Tja, ik denk eigenlijk dat de hoofdfactor gewoon carnaval voor dit verschil. Een paar mensen komen besmet terug van vakantie, weten nog van niks, en gaan vervolgens een paar dagen een bepaald niet contactloos feestje vieren met duizenden bij elkaar.
In principe had die overdracht net zo goed in de bible belt kunnen gebeuren waar ze met honderden in een kerk gaan zitten iedere week en allemaal dezelfde dingen aanraken etc.
Die eerste lockdown is begrijpelijk, je weet niet precies hoe besmettelijk en gevaarlijk iets is, en dan kan ik begrijpen dat men gaat voor de veiligste optie, met redelijk success.
Vervolgens is de vraag: "wat nu?". De huidige lockdown handhaven kan niet, een 1.5 meter maatschappij is op lange termijn ook niet haalbaar, en een vaccin laat nog zeker een jaar op zich wachten. De gehele bevolking testen is ook een lastig verhaal, en ook niet zo heel zinnig als je alle patienten weet te vinden en te isoleren: zelf als er geen enkele patient meer in nederland is, kun je nog niet terug naar normaal. Normaal is ook dat we op vakantie kunnen, en normaliter zijn nederlanders nogal reislustig. Tenzij de hele wereld vrij van het virus is komt het dan vroeg of laat toch weer terug.
Ik vrees dat de realiteit zal zijn dat de meerderheid van de bevolking het uiteindelijk een keer oploopt, en de hoop dat je daardoor langdurig immuun raakt.
Zuid-Korea heeft het voor elkaar gekregen vrijwel alle patienten te traceren en isoleren, en vrijwel iedereen waarmee ze in contact zijn geweest te testen. Dat is een daverend succes op korte termijn, maar het virus is ermee niet verdwenen. Als men daar weer internationaal verkeer toelaat kan het zo terugkomen zonder zinnige oplossing.