Annedien Hoen

"Een dagje beurs" (Holland Innovation) is een zichtbaar hoogtepunt van vele onzichtbare, ongeziene daden en handelingen, een samenballing van alle energie die er geleverd is door de mooie Don Quichote's van dit land, die op eigen kracht hun ding doen en zaken in beweging zetten. Nogal wiedes dat je dan complimenten krijgt, hoewel veel van de waardering waarschijnlijk onzichtbaar zal blijven. Nils, held! You kick some ass! [Forum-applaus van Annedien] (voeg vooral je forum-applaus voor Nils toe aan deze thread :-)

Hebben jullie dat ook, dat je dank zij al dat emailen/sms'en/MSN'en bijna niet meer met de hand schrijft en dus ALS je dan eens iets opschrijft dat er wel zo belabberd uitziet ... of dat je soms gewoon hele rare dingen doet, qua handschrift, en denkt: Hé, dat deed ik eerder nooit.... Of heb alleen ik dat? ;-)

Ja, het vloog aardig onder de radar door... :-) Hier is in elk geval de FOTOREPORTAGE op Flickr... En deze dame kwam me zó bekend voor... ;D

Misschien wel handig/interessant om even te vermelden is dat wij (Petra Moes, Mike B., Jeroen Jonkers en Ramon Vullings) morgen tijdens HollandInnovation een InnovationBattle houden in de BreakoutRoom in MediaPlaza... ik en collega's lopen vanaf de ochtend rond daar, dus als je mee wil doen aan de battle trek me dan even aan mijn jasje :) De InnovationBattle houdt in dat er in 3 rondes innovaties worden bedacht voor een actueel (maatschappelijk) vraagstuk en het doet z'n naam (battle) op een leuke manier eer aan :-)

Maar dan zijn mensen dus in principe goden, omdat ze andere wezens kunnen scheppen. Het enige lastige is dat God alleen door gelieerde fenomenen ('symptomen') bewijsbaar is, maar voor sommige wetenschappen is dat genoeg bewijs. Of nodeloos eenvoudig.

De discussie lijkt vooral te gaan over wie er 'verkeerd' bezig is; de mysticus of de wetenschapper, of de mensen die de mystieke wetenschapper dwarsbomen. Is het niet ook zo dat die twee één aan het worden zijn? Mystiek blijkt niet zo vaag te zijn als werd gedacht, de grondbeginselen worden onderbouwd door wetenschappelijke bevindingen. Op de een of andere manier blijkt kennis (dus?) ook op een andere manier te verwerven dan door onderzoek en wetenschap, of kennis die ooit bestond en werd aanvaard is verloren gegaan en moest later weer aangetoond en bewezen worden.

Jij geeft hier op jouw beurt toch ook een persoonlijk waardeoordeel waarin je feitelijk zegt dat jouw mening is dat het niet 'juist' is om je eigen ideeën boven die van een ander te stellen? Wie iets nalaat (gelijke waarde toedichten aan verschillende denktranten) is in jouw idee dus ook minder dan iemand die dat wél doet. Als je waardeoordelen dus afkeurt (niet charmant vindt) dan gaat er iets mank in dit verhaal. Of begrijp ik iets verkeerd? (Ik ga er op mijn beurt weer van uit dat je datgene wat je een ander verwijt niet ook zelf zou willen doen maar dat kan een verkeerde aanname zijn...) Einstein niet gelovig? Ik vind nogal wat citaten die iets anders impliceren, of ik snap niet precies wat hij bedoelt met het concept "God". Waarom hij zich dan van het begrip bediende. "God may be subtle, but He isn't plain mean" "Before God we are all equally wise - and equally foolish." "What really interests me is whether God had any choice in the creation of the world." "A knowledge of the existence of something we cannot penetrate, of the manifestations of the profoundest reason and the most radiant beauty - it is this knowledge and this emotion that constitute the truly religious attitude; in this sense, and in this alone, I am a deeply religious man." " believe in Spinoza's God who reveals himself in the orderly harmony of what exists, not in a God who concerns himself with the fates and actions of human beings." In dit citaat nuanceert hij: "I do not believe in a personal God and I have never denied this but have expressed it clearly. If something is in me which can be called religious then it is the unbounded admiration for the structure of the world so far as our science can reveal it. "

Iemand als Einstein zal zich wellicht eerst gevestigd hebben als wetenschapper, en toen hij eenmaal voet aan de grond had wat 'vagere' dingen de wereld ingeslingerd hebben. (Heeft iemand hier daar inzicht in, biografisch/chronologisch?) De Oprah-strategie zeg maar ;D

"A human being is part of a whole, called by us the "Universe," a part limited in time and space. He experiences himself, his thoughts and feelings, as something separated from the rest--a kind of optical delusion of his consciousness. This delusion is a kind of prison for us, restricting us to our personal desires and to affection for a few persons nearest us. Our task must be to free ourselves from this prison by widening our circles of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature in its beauty. " Albert Einstein - - - - Albert was wel een beetje wetenschapper en mysticus in één. :) En is het niet onvermijdelijk dat die twee in elkaar overlopen op het moment dat je nieuwe theorieën vormt, op zoek gaat, je laat leiden door je diepgaande verwondering over de aard van het leven? Of zijn ze toch te scheiden?

Via de site www.rijmetjehart.nl kan je stickers bestellen voor de actie Rij Met Je Hart. Mensen worden hier echter opgeroepen om stickers te plakken in de openbare ruimte; dat is toch vandalisme? Het Ministerie van Verkeer en Waterstaat is verantwoordelijk voor de actie. http://www.rijmetjehart.nl/bestellen Kan ik als burger de overheid hiervoor ter verantwoording roepen? Ik vind de actie op zich trouwens wel heel mooi bedacht, maar vind dit wel erg suf zeg.

Wacht even , “zowel” en de meervoudsvorm van discrepantie duiden op een tegenspraak in beide woorden op zich en dat deze tegenspraak bovendien overeenkomt. Dit is een nieuw woord. Dan geldt het niet. Het concept "vraag" roept in zichzelf al spanning op, een vraag vraagt om een antwoord. Dat ligt in het woord besloten. Idem voor "probleem". Een probleem vraagt om een oplossing. Waarbij je bij beiden nog kan gaan kijken naar het scharnier in de taal, namelijk 'vraagt', want dat is een beetje erg naar zichzelf verwijzend in het voorbeeld van de vraag. Anderzijds is een vraag wat het is en kan je een vraag stellen zonder dat deze antwoord behoeft-- maar volgens mij zitten je hersenen zo niet in elkaar. In het Boeddhisme worden bijvoorbeeld nonsens antwoorden ingezet om je uit je vertrouwde denkkader te krijgen en in een ander bewustzijn terecht te komen. Toch zet een vraag meestal aan tot actie: antwoorden annex het antwoord vinden.

If hop can do this to water, imagine what it can do to me ;D

Toch stoelt dat hele beeld van wanneer je een ik-besef hebt nog wel redelijk op hele vastgeroeste concepten van ik-besef/identiteit. Is het werkelijk weetbaar of een cel een groepsgevoel heeft? Bacteriën, in hun gedragingen, doen dingen niet echt op eigen houtje maar eerder in interactie met elkaar. Maar hoe moeten we ooit inpluggen op het collectief bewustzijn van een stip bacteriën in een petrischaaltje? In hoeverre is ons eigen ik-besef een stuk minder poëtisch of filosofisch dan we denken? En wat is daarvoor de test, die met die spiegels? (Als ik doorheb dat ik het zelf ben heb ik een 'sense of identity', net als mensapen, terwijl een kat heel dom met dikke staart en gebogen rug blijft blazen naar haar reflectie en niet doorkrijgt dat ze het zelf is)

Christine in ? ;-)

"You can tell a smart man by his answers. You can tell a wise man by his questions." De vraag (...) is alleen in hoeverre zowel 'vraag' als 'probleem' ook linguïstisch veroorzaakte discrepanties zijn- dus door het feit dat we taal hebben als middel om de werkelijkheid te interpreteren en duiden en semantisch kunnen interpreteren als iets dat opgelost moet worden of antwoord behoeft? Heeft de physica daar ook een antwoord op of visie op of mening over? Lijkt me ook iets voor de systeemleer: als je druk uitoefent op het systeem oefent het systeem druk uit op jou. Hierdoor krijg je tegen elkaar inwerkende krachten die 'oplossing' (vermindering van spanning) zoeken. Uitkunsten is een vorm van vinden.

Dumb design?

Ik heb zelf de theorie niet zo begrepen als dat men DUS concludeert dat God bestaat. Dat die 'irreduceerbaar complex' theorie mank gaat dat kan ik begrijpen. De bottom line die de wetenschap die achter het concept 'intelligent design' zit neerlegt is volgens mij eerder dat je kan constateren dat er intelligentie aan het werk is in bepaalde processen en biologsiche eigenschappen, die zich niet eenvoudig laat verklaren met evolutie. Het voorbeeld dat in de film gebruikt wordt is dat je achter een rotsblok geen intelligentie bevroedt, en achter een hiëroglief wel. Van geen van beide weet je de herkomst maar vanuit je eigen intelligentie herken je de creatie van intelligentie, ook als je nog nooit eerder een hiëroglief gezien hebt. Hoe sterk ik die theorie vind is weer een tweede. Maar voor velen zal de verwondering die ze ervaren bij zoiets als een flagellum als een goddelijke ervaring voelen, als een mystieke beleving, wat de reden of ontstaansgeschiedenis er ook van is. Voor anderen is een een fraai stukje biologie. Als je bedenkt dat je lichaam dus bestaat uit kleine wezentjes die op hun beurt ook weer doen waar ze voor gemaakt zijn, zonder dat jij ze dat opdraagt.... Zouden die ook een ik-besef hebben en zich onderdeel voelen van een groter geheel, een team, een volk? Zouden ze zich wel of niet bewust zijn van het lichaam waar ze deel van uitmaken (dat zichzelf in mijn geval Annedien noemt), en maken wij dan bijvoorbeeld ook deel uit van een lichaam dat zichzelf met 'ik' aanduidt, dat wel eens mijmert over de mensjes die hun dingetje doen zonder dat die 'ik' ze dat opdraagt? Can't help but wonder... :)

Zomaar een vergelijking: Muurbloempjes hebben nogal eens de neiging om heel blij te zijn met hele neerbuigende huwelijksaanzoeken. De bruiddschat is vaak een magere koe en wat tweedehands inventaris en de huwelijkse voorwaarden om van te huilen. Maar: het muurbloempje voelt zich vereerd, want iemand wil met haar trouwen! Het kan natuurlijk zijn dat die bazen hele fijne, lieve mensen zijn die jouw idee zien zitten en je een kans bieden om jezelf uit je schulden te werken en iets op te bouwen waar je verder mee kan. Het kan ook zijn dat jij een talent hebt (zonder dat je dit echt op waarde schat, of misschien ook wel), meerwaarde hebt voor het bedrijf waar je voor werkt en dat willen ze graag exploiteren. Mijn advies zou zijn: vergeet even je "schuldgevoel" (letterlijk) en kijk naar je kracht en talent. Vraag je bazen dan om een voorstel. Neem het voortouw en laat ze JOU maar een goed voorstel doen, want jij gaat eventueel meerwaarde voor ze creëren waar ze straks de vruchten van mogen plukken. Vervolgens plaats je de strekking van dit voorstel op dit forum en daar krijg je vast wel waardevolle feedback op. Niet alleen is er het risico dat je gewipt wordt, maar ook het feit dat jij een bedrijf zou kunnen gaan opbouwen dat niet alleen feitelijke waarde heeft maar bijvoorbeeld ook merkwaarde, goodwill, een goede reputatie, naamsbekendheid, enz. is van belang om je bewust van te zijn voordat je aan de slag gaat. Die waarde vloeit namelijk naar jouw bazen en niet naar jou.

Misschien dat je jezelf ook wel een beetje onrealistisch voorspiegelt hoe het zou zijn om helemaal je eigen ding te doen. Je hebt dan namelijk nog steeds met mensen te maken, en die 'zeuren' altijd wel ergens over. Overal is communicatie voor nodig, er ontstaan altijd verschillende belangen, je roept altijd verplichtingen in het leven en er zijn vaak mensen van jou afhankelijk en andersom. Anderzijds is een deel van je frustratie waarschijnlijk wel opgelost door iets anders te gaan doen. Je zou ook kunnen bedenken hoe waar jij goed in bent als dienst aan kunt bieden, zodat je in elk geval al wat minder kriegel wordt van vragen en eisen van mensen.

Knap werk, Kermie! "Eerst even lezen voordat je een bericht plaatst ! « Gepost op: Vandaag om 11:11:11 »"

Het is natuurlijk ook gewoon een 'teken van deze tijd'-- waarom zou een tovenaar of sjamaan 'volgbaar' moeten zijn? Van oudsher was juist het ingewijd zijn in kennis over onzichtbare werelden, helende gaven en begrip van de kracht van gedachten (en/of kruiden, rituelen) wat maakte dat de tovenaar/sjamaan hoog in aanzien stond binnen een maatschappij, stam, volk of stad. Het was een probleemoplosser pur sang, bovendien. Als je op archetypisch niveau kijkt is een sjamaan iemand die duivels uitdrijft; veel uitvinders voelen een behoefte een maatschappij (groep) te ontdoen van wat er 'niet aan deugt', 'fout aan is', de wereld te verbeteren. De link is er dus zeker. Sjamanen hebben het al heel wat langer over energie, causale werkelijkheden en andere dimensies dan de huidige fysici. Interessante woordkeus ;)

Ik ben vooral heel benieuwd naar de twee 'denktradities', evolutie versus intelligent design, waarbij allebei de onderbouwingen heel geloofwaardig klinken maar dus ook allebei onderuit te halen zijn als je de één op de ander toepast. 'Unlocking The Mystery Of Life' is nogal pretentieus, natuurlijk ;D ... wat mij betreft wordt een deel van dat mysterie ook alleen maar aangezet en uitvergroot en nog mysterieuzer, als ik zie hoe proteïnen zich gedragen en hoe DNA gedecodeerd wordt en hoe kleine machines in je lichaam allerlei taken uitvoeren en een goed ingeregeld logistiek assemblage- en distributiecentrum runnen.

Ik heb onlangs de film "Unlocking The Mystery Of Life" gekeken en die gaat over intelligent design; de theorie dat Darwin ongelijk had en dat er in de natuur sprake is van intelligent ontwerp. Als case wordt hiervoor het bacteriële flagellum aangedragen; de zweepstaart van een bacterie, die een soort buitenboordmotortje is, inclusief as, aandrijving, enzovoorts. ( - link - naar het wetenschappelijke verhaal) Hoe bekend is men hier met die 'intelligent design' theorie, en wat is jullie mening hierover?

Ik hoorde van de week al iemand zeggen, hij was wat terneergeslagen, en zei "ik maak een stofje aan". Wat is je point aangaande de stofjes nou precies (qua oneliners in een tamelijk diepgravende discussie droppen?). De biochemische farmaceutische fabriek van het menselijk lichaam is trouwens m.i. een razend interessant ding. Het beeld dat je hersenen alles aansturen en dat daar het bewustzijn zetelt is achterhaald; je organen communiceren 'terug', er stroomt een vloeibaar zenuwstelsel door je aderen (neuropeptiden), alles praat met alles. Een ander inzicht hebben verandert dus ook de biochemie in je lichaam, en het idee dat je hart je iets kan zeggen is dus niet eens zo heel erg 'bij wijze van spreken' meer, maar letterlijk. Idem voor je lever, trouwens. Maar da's misschien meer iets voor een ander topic... @ bedenkerij/bert Bedankt voor de uitgebreide argumentatie. Lijkt me plausibel, ja :)