ze eigenlijk ingenieus alle ondernemers- en werkgeversvalkuilen aanstipten die je maar kunt bedenken. De superslimme, maar irritant onzekere hoofdpersoon is eigenlijk ook geniaal gecast. Zijn eindeloze onnozelheid op het gebied van ondernemen, terwijl hij tegelijkertijd iets onwaarachtigs innovatiefs heeft bedacht, is errug overtuigend gespeeld. Zo overtuigend dat ik me er onwijs aan ging ergeren. Op het eind wilde ik wel een baksteen door het scherm gooien. Maar eigenlijk is de serie één grote les in het belang van het maken van plannen, voorbereidingen en afspraken. En ook in het niet denken 'even' snel rijk te kunnen worden of dat de wetten van de zwaartekracht niet op jou van toepassing zijn, omdat je misschien toevallig een keer een slim ideetje hebt gehad. 4) Hoe ben je enthousiast betrokken geraakt bij Higherlevel.nl ? Door zowel studie (economie en informatica) als de ontwikkeling van de onderneming(en) zelf heb ik eigenlijk in de loop der jaren stap voor stap alle aspecten - administratief, juridisch, fiscaal, commercieel, personeel - van het ondernemerschap doorlopen. Meestal deelde ik die kennis wel, maar alleen in de real world. De afgelopen twee jaar heb ik een collega-ondernemer geholpen, waarbij letterlijk alles van de onderneming onder handen moest worden genomen en waarbij er sprake was van een onwaarschijnlijke constellatie aan bedrijfjes en bedrijfsvormen. Het was bijna bigger than I could chew. Maar het was wel een enorme praktijkleerschool voor het opdoen van kennis over de nog ontbrekende aspecten van het ondernemerschap. Veel van de oplossingen kwamen daarbij van Higherlevel.nl (met name de bijdrages van Joost en Norbert waren voor mij van onschatbare waarde). Toen de boel bij die collega-ondernemer eenmaal op de rit was, viel ik eigenlijk een beetje in een 'hulpgat'. Ik was blijkbaar een beetje gewend geraakt aan het doorlopend oplossen van andermans kleine en grote ondernemersongemakken. Dus na twee jaar als 't ware over de ondernemerslongen te hebben gerookt, diende Higherlevel vervolgens min of meer als virtuele hulpafkickkliniek. 5) Aan welk lid van Higherlevel wil je graag de volgende "Vijf Vragen" stellen, en welke bonusvraag zou je hem of haar graag willen stellen? Mag ook iemand zijn die al lang geleden aan de 5-vragen meegedaan heeft, maar wellicht nu een andere fase in en kijk op het ondernemerschap heeft. Hans Schipperijn. Als een familielid bij je zou aankloppen en zeggen dat hij of zij zonder startkapitaal een onderneming zou willen starten, wat zouden je belangrijkste tips zijn - op basis van je eigen ondernemerservaring - om die keus juist aan - of af te raden? (Uitgesloten antwoord: het Handboek Ondernemen lezen ;))

Even voor de goede orde. Ik ga er nog altijd vanuit dat iedereen vrij is om wel of niet te antwoorden. Het is geen kwestie van: u vraagt, wij draaien. Ik stond net op het punt om even wat tijd vrij te maken voor deze - voor mij eerlijk gezegd meest oninteressante - rubriek. Maar na zo'n steek onder water, zakt die al lage motivatie daarvoor weer wat af.