shoptillyoudrop

Guadeloupe is "BTW technisch" geen EU (althans: een paar jaar geleden was dat het geval, sindsdien heb ik niet meer gekeken...). Dus is er sprake van export. Maar uiteraard kunnen er allerlei 'verassingen' zijn als je handelt met partijen daar. Zoals altijd eigenlijk, althans als je niet precies weet hoe en wat.

Aandeelhouders zijn niet verantwoordelijk voor schulden van een BV... Dat is nou precies waar een BV om gaat: Aandeelhouders stoppen geld in de BV (en dat kunnen zij kwijtraken uiteraard!) en "that's it". Normaal gesproken. Als er geen sprake is van 'mismanagement' e.d. Of wanneer iemand zich in privé garant gesteld heeft of zoiets. Speelt dit inzake jullie BV?

Jazeker! Je hebt dus een conflict met je vennoot. Dan moet je eigenlijk "terug naar de onderhandelingstafel" als je zonder 'clash' uit de VOF wil kunnen stappen. Uit de slotbalans zal anders dan vast blijken dat jij wat geld tegoed hebt (als er geld is dan...), maar gezien jij kennelijk de kapitaalkrachtigste vennoot bent denk ik dat de bank niet lang hoeft na te denken wie van jullie moet gaan betalen. En wat er dan over blijft van de verbouwing/inventaris en goodwill zal weinig zijn qua waarde, lijkt mij.

Aansprakelijkheid bij vriendendiensten schijnt een erg grijs gebied te zijn. Als je daar bang voor bent (wat mij niet heel gek lijkt overigens), dan lijkt het mij verstandig om hier niet aan te beginnen.

De hoofdregel (dus geen "goede" en ook geen "slechte" regel, maar gewoon de wet...) is zoals geschreven dat wanneer er sprake is van B2C de dienst dan in het land van de dienstverrichter plaatsvindt. In NL worden diensten met 21% belast (soms ook met 6% - maar dat zal hier waarschijnlijk niet spelen, neem ik aan...). Ik weet verder niet wat voor dienst je verricht, maar het zou zomaar inderdaad kunnen dat jouw benadering handig is. (Er zijn echter dus ook wel uitzonderingen. Het e.e.a. afhankelijk van de precieze situatie.)

Klopt helemaal. Voor "B2C-diensten" is de hoofdregel inderdaad dat de dienst verricht wordt op de plaats waar de dienstverrichter is gevestigd. In NL dus in dit geval (behalve als er sprake is van een vaste inrichting in een ander land, maar dat zal vast niet). En dan is gewoon BTW verschuldigd. Voor sommige diensten is het natuurlijk anders (denk met name aan 'elektronische diensten'!), want die kunnen (soms) wel verricht worden daar waar de afnemer gevestigd is - en dan is er géén sprake van BTW (in Nederland), maar in een ander EU land (en als het buiten de EU is dus helemaal geen BTW zoals wij dat meestal kennen, behalve misschien in Noorwegen of Switzerland en dergelijke landen....).

Ik wil je zeker niet ontmoedigen, maar ik denk dat een uitzendbureau (zonder ervaring/kennis!) beginnen niet veel eenvoudiger zal zijn dan een merkkledingwinkel te openen of een vergelijkingssite te beginnen eerlijk gezegd.

Je verlegt toch de BTW naar hen (terecht, hoop ik dan ook...)? Dan maak je normaal gesproken een factuur met hun BTW nummer erop en de kreet 'BTW verlegd". En uiteraard ook jouw BTW nummer. Maar hier is kennelijk sprake van selfbilling, dus: Zij maken een creditnota (= gelijk aan jouw factuur) met dezelfde gegevens.

Uiteraard staat jouw BTW nummer op hun "selfbilling" creditnota (= gelijk aan jouw factuur aan hen) vermeld. En als het goed is staat ook hun BTW nummer op dezelfde creditnota (net zoals in het geval dat jij de factuur aan hen gemaakt had).

Dit is natuurlijk een waarheid als een koe... Ik had een paar weken geleden een nieuw droogrek (de oude was aan het ontbinden - na 20 jaar geloof ik!) op internet gekocht, gezien je dat soort dingen amper in een winkel kan halen tegenwoordig dan - althans bij ons heeft die ene Blokker die niet gesloten is een erg pover assortiment wat dat betreft, en wat blijkt: Wordt je vanaf nu bestookt met reclames voor droogrekken! Dan zijn zij wel zo'n 20 jaar te vroeg eigenlijk. En toch is zo'n dienst als booking.com wel heel handig: je kan je eigen reisprogramma samenstellen en je hoeft pas te betalen als je er bent. Erg sympathiek, met een ruim assortiment. Zo zie je maar weer. Elk nadeel heeft zijn voordeel (en andersom).

Hoe in vredesnaam kan je (óók als BV!) overwegen om een hypothecaire lening te verstrekken wanner je geen geld hebt...? Dan zal je toch eerst geld moeten gaan lenen, vóór dat je het geld weer kan uitlenen (lijkt mij).

Ik persoonlijk zou de BV liquideren en gewoon in box 2 afrekenen over "de afwikkeling" (als ik het goed lees dan).

Je vragen: Ja, dat kan. Durf ik niet te zeggen (of dit verstandig is dus). De belaste omzet neem je mee in de aangifte, de vrijgestelde niet. De voorbelasting op directe kosten voor de belaste activiteiten trek je af als voorbelasting. De voorbelasting op directe kosten voor de vrijgestelde activiteiten mag je niet aftrekken/verrekenen. De voorbelasting op overheadkosten (telefoon, advies, kantoorkosten e.d.) moet je splitsen (op basis van omzetverhouding) in een aftrekbaar gedeelte en een niet-aftrekbaar gedeelte (het aftrekbare gedeelte neem je mee als voorbelasting).

Doet mij denken aan toen de Sleep-Inn in Amsterdam (soort poppodium/jeugdherberg/feestzaal) hun naam pas had veranderd in Arena en er plots een Amsterdam Arena op het toneel verscheen... Volgens Arena/Sleep-Inn werden zij bedolven onder post van het voetbalstadion. En zij werden platgebeld door mensen die alles over Ajax wilde weten. En de verwarring was enorm, want in het voetbalstadion ging men later ook allerlei concerten organiseren (hoewel je natuurlijk vraagtekens erbij kan zetten of iemand werkelijk denkt dat U2 of dergelijke gaat optreden in een - tenminste toen! - vrij obscure, niet al te best onderhouden, feestzaal). Hoe dan ook: de Arena (Sleep-Inn) werd er niet armer door. Enkele tonnen werden geboden door de 'voetbalwereld' en men ging vrolijk verder met de activiteiten onder een andere naam. Niet slecht!

Het komt wel erg prutserig over wanneer een bedrijf eerst iets in rekening brengt op een factuur en vervolgens het geld gewoon terugstort zónder een bijbehorende creditnota te maken. (Althans: dat vind ik.)

Vind ik ook wel... Niks mis mee, maar kan duidelijker (vind ik dan). En dus leesbaarder (volgens mij). En makkelijker te volgen (denk ik).

Er zijn door "NLatuny" vijf vrij simpele vragen gesteld (en daar is, mijns inziens, een best ingewikkelde 'brei' van gemaakt door HL enthousiastelingen!): "Voor het huren moet ook borg worden betaald, maar hoe moet ik dat in de boekhouding boeken?" Gewoon (bij betaling): liquide middelen | schulden (op de balans). "Moet ik de borg in de offerte en factuur meenemen?" Hoeft niet, maar kan/mag wel. "Maar hoe boek ik dat dan weer terug achteraf?" Het tegenovergestelde (bij betaling dus): schulden | liquide middelen (op de balans). "Moeten dat 2 aparte overboekingen zijn?" Hoeft niet, maar kan/mag wel. "Wat voor boeking moet ik maken wanneer hij zijn geld weer terug krijg?" Zoals geschreven: schulden | liquide middelen (op de balans). Moeilijker dan dit is het echt niet.

Nee, zo werkt het niet. Je moet 'bijtelling'' verantwoorden voor het privégebruik en of jijzelf of je vrouw achter het stuur zit is niet relevant. Uiteraard kan zij, mits jullie gescheiden portemonnees hebben, geld aan jou geven (of in de 'huishoud-pot' stoppen, als die er is). Maar dat heeft dan weer niets met de onderneming te maken.

Nou, ik weet nu dus wel zeker dat je de boodschap niet begrijpt: Een klant die van jullie 'full-service' concept wil gebruikmaken, gaat echt niet allerlei verschillende opdrachten voor verschillende handelingen plaatsen. Zo werkt het niet. Dus misschien vinden jullie dat het volkomen duidelijk is dat "FaDo accountancy" niets met de boekhouding te maken heeft (wanneer bijvoorbeeld het grootboek een zooi is dus en wanneer de aangeleverde documenten opeens 'onvindbaar zijn' of zoiets...), maar dat zal de klant vast niet vinden. Dus ik blijf er niet in geloven, maar wie weet.

Denk je wel dat het zo werkt? Vraag ik mij zeer af: Stel, ik heb FaDo ingehuurd voor administratieve/fiscale dienstverlening/adviezen. Als een 'totaaloplossing' - alles in een hand dus. Blijkt dat FaDo er een puinhoop gemaakt heeft van mijn administratie en ook nog eens alle paperassen kwijt zijn! Denk je dan dat de "FaDo accountant" (die rondrijdt in een dure lease BMW!) met droge ogen kan beweren dat ik bij de "FaDo administrateur" (die rondrijdt in een roestige privéauto!) moet zijn. Want dat valt toch in de eenmanszaak van de 'administratie' en daar valt verder niets voor mij te halen... Ik geloof er niet in.

En om het nog leuker te maken kom je ook wel eens bedrijven tegen die contantfactuur op hun document zetten. Dan bedoelen zij (meestal) dat het zowel een factuur als een kwitantie is. Althans: dat mag je dan veronderstellen. Hoe dan ook: het zou behoorlijk dom zijn om een document genoemd 'kwitantie' te sturen als er niet betaald is. Want zoals Roel zegt betekent dit dan dat je het geld ontvangen hebt. Of je iets factuur, nota, declaratie, betalingsverzoek of iets anders noemt, is niet zo relevant. Het is wel handig als de ontvanger (en anderen!) begrijpt dat er nog betaald moet gaan worden. Als dat al niet gebeurd is dan. Want dan moet je dat toch ook duidelijk op je document vermelden.

Persberichten zijn bestemd voor de 'traditionele' media, om hen op een (opmerkelijk) nieuwsfeit te wijzen bijvoorbeeld. Persberichten hebben een bepaald formaat. Begint met een (pakkende) kopregel. Zodat de bewuste journalist/redactie denk "Hé, da's interessant...!" of zoiets. Wat zou hier een pakkende kopregel kunnen zijn? Om het nieuwsfeit beknopt te omschrijven, want daar is het namelijk voor bedoeld. "Nieuwe webwinkel voor mode gelanceerd"? Ik denk eerlijk gezegd niet dat de media "Wauw!" zal denken. Maar op zich als je het in een 'leuk jasje' kan gieten, waarom niet gewoon proberen. Via anp.nl bijvoorbeeld. Misschien pikt iemand het op, wie weet.

De schuld natuurlijk... :'( (Dit is eigenlijk hele normale accountancy trouwens - maar ieder zijn eigen aanpak verder)

In dat geval kan je een speciale vrijstelling aanvragen, zoals eerder geschreven. (Overigens weet ik niet hoe dit in de praktijk gaat, want ik verkoop geen goederen daar.) Het is dus niet zo (ook eerder geschreven) - althans volgens mij - dat je zomaar op een markt in Duitsland kan gaan staan en denken "ik hoef verder niets te doen, want ik blijf onder het drempelbedrag". Want dan gebeurt juist dit, volgens mij. Ik heb precies hetzelfde meegemaakt bij iemand die in België op de markt ging staan en vervolgens door de Belgische fiscus "in de kraag gevat" werd (en dus daarna periodiek aangifte in België moest doen). Dit heeft niets met Nederlandse BTW te maken. Vandaar dat ik zei dat je misschien het beste (afhankelijk van de bedragen) kan proberen de aangiften hier te veranderen (met een suppletie).

Niet heel "anders". Het was wel wat uitvoeriger. Overigens activeer je meestal de 'kredietvergoeding' in dit soort gevallen (overlopende activa) en splits je de betalingen aan de kredietverlener in een aflossingsdeel en een renteportie. Dit aan de hand van het schema/de berekening die je ongetwijfeld van de kredietverstrekker hebt ontvangen. (Dus de 'beginschuld' is dan eigenlijk niet 7.000,- maar 9.620,- in dat geval.) Dan heb je dezelfde gegevens als de kredietverstrekker - anders zegt de een in jaarstukken/jaaropgaven dat "de schuld is X" en de ander "de schuld is Y" en dat kan verwarrend zijn.