Annedien Hoen

Waarom denk je dat? Interessante aanname, please elaborate... :)

Ik zie twee sporen: het zelf ontwikkelen van het ondernemerschap/marketingkennis van uitvinders (het woord anders gaan laden/invullen, jezelf geen uitvinder noemen, of een kreetje bedenken zoals 'friskijker') danwel het veranderen van de status van 'de uitvinder' en meer waarde hechten aan diens intellectueel eigendom, denkkracht en vaardigheden. Toch moet ik ook denken aan Howard Bloom die in het boek Global Brain schrijft over hoe innovatie bij bacteriën werkt. De bacterie die niet iets doet dat bijdraagt aan het laten groeien van de soort (ofwel: dit nalaat danwel iets doet, uitprobeert dat niet werkt) gaat een stofje aanmaken die ervoor zorgt dat hij wegkwijnt en sterft. Hetzelfde wordt ook geactiveerd in mensen: als niemand hun oplossing nodig heeft/afneemt/koopt worden ze depressief en voelen de behoefte in een hoekje weg te kruipen en zien het leven als zinloos. Naar verluidt zit dat nogal diep in onze biologie verankerd. "Bestaansrecht" krijgt in dat licht ook een extra betekenis- namelijk een hele letterlijke. En gaat het bovendien niet alleen om het bestaansrecht van de uitvinding maar ook van de uitvinder. De vraag is dus misschien ook een beetje in hoeverre je jezelf tot slachtoffer van je 'vermogen tot uitvinden' maakt, danwel in hoeverre je bij machte bent om daar iets aan te doen. Sommige mensen kunnen die slag naar goed zelfmanagement maar moeilijk maken, zelfs als dat betekent dat ze er teneergeslagen van worden, of gefrustreerd, of arm. Mijn artikel 'Creatieve Crisis en de Zennovator' is in dit kader misschien ook het lezen waard.

Een fraai betoog, pleitrede en een interessante dialectiek. Wat ik me dan nu afvraag is: hoe geef je zoiets handjes en voetjes? Of is het genoeg om het spreekgestoelte te beklimmen, te constateren en onderbouwen wat er mis is met de wereld en er dan weer af te klimmen? Welke innovatie moeten we nu dus implementeren?

"In de breedste zin is kunst iets dat iemand bedenkt dat bij anderen tot de verbeelding spreekt." Ik denk dat er ook kunst denkbaar is die anderen niet tot de verbeelding spreekt maar wel kunst is. Als ik hier een object maak en dat kunst vind maar niemand ziet het, dan vind ik het nog steeds kunst. "Uitvinden is het bedenken van nieuwe techniek waarin commentaar op de bestaande techniek, en visie op toekomstige techniek wordt gegeven." Beperkte definitie, vind ik. Soms vind je gewoon iets uit omdat je het uitvindt, het is lang niet altijd zo helder omlijnd in een context aan te treffen. "Innoveren is het verfijnen van bestaande techniek, en vooral het efficiënt toepassen van uitvindingen." Ik vind bijvoorbeeld zoiets als een nieuwe denkwijze introduceren in een groep mensen ook een innovatie. Dat is niet voorbehouden aan technici of hoeft ook niet per sé efficiëntie tot doel te hebben. Soms begint de innovatie bij het idee, en is het idee veredelen eerder zoiets als "implementatie". Of uitvinden nou wel of geen kunst is, het is natuurlijk geen 'kunst' om hier mensen te gaan beledigen omdat hun antwoord je niet bevalt. Misschien dat TwaLevel een rechtlijnige indruk op je maakt, maar dat hoeft toch geen reden te zijn om zo flauw te doen? Het is op een discussieforum in elk geval op z'n minst contraproductief, omdat je uiteindelijk weinig mensen overhoudt om mee te discussiëren ;D

Ik ben benieuwd naar jouw definities van 'uitvinden', 'kunst' en 'innovatie' omdat dit denk ik een hoop zou verduidelijken aan je betoog. De clou van je verhaal is me ook niet helemaal helder; moeten uitvinders meer erkenning krijgen of moeten 'uitvindingveredelaars' in het leven geroepen worden of breek je een lans voor het 'autonoom uitvinderschap' en zou dit een andere status moeten krijgen? Moet er, ondanks schijnbare 'zinloosheid', toch meer ruimte zijn voor ongeremd uitvinden? Was Leonardo DaVinci een kunstenaar of een uitvinder? Is dit kunst of een uitvinding? Is dit kunst of een uitvinding? Volgens mij zit de scheiding vooral in het hoofd van mensen...

Dank! En als ze hem als privépersoon aan mij zou verkopen, hoe zou het dan in z'n werk gaan?

Ik wil graag een camera overnemen van mijn schoonzus (Fotomel.nl) en dat wil ik uiteraard vanuit mijn bedrijf doen en heb daarvoor een factuur nodig. Hoe doen we dit zo, dat de boeken kloppen? Moet zij een deel van haar middelen (die camera) dan van haar balans halen? Factureert ze mij die camera, en dan zonder BTW? Of is het handiger het 'particulier' te doen, maar kan ik het dan nog wel als kosten opvoeren (als ik een betalingsbewijs van een privépersoon heb?). Alvast dank voor de hulp!

;D En het helpt ook om gewoon veel rond te vragen bij collega's, wat hun uurtarief is en hoe ze offertes opbouwen bijvoorbeeld. Soms is je offerte handig opbouwen een hele goeie manier om meer aan een opdracht over te houden. Er zijn mensen die "beheerskosten" of "projectmanagement" apart offereren, nog los van de 'core business', en ik vind dat eigenlijk wel terecht in veel gevallen. Of dat zit in je uurtarief verwerkt maar dan is het weer slim om erbij te zetten "Bedrag inclusief projectmanagement/beheerskosten", bijvoorbeeld.

Een nieuw artikel van mijn hand op Lancelots over je uurtarief verhogen.

Ja hè hè, je bent de beste die er te vinden is ;D Logisch dat ze met je door willen gaan. Nog even en je wil alleen maar blauwe M&M's in je kleedkamer, LaVanroon :-*

"Als ik van tevoren had geweten dat deze jurist mij zou oplichten, had ik natuurlijk voor één van de andere aanbiedingen gekozen." Wow, die is Cruijffiaans! :) De waarde van het advies van niet-juristen is de ervaring aan niet-juristen kant. Voor hetzelfde geld zit er een gouden tip of zeer waardevol advies tussen, want veel mensen hier hebben met hetzelfde bijltje gehakt. Juristen onderling geven ook niet standaard hetzelfde advies namelijk, hangt ook maar net van hun karakter en zin voor avontuur af ;)

Mooi als je dat eruithaalt. :) Ik probeer zelf met het artikel (en misschien sowieso wel in het algemeen) vooral handen en voeten te geven aan dat ideaal, bevlogen gedachten. Het in stukjes opbreken van een manier om iets te realiseren is voor veel mensen moeilijk te overzien, willen alles in één keer laten gebeuren en ontstaan terwijl je gewoon ook hele praktische stappen moet volgen om die droom werkelijkheid te laten worden. Ik zie veel mensen met ambities maar die vaak niet bereid zijn om energie te investeren of tot daden te komen. Wel de lusten, niet de lasten. En die dan gefrustreerd raken ... heel maf ;) Of die de match in één keer willen winnen, terwijl die uit steeds slimme zetten doen bestaat...ga zo maar door. Bedankt voor alle complimenten ;D Als er mensen zijn die hierdoor iets anders zijn gaan doen, met succes, dan hoor ik het uiteraard graag....

Dankjewel, Mim :-) Op zich is het begrip 'ego' denk ik wel van belang in het haaien en goudvissen verhaal. Als je het ego ziet als het deel van je persoonlijkheid dat bezig is met angst, bezit, succes (koste wat kost), uiterlijke macht vergaren... haai of goudvis is dus misschien ook een keuze. Je ziet ook mensen die van het één het ander worden. Mensen die op machtsposities terechtkomen en ineens niet aardig/lief/integer meer zijn (macht is verslavend en verandert mensen, je gaat andere stofjes aanmaken, je biochemie wordt anders), mensen die genoeg hebben van de spelletjes en gebrek aan integriteit en een 'goed' mens worden (goudvis), enzovoorts. En soms moet je zelf ook een haai zijn, om je de kaas niet van het brood te laten eten bijvoorbeeld. (Door een kwal, die wordt niet genoemd in het artikel, haha) Sterk intuïtieve slechterikken...Aanvoelen dat je in het juiste tijdperk zit om je gedachtengoed aan de man te brengen en een volk murw te maken, weten welke mensen je om de tuin kan leiden en welke niet, justitie steeds weer weten te ontglippen/ontlopen...volgens mij red je zoiets niet alleen op een sterk intellect of logisch nadenken of maar wat doen. Een interessant draadje over intuïtie ook op Lancelots, trouwens...

Ik wil eigenlijk weten hoe ik juridisch sta en wat de wet zegt over dit soort acties. (Of het dus een poging tot oplichting is?)

Ik kreeg onlangs van een bedrijf een factuur ("invoice" in het Engels) waarin een bepaald bedrag gefactureerd wordt. Als eerste wil ik zeggen dat ik NIETS bij deze club besteld heb. De opbouw van de 'brief' die ik kreeg is als volgt: - - - - - - - - - - Mijn bedrijfsnaam/adres. Promotioneel verhaaltje over wat mijn lidmaatschap van die club mij oplevert. INVOICE Date of invoice [...] Invoice number [...] Subject (lidmaatschap van die club) Opbouw bedrag: Membership fee BTW 19% Totaalbedrag € ... Payment: bankrekeningnr. van die club BTW nummer van die club Nog wat feitjes op een rijtje over die club. - - - - - - - - - - Ik heb dus al bij ze aangegeven geen gebruik te willen maken van hun diensten en er is me toegezegd dat ik uit hun database gehaald wordt. Maar de vraag die bij mij nog speelt is of dit een poging tot oplichting is en of ik dus aangifte zou kunnen doen? Een vriendin van mij die ook bij hen in het adressenbestand staat heeft ook nooit iets aangevraagd en heeft ook een factuur ontvangen van ze. Ik heb dit uiteraard even gecheckt. Iemand wijze raad? :)

Alles heeft te maken met er "bewust" bij zijn. Als bij zaken mijn ego de overhand heeft dan kom ik die Haaien tegen. Bad guys maken gebruik van hun ego, zelden van hun intuitie. :) Ik denk dat veel bad guys die erg goed zijn in wat ze doen (oplichten, sektes oprichten, dictator zijn) hierbij gebruik maken van hun intuïtie. Ik denk namelijk niet dat intuïtie oordeelt over goed en kwaad, het is volgens mij een neutrale kwaliteit die je als mens kunt hebben. Ook denk ik dat veel mensen met weinig ego juist de klos zijn, en dat 'egoloos zakendoen' een kunst is die maar weinig mensen gegeven is....überhaupt is zonder ego zijn of deze kunnen managen een kunst die maar weinig mensen gegeven is. In mijn ervaring zijn juist de mensen die beweren dat ze geen last van hun ego hebben al snel te 'betrappen' op subtiele of luid galmende ego-oprispingen.

Ik vind het niet erg als een opdrachtgever meer geïnteresseerd is in de oplossing die ik lever dan in mij als mens. Dat is de 'duidelijke deal' waar ik het over heb. Onbetaalde rekeningen heb ik eigenlijk geen meer last van :) Rijkelijk laat betaalde rekeningen wel, maar aangezien het goudvissen betreft komt dat uiteindelijk altijd goed. Haaien zijn goed af te weren door een aantal handigheidjes in te bouwen in de afhandeling van opdrachten, o.a. door een voorschot te vragen. Je legt de vertrouwensbal dan in feite ten dele ook bij de opdrachtgever neer en dat werkt heel goed. De Arabieren zeggen het mooi, vind ik... "Vertrouw op Allah maar bind wel je kameel vast.". Ik denk niet dat ik het fenomeen 'onbetaalde rekening' nu voorgoed uit mijn leven gebannen heb maar ik heb er dus niet echt last meer van. (Anders zou zo'n artikel ook een beetje ongeloofwaardig zijn ;)

Haaien (niet integere mensen) hebben vaak een neus voor 'goeierds'. Mensen waar wat te halen valt. Bad guys have intuition, too :)

Ik kan volgens mij op een hele integere manier meer geïnteresseerd zijn in de opdracht (het plezier, het geld of de prestige die hiermee gemoeid gaat) dan in de mens. Zolang ik daar (naar mezelf) eerlijk over ben lijkt me dat niet oninteger.Ook een opdrachtgever kan meer geïnteresseerd zijn in de oplossing die ik hem bied (en daarmee de winst die ik voor hem of haar boek) dan in mij als mens, en dat is ook een duidelijke deal en daar heb ik geen enkele moeite mee.

Lijkt me een patstelling. En als hij dingen met die site wil doen die er voor zorgen dat de site niet goed meer functioneert is dat op zich zijn probleem. Helemaal als je hem hiervoor gewaarschuwd hebt. Als het niet begroot is dat jij dit voor hem mogelijk maakt ben je volgens mij uitgepraat...

Heb je tijdens het traject ergens vergeten je zaken goed te regelen, of je laten (ver)leiden door de "onbewuste" visjes, die tijdens elk traject ergens kunnen opduiken. Blijf alert en bijt niet te vroeg. Maar waarom zou ik mijn zaken dan goed regelen als je als integer persoon helemaal geen minder integere mensen aantrekt? Dat is dan niet nodig. Ik ben dus zelf niet integer en trek daardoor niet-integere mensen aan?

Verdwijnen kunnen ze heel goed inderdaad, je achterlatend met een onbetaalde factuur...

Kijk uit, straks komt de off topic politie! :-X Ik ben zelf ook weer eens flink aan het denken gezet over het onderwerp "dankbaarheid". Er is al genoemd het soort dat je overhoudt aan mensen die laten zien hoe het niet moet. Maar kennen jullie ook die gevallen waarin het in eerste instantie leek alsof iemand je iets door de neus boorde maar je achteraf een plezier bleek te doen? Je in eerste instantie leek te kwetsen maar je eigenlijk confronteerde met iets waar je iets van kon leren? Daarin heb je volgens mij ook nog onderscheid: mensen die je willens en wetens confronteren om je door iets heen te helpen, en mensen die gewoon stom (onsympathiek, negatief, arrogant) zijn en waar je voor jezelf de keuze (!) kan maken om iets te leren van die persoon of situatie. Herkent iemand dat?

Hè Christine, wat fijn, weer iets waar ik dankbaar voor kun zijn ;D @Zaphod, a gift goes a long way, dat blijkt wel weer...

Ik ben mim dankbaar voor het corrigeren van mijn taalfout. Daar kun ik tenminste wat mee :)