Het sprookje van de gemakkelijke reputatie

[Norbert Bakker]

Lang geleden leefde in een klein dorpje een eenvoudige schoenmaker. De schoenmaker was erg goed in zijn vak. Niet alleen maakte hij de lekkerst zittende stappers en fraaiste laarzen, maar hij wist iedere klant ook precies te vertellen hoe ze te gebruiken en te onderhouden om er zo het langst plezier van te hebben.

 

Het duurde niet lang voordat bezoekers van buitenaf de eenvoudige schoenmaker in het kleine dorpje ontdekten. Oh, wat liep iedereen in dat dorp toch in mooi schoeisel, een lust voor het oog. En niemand had last van moeie voeten of blaren: zo goed waren die schoenen!

 

Binnen no time gonste het in het hele land - en zelfs tot ver daarbuiten - van de geruchten: "ken je die schoenmaker? Dat is echt de beste van het hele land, nee zelfs de hele wereld! En een kwaliteit, zoiets heb je nog nooit gezien".

 

De schoenmaker werd door al die 'free publicity' een succesvol en zeer gerespecteerd man en het geld stroomde binnen. Geld dat hij overigens direct investeerde in een opleidingsinstituut voor de ambachtelijke schoenmaker. En iedereen wist: als je op die school had gezeten dan was je vast en zeker een heel goede schoenmaker.

 

Nu was er in een dorpje verderop een heerschap dat dit allemaal maar met lede ogen aanzag. Hij wilde ook schoenen maken en verkopen, maar had als starter nog geen enkele reputatie opgebouwd. En in gewoon beginnen en met goede kwaliteit en service je imago langzaam opbouwen, had hij zeker geen zin: dat moest toch sneller kunnen! En opeens bedacht hij een stout plan: "als je nog geen reputatie hebt, dan verzin je er toch eentje? Niemand die erachter komt en als je eenmaal wat aanloop hebt dan gaat het verder vanzelf. Ja, natuurlijk is het liegen, maar een leugentje om bestwil om te kunnen beginnen.. dat moet toch kunnen??"

 

En dus struinde hij verkleed en onder valse namen alle markten en braderiën af om te vertellen hoe mooi die schoenen van de nieuwe schoenmaker in dat andere dorp wel niet waren: oh, oh, oh, zoiets had je echt nog nooit meegemaakt. Minstens 10 x zo goed als wat je tot nu toe gewend was.

 

Een paar bezoekers van deze markten waren wel wat argwanend: een volkomen onbekende nieuweling in hun midden die in zijn allereerste gesprek over schoenen van een of andere schoenmaker begint. Dat is wel een beetje raar.

 

Een enkeling ontdekte zelfs dat er verbazingwekkende overeenkomsten waren tussen de naam van de schoenmaker en de (valse) naam van zijn zogenaamd objectieve fan. Want erg veel moeite om een valse naam te verzinnen deed hij doorgaans niet.

 

De marktmeesters, de alom geroemde en gevreesde 'braderatoren', ontdekten ook dat al het muntgeld van deze meneer 'toevallig' was geslagen in hetzelfde dorp als waar zijn zogenaamd favoriete schoenmaker gevestigd was.

 

En vaste bezoekers van braderiën in het hele land ontdekten al ras nog iets: overal verkondigde deze meneer dezelfde boodschap. Soms onder eenzelfde naam, soms met een andere naam, maar altijd weer was het verhaal het zelfde. En dat valt op.

 

Al snel gonste het in het hele land - en zelfs tot ver daarbuiten - van de geruchten: "ken je die schoenmaker? Dat is echt de valste van het hele land, nee zelfs de hele wereld!. Wat een list en bedrog, zoiets heb je nog nooit gezien!" Van zo'n onbetrouwbaar iemand zou je toch nooit ook maar een schoenveter durven kopen!

 

En zo is het ook: een reputatie 'maak' je niet even zomaar zelf, die verdien je beetje bij beetje met hard, goed en vooral eerlijk werk !

[retail]

Hoop dat veel "nieuwelingen" er wat van op steken.

 

De weg naar succes is lang en een goede reputatie krijgen is moeilijker dan een slechte.

[Frans Sijtsma]

Leuke column.

 

Denk dat dit maar de standaardverwijzing wordt voor iedere spammer op dit forum.

Link weghalen deze ervoor in de plaats :)

 

Frans

[Norbert Bakker]

Denk dat dit maar de standaardverwijzing wordt voor iedere spammer op dit forum.

 

;D

[ironny]

Helemaal eens met de stelling. Toch de vraag om de zijde eens te belichten, vanuit het perspectief van de ambachtelijke schoenmaker.

Deze zal inmiddels ook hebben vernomen dat er een “concurrent” bij is gekomen die op een gemakkelijke wijze reputatie wil verwerven.

Ook al weet hij dat niemand aan zijn kwaliteit kan tippen maar toch voelt het niet goed. Indien klanten bij hem komen zal er toch over worden gerept. Uit professioneel oogpunt kun je je nieuwe concullega eigenlijk niet afvallen (je eigen product verkopen door het product van je concullega af te kraken is immers een slecht verkoopargument.) Toch voelt het niet goed en weet hij ook dat er altijd mensen zullen wegstappen en naar de ander gaan, al is het maar uit nieuwsgierigheid. Tenminste, dat is dan misschien niet in je sprookje het geval, maar wel in mijn realiteit…

Dus dat dit een slechte manier is van werven van reputatie, geen speld tussen te krijgen wat mij betreft. Ben wel benieuwd naar hoe de reeds bestaande ondernemer met een goede reputatie zich dient te houden, omdat het ondanks alles wel een bedreiging is en gevoelsmatig ook nog eens een flinke deuk kan geven, waar je je wel staande bij moet zien te houden.

 

 

[Norbert Bakker]

Ben wel benieuwd naar hoe de reeds bestaande ondernemer met een goede reputatie zich dient te houden, omdat het ondanks alles wel een bedreiging is en gevoelsmatig ook nog eens een flinke deuk kan geven, waar je je wel staande bij moet zien te houden.

 

Proefondervindelijk en een klein beetje door schade en schande heb ik het volgende ontdekt

 

Wat werkt niet.

[*]Afgeven op je concurrent en dienst producten/diensten afkraken: negatieve reacties stralen inderdaad negatief op jezelf af. Je moet daar echt boven proberen te blijven staan. En geloof me, dat is soms heeeel erg moeilijk (*)

[*]De discussie aangaan: heb zelf een paar keer na een second opinion meegemaakt dat de klant als onderdeel van "hoor en wederhoor" ook graag wilde dat de oude adviseur contact met mij op mocht nemen om te reageren op mijn bevindingen. Dat werd tot 3 x toe ordinair moddergooien: veel spelen op de man i.p.v. de bal. Doe dat nu dus niet meer: klant past hoor en wederhoor toe en moet dan uiteindelijk zelf een besluit nemen wiens verhaal, kennis en kunde het beste oogt.

 

Wat werkt wel:

[*]Een grondige kennis van je eigen dienst/product en dat van de concurrent waarbij je zowel de pluspunten als de eventuele tekortkomingen van jezelf benoemt. Vooral dat laatste schept vertrouwen en gunning.

[*]Je vermeld overigens bij verschillen niet direct dat iets beter of slechter is: maar "anders". De conclusie dat jouw dienst/product per saldo toch beter is dan de concurrent moet altijd door de klant zelf getrokken worden! Je kunt hooguit een goede voorzet doen...

[*]Verwijzen naar zoveel mogelijk externe bronnen en - waar mogelijk- objectieve (m.a.w. niet belanghebbende) derden. Ik maak o.a. gebruik van klanttevredenheidsonderzoeken, performancerapportages en objectieve vergelijkingssoftware.

 

(*) = er is natuurlijk één grote uitzondering op deze regel: en dat is als je je concurrent kunt betrappen op ernstige moedwillige misleiding. Zo heb ik vorig jaar meegeholpen om AOV-spammer "A" van dit forum af te trapppen omdat deze meneer zijn woonlastenbeschermingsproducten onder valse namen - met verwijzing naar eigen sites - op allerlei sites van patientenverenigingen van pittige ziekten aanbood als alternatief. Hij insinueerde daar dat iedereen geaccepteerd werd want er was geen medische selectie. Wat hij er niet bij vertelde was dat alle bestaande aandoeningen en gevolgen daarvan te allen tijde van dekking waren uitgesloten. Dat is geen spammen meer, dat is zware misleiding of oplichting!

[Joost Rietveld]

helemaal mee eens, hoewel het inderdaad soms moeilijk is om je mond te houden. En ook ik maakte onlangs een dergelijk nieuwtje mee:

 

Adviseur over ontslagvergoedingen wilde een BV oprichten voor iemand die bij zijn ontslag ook 10K mocht spenderen aan outplacement. Dat was hij niet van plan, maar tot zijn verbazing boodt de 'adviseur' aan om via via wel een factuurtje te regelen voor 10K zodat de ontslagene toch nog die 10K kon binnenfietsen, zonder dat er daadwerkelijk een outplacement gedaan zou worden dus. Tja, dat is aanzet tot fraude en oplichting en daar neem ik dan ook gerust afstand van en houd ik mijn mond niet over dicht

[ironny]

dank je voor de reactie Norbert. Wederom helemaal eens. Het is inderdaad altijd moeilijk om juist niet te zeggen wat je zograag wil zeggen, Diep in je hart weet je dat het verstandig is om niet met modder te gooien en doe je het ook niet maar t zou o zo lekker zijn.......

 

[Marcel (Up)]

Ik vind het gewoonweg een geweldige column, mede door de schrijfstijl. Echt super en zeer herkenbaar.

 

Toen ik bij mijn vorige werkgever "buitengewerkt" werd, op niet de meest fatsoenlijke manier zeg maar, startte ik 4 jaar later als directe concurrent....!

 

Hij had jarenlang het "alleenrecht" gehad, en toen ik startte waren de verhalen niet van de lucht. Ook ik ben de fout ingegaan, om er in beginsel tegenin te gaan, ik denk dat dit menselijk is. Proberen verhalen en roddels te ontkrachten, tegen te spreken enzovoorts, tot je op een punt komt dat je beseft, eigenlijk intussen hetzelfde aan het doen bent.

 

Ik heb mijn personeel op een avond bij elkaar geroepen, we hebben een drankje open getrokken, en het er eens goed over gehad. Iedereen zijn verhaal laten vertellen, want ook zij voelden zich aangevallen ! (Een dorp kan héél klein zijn)

 

Daarna werd de regel, na iedere opmerking van een klant, over mijn concurrent :

 

" Sorry meneer, mevrouw, daar laten wij ons niet over uit. Wij doen ons ding en hij het zijne.

Kan ik u misschien verder ergens mee helpen ? "

En daarachter (soms natuurlijk...) gewoon een vette knipoog ! ;)

 

Vanaf dat moment wist iedereen de waarde en het kunnen van het team, en maakte zich niemand meer druk over de praatjes.