Crisis in horecabedrijf familie: wat is jullie advies?

[lex-y]

Beste HL'ers.

 

dit verhaal gaat over familie en slecht ondernemerschap, een zeer vervelende combinatie. Ik stel iedere reactie op prijs en ik zal proberen het verhaal zo eenvoudig mogelijk over het voetlicht te brengen. Mijn vraagstelling is; hoe passen de ondernemers in dit verhaal het beste 'damage control' toe? Meer dan dat zal het niet worden.

 

Mijn zwager ziet zijn vader op zijn 19e overlijden. 15 jaar geleden inmiddels, erft hij vier horeca zaken. Deze vier horeca zaken maken deel uit van een park waar evenementen worden gehouden en wat dus op gezette tijden bezoekers trekt. Hij 'rolt' in het ondernemerschap en de eerste 5 jaar daarvan is de sky the limit. Er wordt goud verdiend en alles kan. Van de vier zaken stoot hij er in die gouden tijd 3 af omdat hij merkt dat hij slecht controle houdt over alle vier. Maar hij verkoopt ze goed.

12 jaar geleden ontmoet hij mijn zusje in die gouden tijd en ze gaan vanaf dat punt samen verder. Heel geleidelijk vinden er over de afgelopen 10 jaar twee ontwikkelingen plaats; de bezoekersaantallen gaan voortdurend naar beneden en de huurprijzen van de locaties voor ondernemers binnen het park gaan voortdurend omhoog.

 

Twee jaar geleden trekken ze de stoute schoenen aan. Naast de overgebleven horeca zaak, moet het voortdurend dalende inkomen gecompenseerd worden en starten ze binnen hetzelfde park (!) twee extra zaken; mijn zwager start een tweede horeca zaak in het verlengde van wat hij al had en mijn zusje start ook een horeca zaak met een product dat voor dat moment nog niet in het park te verkrijgen was. Mijn zusje en zwager hebben totaal gescheiden financiele huishoudens en wonen alleen samen. Al het bezit ligt bij hem en op haar horeca zaak na, heeft mijn zusje verder geen bezittingen en is zij niet aan mijn zwager verbonden. Vandaar dat ik de start van de twee aanvullende zaken apart benoem.

 

Mijn zusje heeft die horeca zaak kunnen starten zonder enige vorm van horeca ervaring, omdat zij smartegeld kreeg toegewezen na een ongeluk dat haar inkomen derfde. De horeca zaak liep (verleden tijd) echter als een trein. Ze werkte er snoeihard in, het onderscheidende product sloeg aan binnen het park en dat leek geen probleem. Echter, de huurprijs was sky high, slecht contractueel vastgelegd en in het anderhalf jarig bestaan van de zaak heeft mijn zus eigenlijk geen kans gemaakt. Hoeveel je ook verkocht, de huur was onmogelijk. Ze hebben er tegen geprocedeerd, maar tien advocaten versus een is vrij kansloos, zo bleek. De tent werd een half jaar geleden verkocht en mijn zusje zit nu met schulden aan haar kant.

 

De twee overgebleven zaken van mijn zwager dan? Draaien op het moment slecht. De verhuurder (parkeigenaar) is bikkelhard en wil voor niemand wijken. De zaken staan nu zo'n driekwart jaar te koop (eindelijk!), maar potentiele kopers worden afgeschrikt door A de bezoekersaantallen en B de huurprijs. Verkopen onder de prijs lijkt noodzaak. Inmiddels is het eigen vermogen van mijn zwager omgewisseld van een plus van een ton in euro's naar een min van een halve ton.

Binnen de familie hebben we vorig jaar een crisis situatie meegemaakt toen de parkeigenaar beslag liet leggen op het huis van de zwager wegens huurachterstand en er met geld binnen de familie een uit huis zetting moest worden voorkomen. Inmiddels is dat een jaar geleden gebeurd en dreigt nu hetzelfde te gebeuren.

 

Een open en shut case? Zou je wel zeggen, totdat je hoort dat er ook een nevenactiviteit is die geld opbrengt. Mijn zwager maakt namelijk deel uit van een VOF in snoepgoed sinds een anderhalf jaar. Die VOF runt hij met een zakenpartner. Die VOF verdient geld, groeit goed en heeft goede vooruitzichten. Een uniek product wat binnen Nederland heel leuk aftrek vindt.

 

En daar zit hem de crux. Omdat ze zich blijven richten op het 'gezonde' inkomsten component van het snoep, vullen ze een aantal dagen in de week met positieve activiteiten en vergeten ze de overgebleven dagen in de horeca zware beslissingen te nemen. Of eerder; stellen ze die zware beslissingen uit. De slechte horeca verliest echter meer dan het snoep wint. Er blijft een soort ingebakken hoop dat het allemaal wel weer beter wordt (binnen de horeca) en als je dit aanvult met een bepaalde vorm van trots dan snappen jullie dat dit tot hoofdbrekens leidt. Er ontbreken een aantal cruciale ondernemersvaardigheden binnen het stel, de belangrijkste ervan is beslissingen durven nemen. Dat klinkt makkelijk en is het natuurlijk niet, maar vergis je niet dat dit een inmiddels tien jaar durende neerwaartse lijn is geweest. Het aborteren van de ongezonde horeca was geen optie want loondienst is geen optie, zo is de redenering van de zwager. Denk ervan wat je ervan denken wilt.

 

Wij concluderen dus binnen de familie dat de enige externe factor die zal forceren om 'overnieuw te beginnen' een externe zal zijn die hen tot schuld sanering forceert. Want daar heeft mijn zusje het nu zelf al over. Punt is alleen; ze werken 7 dagen in de week om maximaal te trekken aan het dode paard dat horeca heet en het levende paard dat snoep heet in de hoop ellende af te wenden. Ze zien dus echter wel dat ze alle controle verliezen, maar maken geen tijd vrij om tot knopen doorhakken te komen. Ik zie het echter gebeuren dat het hele spectrum verzwolgen wordt, inclusief kansrijk snoep. Sterker nog, de zakenpartner binnen de VOF loopt volgens mij ook reeel gevaar.

 

Ik zit erover na te denken of het niet zinvol is om de activiteiten van de VOF af te scheiden van mijn zwager, zodat dat in ieder geval gered wordt. Daarnaast moet volgens mij alles verkocht worden, dus de horeca zaken en zijn koophuis om het negatieve vermogen niet verder te laten groeien. Ik schiet echter in het donker hier, want mijn kennis hierover is te beperkt en zowel mijn zus als zwager hebben hier totaal geen verstand van.

Mijn vraag aan jullie; Klopt mijn redenering tot dusver ten aanzien van de uitkomst? Als wij als familie iets voor hen willen doen, een externe zakenwaarnemer aanstellen of iets dergelijks, heeft dat nut en waar vind ik die, of is het over en uit en resteert alleen de gemeentelijke schuld sanering?

 

Ik wens jullie allemaal het beste voor 2010. En bedankt voor jullie tijd en het meedenken.

 

[joop de kock]

Beste Lex,

Wat erg om te lezen dat hard werkende mensen te kampen krijgen met deze nare ontwikkelingen!

Ik ben zelf zeer negatief denkend over de crisis en denk dat jou schrijven herkenbaar is voor bijna iedereen en dat jullie problemen deels model staan voor de gehele horeca!

Ik zie je steeds over een VOF praten en vraag me af of een holding niet meer iets voor jullie is maar ik weet hier te weinig van om je erin te adviseren!

Mijn gevoel zegt afstoten wat ongezond is en opbouwen wat toekomst heeft, dit omdat bijna niemand die adem heeft om met een horeca zaak een crisis te overleven.

Het lijkt erop dat ik zeg dat de gehele horeca kansloos is maar zo denk ik er echt over!

Tussen de regels heen put ik wel veel hoop uit je verhaal omdat je een vechter bent en naar mijn mening komen die wel weer goed terecht maar hoe? En wanneer ? dat is dus de vraag!

Zoals ik het voor iedereen hoop maak ik voor jou geen uitzondering en spreek de wens uit dat je snel de juiste beslissingen neemt om winst te kunnen maken/je verlies kunt beperken!

Bedankt voor je openhartigheid en hoe moeilijk het ook mag klinken BLIJF POSITEF!

Succes en zet m’op in 2010!

 

[Gast]

Lastige kwestie met vele haken en ogen. Bravo voor je openheid en betrokkenheid met zowel 'de zaken' als de mensen in jouw familie. Mij is niet duidelijk of jij enige zeggenschap hebt in deze 'zaken'. Draag je mede verantwoordelijkheid, dan heb je natuurlijk recht van spreken en kun je iets 'forceren'. Dit kan dan wel de relaties onder grote druk zetten. Maar zo te lezen neem ik aan dat je geen verantwoordelijkheid hebt en gewoon het beste wilt voor je zus en je zwager. Eigenlijk zou je dan dit verhaal tegen hen moeten vertellen en ze te bewegen 'iets' te gaan doen. Je hebt dat natuurlijk al gedaan, maar zonder genoeg effect. Je denkt aan externe begeleiding van een ondernemerscoach of iets dergelijks. Stel dit aan je zwager voor. Geef aan dat de familie zich verantwoordelijk heeft gedragen richting hem om de financiën op orde te brengen/houden en dat de familie van hem mag verwachten ook verantwoordelijkheid te nemen voor goed ondernemerschap en zich te laten begeleiden door een deskundige. Punt blijft dat de relatie onder druk kan komen te staan. Van belang is dat je zus en zwager hun eigen pad moeten bewandelen, dat kost wat tijd en subtiele beïnvloeding. In elk geval succes.

[lex-y]

Dank voor jullie berichten. Nee, ik heb geen enkele zeggenschap of verantwoordelijkheid in deze. Ik kan alleen aan de zijlijn staan en me afvragen wat gangbaar is ten aanzien van ondersteuning. Je geeft aan dat een ondernemerscoach een optie is en benoemd het als een 'deskundige'. Maar wie zijn die deskundigen in praktische zin? Ik kan me er onvoldoende een beeld bij vormen. Feit is dat ik graag iets zou willen aandragen, samen met mijn familie, zonder dat we de vinger wijzen of ons bemoeien met zaken want inderdaad; de kans op spanning is groot. Ook al kan ik voor mijzelf goed benoemen waar ik denk dat de pijnpunten liggen, het heeft geen nut om deze aan te dragen omdat het mijn rol niet is. Toch is het wel een rol die iemand zou moeten vervullen, aangezien het zou kunnen helpen. Nu is natuurlijk de vraag van de oplettende lezer; waarom schrijven zij niet op dit forum of nemen ze zelf stappen? Tja. Met internet zijn ze niet uitvoerig bekend en ze laten met name hun boekhouder advies geven. In dit soort zaken ligt ook een deel van het probleem verborgen natuurlijk.

Mijn vraag blijft, maar nu iets specifieker; wat voor type partij zou ik als externe adviseur het beste aan kunnen trekken in deze?

 

Zoals altijd mijn dank voor jullie tijd en meedenken.

[JVerhallen]

Om je alvast een beetje blij te maken met een paar dooddoeners: "De beste stuurlui staan aan wal", jij zit niet "in hetzelfde schuitje" en een iets minder bekende is "met je familie moet je wandelen niet handelen". De reden dat ik ze je toch even mee geef, is dat je jezelf in een gevaarlijke positie brengt die de relatie met je zus, zwager en tussen je zus & zwager kan beïnvloeden. Daarnaast heeft iedereen recht op zijn eigen portie ellende, ik lees toch tussen de regels wat keuzes die bewust gemaakt zijn en nog steeds gemaakt worden en niet in hun voordeel werken. Hoe erg het ook is, dat is dan echt hun eigen keuze. Hoeveel mensen kennen niet het verhaal van een bekende die een relatie krijgt met iemand die "niet goed" is voor hem/haar, daar kun je helaas ook weinig aan doen. Maar goed, nu even kijken wat je wel zou kunnen doen.

Tijd & Ruimte

Je zus & zwager werken 7 dagen in de week om van alles een succes te maken. Dit is gewoonweg teveel van het goede om nog te kunnen reflecteren op hetgeen ze aan het doen zijn. Werk moet ook op een gegeven moment ophouden. Hier zouden jij (en misschien wel een paar vrienden) een handje in kunnen helpen. Bied je zus en zwager een vrij weekend aan en draai de tent met een paar mensen zelf. Waarschijnlijk ken je al vrij veel en op die manier kunnen zij een keer afstand krijgen van de materie. Jouw mening zal daarnaast ook wat meer waarde krijgen, je hebt dan even in hetzelfde schuitje gezeten.

 

Reflectie

Er zullen toch wat nieuwe inzichten moeten komen over het werk en de situatie bij je zus & zwager. Deze inzichten kun je ze niet zomaar 'geven', maar zullen ze zelf moeten uitvinden. Door te luisteren en door te vragen naar de huidige situatie in een rustige setting (als dat lukt) kan hun de gelegenheid geven om even te kijken waarmee ze bezig zijn. Het is heel makkelijk om te oordelen van de zijlijn, probeer daarom niet te veroordelen. Als je op een vraag geen antwoord krijgt stel je die vraag een paar dagen later gewoon nog een keer. Je dwingt ze om na te denken over wat ze willen.

 

Steun

Als broer ben je (of je hoort te zijn) een steun en toeverlaat. Ga gezellig met je zus naar de film, sport of andere activiteit. De waarde van een beetje gezelligheid/geluk kan weleens heel veel waard zijn als iedereen om je heen zegt dat je niet goed bezig bent. Deze hele situatie gaat uiteindelijk over, al duurt het 5 jaar, maar je zus blijft je zus. Als je zus vragen heeft zal ze alleen naar je toekomen als ze het gevoel heeft dat jij haar wil begrijpen en haar kant van het verhaal belangrijk vind.

 

Maar vooral belangrijk, uiteindelijk ben jij niet echt een partij in hun zakelijke huishouden. Houd daar rekening mee, ga je veroordelen zullen zij waarschijnlijk alleen maar koppiger doorgaan en meer schade oplopen.

[Gast]

Lees eens wat andere draadjes op dit forum die over vergelijkbare problemen gaan. Er zijn diverse ondernemerscoaches die reageren en vast wel eentje die jou aanspreekt. Ruben van den Oord is de beheerder van dit forumonderdeel, dus wellicht kun je hem ook vragen.

[Jacqelien]

Ik ben het erg eens met J.Verhallen.

 

Volgens mij zijn er twee mogelijkheden.

1

Je zwager komt door bemiddeling van een buitenstaander samen met de parkbeheerder tot een oplossing waar alle partijen baat bij hebben.

 

2

Je zus en zwager nemen de sitatie voor lief en gaan hun "verlies' verwerken. Bijvoorbeeld met een coach die hen daarin begeleidt en stuurt.

 

De reden dat er volgens mij externe hulp nodig is vind ik in een quote van Einstein:

"Je kunt een probleem niet oplossen met hetzelfde soort denken dat het probleem veroorzaakt heeft.”

 

Succes met deze situatie en ik wens je zus en zwager heel veel sterkte toe.

 

Jacqelien

 

PS. Ik kan je wel wat mensen in West-Brabant aanbevelen als je daar belangstelling voor hebt.

[PaulN]

Zonder inzicht in de rendementscijfers en in de omvang en aard van de bezittingen en schulden is het moeilijk oordelen over de kansen van een reorganisatie van de bedrijfsactiviteiten. Als de twee horecabedrijven marginaal kunnen doordraaien, het snoephandelsbedrijf goede winsten genereert en er behalve van schulden ook sprake is van zakelijke en privé bezittingen, is het de moeite waard om de mogelijkheden daartoe te onderzoeken. Dat begint met een inventarisatie/analyse van de cijfers: het rendement en het vermogen (bezittingen/schulden). Als blijkt dat een levenvatbaar plan van aanpak kan worden gemaakt, dan is sanering/herfinanciering misschien mogelijk.

 

Het is natuurlijk allereerst van belang dat de huidige ondernemers doordrongen raken van de ernst van de huidige situatie, dat ze beseffen welke ellende zich gaat afspelen bij het vermijden van lastige beslissingen en dat ze inzien welke kansen er misschien nog zijn voor een gezonde doorstart in afgeslankte vorm. Gezien jouw beschrijving van hun huidige opstelling lijkt dit lastig te bewerkstelligen. Zij zijn echter de ondernemers: het is hun verantwoorlijkdelijkheid en keuze om daarin passief te blijven. Het niet maken van keuzes is ook een keuze! De consequenties daarvan zijn voor de ondernemer(s) nog niet duidelijk, lijkt het. Horecaondernemers zijn meestal zelfstandige onafhankelijke types, die wel vaker moeite hebben met het erkennen van problemen en het inroepen van hulp... Hoe groter de problemen en hoe langer deze duren, des te moeilijker wordt het vaak om hulp in te roepen in dit soort situaties.

 

Meestal zijn het juist buitenstaanders die de ondernemers de ogen kunnen openen. Die buitenstaanders hoeven niet alleen experts te zijn. Ook ervaringsdeskundigen zoals collegehorecaondernemers of ondernemers die zelf een faillissement hebben ondervonden kunnen ze misschien op de juiste gedachten helpen. Bij taxatie en begeleiding bij de verkoop van de horecabedrijven is in dit geval een horecamakelaar zeer nuttig, om een realistische vraagprijs te bepalen en omdat er nogal wat emoties rond een verkoop spelen. Voor de analyse van de levensvatbaarheid en een eventueel plan van aanpak kunnen ze een beroep doen op gespecialiseerde accountants of ondernemersadviseurs. Een makelaar, accountant of adviseur begint normaalgesproken met een kostenloze kennismaking, dat hoeft dus geen drempel te zijn. Zonder deskundige hulp is de kans op een uitweg heel erg klein. Je kunt op HL vragen om specifieke suggesties daarvoor in hun vestigingsregio.

 

Sterkte en succes!

 

[Nico Schouten]

Met alle respect voor mijn mede HL'ers die een coach adviseren, het is zaak om VANDAAG NOG de financiele zaken helder te krijgen. [korte bocht] Beetje thee leuten onder leiding van de half zachte hand van een coach leidt alleen maar tot uitstel van beslissingen die al genomen hadden moeten zijn.[/korte bocht]

 

Zelf heb ik in het verleden bij een aantal kleine (familie)bedrijven gewerkt die ook in ernstige financiële problemen hebben verkeerd, niet alle hebben die situatie ook overleeft. In die situatie zie je veel mensen wegkruipen in een soort struisvogel houding. Kop in het zand en hopen dat het allemaal goed komt.

Dit gedrag wordt vaak versterkt doordat mensen het overzicht en controle over de bedrijfsvoering in meerdere opzichten kwijt zijn en daardoor ook niet meer in staat zijn beslissingen te nemen. Dat is ook weer logisch want op grond van welke gegevens moeten ze beslissingen nemen? In sommige gevallen kun je je ook afvragen of ze wel de juiste competenties hebben om een onderneming te kunnen runnen.

 

Zorg dus dat er liefst gisteren iemand bijgehaald word die snel duidelijk krijgt wat er nu werkelijk aan inkomsten en uitgaven zijn. Dat hoeft helemaal niet via een ingewikkeld onderzoek van de boeken. Gewoon eenvoudig een overzicht van vaste en variabele kosten versus inkomsten en je weet al meer. Ook een overzicht van wat reeele toekomstverwachtingen zijn als het gaat om inkomsten, ik denk dan met name aan de horeca.

Nu maken ze weliswaar winst op de snoep maar vloeit het geld weg naar de verliezen in de horeca. En die verliezen hebben niks met aanloop verliezen te maken maar komen nu voort door oplopende kosten voor pacht/huur en teruglopende omzet.

 

Pas als je duidelijk hebt hoe het plaatje er financieel uitziet kun je actie ondernemen, dan kun je de gevolgen ook overzien van het wel of niet aanhouden van de horeca. Tot welke prijs je nu kunt/wilt zakken en je verlies nemen tegen misschien nog even aanhouden en als het seizoen begint betere kansen te hebben.

Ook zou je nu eens met enkele concullega's kunnen praten over het reilen en zeilen van met name de horeca onderneming, wat gaat er fout, waarom loopt het niet. Hoewel Gordon Ramsey's programma's er vaal nogal spectaculair uitzien door het hoge fuck this, fuck that, fuck you gehalte zitten er in de vele uitzendingen wel belangrijke leerpunten voor ondernemers.

Kijk eens naar de bediening, kijk eens naar de producten, laat je omzet liggen bijvoorbeeld in drankjes.

Loopt de keuken goed, zijn je klanten tevreden enz enz.

Vraag een goede kritische vriend eens de jas van Ramsey aan te trekken en eens dor jullie horeca heen te lopen en de boel bij elkaar te schelden, wie weet wat hij of zij ziet wat jullie door de jaren heen niet meer zien.

Een externe hulp kan vaak goed helpen bij onderhandelingen.Iemand die er niet direct emotioneel bij betrokken is staat sterker in onderhandelingen, in dit geval zou dat over de prijs kunnen gaan die nu wordt gevraagd voor de horeaclocaties.

 

Er worden hier al een aantal adviseurs genoemd op dit forum. Zit je in de moeilijkheden dan lijkt het ineens te barsten van adviseurs die jou wel even willen helpen. Maar pas op, er zit veel kaf tussen het weinige koren.

Als je met iemand in zee gaat vraag dan om referenties en zorg ook dat je deze referenties zelf spreekt voor je met iemand in zee gaat. In deze situatie heb je geen reserves voor of ruimte om een verkeerde keuze te maken.

Heb je een slechte adviseur dan is het eindresultaat ook slecht. Heb je een goede adviseur dan heb je een goede kans er met iedereen ut te komen.

 

Dus in volgorde

1 Zo snel mogelijkheid absolute duidelijkheid over de financiële situatie nu, wat gaat er in en wat haal je er uit.

2 Knopen doorhakken op basis van bovenstaande gegevens, geen zachte heelmeesters die stinkende wonden achterlaten.

3 Zorg nu voor rust op het financiële vlak

 

Als je het overzicht en daarmee ook de controle weer hebt over de financiele situatie blijft het zaak er boven op te blijven zitten.

Maar nu is er als het goed is wel meer rust, rust die dan gebruikt kan worden om eens te analyseren met een goede coach counsellor wat er nu eigenlijk mis is gegaan en in hoeverre dat met de karakters en competenties van de ondernemers te maken heeft. Dit is ook het moment om eens na te gaan of dit wel echt is wat ze willen, hoewel jouw zwager roept niet in loondienst te willen werken lijkt mij dat vooral een overtuiging die meegekomen is met zijn opvoeding.

 

 

Zowel het financiële proces als ook het coachingstraject vreten energie, ga je die dingen tegelijk doen dan doe je allebei maar half. Ook leiden de trajecten voor persoonlijke ontwikkeling vaak eerst even tot nog meer frictie tussen de partners.

Bij een van de bedrijven liepen deze twee processen wel gelijk, in die tijd heb ik regelmatig letterlijk moeten bukken omdat een van beide eigenaren van de VOF met meubilair of kantoorbenodigdheden begon te gooien.

Tast je op dat moment ook nog in het duister over de finaciele situatie dan leidt dat alleen maar tot nog meer olie op het vuur, dus eerst de fiancien, dan de rest.

 

[TwaBla]

 

Eerstens: het is hun leven. Zij moeten hun eigen keuzes maken, uiteindelijk.

 

Tweedens: riekt naar twee scenario's. Of ze zijn betrokken bij een sanering die ze zelf mee initiëren of ze zijn het slachtoffer van een sanering die door schuldeisers afgedwongen wordt. In het eerste scenario is het lucratieve snoepgoed inzetbaar om de kop weer boven water te krijgen; in het tweede dient dat om de schulden sneller af te lossen.

 

Derdens: welke rol kan de snoepgoedvennoot spelen?

[lex-y]

Ik wil jullie danken voor de constructieve bijdrages tot nu toe. Nico, met name dank voor je uitgebreide en appellerende stuk. Je zit op de lijn die ik ook zelf voel; het evalueren en aanzien is voorbij, er moeten spijkers met koppen geslagen worden.

 

TwaBla heeft helemaal gelijk. We hopen binnen de familie eigenlijk dat ze zelf voor de sanering gaan zorgen, zodat ze de regie niet kwijtraken. Het scenario van eigen regie kwijtraken is zeer reeel, want vorig jaar omstreeks deze tijd heeft de parkbeheerder beslag laten leggen op de woning wegens een huurachterstand. De familie heeft toen voor het kapitaal gezorgd dat dit gat weer (tijdelijk) dichtte. Kortom, het spectrum van ellende -van zelf de regie houden tot de regie kwijtraken- is helder. Ook bij hen.

 

De snoepgoedvennoot kan hierin niet veel betekenen, om op de vraag van TwaBla terug te komen. Niet vermogend en alleen in het snoepgoed ingewijd, hanteert hij exact dezelfde visie als mijn zwager. Aanzien en hopen op beterschap.

 

JVerhallen wijst ook terecht op het sociale aspect in deze en de risico's die samenhangen met het zaken bespreken binnen familie (en het afwentelen van de ellende ervan). Dit heb ik naar mijn mening goed in het vizier. Sterker nog, ondanks dat ik zelf een succesvolle onderneming drijf en er om die reden snel gedacht wordt van; hij snapt het wel, ontloop ik die rol. Mijn rol conflicteert enorm omdat die van familielid prevaleert merk ik. JVerhallen, je geeft een paar goede tips. Dank.

 

Dit alles moet extern bekeken worden en ik begin helder te krijgen hoe ik dit vorm moet gaan geven. Ik voel veel voor het stappenplan van Nico en ga een adviseur aanbieden bij mijn zwager. Als dat genegeerd wordt is dat dan zo, want ook dat is een keuze.

 

Ik wil jullie danken voor de geboden steun en het bevestigen van enkele van mijn gedachten. Uiteindelijk moeten ze het zelf doen en lazen jullie de post van het meekijkende familielid aan de wal. Nu hopen dat dat schip vlot te trekken is.