Edward

Dit klinkt alles behalve fraai. De eerste vraag die zich bij mij opdringt: Wat is er gebeurt tussen 20 november en vandaag? Het feit dat de samenwerking in de vof wordt beeindigd en de ontbinding wordt ingeroepen van de vof overeenkomst betekent nog niet dat het bedrijf - wat in die vof wordt uitgeoefend - ook automatisch als beeindigd moet worden beschouwd. De vof houdt weliswaar op te bestaan, maar dat neemt niet weg dat de bedrijfsactiviteiten eventueel doorgezet kunnen worden. De meeste vof overeenkomsten voorzien hier ook in en bieden de achterblijvende vennoten de mogelijkheid om het bedrijf voor te zetten. In het onderhavige geval is dat waarschijnlijk als eenmanszaak. De hamvraag is: wat hebben jullie in de vof overeenkomst geregeld? Voor wat betreft het financiele plaatje geldt het volgende. Bij een ontbinding van een vof zal er een vereffening moeten plaatsvinden. Ook daarbij is de vof overeenkomst weer het uitgangspunt. Ten aanzien van de onregelmatige beeïndiging pleegt de ex vennoot - zo op het eerste gezicht - een wanprestatie. Zij zou uit dien hoofde schadeplichtig kunnen zijn.

Ik denk dat je niet moet kijken naar een onrechtmatige daad, maar dit moet zien als een nacalculatie voor dataverkeer. Het is in de hostingbranche heel gebruikelijk dat kosten in rekening worden gebracht als een klant meer dataverkeer verbruikt dan is ingekocht bij zijn hostingpakket. Vreemd genoeg heeft deze leverancier alleen niet vooraf het tarief daarvoor vastgesteld in de overeenkomst. De crux in het geheel is of het verbruikte dataverkeer door de klant is veroorzaakt, of redelijkerwijs voorkomen had kunnen worden (slechte beveiliging van gehoste sites oid). Is mij bekend en ben ik ook met je eens. Daar gaat het echter ook niet om. Ik heb alleen de mogelijke grondslagen voor een aansprakelijkheid weergegeven. Zo als hierboven al gesteld acht ik het uitgesloten dat Plankton op grond van een onrechtmatige daad aansprakelijk zou kunnen worden gehouden voor de schade.

De verbintenis tot het vergoeden van schade kan in beginsel ontstaan op een tweetal gronden. 1 .Een onrechtmatig handelen of nalaten in strijd met uw plichten (de onrechtmatige daad) 2.uit hoofde van een toerekenbare tekortkoming in de nakoming van contractuele verplichtingen (wanprestatie). Wil de provider jullie aansprakelijk houden op grond van een onrechtmatige daad dan zal deze eerst aannemelijk moeten maken daartoe niet alleen moeten stellen dat er onrechtmatig is gehandeld, maar dat ook dienen te bewijzen. Daarvoor dient aan de volgende vereisten te zijn voldaan. 1. Er moet schade zijn toegebracht; 2. die schade moet het gevolg zijn van een onrechtmatige daad; 3. die daad moet aan jullie zijn toe te rekenen; 4. tussen de schade en de veroorzakende handeling moet een rechtstreeks verband bestaan; 5. de geschonden norm moet strekken tot bescherming tegen schade zoals een benadeelde deze heeft geleden, de zogenaamde relativiteitseis. Deze eisen houden het volgende in. Allereerst dient vast te komen te staan dat de provider schade heeft geleden. Dat is nog niet zo moeilijk. Het tweede onderdeel is lastiger te beantwoorden. Deze eis valt in twee delen uiteen. De kwalificatie van de daad en de vraag of voor die daad rechtvaardigingsgronden aanwezig zijn. Een daad is als onrechtmatig te bestempelen als het betreft een inbreuk op een recht, het doen of nalaten in strijd met een wettelijke plicht of met hetgeen volgens ongeschreven recht in het maatschappelijk verkeer betaamt. Indien voor de daad een rechtvaardigingsgrond aanwezig is, dan is het handelen niet als onrechtmatig aan te merken. Een daad is aan de dader toe te rekenen als het handelen of nalaten te wijten is aan zijn schuld of aan een oorzaak die krachtens de wet of de in het verkeer geldende opvattingen voor zijn rekening komt. De vierde eis betreft het causale verband tussen daad en schade. De schade dient rechtstreeks het gevolg te zijn van de gedraging waaraan de provider de schade wijt. Misschien lijkt dit gemakkelijk om aan te tonen, het tegendeel is eerder waar. Er mogen namelijk geen andere omstandigheden aanwezig zijn, die van invloed kunnen zijn geweest op het ingetreden gevolg. Is daar wel sprake van, dan dient de provider aan te tonen dat die omstandigheden in de causale keten geen invloed hebben gehad op de schade. Hoe meer schakels er tussen oorzaak en gevolg zitten, des te minder aannemelijk het wordt dat de schade rechtstreeks het gevolg is van het handelen van de vermeende dadern. Ten aanzien van het laatste onderdeel moet de vraag worden beantwoord of de geschonden norm ter bescherming van de eiser strekt, dan wel of de soort schade of de wijze waarop die is ontstaan binnen het bereik van de norm valt. Om een lang verhaal kort te maken. Dat er in dit geval sprake is van een onrechtmatig handelen jegens de provider acht ik gelet op de gegeven informatie zeer onwaarschijnlijk. Het ligt in deze kwestie meer voor de hand dat de provider jullie aansprakelijk zou willen houden op grond van een toerekenbare tekortkoming c.q. het schenden van uw contractuele verplichtingen. Om dat te kunnen beoordelen zal gekeken moeten worden naar de inhoud van de overeenkomst met de provider (inclusief de daarbij behorende algemene voorwaarden). Wanneer jullie hebben gehandeld in strijd met die overeenkomst dan wel, kan de provider jullie daarvoor aansprakelijk houden. Alsdan is nog de vraag of de geclaimde schade - geheel dan wel gedeeltelijk – aan jullie is toe te rekenen.Ook dat is twijfelachtig gelet op hetgeen hiervoor al door anderen is opgemerkt over de shared server en de toerekening van het dataverkeer aan jullie. Het staat dus allerminst vast dat jullie op voorhand aansprakelijk zijn voor de schade. Het antwoord op die vraag hangt allereerst af van de overeenkomst en de omstandigheden waaronder de website is gehackt.

Centraal staat de vraag: Wat is de rechtsgeldigheid van een gescande handtekening. Zoals ik ook al in een andere discussie is opgemerkt stelt de ingescande handtekening eigenlijk helemaal niets. Nou ja, niet meer of minder dan een electronisch bestand, een plaatje van een handtekening. Een handtekening inscannen van papier is kinderlijk eenvoudig, om nog maar te zwijgen van het plakken van dat plaatje in een tekstbestand of pdf. Dit is geen hogere wiskunde, een ieder kan het doen. Het bezit van dat bestand zegt niets over de identiteit van de geestelijk vader van die conventionele handtekening. Bewijsrechtelijk stelt de ingescande handtekening dus weinig voor. Dit is echter niets nieuws, in meer of mindere mate geldt namelijk hetzelfde voor de conventionele handtekening. Om de problematiek van de rechtsgeldigheid van de gescande handtekening helder te maken is het misschien goed om eerst eens stil te staan bij de vraag wat de klassieke handtekening nu eigenlijk is casu quo welke functie deze vervult. Wat is eigenlijk een handtekening Gelijk aan de vraag of een gescande handtekening rechtsgeldig is, kan ook de vraag worden gesteld of een klassieke handtekening rechtsgeldig is. De Nederlandse wet stelt aan de handtekening geen bijzondere eisen. Rob van Esch heeft in zijn proefschrift ‘Electronic Data Interchange en het vermogensrecht’ stil gestaan bij deze vraag en viertal kenmerken genoemd waaraan een handtekening van een ondertekenaar moet voldoen om als rechtsgeldig te kunnen worden aangemerkt. 1. de naam, die de ondertekenaar voert of draagt; 2. dient te bestaan uit schriftelijke lettertekens; 3. in het handschrift van de ondertekenaar; 4. aan de hand waarvan moet kunnen worden vastgesteld door wie die is geplaatst. Wanneer een handtekening aan deze vier kenmerken voldoet is de ondertekenaar identificeerbaar. Daarmee is ook een de belangrijkste functie van de handtekening gegeven, identificatie van de ondertekenaar. Is met de identificeerbaarheid ook de identiteit bekend? Nee, allerminst. Ook de identiteit van de ondertekenaar moet vastgesteld kunnen worden. Om die reden moet een notaris bij het passeren van een akte de identiteit van de personen die voor hem verschijnen vaststellen, aan de hand van een wettig identiteitsmiddel. Het enkel vergelijken van twee handtekening is dus niet voldoende om de identiteit vast te stellen. Handtekeningen zullen nimmer volstrekt identiek zijn. Daarnaast is het betrekkelijk eenvoudig om een klassieke handtekening na te maken, al dan niet door het overtrekken daarvan, zonder dat dit door een schriftexpert achteraf kan worden vastgesteld. De handtekening moet dus echt en betrouwbaar zijn. Zolang de echtheid of de betrouwbaarheid van een handtekening niet in twijfel wordt getrokken, zal de verklaring waarin de handtekening is opgenomen als authentiek worden aangemerkt. De ondertekenaar wordt veronderstelt dat hij, met plaatsen van zijn handtekening, tot uitdrukking heeft willen brengen dat hij de inhoud van het ondertekende document aanvaardt. Dit wordt anders wanneer het verband tussen een afgelegde verklaring en de handtekening wordt betwist. Alsdan komt de rechtsgeldigheid van de verklaring in het geding. Het gaat dus ook niet om de vraag of een handtekening rechtsgeldig is, maar of een verklaring rechtsgeldig is ondertekend. De klassieke handtekening vereist een fysieke handeling, welke een unieke combinatie van letters in een tekening van de ondertekenaar oplevert. De handtekening zelf heeft geen enkele betekenis. De rechtsgeldigheid van een verklaring wordt bepaald door de onderlinge samenhang tussen een handtekening, de ondertekenaar en zijn verklaring. Eerst wanneer de identiteit van de ondertekenaar vast staat en deze persoon zelfstandig een handtekening zet onder een verklaring vormt het geheel een rechtsgeldige wilsuiting. Die onderlinge samenhang maakt of een verklaring rechtsgeldig is ondertekend. Rechtsgeldigheid van de gescande handtekening Gelet op het slot van de vorige alinea gaat het dus ook niet om de vraag of een gescande handtekening rechtsgeldig is, maar meer precies om de vraag of een wilsverklaring met een gescande handtekening rechtsgeldig is. Hierbij dringt gelijk de vraag op hoe het zit met de onderlinge samenhang tussen een gescande handtekening, de ondertekenaar en de verklaring. In de conventionele situatie zal een ondertekenaar eerst zijn handtekening zetten, nadat hij kennis heeft genomen van de inhoud van de te ondertekenen verklaring. Bij een verklaring met de gescande handtekening ontbreekt deze chronologie, althans is deze niet noodzakelijkerwijs aanwezig. Er is weliswaar een verklaring en een handtekening in een gescande vorm, maar daarmee is er nog geen verband tussen beiden aangetoond. Wanneer een document een gescande handtekening bevat staat de identiteit van de persoon die de verklaring heeft ondertekend allerminst vast. De handtekening is wellicht identificeerbaar, maar daarmee is nog niets gezegd over de persoon die de copy-paste handeling heeft verricht. Het plaatje van de handtekening in een gescande vorm kan immers door een ieder die toegang heeft tot het bestand onder de verklaring worden geplakt. Wanneer de geestelijk vader van de conventionele handtekening stelt dat de verklaring niet door hem is ondertekend, dan zal het aan wederpartij zijn om het tegendeel te bewijzen. Om een lang verhaal kort te maken. Van de handtekening zelf – gescand of niet - kan al snel worden aangenomen dat deze rechtsgeldig is, mits deze voldoet aan de vier kenmerken voornoemd. Voor wat betreft de bewijskracht van de handtekening verstaat er duidelijk een verschil tussen de gescande en de klassieke handtekening. Wil een gescande handtekening dezelfde bewijskracht genieten als een klassieke handtekening dan zal de aantoonbare betrouwbaarheid van de gescande handtekening vast moeten komen c.q. de identiteit van de persoon die de gescande handtekening aan een verklaring heeft verbonden vast moeten staan. Alleen wanneer die procedure betrouwbaar is geniet de gescande handtekening dezelfde bewijskracht als de klassieke handtekening. PDF In het bovenstaande is steeds uitgegaan van de situatie dat een gescande handtekening aan een tekstbestand wordt toegevoegd. Tekstbestanden lenen zich gemakkelijk voor wijzigingen. Daardoor komt de bewijskracht van de gescande handtekening ook in het geding. Hoe zit dit nu met pdf-bestanden, deze laten zich immers moeilijker muteren. Betekent dit dat de gescande handtekening in een pdf-bestand een sterkere bewijskracht geniet? Nee, naar mijn mening niet. Bepalend blijft het proces volgens welke de gescande handtekening in het pdf-bestand is opgenomen.

Nog een kleine aanvulling . De bovenstaande link verwijst naar het oude besluit. Hierbij het in 2006 gepubliceerde gewijzigde besluit beoordeling dienstbetrekking. gewijzigd_besluit_beoordeling_dienstbetrekking_2006.pdf

Gefeliciteerd met de aankoop Ilja. Ziet er goed uit. Dat het veel inspiratie mag geven.

Dit is inderdaad nog een belangrijke nuancering. Gelet op het bericht van de topicstarter ben ik er in mij vorige post vanuit gegaan dat de aandelen worden overgedragen.

Over de agentuurovereenkomst is op de website van de KvK veel informatie te vinden inclusief een redelijke modelovereenkomst. Zie voor meer informatie de pagina's over:de agentuurovereenkomst

De link is kennelijk gebroken bij het herinrichten van de boards. Deze is hierbij gerepareerd en gemakshalve hierbij opgenomen Geldigheid online handtekening Om een lang verhaal kort te maken. Een gescande handtekening doet aan de rechtsgeldigheid van een contract niets af. Een gescande handtekening is namelijk niets. Er zijn twee zaken dien moeten worden onderscheiden, een contract en een overeenkomst. Vaak worden deze woorden als synoniem gebruikt, ten onrechte. Een contract is niet anders dan schriftelijke vorm van de wilsovereenstemming, de overeenkomst. Er zijn maar weinig overeenkomsten waarin de wet een schriftelijke vorm c.q. een contract vereist. Voor het rechtsgeldig tot stand komen van overeenkomsten is het nodig dat een bepaalbaar aanbod wordt aanvaard. Wanneer de gescande handtekening is bedoeld om de autenticiteit te waarborgen, dan heeft de gescande handtekening geen enkele waarde. Zolang de huurder de rechtsgeldigheid van de overeenkomst niet in twijfel trekt is de ondertekening van het contract niet meer dan een formaliteit die de verhuurder vereist. Je zou kunnen stellen dat met de bevestiging het aanbod is aanvaard en er een overeenkomst tot stand gekomen is. In vervolg op de bezemploeg wordt dit topic hierbij echt gesloten en verwijzen wij naar de link hierboven en de zoekfunctie.

Het belangrijkste argument lijkt mij toch wel het vermogensrechtelijke aspect. Eigenaren van profielensites hebben misschien de - stille - hoop dat hun site vroeg of laat zodanig populair zijn dat een derde deze wil overnemen. De overdracht van een onderneming met rechtspersoonlijkheid is toch minder bewerkelijk dan die van een personenvennootschap, zoals bijvoorbeeld de vof.

Een BV is een rechtspersoon. Een rechtspersoon is, gelijk te stellen met een natuurlijk persoon en drager van rechten en plichten. Zoals jij als natuurlijk persoon een aan jou gekoppeld Burger Service Nummer (voorheen sofinummer) beschikt een rechtspersoon ook over een belastingnummer. Dit nummer blijft verbonden aan de rechtspersoon, dus ook bij vervreemding van de onderneming. Alle verplichtingen die in het verleden uit naam van de vennootschap zijn aangegaan blijven in beginsel ongewijzigd door vervreemding van de vennootschap. In beginsel, omdat in veel overeenkomsten een clausule is opgenomen waarbij de wederpartij zich het recht voorbehoud om bij wijziging van de zeggenschap de overeenkomst te beeïndigen. Je zult dus in alle gevallen moeten nagaan welke effect de verkoop heeft op de bestaande contracten.

Ja dat kan, de termijn waarbinnen een onderneming moet worden ingeschreven is beperkt tot twee weken. Die termijn begint een week voor aanvang van de bedrijfsuitoefening en eindigt een week daarna. Bij een BV wordt de datum van oprichting daarvoor aangemerkt. Het is dus niet de KvK die fout is, maar de notaris. Hij had de akte gewoon in 2007 moet passeren.

Of dat voor jou de oplossing is, is nog maar de vraag. Allereerst merk ik op dat juridisch jouw compagnon nog steeds ondernemer is, en voor zover ik weet, ook fiscaal gezien. Jouw compagnon geniet hooguit geen inkomsten uit de onderneming. Daar komt bij dat de onderneming niet wordt beeindigd, maar gewoon doorgaat. Nu ben ik geen fiscalist en weet ik ook onvoldoende van waarderingsvraagstukken, maar jullie lopen - voor zover te overzien - wel tegen het probleem aan dat op enig moment, bij de overgang van vof naar eenmanszaak, een vereffening zal moeten plaatsvinden. Wanneer de onderneming van waarde verandert - en dat gebeurt - dan zal dit één van jullie beiden treffen. Wellicht dat hierover een afspraak te maken is. Het is echter wel de vraag hoe de fiscus daar weer tegen aan zal kijken. Overleg dit eens met een fiscaal econoom of jurist dan wel een accountant. En omgekeerd ook wanneer je geen aantekening laat maken in het handelsregister voor wat betreft de vertegenwoordigingsbevoegdheid van jouw compganon. Wanneer hij toch besluit om namens de vof verplichtingen aan te gaan, en er zijn geen beperkingen in het handelsregister opgenomen, dan hang jij ook.

En wat is het ideëele doel hierin. Projectontwikkeling is gewoon een keihard commerciele deal. Waarom zou je dit in een stichting stoppen?

Een stichting kan als erfgenaam van OG worden aangemerkt voor zover ik weet. Wat de fiscale consequenties zijn kan ik niet beantwoorden, dat is voer voor fiscalisten en notarissen.

Het is de vraag hoe de bank daar mee omgaat. Of de rechtsvorm van vof nu wordt omgezet naar een eenmanszaak of een cv, het blijft een wijziging van rechtsvorm. Nu is de vof in grote lijnen vergelijkbaar met een cv en voor de bank geen wijziging van risico inhouden. De bank zal wellicht minder zwaar tillen naar een omzetting in een cv. Maar banken zouden geen banken zijn wanneer ze niet moeilijk doen. Succes in ieder geval.

Je hebt het over zorgtaken en de facilitaire kant van een zorginstelling. Dat zijn twee volstrekt gescheiden zaken. Het is gebruikelijk om de financiering hiervan ook strikt te scheiden. Ik begrijp de volgende twee zinnen dan ook niet: Kun je dit wat nader toelichten.

De voorgestelde constructie is niet ondenkbaar. De vraag is inderdaad of een stichting de aangewezen rechtspersoon is. Wat zijn de doelstellingen van de stichting en biedt de rechtsvorm wel voldoende flexibiliteit. Of een stichting gemakkelijker subsidie verkrijgt dan een onderneming is mij niet bekend. Het subsidiebos is bijna ondoordringbaar en er gelden vele voorwaarden. Wanneer je de activiteiten allemaal in een vennootschap onder brengt dan heeft dat ook weer een keerzijde. Je spaart kosten uit, maar alle risico's vallen ook onder 1 dak.

De waarde van een franchiseformule zit onder meer in de herkenbaarheid. In dat kader mogen de nodige eisen worden gesteld aan de franchisenemers.

Vanuit een juridisch oogpunt is het standpunt van de bank begrijpelijk. Een schuldenaar valt weg, daardoor kan de oude overeenkomst niet in stand blijven. Het beeïndigen van de oude overeenkomst zal ook betekenen dat de desbetreffende lening moet worden ingelost. Met het wegvallen van een schuldenaar wordt ook het verhaalsrisico van de bank vergroot. Zij zullen derhalve ook het hele circus opnieuw door willen. De enige oplossing lijkt: geen lening bij de bank afsluiten, maar te rade gaan bij familie en/of vrienden.

Wannneer algemeen onder franchisenemers het gevoel bestaat dat de formule niet deugt of de franchisegever zijn verplichtingen niet nakomt dan is het misschien toch zaak om daar iets in de ondernemen. Dat is alleen het geval wanneer je onderneming naast de franchiseformule wilt voeren. Neem je afscheid van de formule dan ben je alleen beperkt tot de huidige plaats van vestiging. Het voorstel van BKTV is een overweging, maar het is de vraag in hoeverre de franchisegever dit doorziet. Het is immers verboden om indirect activiteiten te ontwikkelen of daarin een belang te hebben.

Op tekst, tekeningen, e.d. kan het auteursrecht worden geclaimd. Maar het is dus de vraag in hoeverre die vlieger in deze opgaat. Wanneer het je alleen gaat om het programma wat je aanbiedt dan wordt het toch een lastig verhaal. Daaraan kan geen bescherming worden ontleend. .

De laastste alinea is vrij duideljjk. Geen gelijksoortig bedrijf op dezelfde locatie, tenzij je voorafgaand aan de franchise overeenkomst al een dergelijk bedrijf runde. De vraag die zich dan opdringt: Runde je al een gelijksoortig bedrijf op dezelfde locatie voordat je met de franchisegever in zee ging.

Sorry, maar ik haak af. Mijn gezondheid speelt teveel parten. Probeer al drie dagen een griep de baas te worden, maar dat lukt toch niet helemaal. Veel plezier.

Renep heeft volkomen gelijk. Het niet tekenen van een contract wil nog niet zeggen dat er geen overeenkomst tussen partijen bestaat. Een contract is niet meer dan een schriftelijke weergave van hetgeen partijen hebben afgesproken. Ontbreekt een contract dan zal de inhoud van de overeenkomst worden beoordeeld naar het wettelijk kader en de redelijkheid en bilijkheid. Het handelen overeenkomstig de contractvoorwaarden getuigt toch van een zekere mate van acceptatie. Zo gemakkelijk kom je er dus niet onder uit. Wanneer je volledig los wilt weken van de franchisegever dan zal aan de hand van de bestaande afspraken c.q. het contract moeten worden bekeken welke gevolgen dat meebrengt. Doorgaans bieden franchisecontract wel mogelijkheden hiervoor.