Doorzoek de community
Toont resultaten voor 'agentuur'.
De zoekindex wordt momenteel verwerkt. Zoekresultaten kunnen mogelijks onvolledig zijn.
67 resultaten gevonden
-
-
Waar staat dat er afspraken zijn, dat deze leverancier aan dergelijke voorwaarden voldoet, dus waardoor hierdoor sprake van beperking van de mededinging zou zijn? En er zijn bovendien uitzonderingen op de wet- en regelgeving zoals de bagateluitzondering, de uitzondering voor efficiëntieverbeteringen en de Groepsvrijstelling en als sprake is van agentuur. De bagateluitzondering gaat héél vaak op, ook al doet het woord anders vermoeden: indien er bij de afspraak (er moet dus een afspraak zijn!) maximaal 8 ondernemingen betrokken zijn. En deze ondernemingen mogen 5.500.000 euro gezamenlijke omzet hebben bij leveren van vooral goederen, dan wel 1.100.000 euro als zij andere activiteiten verrichten zoals verlenen van diensten. En dan is er ook nog bewijs nodig .... :-)
-
Hallo Onderhandelaar, concrete bedrijfsnamen noemen vind ik lastig maar ik heb wel 2 termen om op te googlen voor je Commissionair en Agentuur overeenkomst. Ik denk dat je dan al een beter zicht krijgt op hoe die markt in elkaar zit. Ik zou ook zeker eens bekijken of inkoop(consultant) niks voor jou is, het is feitelijk de andere kant van de onderhandelingstafel, bijna dezelfde skills nodig. maar bij inkoop zie je wel veel meer zelfstandigen dan bij verkoop / accountmanagement. Reden daarvan is natuurlijk dat het klantenbestand de pot met goud is voor een bedrijf, die beheert men het liefst zelf. De markt is dus veel kleiner. Zonder iets af te doen aan jou onderhandelingskwaliteiten en successen.. Dat is van totaal andere orde dan als ondernemer accountmanager (ofwel commissionair danwel agent) te worden. Je hebt totaal andere vaardigheden nodig. Waar je bij particuliere verkopen of verkoop van enkele stuks aan een (auto) dealer veel op gevoel en bluf kan doen, een niet onbelangrijk deel van je succes komt waarschijnlijk omdat de kopende partij een gemiddelde particulier verwacht terwijl jij met je kennis opgedaan in bedrijfskunde beter onderhandeld dan een gemiddelde particulier. Voeg daar nog een vlotte babbel aan toe en je hebt al snel succes. Je keuze om het vak in loondienst te leren kan ik alleen maar toejuichen. Als zelfstandig accountmanager is het een andere tak van sport waar serieus goed kunnen rekenen zodat je in de onderhandelingen niet door de inkopende partijen in het pak genaaid wordt door gegoochel met kortingen per product en leveringsvoorwaarden. Je bent als ondernemer alleen van toegevoegde waarde voor grotere partijen en dan moet je ook nog vaardigheden bezitten die bij de "loonslaven" schaars zijn. Simpel gezegd standaard consumentenelectronica kan iedereen wel verkopen/inkopen. maar -
Iets meer over mijn concept. Het betreft het versturen van direct mail campagnes uit naam van mijn onderneming waarin advertenties van deze klanten staan. Vergelijk het voor het gemak met een folderpakket van Spotta. Bedrijven betalen aan Spotta om met hun folder in het pakket te zitten en verspreid te worden door Spotta. Ik wil, als voorbeeld dan, freelancers die deze 'ruimtes' in het pakket verkopen. Dus bij klanten langsgaan, overeenkomsten sluiten en deze klanten komen vervolgens met hun folder in dat pakket te zitten. Alleen als een freelancer de klant factureert is dat niet duidelijk richting deze partijen lijkt mij? Ik weet ook niet wat normaal gangbaar is. Het is in die zin meer te vergelijken met een agentuur ipv een freelancer die een project uitvoert. Zoals ik het voor ogen had; freelancer heeft een potentiële klant, kan offertes en facturen met onze huisstijl overdragen. Na betaling door deze klant kan de freelancer mij factureren voor de commissie. Deze wordt dan door mij betaald. Is dit ook mogelijk met een constructie als deze of wat raad je aan? Het betreft in die zin de verkoop van diensten van mijn onderneming. Die bekendheid moet daar ook aan vast zitten, anders wordt het voor de opdrachtgevers een vaag en onduidelijk verhaal lijkt mij. -
Of je neemt iemand tijdelijk in dienst (dus sluit je een arbeidsovereenkomst) tegen bijvoorbeeld het minimumloon plus een provisie. Of je werkt met iets als een agentuur, dus met iemand die al wel een bedrijf heeft. In het arbeidsrecht is prestatiebeloning zoals stukloon of provisieloon mogelijk, maar men moet (omgerekend) wel het minimumloon verdienen voor de gewerkte uren.
-
Diegene die de handelsnaam heeft bedacht, zou deze bijv. ook in licentie kunnen geven aan de ander. Ook andere zaken kan je in licentie geven. Licenties kun je in vele vormen verlenen, maar hebben altijd betrekking op zaken/activiteiten die verboden zijn voor anderen, tenzij je uitdrukkelijke toestemming daarvoor geeft. In een overeenkomst - vaak voor een jaar - kom jij als licentiegever met de licentienemer voorwaarden overeen, waaronder de licentienemer de licentie mag (en moet!) exploiteren. Een indruk van de vele mogelijkheden: • Een licentie om een bepaald(e) naam, merk en/of methode voor goederen of diensten te gebruiken • Een licentie om een geoctrooieerde uitvinding te produceren of te exploiteren • Een softwarelicentie • Een licentie om een product (na) te maken waarvan het model door een ander gedeponeerd is • Een trainingslicentie • De rechten die de auteur van een boek of van een muziekwerk aan een uitgever verleent En je kunt ook kiezen voor nog meer andersoortige samenwerkingsovereenkomsten dan een V.O.F., zoals een distributieovereenkomst, agentuur of zelfs (soft) franchise. Wat wijsheid is, is alleen te beoordelen met meer informatie.
-
-
Ook bij een hoger bedrag kan een jurist ingeschakeld worden :). Pas bij een procedure is eventueel sprake van een limiet: Afhankelijk van de aard van de zaak zit daar geen limiet op, bijvoorbeeld niet op het gebied van huurrecht, arbeidsrecht, pachtrecht, of een agentuur-, huur-, huurkoop- of consumentenkoopovereenkomst. Dit bepaalt artikel 93 Rv (rechtsvordering). In sommige zaken geldt een limiet voor het procederen bij de kantonrechter, bijvoorbeeld bij een consumentenkredietovereenkomst: het maximum is een kredietsom van € 40.000. In andere gevallen is de procedurelimiet vaak 25.000 euro.
-
Bedankt voor jullie de reacties. Ik ben trouwens een 100% NL man. Alle opmerkingen hebben veel waarde voor mijn vraag , maar ze zijn in veel gevallen ook te theoretisch. Je zit natuurlijk met een aantal praktische dingen als je aan ‘eigen’ productie begint. Je kan namelijk niet als je een eigen ontwerp wil produceren 20 stuks laten maken. Daar zitten min. order aantallen aan vast. (MOQ). In Turkije ligt dat op ca 300-500 stuks afhankelijk van de kwaliteit stof en uitvoering. Verder zal een collectie uit meerdere-en op elkaar aansluitende modellen moeten bestaan. Anders is het geen collectie maar zijn het losse modellen die in mijn verhaal niet zijn te verkopen. De collecties bestaande uit ca 20-30 stuks en zijn een precieze afspiegeling van wat de klant later krijgt. Ze worden vooraf gemaakt een aan het zelfstandige agentuur (gratis) gegeven om deze in de mogelijk te stellen dat ze iets kunnen laten zien en orders te kunnen schrijven. Wetende dat je uiteindelijk een min. aantal nodig hebt om een bepaald model te kunnen laten maken zal er dus ook een bepaalde afzet moeten zijn. (dus wat betreft omgekeerde volgorde?). Betreft financiën, er zijn in de huidige tijd geen leveranciers meer te vinden die zonder vooruit-betaling goederen gaan afsturen naar een Hollander met een mooi verhaal , dus….. Nu doe ik om de kosten binnen de perken te houden zo’n beetje alles zelf, ik bedenk het, ik teken de modellen, zet de productie uit, doe de controle ter plekke, en doe de logistieke verdeling in Nederland en Duitsland . (heb trouwens ook zelf de site gebouwd en de foto’s gemaakt), maar buiten mijn beperkingen hangt het succes van een merk in mijn mening toch in grote mate af van de aandacht en energie van het agentuur dat het label verkoop. Er van uitgaand dat een agentuur geen merk gaat opnemen waarin hij geen mogelijkheden ziet voor verkoop aan zijn bestaande klanten, toch? We kunnen prachtige sites maken met pakkende afbeeldingen, maar ik kan zo 2 voor beelden geven van merken met een idem lijkende site en “gekke” naam die toch veel sneller groeien als ik, en dan blijft mijn vraag ‘hoe doen ze het’ en dat blijft frustreren. Bedankt allemaal voor de input. X! -
Precies! Dat is dan je antwoord. En dan kom je in een hele lange trage demotiverende ontmoedigende discussie, want de inspecteur wil alles zwart op wit zien, neemt dan steeds 8 weken (!!!!!) om schriftelijk te reageren en hetzelfde negatieve riedeltje af te steken. Nee, hij e-mailt niet. Nu heb ik 1 opdrachtgever waar ik toch zonder VAR voor kan werken, via payroll. (schijnt veel te kosten) En 1 andere waarmee ik een agentuur-overeenkomst teken. Als ik de VAR heb, heb ik een derde -en misschien 4e- opdrachtgever. Ik zal het maar eens proberen. Misschien ben ik zelf de specialist wel ondertussen. -
ik heb ergens gelezen dat m.b.t. handelsagentuur overeenkomsten je niet zomaar alles kunt wijzigen. Omdat er ook al het een en ander bij wet is geregeld voor agenten en principalen. Staan er in de wet ook bepalingen die de mogelijkheden om het werkgebied of de bron van de orders aan te passen beperken. of is dat gedeelte vrij naar eigen inzicht door de partijen te beschrijven? -
-
Mijn werkzaamheden voor de fabrikant gaan verder dan enkel het genereren van orders via internet, zoals in de meeste affiliate opzettjes. Maar het is wel de basis waarop de samenwerking oorspronkelijk is gebaseerd en hoe we het administratief hebben ingebed. Bij aanvang van het project in 2009 was de fabrikant bang voor een kanaalconflict met de eigen dealers. Zodoende zijn we voorzichtig begonnen om mijn webwinkels als zelfstandig opererende dealers/agenten in de markt te zetten. De order afhandeling werd wel al volledig door de fabrikant gedaan. De vrees voor het kanaalconflict bleek nergens voor nodig. De andere dealers profiteren inmiddels ook van de kennis en ervaring die de fabrikant heeft opgedaan met rechtstreeks verzenden naar consumenten. De fabrikant houdt wel goed in de gaten dat mijn webwinkels niet op prijs concurreren met de dealers. Mijn toegevoegde waarde is zeer goed meetbaar voor wat betreft alle orders die binnenkomen via de webwinkels. Het wordt lastiger als een klant eerst de website bezoekt, vervolgens de showroom binnen wandelt om de producten beter te bekijken en even later telefonisch de showroom-offerte bevestigd. Aan wie ken je dan de verkoop toe? Dat probleem hebben we getackeld met een provisie over de totale omzet van de fabrikant. Die omschakeling is ook onderdeel van een bewust ingezette multi-channel / click-brick strategie van de fabrikant. Mijn opdracht bij de fabrikant is ook uitgebreid, om de communicatie en presentatie van de producten over alle kanalen op elkaar aan te laten sluiten. Dat had nogal wat voeten in de aarde, waarbij ik meer als externe consultant aan de slag was dan als affiliate van de fabrikant. Ondertussen is er ook een white-label webshop voor de dealers in de maak, een applicatie voor in de showroom en hebben we nog zoveel veel meer ideeën op de wensenlijst staan. In de praktijk ben ik meer een E-commerce manager voor de fabrikant, dan zomaar een affiliate. Ik stuur maandelijks m'n facturen voor m'n provisie. Het gaat nu al ruim 3 jaar contract-loos heel erg goed. Toch hebben we de wens om verantwoordelijkheden en prestatie garanties over en weer vast te leggen op papier. Als basis voor dit contract lijkt mij een handelsagentuur-overeenkomst heel goed aan te sluiten op onze situatie. Ik zou in de overeenkomst mijn verantwoordelijkheden m.b.t. targets en prestatie garanties graag willen beperken tot de gebieden waar ik zelf ook echt invloed op heb. In mijn geval is dat het digitale domein. Vandaar mijn oorspronkelijke vraag.
-
Dit suggereert een getrapt model: jij biedt via je websites een product aan maar de afwikkeling gebeurt bij de leverancier. Toch kan dat geen reden zijn om inkomend bezoek niet te meten. Het moet relatief simpel zijn om vast te leggen waar een klant vandaan komt; zo werken alle affiliate opzetjes. Jij kan uitgaand verkeer meten; zij kunnen inkomend verkeer meten. Je kan leads meten en je kan de conversie vaststellen. Dan wordt je beloond voor je toegevoegde waarde; niet op basis van een overeenkomst op vager grondslag.
-
Zo had ik er nog niet over nagedacht, totale web-exclusiviteit is niet zozeer waar ik op doel. Er zijn nu al dealers van de fabrikant die zelf een eigen webwinkel hebben. Met de beschrijving van de regio doel ik meer op een beperking van mijn verantwoordelijkheid of aansprakelijkheid tot een gebied waar ik zelf ook controle over heb. In dit geval het digitale domein.
-
-
Kun je in een agentuur overeenkomst ook exclusiviteit vastleggen met betrekking tot alle orders die via internet worden geplaatst bij een principaal? Samen met een fabrikant ben ik enkele jaren geleden een project gestart, waarbij ik verschillende webwinkels voor hun producten heb ontwikkeld. Op basis van de maandelijkse omzet stuur ik de fabrikant mijn provisie factuur. De samenwerking is zeer succesvol en we zijn dan ook zeer tevreden over elkaar. Ondertussen begint de omzet via de webwinkels een belangijk aandeel in de totale bedrijfsomzet van de fabrikant te worden. De belangen worden steeds groter, we hebben dan ook de wens om enkele zekerheden, garanties, verplichtingen en verantwoordelijkheden naar elkaar op papier vast te leggen. Mijn initiële opdracht had betrekking op alle bestellingen via het internet. Vanwege de (on)meetbaarheid van de oorsprong van een klant ('kwam die klant nou wel of niet via de website bij ons terecht') hebben we de basis van mijn provisie aangepast naar een percentage over de totale omzet van de fabrikant i.p.v. enkel de web orders. Ik zou toch graag de exclusiviteit met betrekking tot orders via het hele internet bij de fabrikant willen vastleggen. Tegelijkertijd ook de deur open houden voor de fabrikant om offline ook met andere agenten te kunnen werken, met behoud van mijn provisie over de totale omzet van de fabrikant natuurlijk. Is het mogelijk om in een agentuur overeenkomst het internet als werkgebied of 'bron van orders' te omschrijven of moet dat een geografische gebied zijn?
-
Wat jij bedenkt, heeft alleen zin als je aan de andere kant iemand vindt die daarin geïnteresseerd is. Je zou ook eens kunnen onderzoeken wat er zoal beschikbaar is. Zo is Intreza een webshop die ook voor derden verkoopt. Of ze dat doen voor iemand die slechts een klein partijtje heeft, zul je daar moeten navragen. En heveel marge zij verlangen is weer een andere zaak. Dan heb je nog het Zalando partnerprogramma, die pakken 20%. Helaas doet Bol Plaza geen schoenen.
-
-
Nee, het kost je een klap aan marge. Want laten we eerlijk zijn, waarom zou een bekende shop jouw schoenen gaan verkopen voor nop? Wil je zelf de verzendingen doen, dan ben je eigenlijk een dropshipper. En om dat te verkopen moet je een vertrouwensband opbouwen. Als jij je verzending namelijk verkl**t is de verkopende webshop verantwoordelijk. Waarom ga je niet eens praten met wat partijen om uit te vogelen wat zij mogelijk interessant vinden? -
Waarom niet alleen exclusief in je eigen webwinkel? Wellicht icm affiliates. Dan verwijzen er vele fashion/schoenen/blogs naar je website en betaal je een fee bij verkoop. Danny Het is lastig om goed vindbaar te zijn als je een relatief onbekend merk hebt. Als mensen op bijvoorbeeld schoenen zoeken met google zal ik ergens op pagina 100 staan. Mijn schoen in een bekende webwinkel is ook een stukje marketing, wat in principe niets kost. -
-
-
-
Eens, maar in de situatie welke jij schetst moet ik dus de schoenen versturen naar de webshop, waarna hij de schoenen naar de klant stuurt. Niet alleen maak je hierbij extra kosten, maar ook duurt de verzending langer. Daardoor was ik van mening dat ik dan net zo goed de schoenen direct naar de afnemer kon sturen. Ik ga eens nadenken of ik hier iets op kan verzinnen.
