prinsrachid

Wat betreft de huur ging ik uit van ongeveer 2000 euro per maand (44.528 minus 3.872 euro gedeeld door 21 maanden). Vandaar ~6k. De andere ~4k huur zou dan van vóór het faillissement zijn en dus een 'gewone' schuld van een concurrente crediteur, toch? Je was me voor met het salaris van de curator. Daar mag je inderdaad nog een paar honderd euro per uur voor bijtellen. Maar op zich komt TS dan wel in een soort van Twilight Zone terecht. Als deze al een faillissement aanvraagt, kan de curator het ook nog opheffen als er totaal niets te halen valt. En als dat niet gebeurt, is er een aardig bedrag nodig voor zo'n dwangakkoord. En als je gelijk hebt over de WSNP, komt TS daar dus vervolgens ook niet voor in aanmerking.

Als de overige (concurrente) crediteuren akkoord gaan, is een dwangakkoord in faillissement dan misschien nog eventueel een optie? Ik vraag me verder af of er misschien nog (latente) belastingschulden zijn. Gaat niet lukken omdat de huurschuld net zo hoog is als de schuld bij bedrijf van vader. Maar blijft dat ook zo bij een eventueel faillissement? Ik kan me zo voorstellen dat bij een faillissement de curator de huur opzegt, zodat die nog maar 3 ipv 21 maanden doorloopt. In plaats van het contract uit te zitten, wordt er dan nog 'maar' 6k huur aan de boedelschuld toegevoegd. In dat geval heb je ~6k boedelschuld plus ~55k concurrente crediteuren (45k Pa BV, 4k huur, 3k boekhouder, 3k overig). Vraag voor TS: zijn er verder nog activa? Bijvoorbeeld inventaris, spullen, voorraad, etc?

De FOR vind ik een beetje als een foton. Het gedraagt zich zowel als een deeltje als als een golf. ;) Ik denk daarom ook dat de manier waarop een boekhouder hiermee omgaat uitsluitend te maken heeft met de persoonlijke appreciatie van de FOR. De ene boekhouder ziet het als niet meer dan een fiscale aftrekpost die er alleen voor zorgt dat je minder inkomstenbelasting hoeft te betalen (een beetje als de zelfstandigenaftrek). De andere boekhouder ziet het waarschijnlijk meer als een soort van pensioenregeling waarvan de 'pensioenpremie' aftrekbaar is. Op zich kan het op beide manieren. Hoewel ik het persoonlijk tegenwoordig waarschijnlijk eerder op de eerste manier zou doen, heb ik het in het verleden op de tweede manier gedaan. Het is dan alleen bij de aangifte wel opletten geblazen. Ik zal beide methodes toelichten aan de hand van een eenmanszaak die 1000 euro winst maakt en 98 euro wil toevoegen aan de FOR. De eerste methode is vrij rechttoe-rechtaan. Je bepaalt de winst voor de bepaling van de FOR en boekt vervolgens de reservering gewoon binnen het eigen vermogen. De winst was 1000 euro, dus het eigen vermogen stijgt met 1000 euro. Vervolgens boek je 98 euro FOR via het EV. Bij elkaar heb je nu 1000 euro ondernemingsvermogen, onderverdeeld in 902 euro eigen vermogen en 98 euro FOR. De tweede methode kan ook. Je boekt de FOR als kosten naar het eigen vermogen. Omdat de FOR nu ten laste komt van de winst, stijgt het eigen vermogen als gevolg van de winst met 'maar' 902 euro. Tegelijkertijd staat er ook 98 euro FOR op de balans. Bij elkaar dus ook 1000 euro ondernemingsvermogen met exact dezelfde onderverdeling tussen eigen vermogen en FOR! Het nadeel van de eerste methode - hoewel misschien wel de 'netste' - is dat de FOR niet expliciet als 'kost' verschijnt voor de ondernemer. Deze vergeet dan misschien eerder dat het ooit ook weer een 'opbrengst' wordt bij het vrijvallen ervan. Ik heb het ook wel gezien dat de boekhouder deze interne EV-boeking gewoon stilzwijgend doet bij het invullen van de IB-aangifte voor z'n klant. Zijn klant is dan blij met telkens de lage IB-aanslag, maar tast in het duister over de gevolgen op de lange termijn. De tweede manier kan ook, maar vereist wel wat oplettendheid bij de aangifte. Het FOR-bedrag bereken je namelijk op basis van de winst vóór de FOR-boeking. Verder kun je het FOR-bedrag dan wel als kosten in je boekhouding opnemen, maar bij het invullen van je fiscale V&W moet je dit bedrag in eerste instantie niet als kost invullen (maar uiteraard verderop wel als aftrekpost).

Als de overige (concurrente) crediteuren akkoord gaan, is een dwangakkoord in faillissement dan misschien nog eventueel een optie? Ik vraag me verder af of er misschien nog (latente) belastingschulden zijn.

Kort antwoord: ja Langere toelichting: Als een CAO door de Minister van Sociale Zaken en werkgelegenheid algemeen verbindend is verklaard, is de CAO verplicht. Nog langere antwoord: ook zonder AVV of zelfs zonder CAO, kan er sprake zijn van nawerking van een verlopen CAO voor mensen die in dienst waren op het moment dat er nog wel een AVV CAO van toepassing was. En via de omweg van het non-discriminatiebeginsel (gelijke gevallen gelijk behandelen) kan die nawerking dan indirect doorwerken naar nieuwe medewerkers. In dit geval lijkt het me dat de CAO van 2014 nog wel nawerking kan hebben, althans voor zover TS van plan is bestaande medewerkers mee te nemen naar de nieuwe onderneming.

OK, even afgezien van dit fiscale gevogel: om wat voor auto gaat het eigenlijk? En hoeveel kilometer staat er op de teller?

In de aangifte vennootschapsbelasting is het - even algemeen gesproken - gewoon mogelijk om op negatief ondernemingsvermogen uit te komen door bijvoorbeeld een negatieve winstreserve. Wat probeer je precies waar in te vullen en waarom denk je niet goed uit te komen?

Even voor het goede begrip: wat wil je precies bereiken en wat is er zuiverder aan? Ik krijg de indruk dat je de weggegeven goederen nu eerst als omzet wil boeken, maar dan tegen de waarde die je er normaal gesproken voor zou hebben gehad als je het regulier had verkocht (dus met marge). En vervolgens wil je deze 'gederfde' omzet van de weggegeven producten via een met de marge verhoogde kosten weer afboeken? Het kan op zich wel, maar heeft uiteraard geen effect op het uiteindelijke resultaat. Je boekt namelijk een hogere (maar deels virtuele) omzet enerzijds, maar ook hogere afschrijvingskosten anderszijds.

Welkom op Higherlevel! Als je een feitelijk werkgever bent, heb je volgens mij niet erg veel keus daarin. En als de werknemers hun opdrachten (moeten) kunnen weigeren, dan kom je al snel uit op een nulurenovereenkomst. Het is trouwens wel zo dat je per oproep minimaal 3 uur moet uitbetalen. En na een maand of 3 kan de schipper vragen om een contract met het aantal uren dat er in het afgelopen kwartaal is gewerkt. Maar, zoals je al aangaf, is payroll natuurlijk ook een optie om te overwegen. Als je een allin-tarief weet af te spreken, betaal je alleen voor de feitelijk gewerkte, productieve uren een uurloon plus een opslag. Bij zo'n allin-tarief hoef betaal je dan niets bij ziekte of verlof, terwijl de werknemer dan wel gewoon krijgt doorbetaald. Dat klinkt heel schappelijk, afhankelijk van de overige payrollvoorwaarden. Je moet sowieso rekening houden met een opslag van al snel 40 tot 50% op het uurloon, ook als je zelf werkgever bent. Je moet immers rekening houden met vakantiedagen (~8 tot 13%), vakantiegeld (8%), doorbetaalde feestdagen (~ 2%), ziektekostenpremie (~ 7%), sociale premies (~ 11%), werkkosten (~ 1%) en tijd die je kwijt bent met de administratieve rompslomp. Als je gaat payrollen moet je deze opslag uiteraard aan de payrollorganisatie betalen. Het grootste voordeel van payrollen vond ik persoonlijk altijd het kunnen 'verzekeren' van loondoorbetaling bij ziekte (tegen een extra opslag uiteraard) en het geen omkijken hebben naar het sturen van loonstroken, jaaraangiftes, reïntegratie, etc. Bij het inzetten van scholieren en studenten kan het zijn dat die kunnen vragen om het (maximaal 3 maanden) toepassen van de Studenten- en scholierenregeling. Je hoeft dan soms minder loonheffingen in te houden. Er is overigens ook een regeling voor werkloze 'vakantiewerkers' (tot 6 weken dienstverband, bijvoorbeeld tijdens pieken in de vakantieperiode). In dat geval heb je minder sociale lasten. Een goed payrollingbedrijf zal deze voordelen doorgeven.

TS heeft het hier niet over de KOR, maar over betaalde BTW die hoger is dan de ontvangen BTW. In dat geval betaal je voor zover mij bekend helemaal geen inkomstenbelasting over de BTW: het saldo is immers negatief (en dus pas je de KOR niet toe) Ah, OK! Aangezien TS verwees naar de pagina van de Kleineondernemersregeling, nam ik aan dat TS het omgekeerde bedoelde (in rekening gebrachte btw iets hoger dan betaalde btw). Als de door TS betaalde btw hoger is de door TS in rekening gebrachte btw, dan moet TS inderdaad alleen het verschil terugvragen. :)

Je mag deze omzetbelasting in dat geval inderdaad 'houden'. Maar let op: je moet er wel weer inkomstenbelasting over betalen!

Ik zie vooral een risico over de manier waarop dat personeel is ontslagen. Het bereiken van de AOW-gerechtigde leeftijd van de werkgever lijkt me namelijk niet bepaald een geldige reden om een arbeidsovereenkomst op te zeggen. Net als Norbert voel ik aan m'n water dat hier mogelijk iets anders speelt. Persoonlijk zou ik hier even naar kijken als TS op die lokatie verder gaat. Komen (een aantal van) die mensen misschien op je stoep staan om voortzetting van hun dienstverband te vragen als ze zien dat de salon min of meer is 'doorgestart' (ongeacht of dat überhaubt kan)?

Het (hoofd)doel van de rit bepaalt of iets zakelijk of privé is. In jouw geval lijkt er geen onduidelijkheid te zijn over het hoofddoel (dus geen gecombineerde of gemengde ritten). Dan zou rit A2 volledig privé zijn, maar rit A3 weer volledig zakelijk. B2 zou weer privé zijn. Het lijkt erop dat de rechter vrij recentelijk zich ook heeft uitgesproken over de wat meer onduidelijke gevallen. Zo kan er sprake zijn van een gecombineerde rit. Daarbij is er een duidelijk (afzonderlijk) zakelijk doel én een duidelijk (afzonderlijk) privédoel. Je moet dan kijken naar het primaire doel. Als het hoofddoel zakelijk was (je wil naar je werk) en je dropt onderweg even je kids af op school, dan zijn alleen de omrijkilometers privé en is de rest zakelijk. Het omgekeerde geldt ook. Als je doel was om vanuit je werk naar de tandarts te gaan, en onderweg een brief bij een klant afgeeft, dan zijn je omrijkilometers zakelijk en is de rest privé. Daarnaast kan er ook nog sprake zijn van een gemengde rit. Daarbij is er zowel een zakelijk als een privédoel, maar is het niet goed op te splitsen. De rechter stelt dat je in dat geval moet bekijken of iemand anders (bijvoorbeeld een personeelslid) in dezelfde omstandigheden dezelfde rit in diezelfde mate zou (moeten) maken voor de zaak. Zo niet? Dan is de rit privé.

Een jaar of wat geleden had ik exact dit geval zelf aan de hand (geruisloze inbreng van eemanszaak in een bv, waarbij de activiteiten doorzakte naar de werkmaatschappij). Ik heb toen zelfs nog een vrijblijvend gesprek gehad met een "internationaal opererende accountantsorganisatie" om te kijken of die wat konden betekenen (Hmm...nee). Jouw onderwerp kwam toen ook aan de orde, omdat ik nog contracten had met een looptijd variërend van 6 maanden tot 2 jaar. Ze vertelden daar in grote lijnen hetzelfde als valt te lezen in het door jouw aangehaalde artikel. Nu was het in mijn geval zo dat er bij de inbreng letterlijk bijna niets veranderde (de BV hield hetzelfde KvK-nummer, de BV ging onder dezelfde handelsnaam opereren, adres bleeft hetzelfde, de eigenaar werd de directeur, website bleef hetzelfde, bankrekening bleef hetzelfde, de tenaamstelling bleef noodgedongen ook hetzelfde - door de lengte van de bedrijfsnaam geen plaats meer voor de toevoeging "BV"). Omdat in de getekende (algemene) voorwaarden werd verwezen naar deze zaken, hoefden die dus niet eens aangepast te worden na de overgang. Daarmee kom je echter wel op het punt dat de tegenpartij bij zo weinig aanpassingen (hooguit het btw-nummer) eigenlijk niet geacht kan worden dat ze de nieuwe BV als opvolgend contractant kunnen hebben accepteren, zo lang je er niets van zegt. Het accountantskantoor had hier echter een ietwat curieuze oplossing voor, namelijk door de wijzigingen niet door te geven en de lopende contracten rustig af te laten lopen. Zodra het tijd was voor een "renewal", werd dan automatisch een contract gesloten met de nieuwe bv. Maar - strict juridisch - bleef ik dan wel privé aansprakelijk voor de contracten afgesloten onder de vlag van de eenmanszaak! Als oplossing voor eventuele (privé) aanspraken op basis van de oude eenmanszaakcontracten werd nog de optie geopperd op die dan simpelweg af te wijzen. Eventuele klanten zouden immers bij problemen hoogst waarschijnlijk aankloppen bij de BV. En omdat die oude contracten niet met de BV waren afgesloten, zou ik dan zand in de ogen van die klanten (moeten / kunnen) strooien door te zeggen dat de BV aansprakelijkheid afwijst, want: geen contractpartij! Ik vond dat juridisch echt op het randje (persoonlijk vond ik het eigenlijk óver het randje). Maar goed, ik heb dan ook besloten om geen zaken met ze te doen. In jouw geval heb je misschien nog oplossingen in verschillende schakeringen. Je zou de overname kunnen aankondigen, waarbij de BV alle contracten respecteert en overneemt (en de optie biedt aan de klant om het contract te ontbinden). Volgens mij is dat wellicht ook niet helemaal juridisch juist, al zie ik het zelfs bij behoorlijk grote bedrijven en overnames gebeuren. Het ligt er ook een beetje aan wat er in de voorwaarden staat met je klanten. Soms staan daar zaken in over hoe te handelen bij wijzigingen, aankondigingstermijn, opzegbedingen, etc.

Het ging toch om de manier waarop de WOZ-waarde is bepaald? TS beklaagt zich erover dat de WOZ-waarde is gestegen van "y" naar "x" dóór zijn aankoop. Daardoor kreeg ik het donkerbruine vermoeden dat de goodwill, inventaris en het onroerende deel niet zijn opgesplits bij de verkoop (en dus de gehele koopprijs is gehanteerd voor de overdrachtsbelasting - hetgeen weer doorwerkt naar de WOZ en OZB). De waarde lijkt me te worden bepaald op basis van de daadwerkelijk (betaalde en doorgegeven) koopprijs voor de onroerende zaak. In dit geval was dat "x". En TS heeft ook over "x" overdrachtsbelasting betaald, dus wordt - volgens mij - door de gemeente de hele som als prijs voor de onroerende zaak gezien (welke weer als basis dient voor de WOZ en OZB). Dit verklaart waarom de WOZ nu "x" is. Als het echt zo is dat partijen vinden dat een deel van de overnameprijs uit goodwill bestaat, dan kan ik me voorstellen dat het handig was geweest om dat apart te benoemen! Je betaalt dan uiteraard in totaal nog steeds hetzelfde bedrag, maar in ieder geval géén overdrachtsbelasting over de goodwill en zou bovendien bedrag "y" als 'echte' koopprijs zijn verschenen. Verder kun je op goodwill iets sneller afschrijven dan op onroerende zaken, dus zou het ook op dat punt handig zijn geweest. Volgens mij is het zelfs zo dat het zelfs gebruikelijk is om inventaris apart te benoemen, om te voorkomen dat je overdrachtsbelasting over roerende zaken betaalt. De opbrengst verandert toch niet door een andere verdeling van de opbrengstonderdelen? Of begrijp ik je nu verkeerd? Stel dat de onroerende zaak voor 100.000 euro is verkocht ("x"). Voor de verkopende partij zou het toch niet hebben uitgemaakt als de onroerende zaak voor 50.000 euro ("y") zou zijn verkocht plus 45.000 euro ("goodwill") plus 5.000 euro ("inventaris")? Voor de kopende partij scheelt dit echter wel overdrachtsbelasting, met snellere afschrijving over goodwill, en mogelijk nog snellere afschrijving op inventaris.

Ik heb die uitspraak toch nog even goed bestudeerd. Nu snap ik de overweging op dit punt in deze casus wel. Hier probeerde volgens mij iemand de willekeurige afschrijving te misbruiken door haar negatief te maken om te kunnen sturen op winst. En door deze 'winst' kuntsmatig op te krikken konden verliezen uit het verleden worden verrekend. De fiscus werd hierdoor ook nog eens voor een flink bedrag benadeeld. Daarom voelt de vierkante en expliciete overweging van de rechter (negatief afschrijven kán niet, nooit niet) op dit punt wel een beetje onrechtvaardig voor mensen die serieus te goeder trouw (weliswaar op eigen houtje) een fout uit het verleden proberen te corrigeren, zonder benadeling van de fiscus. Aan de andere kant zou zo'n muizengaatje wellicht ook een Doos van Pandora openen, waarbij steeds meer ondernemers te "goeder" trouw een "correctie" op hun afschrijvingen gaan inboeken. Daarmee zouden zelfs niet willekeurige afschrijvingen feitelijk min of meer willekeurig worden. Nou ja, in ieder geval een interessante zaak!

wel voor inventaris etc ja maar niet voor goodwill dat zat 'in' de x voor mijn gevoel. daarom wil ik dat objectief laten vasttstellen door hun; x - goodwill = y denk ik dan... Over welk bedrag heb je overdrachtsbelasting betaald?

Ik moest eigenlijk meteen denken aan een site als OUTFITTERY. Die zou weliswaar met 'echte' mensen werken, maar jouw app zou kunnen dienen als een soort geautomatiseerde versie daarvan. Heb je wel eens contact gehad met dat soort bedrijven? Of wat te denken van het aanbieden van de app als 'white-label' aan online shops. Dan kunnen shops (ik zeg maar wat: C&A, Wehkamp, etc) hun assortiment er in doen, op basis waarvan de adviezen in je app worden gegenereerd. Door de verschillende assortimenten zullen er dan per winkel toch verschillende keuzes door de app (moeten) worden gemaakt.

Interessant! Was dat deze zaak? Hoewel de zaak op het gebied van willekeurige afschrijving was, wordt in paragraaf 4.4 nog extra benadrukt dat deze afschrijvingsbeperking ook geldt voor 'reguliere' afschrijving. Hoewel met de intentie om de fiscus juist niet te benadelen (of lastig te vallen met correctieverzoeken), slik ik hierbij mijn woorden over negatieve afschrijving in. :-[ Eens afgeschreven is blijkbaar altijd afgeschreven, ook als dat abusievelijk was. In dat geval zou TS dus inderdaad helemaal niets meer moeten afschrijven, mits het 5 jaar geleden redelijk was om aan te nemen dat de restwaarde 5 jaar later 5.800 euro zou zijn - en dat is de vraag (ook met de kennis van toen). Maar goed, TS leek de auto naar privé te willen overhevelen (of heeft dat reeds gedaan). In dat geval valt het verschil tussen de (realistische) verkoopprijs en de wellicht iets te ruime afschrijving alsnog in de winst.

Die laat je nergens, het uitgekeerde dividend aan de holding heeft namelijk geen effect op de winst van de werkmaatschappij. De gemaakte winst van de werkmaatschappij wordt volledig belast in de werkmaatschappij, ongeacht óf en de mate waarin je dividend uitkeert. Het is ook niet zo dat de winst van de werkmaatschappij automatisch het dividend het "resultaat uit deelnemingen" van je holding is. De werkmaatschappij moet expliciet besluiten via de algemene vergadering van aandeelhouders om zo'n uitkering te doen, waarbij je uiteraard niet 100% van de winst kunt of hoeft uit te keren als dividend (dividendtoets). Pas na die uitkering is dat dividend "resultaat uit deelneming" voor de werkmaatschappij. Het resultaat van de werkmaatschappij is dan al belast. Je moet je echt even per bv verplaatsen in zo'n bv alsof het separate entiteiten zijn. Het klinkt nu meer alsof je het als min of meer één eenheid ziet, terwijl je bovendien geen fiscale eenheid hebt. Een versimpeld voorbeeld. Als de werkmaatschappij winst maakt (laten we zeggen 100 euro), betaal je gewoon vennootschapsbelasting over die winst (20 euro). Het eigen vermogen neemt toe met die winst ná belasting (dus 80 euro en geen 100 euro). Deze 80 euro zou de werkmaatschappij kunnen uitkeren als dividend, als de werkmaatschappij dat mag, kan én heeft besloten. Vervolgens ontvangt de holding dus 80 euro dividend. Hierop is de deelnemingsvrijstelling van toepassing, anders zou deze 80 wéér belast worden binnen het concern. Daarna kan de holding besluiten deze 80 euro weer uit te keren als dividend aan de DGA. De DGA moet hier aanvankelijk 12 euro dividendbelasting (15%) over betalen (slag om de arm, het bedrag kan ook anders worden berekend). Tot slot moet de DGA aan het eind van het jaar nog eens 8 euro inkomstenbelasting in box 2 betalen (25% ipv 15%). Er belandt dus van de 100 euro winst in de werkmaatschappij uiteindelijk 60 euro netto in de privé-handen van de DGA.

Dit is het beruchte artikel 38 van de schoonmaak-CAO. Lees dit artikel goed door! Het gebeurt best vaak dat schoonmaakpersoneel steeds meeverhuist met de 'winnende' partij. Bij publieke aanbestedingen (scholen, bibliotheken, overheden, etc) zie je dit veel gebeuren. De contractsovername is alleen niet verplicht als niet aan de twee voorwaarden is voldaan die in dit artikel worden genoemd (in dat geval wordt die werknemer niet ontslagen, maar blijft deze bij de oude werkgever in dienst). Wordt wél voldaan aan de voorwaarden, moet je dus ten minste een contractovername aanbieden met behoud van rechten. Wat die rechten zijn, weet je dus vooraf niet (tenzij je het vraagt aan die persoon). Als je niet op personeel had gerekend, mag je hopen dat het iets van een tijdelijk (min-max) contract was. Zo niet, dan is nog steeds niet alles "verloren", want de werknemer mag je (redelijke) aanbod vervolgens ook weigeren. In dat geval blijft de werknemer alsnog bij de oude werkgever in dienst en kun je zelf aan de slag. Het nadeel is dus dat je pas weet óf je iets moet aanbieden, zodra je weet hoe de situatie van de werknemer is (langer dan 1,5 jaar op het pandje? Met een certificaat?). En vervolgens weet je ook pas of je de werknemer daadwerkelijk moet overnemen, zodra je weet of de werknemer je aanbod heeft geaccepteerd. Als de persoon je aanbod wel accepteert, en je hebt echt geen zin in de papierkraam, dan zou je heel misschien nog iets als payrolling kunnen overwegen. Ik weet alleen niet of dat heel erg veel zoden aan de dijk zet, vanwege de (winst)opslag die ze rekenen (hoewel ik de transparante uurkosten zonder rompslomp aanvankelijk erg prettig en de moeite waard vond). Maar het zou kunnen dat dit je nét even uit de brand helpt, terwijl je zelf naar een ander object op zoek gaat, of wacht tot het contract vanzelf verloopt (indien van toepassing) of door de werknemer wordt opgezegd (neemt zelf ontslag).

OK, in dat geval ga ik even in op de deelnemingsvrijstelling. Deze zal in de holding worden berekend. Ik neem even aan dat je het programma van de Belastingdienst gebruikt ("Aangifte vennootschapsbelasting 2014"). De deelnemingsvrijstelling zou, als je alle vinkjes, pieletjes en bedragjes goed hebt ingevuld, automatisch goed moeten worden berekend. Ik zal de relevante rubrieken even stuk voor stuk langs gaan. Ik ga even van een vrij standaard scenario uit (dus vrij simpele dividendontvangsten zonder extra toeters en bellen als kosten van verwerving en vervreemding enzo). - Allereerst heb je in het menu aan de linkerzijde onder het kopje Belastingplichtige de regel Deelnemingen en deelnemingsvrijstelling e.d.. Als je daar op klikt, krijg je lijstje met Ja/Nee-vragen. De eerste vraag ("Hebt u belangen in een vennootschap waarop de deelnemingsvrijstelling of de deelnemingsverrekening van toepassing is?") zul je met Ja moeten beantwoorden. - Vervolgens moet de Balans en de Winst-en-verliesrekening invullen. Omdat je hebt aangegeven dat de holding een deelneming heeft, zul je onder de regel Winst-en-verliesrekening ook de regel - Resultaat uit deelnemingen zien. Als je hierop klikt, kun je invullen hoeveel dividend de holding heeft ontvangen van de werkmaatschappij. - Een stukje verderop zal in het menu aan de linkerzijde onder het kopje Deelnemingen de mogelijkheid ontstaan om de naam in te vullen van de vennootschap waarin wordt deelgenomen. Vervolgens kun je de gegevens van de deelneming invullen (RSIN, bezit%, aandelenkapitaal). Er is ook een vakje "Nettovoordelen met of uit de deelneming". Hier vul je het dividendbedrag weer in. - Tot slot krijg je vanzelf in het menu onder het kopje Belastbaar bedrag de regel Deelnemingsvrijstelling en -verrekening te zien. Hieronder zou dan nóg een regel moeten verschijnen: - Overzicht deelnemingsvrijstelling. Als alles goed is zou de deelnemingsvrijstelling hier moeten verschijnen en net zo hoog moeten zijn als je dividendontvangsten uit de werkmaatschappij. Onder de regel Overzicht belastbare winst zou de deelnemingsvrijstelling correct van de winst moeten worden afgetrokken voor de bepaling van de winst. Hopelijk kun je er iets mee!

Begrijp ik het goed dat de werkmaatschappij dividend heeft uitgekeerd aan de holding? En dat die holding vervolgens ook weer dividend heeft uitgekeerd aan de DGA? Zijn werkmaatschappij en holding (onderdeel van) een fiscale eenheid voor de vennootschapsbelasting? Of geef je de winst voor beide bv's separaat of tegelijkertijd aan?

Je moet een (bestendige) gedragslijn volgen die onafhankelijk is van de vermoedelijke uitkomst. En is die aanschafprijs inclusief of exclusief btw? Heb je bij de aanschaf btw teruggevraagd over de aankoopprijs? Ik ga er voor de rest van dit bericht even vanuit dat dit niet het geval is. Laten we even (voor het gemak) stellen dat op 1 maart 2010 6.900 euro een realistische restwaarde zou zijn geweest per 1 maart 2015. De maandelijkse afschrijving stellen we dan op een makkelijke 300 euro per maand (~ 14½%/jr). In dat geval zou de boekwaarde het volgende patroon hebben gevolgd: 01-03-2010 24.900 euro 31-12-2010 21.900 euro 31-12-2011 18.300 euro 31-12-2012 14.700 euro 31-12-2013 11.100 euro 31-12-2014 7.500 euro Persoonlijk zou ik bij het constateren van deze fout het in ieder geval even documenteren (fouten maken is menselijk). Vervolgens zou ik voor het jaar 2014 een negatieve afschrijving hanteren van ongeveer 140 euro per maand, zolang je aan het eind van 2014 maar goed uitkomt. De afschrijving valt in 2014 dan dus per saldo in de winst. In 2015 kun je dan weer verder met de correcte afschrijving van 300 euro per maand. Voor het overige zou ik maar héél voorzichtig zijn om 'belastingtechnisch' slim proberen te willen zijn door je bijtellingspercentage te verlagen voor 2014, omdat je kosten door deze correctie zogenaamd zo "lekker laag" zijn. Ik vind dat je daarmee ook nog fiscaal wil profiteren van je eigen fouten. Het lijkt me dat geen enkele belastinginspecteur die daar vrolijk van wordt! Je zou hooguit even kunnen bekijken wat het bijtellingspercentage zou zijn geweest in 2010 t/m 2014 als je de correcte afschrijving had gehanteerd. Ik zou vervolgens alleen een correctie hanteren, zo lang de cumulatieve bijtelling over de hele periode t/m eind 2014 maar juist is. Bij het overhevelen van de auto naar privé zul je verder een marktconforme prijs moeten berekenen, eventueel met btw, en dus niet de 'restwaarde' die je met terugwerkende kracht hebt bedacht. Dat levert dus een boekwinst of -verlies in 2015 op.

Maar houd je rekening met het gebruikelijk loon voor jezelf? En houd je rekening met mogelijke bescherming van de meegenomen werknemers voor wat betreft hun arbeidsvoorwaarden? Op zich hebben werknemers geen bescherming en mag je ze een ander arbeidscontract aanbieden, maar ik vraag me af of dat ook zo is als er een CAO was die in de nieuwe situatie wéér van toepassing is (CAO Bouw?). Verder heb je volgens mij te maken met opvolgend werkgeverschap, waardoor je dus niet automatisch met een nieuwe 'keten' van tijdelijke arbeidscontracten kunt beginnen, maar meteen aan vaste contracten vast zit.