prinsrachid

Dat is altijd een vertrouwensvraag inderdaad. In feite werkt zo iemand voor zichzelf, maar hij staat wel in jouw toko. Een slechte kapbeurt zou dus indirect jouw zaak een slechte naam kunnen geven. Wat op zich gebruikelijk is, is dat je zo iemand eerst proef laat draaien. Dan weet je wat voor vlees je in de kuip hebt. Aan de andere kant is het natuurlijk ook niet in zijn belang dat hij er de kantjes van af loopt. Want in zo'n geval is de huur- en/of samenwerkingsovereenkomst namelijk snel opgezegd (zorg daar dan wel voor in de voorwaarden!). Wat de tarieven betreft, vraag je natuurlijk een prijs per dag of dagdeel. Gebruikelijk is zo'n 2 a 3 keer de prijs van een knipbeurt per dag voor de stoel. Jij ontvangt dus geld van hem voor de ruimte die hij/zij huurt. Als hij dan nieuwe klanten knipt, is er financieel niets aan de hand. Je vangt toch een vaste prijs. Wat soms wel wordt afgesproken is dat nieuwe klanten gelijkelijk worden verdeeld. Oftewel, als jullie beiden geen klant hebben en er komt een nieuwe klant binnen, dat deze klant dan alternerend aan de één en aan de ander wordt gegund. Je kunt natuurlijk niet al te veel vastklampen aan nieuwe klanten (vandaar de eerlijke verdeling), anders kun je net zo goed de stoel niet verhuren. Waar betaalt hij anders voor? Om vervolgens niemand te mogen knippen? Verder ligt het nog aan wat er verder voor verkopen plaats vinden. Verkoopt de kapperhuurder bijvoorbeeld ook jouw spulletjes (gel, haarproducten, etc)? Of verkoopt hij zijn eigen producten in jouw zaak? In het laatste geval zou je een commissie kunnen overwegen van de verkoopprijs. Gebruikt de kapperhuurder zijn eigen betaal/pinsysteem om met zijn klanten af te rekenen of maakt hij gebruik van jouw pinsysteem? In dat laatste geval kun je ook een commissie afspreken over de afgerekende bedragen.

Het is dus even de vraag wélke klanten je naar de ochtend wil trekken. Wil je eigenlijk een gelijkmatiger verdeling van de klanten over de dag? Oftewel namiddagklanten overhalen om 's ochtends te komen? Of wil je meer klanten trekken (dus nieuwe) die dan vooral 's ochtends moeten komen? De vraag is dus eigenlijk of er rek zit in de totale hoeveelheid klanten die je kunt trekken of niet. Oftewel, waar moeten de nieuwe klanten vandaan komen? Komen die vanuit de plaats zelf? Of van verder weg? En wie heeft er zin om eerder z'n nest uit te komen voor jouw plezier? Je moet dus eigenlijk even je doelgroep weten te definiëren. Misschien schoolgaande jeugd die nog even voor schooltijd wat komt kopen? Forensen die nog even langskomen voordat ze naar hun werk gaan? Bedrijven die wat eten willen verzorgen voor hun personeel in de ochtend? Verder denk ik dat het op zich niet heel handig is om je te storten om een concurrentiestrijd met de bakker naast de deur. Ik zou die bakker eigenlijk meer zien als een 'zachte' concurrent die eigenstandig klanten trekt, waarna mensen alsnog besluiten om ook even bij jou langs te gaan. Ik zou die bakker dus niet zo zeer zien als iemand die klanten van jou pikt. Wat zijn trouwens de openingstijden van die bakker? Is die ook open vanaf 6:30 uur? Zo niet, dan kun je nog proberen om de eerste uurtjes extra te richten op brood tot het moment dat die bakker open is. Tot slot zou je ook nog kunnen denken aan acties waarbij je mensen 'nudget' om eerder boodschappen te doen. Een zegelactie voor 'early birds' bijvoorbeeld, die dan bij x aantal zegels iets krijgen (producten/geld/korting/whatever) als ze voor een bepaald moment boodschappen komen doen. Ik noem maar wat. Mikky Vrolijk noemde ook al vers. Voor terugkeerklanten moet je je daar op richten. Toen ik zelf (lange tijd) in een supermarkt werkte, hadden we altijd een (brood)actie, waarbij bijvoorbeeld croissants, broodjes en bolletjes 's ochtends voor bijna kostprijs werden verkocht. Het voordeel daarvan was dat mensen soms gewoon voor de gezelligheid even hun ontbijt kwamen kopen. Bovendien was het brood dan nog kakelvers. En het voordeel is dat die broodjes niet lang houdbaar zijn. De volgende dag moesten ze dus weer terugkomen. :)

Hmm...nou ben ik meestal een behoorlijke azijnpisser als het op columns aan komt, maar de column vond ik deze keer juist volledig passen bij het forum. Het was een column over een relevant topic voor de forumbezoekers, het was een column door iemand met verstand van zaken. Het was niet overdreven lang en toch behoorlijk volledig. En ook van overdreven zelfpromotie was niet echt sprake. Er stond hooguit een linkje onderaan. Ik kan er eerlijk gezegd totaal niets aan ontdekken dat er mis mee is. Ik zou eerder zeggen dat dit juist een soort column is dat hier 100% past.

Misschien hoeft het niet zo ingewikkeld en mag het net zo makkelijk als je eigenlijk had verwacht. Allereerst lijkt het erop dat je de aangifte inkomstenbelasting voor ondernemers aan het invullen bent. Dat lijkt misschien goed, maar in jouw geval hoeft dat niet zo te zijn. Het is misschien wat verwarrend, maar het feit dat je ondernemer voor de Kamer van Koophandel bent en waarschijnlijk ook ondernemer voor de omzetbelasting (btw), betekent niet dat je automatisch ook ondernemer voor de inkomstenbelasting bent. Als je namelijk géén ondernemer voor de inkomstenbelasting bent, dan kun je de vraag in de aangifte ("Heeft u een onderneming?") gewoon met Nee beantwoorden. Vervolgens mag je de omzet en de kosten van je onderneming - net als je mantelzorginkomsten - gewoon als Resultaat Overige Werkzaamheden aangeven. Hoe kom je er nu achter of je ondernemer voor de inkomstenbelasting bent? Door eerst even de Ondernemerscheck te doen. Als daaruit blijkt dat je géén ondernemer bent (althans voor de inkomstenbelasting), mag je dus een makkelijke aangifte doen, zonder al die moeilijke vragen over de balans of uitsplitsing van kosten. Mocht je nou wel ondernemer voor de inkomstenbelasting zijn, laat het dan even weten. Dan kijken we naar de rest van je vragen.

Odeon, is het misschien een idee dat je eerst ieders antwoord leest voordat je zelf in de pen klimt? Dit is niet de eerste keer, maar je zit letterlijk te herkauwen wat al was geantwoord. Wat de schenkbelasting betreft, ligt het aan de precieze relatie. Bij gemeenschap van goederen zal er voor de schenkbelasting sprake zijn van een 'fiscale eenheid' (broekzak vestzak). Voor de inkomstenbelasting gelden niet dezelfde regels, als het geld gebruikt wordt voor WuO door een ondernemende partner. Het punt hier is ook meer of het als schenking wordt gezien voor de inkomstenbelasting. Een partnerlening waarbij geen aanstalten tot afbetalen wordt gemaakt kan betekenen dat de kosten daarvan niet aftrekbaar zijn voor de inkomstenbelasting.

Ik weet het niet helemaal zeker, maar het lijkt me dat dit alleen een lening is voor zover het geen betrekking heeft op het geld van de ondernemer zelf. Het geld van de ondernemer zelf is namelijk gewoon een (renteloze) privéstorting die het eigen vermogen van de onderneming verhoogt. Als het geld van beiden is (gemeenschap van goederen?), is het geld dus voor de helft een privéstorting van de ondernemer zelf geweest en voor de helft een lening van de (fiscale) partner. Het lijkt me dat er alleen een (zakelijke) rente kan worden berekend over de helft die niet van de ondernemer is. Het maakt daarbij niet uit of de rente daadwerkelijk wordt betaald, maar of deze verschuldigd is. Nu kun je nog overwegen om de verschuldigde rente over jouw deel kwijt te schelden. Als de rente onder de vrijstelling voor de schenkbelasting blijft, is er geen schenkbelasting verschuldigd. Voor de inkomstenbelasting is het dan ook neutraal. Je hebt dan per saldo geen winst gemaakt (renteinkomsten minus kwijtschelding). En voor de onderneming is er sprake van kwijtscheldingswinst. De onderneming trekt de verschuldigde rente af en telt vervolgens de kwijtscheldingswinst bij. Administreer het wel goed. Let trouwens wel op met een lening die niet lijkt te worden afgelost. Als het om een lening gaat waarbij de rente niet betaald wordt en waarbij er ook niets wordt terugbetaald, kan zo'n 'lening' met terugwerkende kracht alsnog (volledig) als schenking worden gezien. Je kunt dus wel een zakelijke rente afspreken, maar als je verder geen aflosschema hebt, of daar geen uitvoering aan geeft, kun je later alsnog worden aangeslagen. Afhankelijk van de daadwerkelijk eigenschappen van de afspraken kan het worden gezien als een schijnlening, bodemlozeputlening of simpelweg een onzakelijke lening.

Je moet je boekhouding en bepalen van belasting los van elkaar zitten. De KIA wordt alleen gebruikt voor het bepalen van de belastbare winst, maar komt verder niet terug in je boekhouding. De afschrijving is dus meestal gewoon aanschafwaarde gedeeld door 5 (afhankelijk van de investering overigens). Als je willekeurig afschrift, schrijf je willekeurig af. Maar dat staat los van de bepaling van de belastbare winst, waarbij je de KIA toepast. De KIA kun je alleen toepassen voor investeringen die zakelijk geëtiketteerd kunnen en mogen worden. Bij een thuiskantoor zal dat alleen het geval zijn als je dat kantoor zelf ook daadwerkelijk op de balans van de onderneming hebt staan. Zo niet, dan is het gewoon een privé aanschaf.

Dat is waarschijnlijk gebaseerd op inmiddels achterhaalde informatie. Je kunt namelijk gewoon een arbeidsovereenkomst sluiten met je partner. Je moet de gezagsverhouding alleen wel aannemelijk kunnen maken en gewoon zakelijk afspraken vastleggen en handhaven. Als je je partner op dezelfde wijze behandelt als een willekeurig andere werknemer, is er geen enkel probleem.

Als ze daadwerkelijk in de zaak gaat werken, heb je bij meer dan 525 uur een extra meewerkaftrek. Maar misschien is het betalen van een daadwerkelijk arbeidsbeloning misschien nog wel het handigst. Die beloning is aftrekbaar van jouw winst (als die beloning meer dan 5.000 euro is) en belast bij haar (resultaat overige werkzaamheden). Daarmee wordt automatisch winst overgeheveld van jouw hoge belastingtarief naar haar (lagere) belastingtarief. Nog een (mogelijk iets duurdere) optie zou zijn om haar daadwerkelijk in dienst te nemen. Dit moet dan wel onder zakelijke voorwaarden zijn, zoals je die aan een willekeurig ander werknemer ook zou bieden. Een iets complexere oplossing zou nog een man-vrouw-firma kunnen zijn. Afhankelijk van de verdeling een soort taken, kun je mogelijk beide zelfstandigenaftrek claimen. Focus daar overigens niet al te veel op, want ik heb begrepen dat die aftrek mogelijk wordt versoberd, maar vanwege het invoeren van een sociale vlaktax wordt inkomen in de huidige tweede en derde schijf straks belast volgens de huidige eerste schijf.

Dat is niet echt een keuze. Als je namelijk bewust op een verlies in de bv aanstuurt (oftewel als je meer kosten maakt dan omzet hebt), zal dat verlies ergens van betaald moeten worden. Dat zal in eerste instantie gebeuren met geld dat je in het verleden hebt verdiend (winstreserves), voor zover je die niet hebt uitgekeerd als dividend. Houdt verder rekening met de winstbelasting (Vpb). Toen je winst maakte, heb je belasting over die winst betaald. Nu je echter verlies gaat maken, is het niet zo dat je automatisch geld terugkrijgt van de fiscus. Maar het kan wel. Kijk bijvoorbeeld naar achterwaartse verliesverrekening.

Ik krijg net bericht dat Greenchoice op het punt staat Qurrent over te nemen. link gerepareerd (kwam niet bij nieuwsbericht terecht)

Voor zover ik weet, is die grens er dus simpelweg niet. Daar is namelijk geen jurisprudentie over. Vandaar dat de auto meestal op de balans blijft staan, waarbij je dus bijtelling blijft betalen tot de auto verkocht - of de onderneming gestaakt - wordt. In geval van nagenoeg alleen privékilometers is er bovendien nog een extra bijtelling voor excessief privégebruik. De fiscus maakt het verder niet uit dat heretiketteren naar privé juridisch een beetje onduidelijk is. Echter, soms nemen belastingadviseurs het standpunt in dat heretiketteren naar 'verplicht' privévermogen ook zou mogen, zodra iemand minder dan 500 zakelijke kilometers per jaar maakt. Maar die mening heeft op zich iets problematisch. Stel dat je bijvoorbeeld maar 450 privékilometers maakt en tegelijkertijd slechts 490 zakelijke kilometers. Volgens deze redenatie zou de auto dan zowel verplicht privé- als verplicht zakelijk vermogen zijn. Wat natuurlijk ook niet kan. Maar een dergelijke situatie (van verplicht heretiketteren bij minder dan 500 zakelijke kilometers) is nog niet voor de rechter is geweest, voor zover ik weet. Je zou natuurlijk altijd eigenstandig kunnen kiezen voor verplicht heretiketteren naar privévermogen, zodra het aantal zakelijke kilometers minder dan 500 is en tegelijkertijd het aantal privékilometers meer dan 90% is. En dan maar afwachten of de Belastingdienst akkoord gaat met die heretikettering. Zeker is dat dus niet.

Interessant punt inderdaad. Persoonlijk zou ik dan geen eigen bijdrage verwachten. Ik vind Hans' zijn kilometerprijs eigenlijk wel een interessante. Je betaalt simpelweg een kilometerprijs voor je privékilometers. Op zich niet voor bedrijfsmiddelen zoals een laptop of telefoon, maar specifiek dit gebruiksmiddel kent al een fiscale forfaitaire regeling voor het belasten van privé gebruik. Ja, op zich staan die zaken los van elkaar. Ik zie die bijtelling eigenlijk als niets anders dan het belasten van loon in natura. Maar als iemand betaalt voor z'n privékilometers aan de werkgever, mag die doorbelaste prijs weer verrekend worden met de bijtelling. Dus naarmate de werknemer gewoon betaalt voor het gebruik van de bedrijfsmiddelen van de werkgever, des te minder belasting hij hoeft te betalen. De praktijk is: wie een functie krijgt met een auto, kan meestal niet minder werken dan 32 uur. De meeste berijdersregelingen passen voor die bandbreedte van max 20% geen toeslagen of kortingen toe. Bovendien: moet je iemand die 4 x 9 werkt (en 1 volle dag extra privé van de auto gebruik kan maken) dan anders belasten dan iemand die 4 x 8 + 4 werkt? Nee, niet echt. In beide gevallen werkt zo iemand 4,5 dag per week, dus die zou ik dan hetzelfde behandelen. Maar goed. Nu zitten we in mierenneukmodus. Algemene punt is dat de gedachte om een eigen bijdrage naar rato toe te passen, geen gekke gedachte. Over wat rechtvaardig is kan natuurlijk van mening worden verschild, al zijn die waarschijnlijk allemaal überhaupt niet van toepassing op de situatie van TS.

Wel als het gebruik van de auto in belangrijke mate veranderd. Als bv een auto op de zaak voor minder dan 10% zakelijk wordt gebruikt, mag de keuze veranderd worden. Dit is juist bij normale investeringsgoederen, met uitzondering van een auto. Bij een auto moet je kijken of je meer of minder dan 500 privékilometers maakt. Als je meer dan 500 privékilometers maakt, is de auto keuzevermogen (je mag zelf kiezen). Maak je minder privékilometers, dan is het verplicht zakelijk vermogen. Heretiketteren van een auto is dus alleen aan de orde als je de auto aanvankelijk privé hebt mogen etiketteren en opeens minder dan 500 privékilometers per jaar bent gaan rijden. Het antwoord van Hermes Ratgers lijkt me daarom de enige juiste. TL;DR: Bij een auto <500km privé --> verplicht zakelijk vermogen >500km privé --> keuzevermogen Bij een reguliere investering <10% privé --> verplicht zakelijk vermogen >10% privé --> keuzevermogen >90% privé --> verplicht privévermogen In beide gevallen is heretiketteren alleen mogelijk als je gebruik zodanig verandert dat je terecht komt in een ander 'verplicht' vakje. Bij een auto is dat alleen zo als je opeens nagenoeg geen privékilometers meer maakt, omdat er verder geen situatie is waarbij de auto verplicht privévermogen is.

Dat lijkt mij niet erg reëel. Dat iemand 20% minder gaat werken betekent niet dat de privé kilometers met 20% toenemen. Toch kan ik me de gedachtengang wel een beetje voorstellen, hoewel het volgens mij niet op deze specifieke situatie van toepassing is. De auto in feite loon in natura en ik me indenken dat zo'n auto ter beschikking wordt gesteld op basis van een fulltime dienstverband. Verder is het op zich niet onredelijk dat de werkgever slechts die kosten naar rato van het dienstverband voor eigen rekening neemt. Even heel extreem gezegd: als iemand 5 dagen werkt, krijgt de werknemer geen eigen bijdrage voor het gebruik van de auto, maar als iemand 0 dagen werkt, krijgt de werknemer een volledige eigen bijdrage. Als je dan 4 dagen werkt, zou je kunnen stellen dat de werknemer een eigen bijdrage van 20% krijgt. De autokosten zijn immers vast en het zou wat bezwaarlijk zijn om mensen met een 12-urig contract en mensen met 40-urig contract dezelfde auto ter beschikking te stellen. Maar dan nog, dat moet dat uiteraard wel van tevoren zijn vastgelegd en overeengekomen. Echter, in dit geval gaat het om ouderschapsverlof. Er vindt geen daadwerkelijke aanpassing van het contract of aantal uren plaats. Het arbeidscontract blijft in dit geval volgens mij gewoon fulltime, ongeacht het aantal daadwerkelijk gewerkte uren.

Inderdaad. Nog vervelender is dat je bij een aanmerkelijk belang na emigratie nooit meer van de Nederlandse fiscus afkomt! De periode van uitstel van 10 jaar is een aantal jaren terug afgeschaft en omgezet in een uitstel voor "onbeperkte duur" voor AB-claims. Bij iedere winstuitkering wordt dan een deel van de aanslag (naar rato) alsnog verrekend of ingevorderd.

Je maakt eerst een loonberekening en een loonstrook zoals gebruikelijk. Je gaat dus gewoon uit van je normale loon en de normale witte loonbelastingtabel. Het nettoloon van de DGA verandert dus niet! Als werknemer merk je dus niets van deze regeling. Voor de berekening van wat je daadwerkelijk moet afdragen (als werkgever), moet je de loonafdracht vermindering berekenen. Voor deze berekening ga je wel uit van het hogere forfaitaire uurloon. Maar dat is dus alleen voor het berekenen van de vermindering. Vervolgens geldt er inderdaad nog de beperking dat je per aangifte niet meer mag verrekenen dan je af zou moeten dragen en ook niet meer dan een evenredig deel van het totaal nog te verrekenen bedrag voor de periode van de S&O. Het kan zijn dat een evenredig bedrag betekent dat je niet alles in één maand kunt verrekenen. Dat schuift dan door naar de volgende maand, waarna je evenredige verrekeningsbedrag stijgt. Als je dat elke keer hebt, heb je inderdaad een structureel 'verzilveringsprobleem'. Maar aan de andere kant, je draagt dan als werkgever letterlijk niets af aan loonheffingen, terwijl je als werknemer wel mag doen alsof je ze zijn ingehouden en afgedragen (handig voor hypotheekrenteaftrek bijvoorbeeld). Meer info hier.

Wacht even. Jij kiest er zelf voor om je te mengen in een discussie, waarbij je hoog van de toren begint te blazen. En vervolgens moet iedereen rekening met jou houden, want je snapt het allemaal niet zo best meer vanwege je emigratie? Kom op, zeg. Er is bovendien weinig mis met je Nederlands. Uitsluitend met je houding en gedrag. Fijn als je daar rekening mee wilt houden.

Oftewel, je zit nu letterlijk mijn bijdrages op te lepelen. Tip voor het vervolg: lees eerst even wat andere mensen al hebben geschreven. Probeer ook niet onnodige lappen tekst in je antwoorden mee te kopiëren. En laat je disharmieuze persoonlijkheidsstructuur voor in de privésfeer. Hier wordt het niet echt gewaardeerd.

Ik ben ervaringsdeskundige en woon buiten de EER. In welk opzicht is jouw kennis relevant? ijtschelding van de conserverende aanslag. Er gaat op die manier geen geld heen en weer. Je beantwoordt alleen de simpele vragen niet, hetgeen de relevantie van je eigen bijdrage zou kunnen aangeven. Verder kom je met een link aanzetten die mijn verhaal juist ondersteunt, en waarmee je bevestigt wat ik al in de twee voorgaande berichten had aangegeven, maar die juist je eigen verhaal tegenspreekt. Overigens welkom op dit forum.

Ik denk dat het waar constructiever is als je geen negatieve kwalificaties gebruikt, als je vervolgens een volledig gebrek aan begrip lijkt te tonen mbt de informatie in de link die je zelf aandraagt. Probeer de volgende simpele vragen te beantwoorden: als je uitstel aanvraagt en niet krijgt, moet je dan betalen of niet? En als je kwijtschelding aanvraagt en ontvangt, krijg je dan geld terug of niet?

In dat geval zou ik helemaal niets doen en de bv in slaapstand aanhouden. Geen arbeid. Geen management fee. Geen loon. Geen dividenduitkeringen. Geen problemen met toekomstige verliesverrekening ook. Moet je alleen niet vergeten om ook de zoveel tijd even een aantal (nihil)aangiftes te doen, die dan weinig om het lijf meer hebben. Waarschijnlijk zou ik met dat bedrag in privé eerder aflossen op het huis om de toekomstige lasten definitief te verlagen (ware het niet dat ik nog een spaarhypotheek heb). En mocht je daar niet voor kiezen, dan heb je voldoende privé om dáár gewoon van te leven (waar je nu waarschijnlijk vermogensrendementsheffing over betaalt). Maar goed, in dat laatste geval heeft het weinig meer met ondernemen te maken. :)

Op zich geldt de regel dat je geen loon hoef uit te keren, als er geen sprake is van arbeid. Of als het gebruikelijk loon lager is dan 5000 euro per jaar. Maar dan moet er ook geen sprake zijn van arbeid. Als je wel een management fee blijft sturen, dan wordt het een moeilijk verhaal. Maar je kunt natuurlijk loon betalen en verder uit je neus van zitten eten. Ik neem niet aan dat jezelf voor de rechter dat wegens plichtsverzuim (privaatrechtelijk) en ook de fiscus vindt het vast niet erg dat je loonheffingen afdraagt terwijl je niets doet (fiscaal). Vervolgens zal je holding uiteraard verlies draaien en zul je op die manier in feite je reserves op maken. Het geld zal dan als loon je bv verlaten in plaats van als dividend. Overigens zijn 2 ton aan reserves op je 40e niet echt bijster veel, als er verder geen pensioenreserves of andere reserves zijn. Wat ik persoonlijk altijd doe is de winstreserves opsplitsen in diverse (niet fiscale) reserves. Zo reserveer ik elk jaar een oudedagsreserve als ware de bv een eenmanszaak. Verder maak ik een transitievergoedingsreserve voor personeel dat in dienst is. En tot slot nog een arbeidsongeschiktheidsreserve voor de eigenrisicoperiode van de (privé) arbeidsongeschiktheidsverzekering (met een maximum van 2 jaar bruto salaris). Je zult zien dat de pure winstreserves om echt 'niets' van te kunnen doen dan een stuk lager zijn. Maar voor een fatsoenlijke pensioenopbouw heb je dan nog wel 30 jaar te gaan. Zodra je de kale winstreserves hebt opgemaakt moet je dan ook echt weer aan de slag en heb je mogelijk een situatie gecreëerd die je nu juist probeerde te vermijden.

Wat ik persoonlijk zou doen, en dat is een beetje in lijn met het bovenstaande antwoord, is om de boel alsnog te administreren alsof het wel goed is gegaan. Boek deze dan gewoon op 31 december 2017 en stuur de aangiftes Vpb nogmaals in, als je nog geen definitieve aanslag hebt ontvangen. Of anders, boek die correctie op 1 januari 2018. Dat laatste is uiteraard niet helemaal correct en het resultaat valt dan weliswaar niet in het goede jaar, maar ik kan me voorstellen dat de fiscus daar ook weer niet al te zwaar aan zal tillen, als je maar duidelijk kunt maken dat het om een fout gaat die je per ongeluk hebt gemaakt en deze nu te goeder trouw probeert recht te zetten. Zorg dan wel dat het voor 2018 goed gaat en volgens dezelfde methode. Als ik het goed begrijp is het in 2017 al volgt gegaan: BV Y --- 41ct/km ---> DGA Terwijl het eigenlijk zo had moeten gaan: BV Y --- 41ct/km ---> BV X --- 19ct/km ---> DGA Zoals je ziet, zijn de kosten van 41ct/km in BV Y wel goed gegaan. Die hoef je niet te corrigeren. Wat wel fout is gegaan, is dat deze 41ct/km niet in BV X is geboekt als omzet. En ook de kosten van 19ct/km zijn niet als kosten geboekt in BV X. Verder heeft de DGA (jijzelf) 22ct/km teveel ontvangen. Ik denk dat dit met een enkele simpele boeking in BV X is recht te trekken: 8XXX 41 ct/km (omzet doorbelaste autokosten) 4XXX 19 ct/km (autokostenvergoeding) 1XXX 22 ct/km (rekening-courant DGA) Zoals hierboven al aangegeven, is er dus een feitelijke schuld van de DGA (jij) aan BV X, die je nog even moet rechttrekken (terugstorten).

Niet. Het gaat simpelweg over twee schijven. Die 41 cent per kilometer brengt BV X in rekening aan BV Y tezamen met de managementfee. Met BTW, als er geen sprake is van een fiscale eenheid voor de omzetbelasting. En anders zonder. Die 41 cent / km is dus omzet voor BV X en zijn kosten voor BV Y. Vervolgens vergoedt BV X 19 cent / km aan jou als werknemer. Die 19 cent zijn voor BV X gewoon kosten. Voor jou persoonlijk zijn dat inkomsten waarover geen loonheffingen hoeven te worden ingehouden. Je betaalt dus geen IB over het verschil. Het verschil wordt namelijk belast als winst met vennootschapsbelasting in BV X.