TwaBla

Ervaring mee?

Voordat Europa met één norm kwam voor komkommers, hadden verschillende landen hun eigen regels. Dus distributed madness werd vervangen door unified madness. Voordeel voor de telers: ze hoeven zich slechts op één norm te richten. Harmonisering van de markt, weetjewel. Het leuke nieuws (link naar en cartoon van De Standaard): die regel bestaat al een tijdje niet meer. Zo werkt de EU als een filter op overbodige regulering. Precies andersom als gesuggereerd wordt door de Britse tabloïds en copycats.

Dat illustreert toch juist hoe het denken in een paar jaar kan veranderen. Nederland heeft al twee generaties die zijn opgegroeid met knoflook. Lekker en gezond.

Toch wel een eigenaardige dynamiek. Boris Johnson stond vrijdag ineens heel presidentieel tot kalmte te bezweren. In pak en met gekamde kuif. Vanwege zijn eerdere pro-europese standpunten wordt hem opportunisme verweten, maar dat kan ook opportunisme geweest zijn om UKIP de wind uit de zeilen te nemen. Boris staat straks gerust weer op de barricaden om het tegendeel te beweren: blijf bij de vernieuwde Flexible EU oftewel Fleuropa! Schotland zet een nieuw afscheidingsreferendum in de hoogste versnelling. Amsterdam meldt dat een boel kanaalhoppende banken en holdings naar Nederland komen. Straks landen de olicharchen in 't Gooi!

Dat is jouw democratisch recht. Het zijn geen steken onder water. Ze zijn compleet boven water. Ik zie enge parallellen met de jaren dertig, met name het mobiliseren van onvrede en het aanwijzen van schuldigen (vluchtelingen, migranten en Brussel). Dan wordt het noodzakelijk om je uit te spreken.

Wie is die man die op zondag het vlees snijdt de retouren verwerkt?

Bij D66 krabben ze zich nu achter de oren. Jaren geknokt voor dit soort referenda en dan gaan de Volksmenners Nieuwe Lichting er mee aan de haal. Wedden dat ze driftig op zoek zijn naar een rationeel alternatief. Eens per vier jaar volksvertegenwoordigers kiezen en dan maar hopen dat we niet geregeerd worden door de wijsheid van de straat en de waan van de dag.

Sta ik nog steeds 100% achter. Je kan echter prima constructies maken die die recht doen aan gelaagde doelen. Je hebt een prachtig pand. Dat breng je in beheer bij een not-for-profit organisatie die als doel heeft de accommodatie te renoveren, moderniseren en vervolgens beheren. Die organisatie verhuurt vervolgens aan mensen die er willen wonen, werken of combinaties daarvan. Je kan dus ook verhuren aan een coop of vennootschap met winstoogmerk. Me dunkt dat je niet te wild moet gaan combineren. Anders trekt de camping straks het restaurant om, en gaan de coaches en cursusleiders in de clinch met andere coop-leden. Let the campers be campers! Maar dat is een zijspoor. Je kan de gebruikers vervolgens een stem geven in het bestuur, mits er voldoende tegenwicht is van onafhankelijke bestuurders die het doel van de stichting/vereniging bewaken. En het is wat mij betreft uit den bozen om bestuurders te laten verdienen in een not-for-profit. Maar of dat ook onwettig of strafbaar is, weet ik niet. Als je de functies scheidt en rollen bewaakt, is de kans op een gezonde dynamiek groter. ;)

Yep, ik heb er gewoond. Engeland gunt rijke jet-setters een speciale status, de zogenaamde non-doms die in de UK geen belasting betalen over hun wereldinkomen. Die hebben een woning in de stad om daar te gaan shoppen en feesten. Een andere groep zijn de fat-cats uit de city die met hun jaarlijkse bonussen in staat zijn premium te betalen voor leuke woningen. Dat drijft de prijzen op, met als gevolgd dat Chinezen nu hun spaargeld inzetten om lokaal onroerend goed op te kopen als pensioenvoorziening. Het zijn met andere woorden niet de arme (en doorgaans keihard werkende) immigranten uit Oost-Europa die woningen afpakken van de London locals. It's the economy, stupid! Of beter: een economisch beleid dat zwaar leunt op The City, terwijl industrie, landbouw en logistiek stiefmoederlijk bedeeld zijn. Engeland heeft een paar clusters van welvaart en een enorm achterland vol armoe. Ga eens al die caravanparken opzoeken waar de bejaarden wonen. NU zijn het nog referenda waarmee de bevolking zijn ongenoegen uit. Straks wordt het revolutie! (beetje dramatische overdrijving....)

Een standaard variant woonwebwinkel zou dan werken als een muizeval*, omdat een kansrijke webwinkel opschaalt naar een niveau waarbij fulfilment uitbesteed wordt of op wat grotere schaal in een eigen accommodatie plaatsvindt. De kleinere webwinkel kan waarschijnlijk niet overleven en dus ook geen aangepaste woning betalen. Met wellicht een paar uitzonderingen. De verkopende kunstenaar of artisan. En wellicht een verkoper van antiek, verzamelobjecten of andere collectors items. Het intrigeert me, want gemeenten maken nog steeds bestemmingsplannen waarin ze clusters van bedrijvigheid voorzien. Niet alleen maar meer zorgwoningen. Maar wat bestem je voor de nieuwe bedrijvigheid? Broeiplekken in oude kloosters? Containerstores waar vroeger stadsindustrie was? Hoe houd je de slaapsteden en dommeldorpen* wakker? * Muizeval en pannekoek zijn toch veel mooier dan de variant met de n?

Het is prima te combineren, non-profit en commercie. Vanuit de kraakbeweging zijn talloze verenigingen, stichtingen en coops voortgekomen die grote complexen beheren (zoals deze bijvoorbeeld) waar ruimte is voor kunstenaars en ondernemers. Er zijn oude kloosters en kazernes overgenomen door vergelijkbare constructies. Ga eens praten met vergelijkbare initiatieven!

Yep. Zo'n 25 miljard pond tekort op de handelsbalans het eerste kwartaal dit jaar. De UK draait op bijstand vanuit de City. Op de dienstenbalans was het overschot dat kwartaal 20 miljard pond, waarvan meer dan de helft afkomstig is van financiële diensten en adviesbureaus. En de eerste grote banken hebben al aangekondigd duizenden banen naar Parijs en Frankfurt te verplaatsen. Dus dat wordt nog spannend. Kijk ook eens naar de wegen en spoorlijnen: de Britten lopen dertig jaar achter op Europa. Ze zijn goed in aerospace en engines, en een beetje farma, maar de rest komt uit Europa en het Verre Oosten.

Ze moeten wel. Je kan vanalles inbeelden, maar er zijn twee jaar om de echtscheiding te regelen. In onderhandelingen. ;D

Je haakt te snel in op het woord incasso. Daar kun je zelf mee beginnen en dat hoeft niet direct agressief. Bij een professionele relatie hoort ook professioneel betaalgedrag. Factuur. Herinnering. Bellen en vragen waarom er niet betaald wordt. En dan escaleren.

Had je zelf al onderzoek gedaan? ;)

Heineken en Coca-Cola doen precies dat!

Noem het nou geen hobby-project, want dan ben je bij voorbaat gedoemd. Zie het als een investeringsproject! Amazon heeft de eerste jaren ook geen winst gemaakt. ;)

Beide, en je moet dat "aantrekken" wel met een korrel zou nemen. Iemand die je via via kent of tegenkomt en die een aantrekkelijke schrijfstijl heeft, kun je eens polsen of ze een keer een column op HL willen plaatsen met een voor ondernemers interessante inhoud. Een paar jaar geleden waren het columns die ook in het FD hadden gestaan (die waren dus al getoetst aan kwaliteitscriteria), maar nu vragen jullie content managers van recruitment agencies om wat te schrijven? Dan zit je in een ernstige neerwaartse spiraal. Mag ik eens een alternatief voorstellen. Ik zie voortdurend nieuwe ondernemingen in NL, nieuwe ondernemers die iets spannends doen. Jullie vast ook. Kunnen we niet elke twee weken een portretje maken (ook op suggestie van deelnemers) en dat in die hoek plaatsen? Er zijn een paar mensen met een vlotte pen op dit forum, dus met een klein ploegje schrijvers is dat werk goed te overzien. Leuke foto erbij en klaar is case!

Dat is nieuw. Deze columnisten dienen zich niet spontaan aan, maar ze zijn door de column-redactie van buiten aangetrokken?

Als er nou eens iets leuks op de preekstoel van het forum geplaatst werd, maar het is al zo lang een terugkerende oorpijn. Van de laatste tien columns had de helft een commercieel (zelfpromotioneel) karakter en een tamelijk lage toegevoegde waarde. Als al die columnisten een nieuw topic in het forum geopend hadden, waren ze direct op de vingers getikt. Maar die column is een soort prestige-project geworden dat boven discussie staat. Wie kritiek heeft wordt geridiculiseerd, uitgedaagd zelf iets te schrijven of op de vingers getikt met andere dooddoeners. Luister nou eens...

Binnenkort komen de Britten terug naar de onderhandelingstafel. Als 51% voor uittreding gestemd heeft, hebben ze een niet zo'n beste onderhandelingspositie. Als 51% tegen gestemd heeft, hebben ze ook maar één been om op te staan. Wat ga je doen als je je zin niet krijgt? Alsnog boos weglopen?

Zoals gezegd: je kan ook met een hogere winstmarge op een lagere winst uitkomen. Dus als je een duur product door een goedkoop vervangt en als gevolg daarvan daalt je afzet, leidt een kostenbesparing tot een winstverlaging.

Je richt je helemaal op kostprijs en processen, maar je vergeet dat de winst ook kan dalen als je op een lagere kostprijs mikt. Waarom zou je meer betalen voor een ter plekke bereidde maaltijd met verse ingredienten als je diepvriesmaaltijd uit de magnetron voor de helft ingekocht kan worden? Je vergeet (met andere woorden) de omzet-drivers. Penny-wise, pound-foolish. ;)

De keuze is doorgaans groter dan die in Nederland, maar ze gebruiken een andere druk (of minder koolzuur) wat wij ervaren als dood bier.

Soms is name dropping verpakt in een bijdrage die iets interessants te melden heeft, aanknopingspunten geeft tot een inhoudelijk debat, en op een toegankelijke manier geschreven is. Ondernemers herkennen commerciële drijfveren vast wel, maar als het een prikkelende dialoog oplevert dan worden die twee lean backlinks (is dat de nieuwe norm?) gewoon gegund.