problemen met opnemen/het boeken van voorraad in administratie

[totus2]

Ik ben al zo'n 7 jaar als ondernemer actief in de handel in zogenaamde "platte zaken"

Ik koop partijen papierwerk zoals foto's, kaarten, knipsels, tijdschriften enz. om ze weer los of in andere samenstellingen te verkopen.

Op deze handel is de margeregeling van toepassing en ik houd vanzelfsprekend een administratie bij met o.a. een in- en verkoopboek.

 

In het begin had ik nauwelijks iets op voorraad. Wat ik niet snel kon verkopen werd weggegooid (veel spullen in de ingekochte partijen zijn vaak onverkoopbaar oud papier), maar na al die jaren zijn er toch een aantal zaken die bewaard zijn gebleven zodat ik nu met drie stellingkasten vol onverkocht papierwerk zit waar ik mogelijk ooit nog iets mee kan doen.

 

Ik heb bij mijn aangifte en balans nooit een voorraad vermeld, maar vraag me nu af of dit toch niet verplicht is (de meningen op internet lopen hierover erg uiteen)

 

Zou ik nu toch een voorraad op willen gaan voeren (wat ik eigenlijk liever niet wil), dan vrees ik dat deze onmogelijk te waarderen is.

 

Koop ik voor €25,- een doos kaarten, foto's, en andere zaken dan verkoop ik b.v. binnen enkele weken voor €250,- de beste artikelen. Wat overblijft is mogelijk onverkoopbaar, maar kan misschien later nog eens als partij worden aangeboden aan andere verzamelaars en dus wordt de resterende stapel in de stellingkast gelegd. De waarde hiervan kan ik onmogelijk bepalen. het zijn de resten van een partij die zijn winst al op heeft geleverd en mogelijk kan ik er niets meer van verkopen maar wie weet komt er ooit nog iemand met interesse....

Zo heb ik ook een stellingkast vol gesorteerde knipsels (10.000den knipsels) die ik ooit voor een hele goedkope prijs heb mogen aanschaffen (zeg voor het gemak €100). Na 5 jaar heb ik inmiddels 10% van deze partij verkocht hetgeen me b.v. zo'n €2000,- heeft opgeleverd.

Dit zijn echter wel de meest gewilde knipsels dus de kans is groot dat de resterende 90% niet of nauwelijks verkocht gaat worden. Ik heb dus een stellingkast voorraad maar de waarde is onmogelijk in te schatten...

Zo kan ik nog wel even doorgaan: Er liggen vele jaargangen tijdschriften waar ik knipsels uitgehaald heb om los te verkopen, maar die ik maar laat liggen omdat er mogelijk nog eens een vraag van iemand komt om een bepaald knipsel dat ik mogelijk in die jaargang kan vinden.

Ik heb fotoboeken gekocht waarvan ik de een aantal foto's heb kunnen doorverkopen (ook daar is weer winst op gemaakt) en het restant gaat dan weer in een zak voor later (of om uiteindelijk toch te worden weggegooid)

 

Het is onmogelijk om te achterhalen welke restanten uit welke aankooppartij komen en het is ook niet te doen om zoiets in de toekomst bij te gaan houden aangezien restanten van partijen vaak later weer gedeeltelijk worden samengevoegd (b.v. alle foto's van de restanten waar auto's op staan in de hoop dit ooit weer als pakket te kunnen verkopen) Ik kan onmogelijk van iedere foto, kaart en knipsel bijhouden uit welke aankooppartij deze is gekomen en dan nog is de aankoopwaarde niet te achterhalen aangezien een partij uit objecten bestaat van verschillende waarde. Een aangekochte doos met daarin 10 antieke ansichten, 100 knipsels en 50 foto's heeft b.v. €25,- gekost en dan is het maar de vraag welke items nu net kostbaar en verkoopbaar waren. De kaarten kunnen €50,- hebben opgeleverd en de rest kan onverkoopbaar zijn gebleken, maar de verdeling kan ook heel anders uitpakken....

 

Kortom, Ik zit dus met enkele stellingkasten "voorraad" / restanten die ik moeilijk weg kan doen omdat je maar nooit weet of er nog iets verkoopbaars tussen zit. Ik kan er echter onmogelijk een waardering aan hangen. Zou ik alles als één partij willen verkopen dan kan het best dat ik er nog geen €200,- voor krijg maar wie weet ziet een ander mogelijkheden en bied hij €1000,- ?

Zou morgen heel mijn voorraad afbranden, dan denk ik dat ik mijn bedrijfsvoering weinig schade loopt aangezien mijn omzet vooral bepaald wordt door de snelle verkoop van de goede artikelen die ik tegenkom bij de inkoop van partijen. De verkopen liggen jaarlijks dan ook veel hoger dan de inkopen.

 

Wat mij betreft vermeld ik dus geen voorraad bij mijn aangifte en op mijn balans.

Mag dit ?

 

 

[verandering: titel]

 

[Easy does it]

Hallo,

 

Het betreft zogenaamde incourante voorraden.

Ik zou ze vermelden als dat.

Opnemen tegen kiloprijs oud papier of stelpost (een klein vast bedrag) € 100=> <=€ 500.

 

Vriendelijke groet,

 

 

Incourante voorraad

[totus2]

Bedankt voor het antwoord.

Blijft echter voor mij nog wel de vraag of het is toegestaan om mijn voorraad niet op te nemen in mijn balans en opgave inkomstenbelasting of benadeel ik dan hiermee de belastingdienst ?

 

Volgens mij is het geen probleem aangezien ik dus bij incourante voorraad een lagere waarde mag berekenen dan de kostprijs en het verschil mag opvoeren als kosten en in principe dus alleen mezelf iets benadeel als ik de voorraad niet opneem in mijn aangifte?

 

Ik zie ook dat er niets veranderd aan mijn bedrag voor de fiscale winstberekening als ik een al dan niet een bedrag van 500 als voorraad invul.

[Lex van Roode]

In theorie benadeel je de belastingdienst als je geen voorraad op je balans opneemt. In dat geval beschouw je namelijk alle inkopen als kosten en verlaag je daardoor je winst en meestal ook de verschuldigde IB en bijdrage ZVW.

 

Overigens is dit probleem mij ook bekend. Ik doe de administratie voor een handelaar in antiek Chinees porselein. Die koopt bijvoorbeeld op een veiling 2 incomplete serviezen en stelt daaruit setjes kopjes en schoteltjes samen. Een ander deel is onverkoopbaar of sneuvelt. Er wordt ook nogal wat geëxporteerd (dus deels margeregeling en deels niet), verkoop deels via eBay, betalingen deels in dollars en via PayPal.

 

Hierbij ontstaat soms een schier onnavolgbare goederen- en geldstroom en er moet inderdaad veel worden geschat. In mijn geval gaat wel om een voorraadwaarde van tienduizenden euro's.

 

[totus2]

Dus ik moet mijn voorraad eigenlijk opgeven en aftrekken van mijn inkopen?

Wordt het dan niet heel oneerlijk als ik in ieder jaar b.v. voor 500 euro inkoop, een deel van mijn voorraad weggooi (ter waarde van 50 euro) en weer aanvul met nieuwe restanten van de inkopen van afgelopen jaar zeg ter waarde vsn 50 euro)zodat de geschatte waarde 500 blijft, om dit bedrag vervolgens weer als voorraad op te voeren en van mjjn inkopen af te trekken? Dan zou ik nooit mijn inkopen kunnen opgeven als kosten???

 

[Lex van Roode]

Doorgaans beschouw je inkopen alleen als kosten, voor zover daar ook verkopen tegenover staan. Dit noemt men: de kostprijs van de verkopen.

 

De opbouw van voorraad is alleen een vermogensmutatie (verschuiving van bezit). Als je voor € 100 voorraad koopt, maak je nog geen kosten: in plaats van € 100 op de bank heb je dan € 100 aan voorraad.

 

De waardevermindering van je voorraad (zoals door breuk, bederf en incourantheid) mag je wel als kosten opgeven.

 

[totus2]

Ik vrees dat het me even te lastig wordt.

Laat ik het even terugbrengen naar de opgave IB.

 

Stel ik heb dit jaar voor €1000 ingekocht, en dat ik mijn voorraad schat op €500.

Als ik dit samen met alle andere gegevens invul dan zie ik dat er geen verschil ontstaat in de fiscale winstberekening als ik nu niets of €500 opgeef als voorraad.

Doe ik dan iets verkeerd en moet ik een ander bedrag invullen bij inkopen als ik besluit ook mijn voorraad in te vullen?

 

[Lex van Roode]

Het gaat er (mede) om met welk bedrag je voorraad in 2016 is gewijzigd.

 

Als je voorraad op 1-1-2016 € 200 waard was en op 31-12-2016 € 500 en je hebt voor € 1.000 ingekocht, dan hoort er (als inkoopprijs = Kosten) blijkbaar€ 700 (200 + 1000 - 500) bij je verkopen.

 

Van de € 1.000 inkopen is er dan € 700 verkocht en € 300 aan je voorraad toegevoegd.

[totus2]

Doorgaans beschouw je inkopen alleen als kosten, voor zover daar ook verkopen tegenover staan. Dit noemt men: de kostprijs van de verkopen.

 

 

Maar als ik een doos foto's, kaarten en andere papieren koop voor €25, daar vervolgens voor €200 aan spullen uit verkoop en het restant bewaar (als voorraad mocht het ooit nog verkoopbaar zijn) dan kan ik toch het hele inkoopbedrag opgeven bij de IB als kosten, of moet ik daar dan toch mog een bedrag van af halen omdat ik een restant bewaar?

 

[Lex van Roode]

Ja, daar moet je dan een schatting van maken.

Als je 40% uit die doos hebt verkocht, zit er nog 60% (= € 15) in je voorraad.

Die 40% zijn dan inkopen/kosten (= € 10).

 

In de praktijk is het waarschijnlijk ondoenlijk om dat voor elk doosje apart te doen en moet je misschien een grove schatting van je hele voorraad maken.

 

[totus2]

Een berekening in percentages is eigenlijk ook niet reëel.

Ik koop in principe een grote partij in de hoop dat er iets bijzonders in zit.

Stel ik koop 100 kaarten voor €100 en kan daar 2 kaarten uit verkopen voor €200,-

De rest is troep maar wil ik toch bewaren want misschien levert het ooit nog €10 op.

Dan zou ik eigenlijk maar €2,- mogen opgeven als inkopen/kosten en €98,- moeten toevoegen aan mijn voorraad terwijl het misschien maar €10,- of zelfs niets waard is..

 

Ik denk dat ik dan inderdaad beter ieder jaar een schatting kan maken van de voorraad, en zoals eerder werd vermeld dit bedrag op maximaal 500 te schatten omdat het voor 99% onverkoopbaar waardeloos materiaal betreft. De waarde zal ieder jaar vermoedelijk gelijk blijven omdat ik ook jaarlijks spullen weggooi dus zal het me eenmalig wat kosten als ik nu ga besluiten om toch een voorraad te gaan vermelden bij mijn IB.

 

[totus2]

Rest me nog wel de vraag of het wettelijk is toegestaan om in mijn geval een haast onmogelijk in te schatten vrijwel waardeloze (tussen €100 €500) voorraad niet op te nemen bij de opgave IB.

[mmint]

Wanneer de rest nagenoeg waardeloos is en grotendeels onverkoopbaar, dan zou ik het niet eens voorraad noemen, maar afval. Wanneer je ooit iemand vind je je afval als partij wil opkopen kun je dat altijd nog aan je verkoop resultaat toevoegen.

[Paul-V]

Prachtig verdienmodel, maar dat wat achter blijft noem ik kosten...

 

Je koopt iets in, daar voeg je waarde aan toe middels kosten en daarna verkoop je het met winst.

Dus, je inkoopwaarde van de handel (voorraad) is euro 100,-

Dat weet je op te waarderen met kosten (je tijd om het te uit te zoeken en de auto die gereden heeft om het te halen en een beetje huisvesting )

 

Het resultaat verkoop je vervolgens voor euro 900,-

dat is euro 900 bruto winst!! Whow.

Zolang het artikel van euro 1000,- niet verkocht is mag je de inkoopwaarde daarvan als voorraad noteren. (dus euro 100,-)

 

Dat wat je over houd na het uitzoeken is "waste" en dat kost geld om het af te voeren.

yep, die euro aan oud papier waarde weegt niet op tegen de kosten om het weg te brengen cq te huisvesten.

Zolang je verwacht dat tussen de waste nog een pareltje kan zitten, moet zich dat eerst nog bewijzen en is de waarde in mijn optiek gewoon 0.

 

MAAR: op het moment dat je de fiscale balans op maakt moet je de onuitgezochte handel voor inkoopprijs op als voorraad op je balans opnemen.

 

groet,

Paul

 

[Easy does it]

MAAR: op het moment dat je de fiscale balans op maakt moet je de onuitgezochte handel voor inkoopprijs op als voorraad op je balans opnemen.

 

Die zin is dus in strijd met de uitleg op de site van de Belastingdienst.

 

citaat;

Alleen voor incourante (moeilijk verhandelbaar gebleken) goederen, zoals kleren en schoenen die uit de mode zijn, mag u een lagere waarde nemen dan de kostprijs. In dat geval behandelt u het verschil tussen de kostprijs en de lagere waarde als kosten, die u aftrekt van de opbrengsten.

citaat besluit

Voor de voorraad die niet onder de in dit besluit opgenomen regeling is te scharen gelden de algemene waarderingsregels volgens goed koopmansgebruik. De belastingplichtige kan de voorraad individueel (af)waarderen als daar aanleiding toe is. De individuele afwaardering moet wel aannemelijk worden gemaakt.

Volledig besluit

 

Ook fiscaal mag je incourante voorraden afwaarderen.

Goed koopmansgebruik is gebaseerd op de economische leer tenzij in strijd met de wet.

Hier is er verder geen wet die fiscale afwaardering verbiedt.

Het is een waarderingsprobleem.

Indien netjes verwerkt in de balans en aangifte zal de fiscus je niet roosteren voor een stapel oud papier.

 

Maak het niet moeilijker dan het is.

 

Vriendelijke groet,

 

[realist]

Ja, daar moet je dan een schatting van maken.

Als je 40% uit die doos hebt verkocht, zit er nog 60% (= € 15) in je voorraad.

Die 40% zijn dan inkopen/kosten (= € 10).

 

In de praktijk is het waarschijnlijk ondoenlijk om dat voor elk doosje apart te doen en moet je misschien een grove schatting van je hele voorraad maken.

 

Hoewel het om kleine bedragen gaat, mis je hier toch het punt m.i van TS.

De inkoop van een partij 'troep', met enkele pareltjes, voor € 25.

Nadat je hier enkele artikelen, de pareltjes, uit verkocht hebt, ook al betreft het in kilo's of omvang een klein gedeelte van de hele partij, is toch het doel van dit businessmodel behaald. De rest van de voorraad is dan heel goed als vrijwel waardeloos of 'incourant' te bestempelen. je doet het (soms) nog niet helemaal weg, wie weet of je je behaalde winst nog iets kunt vergroten, maar het primaire doel is al behaald, en daarmee is het ook alleszins billijk om de (alle) betaalde kosten in zijn geheel van de omzet af te trekken. Als dat verder met het oog op aantallen/kilo's en redelijkheid en goed koopmans gebruik te verantwoorden valt.

 

[verandering: titel]

 

[Ron van der Kolk]

Wat overblijft is mogelijk onverkoopbaar, maar kan misschien later nog eens als partij worden aangeboden aan andere verzamelaars en dus wordt de resterende stapel in de stellingkast gelegd.

(...)

Wat mij betreft vermeld ik dus geen voorraad bij mijn aangifte en op mijn balans.

Feit is dat er een voorraad is, in de stellingkast. Feit is ook dat die voorraad waarde heeft, anders zou je het ook niet bewaren voor latere verkoop.

 

Als je dit een paar jaar volhoudt (partijen inkoppen, de krenten uit de pap direct verkopen, de rest opslaan voor latere verkoop) dan heb je een aardig pakhuis voor spul. Stel dat dan de inspecteur langskomt. Die ziet een pakhuis vol spullen maar een aangifte waarin die voorraad schittert door afwezigheid. Wat dan?

 

[mmint]

MAAR: op het moment dat je de fiscale balans op maakt moet je de onuitgezochte handel voor inkoopprijs op als voorraad op je balans opnemen.

Die zin is dus in strijd met de uitleg op de site van de Belastingdienst.

Ik zie geen tegenstrijdigheid. Sleutelwoord in die zin is dat "onuitgezochte". Zolang de stapel als handel is ingekocht, maar nog niet is doorgezocht op pareltjes mag worden aangenomen dat de waarde overeenkomt met de inkoopprijs.

 

[totus2]

Wat overblijft is mogelijk onverkoopbaar, maar kan misschien later nog eens als partij worden aangeboden aan andere verzamelaars en dus wordt de resterende stapel in de stellingkast gelegd.

(...)

Wat mij betreft vermeld ik dus geen voorraad bij mijn aangifte en op mijn balans.

Feit is dat er een voorraad is, in de stellingkast. Feit is ook dat die voorraad waarde heeft, anders zou je het ook niet bewaren voor latere verkoop.

 

Als je dit een paar jaar volhoudt (partijen inkoppen, de krenten uit de pap direct verkopen, de rest opslaan voor latere verkoop) dan heb je een aardig pakhuis voor spul. Stel dat dan de inspecteur langskomt. Die ziet een pakhuis vol spullen maar een aangifte waarin die voorraad schittert door afwezigheid. Wat dan?

 

De voorraad restanten zal niet verder oplopen dan twee tot drie stellingkasten waarvan met grote regelmaat een deel wordt weggegooid omdat er al jaren geen vraag naar is.

De opgeslagen spullen bevatten geen pareltjes die ik later wil verkopen, maar meest waardeloos materiaal dat mogelijk later nog iets op kan brengen als partij. Bijvoorbeeld door de jaren opgespaarde foto's van auto's die los onverkoopbaar zijn maar uiteidelijk als partij van 100 stuks toch nog een tientje op kunnen leveren.

Het is onmogelijk om deze voorraad nog te waarderen aan de hand van de inkoopprijs van de partijen waar het uit kwam en waarvan de waardevolle items meteen zijn verkocht, dus dan toch maar de waarde van de voorraad stellen op een paar honderd euro en opgeven?

[totus2]

MAAR: op het moment dat je de fiscale balans op maakt moet je de onuitgezochte handel voor inkoopprijs op als voorraad op je balans opnemen.

Die zin is dus in strijd met de uitleg op de site van de Belastingdienst.

Ik zie geen tegenstrijdigheid. Sleutelwoord in die zin is dat "onuitgezochte". Zolang de stapel als handel is ingekocht, maar nog niet is doorgezocht op pareltjes mag worden aangenomen dat de waarde overeenkomt met de inkoopprijs.

 

Alles wat ik bewaar als restant/voorraad is al uitgezocht en de pareltjes zijn verkocht.

 

[Ward van der Put]

Alles wat ik bewaar als restant/voorraad is al uitgezocht en de pareltjes zijn verkocht.

Een volledig afgeschreven machine hoef je ook niet voor de kiloprijs van oud ijzer op de balans te laten staan omdat die als schroot eventueel nog wat kan opleveren.

 

Als je consequent een partij inkoopt en de pareltjes daaruit doorverkoopt, kun je de gehele partij als inkoopkosten boeken en de restwaarde op nihil zetten. Volgens het voorzichtigheidsbeginsel (een goed koopmansgebruik) moet je dat zelfs doen: je mag jezelf niet rijk rekenen, dus als de rest vermoedelijk geen handelswaarde meer heeft, is de waarde nul.

 

Als je dit inzichtelijk wilt verantwoorden, doe je er wel verstandig aan (voortaan) inkoop en verkoop te boeken als twee administratieve feiten. Na inkoop heb je tijdelijk een handelsvoorraad ter waarde van de inkoopprijs; bij verkoop van de pareltjes boek je die waarde als kosten af naar nul.

[totus2]

Alles wat ik bewaar als restant/voorraad is al uitgezocht en de pareltjes zijn verkocht.

Als je dit inzichtelijk wilt verantwoorden, doe je er wel verstandig aan (voortaan) inkoop en verkoop te boeken als twee administratieve feiten. Na inkoop heb je tijdelijk een handelsvoorraad ter waarde van de inkoopprijs; bij verkoop van de pareltjes boek je die waarde als kosten af naar nul.

 

Het probleem is dat dit heel omslachtig zal gaan worden.Stel ik koop in een maand drie verschillende dozen uit nalatenschappen vol papierwerk voor verschillende aankoop bedragen (zeg €10, €35 en €40.

Ik voeg de partijen gedeeltelijk samen want ik wil b.v. de oude administraties met facturen samen als één pakket verkopen. Verder voeg ik wat foto's met dezelfde thema's samen om als pakket te verkopen en ik doe dit ook met bepaalde ansichtkaarten waarvan een partij plotseling heel gewild blijkt te zijn en veel oplevert.

Ik probeer de pareltjes los te verkopen waarbij er drie pareltjes uit één doos komen en de twee andere dozen eigenlijk niets bijzonders bevatten. Voor de rest gooi ik het nodige uit de drie dozen weg en bewaar ik nog wat materiaal dat mij weinig tot niets waard lijkt, maar dat mogelijk later nog als grote partij kan worden samengevoegd (en misschien zit er toch nog iets bij waar ik later achter kom)

Ik kan nog vele andere problemen op gaan noemen die zich voor kunnen doen waardoor het een haast onmogelijke taak wordt om alles inzichtelijk bij te houden.

 

Natuurlijk houd ik heel goed mijn inkopen en verkopen bij, maar het is haast niet te doen om bepaalde verkopen later nog aan de juiste inkooppartij te koppelen.

[RobGr]

 

Het probleem is dat dit heel omslachtig zal gaan worden.Stel ik koop in een maand drie verschillende dozen uit nalatenschappen vol papierwerk voor verschillende aankoop bedragen (zeg €10, €35 en €40.

 

Voorraad 10+35+40=85

 

Ik voeg de partijen gedeeltelijk samen want ik wil b.v. de oude administraties met facturen samen als één pakket verkopen. Verder voeg ik wat foto's met dezelfde thema's samen om als pakket te verkopen en ik doe dit ook met bepaalde ansichtkaarten waarvan een partij plotseling heel gewild blijkt te zijn en veel oplevert.

Ik probeer de pareltjes los te verkopen waarbij er drie pareltjes uit één doos komen en de twee andere dozen eigenlijk niets bijzonders bevatten.

 

Voor de rest gooi ik het nodige uit de drie dozen weg en bewaar ik nog wat materiaal dat mij weinig tot niets waard lijkt,

Voorraadwaarde 0, Inkoopwaarde omzet 85.

 

maar dat mogelijk later nog als grote partij kan worden samengevoegd (en misschien zit er toch nog iets bij waar ik later achter kom)

 

Incidentiele baten?

 

Voorraad waarvan de waarde logischerwijs 0 is, zou ik ook op 0 waarderen.

Indien een individueel artikel veel opbrengt zou ik bijhouden van welke partij dit artikel afkomstig is.

 

 

 

 

[Easy does it]

Alles wat ik bewaar als restant/voorraad is al uitgezocht en de pareltjes zijn verkocht.

Een volledig afgeschreven machine hoef je ook niet voor de kiloprijs van oud ijzer op de balans te laten staan omdat die als schroot eventueel nog wat kan opleveren.

Dat is toch de restwaarde tot waar men afschrijft?

Daarnaast zijn vaak de opruimkosten hoger dan de opbrengst.

Dan zou men een "voorziening" moeten vormen.

 

Volgens het voorzichtigheidsbeginsel (een goed koopmansgebruik) moet je dat zelfs doen: je mag jezelf niet rijk rekenen, dus als de rest vermoedelijk geen handelswaarde meer heeft, is de waarde nul.

 

Helemaal mee eens daarnaast kent het goed koopmansgebruik ook een eenvoudigheidsbeginsel.

Een Autodealer gaat echt niet alle schroefjes in de werkplaats tellen. Als hij de grijpvoorraad al opneemt doet hij dat voor een vast bedrag.

 

Vriendelijke groet,

 

 

[realist]

Bovendien moet je het jezelf ook niet moeilijker maken dan het is.

Door de, althans in de voorbeelden genoemde, lage bedragen zal er geen haan naar kraaien.

Niet als jij van een doos oude ansichtkaarten beweert dat die nog voor € 10 op de balans staat, en niet als je die voor € 0 op de balans laat staan omdat je de inkoopwaarde er al uit hebt met de verkoop van enkele pareltjes.

Je snijdt jezelf ook niet in de vingers door fiscaal iets lagere kosten te boeken omdat je een deel nog op een 'voorraad incourant'laat staan voor een symbolisch bedrag.

 

(en goed nieuws: als de inspecteur langskomt en stelt dat al dat oude papier minstens € 25 waard is, wil hij het misschien wel daarvoor kopen! ;-))

 

Ward schreef; Een volledig afgeschreven machine hoef je ook niet voor de kiloprijs van oud ijzer op de balans te laten staan omdat die als schroot eventueel nog wat kan opleveren.

tenzij zo'n machine, volgens goed koopmansgebruik, toch echt nog wel wat waard zou zijn. Op de tweedehandsmarkt, als schrootwaarde of alternatief aangewend. In die gevallen zou ie volgen de balans waard moeten zijn...wat ie in het echt nog waard is.