Op zoek naar zekerheden (Dennis Hettema)

[zrski]

Als ondernemer kom je bijna dagelijks mensen tegen die met je praten over de “ik heb ook nog een paar ideeën"-jeuk. Sommigen durven hun ideeën niet te vertellen, anderen houden je dagen lang bezig met het beschrijven van hun dromen.

 

Ik vind het altijd enorm leuk om mensen met een ondernemers-itch te woord te staan. Het is heerlijk om gezamenlijk te brainstormen over hun dromen en vooral ook om te kijken of zij de personen zijn die deze dromen ook werkelijkheid gaan maken.

 

Het obstakel dat ik het meeste tegen kom bij ondernemers-in-spé is dat ze op zoek zijn naar zekerheden. Zekerheden zoals "Zolang ik mijn hypotheek maar kan betalen, als ik mijn auto maar niet hoef in te leveren, enzovoort, enzovoort."

 

Zekerheden in ondernemen zijn als mirages in de woestijn. Het maakt niet uit hoe helder de mirage is, je weet pas of het echt een oase is als je er bent.

 

De reis naar deze oase-in-spé is een lange, moeilijke, pijnlijke en vooral ook onzekere reis. Iedere keer als je er bijna denkt te zijn lijkt de oase weer een stukje opgeschoven te zijn.

 

Als je op zoek gaat naar een oase die er 100% zeker is, dan is de kans groot dat je in een soort Benidorm terecht zult komen. Je wordt overspoelt door dikke en stinkende toeristen; van het droombeeld dat je zocht is weinig over. Je keuze is dan om kroketten aan Nederlandse toeristen te gaan verkopen, maar de vraag is of deze zekerheid je de mogelijkheid heeft gegeven om jouw echte droom te verwezenlijken.

 

Als ondernemer ben je dus vaak op zoek naar die nieuwe oase, die perfecte plek die jij als eerste ontdekt. Dit ontdekken, deze unieke aard, daar is onzekerheid hoe dan ook mee verbonden. Het is de onzekerheid die deze plek aantrekkelijk maakt, het is de onzekerheid die het mogelijk maakt om deze unieke plekken te vinden (of zelf te maken).

 

Als je als ondernemer op zoek bent naar zekerheden, dan denk ik dat je fout zit. Als je als ondernemer een passie hebt, een droom, motivatie en een geloof dan is de kans dat jij je oase vindt veel groter.

 

Ga jij door waar andere mensen ophouden? Durf jij in je dromen te geloven en er alles aan te doen om ze werkelijkheid te maken? Ben jij niet bang om af en toe moederziel alleen door de woestijn te slenteren? Dan heb jij een grote kans om je oase als eerste te bereiken en van de luxe die je daar vindt te genieten.

 

Dit betekent niet dat je onvoorbereid op pad dient te gaan, het is slim om de risico's zoveel mogelijk te verkleinen. Maar de risico's compleet verwijderen is onmogelijk, als je daar op mikt zal je waarschijnlijk nooit starten.

 

Dat is volgens mij de reden waarvoor ondernemen en onzekerheden met elkaar verbonden MOETEN zijn. Als het gemakkelijk en zeker zou zijn, zouden er toch geen oases meer over zijn?

[2thePoint]

Dus goed voorbereiden: Rugzak vol met water en voedsel, parasol voor de zon en warme kleren voor de koude nachten en dan de woestijn in.....op zoek naar je oase....

Ondernemen maar...

 

Dennis, ik heb zelden een betere beeldspraak gehoord over ondernemen dan deze.

(met jouw goedkeuring ga ik 'm onthouden en meegeven aan andere starters)....

 

 

P.S. Dennis nog van harte gefeliciteerd....met je verjaardag! :-*

[Annedien Hoen]

Ik denk dat veel mensen ook denken: "Jaja, die onzekerheid dat kan ik wel aan".

Totdat je merkt dat je ... gewoon écht geen zekerheden hebt. Hoe dat voelt ervaar je toch pas in de praktijk, en veel mensen schrikken daar van denk ik.

(En onderschatten het in eerste instantie!)

[Christian J.]

Ik vind het zeker ook een goede colums, misschien wel een van de belangrijkste redenen waarom ik (nog) geen eigen bedrijf ben begonnen is de onzekerheid. Net een huis gekocht, weinig reserves nog etc. etc. onzedkerheid blijft bestaan. Maar hoe meer ik lees over ondernemen en de vrijheid die ik in mijn huidige baan mis, des te groter de kans wordt dat ik de stap toch ga maken.

Alleen dan het het idee nog eerst uitwerken

[Christian J.]

colums=column.......

[Jeroen Bakker]

colums=column.......

Kickass, voor wijzigingen kun je eenvoudig de knop gebruiken. :)

[Pim de Bokx]

Wat is zekerheid, wat is vrijheid? Alles heeft grenzen, dus ook zekerheid en vrijheid. Ondernemen is voor mij 'kans bieden je persoonlijke ontwikkeling optimaal de kans geven' de grens ligt dus bij mijn persoonlijke mogelijkheden die ik dromend en ploeterend steeds weer probeer uit te breiden. Typerend voor een pionierende ondernemer.

Mijn zekerheid ligt in het uitgangspunt dat alleen ikzelf verantwoordelijk ben voor het falen en dat ik medeverantwoordelijk ben voor het slagen van mijn onderneming. Ik vraag mij af of ik daarmee substantieel minder zekerheid heb dan een werknemer? Als je als werknemer iets fout doet ben je de pineut, als je iets goed doet hebben 'wij' dat gedaan, toch? Ik heb het idee dat het omgaan met de onzekerheid van ondernemerschap veelal een mentale kwestie is die samenhangt met de onbekendheid/onervarenheid van velen met ondernemerschap.

[Imola73]

In een persoonlijke reactie heb ik al eens gereageerd naar Dennis maar hij vroeg mij het te delen als reactie op zijn colum.

 

Ik was ook zo'n gesprekspartner van Dennis en samen hebben wij Op3 opgericht (was dan toch het beste idee ;D). Vrij snel echter werd het duidelijk dat ik niet zover wilde gaan dan Dennis in het ervoor gaan simpelweg omdat ik niet zozeer de zekerheid zoek voor mezelf maar dat wel zoek voor mijn omgeving; mijn gezin. Zekerheden voor je omgeving klinkt een beetje ouderwets maar spelen ook een rol dat wilde ik even toevoegen aan deze discussie. Op een goed moment word de ondernemer partner in een relatie en/of vader, vraag je af wat je doet in een dergelijke situatie.

 

Het had een bron van frictie kunnen zijn waar je als startup flink de mist in kan gaan, maar wij hebben het na flink wat goede gesprekken meteen geregeld. De huidige manier van samenwerken is prima tussen ons. Als adviseur met jaren ervaring in de auto-id kan Dennis beroep op mij doen en regelmatig word mijn brain geraadpleegd en daarnaast ben ik een klankbord voor de ondernemer Dennis.

 

Contradictio intermine; Zekerheden en schijnzekerheden. Werken bij een werkgever blijkt nu net zo onzeker als zelfstandig ondernemen. Wegens financiele problemen moest een kwart van de werknemers vertrekken en zo zit ik nu werkeloos thuis.............Werkeloos, wel ik heb eens goed de tijd mij te beraden over wat ik nu de komende 5 jaar wil doen. Ondernemen? Het is een optie ;)

 

Groet,

 

Ron

[Pim de Bokx]

Contradictio intermine; Zekerheden en schijnzekerheden. Werken bij een werkgever blijkt nu net zo onzeker als zelfstandig ondernemen. Wegens financiele problemen moest een kwart van de werknemers vertrekken en zo zit ik nu werkeloos thuis.............Werkeloos, wel ik heb eens goed de tijd mij te beraden over wat ik nu de komende 5 jaar wil doen. Ondernemen?

 

Kijk dat bedoel ik nou. Als werknemer heb je mentaal de verantwoordelijkheid voor een stukje zekerheid tijdelijk bij je werkgever neergelegd in ruil daarvoor lever je loyaliteit. Je vrijheden hebben daarmee ook een duidelijke grens gekregen, tijdelijk. Je leert daardoor niet om te gaan met de situatie dat je werkgever die verantwoordelijkheid laat vallen. Ik zou de eigen verantwoordelijkheid voor je eigen persoonlijke ontwikkeling en dus de ondernemendheid van elk individu willen versterken door al in een vroeg stadium mensen kennis te laten maken met ondernemende vaardigheden en de mentale setting die daarmee samenhangt. Je wordt dan meer baas over je eigen leven en ondernemerschap wordt een minder grote stap.

[MarkKruiver]

Volgens mij komt het allemaal neer op 'mentaliteit. Een ondernemer bezit een andere mentaliteit / eigenschappen dan werknemers.

 

Wannebees gaan altijd op zoek naar reden waarom ze het 'niet' doen, ondernemers zoeken redenen waarom ze iets 'wel' doen.

 

Ik denk altijd maar zo, 80% van de wereldbevolking heeft geen hypotheek, auto, vrijetijdsbestedingen, geld, pensioen, vut, spaarloon etc. maken zij zich daar druk over? We zijn in Nederland 'slaaf' van een angstsysteem. Alles is in de bang van 'angst'. Kijk nou naar ons 'pensioensysteem' dat ploft al als een luchtbel. Hypotheek in Nederland zijn veel te hoog tov andere landen jarenlang opgeblazen door de NVM (in België/Duitsland heb je een villa voor 120.000,-, hier een garage).

 

Iedereen speelt daar op in, dat is ons 'systeem'. Waarom heeft Nederland een zeer slechte economie, zijn er heel weinig startende ondernemers, zijn we nauwelijks innovatief..... mentaliteit!

 

Kom op! Kom llos van je vastgeroeste slavenleven, hierbij wat motivatiequotes:

 

Entrepreneurs don't do different things, they do things differently.

 

Succes is not measured by what one brings, but rather by what one leaves.

 

If you think 'you can' you can, if you think 'you can't' you can't.

 

The only time 'success' comes before work is in the dictionary.

 

Good ideas die, when you don't give them water.

 

The road to success is paved by dreams.

 

Mark Kruiver

 

Initiatiefnemer en oprichter van SmartStarter.nl, Stichting Muziek Promotie Nederland, Muziekindex.nl, Muziekmaaktslim.nl

 

[Ilja van Roon]

Je kunt het filosofisch bekijken of niet. Je kunt er lacherig over doen, het nonchalant wegwuiven met je hand en zeggen "ik ben in controle over alles wat ik doe en nastreef". Of dat dan arrogantie is of naiviteit laat ik hier in het midden. Feit blijft: er is geen zekerheid.

 

Een van mijn oude schoolvrienden bracht zijn 6 maanden oude dochtertje naar de creche. 's Avonds kon hij haar dood ophalen in het ziekenhuis. Ze was 's middags gaan slapen en werd niet meer wakker. Just like that.

 

Ik vond het mooi wat eerder werd gezegd, over "vaste" banen die opeens op de tocht komen te staan. Natuurlijk, je kunt de statistiek erbij slepen en claimen dat er meer ondernemers over de kop gaan dan vaste banen verdwijnen. Maar zegt statistiek over jou persoonlijk?

 

Doe het dus maar gewoon. Doe het gedisciplineerd, gestructureerd en gepassioneerd. Maar kom in godsnaam van je luie reet af, zeg tegen je incompetente baas dat hij eens een vak moet leren en knok voor je eigen oase.

 

Ilja

 

p.s Overigens, hier is een thread over de principes van zakendoen, wellicht iets dat raakt aan deze discussie: https://www.higherlevel.nl/forum/index.php?board=12;action=display;threadid=5202

[Boudewijn Danser]

Doe het dus maar gewoon. Doe het gedisciplineerd, gestructureerd en gepassioneerd. Maar kom in godsnaam van je luie reet af, zeg tegen je incompetente baas dat hij eens een vak moet leren en knok voor je eigen oase.

 

 

gepassioneerd doe ik het zowiezo.

Aan die andere twee word nog hard gewerkt! ;D

[Tremenor]

Ik moet eerlijk bekennen dat ik 'onzekerheid' persoonlijk een heerlijk gevoel vind.. geeft een uitdaging, maakt me scherp. In reis-situaties krijg ik altijd de beste ideëen, vind ik de meeste rust. Als anderen niet afhankelijk van mij zijn en ik niet van hen, dan heb ik alle vrijheid om er écht iets van te maken. En roeien met de riemen die je hebt, voor zover toereikend.

 

Mijn 'twijfel' ligt hier: Mijn ouders hebben in mij geïnvesteerd: opleiding en woonruimte zijn voor een substantieel deel door hen gefinancierd. Ik ben niet het type persoon dat redeneert als "nu is het van mij, heeft niemand meer iets mee te maken". In principe zijn ze bereid om nu ook het volledige startkapitaal te verschaffen voor de research&development die nodig zijn voor mijn te starten bedrijf. Ik kan dat zelf niet direct ophoesten nu, tenzij ik eerst ergens anders aan de slag ga en 5+ jaar lang keihard ga sparen. Als ik 27 ben is het echter te laat, want dan ben ik zelf geen onderdeel meer van de doelgroep waarmee ik r&d efficiënt aan kan pakken en nemen m'n kansen daar drastisch af.

 

Nu heb ik zelf zeer sterk het gevoel: Dit gaat lukken, ik kan dit, het zal lastig worden, maar ik heb zo m'n eigen, niet-conventionele ideëen om dingen aan te pakken. Het enige dat ik nodig heb is tijd, alle vrijheid en een beetje geluk de juiste mensen te ontmoeten.

In principe ben ik gewoon een groentje dat vanaf het begin volledig z'n eigen gang wil gaan en eigenlijk amper op een andere manier kan werken zonder bewust m'n mond te gaan houden in situaties.

 

Aan de andere kant ben ik me er volledig van bewust dat dingen altijd hard fout kunnen gaan (arbeidsongeschiktheid, schadeclaims, niet kunnen vinden van juiste partners, hoger uitvallende ontwikkelingskosten dan vooraf ingeschat, cashflow problemen, etc, etc). Een hoop risico's. En ik wil er nog niet eens over nadenken wat ik in hemelsnaam moet doen als één en ander echt zou stranden.

 

Ik kan die oase normaliter bereiken, daar ben ik van overtuigd, maar als ik onderweg in een zandstorm terecht kom, lukt het niet.. of heb ik extra financiële middelen nodig om de tocht voor te zetten.

 

Probeer aan te geven dat ik in principe alles wil opgeven wat ik heb. Maar dat ik bijvoorbeeld niet de oorzaak wil zijn dat iemand anders, die het volste vertrouwen in me heeft, in de problemen komt door mijn falen. Weet niet of daar een oplossing voor is.. 't Is de enige beslissing die ik nog moet nemen...

[Tremenor]

"Als anderen niet afhankelijk van mij zijn en ik niet van hen, dan heb ik alle vrijheid om er écht iets van te maken." --> niet in relationeel verband, maar in het maken van beslissingen..

[zrski]

Als mensen in je investeren nemen zij het risico dat het fout kan gaan en geven je het vertrouwen dat jij er alles aan doet om het allemaal goed te laten gaan.

 

Mocht het fout gaan en jij kan jezelf recht in de spiegel aankijken en zeggen: Ik ben integer geweest en heb er alles aan gedaan wat ik kon doen. Dan is het een kwestie van leren van je fouten en het opnieuw proberen.

 

Als je dat niet kan zeggen, dan ben jij fout geweest en heb je het vertrouwen van je investeerders beschaamd. Als ik je post zo hoor denk ik dat je integer zal zijn en er alles voor geeft. Als je het geld kan krijgen en de ballen hebt... Go for it!