prinsrachid

Het forfaitaire rendement is vanaf 2017 gebaseerd op een vermogensmix waarvan niet alleen spaargeld deel uitmaakt. De kans dat het gemiddelde rendement in die vermogensmix over een periode van 5 jaar negatief is, is een stuk kleiner dan de kans dat een (nominale) negatieve rente wordt vergoed op een spaarrekening. Maar bovendien hoeft die negatieve rente niet per se een effect te hebben op de uitkomst van die vermogensmix. Stel dat de spaarrente -1% wordt, dan kan het zijn dat steeds meer mensen hun spaargeld cash gaan aanhouden. Paradoxaal genoeg kan de vermogensrendementsheffing dan altijd gebaseerd worden op een rendement van ten minste 0%. De fiscus kan zich dan op het standpunt stellen dat ze geen rekening gaan houden met een negatieve rente en dat mensen dan maar niet zo 'dom' moeten zijn om het op een negatieve-rente-rekening te zetten. Ook dit zou dan weer enigszins tweeslachtig zijn (zoals Cosara al eerder opmerkte), want aan de ene kant wil men natuurlijk niet dat het geldstelsel degiraliseert, maar aan de andere kant zouden ze dan wel kunnen uitgaan van het minimaal nomiaal rendement in een volledige gedegiraliseerd geldstelsel, namelijk 0%.

Inderdaad. Met geld dat je óver hebt, kun je inderdaad best besluiten om eens wat extra af te lossen. Het is uiteraard wel aan te raden om als zelfstandig ondernemer sowieso een wat ruimere buffer liquide te houden. Wat betreft de Telegraaf-style bangmakerij over het mogelijk niet meer bestaan van de AOW op het moment van pensioneren - en om om die reden dan dus maar niet af te lossen op je huis - daar kun je helaas niet zo veel mee. Het is ook een valse tegenstelling. Je kunt immers sparen én een afgelost huis hebben, of juist sparen dóór af te lossen. Extra aflossen kan er namelijk voor zorgen dat je in feite je pensioen nu al naar het heden trekt. Bij echt pensioensparen moet je maar zien hoeveel daar van over is op het moment van pensioneren. En wannéér dat moment van pensioneren überhaupt is. Als je echter morgen aflost op je hypotheek, dan heb je meestal de volgende maand al minder aflossing en hypotheekrente te betalen, wat in feite een soort maandelijks rendement op je (pensioen)sparen is. En dat voordeel is levenslang. Je kunt dat bedrag uiteraard ook weer (liquide) apart zetten en/of gebruiken voor een volgende aflossing (vliegwieleffect). Verder: als er op het moment van pensioneren geen AOW meer is, dan heb je volgens mij een groter probleem, als je op dat moment óók nog eens woonlasten zou hebben. Maar deze discussie is dermate hypothetisch dat je van geen enkel redelijk weldenkend mens kan verlangen dat die daar rekening mee gaat houden. Maar in het geval van het afschaffen van de AOW, zou het mijns inziens eerder betekenen dat je gewoon moet blijven doorwerken (tot je erbij neervalt) en niet dat er dan geen enkel (ander) inkomen meer zou zijn. En met een afgelost huis zou dat dus betekenen dat je nog voor minder maandelijkse inkomsten hoeft te zorgen dan zonder afgelost huis.

Ik heb je vragen nu letterlijk ad nauseum beantwoord én zelfs uitgebreid met rekenvoorbeelden uitgelegd. Hoe veel uitgekauwder wil je het nog hebben? Maar als je die antwoorden nu nog steeds niet ter harte wil nemen, dan heeft het - lijkt me - weinig zin dat iemand voor een zoveelste keer hetzelfde antwoord nog een keer gaat oplepelen.

Nee, je uitleg was uitermate helder! Ik snap 'm nu. Ik had de officiële Europese 'wetstekst' er even bijgepakt, maar dankzij je uitleg is het kwartje - met name met betrekking tot hoe je Artikel 30 bis van 2006/112/EG moet interpreteren - toch bij mij gevallen. Inderdaad, ik zie dat ik single purpose iets te algemeen had opgevat. Ik dacht dat je ook iets generieks als "openbaar vervoer" ook als single purpose kon beschouwen, omdat het btw-tarief op alle vormen van openbaar vervoer altijd hetzelfde is, namelijk 6%. Maar het moet dus blijkbaar iets krapper worden gezien, zeker aangezien de btw-Richtlijn spreekt over het feit dat "de identiteit van de leverancier of dienstverrichter, de plaats van levering of dienst, en het toepasselijke btw-tarief voor deze goederen of diensten bekend [moeten] zijn" en dus niet alleen het laatste. Toch blij dat ik er even naar gevraagd heb. Weer wat geleerd! (en blij dat ik een zakelijke OV-chipkaart gebruik) :)

Inderdaad. Ik bedacht me net dat ik zelf ook net zo'n suppletieaangifte had gedaan, en ontving inderdaad hetzelfde leuke stukje schier ondoorgrondelijk proza met die zelfde goedkeuring. ;) Ja, dat dacht ik ook, maar ik heb inmiddels gevonden dat je sinds begin vorig jaar bij de OV-chipkaart de btw wellicht al moet terugvragen bij het storten van het geld. Het verschil zit 'm er blijkbaar in of een tegoedkaart 'single purpose' of 'multi purpose' is. Als je maar één mogelijk doel hebt met een kaart - in dit geval openbaar vervoer tegen 6% - dan lijkt het er op dat je eigenlijk die btw al op het moment van opwaarderen of aankoop zou moeten teruggevorderen.

Een zakelijke ov is handig maar niet strikt noodzakelijk voor aftrek btw op OV kosten. Er is immers nog steeds de uitzonderingsregel dat bij OV het vervoersbewijs voldoende is om btw te kunnen aftrekken en het overzicht van de ov chipknip is dus ook voldoende.. (heb er al een tijdje geen gezien, maar volgens mij staat ook op de particuliere versie een btw kolom of is die aan te zetten zodat je niet hoeft te rekenen) Hoe zou dit trouwens exact werken in geval van vragensteller? (Heb al tijden zo'n zakelijke OV-chipkaart). Hij heeft het namelijk over boekjaar 2015. Ik kan me voorstellen dat je niet een half jaar na dato nog de voorbelasting kunt aftrekken. Je kunt tot 1.000 euro nog verwerken op de eerstvolgende btw-aangifte. Maar we zitten nu (nog nét) al een kwartaal dáár weer na. Vandaar dat ik voorstelde om de btw in dit geval maar voor de inkomstenbelasting in de kosten van 2015 te laten vallen en voor de omzetbelasting te laten zitten. En hoe werkt dat eigenlijk met de zakelijke btw, als TS het helemaal correct had willen doen (en in de juiste periode had aftrokken voor de omzetbelasting)? Trek je de btw als voorbelasting af op het moment dat je het als tegoed op je kaart zet? Of pas op het moment dat je daadwerkelijk van een OV-dienst gebruik maakt (= vervoersbewijs?) met die privékaart?

Waar zijn 'jobstudenten' bij? Bij degenen die 'grootaankopen' willen doen? Of die als verkoper willen werken? Of die zelfstandig met een btw-nummer zijn? Je zinnen zijn soms een beetje moeilijk te volgen (voor mij althans). Ik weet niet hoe het in België zit, maar in Nederland kan het zijn dat een zelfstandig gesloten (verkoop)overeenkomst met een minderjarige in principe niet rechtsgeldig is.

Ja, dat klinkt goed. Je hebt in feite privé een bedrag voor de zaak voorgeschoten. Alleen moet je misschien nog even letten op de btw. Je bent waarschijnlijk al te laat met terugvragen daarvan of je hebt misschien geen factuur die voldoet aan de voorwaarden voor de omzetbelasting. Je zult daarom de kosten inclusief btw kunnen aftrekken voor de inkomstenbelasting. Misschien is trouwens een zakelijke OV-chipkaart voor de toekomst nog een idee. Je krijgt in dat geval de chipkaart gratis, de kosten worden pas achteraf berekend, het staat meteen op naam van de zaak en de incasso vindt met nog eens een betalingstermijn van 30 dagen plaats. Zo kun je meteen al elke maand je zakelijke OV-kosten inboeken, heb je ook btw-aftrek en een klein cashflowvoordeeltje. Persoonlijk vind ik het werken als een tierelier.

Heb je een eigen huis met een hypotheek? En, zo ja, heb je die laatste al helemaal afgelost? Mocht je nog je nog extra vrijstelling in box 3 willen benutten, zou je nog kunnen overwegen om groen te beleggen (zowel een extra box 3-vrijstelling als een extra heffingskorting. Het aanbod is echter beperkt).

Ja, als de PH en Holding geen fiscale eenheid voor de omzetbelasting vormen. Anders mag het niet.

Wat veel mensen vergeten is dat de AOW sluipenderwijs steeds verder wordt gefiscaliseerd door het begin van schijf 3 voor slechts driekwart de inflatie te laten volgen. Het is de bedoeling dit net zo lang vol te houden totdat schijf 2 van de inkomstenbelasting volledig is 'weggedrukt'. Effectief zal dat tegen die tijd betekenen dat na het ingaan van je AOW-gerechtigde leeftijd alle inkomsten boven het het minimumloon (= bovengrens schijf 1) automatisch voor een regulier tarief wordt belast, net zoals bij mensen die niet in de AOW zitten. De kans is dus aanwezig dat het lagere IB-tarief waar altijd mee geschermd wordt, grotendeels een fantoom blijkt te zijn na je pensionering. Op zich is dit overigens ook wel terecht, omdat in het huidige systeem in feite een dubbele AOW-premievrijstelling bestaat. Als je pensioenpremie inlegt, dan is die premie aftrekbaar (of wordt betaald door de werkgever) en betaal je dus geen AOW-premie over dat deel. En bij uitkering van je pensioen betaal je wéér geen AOW-premie, omdat AOW-gerechtigden geen AOW-premie betalen. Aan die onevenwichtigheid wordt dus langzamerhand een eind gemaakt.

Jij leest andermans berichten echt niet, hè?

Persoonlijk denk ik dat de Paypal-kosten niet simpelweg onder 'bankkosten' kunnen weggeboekt. Ik gok namelijk dat die rubriek in je boekhoudprogramma alleen gebruikt kan worden als je binnenlandse, btw-vrijgestelde financiële diensten bedoelt. Daar is hier volgens mij geen sprake van. Paypal zal eerder door een vestiging in de EU (UK of Luxemburg ofzo) worden verwerkt. Zie ook bijvoorbeeld PostNL voor (geen!) btw over verzendkosten naar de VS. Ook de verkoopcommissie moet je eerder als verwerving uit het buitenland zien (ik ga er even vanuit dat de verkoopcommissie door een Amerikaans bedrijf wordt berekend). Voor de inkomstenbelasting wordt het verhaal dan: Omschrijvingbedrag Verkoop100,00+/+ Inkoop30,00-/- Paypal3,50-/- Verkoopcommissie10,00-/- Verzendkosten25,00-/- Winst31,50=/= Voor de omzetbelasting wordt het dan (Let op dat alle bedragen in je eigen voordeel mogen worden afgerond, vandaar dat je alleen ronde bedragen ziet): Omschrijvingbedragomzetbelasting 3a Levering naar landen buiten de EU (uitvoer)100 4a Diensten uit landen buiten de EU102Verkoopcommissie 4b Diensten uit landen binnen de EU30Paypal 5a Verschuldigde omzetbelasting24a + 4b 5b Voorbelasting10btw over de hele inkoop minus verzendkosten = 43,50 euro 5c/g Totaal (terug te vragen)-85a min 5b

Even voor onze beeldvorming: is dit een daadwerkelijk voorbeeld uit je dagelijkse praktijk? Of ga je hiermee te maken krijgen? Wat voor artikelen hebben we het hier over? Wat zou een realistische verkoopprijs zijn in dit voorbeeld? Verder over je administratievraag: wat bedoel je exact? Hoe administreer je de kosten en/of opbrengst voor de inkomstenbelasting? Of hoe administreer je de omzetbelasting? Of wil je weten hoe de btw-aangifte eruit komt te zien? Wat gebruik je überhaupt om je administratie bij te houden? Een kladblaadje, Excel, een boekhoudprogramma?

Hier een (Philips) Saeco machine die op bonen rochelt. ;) Zelfs de verse koffie van cafeïnevrije bonen is te pruimen. Cupjes, pads, cartridges zijn in mijn ogen allemaal geldklopperij soms op basis van gedwongen winkelnering.

Voor de uitlener zal het inderdaad niet uitmaken. Die blijft 30% belasting betalen over een fictieve 4%, ongeacht of hij het uitleent tegen 0% of 6% - of op een spaarrekening zet (ik val volgens mij in herhaling). Voor de lener maakt een rentevrije lening van 10k op zich ook niet uit, behalve dan dat je een renteaftrekpost in de inkomstenbelasting misloopt. Voor de schenkbelasting heb je ook nergens last van, omdat het geschonken geachte rentebedrag (ik gok 6% x 10.000 euro = 600 euro) beneden de algemene schenkvrijstelling (~ 2.100 euro) blijft. Dit zijn echter conclusies voor het specifieke geval van vragensteller. Hieruit kan niet de algemene conclusie worden getrokken (door toekomstige lezers) dat een rentevrije zakelijke lening "dus altijd wel kan" en dat je die maar "effe privé" moet regelen. Rentevrij is voor de lener fiscaal nooit optimaal, vanwege het feit dat de kosten op vreemd vermogen nu eenmaal aftrekbaar zijn. En bij grotere 'gratis' leningen (> 35k+ @ 6%) komt de schenkbelasting alsnog om de hoek kijken.

Die link geeft echter 2 smaakjes: (a) Goederen die aan de Warenwetgeving voldoen = 6% en (b) Goedereen die niet aan de Warenwetgeving voldoen = 21%. Maar ik kan me ook voorstellen dat de Douane in geval van twijfel gewoon het algemene 21%-tarief toepast, ook als dat misschien niet helemaal goed zou zijn. Volgens mij moet je goederen die al door de Douane zijn belast niet meer bij 4a invullen (dat doe je wél als de Douane er géén btw over zou hebben geheven). In dat geval vul je de door de Douane voorbelaste btw in bij vakje 5b. De 21% btw heb je immers al aan de Douane voldaan. Door het bedrag alleen bij 5b in te vullen krijg je die betaalde btw weer terug.

Voldoen de (Amerikaanse) voedingssupplementen aan de Nederlandse Warenwet (vraag eventueel aan de NVWA)? Het kan ook zijn dat de douane 'veiligheidshalve' er vanuit gaat dat dat niet het geval is en daarom 21% btw rekent. Het kan ook zijn dat de verzender een verkeerde goederencode gebruikt. Op zich maakt het natuurlijk ook niet zo heel veel uit, want je vraagt die 21% weer terug. Het kost jou of je onderneming dus niets. En ook die 6% die je vervolgens aan je klanten in rekening brengt, die betaal je niet zelf - dan doen je klanten.

Nee, de inkomstenbelasting in box 3 werkt zo niet. De uitlener betaalt 30% belasting over een fictieve rente van 4% (ongeacht of hij het uitleent voor 0%, 6% of 10%) over het geld dat hij op de voorafgaande 1 januari op z'n rekening had staan. Laten we even aannemen dat de uitlener meer dan gemiddeld geld op de bank heeft staan. Die 10.000 euro was daar op 1 januari een onderdeel van. Dan moet de uitlener 30% x 4% x 10.000 euro (= 120 euro) aan inkomstenbelasting betalen over dat deel, ongeacht of hij dat bedrag gedurende het jaar op de bank laat staan, uitleent aan jou, in de vijver gooit, schenkt of wat dan ook. Hij betaalt dus hoe dan ook 120 euro belasting over dat geld. Ook als je de lening nog niet hebt terugbetaald op de eerstvolgende 1 januari. Want een schuld van jou aan hem moet hij ook dan weer als vordering opnemen in box 3. En dan moet hij er het jaar erop gewoon weer 120 euro inkomstenbelasting over betalen. Maar op zich hoef je je daar niet druk om te maken. Want als hij het geld op z'n spaarrekening laat staan, moet hij die 120 euro óók betalen. Het niet of juist wél uitlenen kost hem fiscaal dus niets extra.

Ja, het is gewoon toegestaan om een lening aan te gaan tegen 0% rente. De Belastingdienst kan dan alleen voor fiscale doeleinden wel doen alsof er een zakelijke rente is gerekend. De grote verwarring in deze draad heeft vooral te maken met het feit dat er hier twee belastingen spelen: de schenkbelasting en de inkomstenbelasting. En in die inkomstenbelasting spelen ook nog 2 boxen, waarbij 0% rente voor de ontvanger ook nog fiscaal duurder uitpakt dan 6%. De meeste reacties hier fietsen wel heel makkelijk over dit contra-intuïtieve punt heen. Allereerst gaat de Belastingdienst er (voor de inkomstenbelasting) vanuit dat iemand een marktconforme rente rekent. Laten we zeggen 6%. In dit geval wordt de uitlener voor slechts 30% belast over een (fictief) rendement van 4%. Lang leve box 3. Maar de lener betaalt dus geen rente en kan dus ook geen rentekosten opvoeren. Hier zal de fiscus uiteraard géén problemen mee hebben! Maar zo betaalt de lener feitelijk inkomstenbelasting in box 1 over de 600 euro rente die (onzakelijk) niet in rekening zijn gebracht. De "gratis" lening zorgt dus eigenlijk voor een hoger dan noodzakelijke aanslag inkomstenbelasting. Vervolgens zou de lener eigenlijk een aanslag schenkbelasting moeten krijgen, omdat de onzakelijk lage rente feitelijk neerkomt op een schenking van uitlener naar lener ter hoogte van de niet in rekening gebrachte rente. Maar omdat het 'geschonken' bedrag minder dan de algemene vrijstelling is, is die aanslag schenkbelasting 0 euro. Daarom is het ook handiger om gewoon wél een zakelijke rente in rekening te brengen, omdat de lener dan in de inkomstenbelasting wel renteaftrek heeft, maar door het geringe bedrag aan rente nog steeds geen aanslag schenkbelasting.

Fiscaal lijkt me een laag percentage (0%, 1,2%, etc) in dit specificieke helemaal niet handig. Het lijkt me ook niet handig om een privé-gift en zakelijk handelen te verwarren. Zeker als de uitlener toch al van plan is om die rente aan jou privé terug te schenken, dan loop je ook nog een aftrekpost in de zaak mis. Zorg er voor dat het zakelijke zakelijk blijft en het private privé. Allereerst zou je mijns inziens een normale zakelijke leningovereenkomst moeten sluiten, waarbij een fatsoenlijke zakelijk rente (én eventueel afsluitkosten) kunnen worden afgesproken. En die rente en kosten kunnen ook best flink zijn (al snel 6% plus wat eenmalige zooi). Vervolgens laat je je bedrijf die kosten en rente gewoon netjes betalen. Die zijn voor je bedrijf namelijk kosten en verlagen dus je belastbare winst. Als die kennis van je nu echt dat geld wil terugschenken, laat hem dat dan vervolgens expliciet doen - naar jou privé. Oftewel: (a) je zaak betaalt de rente en kosten aan die kennis en (b) die kennis maakt aan het eind van de rit alle betaalde rente en kosten over aan jou privé. In dat geval heeft je bedrijf dus zakelijk maximale rente-aftrek en heb je privé maximale giftenvrijstelling.

Toch wel zeker een jaar of vijftien, want die € 450 is het equivalent van ƒ 1.000. Wel grappig dat je dit noemt, want ik heb dit gebrek aan inflatiecorrectie wel eens aangegrepen om iets dat duurder was tóch in de kosten te laten vallen. Het ding was iets van 480 euro, wat op dat moment onder die investeringsgrens zou uitkomen als er wél voor geldontwaarding zou zijn gecorrigeerd. Ik meen dat het ging om een tweedehands apparaat dat ik zakelijk via eBay had aangeschaft, waarvan ik bovendien niet zeker was of ik er wel langer dan een jaar mee ging doen (waar de fiscus uiteraard geen boodschap aan hoeft te hebben). Ik vond het alleen een beetje vervelend om 5 jaar lang 8 euro per maand te gaan lopen afschrijven op iets dat op moment van aanschaf eigenlijk al aan het einde van z'n economische levensduur zat. Bij de daarop volgende belastingcontrole werd er echter geen bezwaar gemaakt, maar dat kan ook te maken hebben gehad met het feit dat de totale kosten sowieso erg laag waren. Ik gok dat de Belastingdienst er vooral problemen mee heeft als je het te bont maakt, waarbij je veel investeringen al te vaak in de kosten laat vallen.

Waarom zou je geen reiskosten in rekening brengen? Het in rekening brengen van reiskosten staat op zich los van het daadwerkelijk hebben van die kosten. Zo kun je gewoon 'voorrijkosten' berekend krijgen van je cv-ketelmonteur, zelfs als die om de hoek woont. Het is maar wat je afspreekt. Bovendien is het een misvatting dat een OV-studentenkaart nix kost. Als je namelijk het nieuwe studentenreisproduct hebt, dan is die niet gratis. Die kost zo'n 100 euro per maand. Als houder van de kaart moet je dat bedrag lenen. Hoewel het uiteindelijk dan weer kwijtgescholden wordt als je de studie binnen 10 jaar haalt. Mijns inziens zou je bij gedeeltelijk zakelijk gebruik ook een deel van die 100 euro per maand als kosten moeten kunnen opvoeren, maar vergeet dan niet dat je ook een even groot deel van die kwijtschelding in de winst moeten laten vallen bij het behalen van je studie! Om het zakelijke aandeel van je ritten aan te kunnen tonen, lijkt het me handig om de rittenhistorie te bewaren en deze naast je lijst met zakelijke klanten te kunnen leggen. Je kunt volgens mij verder gewoon bij je klant reiskosten in rekening brengen. De hoogte daarvan mag je zelf vaststellen. Hoeft dus geen 19 cent per kilometer te zijn ofzo, en ook niet exact de kosten van je OV-kaart. Vergeet alleen niet dat die doorberekende reiskosten gewoon omzet is en dat er dus btw over moeten worden berekend.

ja, maar als ze al bij de fiscus aan het lijntje hangen, is de kans klein dat ze die krijgen ;) Exactly my point. De vraag was immers "Hoe reageer je op klanten die je eigenlijk niet vertrouwt?". Nou, soms door kwalitatieve barrières op te werpen en daarmee je wantrouwen te sussen. Als iemand die Verklaring omtrent betalingsgedrag niet kan overleggen dan geeft dat een goed aanknopingspunt om iemand af te wijzen, zonder dat je jezelf meteen in allerlei discriminatoire bochten hoeft te wringen.

Feitelijk reageren helpt soms ook. Oftewel: niet ingaan op irrelevant aangevoerde 'feiten'. Vooral bij de verhuur van vakantiewoningen krijg ik af en toe van die vragen of oeverloze zwamverhalen, waarbij je vooraf al weet dat het problematisch gaat worden - en dat je die eigenlijk niet wilt hebben. Daarbij wordt dan bijvoorbeeld een op-de-klippen-gelopen huwelijk aangehaald, of dat de kinderen niet naar de vader durven, of dat er nog een rechtzaak aan zit te komen, of dat ze 'maar bijstand' hebben, whatever. Of ze dan even een week van tevoren nog 2 weken met flinke korting in het hoogseizoen kan boeken - of zelfs gratis, want dat verdient een alleenstaande ouder toch wel? Dit los ik meestal op door nergens op in te gaan, behalve dan dat er geen korting wordt gegeven en wat de te verwachten prijs gaat worden voor de gevraagde periode. Of iemand waarvan je weet dat er iets niet in de haak is en die je niet als huurder wil hebben (eerlijk gezegd: onderbuikgevoel). Tegenwoordig geven we aan dat we een 'antecedentenonderzoek' doen voordat een reservering wordt verwerkt. Meestal blijkt er dan al een gebieds- of huurverbod elders te zijn. Ook dat moet je dan gewoon eerlijk vertellen. Niets mis mee ("Uw reservering kan niet worden verwerkt, omdat..."). Bij B2B is het misschien nog wel makkelijker. Daar kun je namelijk gewoon volledige vooruitbetaling verlangen (wat ik ook altijd doe). Dan maakt de naam van iemand toch niet uit? Hoewel ik dat in het begin vooral wel handig vond voor een positieve cashflow, ben ik er daarna nooit meer vanaf gestapt. Ik geef overigens wel kortingen die oplopen naarmate de contracten langer vooruit betaald worden. Het verlaagt de kans dat je niet betaald wordt tot nihil (dus waar is wantrouwen dan nog voor nodig?).