Annedien Hoen

Dan toch zeg ik: Christine for president van Nederland B.V.! ;D

Ik denk dat enige kritische zelfstudie ook nodig is: leveren wij werkelijke waarde aan ondernemers of teren we op het institutionele imago dat we hebben? Hebben we werkelijk kennis in huis of reproduceren we een kleine bandbreedte veelvuldig vanuit onze loketfunctie? Hoe is ons huidige imago (ahum... ondernemers zijn in het algemeen niet heel lovend over de KvK namelijk) en hoe kunnen we dit verbeteren en zo betrokkenheid en 'evangelisme' vanuit de ondernemers stimuleren? Want zo zijn ondernemers ook: ze zijn veelal bovengemiddeld betrokken bij het thema 'ondernemerschap' en zijn nooit te beroerd iemand door te verwijzen. Wat ik me namelijk ook zou kunnen voorstellen is dat je doelgroep denkt: Ja hallo zeg, ik zal een beetje de marketing voor júllie gaan verzorgen terwijl jullie mij diensten (en dus waarde!) zouden moeten leveren in ruil voor mijn bijdrage! En nog een mogelijkheid is niet te denken in 'netwerkmarketing' maar in termen van 'netwerken'. Als je een netwerk laat ontstaan dan wordt daar sowieso informatie en kennis in gedeeld, dus als je er in slaagt een netwerk te laten ontstaan kan je ook invloed hebben op de dynamiek binnen die groep. Blader ook eens door de archieven van http://netwerken.blogspot.com...

Het lijkt Christine Karman wel wat om CEO van Nederland te zijn... Wat zou jij doen als je de baas van Nederland B.V. zou zijn?

Nee, alsjeblieft zeg. Politiek en beleid is niks voor mij, laat mij maar gewoon ondernemen, dat is al ingewikkeld genoeg. Innovatiepresident van de ONDERNEMING Nederland, niet van het politieke concept. Bedrijven hebben ook presidenten en waarom mogen wij onze natie niet als onze onderneming beschouwen? ;)

Tsja, oversimplificatie doet een materie niet altijd recht. Net als in elk vakgebied heb je jargon dat communicatie versnelt, versoepelt en vormgeeft. Je vraagt ook niet van artsen of ze alleen nog maar in Jip en Janneke taal met elkaar willen praten... dat ze naar patiënten toe geen latijn moeten bezigen vind ik logisch, maar onderling moeten ze vooral veel moeilijke woorden gebruiken want die zijn voor hén volstrekt logisch en werkbaar. Een beetje demystificatie van marcom en reclame kan geen kwaad denk ik, maar verder vind ik het passen bij het vakgebied om dat juist wel te bezigen... buzzwords sell, weetjewel!

Zou je misschien een nieuw draadje van moeten maken Dien? Alhoewel het me sterk lijkt dat dit nog niet eerder ter sprake is geweest :-) Kansen voor nederland liggen wat mij betreft in het combineren van wetenschap, denken, vernieuwen, doch iedere uitvoering ervan zoveel mogelijk in aparte delen aan andere landen over laten. Wij moeten niet willen gaan programmeren, fabrieken aan de gang houden etc.. We moeten veel meer conceptueel gaan denken, combinaties maken, sparren, mensen verbinden, project management etc... We moeten een land worden waar je met een gerust hart het meeste slechte idee kunt los laten :-) Zo van de Nederlanders, maken er altijd wel weer wat werkbaars van. En als het moet willen en kunnen ze de handen ook nog uit de mouwen steken. Perry Allereerst: ik word online steeds vaker Dien genoemd, maar ik heet Annedien en zo wil ik ook graag genoemd worden :) Wat je zegt is dat we dus zouden moeten excelleren in kenniswerk? (En/maar is dat niet al wat we al deden?) Hebben we een superioriteitscomplex? Hebben de afgelopen honderden jaren als exploitanten van mensen, continenten en natuurlijke bronnen ons dit 'opgeleverd'? Ik denk dat het op zich wel thuishoort in dit draadje. Als je kijkt naar "Wat dan, als je klaar bent met kritisch zijn en naar innovatie wilt gaan kijken en het gaan doén?" dan is de volgende logische vraag: wat dan? Dat zal misschien mijn creatieve approach wel zijn: een probleem definiëren is één, maar kijk dan ook naar de oplossing, naar wat je wél wil creëren in plaats van te oscilleren tussen allerlei onwenselijke en wenselijke situaties... Ik stel voor dat Christine de innovatiepresident van Nederland wordt en eens wat Amerikaans innovatie- en onderneemgedachtegoed gaat implementeren hier! ;D

Zoek eens naar achtergrondinformatie over Tupperware, dat is de meest serieuze netwerkmarketing die ik kan bedenken. Je benoemt zelf al het grootste struikelblok. Je hebt geen wortel om voor mensen te bungelen zodat ze er achteraanhobbelen. Maar vergis je niet in de nobele drijfveren van mensen. Mensen willen elkaar helpen; wellicht dat je op grond hiervan commitment kunt mobiliseren voor je product; zou een mooie case zijn! In welke sfeer moet ik 'voorlichtingsproducten' zien? Preventie, hulpverlening, maatschappelijke innovatie (enz.)?

hoe bedoel je dat in deze context? Je vergelijkt het Nederlandse innoveer-klimaat met het Amerikaanse, waarbij ik het idee krijg dat je de voorkeur geeft aan het Amerikaanse omdat het grootser is opgezet, met minder gemiep en meer geld in processen pompen. Tegelijkertijd is Amerika ook het land dat een onevenredige hoeveelheid rotzooi produceert (letterlijk; ze maken in hun eentje meer afval dan de rest van de wereld bij elkaar, ofzoiets, misschien dat iemand cijfers heeft maar in die richting was het). Ze besteden bizar veel geld in hun krijgsmacht, die ze dan ook maar meteen even inzetten om de baas van de wereld te spelen. Ze waggelen er dik en ongezond rond, zichzelf nog wat meer volrpoppend, terwijl ze even verderop omkomen van de honger. Dat is de keerzijde van dat 'grote' denken. Doe mij dan maar Nederland. We zijn per saldo een klein flutlandje natuurlijk (dat willen we eigenlijk helemaal niet weten ;) maar relatief gezien wel erg okay, vind ik. Ik ken mensen die ons land ook niet erg hoog achten, wat ik me ergens ook wel voor kan stellen (als je hier goed boert als ondernemer worden ze erg gulzig bij de belastingdienst bijvoorbeeld) maar alles is relatief. Dat artikel van Jeroen Busscher is wel érg kritisch hoor, nou nou ;) Waar ik benieuwd naar ben: waar denken jullie dat de wérkelijke kansen liggen voor Nederland? Is dat wetenschap? Kennis? Denkers? Vernieuwers? Religie? Politiek? Voetbal? (oh nee, oeps ;-) Moeten we toch de 'slag' gaan maken naar Europees denken? Ik kan me trouwens niet voorstellen dat we evolutionair gezien per ongeluk kritisch zijn, en dat ons ware instinct in het wilde weg innoveren zou zijn. Van alle mogelijke strategieën die moeder natuur al met onze soort heeft uitgeprobeerd zijn wij het product. Je kunt niet zomaar binnen één generatie, vanwege economische belangen (die natuurlijk ook diep ingrijpen op overleef-niveau en dus ook te maken hebben met die mogelijke strategieën van moeder natuur) een andere aard krijgen. Anders denken zal slechts tot op zekere hoogte in ander gedrag resulteren, in elk geval op het niveau van een generatie of 3. Onze neiging om als er overvloed is wat betreft eten ook gewoon door te eten is bijvoorbeeld een eigenschap van de 'survivors' van onze evolutie, omdat ons DNA nog niet doorheeft dat morgen de supermarkt gewoon weer open is en we onze zucht naar vet voedsel dus kunnen temperen. Obesitas is een ziekte, maar eigenlijk een gevolg van het feit dat de generaties voor ons het vermogen hadden veel vet op te slaan voor als er weer slechtere tijden aanbraken. We zijn een miniem stipje op een hele (hele!) lange lijn voorouders. Onze niet-kritische voorouders hebben dat waarschijnlijk met de dood moeten bekopen en dus vermoed ik dat een artikel onze genen niet herprogrammeert. En vanuit andere tradities: onze niet-kritische voorouder moest haar experimenteerdrang bekopen met een verbanning uit het paradijs en schaamte. Ook niet echt een leuk vooruitzicht. We zijn als Nederlanders een beetje 'out of touch' met oer-bestaans-paradigmas, krijg ik wel eens het idee. We zijn zo gewend aan comfort en verzorging dat we veel minder in contact staan met meer basale krachten-- die er wel zijn (kijk maar eens wat er gebeurt als iemand verkeerd invoegt en je snijdt, dan wil je 'm wel wat aandoen: een hele primitieve reactie op het feit dat iemand je leven in gevaar brengt!) maar verborgen, latent, onderbewust. Daar komt bij: ik vraag me af of wij het inzicht hebben dat nodig is om te begrijpen wat het grotere plaatje is. Wiens ideeën worden innovaties, wiens ideeën niet? Wat geeft het bestaansrecht, en in hoeverre is er dus ook gewoon sprake van natuurlijke selectie? Welke andere kwaliteiten/parameters/invloeden bleken kritieke succesfactoren in een geslaagde innovatie? Als het waar is dat de natuur experimenteert om tot succesvolle strategieën te komen dan zijn wij dus ook zo'n experiment en hou ik m'n adem niet in tot de uitslag bekend is ;)

Je zou Christine bijna dankbaar zijn dat ze je allergie activeert of niet dan ;)

Jeetje, wat knap :) Zonder klanten die je vertrouwden en je een opdracht gaven, zonder vrienden die je aparte werktijden accepteerden, zonder mensen die je hielpen als je er niet uitkwam met een bug, enzo. Laat ik het anders zeggen: heb je het écht helemaal alleen gedaan of ervaar je het gewoon niet als iets om dankbaar voor te zijn dat mensen je geholpen hebben en van waarde voor je zijn geweest?

Ja, ik zou een enorme waslijst produceren vermoed ik, wat trouwens wel een fijne gedachte is.... dat er zo veel is om dankbaar voor te zijn. Sommige 'dankbaarheden' liggen meer voor de hand dan andere; iemand die je helpt is gemakkelijker dan iemand die je keihard confronteert maar uiteindelijk wel een inzicht biedt waardoor een hardnekkige blinde vlek ineens zichtbaar wordt en je kunt veranderen (zodat je bijvoorbeeld succesvoller kunt worden, of een fijner mens in de omgang). Iemand die altijd voor je klaarstaat is gemakkelijker voor lief te nemen dan iemand die ineens uit het niets verschijnt en iets voor je betekent. (En dus ook gemakkelijker te 'vergeten' om te bedanken en te laten weten dat je iets waardeert). Wat ik ook wonderlijk vind is te zien wat voor keten aan mensen er verschijnt als ik stilsta bij wie ik dankbaar ben- het is wel eens te gemakkelijk te denken aan de 'bad guys' die je dwars zitten of niet netjes behandelen, maar dat staat in geen verhouding tot de mensen die helpen, steunen, geloven, gunnen, aan je zijde blijven, voor je klaarstaan. Toch?

:) Ik zou volgens mij ook een waslijst krijgen, als ik mezelf zou gaan beantwoorden. Maar alleen al te ervaren hoe het voélt om de antwoorden te bedenken en bewust te worden is volgens mij wel de moeite waard... Een nobel doel, dat meldpunt. Het gekke is dat juist de preventie die ervan uitgaat maar zelden 'gezien' zal worden en je daar dan juist geen dankbaarheid voor zult krijgen (niet dat je het daarvoor doet neem ik aan, maar dat is het bizarre van dat soort initiatieven). En er zullen ook niet zo kosjere partijen zijn die je het minder in dank afnemen. Keep up the good work.

In der Beschränkung zeigt sich erst den Meister. (Goethe)

Wie ben je dankbaar, als mens en als ondernemer? Wie hebben voor jouw bedrijf een rol van betekenis vervuld, wie hebben je op een moment dat je stuk zat dat kleine beetje hoop gegeven om door te geven, wie hebben je er aan herinnerd dat 'the only way is up', wie heeft je geleerd dat winnen en verliezen maar bedenksels zijn en je je 'blamage' dus los kunt laten, wie heeft een sleutelrol gespeeld in je huidige succes, wie was altijd op de achtergrond aanwezig als steun en toeverlaat, wie geloofde in je toen je dat zelf niet deed, wie schoof een megaklus aan je door, wie hielp je met kleine beetjes die van grote waarde bleken, wie stuurde je op het juiste moment die ene link naar die ene site waardoor je nu...

Voor de marketingliefhebbers: Worstmarketing.

In welke markt begeeft hij zich, richt hij zich op consumenten of bedrijven? Is hij een prijsvechter of een high-end serviceverlener? Moet de naam bedacht worden vanuit een merk of is er niet echt sprake van een merk/ambitie om een bepaalde positie in te nemen?

Wat ik bijzonder vind is dat het klinkt alsof die werkneemster meteen in de gaten had dat ze een goed concept had ontwikkeld. Als je bedenkt wat een succesvol octrooi in de loop van iemands leven aan geld zou kunnen opleveren is 12.000 euro echt peanuts trouwens. Schikken die boel en promoveer haar tot designer ;)

Allereerst bedankt voor dat mooie verhaal :) Alhoewel ik eerst een beetje schrok van het woord 'instrumenteel' ("It's funny, some people prove istrumental in one's success again and again.") moet ik je wel gelijk geven. Sommige mensen zijn keer op keer van belang voor je carrière, helpen je verder, laten dingen werken en (of) tot een succes worden. Het is misschien ook zo dat je de incidentele succesbrengers weer vergeet (ondernemers zijn ook nogal op de toekomst gericht). Het staat meestal ook niet op iemands voorhoofd met dymo label: "Juist mens". En het lastige voor "juiste mensen" (als je al herkenbaar bent als dusdanig, soms menen mensen dit te kunnen afleiden uit je positie of reputatie) is dat dit veel mensen aantrekt die hier van willen 'meegenieten'. Die loop je dus minder snel tegen het lijf vaak omdat ze zich ofwel minder benaderbaar opstellen (anders zouden ze gek worden) danwel zich gereserveerd opstellen en eerst de kat uit de boom kijken. @AmazingMinds: Vertel 'es hoe je dat aanpakt?

Goeie vraag. Waaruit biljkt dat het tóch vals geld is? Eén voordeel; je kunt het weer uitgeven. Als jij er in staat van opperste paraatheid al 'intrapt' dan lukt dat vast nog wel een keer :P En rijst toch ook de vraag wat je in 's hemelsnaam voor barrel hebt verkocht? ;D

Wat verwacht je, dat wij je rijtje voor je gaan invullen? Die vragen worden gesteld zodat jij je er als ondernemer in verdiept en ontdekt of je bedrijf levensvatbaar zal zijn. Ook is het bedoeld als manier om alle facetten van je onderneming vantevoren te overdenken en uitpluizen zodat je daar op het moment als het zich aandient een antwoord op hebt. En nog een tip: Een attitude problem kunnen weinig starters zich permitteren... doe 'es lief? :-*

Ik verwacht niet dat Hotmail je ter wille zal zijn hierbij. Een paar duizend adressen bij elkaar zoeken is toch wel te doen, als je alles bij elkaar hebt in je inbox? Controleer wel of je niet bepaalde wetten overtreedt als je dit doet. (Spam)

Wringt hier de schoen niet? Waarom versus? Product ontwikkeling kan ook de bestaande klanten bedienen en van daaruit ook weer nieuwe klanten aantrekken. Ik denk dat juist dit aspect vaak genegeerd wordt. De meeste ondernemingen zijn zo gefixeerd op nieuwe klanten dat de bestaande klanten feitelijk verwaarloosd worden. Dit blijft een gegeven dat ik ook in de posts hier steeds weer terug zie. Het gaat over gepercipieerde urgentie. Hoewel beiden voor het succes van de onderneming feitelijk misschien gelijkwaardig gewicht in de schaal leggen zou het zo kunnen zijn dat de ondernemer het fenomeen 'klant' ineens meer belang toedicht dan het 'product'. Klanten zijn net mensen; ze zijn onvoorspelbaar, je bent van ze afhankelijk, ze kunnen je maken of breken. Op dit forum lijkt het me dus logisch dat mensen meer willen praten, delen en disucussiëren over klanten (nieuw en bestaand) dan over producten. Over de ware toedracht buiten het forum om kunnen we alleen maar gissen ;), ik denk dat het ook een natuurlijke selectie is omdat producten niet voor iedereen interessant zijn, het 'wederzijds verstand' van andermans product laag zal zijn en er bovendien elementen van vertrouwelijkheid in zitten. Ik ben het wel met je eens dat 'men' de focus vaak op nieuwe klanten legt en bestaande klanten weinig aandacht geeft. Je merkt dit bijvoorbeeld ook veel bij kabel/telefonie bedrijven. T-mobile blijft bijvoorbeeld wel aardig, ook als je al klant bent, met elk jaar een verjaardagscadeautje (een opblaas-Hoera bijvoorbeeld, voor op het raam :-) en interessante aanbiedingen. Misschien een leuke voor een nieuwe thread: Hoe koester je je klanten?

Jeroen Jonkers roept in deze post op Innovatieland.org op tot het meehelpen organiseren van een innovatiebattle tijdens het Natural Networking Festival.

Hypothetisch gezien zou dit toch het wens-scenario zijn op een forum als dit? Klantgerichtheid is marktgerichtheid- en dat is vaak waar het aan ontbreekt bij (techno)starters. Er wordt te vaak vanuit een product gedacht zonder 'stroomafwaarts' te kijken waar dit nodig zou kunnen zijn. Dit betekent niet dat een ontwikkeling waar geen klanten voor zijn geen goede zou zijn, ik geloof zelfs dat die heel relevant zijn voor innovatie, maar het commerciële potentieel hiervan is toch beduidend anders. Misschien dat er ook een verschil is tussen de gepercipieerde urgentie van productontwikkeling versus klanten?

Zijn dat waterbakken waar je nieuwe klanten uit kan vissen? ;D