Wees een despoot

[Rutger Betlem]

Ik ben benieuwd waar HigherLevel staat in deze discussie...

groeten, Rutger Betlem

redactie Sprout

__________________________________________

 

Wees een despoot

Gedrevenheid doet mensen van je vervreemden. Als u maar weet dat bang personeel harder werkt. Aan u de keuze.

 

Vorige week schreven we al (http://www.sprout.nl/sprout_now.jsp?id=134260) over het onderzoek van Gartner en de hypomanische ondernemer.

 

In het kort: u bent manisch en u moet behoorlijk ingrijpen om de bijbehorende karakterfouten te herstellen. Gartner heeft drie tips (http://www.fortune.com/fortune/smallbusiness/answercentral/0,15704,1084274,00.html) voor ondernemers die kwakkelen met de mentale gesteldheid:

• Wees geen hork: een woede-uitbarsting lucht op en u bent vijf minuten later alweer vergeten waar het om ging. Het slachtoffer denkt daar doorgaans anders over.
• Neem geen overhaaste beslissingen: snel denken geeft voorsprong, maar wie te snel beslist, schiet in de eigen voet.
• Verwacht niet dat het bedrijf van dag één een succes is: denk groot maar niet zo groot dat je een mislukking niet aan ziet komen.

 

Allemaal waar, al lijkt punt 1 niet altijd te kloppen. Een Amerikaanse professor stelt dat een ondernemer een despoot dient te zijn. Want wie het personeel koeioneert krijgt hardwerkende, bange mensen die goedkoop hun klusjes doen. Westerse werknemers hebben het veel te gemakkelijk. En het motiveren en belonen van die luiaards in hun gouden kooi is verspeelde moeite.

Wie heeft gelijk? Gartner, die de schuld bij u legt. Of Professor Lawrence Kersten die stelt dat ongelukkig, gedemotiveerd, ondergewaardeerd personeel harder werkt (http://www.freelanceuk.com/news/1258.shtml). De onpersoonlijke behandeling is het enige dat de Westerse werknemer verdient, aldus de schrijver van het boek ‘The Art of Demotivation’ (http://demotivation.com/).

Of moeten we toch meer gaan praten? (http://www.guardian.co.uk/business/story/0,3604,1531981,00.html)

[Anders Floor]

Allemaal waar, al lijkt punt 1 niet altijd te kloppen. Een Amerikaanse professor stelt dat een ondernemer een despoot dient te zijn. Want wie het personeel koeioneert krijgt hardwerkende, bange mensen die goedkoop hun klusjes doen.

 

En die geen bezieling en motivatie in hun werk stoppen. Dat hoeft in veel gevallen ook niet, denk aan productiewerk in alle vormen en maten, archiefwerk, (al dan niet op kantoor).

 

Bij beroepen waar zwaarder wordt geteerd op het inzicht en bezieling van het personeel - creatie, consultancy, account/projectmanagement etc - zal het volgens mij alleen maar averechts werken. Hard werken kan in die gevallen de mindere motivatie niet compenseren.

 

Bovendien gaat professor Kersten voorbij aan de realiteit. Er komt een krapte aan op de arbeidsmarkt die niet mis is. Wanneer straks iedereen een baan kan vinden, vertrekken beledigde personeelsleden doodleuk naar een bedrijf waar ze wel gewaardeerd worden. Dat is doorgaans niet bevorderlijk voor de productiviteit :)

[Annedien Hoen]

De macht komt steeds meer bij de werknemer te liggen. Misschien moeten werknemers maar eens despoten worden!

P&O wordt dan... Potentaten en Onderdrukkers.

HR is Huiverige Rillingen en W&S is Waaghalzerij en Sadisme.

 

Leuk, zo'n extreme stellingname, ik vraag me alleen af of Nederlanders niet teveel gewend zijn in nuance en consensus (en 'weldenkendheid') te discussiëren om hier écht op te reageren?

[Edo van Santen]

quote:

Of Professor Lawrence Kersten die stelt dat ongelukkig, gedemotiveerd, ondergewaardeerd personeel harder werkt

end quote

 

Wie is eigenlijk die prof Kersten? Ik kan deze stelling nauwelijks serieus nemen... Kijk maar naar de gemiddelde HL bezoeker: die komen hier toch ook niet uit angst ;D

 

of voelt iemand zich aangesproken?

[Chriz]

In het kader van motivatietheorieen wordt te vaak over het hoofd gezien dat er niet een algemene stelling genomen kan worden omtrent een `universeel` succesvolle motiveringsmethode. Ieder bedrijf is anders, heeft een andere cultuur, verricht andere werkzaamheden en ieder bedrijf heeft dus baat bij verschillende motiveringstechnieken. Anders noemde al een paar beroepen waarin de stelling van deze professor averrechts kan werken. Het is natuurlijk logisch dat men zoekt naar modellen die algemeen toepasbaar zijn, maar in de praktijk kun je dit niet op specifieke bedrijven zonder meer toepassen.

[Merkava]

Ben het helemaal met Anders eens.

 

Voor de hoger opgeleide mensen, zeg MBO en hoger, werkt het direct averechts.

Die laten desnoods de directeur op zijn bek gaan.

In dat geval is de leidinggevende duidelijk de mindere, en kan alleen zaken afdwingen met dreiging.

Dergelijke zaken zie je nog wel eens gebeuren als het zoontje van de baas (of dochter) de lijding overneemt.

 

Bij de lager opgeleiden hebben deze despoten wat langer succes, zeker in tijden van economische tegenspoed.

Met name allochtone werknemers worden vaak door de mangel gehaalt.

Ook al blijven deze mensen voor de despoot werken en doen ze misschien iets meer, de algehele kwaliteit en de sfeer gaan er vaak niet op vooruit. Bij overwerk is dan vaak iedereen druk , moet kinderen van school halen en de CAO boekjes gaan rond.

 

Als de economie aantrekt zie je dat de mensen met durf vertrekken en de despoot me zijn/haar marionetten achterblijft.

Het bedrijf heeft daarmee slechts één denkende medewerker.

 

Het zijn bijna nooit bedrijven die echt lekker draaien, enkele uitonderingen daar gelaten.

 

[itpaystherent]

in het verlengde ligt misschien wel dat je een 'vreemde' zijn van/voor je personeel niet per se slecht is.

 

goede vriendjes zijn met je personeel heeft absoluut zijn voordelen, maar een bewuste en gepaste afstand (horizontaal en verticaal) lijkt me bij een bedrijf dat iets non emotioneels produceert (bijv hardware, maar ook helpdesken) niet echt een probleem: de werknemers onderling krijgen een betere band omdat ze duidelijk 'samen zijn' ten opzichte van de baas, en het is wat makkelijker om over de baas te lullen omdat toch niemand hem persoonlijk kent en zich dus bezwaard voelt.

 

is dit een knuppel in het hoenderhok of kan iemand dit beamen?

[nonex.nl]

in het verlengde ligt misschien wel dat je een 'vreemde' zijn van/voor je personeel niet per se slecht is.

 

 

Ik denk dat het dan toch erg veelverschil uitmaakt of je vijf man, of vijftig man personeel hebt. Voor die vijf man een vreemde zijn lijkt me niet zo productief.

 

Overigens mbt tot de stellingname: ik heb een artikel gelezen (waar ook alweer?) waarin stond dat ongemotiveerd personeel net zulk goed werk afleverd dan gemotiveerd personeel. De strekking van het artikel was dat die extra inspanning om je personeel gemotiveerd te houden niet de moeite waard is. Ik denk dat het waardevol is om eeen bedrijf neer te zetten waar mensen graag willen werken. Of ze je daarbij heel aardig vinden hoeft neit doorslaggevend te zijn: als ze graag voor jouw bedrijf werken omdat je innovatief bent, omdat je naar topproducten streeft of omdat je precies in hun niche past, dat motiveert. Werknemers met passie voor specifiek jouw vakgebied, die graag bij je bedrijf willen werken, daar heb je wat aan. Ook al is de baas een despoot. ( Ik heb er voor zo 1 gewerkt...)

[Annedien Hoen]

Heft het 'voordeel' zichzelf niet ook op doordat mensen die slecht behandeld worden ook vaker ziek zijn, variërend van een paar dagen per jaar tot in de ziektewet belandend?

Wat kost dat?

 

Los van of het wérkt, zo'n despoot-strategie... hoe zit dat met ethiek?

Er wordt meteen gekeken of het inderdaad, zoals beweerd, efficiënt is en resultaat oplevert, maar als we het hebben over waarden?

Stel, het werkt als een tierelier, en je productie verdubbelt. Is het dan ook ethisch, zo'n aanpak?

 

 

[nonex.nl]

En: als je als despoot wordt ervaren en als zondaing over de tong gaat in het cafe, op verjaardagen en op de sportschool, zou je personeel daarmee een goed reclamebord zijn? Trek je daarmee klanten? Trek je daarmee beter en gemotiveerder personeel?

 

Een van de bedrijven waar ik heb gewerkt is jusit succesvol geworden doordat goed gekwalificeerd personeel oud-medestudenten en vrienden uitnodigde om ook te solliciteren, immers: de werksfeer was goed en de opdrachten leuk. Hierdoor onstond een zeer hecht en ingespeeld team, met gelijke kwaliteiten.