Henny van der Pluijm

Beste Joost, ik denk dat ik met maar met Higherlevel ophoud en ditmaal definitief. Het is me nu duidelijk dat mijn deelname aan dit forum van de afgelopen 2 dagen zonde van mijn tijd is geweest en ik heb geen zin in verdere flauwekuldiscussies.

Wat doe je of doet je bedrijf precies? - Ik maak publicaties over venture capital, innovatie en aanverwante zaken. Deels in opdracht, deels uit eigen initiatief. Wat betekent innovatief zijn voor je, en waar onderscheid je je in van anderen? - Ik ben voor zover ik weet de enige die publicaties uitgeeft over venture capital. De innovatie zit in de manier waarop deze publicaties worden aangemaakt. Teksten worden geschreven in een zelf ontwikkelde tekstverwerker, boek aangemaakt in een zelf ontwikkeld programma, informatie ingewonnen in een zelf gemaakte browser. Dit is procesinnovatie, en daar merkt de koper echter niets van. Daarnaast zou mijn CMS in de toekomst innovatief kunnen worden. Welke CD's (of MP3's, of internetstreams) draai je de laatste tijd veel? - Hooverphonic, Bowie, Enigma, Kraak en Smaak. Welke film of welk televisieprogramma kun je iedereen aanraden? - Ik ben de laatste tijd erg gecharmeerd van het keukenprogramma van Gordon Ramsey. Gordon kan in 4 dagen tijd een hopeloos bedrijf omturnen. Daarnaast heerlijke entertainment. Hoe ben je zo enthousiast betrokken geraakt bij Higher Level ? - Ik reageer alleen nu en dan op dingen die ik interessant vind. Aan welk lid van Higherlevel wil je graag de volgende "Vijf Vragen" stellen, en welke vraag zou je hem of haar graag willen stellen? Linda van Duivenbode van EZ. De vraag is: welke criteria hanteert EZ als het ministerie wil evalueren of een regeling succesvol is of niet?

1. Denken dat je geen business plan nodig hebt. Is altijd nodig. 2. Denken dat iedere VC investeerder er een is en dat het niet uitmaakt, wie je plan bekijkt. Motto: als de ene er niets in ziet, dan misschien de andere wel. Alle venture capital huizen selecteren op criteria die niets met de kwaliteit van het business plan te maken hebben. Zoals regio, soort activiteiten van het bedrijf, omvang van het gezochte bedrag, etcetera. 3. Met 1 partij tegelijk praten. Is dodelijk voor je onderhandelingspositie.

Fred, ik heb ook met Frans een discussie gevoerd. Aangezien dat om mij nu begrijpelijke reden niets oplevert (Frans is bevooroordeeld over het onderwerp), heb ik er geen behoefte aan die voort te zetten. Over innovatiebeleid kun je alleen discussieren met mensen die daar onafhankelijk tegenover staan. Anders leer je er niets van.

Frans, Als je het niet erg vindt, zet ik de discussie graag voort met mevr. Van Duivenbode. Geniet van je succes, maar pretendeer niet dat je onafhankelijk tegenover dit onderwerp staat.

Beste Frans, Ondernemers die een sloot subsidie hebben binnengesleept of de overheid als belangrijke opdrachtgever blijken te hebben, kan ik niet serieus nemen als het gaat om een poging tot een onafhankelijke discussie over het innovatiebeleid. Want dat is wat ik probeer te voeren. Niet uit eigen initiatief, maar omdat EZ beweert dat ze via het internet input voor het beleid wil sourcen. Wat hier nu gebeurt is wat ik in een eerdere post bedoelde met vertroebeling van de discussie door ondernemers. Hetzelfde verschijnsel zag ik toen ik in de LinkedIn-groep Innovatie 2.0 een paar opmerkingen plaatste over de WBSO, waar heftige oppositie tegen kwam van een paar van de grootste gebruikers van deze subsidie (miljoenen per jaar), en dit waren bedrijven die ruim toegang hebben tot de kapitaalmarkt en dus helemaal geen behoefte hebben aan deze subsidie. Maar dat zijn zaken waar EZ nog altijd geen rekening mee houdt. De WBSO is niet aangepast aan deze kritiek, het budget is alleen verruimd. Er zijn nu duizenden ondernemers die subsidies hebben opgestreken of waarbij de overheid als launching customer is opgetreden. Het spreekt vanzelf dat die niet erg neutraal zijn tegenover dit onderwerp. Ik wacht liever tot mevr. Van Duivenbode met een voorbeeld komt van een succesvol innovatieprogramma. Het spreekt vanzelf dat het me dan niet gaat om een enkel voorbeeld van een ondernemer die blij gemaakt is, maar gewoon een voorbeeld van een programma dat een aantal jaar liep en dat achteraf als succesvol is beoordeeld. Is dat nou echt zo moeilijik? Ik neem de periode heel ruim, vanaf 1980. Welk criterium is gevolgd om het succes te bepalen, vind ik niet eens zo van belang, zij mag elk criterium gebruiken dat ze wil. Ik vind de stilte die uit EZ opstijgt, veelzeggend.

Volgens mij had ik dat al gezegd. Drempels wegnemen en ondernemers verder met rust laten. Het is een aardig begin, als er een methode zou bestaan om te meten wat innovatie is. Los daarvan en fundamenteler, je vergeet dat EZ zelf als marktpartij optreedt en op die manier marktverstorend werkt. Nee, de crux is dat er een onafhankelijk bureau zou moeten bestaan dat LOS VAN EZ het innovatiebeleid toetst. Zolang dat niet het geval is, zullen rapporten altijd het WC-Eend stempel van EZ dragen, waarbij EZ advocaat en rechter tegelijk is. Ik zit nog steeds te wachten tot mevr. Van Duivenbode komt met een voorbeeld van succesvol innovatiebeleid van de kant van EZ van de afgelopen 30 jaar. Wat succesvol is, kan je op 4,6 miljoen verschillende manieren invullen, daarom mag mevr. Van Duivenbode elk criterium toepassen dat haar schikt.

Seb, als je mij een paar miljoen geeft, kan ik ook heel mooie dingen doen op het gebied van innovatie. Geef me 10 miljoen, dan doe ik nog mooiere dingen. Dat ambtenaren denken dat geldpotjes goed zijn voor innovatie, kan ik begrijpen. Daarom zijn het ambtenaren. Dat ondernemers zo ook denken, kan ik niet volgen. Ik denk dat het beter is als je eerst eens een overzicht probeert te krijgen van het beleid dat door EZ op het gebied van innovatie de afgelopen 30 jaar gevoerd is. Dan zie je pas hoe erg het gesteld is en dat het beter zou zijn dat EZ al zijn activiteiten op dit gebied eerst een paar jaar stil legt om een fundamentele analyse te kunnen uitvoeren voordat ze verder gaan.

De overheid, dat is in deze het ministerie van economische zaken. Dat probeert al sinds de tijd van de ministers Jan Terlouw en Gijs van Ardenne (ca. 1980) "iets" te doen aan innovatie in Nederland. Nederlandse bedrijven moeten innovatiever worden, met name de jonge bedrijven die potentieel het meest innovatief kunnen zijn. Het probleem is dat ze in die 30 jaar nog nooit een succes hebben geboekt, terwijl onder alle ministers van EZ is volgehouden dat er een taak voor de overheid ligt om de innovatie bij bedrijven te versnellen. De discussie hierover wordt door een aantal factoren vertroebeld omdat een aantal groepen van deze pogingen daadwerkelijk geldelijk profijt hebben zonder dat ze iets aan innovatie bijdragen. Denk aan niet-innovatieve bedrijven die subsidies opstrijken. Denk aan adviseurs. Een andere groep zijn de ambtenaren zelf. Er ontstaan steeds opnieuw generaties ambtenaren die, niet op de hoogte van de lessen uit het verleden, mogelijkheden zien om successen te boeken met innovatiebeleid. Zouden ze geschiedenis van dit beleid kennen, dan zouden ze weten dat het zinloos is. Als je dit soort dingen tegen ze meldt, zeggen ze dat je vooroordelen tegenover ambtenaren koestert, terwijl dit verhaal in werkelijkheid het gevolg is van 30 jaar observeren van het innovatiebeleid en van tijd tot tijd praten met ambtenaren. Als je de kans krijgt een inhoudelijke discussie met ze aan te gaan (die kans krijg je zeer zelden overigens), zie je dat de onkunde over wat ondernemen is, bij ambtenaren nog veel erger is dan je kan vermoeden. Zou je de moeite nemen de desbetreffende ambtenaren in te lichten over alle misverstanden die aan hun kant bestaan, dan ontdek je dat er nog veel meer misverstanden zijn dan je kunt bevroeden en dat er nooit een eind aan komt. Er komt nooit een eind aan, omdat er heel andere mechanismen aan de hand zijn. Met je input doen ze niets, tenzij ze er zelf voordeel van hebben. Als je dan ook nog bedenkt dat de tijd die de ondernemer in dergelijke gesprekken steekt, voor hem verloren is, terwijl de ambtenaar er gewoon voor betaald wordt, dan is er ook zoiets als een ongelijk speelveld. Aangezien ik toch zeer begaan ben met het innovatiebeleid, vooral om chauvinistische redenen, hou ik het daarom kort en stel sinds een aantal jaar de vraag: noem eens een succes van de afgelopen 30 jaar. Zo lang het antwoord niet komt, lijkt me verdere discussie zinloos.

Erwin, misschien moet je eens bellen met het Platform Zelfstandige Ondernemers, PZO (in Den Haag) en vragen of ze juridische bijstand bij dit soort zaken verlenen aan hun leden. Zo ja, dan kun je voorstellen dat je lid wordt (is ca 150 euro per jaar) en dat zij de zaak "overnemen". Een andere instantie had je zelf al ontdekt, dat is het Steunpunt Acquisitiefraude. Mijn lijn zou zijn dat ik wanpraktijken gewoon aan de kaak stel, tenzij ik op die manier mezelf schade toebreng.

Allereerst complimenten voor je actie. Als het allemaal zo gegaan is, en ik heb geen reden daaraan te twijfelen, heb je gewoon je burgerplicht gedaan en melding gemaakt van schadelijke praktijken. Hoe dit juridisch zit, is nooit van een afstand te zeggen. Zoals jij het beschrijft, zit er een luchtje aan, bijvoorbeeld omdat ze niet kunnen bewijzen dat jij bij hen iets besteld hebt. Van belang is, of je kunt bewijzen dat het zo gegaan is hoe jij zegt. Van belang is ook of jij schade had kunnen lijden door hun verkoopmethoden en dat kan aantonen. De verkoopmethode zoals jij die beschrijft is zeker niet uniek. Er zijn een aantal telecombedrijven in het nieuws geweest die mensen al als klant registreerden als ze instemden met het toezenden van een brochure. Aan de andere kant is het zeker zo dat op internet schadelijke dingen over bedrijven worden gezegd die achteraf gezien grotendeels onwaar bleken te zijn. Een voorbeeld dat recent in het nieuws was, was een website waar iedereen klachten kon neerpennen over bedrijven. Een kledingbedrijf heeft daardoor zijn poorten moeten sluiten en de schade was niet te overzien. Maar dat was weer het andere uiterste. Als ik jou was, zou ik eerst nog eens vriendelijk verzoeken of ze bewijzen kunnen overleggen dat jij advertentieruimte bij ze hebt ingekocht. Ik zou ook eens vragen wat er precies - dus precies - fout is aan hetgeen jij op je website hebt geschreven. Er bestaat in dit land ook nog zoiets als vrijheid van meningsuiting.

Mooi verhaal, Frans, maar puur theoretisch. De praktijk is dat er nog nooit een overheidsinitiatief rond innovatie succesvol is geworden. Leuke projectjes bij universiteiten met gebruikmaking van belastinggeld die niet tot rendabele bedrijven leiden, zijn in mijn definitie geen succes. Verder doe je alsof we allemaal voor het eerst met een ambtenaar praten. Onzin, ik heb vaak genoeg met ambtenaren gesproken, er zeeen van tijd in gestoken, bij het handje genomen over alles wat los en vast zit rond ondernemen. En de conclusie getrokken dat het zinloos is. Van de 158 324 misverstanden die bij ambtenaren over ondernemers leven, kun je er hooguit 6 wegnemen en dan komen er 3 voor terug. Tel uit je winst. De reden is dat het ze niet gaat om innovatie en ondernemen, maar om het scheppen van werkgelegenheid binnen de overheid zelf. De overheid moet helemaal niet actief worden rond innovatie, dat is een groot misverstand. Ondernemers moeten ook helemaal geen actieve overheid willen. Nederlandse ambtenaren zijn veel te ijverig en daardoor maken ze veel kapot. Ik zou zelf liever hebben dat ze allemaal lekker een kaartje gaan leggen en ondernemers laten ondernemen.

Ik denk dat het beste dat de overheid kan doen, is de ondernemer niet voor de voeten lopen. Ondernemers houden van ondernemen en het enige dat ze vragen, is dat ze dat gewoon mogen doen. Wat de overheid met het internet probeert is een nieuw propagandakanaal voor zichzelf opzetten om op die manier een extra pijler onder haar eigen bestaansrecht neer te zetten. LinkedIn (Innovatie 2.0) is er een, Higherlevel wordt ook weer op die manier gebruikt. Op kosten van de belastingbetaler. Als in discussiegroepen de rol van de overheid ter sprake komt, vraag ik al jaren of iemand een voorbeeld kan noemen van een succes van de overheid op het gebied van innovatie. Bijvoorbeeld van de laatste 30 jaar, want de overheid houdt zich al sinds eind jaren '70 met innovatie bezig. Ik heb nog nooit een voorbeeld gehoord en verwacht ook niet dat het ooit komt. Tot dat dat voorbeeld ooit komt, lijkt me elke discussie over wat de overheid zou moeten doen zinloos.

Ik zou me afvragen welke zekerheden hij kan bieden voor het geval het toch fout gaat. Als hij het bedrag niet kan terugbetalen, kun je dan ergens beslag op laten leggen? Bankrekening, inboedel, auto, etc. Niet om meteen af te pakken als hij de eerste termijn niet kan betalen, maar gewoon om achter de hand te hebben. Condities bepalen in contract. Als hij die zekerheden niet wil geven, zou ik er niet aan beginnen.

Klopt. Ik heb ook niet gezegd dat er geen markt is voor green tech. En het beperkt zich ook niet tot Co2 en energie. Ik heb alleen gezegd dat green tech momenteel een hype is met gevaarlijke kanten voor ondernemers en investeerders. Net zoals de internethype 10 jaar geleden. Maar laat dat ondernemers met echt goede ideeen vooral niet tegenhouden. Uiteindelijk blijven de beste ideeen over.

Die vraag hangt vooral af van hoeveel vermogen je zelf hebt. Als je een miljoen hebt, dan is 30k niks. Als je zelf 50 k hebt, dan zou ik het niet doen, want bij eventuele afschrijving ben je het grootste deel van je vermogen kwijt. Dan zou ik lenen. Verder hangt het af van je relatie met een bank. 20 k uitlenen is voor een bank niet veel en willen ze niet veel tijd in steken. Maar als je weet hoe het werkt en je hebt een goede relatie en krediethistorie daar, dan kan het wel eens zo geregeld zijn. Die 18k in de BV is trouwens een verplichting, maar de vraag of je een BV moet hebben, moet je laten afhangen van de winst die je gaat maken. Ik zou er pas een BV van maken als je meer dan een halve ton winst maakt.

Interessante casus. Kun je niet gewoon faillissement aanvragen en een doorstart maken?

Tja, de olieprijs is al gezakt naar 40 dollar, dus aan energiebesparing valt niet zo veel meer te verdienen. En misschien komen ondernemers er achter dat het Co2-verhaal grootschalige zwendel is waardoor ze vroeg of laat geld hun investeringen kunnen afschrijven.

In die constructie gaat het geld van de klant naar jouw BV die voor de helft in handen is van de klant. De winst verschijnt als eigen vermogen op de balans, die dus voor de helft van jouw klant wordt. Het voordeel voor jouw klant is vrij duidelijk, maar voor jou niet.

Ik ben in het algemeen wel voor dingen als beloning/straf en moderatie op een forum. Ik heb een paar jaar op een politiek forum gezeten waar het horkengedrag de pan uitrees omdat er niet tegen werd opgetreden. Het aantal deelnemers daar wordt nu steeds kleiner en ik voorzie dat het over enige tijd zal worden opgeheven. Maar ook het systeem hier is niet perfect. Dat kan ook niet, maar wat je signaleert heb ik vaak ook gezien. Als je iets zegt wat iemand niet graag wil horen, komt het je al gauw op een kneus te staan. Reuzen, maar vooral kneuzen worden vaak uit emotie of eigenbelang uitgedeeld. Het draagt niets bij aan de kwaliteit van het forum en de kneuzer heeft er ook niets aan. Ik pleit niet voor afschaffing, maar misschien moet het iets worden aangepast. Het zou bijvoorbeeld een idee zijn de transparantie iets te verhogen. Misschien kan worden bijgehouden wie aan wie een kneus of een reus uitdeelt. Dat legt vriendjespolitiek bloot. Aan de andere kant kan je daardoor weer vetes krijgen. Misschien is het goed die kneuzen gewoon af te schaffen. Of per deelnemer rechten geven voor maar 5 kneuzen per jaar. Noobies even de mores leren wordt al door moderatoren gedaan. Bovendien ontmoedig je nieuwe deelnemers door ze meteen een kneus en een verbale knauw te geven als ze hier net posten. Het is ook geen prettig welkom om noobies meteen af te zeiken, wat vaak gebeurt en waar ik me dan aan erger.

Ongetwijfeld door een marketeer bedacht.

Verwend worden in een hotel in Berlijn. En naar muziekwinkels om Gregoriaanse muziek te kopen. Is in NL niet verkrijgbaar. Iedereen alvast prettige feestdagen!

In jouw geval kan de oorzaak zijn dat journalisten jouw activiteit of jouzelf sympathiek vinden. Dat is inderdaad een belangrijke binnenkomer bij journalisten. Het is altijd van belang dat je activiteit niet-commercieel lijkt. Ik heb daar ooit nog eens een cynisch stukje over geschreven. http://www.venturemedia.nl/Nieuwsberichten/nieuws7174.htm

Twee punten. . Een bericht dat niet bedoeld is voor journalisten is wel een bericht, maar geen persbericht. . Wat je hier in wezen zegt is dat journalisten die voor een medium werken geen toegevoegde waarde bieden. Nu denk ik dat dat vaak het geval is, maar niet als je deze logica hanteert. Simpel voorbeeld. Je moet jezelf afvragen of je regelmatig naar het NOS Journaal zou kijken als je zou weten dat elk bericht afkomstig is van een ondernemer, of instantie, die dat bericht zelf heeft geschreven en die met zijn bericht zijn handel onder de aandacht wil brengen. Als het antwoord daarop "nee" is en als je begrijpt waarom het "nee" is, dan begrijp je waarom media waar geen filter wordt toegepast op de stroom van commerciele berichten, niet gelezen worden. Dat mechanisme werkt bij papieren en online media op dezelfde manier.

Op lokaal niveau geldt precies hetzelfde, want daar is het nieuws nog minder interessant. De eerste vraag die een schrijver van een persbericht zich moet stellen is niet: wie is mijn doelgroep? Het is: heb ik uberhaupt iets te melden wat voor een journalist interessant is? In 99 van de 100 gevallen is dat niet zo. Ongeacht wat PR-mensen of ondernemers denken of beweren. Er zijn maar 2 categorieen mensen die goede persberichten kunnen schrijven en dat zijn journalisten en ex-journalisten. Iedere PR-man/vrouw die niet een ex-journalist is, kan geen persberichten schrijven die in de pers scoren. Zonder aanzien des persoons. Het heeft ook niets te maken met de volgorde van hoe je het aanpakt of de structuur van de zinnetjes of iets dergelijks, zoals TS suggereert. Het is een manier van kijken naar informatie en wegen van informatie. Wat steeds vergeten wordt is dat de PR en de journalist belangen hebben die tegenstrijdig aan elkaar zijn. Pas als je de manier van kijken van een journalist begrijpt, kun je persberichten schrijven waarmee je kunt scoren. Kun je dat niet, dan is het zonde van de tijd en het geld.