Sinds vrijdag weten we dat we door MH17 2 fijne mensen waar we een goede "zakelijke" band mee hadden moeten missen. Vanaf dat moment staar ik alleen nog naar mijn computerscherm en komt er niks meer uit me. Het hoognodige gaat op de automatische piloot.

 

begin augustus start ik met werkzaamheden op aangeven van degene die we nu missen. Realiseer me nu dat hij het resultaat hiervan nooit zal zien. Zal zijn input en feedback node missen. Heb even verder geen woorden meer.

 

Zet dit in "Off Topic" omdat ik zelf even niet weet hoe verder en er alle begrip voor heb dat jullie dat ook niet weten.

 

 

sterkte Henk, heel onwerkelijk.

Kan me goed voorstellen dat dit je even lam legt. :( Hopelijk kun je jezelf weer motiveren en een goed product afleveren. Al is het maar ter nagedachtenis. Succes Henk

Sterkte Henk.

 

Helaas heb ik geen advies hoe je weer van de automatische piloot afkomt, maar bij een groot verlies lijkt me dit niet vreemd. Hopelijk lukt het je (met behulp van anderen) om snel weer om te focussen en zoals Sabra zegt voor een mooie nagedachtenis te zorgen. Succes.

dank voor jullie steun en bemoedigende woorden. We realiseren ons ook dat ons verdriet, woede en afgrijzen voor alles wat er gebeurt is in het niet valt bij dat van hun kinderen en andere familie.

 

Uiteraard zal dit project me altijd heel dierbaar blijven en ik me er voor 200% inzetten.

 

toeval bestaat niet, of toch wel? sinds donderdag zitten hier regelmatig 2 duiven op ons tuinhek. waarschijnlijk om ons verdriet te delen.

Wij hebben het er af en toe ook moeilijk mee...

E.e.a. leert ons alles weer wat te relativeren.

Sterkte!

De woede en het afgrijzen gaan over in berusting. Het verdriet blijft.

Het onzekere of en wanneer ze "echt" thuiskomen knaagt.

 

De "automatische piloot" staat nog steeds aan.

Sterkte Henk en allen die een dierbare verloren hebben.

Joost

Alleen en in stilte de gebeurtenissen van vandaag gevolgd.

 

Respect voor de ingetogen wijze.

 

Heeft me de rust gebracht waar ik naar verlangde.

 

 

Het was een gedenkwaardige dag....

 

Gisteren hebben we tijdens een mooie ingetogen maar emotionele dienst herdacht, afscheid genomen en een loodzware periode voorlopig afgesloten.

 

Ondanks dat we nog niets weten hebben we de gebeurtenissen vanaf woensdag ervaren als "thuiskomen"

 

Nu ons verdriet nog een plek geven.

 

Wim & Annet voor altijd in onze harten.

 

Zoals men inmiddels het nummer heeft gebruikt voor deze ramp, hier ook maar delen.

 

Ik heb helaas via de media mogen vernemen dat mijn oud studie-begeleider bij deze ramp is omgekomen... Was toch wel even schrikken in zekere zin, juist omdat zij mij heel goed in deze richting heeft begeleid waar ik nu in werk. Zij kon precies de vinger op de zere plek leggen. Het zal voor veel studenten echt een gemis zijn deze vrouw te moeten missen.

Vandaag hebben we afscheid genomen van Wim & Annet :'(

Heel veel sterkte met dit verlies.

Vandaag kijken we terug op een bewogen jaar van veel verdriet maar ook veel hoogtepunten zowel privé als zakelijk. Gisteren hebben we Wim en Annet herdacht zittend op het herdenkingsbankje in hun geliefde Buytenpark en heeft alles een plek gekregen.

 

Vanaf het bankje hebben we genoten van het weidse uitzicht, de stilte en de rust. Ik wil dit topic graag afsluiten met de mooie tekst op het bankje.

 

“Praat niet altijd over morgen, je weet niet eens wat de dag van vandaag je zal brengen.”